Εκτός από τις πάρα πάνω μάχες που περιγράφτηκαν και στις οποίες από ιστορικές πηγές φαίνεται η συμμετοχή του Καπετάν Γεωργάκη χελιώτη μαζί με την Χιλιαρχία του, στην οποία μεταξύ άλλων υπηρετούσαν και 90 περίπου Χελιωτες, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που αγωνιστές από το Χέλι πολέμησαν και σε άλλες μάχες, υπό τας διαταγάς άλλων οπλαρχηγών. Αυτό διαπιστώνεται είτε από τα πιστοποιητικά που κρατούσαν στα χέρια τους οι Αγωνιστές, είτε από μαρτυρίες των ιδίων των Αγωνιστών. Οι μάχες αυτές που πολέμησαν οι Χελιωτες είναι οι παρακάτω:
1) Η Μάχη των Βερβένων
Η μάχη αυτή έγινε στις 13 Μαΐου 1821 και συγκρούστηκαν ο Κεχαγιάμπεης μετά την ήττα του στο Βαλτέτσι, με τους Ελληνες που ήσαν στα Βέρβενα και οι οποίοι αμύνθηκαν σθεναρά, παρά την υπεροχήν των Τούρκων. Από τους Έλληνες διακρίθηκαν ιδιαίτερα στη μάχη αυτή ο Νικηταράς που καταδίωξε τους Τούρκους με το σπαθί στο Χέρι και τους ανάγκασε να επιστρέψουν στην Τρίπολη. Στη μάχη των Βερβένων πολέμησαν και ο Μπέλεσης Γιάννης από το Χέλι Αργολίδας.
2) Η μάχη της Σφακτηρίας
Στις 15 Μαρτίου 1825 ενώ ο Ιμπραϊμ με 3.200 πεζούς 600 ιππείς και 4 πυροβόλα ετοιμαζόταν για επίθεση δέχθηκε ξαφνικά επίθεση διαφόρων οπλαρχηγών της Πελοποννήσου χωρίς διαταγή του Αρχηγού τους. Τούτο όμως τους εστοίχισε ακριβά αφού έπεσαν στο πεδίο της Μάχης 150 νεκροί.
Στις 28 Απριλίου ο Ιμπραϊμ επιτίθεται κατά της σφακτηρίας που την υπερασπίζονταν Έλληνες. Ο Ιμπραϊμ κατέλαβε το νησί με μεγάλες απώλειες από τα δύο μέρη. Οι Ελληνικές απώλειες ήσαν 350 νεκροί μεταξύ των οποίων και δύο Υπουργοί Στρατιωτικών ο Αναγνωσταράς και ο Φιλέλληνας Σανταρόζα. Στη μάχη της Σφακτηρίας πολέμησε και ο Χελιώτης Κεφάλας Αναστάσιος.
3) Η Μάχη των Τρικόρφων
Στα Τρίκορφα έξω από την Τρίπολη ο Κολοκοτρώνης δοκίμασε την τύχη του ακόμα μια φορά αντιμετωπίζοντας κατά μέτωπο τον Ιμπραϊμ και έδωσε μάχη την οποίαν έχασε. Στη μάχη αυτή φάνηκε καθαρά η αδυναμία των Ελλήνων να νικήσουν σε κατά παράταξη μάχη τον Ιμπραϊμ.
Στη μάχη των Τρικόρφων σκοτώθηκαν συνολικά 180 Έλληνες και τραυματίσθηκαν 40. Μεταξύ των νεκρών είναι και ιο παρακάτω Αξιωματικοί: α)Μπούρας Κώστας, β)Τσαλακόπουλος Κωνσταντίνος γ)Παπασταθούλης, δ)Μεντής Χριστόδουλος, ε)Χριστόπουλος Μάκης, στ)Παναγούλιας Χρήστος, ζ)Ραζής Θεόδωρος, η)Παττακόλιας Αθανάσιος, θ)Τσιώκος, ι)Παπαδόπουλος Απόστολος, ια)Μαριολόπουλος Πολύχρονης και άλλοι
99
Από τους παραπάνω Αξιωματικούς ο Κωνσταντίνος Τσακαλόπουλος καταγόταν από το Χέλι, ήταν Αξιωματικός επικεφαλής ομάδας συμπατριωτών του, τους οποίους μάλιστα συντηρούσε με έξοδα δικά του και έπεσε στη μάχη αυτή ηρωικά αγωνιζόμενος. Στη μάχη των Τρικόρφων πολέμησαν και υπό τας διαταγάς του Κ Τσακαλόπουλου οι πάρα κάτω Χελιώτες: Ζαφείρης Γεώργιος, Κωστούρος Χρήστος, Ζέρβας Ιωάννης, Μάρας, [ωάννης, Καραγιάννης Δημήτριος,
Μπέλεσης Γιάννης, Κιούσης Ιωάννης, Μπουχιουνης Αναστάσιος, Κλουκας Δημητριος, Τζούρης Γεώργιος
4) Μάχη της Δαβιάς
Στη Δαβιά ο Ιμπραϊμ υπέστη ένα από τα σπουδαιότερα πλήγματα, όταν οι Ελληνες επιτέθηκαν κατά του Σουλεϊμάν Μπέη που κρατούσε το κάστρο της Δαβιάς με 1.800 Αιγυπτίους και όπου οι Αιγύπτιοι είχαν 500 νεκρούς και στα χέρια των Ελλήνων έπεσαν 4 σημαίες και 200 λογχοφόρα τουφέκια. Στη μάχη της Δαβιάς πολέμησαν οι πάρα πάνω αναφερόμενοι Χελιώτες Αγωνιστές.
5) Μάχη στο Καματερό
Στις 27 Ιανουαρίου 1827 ο Κιουταχής επικεφαλής 2.000 πεζών και 600 ιππέων όρμησε εναντίον της Ελληνικής παράταξης που ήταν στρατοπεδευμένη στο Καματερό με δύναμη 3.500 άνδρες. Το βάρος της Τούρκικης επίθεσης δέχθηκε το Τάγμα του Συνταγματάρχη Βούρβαχη που μέσα σε λίγη ώρα η αντίσταση του συνετρίβει.
Σκοτώθηκε ο Συνταγματάρχης και 300 από τους άνδρες του. Οι υπόλοιποι Έλληνες για να αποφύγουν την οριστική καταστροφή τράπηκαν σε φυγή. Στο Καματερό πολέμησαν και οι Χελιώτες: Μόρας Ιωάννης και Μπουχιουνης Αναστάσιος.
6) Μάχη στον Πειραιά
Ο Κιουταχής με 1.500 άνδρες πεζούς και ιππείς και 6 κανόνια επιτίθεται στις 30-1-1827 εναντίον του Γκόρντον στη Καστέλλα. Ο Κιουταχής αποκρούσθηκε και ο Μακρυγιάννης με 250 Αθηναίους τον έτρεψε σε φυγή αφού άφησε στο πεδίο της Μάχης 300 νεκρούς. Οι Έλληνεςείχαν μόνο 60 νεκρούς. Στη μάχη αυτή του Πειραιά (Καστέλλα) πολέμησαν οι παρακάτω Χελιώτες: Κεφάλας Αναστάσιος,
Μάρας Ιωάννης και Μπέλεσης Γιάννης.
7) Μάχη της Καυκαρίας, 16-17 Σετττεμβρίου 1827
Η Καυκαρία είναι οχυρά θέση που απέχει από τα Καλάβρυτα δύο Περίπου ώρες. Στη μάχη αυτή συμμετείχαν:
1.400 Αρκάδες υπό τον Αθανάσιον Γρηγοριάδην
1.000 Καρυτινοί υπό τον Πλαπούταν
600 Καλαβρυτινοί υπό τον Νικόλαον Πετιμεζάν
500 Βοστιτσάνοι υπό τον Δημήτριον Μελετόπουλον
300 Κορίνθιοι υπό τον Γεώργιο Λύκον Χελιώτην
400 Σουλιώτες υπό τον Φωτομάραν
Οι Τουρκικές δυνάμεις ήσαν 4.000 Αιγύπτιοι και 2.000 Αλβανοί. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 700 Τούρκοι και τραυματίσθηκαν 230. Από δε τους Έλληνες σκοτώθηκαν 73 και τραυματίσθηκαν 3. Επίσης στη μάχη αυτή διακρίθηκαν σε ανδρεία και τόλμη οι Φωτομάρας, Γρηγοριάδης Αθανάσιος και Λύκος Γεώργιος.
8) Επιχείρηση στα Καλάβρυτα
Οι μήνες Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος 1827 ήσαν για τον: Κολοκοτρώνη οι πιο κουραστικοί, γιατί έτρεχε συνεχώς από όλες τις μεριές! και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να σταματήσει τα κακά του προσκυνήματος και να επαναφέρει τα προσκυνημένα χωριά πάλι κοντά στον Αγώνα κατά του Ιμπραϊμ. Στις επιχειρήσεις αυτές πήραν μέρος οι Χελιώτες: Καραγιάννης Δήμος και Μπέλεσης Γεώργιος
9) Μάχη Αγίου Ιωάννου Χασιάς
Στις 27 Μαΐου 1829, Τουρκική δύναμη από 3.000 πεζούς και ιππείς και 2 κανόνια κινήθηκε από την Αθήνα προς την Θήβα και κτύπησε τις θέσεις των Ελλήνων στο μικρό Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου μεταξύ Χασιάς και Μενιδίου. Οι Τούρκοι αποκρούσθηκαν με 80 νεκρούς και αναγκάσθηκαν να γυρίσουν πάλι στην Αθήνα. Στη μάχη αυτή πήραν μέρος οι αγωνιστές Χελιώτες Μάρας Ιωάννης και Αναστάσιος.
10) Μάχη της Πέτρας Βοιωτίας
Στις 10-9-1829 ο Τουρκικός Στρατός πλησιάζει τις Ελληνικές θέσεις στην Πέτρα της Βοιωτίας. 5.000 Τούρκοι και 3.500 Τουρκαλβανοί επιτέθηκαν εναντίων των Ελληνικών οχυρών ξημερώματα 12-9-1829. Οι Έλληνες αφού βγήκαν από τα οχυρώματα της Πέτρας με τα ξίφη στα χέρια και σαλπίζοντας "Πυρ" και "επάνω τους" όρμησαν κατά των Τούρκων. Οι Τούρκοι κατατρομαγμένοι γύρισαν στο στρατόπεδο τους αφού πίσω τους άφησαν 100 νεκρούς. Στη μάχη αυτή πολέμησε ο Χελιώτης Τζούρης Γεώργιος. Η μάχη της Πέτρας είναι η τελευταία μάχη της πρώτης φάσης του αγώνα του 1821 για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας.
Ακολουθεί η συνθηκολόγηση των Τούρκων αφού ένα μεγάλο τμήμα της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας παραχωρείται στους Έλληνες. Γίνεται μετά την συνθηκολόγηση η Γενική παύση των όπλων για την πρώτη φάση του Αγώνα για την ανεξαρτησία της Ελλάδας που κράτησε συνολικά 8 χρόνια, 5 μήνες και 17 ημέρες, από 25 Μαρτίου 1821 μέχρι 12 Σεπτεμβρίου 1829.
101
