Από τη μεγάλη αυτή Χριστιανική γιορτή και ξέροντας ότι οι Έλληνες θα γλεντοκοπούσαν ανύποπτοι και οι περισσότεροι θα ήσαν και μεθυσμένοι, βγήκαν έξω από τρ Ναύπλιο με πολλούς ενόπλους και επιτέθηκαν κατά των πολιορκητών, τους οποίους διασκόρπισαν και σκότωσαν είκοσι τρεις Έλληνες μεταξύ των οποίων και τον Ηγούμενο της Μονής Αυγού και τους παρακάτω τρεις πολεμιστές από το χωριό Χέλι (Αραχναίο).
1. Τζούρη Τάσο
2. Ντουχάνη Μήτρο και
3. Κάτζο Τάσο
Και οι τρεις παραπάνω πολεμιστές που θανατώθηκαν από τους Τούρκους, ανήμερα του Πάσχα ήσαν υπό τις διαταγές του Οπλαρχηγού • Καπετάν Γεωργάκη Χελιώτη. Από τους παραπάνω τρεις Χελιώτες, ο Τάσος
79
Κάτζος είχε τραυματισθεί στην επίθεση αυτή των Τούρκων και είχε μεταφερθεί στο γιατρό, εκεί όμως τον βρήκαν τα στρατεύματα του Κεχαγιαμπεη που είχαν φθάσει στο Ναύπλιο και τον θανάτωσαν.
Επίσης στη σύγκρουση αυτή μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων τραυματίστηκε κοντά στην Αγία Μονή και άλλος ένας Χελιώτης πολεμιστής ο Κόλιας Ζαφείρης ο οποίος όμως δεν έπεσε στα χέρια των Τούρκων και έτσι γλύτωσε. Στην ίδια μάχη αιχμαλωτίσθηκαν από τους Τούρκους και πολλοί Έλληνες μεταξύ των οποίων ο Γεώργιος Λεμπεσης από το Κρανίδι, ο οποίος μεταφέρθηκε στο Ναύπλιο και έπειτα από πολλά βασανιστήρια σουβλίστηκε για εκφοβισμό των Ελλήνων πολιορκητών.
Έτσι από τις πρώτες ημέρες της πολιορκίας του Ναυπλίου έχουμε και τούς πρώτους νεκρούς του Αγώνα στην Αργολίδα. Έπειτα από το ατύχημα αυτό, οι διευθύνοντες το θαλάσσιο αποκλεισμό, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και Γκίκας Μπότασης, πέρασαν απέναντι στους Μύλους και από εκεί πήγαν στο Αργός, μεταφέροντας χρήματα και πολεμοφόδια με σκοπό να ενθαρρύνουν τους Έλληνες και να ζητήσουν την επανάληψη της πολιορκίας που στο μεταξύ είχε διαλυθεί, με ασφαλέστερο βέβαια τρόπο.
Η τοπική Διοίκηση του Αργούς (Καγκελαρία) που αποτελείτο από τους Παπαφλέσσα, Νικόλαο Σπηλιοτόπουλο από τη Δημητσάνα και από τους προκρίτους του Αργούς, έπειτα από μικρή διάσκεψη αποφάσισαν την επανάληψη της πολιορκίας του Ναυπλίου, αφού όρισαν Αρχηγό τον Στάϊκο Σταϊκόπουλο που είχε το στρατόπεδο του κοντά στο χωριό Κατσίγκρι (Άγιος Αδριανός).
Έπειτα από λίγες ημέρες έφθασε στο Αργός από την Κωνσταντινούπολη και ο Δημήτριος Τσώκρης ο οποίος με νέα εντολή της Καγκελαρίας ανέλαβε την διοίκηση της πολιορκίας του Ναυπλίου. Ο Στάϊκος Σταϊκόπουλος που μέχρι τότε διηύθυνε την πολιορκία του Ναυπλίου με 200 άντρες και δύο πυροβόλα, στάλθηκα να κλείσει τα στενά του Αχλαδοκάμπου, για να αποκλείσει τη συγκοινωνία μεταξύ Αργούς και Τρίπολης και να ματαιώσει έτσι κάθε ενίσχυση και επικουρία των Τούρκων από την Τρίπολη προς την φρουρά του Ναυπλίου.
Άλλοι 200 Έλληνες αφού οχυρώθηκαν στη Λέρνη κατόρθωσαν με επιτυχία να αποκρούσουν κατ' επανάληψη αποβάσεις των Τούρκων του Ναυπλίου για προμήθεια αλεύρων από τους υδρόμυλους της Λέρνης και σκότωσαν πολλούς από αυτούς. Συγχρόνως άλλα δύο Σπετσιώτικα Καράβια, συμπλήρωσαν τον αποκλεισμό του Ναυπλίου από την Θάλασσα. ΣΤΟ διάστημα όμως αυτό στη Κόρινθο είχε φθάσει ο Κεχαγιάμπεης με πολύ στρατό και η πρώτη του πολεμική ενέργεια ήταν να προσπαθήσει να κυκλώσει τους πολιορκητές του Ακροκορίνθου για να τους εξουδετερώσει και να προχωρήσει έτσι ανενόχλητος προς το Αργός, το Ναύπλιο και συνέχεια στην Τρίπολη.
Ο Παπαφλέσσας για να αποκόψει την ορμή του Κεχαγιάμπεη και για να δημιουργήσει θανάσιμο μίσος ανάμεσα στους ντόπιους Τούρκους και τους Έλληνες που για κάποιο διάστημα επί Κιαμήλ Μπέη είχαν καλές σχέσεις, διέταξε τους Ποριώτες που τον ακολουθούσαν και τον Καπετάν Γεωργάκη
80
Χελιώτη, που στο μεταξύ είχε σταλεί στην Κόρινθο από το Ναύπλιο, μαζί με τους Σοφικίτες και Δερβενοχωρίτες να πυρπολήσουν τα Παλάτια του Κιαμήλ Μπέη και όλα τα δημόσια κτίρια των Τούρκων.
Ο Κεχαγιάμπεης ορμητικά επιτέθηκε και διέλυσε τους πολιορκητές του Ακροκορίνθου, μπήκε έπειτα μέσα στην Κόρινθο και επέτρεψε στο στρατό του να λεηλατήσουν την Πόλη (23 Απριλίου 1821).
