Τα υπολείμματα του Τούρκικου στρατού του Δράμαλη βρίσκονται αποκλεισμένα μέσα στην Κόρινθο και αποφασίζουν στις 12 Αυγούστου ημέρα Κυριακή να βγουν έξω με θορύβους και αλαλαγμούς με σκοπό να απωθήσουν τους Έλληνες στα υψώματα του Βασιλικού και της Βάλτσας και να τους απασχολήσουν σε μάχη για να βρει έτσι ευκαιρία η κύρια δύναμη του Δράμαλη να διαφύγει προς τη Βοστίτσα.
Πρώτος κτύπησε τους Τούρκους ο Γενναίος Κολοκοτρώνης, στο μεταξύ έφθασαν εκεί και οι οπλαρχηγοί Παπανίκας, Πλαπούτας και Καπετάν Γεωργάκης Χελιώτης με 700 άνδρες οπότε η μάχη γενικεύθηκε.
Οι τούρκοι από επιτιθέμενοι αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν και αφού κατηφόρισαν, κρύφτηκαν στη πεδιάδα με σκοπό να παρασύρουν τους Έλληνες προς το κάμπο και με το ιππικό τους να τους εξολοθρέψουν.
Οι Έλληνες πλησιάζουν και οι Τούρκοι που ήσαν κρυμμένοι στη πεδιάδα ντουφέκιζαν και αποδεκάτιζαν τους Έλληνες και όταν πλησίασε το ιππικό οι Έλληνες Τράπηκαν σε φυγή. Απεγνωσμένες προσπάθειες κατέβαλε ο Αναγνώστης Πετιμεζάς για να συγκρατήσει μερικούς πολεμιστές. Μέσα στο πανδαιμόνιο της μάχης αυτής έπεσαν πολλοί Έλληνες μεταξύ των οποίων και ο ηρωικός Αναγνώστης Πετιμεζάς με τον δεκαεφτάχρονο γιο του Σωτηράκη. Πιάστηκαν επίσης αιχμάλωτοι ο Παπακαλομοίρης και ο Π. Τζανετάκης βαριά πληγωμένος.
Στο μεταξύ όμως φθάνουν νέες ενισχύσεις από την Κόρινθο και οι οπλαρχηγοί Γενναίος Κολοκοτρώνης, Πατράκος, Πλαπούτας, Πετιμεζαίοι, Γεωργάκης Χελιώτης και όλοι μαζί επιτέθηκαν και κατόρθωσαν να κάμψουν το ηθικό των Τούρκων και να τους εξαναγκάσουν να ξαναγυρίσουν στην Κόρινθο αφού άφησαν στο πεδίο της μάχης 250 περίπου νεκρούς.
