Στις 5 Αυγούστου 1826 ο Ελληνικός Στρατός από 5.000 άνδρες βρισκόταν στην Ελευσίνα και κατά το βράδυ αφού πήρε Γαλέτες νια 4 ημέρες τροφή αναχώρησε από την Ελευσίνα νύχτα από ένα μονοπάτι για να έλθει στο Χαϊδάρι. Στο δρόμο μαθαίνουν ότι η Αθήνα κυριεύθηκε από τους Τούρκους και ότι οι Έλληνες ανέβηκαν στην Ακρόπολη από όπου συνέχιζαν καρτερικά την αντίσταση.
95
Στο Χαϊδάρι μαζί με τους Έλληνες από την Ελευσίνα, έφθασαν και άτακτοι στρατιώτες, οι οποίοι μάλιστα χωρίς καμιά διαταγή άρχισαν να πυροβολούν, αλλά με τους πυροβολισμούς αυτούς επρόδωσαν τις θέσεις τους στον εχθρό. Αμέσως ο Αρχηγός των Ελλήνων Καραϊσκάκης ετοιμάσθηκε για τη μάχη, ο ίδιος δε κατέλαβε τον κήπο, το δε σώμα του Ιωάννη Νοταρά με αρχηγό τον Κορίνθιο Γεώργιο Λύκο ή Χελιώτη κατέλαβε το δυτικό οξύ λόφο επί του οποίου κατασκεύασε ισχυρό χαράκωμα. Ο Κριεζώτης, ο Βάσος, ο Στέφος και τα υπόλοιπα τμήματα κατέλαβαν το Νότιο λόφο όπου κατασκεύασαν και αυτοί ισχυρά χαρακώματα.
Ο Φαβιέρος στρατοπέδευσε σε ομαλό έδαφος δεξιά του λόφου που κατείχε ο Χελιώτης. Το πρωί 6 Αυγούστου ο εχθρός εξαπέστειλε λίγους ιππείς για να κατοπτεύσουν το Ελληνικό Στρατόπεδο, αλλά τους αντιλήφθηκαν οι Έλληνες τους πυροβόλησαν και αναγκάσθηκαν να αποσυρθούν.
Ύστερα από δύο περίπου ώρες 500 ιππείς Δελήδες πλησιάζουν το Ελληνικό Στρατόπεδο και αφού μοιράστηκαν σε δύο τμήματα, επιτέθηκαν το ένα τμήμα προς το λόφο που κατείχε ο Στέφος και ο Κριεζώτης, και το άλλο προς το λόφο που κατείχε ο Χελιώτης και αμέσως άρχισε η συμπλοκή.
Μετά από λίγο φάνηκε όλος ο Τουρκικός στρατός με διοικητή τον Κιουταχή η Ρεσίτ-Πασά, Βεζύρη Ρούμελης Βαλεσή. αποτελούμενος από 6.000 πεζούς, 2.000 ιππείς και 4 μεγάλα Κανόνια. Οι Έλληνες αμύνονται από τα χαρακώματα, ο δε Τουρκικός στρατός υπέστη μεγάλες απώλειες σε νεκρούς και τραυματίες.
Οι Τούρκοι τρέπονται σε φυγή, και καταδιώκονται από τον Φαβιέρο μέχρι την Αθήνα. Η μάχη διήρκησε 8 ώρες και σε αυτή οι Ελληνικές απώλειες ήσαν 20 άνδρες, ενώ οι Τουρκικές απώλειες ήσαν 200 άνδρες και πολλά άλογα.
Ύστερα από δύο ημέρες, 8 Αυγούστου, οι Τούρκοι όρμησαν και πάλι με όλες τους τις δυνάμεις. Και πάλι όμως είχαν μεγάλες απώλειες. "Ολόκληρη την ημέρα τους πετσοκόβαμεν" έγραφε ο Καραϊσκάκης. Η μάχη ήταν τόσο σκληρή και λυσσαλέα, ώστε οι Έλληνες ήλθαν στα χέρια με τους Τουρκαλβανούς και συχνά οι αντίπαλοι χρησιμοποιούσαν πέτρες αντί για όπλα.
Τα δύο Τάγματα του τακτικού στρατού έπληξαν από τα νώτα τους εχθρούς με εφ όπλου λόγχη, ενώ οι άτακτοι με τα γιαταγάνια τους επιτέθηκαν κατά μέτωπο. Οι Τούρκοι βαλλόμενοι και από τις δύο πλευρές τράπηκαν σε φυγή. Έτσι έληξε και η δεύτερη αυτή μάχη του Χαϊδαρίου που κράτησε από το πρωί μέχρι στις 2 το απόγευμα
Οι αιματηρές αυτές μάχες στο Χαϊδάρι στις 6 και 8 Αυγούστου δεν είχαν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα για τους αντιπάλους. Και οι δυο αποσύρθηκαν στα στρατόπεδα τους αφού είχαν σημαντικές απώλειες, οι Τούρκοι πολύ μεγαλύτερες από τους Έλληνες.
96
