Στις αρχές Ιουνίου 1821 με την προώθηση των Ελληνικών Στρατοπέδων σε θέσεις πλησιέστερες προς την Τριπολιτσά, άρχισε ουσιαστικά η πολιορκία της Ο στρατοπεδευμένος γύρω από την Τριπολιτσά Στρατός ήταν μοιρασμένος σε τέσσερα μεγάλα σώματα με Αρχηγούς τους Κολοκοτρώνη, Αναγνωσταρά, Μαυρομιχάλη και Γιατράκο.
82
Εκτός όμως από τα τέσσερα αυτά σώματα του Ελληνικού Στρατού και άλλα μικρά τμήματα είχαν τοποθετηθεί σε διάφορες άλλες επίκαιρες θέσεις. Έτσι ο Ζανέτος Χριστόπουλος με τους Φαναρίτες είχε τοποθετηθεί κοντά στον Αρχηγό του Κολοκοτρώνη και ο Μούρτζινος με τμήμα Μανιατών πάνω από τον Άγιο Αθανάσιο όπου φυλάγοταν και μερικά Κανόνια.
Επίσης τμήματα είχαν εγκατασταθεί σε θέσεις κατάλληλες για την παρακολούθηση των δρόμων που οδηγούσαν στην Τριπολιτσά. Ένα από αυτά τα τμήματα υπό τον Νικηταρά επέβλεπε το δρόμο προς το Αργός και άλλο το δρόμο προς το Λεοντάρι. Τέλος εξαιτίας της ιδιαίτερης σημασίας που είχαν τα μεγάλα Δερβένια, στη Μεγαρίδα, για την πολιορκία της Τριπολιτσάς, αφού από εκεί θα περνούσαν Τουρκικές ενισχύσεις προς τους πολιορκημένους της Τριπολιτσάς, στέλνονταν εκεί χωρίς διακοπή σε όλη τη διάρκεια της πολιορκίας της Τριπολιτσάς, τμήματα από τα σώματα σε αναλογία με τον αριθμό τους, ιδίως όμως έστελναν Καρυτινούς, Φαναρίτες, Λεονταρίτες και Μανιάτες.
Μετά την διάλυση της πολιορκίας της Ακρόπολης από το στρατό του Ομέρ-Βρυώνη στις 20 Ιουλίου, ο κίνδυνος εισβολής στην Πελοπόννησο αυτού, έκανε αναγκαία την ενίσχυση της φρουράς των διαβάσεων αυτών της Μεγαρίδας. Στάλθηκαν λοιπόν εκεί στρατιωτικά τμήματα υπό τους Πάνο Κολοκοτρώνη, Παπαφλέσσα, Νικόλαο Πετιμεζά και Καπετάν Γεωργάκη Χελιώτη που ενώθηκαν με τους τοποθετημένους ήδη εκεί άνδρες των Κυριακούλη Μαυρομιχάλη Ηλία και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη, του Νικολάου Σολιώτη, του Ανδρέα Παπαδιαμαντοπούλου και άλλων.
Έτσι προέλαση του Τουρκικού Στρατού προς την Τριπολιτσά θα αντιμετώπιζε ισχυρή Ελληνική Αντίσταση. Ο ιστορικός της εποχής εκείνης περιγράφει έτσι τις προετοιμασίες για τη μάχη στο Κριεκούκι.
"Τελευτώντος του μηνός Ιουλίου 1821 ο κίνδυνος καθόδου των Τουρκικών δυνάμεων δια του Ισθμού εις την Πελοπόννησον υπήρξε μέγας δεδομένου ότι από 20 Ιουλίου ο Ομέρ-Βρυώνης ευρίσκετε εις Αθήνας και η απειλή υπερκεράσεως της τοποθεσίας έξω Δερβενιών (δια μέσου Κριεκουκίου) απ Ανατολών ήταν προφανής. Κατόπιν τούτου ο Ηλίας Μαυρομιχάλης μετά των λοιπών Αρχηγών και των στρατευμάτων συνεπτύχθει από τα έξω Δερβένια (πίσω από τα Γεράνια όρη) ίνα εν συνεργασία μετά των αυτόθι Αρχηγών Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, Πάνου Κολοκοτρώνη, Παπαφλέσσα, Νικολάου Πετμεζά, Γεωργίου Χελιώτη, Ανδρέα Παπαδιαμαντοπούλου, Νικηταρά και άλλων αποτρέψουν την επικρεμαμένην απειλή εισβολής εις Πελοπόννησον"
Ο Ομέρ Πασάς (Ομέρ-Βρυώνης) δεν επιχείρησε τότε κάθοδο προς τις ακτές του Κορινθιακού. Αρκέστηκε να διατάξει τους άνδρες του να καταλάβουν το Κριεκούκι όπου είχαν στρατοπεδεύσει οι Έλληνες οπλαρχηγοί. Στην επίθεση τους όμως αυτή, παρά τις ορμητικές εφόδους απωθήθηκαν από τους Έλληνες Αγωνιστές και υποχώρησαν με μεγάλες μάλιστα απώλειες
83
Μετά την ήττα τους αυτή οι Τούρκοι δεν επιχείρησαν νέα απόπειρα να περάσουν τα Δερβένια της Μεγαρίδας. Στη συμπλοκή που έγινε στις 20 Ιουλίου 1821 με τον Ομέρ Πασά και τον Κιοσέ Μεχμέτ έξω από το Κριεκούκι με τους φύλακες των διαβάσεων της Μεγαρίδας οι Έλληνες είχαν και αυτοί αρκετές απώλειες. Μεταξύ των άλλων από τους άνδρες του Καπετάν Γεωργάκη Χελιώτη θανατώθηκαν οι παρακάτω στρατιώτες καταγόμενοι από το Χέλι Αργολίδας (Αραχναίο )
1. Καμπόσος Τάσος
2. ΜπέλεσηςΓεωργάκης
3. Μπέλεσης Μήτρος
4. Μπουχιούνης Ιωάννης
5. Ντρούκας Μήτρος
