Ενας Ελληνικος εμφυλιος που κρατησε 2427 χρονια

Μην ξεχναμε πως οι Αλιεις εκ Τιρυνθος προσφυγες πολεμου διωγμενοι απο την πολη τους απο τους  Αργειους ενεπλακησαν στον Πελοποννησιακο πολεμο περνωντας διαδοχικα μετα απο μαχες στο ενα η στο αλλο στρατοπεδο.Η πόλη ήταν αρχικά σύμμαχος της Σπάρτης, όπως και η αρχική πατρίδα τους, η Τίρυνθα. Το 430 π.Χ. έγινε αναγκαστικά σύμμαχος της Αθήνας, κάτι που επέβαλλαν οι Αθηναίοι με στρατιωτική επέμβαση. Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο εντάχθηκε πάλι στις συμμαχικές πόλεις της Σπάρτης μέχρι την Μάχη της Μαντινείας. Με την συνθήκη ειρήνης που ακολούθησε η πόλη ανεξαρτητοποιήθηκε. Οι Αλιείς καταστράφηκαν τελικά το 303 π.Χ. από τον ερωτιαρη (για αντρες και γυναικες)πολεμιστη Δημήτριο τον Πολιορκητή με την βοήθεια των Δρυόπων παλαιότερων κατοίκων της περιοχής αν και την πηγη αυτης της πληροφοριας δεν μπορεσα να εντοπισω.

Εκστρατεία στη Νότια Ελλάδα (304 – 303 π.Χ.)

Η επόμενη αποστολή που ανέλαβε ο Δημήτριος ήταν η εκδίωξη απο τις πόλεις της νότιας Ελλάδας των φρουρών που είχαν εγκαταστήσει σε αυτές οι Κάσσανδρος και Πολυπέρχων.^[107] Σύμφωνα με το Διόδωρο το Σικελιώτη στην απόφαση αυτή τον οδήγησε από τη μία η αναζήτηση δόξας ανάμεσα στους υπόλοιπους Έλληνες κι από την άλλη η προοπτική να κατακτήσει τελικά τα εδάφη της Μακεδονίας τα οποία και ήλεγχε ο Κάσσανδρος.^[110]
Πάντα μέσα στο 304 π.Χ. ο Δημήτριος αναχώρησε με 330 πλοία για την Αθήνα, την οποία πολιορκούσε ο Κάσσανδρος.^[111] Όχι μόνο κατόρθωσε να εκδιώξει το Μακεδόνα βασιλιά από την Αττική, αλλά τον υποχρέωσε και σε ήττα στις Θερμοπύλες.^[112] Στα χέρια του Δημητρίου έπεσαν οι Κεχρεές, καθώς και τα προπύργια της Αττικής, Φυλή και Πάνακτος, τα οποία αποδόθηκαν στους Αθηναίους.^[112] Έπειτα ο Δημήτριος στράφηκε κατά των Βοιωτών εξαναγκάζοντάς τους αφενός να παραδόσουν την πόλη της Χαλκίδας κι αφετέρου να διαλύσουν τη συμμαχία τους με τον Κάσσανδρο.^[113] Ακολούθως συνήψε συμμαχία με την Αιτωλική Συμπολιτεία κατά των Μακεδόνων ανταγωνιστών του.^[107] Οι Αθηναίοι ενθουσιασμένοι απέδωσαν εκ νέου εξωφρενικές τιμές στο Δημήτριο.^[112]
Από την πλευρά του ο Δημήτριος εκμεταλλευόταν στο έπακρο την ανοχή και το θαυμασμό των Αθηναίων για να ικανοποιεί την ματαιοδοξία του και τις ακολασίες του.^[114] Του παραχωρήθηκε μάλιστα δωμάτιο στον Παρθενώνα για να διαμένει, όπου δε δίσταζε να διοργανώνει συμπόσια με πόρνες.^[115] Σε μια άλλη περίσταση διέταξε τους πολίτες να συγκεντρώσουν σε μικρό χρονικό διάστημα 250 τάλαντα, κάτι που έσπευσαν να πράξουν. Ωστόσο όταν τα χρήματα συγκεντρώθηκαν, τελικά δόθηκαν στη Λάμια και στις άλλες γυναίκες του περιγύρου του για να αγοράσουν καλλυντικά. Όπως ήταν λογικό, το περιστατικό ενόχλησε έντονα τους Αθηναίους.^[116]
Κατά τους πρώτους μήνες του 303 π.Χ. ο Δημήτριος απέπεμψε την πτολεμαϊκή φρουρά που ήλεγχε την πόλη της Σικυώνας στον Κορινθιακό Κόλπο, αποκαθιστώντας το πολίτευμα και την αυτονομία της.^[117] Παράλληλα φρόντισε για την εκ νέου ανοικοδόμηση της πόλης σε καταλληλότερο και ασφαλέστερο σημείο, λαμβάνοντας θεϊκές τιμές από τους κατοίκους, ανάμεσα στις οποίες και την (προσωρινή όπως αποδείχθηκε) μετονομασία της Σικυώνας σε «Δημητριάδα».^[118] Ακολούθως απέκτησε τον έλεγχο της Κορίνθου αποσπώντας την από τον Πρεπέλαο, στρατηγό του Κάσσανδρου.^[119] Κατόπιν αιτήσεως των κατοίκων τοποθέτησε φρουρά στον Ακροκόρινθο, προκειμένου να διαθέτουν προστασία μέχρι τη λήξη του πολέμου. Ακολούθησαν οι πόλεις Βούρα στην Αχαΐα, η Σκύρος και ο Ορχομενός στην Αρκαδία, ο διοικητής της οποίας, Στρόμβιχος, σταυρώθηκε ανάμεσα σε άλλους μπροστά στα τείχη της πόλης.^[7] Μπροστά στην πειστικότητα της δύναμης του Δημητρίου παραδόθηκαν γειτονικά φρούρια και πόλεις, χωρίς να αφήσουν περιθώρια αντίδρασης στον Κάσσανδρο και στον Πολυπέρχοντα.^[120]
Κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης αντιπροσώπων των πόλεων-κρατών στον Ισθμό της Κορίνθου, ο Δημήτριος αναγορεύθηκε «ηγεμών της Ελλάδος», όπως ακριβώς ο Φίλιππος Β’ και ο Αλέξανδρος στο παρελθόν,^[121] ενώ στο περιβάλλον του είχε συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός από κόλακες που μόνο αυτόν και τον πατέρα αποκαλούσαν βασιλείς.^[122] Κατά την περίοδο αυτή, οπότε και έλαβαν χώρα εορτασμοί προς τιμήν της θεάς Ήρας στο Άργος, ο Δημήτριος ορίστηκε αγωνοθέτης των διάφορων εκδηλώσεων.^[123] Κατά τη διάρκεια των ιεροτελεστιών νυμφεύθηκε τη Δηιδάμεια, κόρη του βασιλιά των Μολοσσών, Αιακίδη, και αδελφή του περίφημου μελλοντικού βασιλιά της Ηπείρου, Πύρρου Α’.^[124] Από την ένωση αυτή ήρθε στον κόσμο ένας γιος, ο Αλέξανδρος, ο οποίος και έζησε στην Αίγυπτο.^[50]
Γιατι ο τοπος αυτος του Ξενιου Δια δεν θελει ξενους. Το ειπαν και οι Δρυοπες πριν απο χρονια. Μαζι με τους Μακεδονες κατακτητες  διωξαν οτι ειχε απομεινει απο τους Αλιεις εκ Τιρυνθος που τους αλλοιωσαν τον πολιτισμο τους  στο ψαροχωρι που κατοικουσαν διπλα στο βαλτο.Και σωθηκαν . Η ετσι πιστεψαν.
Oποτε η επισημη ληξη του Πελοποννησιακου πολεμου μας αφορα. Εστω καθυστερημενα. Γιατι στο μεταξυ δεν ξερω ποσοι Δρυοπες επιβιωσαν στην Ερμιονιδα οπου ηρθαν με τις γλωσσες τον πολιτισμο και τα ηθη και εθιμα τους Πειρατες Βερβερινοι και Τουρκοι και Φραγκοι και Αρβανητες (οι περισσοτεροι αυτοι) και Βλαχοι (Ο βλαχικός αυτοπροσδιορισμός Αρμάνιι είναι σύνθετη λέξη από το a + Romani, δηλαδή α + ρωμάνοι, όπως ονομάζονταν οι λατινόφωνοι ρωμαίοι στις νότιες επαρχίες του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους. Ως Ρωμάνοι είναι γνωστοί στους βυζαντινούς χρόνους οι λατινόφωνοι υπήκοοι του ρωμαϊκού κράτους κι ως Ρωμαίοι οι ελληνόφωνοι υπήκοοί του.) και Σλαυοι και Μικρασιατες προσφυγες και μετα προσφατα εποικοι Αθηναιοι που χτισαν τα σπιτια τους και παντρευτηκαν εδω και ηρθαν Ρουμανοι και Βουλγαροι  Πολωνοι  Λατινο Αμερικανοι  Αγγλοι  Γαλλοι Ρωσοι και παντρευτηκαν κι αυτοι με ντοπιους και καναν παιδια Ελληνοπουλα  πολιτες της Ερμιονιδας Ισως καποιοι απο αυτους να ειναι αναμεσα σε εκεινους θελουν να φυγουν οι προσφυγες απο την Ερμιονιδα .Ισως να ειναι οι απογονοι εκεινων των Δρυοπων αν και δεν νομιζω.
Πελοποννησιακος πολεμος
Ο πόλεμος που είχε τη μεγαλύτερη διάρκεια στην ιστορία της ανθρωπότητας έγινε στην Ελλάδα. Και, μάλιστα, ενώ ξεκίνησε από την αρχαιότητα έληξε το 1996!
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο Πελοποννησιακός Πόλεμος κράτησε 2427 χρόνια καθώς δεν υπεγράφη ποτέ συνθήκη ειρήνης μετά το τέλος των εχθροπραξιών;
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ήταν η στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας (υπό την ηγεσία της Αθήνας) και της Πελοποννησιακής Συμμαχίας (υπό την ηγεσία της Σπάρτης) που έλαβε χώρα την περίοδο 431-404 π.Χ. Ουσιαστικά έληξε με νίκη των Σπαρτιατών και την παράδοση της Αθήνας το 404 π.Χ. Τυπικά, όμως, έληξε το 1996, δηλαδή πριν από 13 χρόνια.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ως δήμαρχος Αθηναίων το 1996, επισκέφτηκε τη Σπάρτη και ανακάλυψε ότι… δεν έχει συναφθεί ειρήνη με την λακωνική πρωτεύουσα.
Η λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου υπεγράφη, ενώ στο κείμενο της συνθήκης ειρήνης οι δύο δήμαρχοι εξέφραζαν την οδύνη τους για την «πολυαίμακτη σύρραξη των δύο κορυφαίων πόλεων».
Το κείμενο της συνθήκης αναφέρει:
«Σήμερα, 10 Μαρτίου 1996, στὴν πρωτεύουσα τῆς Λακεδαίμονος, ὁ δήμαρχος Ἀθηναίων καὶ ὁ δήμαρχος Σπαρτιατῶν ἐκφράζουν τὴ βαθύτατη θλίψη τους γιὰ τὴν πολυαίμακτη σύρραξη τῶν δύο κορυφαίων πόλεων τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος καὶ διακηρύττουν τὴν λήξη μὲ ὅρους ἰσοτιμίας ἀναδρομικὰ τοῦ καταστροφικοῦ ἐκείνου πολέμου «Ἀθηναίων καὶ Πελοποννησίων» καὶ τὴν ἐμπέδωση ἀρρήκτων μεταξὺ τῶν δύο πόλεων δεσμῶν φιλίας καὶ συνεργασίας, μὲ ἠθικὸ ἔρεισμα καὶ τὴν ἀρχαία ἱστορικὴ μεγαλουργία τους.
Ὁ Δήμαρχος Σπαρτιατῶν
Δημοσθένης Ματάλας
Ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων
Δημήτρης Ἀβραμόπουλος»

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΡΟΘΤΣΑΙΛΝΤ ΣΤΗΝ ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2015

 

 

 Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΡΟΘΤΣΑΙΛΝΤ ΣΤΗΝ ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2015

 

  ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΚΑΠΟΤΕ Ο ΡΟΘΤΣΑΙΛΝΤ; Η ΟΧΙ;
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ;

"Είμαι αρχηγός της λέσχης Μπίλντεμπεργκ που μαζί με έξι μεγιστάνες Τραπεζίτες και πέντε βασιλικές οικογένειες το 1953 σχεδιάσαμε την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ελέγχουμε τα έθνη της Ευρώπης και στο τέλος να τα καταργήσουμε με το να κατασκευάζουμε και να ελέγχουμε τους πολιτικούς σας σε κάθε πολιτικό κόμμα άσχετα από τις ιδεολογίες.
Κάποιοι μας συνδέουν με τους Μασώνους, τους Ιλουμινάτι και άλλες μυστικές και πανίσχυρες οργανώσεις …
Δεν ξέρουν πως όλες αυτές οι οργανώσεις αποτέλεσαν εξελικτικούς κρίκους στην διαδρομή μας για κυριαρχία επί της ανθρωπότητας ελέγχουμε το χρήμα έχοντας βάλει τις κυβερνήσεις να περάσουν νόμους που δίνουν σε εμάς αποκλειστικά το δικαίωμα να τυπώνουμε χρήμα.
Σχεδόν κάθε κεντρική Τράπεζα στον πλανήτη είναι ιδιοκτησία μας ενώ έχουμε καταφέρει να πιστεύετε πως αυτές ελέγχονται από τις κυβερνήσεις σας.
Τυπώνουμε χαρτιά χρήμα δηλαδή αέρα κοπανιστό και μετά το δανείζουμε σε εσάς, τις επιχειρήσεις σας και τις κυβερνήσεις σας και παίρνουμε τόκους από το τίποτα ενώ εσείς δουλεύετε για σας φορολογούν οι κυβερνήσεις σας και να τα παίρνουμε εμείς.
Βάζουμε τις κυβερνήσεις σας να κάνουν πολέμους και μετά δανείζουμε με αέρα κοπανιστό και τις δύο πλευρές σε κάθε πόλεμο από την εποχή του Ναπολέοντα … με αυτό τον τρόπο μαζέψαμε όλο τον χρυσό του πλανήτη.
Χρηματοδοτούμε κάθε πολιτική οργάνωση και ιδεολογία αρκεί να μας υπηρετεί, διχάζοντας τους λαούς σας, τρέφοντας τον φόβο, την αντιπαλότητα, τον φανατισμό.
Μας αρκεί να στρέφουμε την προσοχή των ανθρώπων στα προβλήματα και στα συμπτώματα της δράσης μας, μας αρκεί να μην αποκαλύπτεται το σχέδιο υποδούλωσης και κυριαρχίας που εφαρμόζουμε.
Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, ο Μάρξ και ο Λένιν δέχθηκαν χρήματα από εμάς για να προωθήσουν το έργο τους.
Ελέγχουμε τις αγορές και έτσι αποφασίζουμε που πάει ο πλούτος…
Ελέγχουμε τις Τράπεζες και έτσι σας υποδουλώνουμε τυπώνοντας αέρα.
Ελέγχουμε τους οίκους αξιολόγησης και έτσι καταστρέφουμε τις χώρες σας και τις επιχειρήσεις σας ενώ δίνουμε αξία στις δικές μας πολυεθνικές.
Ελέγχουμε όλες τις πολυεθνικές του πλανήτη.
Ελέγχουμε τις περισσότερες κυβερνήσεις του πλανήτη.
Ελέγχουμε όλα σχεδόν τα ΜΜΕ του πλανήτη και εσείς πιστεύετε ότι σας λέμε και μας αφήνετε ήσυχους να ολοκληρώσουμε τα σχέδια μας.
Ελέγχουμε τους διεθνής οργανισμούς από την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ ως τον ΟΗΕ και την UNICEF.
Εξαγοράζουμε ή καταστρέφουμε όποιον σταθεί στον δρόμο μας.
Καταστρέφουμε τον πλανήτη αφού είναι αναγκαίο για να κυριαρχήσουμε, άλλωστε εμείς θα επιβιώσουμε σε βάρος των δισεκατομμυρίων ανθρώπων που θα χαθούν.
Είμαστε σχεδόν έτοιμοι να πετύχουμε τον στόχο μας και να ανακηρύξουμε το Παγκόσμιο Νόμισμα και την Παγκόσμια Κυβέρνηση τότε θα είμαστε και φανερά οι αυτοκράτορες του πλανήτη…
Το μόνο που μένει είναι να ξεχάσετε τα περί δημοκρατίας, ελευθερίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Να συνηθίσετε να είσαστε και φανερά οι σκλάβοι μας.
θα το πετύχουμε αφού καταφέραμε να σας κάνουμε μέχρι τώρα να πιστεύετε πως είχατε δημοκρατία και πως είσασταν ελεύθεροι.
θα το πετύχουμε αφού εθιστήκατε και γίνατε δέσμιοι της ύλης και του πλούτου που εμείς πλέον ελέγχουμε.
θα το πετύχουμε αφού ο πλούτος του λαού σας, της χώρας σας περνά στα δικά μας χέρια, αφού μας “χρωστάτε” και δεν θα μπορέσετε να “ξεχρεώσετε” ποτέ…
θα το πετύχουμε αφού εσείς πληρώνετε για να σας εξοντώνουμε με νόμους που εμείς περνάμε και με στρατούς και ένοπλες δυνάμεις καταστολής που δεν θα σας αφήσουν να σηκώσετε κεφάλι.
θα το πετύχουμε αφού η τροφή σας και το νερό σας σε λίγο καιρό θα βρίσκεται υπό τον δικό μας απόλυτο έλεγχο.
θα το πετύχουμε αφού δίχως εμάς δεν θα μπορείτε να επιβιώσετε."

 http://ermionh.blogspot.com/2020/02/2015.html

 

Άνοιξε το Τριώδιο – Τι είναι και πώς συνδέεται με τις Απόκριες

Τι είναι το Τριώδιο;

Τριώδιο είναι το βιβλίο της Εκκλησιαστικής Ακολουθίας των ύμνων που ψάλλονται από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου, μέχρι και του Μ.Σαββάτου. Με την εμφάνιση και τον βαθμιαίο καταρτισμό του σαρανταήμερου της νηστείας προ του Πάσχα, ακολούθησε και η ανάγκη της δημιουργίας σχετικής ασματικής ποίησης και της συλλογής της σε ένα βιβλίο. Έτσι δημιουργήθηκε το εκκλησιαστικό βιβλίο Τριώδιο, το οποίο αρχικά περιείχε τρεις ωδές. Περιλαμβάνει ιερά ποιήματα από τον 5ο ως τον 15ο αιώνα. Το πρώτο έντυπο του Τριωδίου εξεδόθη στην ελληνική γλώσσα το 1522 μ.Χ. Ονομάζεται Τριώδιο. Η λέξη προέρχεται από το «τρεις ωδές» που σημαίνει οι τρεις ύμνοι που συνηθίζουμε να λέγε στην εκκλησία.
Ξεκινά την πρώτη Κυριακή, που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του «Τελώνη και Φαρισαίου». Τη δεύτερη Κυριακή, που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του «Ασώτου Υιού». Η τρίτη είναι της «Απόκρεω». Η τελευταία Κυριακή της αποκριάς είναι η «Τυρινή» (τυροφάγου). Το τέλος της αποκριάς είναι την αυγή της επόμενης μέρας: η πρώτη μέρα της Σαρακοστής, που ονομάζεται Καθαρά ∆ευτέρα.
Η λέξη αποκριά γενικά δηλώνει ολόκληρο το χρονικό διάστημα των τριών εβδομάδων του Τριωδίου, πριν αρχίσει η περίοδος νηστείας που οδηγεί στη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα. Όταν λέμε «ανοίγει το τριώδιο», εννοούμε ότι αρχίζουν οι αποκριές. Η πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου λέγεται και Προφωνή ή Προφωνέσιμη, επειδή παλιά προφωνούσαν, δηλαδή διαλαλούσαν ότι άρχιζαν οι αποκριές. Η εβδομάδα αυτή λέγεται και αμόλυτη ή απόλυτη, επειδή τότε οι ψυχές των πεθαμένων βγαίνουν στον Πάνω Κόσμο. Η πρώτη εβδομάδα τελειώνει την Κυριακή του Ασώτου.
Η δεύτερη εβδομάδα λέγεται Κρεατινή ή της Κρεοφάγου ή Ολόκριγια, επειδή έτρωγαν κρέας και δεν νηστεύουν Τετάρτη και Παρασκευή. Η εβδομάδα αυτή γιορτάζεται με γλέντια και φαγοπότια χωρίς κανένα θρησκευτικό περιορισμό. Η Κυριακή της εβδομάδας αυτής, η Κυριακή της Απόκρεω, ονομάστηκε έτσι γιατί ήταν η τελευταία μέρα της κρεοφαγίας (από + κρέας) όλης της περιόδου του Τριωδίου.
Η τρίτη εβδομάδα λέγεται Τυρινή ή της Τυροφάγου, επειδή έτρωγαν γαλακτοκομικά προϊόντα. Από τη Δευτέρα, μια εβδομάδα πριν την Καθαρή Δευτέρα, άρχιζε η αποχή από το κρέας και επιβαλλόταν η χρήση τυριού και γαλακτερών σαν ενδιάμεση άσκηση μεταξύ κρεοφαγίας και νηστείας. Από την Καθαρή Δευτέρα, αμέσως μετά την Κυριακή της Τυρινής, όλοι οι κανονισμοί της νηστείας επανέρχονται σε ισχύ. Ωστόσο η ελεύθερη χρήση του κρασιού μετατρέπει αυτή τη Δευτέρα σε αποκορύφωμα της αποκριάς.
Από την προτελευταία Κυριακή, την Κυριακή της Απόκρεω, πήρε την ονομασία της ολόκληρη η περίοδος των τριών εβδομάδων (από Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι Τυροφάγου) πριν από την Καθαρή Δευτέρα, πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Όλη αυτή η περίοδος ονομάζεται λαϊκά και χωρίς μεγάλη συνέπεια «αποκριά» ή «αποκριές» ή «απόκριες», δηλαδή μέρες αποχής από το κρέας, σε αντίθεση με τη «Σαρακοστή», δηλαδή τις σαράντα μέρες νηστείας.

 Αποκριά: ετυμολογία, διάρκεια, προέλευση

Αποκριά ετυμολογικά σημαίνει μακριά από το κρέας (εκκλησιαστικά). Είναι η περίοδος προετοιμασίας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής, για να βιώσει το Θείο Πάθος και την ανάσταση του Σωτήρα Χριστού. H αποκριά διαρκεί τρεις εβδομάδες και ξεκινάει 60 μέρες πριν το Πάσχα.

 Αποκριά (λαογραφικά)

Η περίοδος αυτή συνδυάζεται με το έθιμο του «Καρνάβαλου» που είναι η θεότητα της Αποκριάς. Είναι έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας, του «μασκαρέματος».

 Προέλευση αποκριάς

Η ελληνική αποκριά έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Συνδέεται µε την λατρεία του Διονύσου, θεού του κρασιού και των εορτασμών.

 Ετυμολογία της λέξης: καρναβάλι

Η λέξη καρναβάλι ετυμολογικά προήλθε από τις λατινικές λέξεις: κάρνε (κρέας) και λεβάρε (αίρω, σηκώνω): carnem levare που σημαίνει διακοπή της βρώσης κρέατος. Στα ελληνικά η λέξη αποκριά σημαίνει αποχή από το κρέας, παύση της κρεοφαγίας. Η ετυμολογία από το carrus navalis= αμαξίδιο ναυτικό, καρότσι ναυτικό, λόγω του ιερού πλοίου του Διόνυσου, θεωρείται αβάσιμη από τους Έλληνες λαογράφους.

 Εκδοχές για την προέλευση του Καρναβαλιού

• Προέρχεται από τις παγανιστικές τελετουργίες των αρχαίων Ελλήνων και τις γιορτές προς τιμή του
  Διόνυσου, θεού του κρασιού και της ευθυμίας
• Από τα Σατουρνάλια ή τα Λουπερκάλια των Ρωμαίων
• Από την μεταφορά των Καλανδώντων Ρωμαίων από την αρχή του έτους στην αρχή της Άνοιξης
• Από τη συγχώνευση εθίμων που υφίστανται από την αρχαιότητα και έχουν σχέση με την αναγέννηση
  της φύσης
• Γιορτάζονταν και βιώνονταν δυναμικά από το λαό μας. Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν σε σατύρους ή
  φορούσαν μάσκες και ξεχύνονταν στους δρόμους και στις γειτονιές με τολμηρές φράσεις και πράξεις
• Η παράδοση του καρναβαλιού εξαπλώθηκε και σε άλλα μέρη του κόσμου μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου
• Οι παγανιστικές πρακτικές ήταν τόσο βαθιά ριζωμένες που δεν καταργήθηκαν τελείως. Όταν εμφανίστηκε ο χριστιανισμός, αν και οι άνθρωποι σταμάτησαν να λατρεύουν τους θεούς του Ολύμπου, οι συνήθειες των Ελλήνων να μεταμφιέζονται και να γιορτάζουν στους δρόμους παρέμειναν. Σε όλες σχεδόν τις περιοχές της πατρίδας μας γιορτάζονταν οι Αποκριές με τον ίδιο τρόπο, με μικρές διαφορές ή παραλλαγές από περιοχή σε περιοχή.

Ο Ήλιος της Βεργίνας: Η ιστορία του αρχαίου Πανελλήνιου συμβόλου που όλοι οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν

 

Ήλιος της Βεργίνας – Αληθινή ιστορία: Πρόκειται για ένα σύμβολο των Αρχαίων Ελλήνων. Πρόκειται για ένα σύμβολο του Ελληνισμού και των Μακεδόνων. Είναι επίσης γνωστό και ως «Αστέρι της Βεργίνας». Ωστόσο, χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τους Μακεδόνες ως σύμβολο της δυναστείας Αργεαδών στο Βασίλειο της Μακεδονίας.

Ελληνικός αμφορέας του 560 π.Χ. που απεικονίζει την θεά Αθηνά με τον Ερμή.Βλέπουμε χαρακτηριστικά, τον Ήλιο της Βεργίνας, πάνω στην ασπίδα της θεάς Αθηνάς.

Ο τυπικός Ήλιος της Βεργίνας, αποτελείται από 16 ακτίνες. Μπορούμε επίσης να τον δούμε και με 12 ή ακόμα και 8 ακτίνες του Ήλιου. Ο Ήλιος με τις δεκαέξι ακτίνες αντιπροσωπεύει τα εξής: Οι 4 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τα 4 στοιχεία της φύσης, ΓΗ – ΘΑΛΑΣΣΑ – ΦΩΤΙΑ – ΑΕΡΑΣ και οι υπόλοιπες 12 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τους 12 Θεούς του Ολύμπου.
Χαρακτηριστική εικόνα , που επεξηγεί τις ονομασίες των 16 ακτίνων.

Ο Ήλιος της Βεργίνας, κατά κυριότητα συμβολίζει κάτι το παρθένο. Γι’ αυτό και συνήθως βλέπουμε το αρχαίο αυτό Ελληνικό σύμβολο, στην παρθένο θεά Αθηνά. Αλλά και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, μπορεί να ταυτιστεί και με τον θεό Απόλλωνα.
Ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε ενα κοινό σύμβολο της αρχαίας Ελλάδας και το βρίσκουμε σε κέρματα, αγγεία, τοιχογραφίες και αγάλματα, πολύ πριν το Μακεδονικό βασίλειο και την δυναστεία των Αργεάδων.
Δεκαεξάστεροι και Οχτάστεροι Ήλιοι παρουσιάζονται συχνά σε Ελληνιστικά νομίσματα και ασπίδες της Περιόδου. Επίσης υπαρχει και αριθμός απεικονίσεων Αθηναίων Οπλιτών να φέρουν ένα πανομοιότυπο δεκαεξάκτινο σύμβολο στη πανοπλία τους, απο τον 6ο π.Χ. αιώνα ,καθώς και σε νομίσματα, από τη νησιωτική μέχρι την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως στη Κέρκυρα, εύρημα 5ου π.Χ. αιώνα, Λοκρίδα, 4ο π.Χ. αιώνα.
Μετά την ένωση των Ελλήνων υπό την αρχηγεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε το κύριο σύμβολο της Ελληνικής εθνογέννεσης.
Παρακάτω σας παραθέτουμε μερικά στοιχεία με εικόνες, που δείχνουν ότι στο σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας αποτέλεσε ένα από τα αρχαία σύμβολα της Ελλάδος, πολύ πριν την άνοδο του Ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας. Δεκάδες νομίσματα, αγγεία κ.α που φέρουν το σύμβολο, βρέθηκαν σε πάρα πολλά άλλα μέρη της Ελλάδος, εκτός της Μακεδονίας.

Ήλιος της Βεργίνας – Αληθινή Ιστορική αναδρομή

2000 π.Χ.: Αυτή είναι η στιγμή όπου οι αρχαίοι Έλληνες, άρχισαν πρώτοι να χρησιμοποιούν αυτο το σύμβολο του Ηλίου. To σύμβολο δεν είχε τυποποιηθεί ακόμα με την πρώιμη μορφή του.

780 π.Χ.: Έχει αρχίσει πλέον η χρήση του συμβόλου. Το ακόλουθο έργο τέχνης δείχνει την μάχη της Τροίας. Μπορούμε να δούμε καθαρά το σύμβολο πάνω στον πολεμιστή, όπως βρέθηκε στο νησί της Μυκόνου.

780 π.Χ.: Βλέπουμε ανασκαφές που απεικονίζουν μεταξύ άλλων και Σπαρτιάτες οπλίτες, οι οποίοι φέρουν στις ασπίδες τους, το σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας .

6ος αιωνας π.Χ.: Αμφορέας της αρχαίας Λακωνίας (Σπάρτη) που δείχνει καθαρά στο κέντρο του, τον Ήλιο της Βεργίνας στην σημερινή του μορφή. Ο αμφορέας, σήμερα βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.ΣΠΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ!!

Η προέλευση του όρου "ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ" των σύγχρονων κρατών έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελληνική λέξη "ΠΟΛΙΤΕΙΑ", η οποία σήμαινε το σύνολο των Αρχών και η δύναμη ή η εξουσία του προϊσταμένου ( άρχοντα ) να μεριμνά για τη τήρηση των θεσπισθέντων και να καθιστά αυτά απαραβίαστα. Ο όρος "ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ" προέρχεται από την σύνθεση των όρων "Άστυ" και "Νόμος", παρελήφθη από τους Ρωμαίους ως "P O L I T I A" με την ίδια έννοια, δηλαδή την έννοια την οποία είχε καθορίσει ο Αριστοτέλης (καλή τάξη-διοίκηση της πόλεως- προστασία της ζωής, της τιμής και της περιουσίας των πολιτών), με την έννοια την οποία είχε καθορίσει ο Πλάτωνας (κατά Νόμο ρύθμιση της ζωής της πόλεως), ο Ισοκράτης (η ψυχή της πόλεως - το σύμβολο ευφυΐας, αυτή που σκέπτεται τα πάντα και ρυθμίζει κάθε κακό και αντιμετωπίζει πάσα επισυμβαίνουσα συμφορά), αλλά και άλλοι αρχαίοι σοφοί. Από τη Ρώμη ο όρος "POLITIA", ο οποίος αναφερόταν τόσο στο σύνολο των κρατικών Αρχών αλλά και στην Αστυνομία ειδικότερα, μεταπήδησε στη Γαλλία ως " POLICE" από τη Γαλλία στην Αγγλία με την ίδια ορολογία και από εκεί στη Γερμανία ως "POLIZEI" και στην Ιταλία ως "POLIZIA". Ο διεθνής όρος της "Αστυνομίας" με την Ελληνική έννοια ισχύος της "ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ" είναι μια απόδειξη του ρόλου τον οποίο διαδραμάτισε η Ελλάδα από την αρχαιότητα στη Παγκοσμιότητα των Εθνών . Ο όρος "Πολιτεία" παρατηρούμε ότι μέχρι τον ΙΔ΄ αιώνα σήμαινε την γενική έννοια της Κρατικής εξουσίας. Από τον ΙΔ΄ αιώνα έως τον ΙΗ΄, ο όρος προσδιορίζει πλέον συγκεκριμένα έργα της "Αστυνομίας" αφού καθορίζονται τα νομικά πλαίσια αστυνομικών αρμοδιοτήτων ή έργων που καλύπτουν τη πρόοδο των πόλεων. Τέλος η αστυνομία σαν θεσμός συνδέεται με την εμφάνιση «της πόλεως» του «άστεως». Το άστυ είναι το πρώτο συνθετικό στοιχείο της έννοιας αστυνομίας. Παράλληλα έχουμε και την εμφάνιση του Δικαίου «του Νόμου», δηλαδή του δεύτερου συνθετικού στοιχείου της ίδιας έννοιας . Έτσι βλέπουμε ότι η πόλη και το Δίκαιο συμπορεύονται στην κοινωνική εξέλιξη. Ο όρος λοιπόν αστυνομία προήλθε από τη σύνθεση δύο φαινομένων, ενός πραγματικού (άστυ - πόλη) και ενός πνευματικού (Δικαίου - Νόμος). Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ Η Ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας αρχίζει ουσιαστικά από τον 5ο αιώνα Π.Χ, κατά τον οποίο ιστορικές έρευνες αποδεικνύουν την ύπαρξη διακεκριμένων αστυνομικών Αρχών, την περίοδο αυτή στη πόλη των Αθηνών. Νωρίτερα και μέχρι τον 7ο π.χ αιώνα δεν υπήρχαν ιδιαίτερες αστυνομικές Αρχές στην Αθήνα, αφού η άσκηση αστυνομικών δικαιωμάτων υπαγόταν στο βασιλιά. Άγνωστη παραμένει η Αστυνομική Αρχή στη μυθική εποχή των Αθηνών, τη περίοδο δηλαδή που περιλαμβάνει την ιστορία της Αττικής από τους αρχαιότατους βασιλείς μέχρι του Θησέα (1.300π.χ.). Από τον 5ο π.χ αιώνα, όταν τέθηκαν οι βάσεις του μεγαλείου και της ακμής των Αθηνών, καθιερώθηκαν και αστυνομικές Αρχές, που είχαν σαν αποστολή ανάλογη με αυτή των σύγχρονων Αστυνομικών Αρχών.