tag:blogger.com,1999:blog-55405780885607857902024-03-05T19:51:36.297+02:00ΧΕΛΙ - ΑΡΑΧΝΑΙΟUnknownnoreply@blogger.comBlogger498125tag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-83199893406744980512024-01-30T10:06:00.001+02:002024-01-30T10:06:15.941+02:00ΥΠΑΤΙΑ η Αλεξανδρινή (370 - 415 μ.Χ) <!--[if !mso]>
<style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Version>15.00</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves>false</w:TrackMoves>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPoPGzcGZXDArAPI6_HCJmduMK1Yit_bxt0g9lYIQpK0fcs6EuT29arcK6dcCx1ze772axHBE6qKDJsMgyQzUonZPrxE6gQHTw30oRjjbkclioygsof2P-HymreE5fNezOUzoM5UzApv0/s1600/hypatia-of-alexandria-philo.jpg"><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής
αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες
επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η
μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη
γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η
ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους
μάρτυρες Εθνικούς.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Ζωή της</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtSOJ0_KZLWw46alpBjakmgc0x3jFnKjdB-q3cmW47VwkZC4QP39RCOxGKr385uq0mjNNZ8c7WKcbWMOk1jzJPdYPvqgppgRcbwwh70ZL9so-MRMmRJOs4MMIm4NXF-M2RmYjdzdUj8TY/s1600/hypatia.jpg"><span style="color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYb0aV6NxNko6esoDfZfo0z6VAGLxb0UTn4osZryLRZVUqWevZYNvD0HqXJIZJ3TCBghbFSm5JMmrpu9rz6ZyRMMuYsxyAEPebfnyA3DufJ5JjsrUDZmkgC90qzRYGjwj1szMIihNvAR10fH0_5SvlICU_xCTDSbHjk02LwVkqPdhRT3Tu5Pe_5rVMlYTN/s640/%CE%A6%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%A3%CE%9F%CE%A6%CE%9F%CE%A3%20%20%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%91.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="524" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYb0aV6NxNko6esoDfZfo0z6VAGLxb0UTn4osZryLRZVUqWevZYNvD0HqXJIZJ3TCBghbFSm5JMmrpu9rz6ZyRMMuYsxyAEPebfnyA3DufJ5JjsrUDZmkgC90qzRYGjwj1szMIihNvAR10fH0_5SvlICU_xCTDSbHjk02LwVkqPdhRT3Tu5Pe_5rVMlYTN/s320/%CE%A6%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%A3%CE%9F%CE%A6%CE%9F%CE%A3%20%20%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%91.jpg" width="262" /></a></div><span style="mso-ignore: vglayout;"></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Όταν γεννήθηκε η Υπατία το 370 μ.Χ.,
η διανοητική ζωή της Αλεξάνδρειας βρισκόταν σε κατάσταση επικίνδυνης σύγχυσης.
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν χριστιανική και όλο και πιο συχνά δεν ήταν μόνο
ο χριστιανός ζηλωτής που έβλεπε αιρέσεις και σατανισμό στα μαθηματικά και στην
επιστήμη: "οι μαθηματικοί έπρεπε να κατασπαραχθούν από θηρία ή να καούν
ζωντανοί" (McCabe). Μερικοί από τους χριστιανούς Πατέρες αναβίωσαν τις
θεωρίες της επίπεδης γης και του σύμπαντος ως στερέωμα. Στην Αλεξάνδρεια ο Θεόφιλος,
Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, υποκινούσε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ Εθνικών
(Ελλήνων), Εβραίων και Χριστιανών. Δεν ήταν μια και τόσο ευμενής εποχή για να
είναι κανείς επιστήμονας, ή φιλόσοφος.<br />
<br />
Ο πατέρας της Υπατίας, ο Θέων, ήταν μαθηματικός και αστρονόμος στο Μουσείο.
Επέβλεπε από κοντά κάθε πλευρά της εκπαίδευσης της κόρης του. Σύμφωνα με το
μύθο, ήταν αποφασισμένος να γίνει η κόρη του ένα 'τέλειο ανθρώπινο ον' - ήταν η
εποχή που οι γυναίκες θεωρούνταν κάτι παρακάτω από άνθρωποι! Ήταν προσωπική
μαθήτρια του Πλούταρχου και ανατράφηκε στις θεμελιώδεις αρχές της Πλατωνικής
Σχολής. Η Υπατία ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή νέα. Ταξίδεψε στην Αθήνα και την
Ιταλία και εντυπωσίαζε όσους συναντούσε με την εξυπνάδα και την ομορφιά της.<br />
Σπούδασε στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του
Ασκληπιγένειας στην Αθήνα. Την εποχή εκείνη υπήρχε διάκριση μεταξύ των
νεοπλατωνικών σχολών της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας. Η σχολή της Αθήνας τόνιζε
περισσότερο την απόκρυφη επιστήμη, αλλά για τους Χριστιανούς, όλοι οι
Πλατωνιστές ήταν επικίνδυνοι αιρετικοί.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια
έγινε δασκάλα των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Το Μουσείο είχε χάσει την
υπεροχή του και η Αλεξάνδρεια τώρα είχε ξεχωριστά σχολεία για Εθνικούς, για
Εβραίους και για Χριστιανούς. Ωστόσο, η Υπατία δίδασκε σε ανθρώπους κάθε
θρησκείας και μετά τον πατέρα της ανέλαβε μια Έδρα Φιλοσοφίας στην πόλη.
Σύμφωνα με τον βυζαντινό εγκυκλοπαιδιστή Σουίδα, 'ήταν επίσημα διορισμένη να
ερμηνεύει το δόγμα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.ά.". Πολλοί μαθητές
ερχόταν στην Αλεξάνδρεια ειδικά για να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις της για τα
μαθηματικά, την αστρονομία, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. Το σπίτι της έγινε
κέντρο διανοουμένων και συγκέντρωνε σχολαστικιστές που συζητήσουν επιστημονικά
και φιλοσοφικά ερωτήματα.<br />
<br />
Η Υπατία δεν παντρεύτηκε ποτέ και για αιώνες οι ιστορικοί αναρωτιόταν για
την αγνότητά της. Χωρίς εξαίρεση, οι ελάχιστες ιστορικές αναφορές σε αυτή
την παρθένο φιλόσοφο βεβαιώνουν την αρετή της, την ακεραιότητά της και την απόλυτη
αφοσίωσή της στα ιδεώδη της Αλήθειας και του Δίκαιου.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τα Έργα της</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Με επιχειρήματα και δημόσια
αναγνώριση και σεβασμό η Υπατία επισκίαζε κάθε αντίπαλο των Χριστιανικών
δογμάτων της Βόρειας Αιγύπτου. Ήταν φημισμένη για το βάθος της γνώσης της και
τη γοητεία της προσωπικότητάς της και αγαπημένη των πολιτών της Αλεξάνδρειας.
Συχνά την καλούσαν ως σύμβουλο οι άρχοντες της πόλης.<br />
<br />
Αν και τα γραπτά της καταστράφηκαν στην πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της
Αλεξάνδρειας, μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα του περιεχομένου τους από τα
σχόλια σύγχρονών συγγραφέων της . Η Υπατία έγραψε σχόλια για την
Αριθμητική του Διόφαντου, επίσης για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου και
ακόμα για τις Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργα.<br />
Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους
μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα
του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. Μερικές
πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή
και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός
Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη
μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και
ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας
ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο
Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί
'πατέρας της άλγεβρας'. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις,
δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. (Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων
αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε
νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.).
Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας
περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν
συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.<br />
<br />
Η Υπατία έγραψε επίσης μια διατριβή Περί των Κωνικών του Απολλώνιου σε οκτώ
βιβλία. Ο Απολλώνιος ο Πέργας ήταν ένας αλεξανδρινός γεωμέτρης του 3ου π.Χ.
αιώνα, που προσπάθησε να εξηγήσει τις ασυνήθιστες τροχιές των πλανητών. Το
κείμενο της Υπατίας ήταν μια εκλαΐκευση της εργασίας του. Όπως οι έλληνες
πρόγονοί της, η Υπατία γοητευόταν από τις κωνικές τομές (τα γεωμετρικά σχήματα
που σχηματίζονται όταν ένα επίπεδο τέμνει ένα κώνο). Μετά το θάνατό της, οι
κωνικές τομές αγνοήθηκαν μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα όταν οι επιστήμονες
συνειδητοποίησαν ότι πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως οι τροχιές πλανητών,
περιγραφόταν με τον καλύτερο τρόπο με τις καμπύλες που προκύπτουν από κωνικές
τομές.<br />
<br />
Ο Θέων, ο πατέρας της Υπατίας, αναθεώρησε και εξέλιξε τα Στοιχεία της
γεωμετρίας του Ευκλείδη και είναι η δική του έκδοση που χρησιμοποιείται ακόμα
και σήμερα. Πιθανότατα η Υπατία εργάσθηκε μαζί του σε αυτή την αναθεώρηση.
Αργότερα έγραψε μαζί του τουλάχιστον μία διατριβή για τον Ευκλείδη. Η Υπατία
επίσης έγραψε τουλάχιστον ένα βιβλίο από την εργασία του Θέωνα για τον
Πτολεμαίο. Ο Πτολεμαίος είχε συστηματοποιήσει όλη τη σύγχρονη μαθηματική και
αστρονομική γνώση σε ένα έργο 13 βιβλίων, το οποίο μετριόφρονα ονόμασε
Μαθηματική Πραγματεία. Άραβες Σχολαστικιστές το μετονόμασαν σε Almagest ('Μέγα
Βιβλίο"). Το σύστημα του Πτολεμαίου παρέμεινε το κυρίαρχο αστρονομικό έργο
μέχρι τον Κοπέρνικο τον 16ο αιώνα. Οι πίνακες της Υπατίας για τις κινήσεις των
ουράνιων σωμάτων, ο Αστρονομικός Κανών, ίσως ήταν μέρος των σχολίων του Θέωνα
στον Πτολεμαίο, ή ήταν ξεχωριστό έργο.<br />
<br />
Εκτός από τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά, η Υπατία είχε ενδιαφέρον για τη
μηχανική και την πρακτική τεχνολογία. Τα γράμματα του Συνέσιου περιέχουν σχέδια
για αρκετά επιστημονικά όργανα περιλαμβάνοντας έναν αστρολάβο (Ο αστρολάβος
χρησιμοποιούταν για τη μέτρηση των θέσεων του άστρων, πλανητών και του ήλιου
και για τον υπολογισμό της ώρας και του ανερχόμενου ζωδίου του ζωδιακού).<br />
<br />
Η Υπατία ανέπτυξε ακόμα μια συσκευή για τη διύλιση του νερού, ένα όργανο για τη
μέτρηση της στάθμης του νερού και ένα διαβαθμισμένο υδρόμετρο από μπρούτζο για
τη μέτρηση της ειδικής βαρύτητας (πυκνότητας) ενός υγρού.<br />
<br />
Η Υπατία ήταν ο τελευταίος Έλληνας Εθνικός επιστήμονας του δυτικού κόσμου και ο
θάνατός της συνέπεσε με τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και
αφού από τότε δεν υπήρξαν σημαντικές πρόοδοι στα μαθηματικά, την αστρονομία και
τη φυσική σε όλη τη Δύση για άλλα 1000 χρόνια, η Υπατία έγινε σύμβολο του
τέλους της αρχαίας επιστήμης. Μετά την Υπατία ήρθε το χάος και ο βαρβαρισμός
των Σκοτεινών Χρόνων.<br />
<br />
Αρκετοί συγγραφείς μνημονεύουν τις διδασκαλίες της Υπατίας σαν Χριστιανικές στο
πνεύμα. Πραγματικά, η Υπατία αφαίρεσε το πέπλο μυστηρίου με το οποίο είχε
καλυφθεί αυτή η νέα θρησκεία, συζητώντας με τέτοια ευκρίνεια για τις πιο
πολύπλοκες αρχές της ώστε πολλοί νεοφώτιστοι στη Χριστιανική πίστη εγκατέλειψαν
το Χριστιανισμό για να γίνουν μαθητές της. Η Υπατία αποδείκνυε λογικά την
παγανιστική καταγωγή της Χριστιανικής πίστης, αλλά και εξέθετε τα υποτιθέμενα
θαύματα που οι Χριστιανοί πρόβαλαν σαν σημάδια "θείας προτίμησης",
αναλύοντας τους φυσικούς νόμους που διέπουν τα φαινόμενα.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Θάνατος της</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σαν γυναίκα και άνθρωπος, που
ασπάστηκε την ελληνική επιστημονική σκέψη και σαν πολιτικό πρόσωπο με επιρροή,
η Υπατία βρέθηκε σε πολύ επικίνδυνη θέση σε μια όλο και πιο χριστιανική πόλη.
Το 412 ο Κύριλλος, ένας φανατικός χριστιανός, έγινε Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας
και μεγάλη εχθρότητα αναπτύχθηκε μεταξύ του Κυρίλλου και του Ορέστη, του
Ρωμαίου Κυβερνήτη της Αιγύπτου, ενός παλιού μαθητή και καλού φίλου της Υπατίας.
Αμέσως μόλις πήρε την εξουσία, ο Κύριλλος άρχισε να διώκει τους εβραίους,
διώχνοντας χιλιάδες από αυτούς από την πόλη. Έπειτα, παρά τη σφοδρή αντίθεση
του Ορέστη, έστρεψε την προσοχή του στο να καθαρίσει την πόλη από του
νεοπλατωνιστές. Αγνοώντας τις εκκλήσεις του Ορέστη, η Υπατία αρνήθηκε να
απαρνηθεί τις ιδέες της και να ασπασθεί το Χριστιανισμό.<br />
Ο Κύριλλος, ο οποίος αργότερα αναγορεύτηκε ο πατέρας τους δόγματος της
Χριστιανικής Τριάδας και αγιοποιήθηκε για το ζήλο του έβλεπε στην Υπατία μια
συνεχή απειλή για τη διάδοση της Χριστιανικής πίστης, ο Κύριλλος, τουλάχιστον
έμμεσα, ήταν η αιτία του τραγικού της θανάτου. Παρά κάθε επόμενη προσπάθεια να
τον απαλλάξουν από το στίγμα του δολοφόνου, το αδιαμφισβήτητο γεγονός παραμένει
ότι δεν έκανε καμία προσπάθεια να αποτρέψει το αποτρόπαιο και βίαιο έγκλημα. Το
μόνο ελαφρυντικό που μπορεί κανείς να προσφέρει σαν υπεράσπισή του είναι το
ότι, τυφλωμένος από τη μανία του φανατισμού, ο Κύριλλος θεωρούσε την Υπατία ως
μάγισσα εκπρόσωπο του Κακού.<br />
Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου
αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν
και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με
πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με
τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης
δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι
κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της
Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας
από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην
Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα
και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε,
διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον
και τα έκαψαν."<br />
<br />
Οι δολοφόνοι της Υπατίας ήταν Παραβολικοί, φανατικοί μοναχοί της Εκκλησίας του
Αγ. Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ, πιθανώς υποβοηθούμενοι από Νιτριανούς μοναχούς. Το
αν ο Κύριλλος διέταξε ο ίδιος το φόνο παραμένει ανοικτό ερώτημα. Πάντως,
δημιούργησε το λιγότερο το πολιτικό κλίμα που επέτρεψε μια τέτοια θηριωδία. Ο
Κύριλλος αργότερα ονομάστηκε άγιος.<br />
<br />
Ο Ορέστης ανέφερε τη δολοφονία και ζήτησε από τη Ρώμη να ξεκινήσει έρευνες.
Αργότερα παραιτήθηκε και έφυγε από την Αλεξάνδρεια. Η έρευνα αναβλήθηκε πολλές
φορές λόγω 'έλλειψης μαρτύρων' και τελικά ο Κύριλλος ισχυρίσθηκε ότι η Υπατία
ήταν ζωντανή και ζούσε στην Αθήνα.<br />
<br />
Έτσι χάθηκε το 415 η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου και μαζί της
έπεσε και η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας.<br />
<br />
Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, η έρευνα έδωσε τη θέση της στην εμφάνιση
πολλών θρησκευτικών λατρειών και μεγάλο θρησκευτικό χάος και ενδιαφέρον για την
αστρολογία και το μυστικισμό. Το 640 εισέβαλαν οι Άραβες στην Αλεξάνδρεια και ό,τι
είχε απομείνει από το Μουσείο καταστράφηκε... </span><span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την
κοινωνία σε δύο μέρη:<br />
αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός...<br />
και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους..."<br />
(Elbert Hunnard)</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
Διαβάστε περισσότερα: </span><u><span style="color: #003399; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><a href="http://www.ellinikoarxeio.com/2010/06/370-415-hypatia-from-alexandria_02.html#ixzz4XEBymV1X"><span style="color: #003399;">http://www.ellinikoarxeio.com/2010/06/370-415-hypatia-from-alexandria_02.html#ixzz4XEBymV1X</span></a></span></u><span style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal"> <!--[if !mso]>
<style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Version>15.00</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves>false</w:TrackMoves>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 3;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ
ΥΠΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝ!! </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><b><span style="color: #2b00fe; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> <i><span style="background: #EAE4DF; border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Υπατία</span></i><span style="background: #EAE4DF; border: none windowtext 1.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> , της
Τζούλια Μάργκαρετ Κάμερον, 1867.</span></span></b><b><u><span style="background: #EAE4DF; border: none windowtext 1.0pt; color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"><a href="http://www.getty.edu/art/collection/objects/58889/julia-margaret-cameron-hypatia-british-1867/" target="_blank"><span style="color: blue;">Μουσείο J. Paul Getty</span></a></span></u></b><b><span style="background: #EAE4DF; border: none windowtext 1.0pt; color: #2b00fe; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">. Ψηφιακή
εικόνα ευγενική προσφορά του Προγράμματος Ανοικτού Περιεχομένου του Getty.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span><b><span style="color: red; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
<br />
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ!!</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
Μ</span><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">ια μέρα
νωρίς την άνοιξη κατά τη διάρκεια του έτους 415 στην πόλη της Αλεξάνδρειας -την
πνευματική καρδιά της φθίνουσας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας- η ειδωλολατρική
φιλόσοφος Υπατία δολοφονήθηκε από έναν όχλο χριστιανών ανδρών. Αυτοί οι
άντρες, οι <i>παραμπαλάνοι</i>, ήταν μια εθελοντική πολιτοφυλακή μοναχών
που υπηρετούσαν ως κολλητοί του αρχιεπισκόπου. Ο στρατευμένος σκοπός τους
ήταν να βοηθήσουν τους νεκρούς και τους ετοιμοθάνατους, αλλά θα μπορούσαν να
βρεθούν πιο εύκολα να<a name="more"></a><br />
<br />
τρομοκρατούν αντίπαλες χριστιανικές ομάδες και να ισοπεδώνουν
"ειδωλολατρικούς" ναούς. Με την προτροπή του Κυρίλλου, επισκόπου
Αλεξανδρείας, είχαν ήδη καταστρέψει τα ερείπια της Βιβλιοθήκης της
Αλεξάνδρειας. Οι παραμπαλάνι ισοπέδωσαν ειδωλολατρικούς ναούς, επιτέθηκαν
στις εβραϊκές συνοικίες και μόλυναν τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης που
θεωρούσαν δαιμονικά, ακρωτηριάζοντας αγάλματα και λιώνοντάς τα για
χρυσό. Έστειλαν τώρα το βλέμμα τους στον αγαπημένο δάσκαλο των μαθηματικών
και της φιλοσοφίας της πόλης, του οποίου η κοινωνική κατάταξη ήταν εφάμιλλη με
τους σημαντικότερους άνδρες της Αλεξάνδρειας. Μη καταλαβαίνοντας τίποτα
από τη φιλοσοφία της, την αποκαλούσαν μάγισσα. Τράβηξαν την ηλικιωμένη
δασκάλα από το άρμα της καθώς διέσχιζε την πόλη και την έσυραν σε έναν
ναό. Ήταν γυμνή, το δέρμα της ξεφλουδίστηκε με οδοντωτά κομμάτια από
κοχύλια στρειδιών, τα άκρα της τραβήχτηκαν από το σώμα της και παρέλασαν στους
δρόμους. Τα λείψανά της κάηκαν ως κοροϊδία της παγανιστικής θυσίας.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο θάνατος της Υπατίας σήμανε το τέλος της
ειδωλολατρίας και τον θρίαμβο του Χριστιανισμού, την τελική πράξη μιας
εκατονταετίας βεντέτας που διεξήγαγε η νέα θρησκεία ενάντια στον αρχαίο κόσμο.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 22.5pt; vertical-align: baseline;"><b><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 49.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">H</span></b><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Η Υπατία γεννήθηκε γύρω στο 355 στη
ρωμαϊκή ελίτ και εκπαιδεύτηκε από τον διάσημο μαθηματικό πατέρα της
Θεόν. θα έμενε στο σπίτι του και θα δούλευε μαζί του για όλη της τη
ζωή. Μια γυναίκα στους φιλοσοφικούς κύκλους ήταν κάτι σπάνιο στον κλασικό
κόσμο, αν και υπήρχαν περιπτώσεις γυναικών που πέτυχαν αναγνώριση στις τέχνες
και τις επιστήμες όταν γεννήθηκαν από έναν αξιόλογο πατέρα που δεν είχε
γιους. Το φύλο της αναμφίβολα εξόργισε τους ζηλωτές χριστιανούς αντιπάλους
της, οι οποίοι προσηλώθηκαν στον περιορισμό της επιρροής των
γυναικών. Αλλά οι άντρες στον τομέα της τη σεβάστηκαν, ακόμα κι αν το να
αναφέρουν ότι δεν ήταν άντρας ήταν απαραίτητο στον έπαινο τους. «Λόγω της
αυτοκυριαρχίας και της ευκολίας συμπεριφοράς που είχε αποκτήσει ως συνέπεια της
καλλιέργειας του μυαλού της, όχι σπάνια εμφανιζόταν δημόσια παρουσία των
δικαστών», έγραψε ο Σωκράτης Σχολαστικός. ο σύγχρονος της στην Κωνσταντινούπολη. «Ούτε
ένιωθε ντροπή που πήγε σε μια συνέλευση ανδρών. Όλοι οι άνδρες λόγω της
εξαιρετικής αξιοπρέπειας και αρετής της τη θαύμαζαν περισσότερο».</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Η Υπατία επισκίασε όλους τους μελετητές
της εποχής της με τα επιτεύγματά της στα μαθηματικά και τη φιλοσοφία. Γύρω
στο 400 έγινε επικεφαλής της πλατωνικής σχολής στην Αλεξάνδρεια, όπου δίδασκε
πλούσιους νέους (όλοι οι μαθητές της ήταν άνδρες) που στάλθηκαν από μακρινές
γωνιές της αυτοκρατορίας για να λάβουν την καλύτερη εκπαίδευση που μπορούσαν να
αγοράσουν τα χρήματα. Τα αλεξανδρινά σχολεία δεν χωρίζονταν από τη
θρησκεία. δίδασκε και χριστιανούς και ειδωλολάτρες, κάνοντας συμμάχους και
τους δύο. Ήταν επιφυλακτική σχετικά με το να πάρει μέρος στον αγώνα για
την εξουσία μεταξύ του Χριστιανισμού και του αρχαίου κόσμου και ακολούθησε μια
πιο υπερβατική προσέγγιση προς την πνευματικότητα. Αν και συμπαθούσε τη
νέα θρησκεία, με αρκετούς στενούς φίλους να αναδεικνύονται στην εκκλησία, η
Υπατία θεωρούσε τον εαυτό της ως φιλόσοφο και ως εκ τούτου ταξινομήθηκε ως
ειδωλολάτρης. η κλασική παιδεία και ο παγανισμός ήταν στενά
συνδεδεμένοι. Εκτός από τη διδασκαλία έδωσε δημόσιες διαλέξεις στις οποίες
παρακολούθησαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι ζητώντας τη συμβουλή της για δημοτικά
θέματα, μέρος μιας παλαιότερης παράδοσης πολιτικών που συμβουλεύονται
φιλοσόφους για το πώς να κυβερνούν. Ήταν αριστοκρατική και είχε επιρροή,
αλλά η δημοτικότητά της θα ενέπνεε έναν μοιραίο φθόνο στον επίσκοπο.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Η
δεσποινίς Τζούλια Νίλσον ως «Υπατία», γ. 1890. </span><span lang="EN-US" style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">The British
Museum, Prints and Drawings.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Το μεγαλύτερο επίτευγμα της Υπατίας και
του σχολείου της στην Αλεξάνδρεια δεν ήταν η εισαγωγή νέων ιδεών αλλά η
μεταφορά της φλόγας της φιλοσοφικής έρευνας σε μια ολοένα και πιο σκοτεινή
εποχή. Ενώ οι χριστιανοί φανατικοί κατέστρεφαν ναούς και έκαιγαν αιρετικά
βιβλία, η Υπατία έγραψε πραγματείες διευκρινίζοντας τα πιο αμβλεία σημεία του
Ευκλείδη και του Πτολεμαίου για ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, μια δημοφιλής
μορφή εκείνη την εποχή. Σχεδίασε το πρώτο υδροσκόπιο και τον αστρολάβο και
εφηύρε μια πιο αποτελεσματική μέθοδο μακράς διαίρεσης (τουλάχιστον μία τόσο
χρήσιμη όσο μπορούμε να ελπίζουμε ενώ εξακολουθεί να περιορίζεται στους
ρωμαϊκούς αριθμούς). Ζώντας οκτακόσια χρόνια μετά </span><u><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"><a href="https://www.laphamsquarterly.org/contributors/plato" target="_blank"><span style="color: black;">τον Πλάτωνα</span></a></span></u><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">, έδωσε διαλέξεις για έννοιες που
εισήχθησαν για πρώτη φορά στην Αθήνα με νεότερο υλικό από μυστικιστές
φιλοσόφους όπως ο Πλωτίνος. Οδήγησε τους μαθητές μέσω διαλογισμών σχετικά
με τη φύση της πραγματικότητας, την αφηρημένη έννοια ότι μια οντότητα -το Ένα-
υπάρχει αδιαίρετα πίσω από όλες τις πραγματικότητες και ότι το σύμπαν
προέρχεται από αυτήν την πηγή.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Για την Υπατία, τα μαθηματικά δεν ήταν μια
σκληρή επιστήμη βασισμένη σε αποδείξεις, αλλά μάλλον η ιερή γλώσσα του
σύμπαντος. Δανειζόμενη από τον Πυθαγόρα, δίδαξε ότι ο κόσμος είναι
αριθμητικά ταξινομημένος, με τους πλανήτες να κινούνται σε τροχιές που
αντιστοιχούν σε μουσικά διαστήματα και να δημιουργούν αρμονίες στο διάστημα -
«τη μουσική των σφαιρών». Η γεωμετρία χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο
διαλογισμού για την κατανόηση του δυϊσμού μεταξύ ύλης και πνεύματος. Στον
αρχαίο κόσμο υπήρχε ελάχιστη διάκριση της αστρονομίας από την αστρολογία ή των
μαθηματικών από τη μαγεία. Η σχέση της Υπατίας με τα αστέρια ήταν αρκετή
ώστε οι εκκλησιαστικοί ηγέτες να την κατηγορήσουν για μαγεία. Ο απαίδευτος
παραμπαλανί, που δεν καταλάβαινε τίποτα από φιλοσοφικές αποχρώσεις, πίστεψε τη
φήμη.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Καθώς η έννοια του θεοκρατικού αυταρχισμού
άρχισε να ριζώνει σε μια κουλτούρα που προηγουμένως διακρινόταν από την ελεύθερη
ανταλλαγή ιδεών, το ίδιο το πνεύμα έρευνας που ενθάρρυνε η Υπατία θα απειλούσε
την εκκλησία. Οι πρώτοι χριστιανοί ηγέτες εδραίωσαν την πολιτική εξουσία
δεσμεύοντας την εξουσία τους σε μια άκαμπτη, κυριολεκτική ερμηνεία
αναγνωρισμένων διδασκαλιών. Η Υπατία, από την άλλη πλευρά, ενθάρρυνε τον
προσωπικό διαλογισμό για τη φύση της πραγματικότητας και η φιλοσοφία της δεν
ήταν συνδεδεμένη με κάποια συγκεκριμένη θεότητα. Η εσωτερική προσέγγισή
της στην πνευματικότητα έρχεται σε σύγκρουση με τη θρησκευτική κατήχηση της
εκκλησίας που βασίζεται στη γνώση που λαμβάνεται από μια εξωτερική πηγή, όπου η
τυφλή υπακοή σε μια ανώτερη δύναμη ήταν αρετή και η περιέργεια μια κακία.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 22.5pt; vertical-align: baseline;"><b><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 49.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">U</span></b><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Μέχρι την εποχή του Κωνσταντίνου, οι
Ρωμαίοι ασκούσαν τον θρησκευτικό συγκρητισμό, την ανάμειξη διαφόρων συστημάτων
πεποιθήσεων και θεοτήτων από μακρινά μέρη της αυτοκρατορίας. Κάθε άτομο
ήταν ελεύθερο να λατρεύει ένα πάνθεον διαφορετικών θεών και να ακολουθεί τις
μυστικές τελετές περισσότερων της μιας μυστηριωδών λατρειών. Αυτή η
πνευματική αφομοίωση τόνισε μια υποκείμενη αίσθηση ενότητας και συχνά δύο ή
περισσότερες θεότητες από ξεχωριστούς πολιτισμούς συγχωνεύονταν σε μια νέα
προσωπικότητα. Ο ελληνο-αιγυπτιακός θεός Serapis ήταν ένας τέτοιος θεός,
μια συγχώνευση του Δία και του Όσιρι. Ήταν ο προστάτης της Αλεξάνδρειας
και ο ναός του, το Serapeum, στέγαζε τα ερείπια της Βιβλιοθήκης της
Αλεξάνδρειας (η κύρια βιβλιοθήκη καταστράφηκε το 48 π.Χ.φωτιά), αίθουσες
διαλέξεων για ειδωλολάτρες δασκάλους όπως η Υπατία και ιερά άλλων θεών με αγάλματα
σχεδιασμένα από τους καλύτερους καλλιτέχνες του κλασικού
κόσμου. Θεωρούμενος ένα θαύμα του κόσμου, ο ναός ήταν ένας από τους δύο
σημαντικότερους προμαχώνες του παγανιστικού πολιτισμού στην Αλεξάνδρεια. η
άλλη ήταν η ίδια η Υπατία. Καθώς ο Χριστιανισμός κέρδιζε έλξη, κάθε ίχνος
ειδωλολατρίας κινδύνευε.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο Κωνσταντίνος άνοιξε το δρόμο για να
γίνει ο χριστιανισμός κρατική θρησκεία έναν αιώνα πριν από το θάνατο της
Υπατίας. Αφού κατέκτησε τόσο το ανατολικό όσο και το δυτικό μισό της
αυτοκρατορίας –μια περιοχή που περιλαμβάνει μεγάλο μέρος της σύγχρονης Μέσης
Ανατολής και Ευρώπης καθώς και τη βόρεια ακτή της Αφρικής– συγκέντρωσε
συμβούλια χριστιανών επισκόπων για να θεσμοθετήσει τη νέα πίστη,
αναδιαρθρώνοντας τη θρησκεία από μια ποικιλία από χαλαρά δεμένες και συχνά
αντικρουόμενες σέκτες σε μια δογματική, μισαλλόδοξη, τρομοκρατική
μηχανή. Αν και λέωνε ως ο Μέγας Κωνσταντίνος, πολλοί από τους συγχρόνους
του ήταν σθεναρά αντίθετοι μαζί του. Ο ειδωλολατρικός συμπαθής Ζώσιμος του
έκτου αιώνα μιλά για τον χαρακτήρα του Κωνσταντίνου:</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: #F5F4F2; line-height: 18.0pt; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Τώρα
που ολόκληρη η αυτοκρατορία είχε πέσει στα χέρια του Κωνσταντίνου, δεν έκρυβε
πλέον την κακή του διάθεση και τις μοχθηρές κλίσεις του, αλλά ενεργούσε όπως
ήθελε, χωρίς έλεγχο.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο Κωνσταντίνος σκότωσε τον ίδιο του τον
γιο, τον διάδοχο του θρόνου. Θυμωμένος με τη γυναίκα του, την έβρασε μέχρι
θανάτου στην μπανιέρα της. Σύμφωνα με τον Ζώσιμο, κανένας από τους
ειδωλολάτρες ιερείς δεν ήταν διατεθειμένος να τον εξαγνίσει—«του είπαν ότι δεν
υπήρχε κανένα είδος εξευτελισμού που να ήταν αρκετό για να τον καθαρίσει από
τέτοιες τεραστίες». Ένας χριστιανός ιερέας, ωστόσο, υποτίθεται ότι τον
έπεισε ότι αυτή η νέα θρησκεία θα τον απαλλάξει από τις αμαρτίες του. Το
χρονοδιάγραμμα του Ζώσιμου δεν είναι αρκετά ακριβές—ο Κωνσταντίνος είχε
μεταστραφεί πριν από τη δολοφονία της αυτοκράτειρας—αλλά το συναίσθημα είναι
ενδεικτικό. Ο Κωνσταντίνος δεν ήταν αγαπητός στους Ρωμαίους παραδοσιακούς
που απέδωσαν την παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην άνοδο του
Χριστιανισμού. Συνηθισμένοι να λατρεύουν όπως ήθελαν, τρομοκρατήθηκαν που
οι ίδιοι θεοί που τους προστάτευαν και τους ευλογούσαν για αιώνες ήταν τώρα
καταραμένοι ως δαίμονες.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Πάπας</span><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"> </span><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Μακάριος</span><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"> </span><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Κωνσταντίνος</span><span lang="EN-US" style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">, </span><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">γ</span><span lang="EN-US" style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">. 1500. The Los Angeles
County Museum of Art, Gift of Max and Elinor Toberoff.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο αυτοκράτορας ψήφισε αρκετούς νόμους που
περιόριζαν τον παγανισμό ενώ ενίσχυαν τον Χριστιανισμό. Απαγόρευσε τη
μαγεία και την ιδιωτική μαντεία — εκτός από τη δική του προσωπική χρήση
(καλούσε τους οιωνούς να αποκρυπτογραφήσουν την έννοια των κεραυνών σε
αυτοκρατορικά κτίρια). Αυτή η απαγόρευση αργότερα θα γίνει πρόβλημα για
δασκάλους όπως η Υπατία λόγω της πεποίθησης ότι η αστρονομία και τα μαθηματικά
ήταν μαγικές τέχνες. Ο αυτοκράτορας παρείχε φορολογικές ελαφρύνσεις για τις
εκκλησίες, επιδοτώντας τις οικονομικές απώλειες της αυτοκρατορίας λεηλατώντας
αρχαίους ναούς και λιώνοντας τα αγάλματά τους για τη συλλογή πολύτιμων
μετάλλων. Το 325 συγκάλεσε τη Σύνοδο της Νίκαιας, την πρώτη προσπάθεια
εγκαθίδρυσης της δογματικής ορθοδοξίας εντός του Χριστιανισμού. Οι
χριστιανικές φατρίες είχαν προηγουμένως κηρύξει και ερμηνεύσει τα δικά τους
μοναδικά ευαγγέλια. Η σύνοδος πυροδότησε μια συζήτηση μεταξύ ορθοδοξίας
και αίρεσης,</span><u><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"><a href="https://www.laphamsquarterly.org/contributors/bible" target="_blank"><span style="color: black;">Βίβλος</span></a></span></u><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"> και τελικά καταστράφηκε. Οι
διδασκαλίες του Άρειου, ενός πρώιμου χριστιανού συγγραφέα που αρνήθηκε τη
θεότητα του Ιησού Χριστού, κάηκαν και όποιος έβρισκε να κρύβει τα βιβλία του
καταδικαζόταν σε θάνατο. άλλα χριστιανικά γραπτά, συμπεριλαμβανομένων των
χειρογράφων Nag Hammadi που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα και των χειρόγραφων της
Νεκράς Θάλασσας, κρύφτηκαν μακριά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου με την
ελπίδα να διατηρηθούν. Οι ειδωλολατρικές γραφές θα θεωρούνταν επίσης αιρετικές
και κατασταλμένες. Ο αυτοκράτορας αντιπαθούσε ιδιαίτερα τον φιλόσοφο
Πορφύριο —έναν «εχθρό της ευσέβειας»— που ήταν μαθητής του Πλωτίνου και
πολυγραφότατος συγγραφέας. Ολόκληρη η βιβλιοθήκη των έργων του
καταστράφηκε και υπάρχει μόνο αποσπασματικά σήμερα.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Σε αντίθεση με τον συγκρητισμό, ο
Κωνσταντίνος υποστήριζε την ιδέα του μονοθεϊσμού και ενός ζηλιάρη θεού που
βασίλευε υπέρτατα σε όλους τους άλλους. Το υπονοούμενο ήταν ότι χρειαζόταν
να υπάρχει ένας κυβερνήτης σε όλα επίσης, μια συγκαλυμμένη αναφορά στην επανένωση
ολόκληρης της αυτοκρατορίας κάτω από έναν θρόνο. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος
έγραψε το Σύμβολο της Πίστεως της Νίκαιας, πιθανώς το πιο γνωστό ρητό ενός
Ρωμαίου αυτοκράτορα: «Πιστεύουμε σε έναν Θεό, τον Πατέρα Παντοδύναμο, τον
Δημιουργό του Ουρανού και της Γης». Το δόγμα καθιέρωσε τον ακριβή τρόπο με
τον οποίο έπρεπε να κατανοηθεί ο Θεός, θέτοντας σε κίνηση τον διωγμό των
Χριστιανών που ερμήνευαν διαφορετικά τη Γραφή, πέρα από όλους τους
ειδωλολάτρες. Ο ανιψιός του Κωνσταντίνου Ιουλιανός «θεωρούσε τον θείο του
όχι ως «μεγάλο» αλλά ως εγκληματία επαναστάτη που κατέστρεψε τις παραδοσιακές
θρησκευτικές αξίες για να σώσει μια φορτωμένη συνείδηση, έναν τύραννο με μυαλό
τραπεζίτη».</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Τα επόμενα πενήντα χρόνια, οι Χριστιανοί
πολέμησαν μεταξύ τους για να θέσουν τον έλεγχο και να καθορίσουν τον ορθόδοξο
κανόνα. Η Υπατία γεννήθηκε αυτή την περίοδο, όταν ο παγανισμός μπόρεσε να
διατηρήσει τα ερείσματά του μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου και κατά τη γρήγορη
διαδοχή των αυτοκρατόρων που τον ακολούθησαν, κάποιοι πιο ανεκτικοί προς τους
αρχαίους τρόπους από άλλους. Αυτή η κατάσταση άλλαξε όταν ο Θεοδόσιος Α'
έγινε αυτοκράτορας το 379. μέχρι το 380 είχε ανακηρύξει τον Χριστιανισμό
ως κρατική θρησκεία. Ξαφνικά το αξίωμα του επισκόπου κατείχε την εξουσία
ανάλογη με τον έπαρχο, μια θέση υπεύθυνη για τη διατήρηση του νόμου και της
τάξης και θεωρήθηκε ο ανώτατος αυτοκρατορικός διορισμός. Ενθαρρυμένοι
επίσκοποι ενθάρρυναν τους οπαδούς τους να ερημώσουν ειδωλολατρικούς ναούς και
εβραϊκές συναγωγές. Στην Αλεξάνδρεια ο επίσκοπος Θεόφιλος επιστράτευσε τη
βοήθεια των παραμπαλανητών.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Η αρχαιολογική βάση για την καταστροφή των
μοναχών είναι ευρέως διαδεδομένη, καλύπτοντας τόσο το ανατολικό όσο και το
δυτικό τμήμα της αυτοκρατορίας. Ο Θεοδοσιανός Κώδικας (με ημερομηνία 438)
θυμάται «τον τρόμο εκείνων που ονομάζονται παραμπαλάνοι» και ο ιστορικός
Ευνάπιος τους αποκαλεί «άνδρες στην όψη αλλά που ζούσαν τη ζωή των χοίρων και
έκαναν ανοιχτά και επέτρεψαν αμέτρητα ανείπωτα εγκλήματα». Ο Έλληνας
ρήτορας </span><u><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"><a href="https://www.laphamsquarterly.org/contributors/libanius" target="_blank"><span style="color: black;">Λιβάνιος</span></a></span></u><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"> έγραψε στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο το
386 για να παραπονεθεί για τη βαρβαρότητα των μοναχών:</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: #F5F4F2; line-height: 18.0pt; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">[Οι
μοναχοί] σπεύδουν να επιτεθούν στον ναό με ραβδιά και πέτρες και σιδερένιες
ράβδους… ακολουθεί η απόλυτη ερήμωση, με απογύμνωση στέγης, γκρεμισμό τοίχων,
γκρέμισμα αγαλμάτων και ανατροπή βωμών… οι ιερείς [ειδωλολάτρες ιερείς του
ιερό] πρέπει ή να σωπάσει ή να πεθάνει.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο τελευταίος ηγέτης της Ακαδημίας του
Πλάτωνα, ο Δαμάσκιος, τους αποκαλεί «ένα πλήθος κτηνωδών ανδρών—πραγματικά
απεχθή—αυτούς που δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε τη θεϊκή εκδίκηση ούτε την ανθρώπινη
ανταπόδοση». Ουσιαστικά μόνος που υποστηρίζει τους παραμπαλανί είναι ο
Αιγύπτιος επίσκοπος και ιστορικός της εκκλησίας Ιωάννης του Νικίου, ο οποίος
τους αποκαλεί στοργικά «πλήθος πιστών στον Θεό».</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Οι μοναχοί ήταν τέτοια απειλή που το 390 ο
αυτοκράτορας Θεοδόσιος τους εξόρισε στην έρημο, μακριά από πόλεις ή
ναούς. Ο αυτοκράτορας απαγόρευσε επίσης τον παγανισμό το 390. Απαγόρευσε
τις θυσίες και τις επισκέψεις σε ναούς. καταργήθηκαν οι παγανιστικές
διακοπές. και απαγόρευσε τη μαγεία, τη μαντεία και την άσκηση παραδοσιακών
τελετουργιών ακόμη και στην ιδιωτικότητα του σπιτιού. Ακόμη χειρότερα,
ενέκρινε την κατεδάφιση ειδωλολατρικών ναών και ιερών τόπων μέχρι τα ίδια τους
τα θεμέλια. Ο Θεόφιλος, επίσκοπος Αλεξανδρείας, άδραξε αυτή την ευκαιρία,
ο οποίος κάλεσε τους παραμπαλανούς από τα λημέρια της ερήμου για να τον
βοηθήσουν να ανατρέψει τα πιο σεβαστά ειδωλολατρικά μνημεία. Εξολόθρευσαν
το Mithraeum, τον ναό της εξ ολοκλήρου ανδρικής λατρείας του θεού Μίθρα, που
ήταν δημοφιλής στους στρατιώτες. Έριξαν το άγαλμα του θεού
Πρίαπου, ένας θεός της γονιμότητας που αντιπροσωπεύεται από έναν μεγάλο
φαλλό (οι πρώτοι χριστιανοί αποδοκίμαζαν τους υπαινιγμούς για τη σεξουαλικότητα
- τα λάγνα αγάλματα της γυμνής Αφροδίτης τα πήγαν επίσης άσχημα). Το
πραξικόπημα της χάρης του Θεόφιλου ήρθε το 392 όταν τα τσιράκια του κατέστρεψαν
το Σεράπειο, την καρδιά της Αλεξάνδρειας. Ο ναός - τόσο μεγαλοπρεπής όσο η
Ακρόπολη της Αθήνας - ισοπεδώθηκε και οι εικόνες, τα έργα τέχνης και τα
αγάλματά του λιώθηκαν σε γλάστρες και σκεύη για χρήση από την εκκλησία. Η
καταστροφή ήταν ένα καταστροφικό πλήγμα για τους ειδωλολάτρες φιλοσόφους,
πολλοί από τους οποίους έφυγαν από την πόλη, για να μην ακούσουν ποτέ ξανά. Ο
Χριστιανισμός φίμωσε όλες τις αντίθετες φωνές, μια νίκη που θα γινόταν απόλυτη
με τον επερχόμενο φόνο της Υπατίας. Ο ναός - τόσο μεγαλοπρεπής όσο η
Ακρόπολη της Αθήνας - ισοπεδώθηκε και οι εικόνες, τα έργα τέχνης και τα
αγάλματά του λιώθηκαν σε γλάστρες και σκεύη για χρήση από την εκκλησία. Η
καταστροφή ήταν ένα καταστροφικό πλήγμα για τους ειδωλολάτρες φιλοσόφους,
πολλοί από τους οποίους έφυγαν από την πόλη, για να μην ακούσουν ποτέ
ξανά. Ο Χριστιανισμός φίμωσε όλες τις αντίθετες φωνές, μια νίκη που θα
γινόταν απόλυτη με τον επερχόμενο φόνο της Υπατίας. Ο ναός - τόσο
μεγαλοπρεπής όσο η Ακρόπολη της Αθήνας - ισοπεδώθηκε και οι εικόνες, τα έργα
τέχνης και τα αγάλματά του λιώθηκαν σε γλάστρες και σκεύη για χρήση από την
εκκλησία. Η καταστροφή ήταν ένα καταστροφικό πλήγμα για τους ειδωλολάτρες
φιλοσόφους, πολλοί από τους οποίους έφυγαν από την πόλη, για να μην ακούσουν
ποτέ ξανά. Ο Χριστιανισμός φίμωσε όλες τις αντίθετες φωνές, μια νίκη που
θα γινόταν απόλυτη με τον επερχόμενο φόνο της Υπατίας.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: 12.0pt; vertical-align: baseline;"><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 22.5pt; vertical-align: baseline;"><b><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 49.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">W</span></b><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Όταν ο Θεόφιλος πέθανε το 412, ο ανιψιός
του Κύριλλος τον διαδέχθηκε ως επίσκοπος Αλεξανδρείας — αλλά μόνο αφού οι
παραμπαλάνοι νίκησαν τους υποστηρικτές ενός διεκδικητή. Ο Κύριλλος
μνημονεύεται από τους χριστιανούς θεολόγους για τα γραπτά του σχετικά με την
Ενσάρκωση, τις προσπάθειές του να ενοποιήσει τόσο τις θεϊκές όσο και τις
ανθρώπινες πτυχές του Ιησού Χριστού σε ένα ον. Οι προσπάθειές του για
ενοποίηση δεν προχωρούν περαιτέρω. Μεταξύ των πρώτων ενεργειών του ως
επισκόπου ήταν να διώξει τους Νοβάτες, μια αντίπαλη αίρεση των
Χριστιανών. Φύτρωνε εντάσεις μεταξύ Χριστιανών και Εβραίων, με αποτέλεσμα
τη βία και από τις δύο πλευρές. Ο εβραϊκός πληθυσμός της Αλεξάνδρειας που
είχε ακμάσει από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου εξορίστηκε από την πόλη καθώς
ο Κύριλλος έκλεισε συναγωγές.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Την ίδια περίπου εποχή, η Αλεξάνδρεια
έλαβε νέο έπαρχο με το όνομα Ορέστης. Ένας μετριοπαθής Χριστιανός, κόπηκε
από το ίδιο ύφασμα με τους μαθητές της Υπατίας και τους κυβερνητικούς
αξιωματούχους που την καλούσαν συχνά: εύπορος και πολυμαθής, γεφυρώνοντας το
χάσμα ανάμεσα στον αρχαίο κόσμο της ελληνικής σκέψης και τη νέα τάξη πραγμάτων
της χριστιανικής φιλοσοφίας. Έκανε στενή φιλία με την Υπατία αμέσως μετά
την άφιξή του στην Αλεξάνδρεια —πιθανότατα είχαν κοινούς φίλους που διευκόλυναν
τη συνάντησή τους— και ήταν η κύρια μεταξύ των υποστηρικτών και των συμβούλων
του.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο Ορέστης αποδοκίμαζε τον βίαιο εξτρεμισμό
του Κύριλλου και ένιωθε ότι ο επίσκοπος καταπατούσε τις ευθύνες του πολίτη
καλύτερα να αφεθούν σε κοσμικές αρχές όπως ο ίδιος. Όταν ο Κύριλλος έδιωξε
τον εβραϊκό πληθυσμό από την πόλη, ο Ορέστης εξοργίστηκε και έγραψε στον
αυτοκράτορα να παραπονεθεί. Ο Κύριλλος ανταπέδωσε τη χάρη. Η έντονη
σχέση τους εντάθηκε, με καμία πλευρά να μην είναι πρόθυμη να συμβιβαστεί. Ο
Ορέστης σταμάτησε να παρακολουθεί τις λειτουργίες του Κυρίλλου. Ο Κύριλλος
απελπίστηκε. Σε μια μισόλογη απόπειρα συμφιλίωσης, ο Κύριλλος παρουσίασε
στον Ορέστη μια Καινή Διαθήκη -την πρόσφατα κομμένη, ορθόδοξη εκδοχή- και του
ζήτησε να αποδεχθεί την αλήθεια της και να λύσει τις διαφορές τους. Ο
Ορέστης το είδε αυτό όχι ως εκεχειρία αλλά ως πρόσχημα για να αποδείξει δημόσια
την υποτέλεια του στον επίσκοπο. Αρνήθηκε.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο
Ορέστης κοροϊδεύεται από τους μοναχούς και η Υπατία σύρεται από την άμαξα της
από Χριστιανούς, από τον Jan Luyken, 1701. Rijksmuseum.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο Κύριλλος, εξαγριωμένος, απάντησε
καλώντας πεντακόσιους μοναχούς από την έρημο της Νιτρίας για να παρενοχλήσει
τον έπαρχο. Ο παραμπαλανί περικύκλωσε τον Ορέστη καθώς περνούσε την πόλη
και τον κατηγόρησε δημόσια για παγανισμό. Ο Ορέστης τους ενημέρωσε ότι
είχε βαφτιστεί από τον επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως. Ένας από τους μοναχούς
πέταξε μια πέτρα στον έπαρχο, χτυπώντας του άσχημα το μέτωπο. Έντρομοι, οι
φρουροί του τον εγκατέλειψαν καθώς αιμορραγούσε και ένα πλήθος Αλεξανδρινών (πιθανότατα
μετριοπαθείς χριστιανοί) έσπευσε να τον προστατεύσει και να διώξει τους
μοναχούς, αιχμαλωτίζοντας αυτόν που τον τραυμάτισε. Ο Ορέστης καταδίκασε
τον μοναχό σε βασανιστήρια. Αφού ο μοναχός πέθανε από τα τραύματά του, ο
Κύριλλος τον ανακήρυξε μάρτυρα.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Η κόντρα κλιμακώθηκε. Κατά τα έτη
414–15, ο Ορέστης ίδρυσε το δικό του πολιτικό κόμμα. Υποστηρίχτηκε από
τους Εβραίους ηγέτες που παρέμειναν στην πόλη. κυβερνητικοί αξιωματούχοι
που ήταν μετριοπαθείς Χριστιανοί όπως ο ίδιος. και την αλεξανδρινή ελίτ,
συμπεριλαμβανομένης της Υπατίας. Υποστήριξε την εβραϊκή αντίσταση ενάντια
στον Κύριλλο και πίστευε σε μια κυβέρνηση βασισμένη στον πολιτικό λόγο και όχι
στη βία. ήταν φιλική με τους αξιωματούχους της πόλης που ζητούσαν τη
συμβουλή της και τους διασκέδασαν στο σπίτι της. Είχε ισχυρούς συμμάχους
σε όλη την αυτοκρατορία και ένα πλήθος πολιτικών τιμών. Αντίθετα, ο
Κύριλλος ήταν ανεπιθύμητος και αντιπαθητικός. Βρίσκοντας τον εαυτό του σε
αδιέξοδο, έβρισε με ζηλότυπη οργή εναντίον της Υπατίας, θεωρώντας την ως το
κύριο εμπόδιο που εμποδίζει τη συμφιλίωση του με τον Ορέστη. Το <i>Suda
Lexicon</i> , μια βυζαντινή εγκυκλοπαίδεια, λέει:</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: #F5F4F2; line-height: 18.0pt; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">[Ο
Κύριλλος] ήταν τόσο χτυπημένος από φθόνο που άρχισε αμέσως να σχεδιάζει τη
δολοφονία της και μάλιστα την πιο αποτρόπαια μορφή δολοφονίας.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Ο Κύριλλος υποκίνησε φήμες η Υπατία ήταν
μια μάγισσα που μάγεψε τον Ορέστη. Η δουλειά της στην αστρονομία,
αδιαχώριστη από την αστρολογία, σφράγισε τη μοίρα της. Ο Ιωάννης του
Νικίου απηχεί αυτήν την άποψη:</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: #F5F4F2; line-height: 18.0pt; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Και
εκείνες τις ημέρες εμφανίστηκε στην Αλεξάνδρεια μια γυναίκα φιλόσοφος, μια
ειδωλολάτρης, ονόματι Υπατία, και ήταν πάντα αφοσιωμένη στη μαγεία, στους
αστρολάβους και στα μουσικά όργανα, και ξεγέλασε πολλούς ανθρώπους με τις
σατανικές της πονηριές. Και ο κυβερνήτης της πόλης [Ορέστης] την τίμησε
πολύ. γιατί τον είχε ξεγελάσει μέσα από τη μαγεία της. Και σταμάτησε
να εκκλησιάζεται όπως συνήθιζε… Και όχι μόνο το έκανε αυτό, αλλά προσέλκυσε
πολλούς πιστούς κοντά της, και ο ίδιος δέχτηκε τους απίστους στο σπίτι του.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Η συκοφαντία είχε τον επιθυμητό
αντίκτυπο. Ο παραμπαλάνης, αποκαλώντας τη μάγισσα και καταξιωμένη γυναίκα,
της έστησε ενέδρα ενώ ταξίδευε στην πόλη και τη βασάνισε και τη
δολοφόνησε. Κανένα ιστορικό αρχείο δεν επιβεβαιώνει ότι ο Κύριλλος
εξουσιοδότησε τη δολοφονία της. μπορεί να επιδίωκε μόνο να στρέψει το
δημόσιο αίσθημα εναντίον της. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ο
παραμπαλανί του έφερε την Υπατία στον πρώην ναό της λατρείας του αυτοκράτορα
για να τη βασανίσει, τον ίδιο ναό που ο Κύριλλος διοικούσε ως αρχηγείο
του. Η πράξη έλαβε χώρα υπό το βλέμμα του και οι οπαδοί του—ενθαρρυμένοι
από την πρόσφατη αγιοποίηση του μοναχού που είχε επιτεθεί στον Ορέστη—δεν
φοβήθηκαν ότι ο επίσκοπος θα καταδίκαζε το έγκλημά τους.</span><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;">Η πνευματική ζωή στην Αλεξάνδρεια, το
τελευταίο καταφύγιο της ελληνικής φιλοσοφίας, τελείωσε μετά το θάνατο της
Υπατίας. Το σχολείο της Αλεξάνδρειας έκλεισε και όσοι φιλόσοφοι παρέμειναν
στην πόλη μετά την καταστροφή του Σεραπείου τράπηκαν σε φυγή. Ο Ορέστης
εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος, είτε ανακλήθηκε από τη θέση του από τον αυτοκράτορα
είτε αυτομόλησε από φόβο ότι θα είχε την ίδια μοίρα με τον φίλο του. Όλη η
γραφή της Υπατίας χάθηκε ως μέρος της συνωμοσίας της εκκλησίας για την
καταστολή της αιρετικής γνώσης. Στους επόμενους αιώνες της επιμέλειας της
εκκλησίας, όλα εκτός από το 1 τοις εκατό της λατινικής γραφής και το 10 τοις
εκατό της ελληνικής γραφής εξαφανίστηκαν είτε από σκόπιμη καταστροφή είτε από
παραμέληση. Θα χρειαστούν αιώνες πριν οι σπάνιες φιλοσοφικές και
μαθηματικές έρευνες του κλασικού κόσμου επανεμφανιστούν στην ανθρώπινη
συνείδηση κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης. Όσο για τον
Κύριλλο, περίμενε μια τιμωρία που δεν ήρθε ποτέ. Ως χαστούκι στον
καρπό, ο στρατός των μοναχών του μειώθηκε από οκτακόσιους σε πεντακόσιους με
αυτοκρατορικό διάταγμα. Οι παραμπαλανί ξεπέρασαν τον Κύριλλο, η βασιλεία
του τρόμου τους πήρε από την Αλεξάνδρεια και πέρα, διαδίδοντας τη φήμη τους ως
τρομοκράτες των πόλεων υπό την αιγίδα της εκκλησίας. Οι χριστιανοί
ιστορικοί γιόρτασαν τη δολοφονία της Υπατίας συγκρίνοντας τον θάνατό της με την
καταστροφή του Σεράπεου από τον θείο του Κύριλλου: «όλος ο λαός παραδόθηκε στον
πατριάρχη Κύριλλο και τον ονόμασε «νέο Θεόφιλο». γιατί κατέστρεψε τα
τελευταία υπολείμματα της ειδωλολατρίας στην πόλη». Ο Κύριλλος τιμήθηκε με
τον σπάνιο τίτλο «Δόκτωρ της Εκκλησίας» και αγιοποιήθηκε ως άγιος. Η
Υπατία ξεχάστηκε από τη δυτική σκέψη για χίλια τετρακόσια χρόνια. ο
στρατός των μοναχών του μειώθηκε από οκτακόσιους σε πεντακόσιους με
αυτοκρατορικό διάταγμα. Οι παραμπαλανί ξεπέρασαν τον Κύριλλο, η βασιλεία
του τρόμου τους πήρε από την Αλεξάνδρεια και πέρα, διαδίδοντας τη φήμη τους ως
τρομοκράτες των πόλεων υπό την αιγίδα της εκκλησίας. Οι χριστιανοί
ιστορικοί γιόρτασαν τη δολοφονία της Υπατίας συγκρίνοντας τον θάνατό της με την
καταστροφή του Σεράπεου από τον θείο του Κύριλλου: «όλος ο λαός παραδόθηκε στον
πατριάρχη Κύριλλο και τον ονόμασε «νέο Θεόφιλο». γιατί κατέστρεψε τα
τελευταία υπολείμματα της ειδωλολατρίας στην πόλη». Ο Κύριλλος τιμήθηκε με
τον σπάνιο τίτλο «Δόκτωρ της Εκκλησίας» και αγιοποιήθηκε ως άγιος. Η
Υπατία ξεχάστηκε από τη δυτική σκέψη για χίλια τετρακόσια χρόνια. ο
στρατός των μοναχών του μειώθηκε από οκτακόσιους σε πεντακόσιους με
αυτοκρατορικό διάταγμα. Οι παραμπαλανί ξεπέρασαν τον Κύριλλο, η βασιλεία
του τρόμου τους πήρε από την Αλεξάνδρεια και πέρα, διαδίδοντας τη φήμη τους ως
τρομοκράτες των πόλεων υπό την αιγίδα της εκκλησίας. Οι χριστιανοί
ιστορικοί γιόρτασαν τη δολοφονία της Υπατίας συγκρίνοντας τον θάνατό της με την
καταστροφή του Σεράπεου από τον θείο του Κύριλλου: «όλος ο λαός παραδόθηκε στον
πατριάρχη Κύριλλο και τον ονόμασε «νέο Θεόφιλο». γιατί κατέστρεψε τα
τελευταία υπολείμματα της ειδωλολατρίας στην πόλη». Ο Κύριλλος τιμήθηκε με
τον σπάνιο τίτλο «Δόκτωρ της Εκκλησίας» και αγιοποιήθηκε ως άγιος. Η
Υπατία ξεχάστηκε από τη δυτική σκέψη για χίλια τετρακόσια
χρόνια. διαδίδοντας τη φήμη τους ως τρομοκράτες των πόλεων υπό την αιγίδα
της εκκλησίας. Οι χριστιανοί ιστορικοί γιόρτασαν τη δολοφονία της Υπατίας
συγκρίνοντας τον θάνατό της με την καταστροφή του Σεράπεου από τον θείο του
Κύριλλου: «όλος ο λαός παραδόθηκε στον πατριάρχη Κύριλλο και τον ονόμασε «νέο
Θεόφιλο». γιατί κατέστρεψε τα τελευταία υπολείμματα της ειδωλολατρίας στην
πόλη». Ο Κύριλλος τιμήθηκε με τον σπάνιο τίτλο «Δόκτωρ της Εκκλησίας» και
αγιοποιήθηκε ως άγιος. Η Υπατία ξεχάστηκε από τη δυτική σκέψη για χίλια
τετρακόσια χρόνια. διαδίδοντας τη φήμη τους ως τρομοκράτες των πόλεων υπό
την αιγίδα της εκκλησίας. Οι χριστιανοί ιστορικοί γιόρτασαν τη δολοφονία
της Υπατίας συγκρίνοντας τον θάνατό της με την καταστροφή του Σεράπεου από τον
θείο του Κύριλλου: «όλος ο λαός παραδόθηκε στον πατριάρχη Κύριλλο και τον
ονόμασε «νέο Θεόφιλο». γιατί κατέστρεψε τα τελευταία υπολείμματα της
ειδωλολατρίας στην πόλη». Ο Κύριλλος τιμήθηκε με τον σπάνιο τίτλο «Δόκτωρ
της Εκκλησίας» και αγιοποιήθηκε ως άγιος. Η Υπατία ξεχάστηκε από τη δυτική
σκέψη για χίλια τετρακόσια χρόνια. Ο Κύριλλος τιμήθηκε με τον σπάνιο τίτλο
«Δόκτωρ της Εκκλησίας» και αγιοποιήθηκε ως άγιος. Η Υπατία ξεχάστηκε από
τη δυτική σκέψη για χίλια τετρακόσια χρόνια. Ο Κύριλλος τιμήθηκε με τον
σπάνιο τίτλο «Δόκτωρ της Εκκλησίας» και αγιοποιήθηκε ως άγιος. Η Υπατία
ξεχάστηκε από τη δυτική σκέψη για χίλια τετρακόσια χρόνια.<br />
ΠΗΓΗ...<a href="https://www.laphamsquarterly.org/roundtable/killing-hypatia">https://www.laphamsquarterly.org/roundtable/killing-hypatia</a></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="border: none windowtext 1.0pt; color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; padding: 0cm;"> </span><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Version>15.00</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><i>ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΥΠΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΜΑΣ.</i></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Καλημέρα
φίλοι και φίλες του ορφικού κύκλου. Είμαι ο Θεμιστοκλής θεσσαλός και σήμερα
μετά από δική σας προτροπή θα ξαναπούμε ποια ηταν η φιλόσοφος Υπατία και επί
την ευκαιρία θα αναφέρω και όποια από τα ονόματα γυναικών φιλοσόφων σώζονται
σήμερα τα οποία είναι άξια λόγου τονίζοντας ότι η φιλοσοφία δεν είναι υπόθεση
φύλου άνδρας η γυναικά αλλά .......ΨΥΧΗΣ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Υπατία
ηταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός. Έζησε και
δίδαξε στην Αλεξάνδρεια της Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αιγύπτου, όπου και
δολοφονήθηκε από όχλο φανατικών χριστιανών. Θεωρείται η πρώτη γυναίκα που
διακρίθηκε στα μαθηματικά.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Υπατία
γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.χ.χ και ήταν κόρη του μαθηματικού και
αστρονόμου Θέωνα του Αλεξανδρέως (335-405). Έλαβε πολύ καλή εκπαίδευση στην
Αθήνα και στην σικελία. Στην Αθήνα παρακολούθησε μαθήματα στη νεοπλατωνική
σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας, ενώ
μαθήτευσε και κοντά στο Πρόκλο και τον Ιεροκλή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μετά την
επιστροφή της στην Αλεξάνδρεια ανέλαβε την εκεί σχολή των Πλατωνιστών, που
ακολουθούσε τη διδασκαλία του Πλωτίνου, ενός από τους πρώτους νεοπλατωνιστές
φιλοσόφους. Η ευγλωττία της Υπατίας, η σπάνια μετριοφροσύνη της και η ομορφιά
της, σε συνδυασμό με τα αξιοσημείωτα πνευματικά της χαρίσματα, προσέλκυσαν
μεγάλο αριθμό μαθητών. Ανάμεσά τους ήταν και ο Συνέσιος ο Κυρηναίος, ο
μετέπειτα επίσκοπος Πτολεμαΐδος, του οποίου σώζονται πολλές επιστολές
απευθυνόμενες προς αυτήν.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Υπατία
αποτελούσε σύμβολο της μάθησης και της επιστήμης, οι οποίες την εποχή εκείνη
ταυτίζονταν ευρέως από τους πρώτους Χριστιανούς με την ειδωλολατρία. Έτσι,
υπήρξε το επίκεντρο της έντασης μεταξύ χριστιανών και εθνικών (μη χριστιανών),
οι οποίες ταλαιπώρησαν αρκετά την Αλεξάνδρεια εκείνη την περίοδο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μετά την
άνοδο του Κυρίλλου στον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξανδρείας το 412, η Υπατία
βρέθηκε στο στόχαστρο του πατριάρχη, εξαιτίας της σχέσης της με τον Ορέστη, τον
έπαρχο της πόλης, που ήταν ειδωλολάτρης, όπως αναφέρει στο έργο του
Εκκλησιαστική Ιστορία ο ιστορικός Σωκράτης ο Σχολαστικός. Στις 8 Μαρτίου του
415 δολοφονήθηκε με χαρακτηριστική αγριότητα (με διαμελισμό) από μια ομάδα
φανατισμένων χριστιανών, που την αποτελούσαν μοναχοί και οπαδοί του Κυρίλλου.
Ανεξάρτητα από το ακριβές κίνητρο της δολοφονίας της, η φυγή πολλών λογίων
αμέσως μετά το γεγονός σήμανε την αρχή του μαρασμού της Αλεξάνδρειας ως
πνευματικού κέντρου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σύμφωνα με
το λεξικό του Σούδα ή Σουίδα (βυζαντινή εγκυκλοπαίδεια), η Υπατία έγραψε σχόλια
στην Αριθμητική του Διόφαντου του Αλεξανδρέως, στα Κωνικά του Απολλώνιου από
την Πέργη, και στον αστρονομικό κανόνα του Πτολεμαίου (Αλμαγέστη). Αυτά τα έργα
της χάθηκαν, αλλά οι τίτλοι τους, σε συνδυασμό με τις επιστολές του Συνέσιου, ο
οποίος τη συμβουλευόταν για την κατασκευή του Αστρολάβου, δείχνουν ότι είχε
αφιερωθεί ιδιαίτερα στην αστρονομία και τα μαθηματικά.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ύπαρξη
αυστηρά φιλοσοφικών έργων της μας είναι άγνωστη. Η φιλοσοφία της, περισσότερο λόγια
και επιστημονική ως προς τη φύση της και λιγότερο απόκρυφη, αποτέλεσε την
πεμπτουσία του Αλεξανδρινού Νεοπλατωνισμού. Η συνεισφορά της στην επιστήμη
-αμφισβητούμενη πάντως- περιλαμβάνει τη χαρτογράφηση ουράνιων σωμάτων και την
ανακάλυψη του αραιόμετρου ή πυκνόμετρου, ενός ειδικού οργάνου που προσδιορίζει
την πυκνότητα των διαφόρων υγρών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Υπατία δεν
ήταν η μόνη γυναίκα φιλόσοφος υπήρχαν και πολλές άλλες μα κάποια από τα ονόματα
των οποίων γνωρίζουμε σήμερα είναι τα παρακάτω</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><b><i>ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΣ ΕΛΛΑΔΑ</i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μέχρι πριν
λίγα χρονιά αγνοούσαμε εντελώς την ύπαρξη τους σε αυτήν την κατηγορία αλλά μέσα
από την ερευνά μου προκύπτει ότι ακόμη και στην φιλοσοφική σχολή του Πλάτωνα
φοιτούσαν Ελληνίδες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Οι πήγες των
παρακάτω πληροφοριών έρχονται δυστυχώς μέσα από ξένα κείμενα Γερμανών κυρίως
ερευνητών και συγγραφέων για αυτόν τον λόγο τα μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη διότι
είναι οι μοναδικές πηγές.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">6 γυναίκες
φιλόσοφοι μεταξύ πολλών από την αρχαία Ελλάδα που αγνοείτε η ύπαρξή τους</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αρήτη της
Κυρήνειας – 5ος αιώνας (προ μηδενισμού χρονολόγησης)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Αρήτη ήταν
σύγχρονη του Σωκράτη. Δίδασκε φιλοσοφία στη σχολή της Αττικής. Ήτανε κόρη του
Αριστίππου, του ιδρυτή της Κυρηναϊκής Σχολής της φιλοσοφίας. Ακόμη και την
εποχή του Βοκάκιου (1313-1375 µ.Χ.) χίλια χρόνια αργότερα μνημονευόταν ως
πολύτιμή πηγή γνώσεων, συγγραφέας 40 βιβλίων, και δασκάλα περισσοτέρων από 110
φιλοσόφων. Ο γιος της Αρίστιππος επίσης φιλόσοφος, συνέχισε την οικογενειακή
παράδοση ως διευθυντής της Κυρηναϊκής Σχολής. Ονομάστηκε «Μητροδίδακτος», επειδή
διδάχτηκε τη φιλοσοφία από τη μητέρα του, πράγμα σπάνιο για την εποχή εκείνη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Διοτίμα από
τη Μαντινεία – φιλόσοφος 469 (προ μηδενισμού χρονολόγησης)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Πλάτωνας
έγραψε ότι τιμήθηκε από τον Σωκράτη (469-399 π.Χ.) ως δασκάλα του. Ο Πλάτωνας
δίδαξε δύο γυναίκες στο σχολείο του: τη Λασθένια και Αξιόθεα του Φύλου (350 προ
μηδενισμού χρονολόγησης). Υπήρξε επίσης ιέρεια στην Μαντινεία της Αρκαδίας.
Σήμερα, κέντρα μελετών και ιδρύματα φέρουν το όνομα της.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Περικτιώνη –
Φυσική φιλόσοφος</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Υπήρξε
μαθήτρια του Πυθαγόρα (569 – 475 προ μηδενισμού χρονολόγησης) και πιθανόν
δίδασκε στη σχολή του. Δύο από τα έργα της που έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα και
αποδίδονται σ’ αυτήν είναι η «Σοφία» και «Αρμονία της Γυναίκας».</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Θυµίστα –
φυσική φιλόσοφος</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ήταν σύζυγος
του Λέοντος, και επιστολογράφος του Επίκουρου (371 – 271 προ μηδενισμού
χρονολόγησης). Ονομαζόταν “η θηλυκή Σόλων” και ήταν γνωστή ως φιλόσοφος. (Ο
Σόλων ήταν ο μεγάλος νομοθέτης της Αρχαίας Αθήνας).</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Υππαρχία του
Κυνικών – 360 – 280 (προ μηδενισμού χρονολόγησης)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Υπήρξε µέλος
της µη δημοφιλούς σχολής των κυνικών. H Υππαρχία παντρεύτηκε έναν άλλο κυνικό
φιλόσοφο που λεγόταν Κράτης και επέλεξαν τον τρόπο ζωής των κυνικών. Έτσι
διάλεξε μια ζωή χωρίς ανέσεις, ιδιοκτησία και τεχνητούς συμβατικούς κανόνες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Λασθινία –
Φυσική φιλόσοφος</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Πλάτωνας
αναφέρει αρκετές γυναίκες οι οποίες ήτανε αναγνωρισμένες φιλόσοφοι στην αρχαία
Ελλάδα. Η Λασθινία ήτανε µία από αυτές.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Θεανώ, η
Θουρία</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ήταν αρχαία
Ελληνίδα μαθηματικός και αστρονόμος. Καταγόταν από τους Θούριους της Κάτω
Ιταλίας και άκμασε περί τον 6ο αιώνα π.Χ..</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Θεανώ ήταν
κόρη του ιατρού Βροντίνου. Υπήρξε αρχικά μαθήτρια και στη συνέχεια σύζυγός του
κατά 30 χρόνια μεγαλύτερού της Πυθαγόρα. Δίδαξε αστρονομία και μαθηματικά στις
Σχολές του Πυθαγόρα στον Κρότωνα και μετά το θάνατο του συζύγου στη Σάμο.
Επιμελήθηκε τη διάδοση της διδασκαλίας και του έργο του, τόσο στον κυρίως
Ελλαδικό χώρο, όσο και στην Αίγυπτο, σε συνεργασία με τα παιδιά της την Δαμώ,
την Μύια, την Αριγνώτη τον Μνήσαρχο και τον Τηλαύγη που ανέλαβαν με τη σειρά
τους και τη διοίκηση των Πυθαγορείων σχολών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Θέλω λοιπόν
σε όλους τους φίλους να περάσω ένα ΜΉΝΥΜΑ. Πρέπει όλοι να γίνουμε φιλόσοφοι,
άνδρες , γυναίκες κάθε ηλικίας και κάθε μαθησιακού επιπέδου. Η φιλοσοφία δεν
χρειάζεται, πτυχία ,ηλικία, η φιλοσοφία είναι Έμφυτο χάρισμα της κάθε ψυχής
φτάνει ο κάθε ένας από εμάς να το γαλουχήσει να το εξελίξει. Τότε ένας νέος
κόσμος θα φανερωθεί μπροστά από τους οφθαλμούς μας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="color: #232221; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 13.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p>
<p class="MsoNormal"> </p>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-25393032661038060332024-01-24T09:59:00.003+02:002024-01-24T09:59:14.598+02:00Η Πανσέληνος του Υδροχόου <p><br /></p><div class="post-header"><div class="post-header-line-1"></div><div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ΑΓΑΠΑΜΕ – ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ - ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΜΕ
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ΤΟ ΖΩΝ ΥΔΩΡ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsIyuaZXJvph-kYf3aKMVTwwLnQLoO4UbDb2HbVVrO2cTz0gNghwV0yMPnOk_iO7suLN-w3dGwH2fr-sT03PRVlZHyy9F_cw_Onv0_cZN1HWoHwFZGa_9L1t1XXyBl6ydkNZKtF1ltI10/s1600/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF+%CE%94%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%BF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xPC82HdR6dMgV8TgL92BltfX8vj2Q3SK2cnCxYBUfxxDjn6BmGN_O1uOghmR7nxBHZ1WbC68ZBPaqQxQOWMHUW5AaC7slQBQ49G7fJrSbjKxgj0Y_w5JTIP3OStr6KcpJlB_Gk_YV2w/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyqGY2wt086xlXKDV1yIWw7qDbc_7TVvSanqgGhBF7ppVEmz7h7VxvVnPYAekyrzJRNI7FuxINELcaP8zy2WhEGBHevTSnAH-oqI7e5TMnezpUR28yWWHhG7fiq4-A39e-77H281Bv1DY/s1600/aquarius.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyqGY2wt086xlXKDV1yIWw7qDbc_7TVvSanqgGhBF7ppVEmz7h7VxvVnPYAekyrzJRNI7FuxINELcaP8zy2WhEGBHevTSnAH-oqI7e5TMnezpUR28yWWHhG7fiq4-A39e-77H281Bv1DY/s320/aquarius.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Η
Πανσέληνος του ζωδίου του Υδροχόου θα γίνει στις 25 Ιανουαρίου στις 5
μοίρες και 15 πρώτα λεπτά του ζωδίου του Λέοντα και η μέγιστη φώτισή
της θα είναι
στις 19:55 μ.μ. ώρα Ελλάδας θα είναι δηλαδή, ορατή στον νυχτερινό μας
ουρανό.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /> </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ας δούμε τι μας εκφράζει η Πανσέληνος του Υδροχόου.
</span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Οι τελετές του Υδροχόου είχαν στην αρχαιότητα σχέση με τα τυπικά του <i><b>Αγίου Δισκοπότηρου</b></i> και με τα μυστήρια του <i><b>Γανυμήδη, του Οινοχόου του θεού Διός</b></i>, ο οποίος εθεωρείτο κύριος των αιθέρων – υδάτων που βρίσκονται ανάμεσα στην Γη και στον Ουρανό.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Το Άγιο Δισκοπότηρο περιγράφεται ποικιλότροπα: </span></span><br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsIyuaZXJvph-kYf3aKMVTwwLnQLoO4UbDb2HbVVrO2cTz0gNghwV0yMPnOk_iO7suLN-w3dGwH2fr-sT03PRVlZHyy9F_cw_Onv0_cZN1HWoHwFZGa_9L1t1XXyBl6ydkNZKtF1ltI10/s1600/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF+%CE%94%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%BF.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsIyuaZXJvph-kYf3aKMVTwwLnQLoO4UbDb2HbVVrO2cTz0gNghwV0yMPnOk_iO7suLN-w3dGwH2fr-sT03PRVlZHyy9F_cw_Onv0_cZN1HWoHwFZGa_9L1t1XXyBl6ydkNZKtF1ltI10/s1600/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF+%CE%94%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%BF.jpg" /></a><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θεωρείται
ότι συμβολίζει τα Ύδατα της Ζωής, όπως τα Μυστήρια του Γανυμήδη, τα
Άγια των Αγίων, το Κοσμικό Κέντρο, την καρδιά, την πηγή της Ζωής και της
Αθανασίας, την πηγή της Αφθονίας και της Γονιμότητας καθώς επίσης και
το Κύπελλο της Αμβροσίας των Ολυμπίων Θεών. </span></span></div><span></span><span></span><span></span><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Η απώλεια του
Δισκοπότηρου αντιπροσωπεύει την απώλεια της Χρυσής Εποχής, του
Παραδείσου, της αρχέγονης πνευματικότητας του ανθρώπου, της αγνότητας
και της αθωότητας. <br />Η αναζήτηση για το Άγιο Δισκοπότηρο είναι η επιστροφή στον Παράδεισο, στο πνευματικό κέντρο του ανθρώπου και του Σύμπαντος.
<br />Ο Γανυμήδης, στον οποίο αναφέρονται επίσης τα Μυστήρια της Πανσελήνου του Υδροχόου, ήταν γυιος του Τρώα και της </span><span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xPC82HdR6dMgV8TgL92BltfX8vj2Q3SK2cnCxYBUfxxDjn6BmGN_O1uOghmR7nxBHZ1WbC68ZBPaqQxQOWMHUW5AaC7slQBQ49G7fJrSbjKxgj0Y_w5JTIP3OStr6KcpJlB_Gk_YV2w/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xPC82HdR6dMgV8TgL92BltfX8vj2Q3SK2cnCxYBUfxxDjn6BmGN_O1uOghmR7nxBHZ1WbC68ZBPaqQxQOWMHUW5AaC7slQBQ49G7fJrSbjKxgj0Y_w5JTIP3OStr6KcpJlB_Gk_YV2w/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" /></a>Καλλιρρόης,
θυγατέρας του Σκαμάνδρου, χαρακτηριζόμενος πάντοτε σαν ισόθεος λόγω της
εντυπωσιακής ομορφιάς του, για την οποία ο θεός Δίας, όπως υπάρχει μύθος,
εκτός από τις Ομηρικές αναφορές, τον ερωτεύτηκε και τον πήρε στον Όλυμπο
για να τους προσφέρει το Νέκταρ ή την</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Αμβροσία. </span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">«<span style="font-size: large;">Γ</span>ενομένων
δὲ αὐτῷ παίδων Ἴλου καὶ Ἐριχθονίου, Ἶλος μὲν ἄπαις ἀπέθανεν, Ἐριχθόνιος
δὲ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν, γήμας Ἀστυόχην τὴν Σιμόεντος, τεκνοῖ
Τρῶα. Οὗτος παραλαβὼν τὴν βασιλείαν τὴν μὲν χώραν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ Τροίαν
ἐκάλεσε, καὶ γήμας Καλλιρρόην τὴν Σκαμάνδρου γεννᾷ θυγατέρα μὲν
Κλεοπάτραν, παῖδας δὲ Ἶλον καὶ Ἀσσάρακον καὶ Γανυμήδην» <span style="font-size: small;">(1)</span>.
</span></i></span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εδώ,
βέβαια, υπάρχει το μεταφυσικό υπόβαθρο του μύθου, γιατί ο θεός Δίας, σαν
μεταφυσική έννοια, είναι η Δύναμη που στέλνεται από επάνω κάτω σε εμ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ά</span>ς. <br />Ας δούμε πώς μπορούμε, πιο απλά, να το κατανοήσουμε. <br />Αν χωρίσουμε την λέξη <b>Δίας</b> σε <b>Δ</b><span style="font-size: large;"> -</span><b>ιας</b>, όπου <b>ιάσιν</b>, σύμφωνα με το λεξικό της Σου(ΐ)δας, σημαίνει <b>πέμπουν</b> δηλαδή <b>στέλνουν</b> με ρίζα από το ρήμα <b>ίημι</b> του οποίου σημασία είναι: <b>θέτω σε κίνηση</b> <span style="font-size: small;">(2)</span>, διαπιστώνουμε ότι <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">ο θεός Δίας είναι η Δύναμη που στέλνεται από το Σύμπαν σε εμ<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">ά</span>ς και μας θέτει σε κίνηση</span></i>, γι’ αυτό και ο α<span style="font-size: large;">η</span>τός, ο οποίος θεωρείται σαν το πιο δυνατό και υπερήφανο πτηνό, είναι το ιερό πτηνό του. <br />Μάλιστα, για να μεταφέρει τον Γανυμήδη στον Όλυμπο, </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJkLy-p7CIg7vOv-BAelOZgZUesmtjXE_BCmDWPQQcFJMEZfqqlcSxo8Pgi7Qd6Y5FIhVYG5KcrvOZigwbJ2P1xFup6eb0XqEqU8Wrf6clVjvFFkjRBx3YJtJpehfZ3iy0e2tAvy2MFCA/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B1%CE%B7%CF%84%CF%8C%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJkLy-p7CIg7vOv-BAelOZgZUesmtjXE_BCmDWPQQcFJMEZfqqlcSxo8Pgi7Qd6Y5FIhVYG5KcrvOZigwbJ2P1xFup6eb0XqEqU8Wrf6clVjvFFkjRBx3YJtJpehfZ3iy0e2tAvy2MFCA/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B1%CE%B7%CF%84%CF%8C%CF%82.jpg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ο Δίας, κατά ορισμένες διαδόσεις, πλην των Ομηρικών, </span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">μεταμορφώθηκε σε αητό. </span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br /><br />Η λέξη <i><b>Γανυμήδης</b></i> προέρχεται από τη λέξη <b>γάνος = το κρασί</b> <span style="font-size: small;">(3)</span> και από το ρήμα <b>γάνυμαι</b> που σημαίνει <b>λαμπρύνομαι</b>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εδώ
έχουμε, λοιπόν, το άλλο μισό του μύθου, στο οποίο ο Γανυμήδης ήταν ένας
ωραιότατος νέος και σερβίριζε οίνο στους Ολύμπιους Θεούς. <br />Μία άλλη έννοια που συνδέει αστρολογικά τις δύο θεότητες είναι ότι ο θεός Δίας θεωρείται <i><b>εσωτερικός κυβερνήτης του ζωδίου του Υδροχόου </b></i>και
ο Γανυμήδης η αστρολογική του απεικόνιση, γιατί ο θεός Δίας ως πλανήτης
κυβερνά όλα τα περιβλήματα του ανθρώπου που περιλαμβάνονται στην Αύρα
του, από την λεπτότατη μεμβράνη ύλης που περιβάλλει το <b>«Θείο Τμήμα»</b>, μέχρι το φυσικό σώμα.<br /><br /> </span><span><a name='more'></a></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQUHMxEIxAwSd0NEcBX8GaLXewafEVeyTl81zIZC8i1834RR2RdFfcQG4tNhGuj6Aef6dmoeqhCZcZS5jCCyE0T6Abst4HqG7_MJiJUUiBPjt5Abn_bTTd0ID6EhX9Hurw0quTFxL72yY/s1600/%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7+%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQUHMxEIxAwSd0NEcBX8GaLXewafEVeyTl81zIZC8i1834RR2RdFfcQG4tNhGuj6Aef6dmoeqhCZcZS5jCCyE0T6Abst4HqG7_MJiJUUiBPjt5Abn_bTTd0ID6EhX9Hurw0quTFxL72yY/s200/%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7+%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B1.jpg" width="138" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα λειτουργεί, μάλιστα, πλήρως, μέσω του ζωτικού αίματος και των αισθήσεών μας.
<br />Ενώνοντας όλες αυτές τις έννοιες αργότερα, συνέδεσαν τον Γανυμήδη, στους καταστερισμούς, με το ζώδιο του Υδροχόου.
<br /> </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2AQ5YxCKXSpGwx8S3_MO-X-E73qUxDUrcAwXm3Fs_2jlEhIQRsJyknqwEgtP_HJHT8qPl1aQGi_RiDo0lKeHdDunyHQ8AwyPUq8kauxT8H_IttxCaz75Xjy4MJCHPDChzLVX2PBCWo6g/s1600/%CE%A5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%87%CF%8C%CE%BF%CF%82.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2AQ5YxCKXSpGwx8S3_MO-X-E73qUxDUrcAwXm3Fs_2jlEhIQRsJyknqwEgtP_HJHT8qPl1aQGi_RiDo0lKeHdDunyHQ8AwyPUq8kauxT8H_IttxCaz75Xjy4MJCHPDChzLVX2PBCWo6g/s1600/%CE%A5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%87%CF%8C%CE%BF%CF%82.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο
Υδροχόος, σαν Γανυμήδης, όπως όλοι όσοι ασχολούμεθα με την Αστρολογία,
γνωρίζουμε, απεικονίζεται σαν άνθρωπος που κρατά ένα δοχείο από το οποίο
τρέχει νερό. <br />Αυτό το νερό είναι το «<i><b>Ζων Ύδωρ» </b></i>δηλαδή
τα ηλεκτρομαγνητικά ρευστά που καλύπτουν το Σύμπαν, ενώνοντας τον
μαγνητικό πόλο των ουρανίων σωμάτων με τον ηλεκτρικό τους. <br />Στην Αστρολογία, ο <i>μαγνητικός πόλος</i> καθορίζει την θέση του γνωστού <i>Ωροσκόπου μας (Ascendant)</i>, ενώ ο <i>ηλεκτρικός πόλος</i> καθορίζει <i>το σημείο της Κορυφής και Αντικορυφής (Vertex και Antivertex) </i>στο κοσμόγραμμα, είναι δηλαδή ο <i>ηλεκτρικός Ωροσκόπος </i>μας. <br />Τα
δύο σημεία, αν ενωθούν ενεργειακά, δημιουργούν με το μεσοδιάστημά τους
την λειτουργία των ηλεκτρομαγνητικών μας ρευστών και η ζωδιακή τους μοίρα
είναι πολύ καθοριστική, αρκεί το γενέθλιο κοσμόγραμμά μας να είναι ορθά
τοποθετημένο στην ώρα γεννήσεώς μας, αλλιώς τα συμπεράσματα θα είναι
αναληθή. Προσοχή, λοιπόν!
<br />Ας ασχοληθούμε, τώρα πλέον, γνωρίζοντας όλες αυτές τις πληροφορίες, με την Πανσέληνο του Υδροχόου. <br />Στον
ενεργειακό χώρο του ζωδίου του Υδροχόου το άτομο καλείται να καθαρίσει την
εκφρασμένη προσωπικότητά του από τους κατώτερους κραδασμούς του
αιθερικού του περιβλήματος και να την οδηγήσει σε πιο λεπτοφυείς κραδασμούς ώστε να έρθει σ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ε</span> επαφή με την ομαδική συνείδηση,
δηλαδή με τον κόσμο των Αρχετύπων.
<br />Η προσευχή μας, λοιπόν, σε αυτήν την Πανσέληνο είναι:
<br />
</span></span>
<blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">«Ας
γίνει το Φως, που λάμπει επάνω από την Γη, τα βουνά και την θάλασσα,
θεραπευτικό, σε αιθερικό επίπεδο και ας καθαρίσει με τις ακτίνες του αυτά
που πρέπει να εξαγνισθούν μέσα μας, εναρμονίζοντας τα ενεργειακά μας
κέντρα με το Σύμπαν, ώστε να μπορέσει η Κουνταλίνι να κυκλοφορήσει
απρόσκοπτα μέσα μας, για να φύγουν τα μπλοκαρίσματα από τα κέντρα μας
και να πλημμυρίσουν Φως. Μόνον, έτσι θα εναρμονιστούν οι αιθερικοί
κραδασμοί του αυρικού περιβλήματός μας με την αιθερικότητα των εκπομπών
του Νόμου - Λόγου για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε αυτήν την Ενέργεια
για το Αγαθό της Γης και των συνανθρώπων μας. Θέλουμε απάντηση σε αυτήν
την προσευχή μας, για να γνωρίσουμε αν οι προσπάθειές μας μέχρι τώρα
είναι αρκετά εποικοδομητικές ή πρέπει να τις ενισχύσουμε ακόμη
περισσότερο. Θα περιμένουμε να πάρουμε την απάντησή Σας. Σας
ευχαριστούμε που θ<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">α</span> ασχοληθείτε μαζί μας». </span></i></span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /> <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Γένοιτο </span></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Επειδή
σε αυτήν την Πανσέληνο, όπως διαβάσαμε, ζητάμε από τις Ανώτερες
Δυνάμεις να μας δοθεί κάποια απάντηση για τις προσπάθειές μας στον
προσωπικό εξαγνισμό μας, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί/κές τις
τρεις επόμενες ημέρες μετά την Πανσέληνο σε ό,τι διαβάσουμε, σε ό,τι
ακούσουμε, σε ό,τι μας εμπιστευθούν γιατί αυτή θα είναι η απάντηση που
θα μας δοθεί στο ερώτημά μας. <br />Θα πρέπει, μάλιστα, να την λάβουμε
σοβαρά υπ’ όψιν μας για να μπορέσουμε να ζητήσουμε απαντήσεις και σε
άλλες προσευχές μας, την ημέρα των επόμενων Πανσελήνων.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Ο <b>άθλος του Ηρακλή</b>, που αντιπροσωπεύεται σε αυτή την Πανσέληνο είναι <b>ο καθαρισμός των στάβλων του Αυγεία</b>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο
Αυγείας, γυιος του Ποσειδώνος, είχε πάμπολλα ζώα και του ήταν αδύνατον
να καθαρίσει τα περιττώματά τους. Έτσι, οι στάβλοι του είχαν γεμίσει από
αυτά και στην περιοχή η δυσοσμία ήταν αποπνιχτική.</span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO-FYUKOhCm37nTKBWDuyREaY3ngeGJ27v8j1TMTXlWoOd2uPpjJ3Ygie3erg2JVUT4fwTU4hDDIScjs4gJVmhWIC1nfOVzZwSfUqCygQ9Jp_tYNodXd-IV-UMb0VVNrNC_f5Pnb4L4L0/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B2%CE%BB%CE%BF%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1+2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO-FYUKOhCm37nTKBWDuyREaY3ngeGJ27v8j1TMTXlWoOd2uPpjJ3Ygie3erg2JVUT4fwTU4hDDIScjs4gJVmhWIC1nfOVzZwSfUqCygQ9Jp_tYNodXd-IV-UMb0VVNrNC_f5Pnb4L4L0/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B2%CE%BB%CE%BF%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1+2.jpg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Ηρακλής παρουσιάστηκε εμπρός του και του είπε ότι θα τους καθαρίσει. <br />Ο Αυγείας γέλασε ειρωνικά και του είπε ότι αυτό που έλεγε ήταν κάτι ακατόρθωτο. <br />Ο Ηρακλής ήξερε, όμως, τί έπρεπε να κάνει. <br />Πρώτα
γκρέμισε τον τοίχο που περικύκλωνε τους στάβλους (όπως πρέπει να
κάνουμε και εμείς) και σχημάτισε δύο ανοίγματα, το ένα απέναντι από το
άλλο. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στην συνέχεια, άλλαξε την ροή των δύο ποταμών, του Αλφειού και του Πηνειού, και τους έκανε να περάσουν μέσα από τους στάβλους. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και το θαύμα έγινε! <br />Τα περιττώματα δεν υπήρχαν πια!
<br />Ας δούμε τον αποσυμβολισμό του άθλου: <br />Τα δύο ποτάμια που ένωσε ο
Ηρακλής είναι το πρώτο και έβδομο ενεργειακό μας κέντρο, τα οποία
πρέπει να καθαριστούν, όπως οι στάβλοι του Αυγεία από την κόπρο τους,
για να κυκλοφορήσει η ενέργεια του Φωτός μέσα μας, ώστε να
εξισορροπήσουμε τα ηλεκτρομαγνητικά μας ρευστά. Έτσι μόνον θα
απομακρυνθεί από επάνω μας η κόπρος! Οι ενέργειες, όμως, θα πρέπει να
είναι γρήγορες και καθοριστικές.
<br />Το ζώδιο του Υδροχόου είναι αντιδιαμετρικό με το ζώδιο του Λέοντα. Ο Λέων
είναι το σημείο εκείνο που εμείς συνειδητοποιούμε τον εαυτό μας, ως
ανθρώπινα όντα. <br />Είναι εκείνο το σημείο που βλέπουμε τον ουράνιο θόλο να περιστρέφεται γύρω μας. Είναι το σημείο που κατανοούμε τ<span style="font-size: large;">ί</span> συνέβη με εμ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ά</span>ς. <br />Στο
ζώδιο του Υδροχόου μπαίνουμε σε ομαδικό επίπεδο. Βλέπουμε τι θα είναι
καλό για το σύνολο. Ή, μάλλον, για να το εκφράσω καλύτερα, βλέπουμε πιο
είναι το <b>ΑΓΑΘΟΝ</b>, γιατί αν θελήσουμε ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποκρυπτογραφήσουμε την λέξη θα καταλάβουμε τι εννοούμε με την λέξη <b>Α - <span style="font-size: large;">ΓΑ - Θ - ΟΝ</span></b>!
<br />Αν τοποθετήσουμε μαζί, <span style="font-size: large;">- </span>σύμφωνα με την εξήγηση που δίνει ο Πλάτων στον Κρατύλο, με την φωνή του Σωκράτους - το <b>Α</b> που το εξισώνει με την λέξη <b>«Ομού»</b>, το <b>ΓΑ</b> που σημαίνει <b>Γ<span style="font-size: large;">η</span> (Ύλη)</b>, το <b>Θ</b> που σημαίνει <b>Θεό</b> και το <b>ΟΝ</b>
(Άνθρωπο), θα κατορθώσουμε, ως έμβια όντα, να συνενώσουμε την πλήρη
υδροχοϊκή έννοια του Σύμπαντος! Θα πρέπει δηλαδή να τοποθ</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ετήσουμε
μέσα στην ψυχή μας την υλική μας υπόσταση (ΓΗ), τον Θεό (Θ = το πνεύμα
κατ' εικόναν και ομοίωσην) και το Ον, τον άνθρωπο που είμαστε.</span></span> Θα μπορούσαμε να καταφέρουμε κάτι
τελειότερο;
<br />Για να το πετύχουμε θα πρέπει ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποβάλλουμε τα σώματα της εποχής του ζωδίου των Ιχθύων και να ενδυθούμε τις παγκόσμιες ενέργειες του ζωδίου του Υδροχόου! <br />Θα είναι αρκετά δύσκολο για τις δικές μας γενεές. Πιστεύω όμως ότι οι επόμενες γενεές θα το καταφέρουν καλύτερα.
<br />Οι ακτίνες που συμμετέχουν σε αυτήν την Πανσέληνο είναι:</span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">η 7η ακτίνα (Ουρανός), </span></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">η 2η ακτίνα (Δίας) και </span></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">η 4η ακτίνα (Σελήνη). </span></i></span></span></div>
</blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αυτές
οι ακτίνες ανταποκρίνονται στην Πανσέληνο του ζωδίου του Υδροχόου, γιατί ο πλανήτης Ουρανός
είναι εξωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου, ο πλανήτης Δίας εσωτερικός και η
Σελήνη, ο ιεραρχικός του πλανήτης.
<br />Θα πρέπει δε να μην ξεχνάμε στις Πανσελήνους να έχουμε καθαρή την
καρδιά μας, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και η προσευχή μας να
είναι αληθινή.
<br />Σας εύχομαι τ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποτελέσματα να είναι τα καλύτερα για σας!<br /><br />Παραπομπές<br /><br /><span style="font-size: small;">(1) </span></span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Απολλόδωρου Βιβλίο Γ 12,2<br /> </span></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(2) (3) </span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Επιτομή LIDDELL & SCOTT</span></span></span><br /><br />
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
<br /><br /><span style="font-size: small;">«Οι Άθλοι του Ηρακλή» της Αλίκης Α. Μπέιλι – LUCIS PRESS LIMITED
<br /><br />«ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ» Εκδόσεις «Ηλίανθος»
<br /><br />«Βίβλος Αποκρυφισμού» της Έλενας Μπλαβάτσκι – Εκδόσεις «Κέδρος»
<br /><br />«ΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΘΗΜΑΤΑ» Γιώργου Λεκάκη Εκδόσεις «ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ» ΑΘΗΝΑ 2001
<br /><br />ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ</span>
</span></span></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-20530740713520770282024-01-22T12:28:00.002+02:002024-01-22T12:28:24.526+02:00Η σφαγή των Ελλήνων από το Βυζάντιο και την Εκκλησία! – Το «ISIS» της τότε εποχής<br />
<div class="entry-content clearfix">
<div class="left-col pull-left"></div>
<div class="g g-2"></div>
<div id="stcpDiv">Τα παρακάτω είναι αυτοκρατορικά διατάγματα από την
εποχή του Βυζαντίου με τα οποία δίνονται οδηγίες προς τους τοπικούς
άρχοντες για το πως θα εξαλείψουν τους “Έλληνες”. Σαν Έλληνες θεωρούνται
αυτοί που δεν ασπάστηκαν τον χριστιανισμό αλλά συνέχιζαν να εξασκούν
την προγονική τους Ελληνική θρησκεία και να διαβάζουν και να μελετούν
αρχαία κείμενα φιλοσόφων.</div>
<div></div>
<div>
<div id="stcpDiv">
<p>Εντύπωση προκαλεί η φράση «<strong>διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού»</strong>! Ο ορισμός του μίσους! Απολαύστε:
</p><div class="code-block code-block-2" style="clear: both; margin: 8px 0;">
<span style="color: blue;"><a href="https://news.google.com/publications/CAAqBwgKMOXrngsw8vW2Aw?hl=el&gl=GR&ceid=GR:el"><b><span style="color: blue;"></span></b></a></span></div>
<p>«Διατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί τους (των Ελλήνων), όσα
βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών
και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής
θρησκείας. Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί
κάποιος που έχει παραβλέψει αυτόν τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή
του θανάτου».<strong>(Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντιανός προς Ισίδωρον, Έπαρχο Πραιτωρίου, 14 Νοεμβρίου 435 μ.Χ.)</strong>
</p><p>«Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους
τόπους της οικουμένης. Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτόν
τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό».<strong> (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11 : αυτοκράτωρ Κωνστάντιος Α’ προς Ταύρο. Έπαρχον του Πραιτωρίου, Δεκέμβριος 534 μ.Χ.)</strong>
</p><p>«Τέτοιου είδους πράξεις (λατρεία των ελλήνων θεών) αν
εξακολουθούν να συμβαίνουν(η καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε
κάποιο λιβάδι ή σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί ταμείο
των ιεροτάτων ανδρών (δηλαδή των Ιερέων της Χριστιανικής Εκκλησίας) ενώ ο
ιδιοκτήτης τους, που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα
αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του
και αφού υποστεί βασανισμό με μεταλλικά όργανα, θα οδηγηθεί σε διαρκή
εξορία». <strong>(Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.8,αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον, Έπαρχο του πραιτωρίου. Παρεδόθη το 472 μ.Χ.)</strong>.
</p><p>«Διατάσσουμε τους άρχοντές μας, αλλά και όσους διδάσκονται από
τους θεοφιλέστατους επισκόπους, να αναζητούν σύμφωνα με το νόμο όλες τις
περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της Ελληνικής θρησκείας έτσι ώστε να μη
συμβαίνουν, αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται. Κανείς να μην έχει το
δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη(περιουσίες) ή να χαρίζει με δωρεά
οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους, που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την
ασέβεια του Ελληνισμού. Όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ’ αυτόν τον
τρόπο θα αφαιρούνται. Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία να διατηρηθούν σε
ισχύ όλες οι τιμωρίες, με τις οποίες οι προηγούμενοι βασιλείς είχαν
απειλήσει να τιμωρήσουν την Ελληνική πλάνη, με τις οποίες προσπαθούσαν
(οι προγενέστεροι χριστιανοί βασιλείς) να διασφαλίσουν την Ορθόδοξη
πίστη». <strong>(Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.9 επίσης Β1,1,19 και Νομοκάνων 6,3. Ο συγκεκριμένος νόμος θεωρείται νομοθέτημα του Ιουστινιανού).</strong>
</p><p>«Επειδή μερικοί συνελήφθησαν(αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό
βάφτισμα) διακατεχόμενοι την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να
διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας,
αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα
επιείκειας. Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην
εσχάτη των ποινών. Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάφτισμα, θα
πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους
και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την
αληθινή πίστη των χριστιανών. Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη
που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο
βάπτισμα. Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν(να
ζητήσουν μόνοι τους δηλαδή το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα
πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας,
ούτε κινητής ούτε ακίνητης. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα
εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες
τιμωρίες. Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν
από τη νόσο και τη μανία(μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε
προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη διαφθείρουν πια τις ψυχές των
μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Αν φανεί λοιπόν κάποιος τέτοιος άνθρωπος
και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς
και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές.
Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε
μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσα δε
είναι μεγαλύτερα στην ηλικία θα πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες
εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους θείους
(εβραιο-βιβλικούς) κανόνες. Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά
(αρχαιο-Ελληνική) πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη
συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθόδοξων χριστιανών. Όσων
δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή περιουσία μεγάλη και για να
κρατήσουν προσχήματα(προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να
έρθουν να βαφτιστούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους
και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη,
διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα
πολιτικά τους δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες,
αφού είναι φανερό, ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη. Θεσπίζουμε
αυτούς τους νόμους για τους αλιτήριους Έλληνες».<strong>(Ιουστινιάνειος κώδικας 1.11.10).</strong></p>
<p>Κάτω από την κυριαρχία των αυτοκρατόρων της Ανατολικής Ρώμης του
Θεοδοσίου 379-395 και του Ιουστινιανού 527-565 φροντίσανε για τα
μεγαλειώδη ανθελληνικά Νομοθετήματα και μ΄ αυτά την αυξανόμενη καταπίεση
της Ελληνικής θρησκείας. Μεγαλοπρεπή αριστουργήματα κτιριακών
οικοδομημάτων καταστράφηκαν ή μετατράπηκαν σε εκκλησίες και οι
τελετουργίες των αρχαίων απαγορεύτηκαν Παρά τούτων των διαπιστώσεων και
γεγονότων οι αγώνες επιβιώσανε και επί των χριστιανικών χρόνων μέχρι το
393 μετά Χριστών
</p><p>Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Τον Φεβρουάριο του 380 καθιέρωσε τον
«θρίαμβο της ορθοδοξίας» και υπέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία τον
χριστιανισμό. Συγκάλεσε το 381 τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο για να
αποβάλει τους αιρετικούς και να ρυθμίσει τις διάφορες ενδοεκκλησιαστικές
έριδες. Υπό του Θεοδοσίου εγκαινιασθείς διωγμός εναντίον των αιρετικών
επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ανατολής. Όλες οι εκκλησίες και όλα τα
ιερά κτήματα δόθηκαν στους ορθοδόξους, απαγόρευσε στους αιρετικούς να
κατέχουν πολιτικά αξιώματα, πολλούς από αυτούς τους έστειλε στην εξορία.
</p><p>Επίσης εστράφη με φανατισμό εναντίον των επιμενόντων στην
αρχαιοελληνική λατρεία, προέβηκε ακόμα περαιτέρω μεταξύ άλλων και στην
κατάργηση των ολυμπιακών αγώνων και γενικά πανελλήνιων αγώνων, ως
υποθάλποντων αυτήν την λατρεία. Οι φανατικοί χριστιανοί αφού έλαβαν
θάρρος και αποθρασύνθηκαν από τη στάση του αυτοκράτορα, προέβησαν στην
κατεδάφιση πολλών αρχαίων ναών. Μεταξύ άλλων κατεστράφη τότε ο περίφημος
ναός του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια, ο περικαλλής ναός στην Απαμεία και
πολλοί άλλοι. Κατ΄ αυτόν τον τρόπον θριάμβευσε επί της εποχής του
Θεοδοσίου ο χριστιανισμός επί των Ελλήνων εθνικών, και των αλλιώς
σκεπτόμενων και επίσης η Ορθοδοξία επί των αιρετικών, έτσι που
ανακηρύχτηκε από την εκκλησία ως Θεοδόσιος ο Μέγας.
</p><p><strong>324</strong> Ο Κωνσταντίνος συντρίβει τον ανταγωνιστή του
Λικίνιο και ανακηρύσσει τον Χριστιανισμό μόνη επίσημη λατρεία της
Αυτοκρατορίας. Λεηλατεί το Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνος κοντά στην
Μίλητο και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του. Στο ιερό
όρος Άθως εξαπολύεται μέγας διωγμός κατά των Εθνικών και καταστρέφονται
όλα τα εκεί ελληνικά Ιερά.
</p><p><strong>326</strong> Με προτροπή της μητέρας του Ελένης, ο
Κωνσταντίνος εκθεμελιώνει το Ιερό του Θεού Ασκληπιού στις Αιγές της
Κιλικίας και χρησιμοποιεί τους κίονές του για κατασκευή εκκλησιών.
Επίσης, καταστρέφει τον Ναό της Θεάς Αφροδίτης επάνω στον υποτιθέμενο
τάφο του ραβί Τζεσουά, αλλά και άλλους Ναούς της ιδίας Θεάς όπως λ.χ.
στην Άφακα Λιβάνου, την Μάμβρη, την Φοινίκη και την Βααλβέκ (Ηλιόπολη),
και αυτές οι καταστροφές είναι βεβαίως μόνον όσες ομολογεί ο βιογράφος
του Ευσέβιος.</p>
<p><strong>335</strong> Εγκαίνια της Εκκλησίας του. «Αγίου Τάφου», ο
οποίος κτίσθηκε στη θέση του Ναού της Θεάς Αφροδίτης που ο Κωνσταντίνος
κατέστρεψε το 326 – 327, και για τον διάκοσμό του λεηλατούνται όλα
σχεδόν τα Εθνικά Ιερά της Παλαιστίνης και της Μικράς Ασίας. Με ειδικό
αυτοκρατορικό διάταγμα σταυρώνονται ως τάχα… υπαίτιοι της κακής
συγκομιδής εκείνου του έτους (…) όλοι οι «μάγοι και μάντεις», και
ανάμεσά τους μαρτυρεί ο Νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος εξ Απαμείας,
μαθητής του Ιαμβλίχου.
</p><p><strong>355</strong> Στους «Αποστολικούς Κανόνες», συνταχθέντες εκείνη ακριβώς την εποχή, διαβάζουμε τα εξής ανατριχιαστικά:
</p><p>«Απόφευγε όλα τα βιβλία των Εθνικών. Τι χρειάζεσαι τις ξένες
συγγραφές, τους νόμους και τους ψευδοπροφήτες που οδηγούν τους άφρονες
μακριά από την πίστη; Τι βρίσκεις να λείπει από τις εντολές του Θεού και
το αναζητάς στους μύθους των Εθνικών;<br />
Αν επιθυμείς να διαβάζεις ιστορίες έχεις το βιβλίο των Βασιλειών, αν
ρητορική και ποιητική έχεις τους Προφήτες, έχεις τον Ιώβ, έχεις τις
Παροιμίες, όπου θα βρεις σοφία μεγαλύτερη από κάθε ποιητική και
σοφιστική, γιατί αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου, του μόνου σοφού.<br />
Αν επιθυμείς τραγούδια έχεις τους Ψαλμούς, αν επιθυμείς αρχαίες
γενεαλογίες έχεις την Γένεση, αν νομικά βιβλία και επιταγές, έχεις τον
ένδοξο Θείο Νόμο. Γι’ αυτό απόφευγε με επιμονή κάθε εθνικό και διαβολικό
βιβλίο».
</p><p><strong>356</strong> Κοινό έδικτο του Κωνσταντίου και του
Κώνσταντος («Προς τον Φλάβιο Ταύρο, Έπαρχο του Πραιτωρίου»), την 20η
Φεβρουαρίου ή κατ’ άλλους την 1η Δεκεμβρίου του έτους αυτού, διατάσσει
την απομάκρυνση του Βωμού της Θεάς Victoria – Νίκης από την αίθουσα
συνεδριάσεων της Συγκλήτου (η Θεά αποτελούσε από την εποχή του
Διοκλητιανού. τμήμα της ανωτάτης Τριάδος -Jupiter, Hercules, Victoria-
του Πανθέου των Εθνικών), το σφράγισμα των Εθνικών Ιερών και την
κατάσχεση των περιουσιών τους, καθώς και την θανάτωση δι’ αποκεφαλισμού
όλων όσων ασκούν (ή και απλώς… ανέχονται !) την Παραδοσιακή Λατρεία
</p><p><strong>365</strong> Έδικτο της 17ης Νοεμβρίου απαγορεύει στους
Εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες. Άπειροι
σωροί βιβλίων, όλα τους λογοτεχνικά, φιλοσοφικά κι επιστημονικά ελληνικά
συγγράμματα -και όχι.. «εγχειρίδια μαγείας», όπως ήθελε η διαστροφή των
ιεροεξεταστών- καίγονται στις πλατείες των αστικών κέντρων, ενώ μέσα
στα πλήθη των διωκομένων Ελληνικώς θρησκευόμενων («ειδωλολατρών» κατά
τους χριστισανούς), βρίσκονται όλοι σχεδόν οι εναπομείναντες
αξιωματούχοι του Ιουλιανού, που είτε καθαιρούνται, όπως λ.χ. ο γνωστός
Καίσαρ Σαλλούστιος (συγγραφεύς της θαυμαστής πολυθεϊστικής θεολογικής
επιτομής «Περί των Θεών και του Κόσμου», ο οποίος και είχε επίσης
προτρέψει τον Ιουλιανό στη θέσπιση της απολύτου ανεξιθρησκείας), είτε
ρίχνονται στις φυλακές και οι πιο άτυχοι από αυτούς καίγονται ζωντανοί,
αποκεφαλίζονται, ή στραγγαλίζονται μετά από φρικτά βασανιστήρια με την
κατηγορία, φυσικά, της… «ασκήσεως μαγείας» (!), όπως λ.χ. ο ιατρός
Ορειβάσιος, ο φιλόσοφος Σιμωνίδης που τον έκαψαν ζωντανό (στην πρώτη
ιστορικά χριστιανική καύση, πολύ πριν τα περιβόητα «auto da fe» των
παπικών), ο αρχιερεύς των Εθνικών Ναών της Τρωάδος κα πρώην χριστιανός
επίσκοπος Πηγάσιος, κ.ά</p><div class="mvp-post-ad-wrap"> </div><div class="mvp-post-ad-wrap"><span><a name='more'></a></span> </div>
<p><strong>373</strong> Επαναλαμβάνεται η απαγόρευση των μαντικών
πρακτικών και της Αστρολογίας, και πρωτοχρησιμοποιείται ο απαξιωτικός
όρος «pagani» (παγανιστές, άνθρωποι της υπαίθρου) για μείωση των
Εθνικών. Εφεξής, οι Εθνικοί δεν θ’ αναφέρονται πλέον στα έδικτα των
αυτοκρατόρων ως «gentiles» ή «ethnici», αλλά με τον απαξιωτικό όρο
«pagani» με τον οποίο το θράσος των χριστιανών προσπαθεί να παρουσιάσει
τον Εθνισμό ως τάχα σύμφυρμα δεισιδαιμονικών αντιλήψεων αμόρφωτων
χωριατών «.gentiles quos vulgo paganos vocamus» («Θεοδοσιανός Κώδιξ» 16.
3. 46).
</p><p><strong>380</strong> Στις 27 Φεβρουαρίου, ο αυτοκράτωρ Φλάβιος
Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής. Όλοι οι
μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται στο εξής «σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και
τυφλοί». Ο επίσκοπος Μεδιολάνου Αμβρόσιος εξουσιοδοτείται να καταστρέψει
όλους τους Ναούς των Εθνικών και να κτίσει επάνω στα θεμέλιά τους
εκκλησίες. Οι αρχηγοί μερικών γοτθικών φυλών βαπτίζονται χριστιανοί.
Καθοδηγούμενος από το μισαλλόδοξο ιερατείο, ο χριστιανικός όχλος
επιτίθεται στο ελληνικό Ιερό της Ελευσίνος, το βεβηλώνει και απειλεί να
λυντσάρει τους ιερείς Νεστόριο και Πρίσκο. Ο 95χρονος Ιεροφάντης
Νεστόριος, γεμάτος θλίψη και αγανάκτηση, ανακοινώνει το οριστικό τέλος
των πανάρχαιων Ελευσινίων Μυστηρίων και την απαρχή της επί γής βασιλείας
του πνευματικού σκότους. Ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος αποκαλεί σε διάταγμά
του «παράφρονες» όλους όσους διαφωνούν με το χριστιανικό δόγμα της Αγίας
Τριάδος και απαγορεύει κάθε διαφωνία με τις θελήσεις της Εκκλησίας.
</p><p><strong>389</strong> Κηρύσσεται εκτός νόμου κάθε μη χριστιανική
μέθοδος χρονολογήσεως. Πλήθη μοναχών της ερήμου εισβάλουν στις πόλεις
της Μέσης Ανατολής και καταστρέφουν με μανία αγάλματα, βωμούς και Ιερά,
λυντσάρουν Εθνικούς και καίνε Βιβλιοθήκες. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας
Θεόφιλος κινητοποιεί τον φανατισμένο χριστιανικό όχλο για να κάνει
μεγάλους διωγμούς κατά των Εθνικών. Μετατρέπει σε εκκλησία τον Ναό του
Θεού Διονύσου, πυρπολεί το Μιθραίο και καταστρέφει τον Ναό του Διός.
</p><p><strong>392</strong> Νέος μεγάλος διωγμός κατά των Εθνικών σε
ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Σβήνουν τα Μυστήρια της Σαμοθράκης μετά από
κατασφαγή των ιερέων και όλων των θρησκευτών από απόσπασμα «διωγμιτών»
που αποβιβάσθηκε στο νησί. Καταστροφή του Μαντείου του Άμμωνος Διός στην
Άφυτο της Χαλκιδικής. Στις αίθουσες των δικαστηρίων «κυλούν ρυάκια
αίματος», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Λιβάνιος. Στην Κύπρο, ο εβραϊκής
καταγωγής επίσκοπος («Άγιος» και αυτός !) Επιφάνειος και ο «Άγιος» Τύχων
εκχριστιανίζουν μαζικά και με την απειλή του φασγάνου και της πυράς
χιλιάδες Εθνικούς και καταστρέφουν όλα τα Ιερά της νήσου. Παύουν
οριστικά τα κυπριακά Μυστήρια της Αφροδίτης.
</p><p>Το σχετικό διάταγμα του Θεοδοσίου δηλώνει κυνικά: «όποιος δεν
υπακούσει στον πατέρα Επιφάνειο δεν έχει θέση πάνω στο νησί». Στις
μεσανατολικές πόλεις Πέτρα, Αερόπολη, Ράφια, Γάζα και Βααλβέκ (Ηλιόπολη)
ξεσπούν απελπισμένες εξεγέρσεις των Εθνικών κατά των διωγμητών, των
χριστιανών οχλοκρατών και των μοναχών ροπαλοφόρων. Στην πόλη Σούφες της
Β. Αφρικής, 60 χριστιανοί πληρώνουν με τη ζωή τους την προσπάθειά τους
να γκρεμίσουν το εκεί άγαλμα του Ηρακλέους. Στη Γαλατία σφάζονται όλοι
οι ιερείς και κατάσχονται οι περιουσίες όλων των Εθνικών Ναών που στη
συνέχεια πυρπολούνται κι εκθεμελιώνονται.</p>
<p><strong>393</strong> Ο αυτοκράτωρ Ευγένιος φθάνει στην Ιταλία, όπου ο
διανοούμενος στρατηγός Βίριος Νικόμαχος Φλαβιανός ξαναστήνει τον Βωμό
της Νίκης στην αίθουσα της Συγκλήτου κι επαναφέρει τη λατρεία των
παραδοσιακών Θεών. Στην Ανατολή, ο Θεοδόσιος καταργεί τα Πύθια, τα Άκτια
και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δήωση της Ολυμπίας και ισοπέδωση όλων των
βωμών της.
</p><p><strong>395</strong> Οι αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος
απαγορεύουν ακόμα και την είσοδο στους Εθνικούς Ναούς («Θεοδοσιανός
Κώδιξ» 16. 10. 13), ενώ με τα έδικτα της 22ας Ιουλίου και 7ης Αυγούστου,
κηρύσσουν νέους διωγμούς κατά των Εθνικών. Το ίδιο έτος, ο ευνούχος
πρωθυπουργός του αυτοκράτορος Αρκαδίου Ρουφίνος κατευθύνει τις ορδές
τών, υπό τον Αλάριχο, χριστιανών πλέον Γότθων προς τον ελλαδικό χώρο.
Ακολουθούμενοι από πλήθη φανατισμένων μοναχών, οι Γότθοι του Αλαρίχου (ο
οποίος είχε πολεμήσει με τον Θεοδόσιο κατά των Εθνικών του Φλαβιανού)
κατασφάζουν αμέτρητους Εθνικούς Έλληνες και καταστρέφουν πόλεις και Ιερά
στο Δίον, τη Θεσσαλία, τους Δελφούς, τη Βοιωτία, την Αττική, τα Μέγαρα,
την Κόρινθο, τη Φενεό, το Άργος, τη Νεμέα, τη Λυκόσουρα, τη Σπάρτη, τη
Μεσσήνη, τη Φιγαλεία, την Ολυμπία.
</p><p>Στην Ελευσίνα πυρπολείται το εκεί πανάρχαιο Ιερό και θανατώνονται
στην πυρά ο Θεσπιεύς Ιεροφάντης Ιλάριος και όλοι οι ιερείς των
Μυστηρίων τα οποία είχαν αναβιώσει από τους Μιθραϊστές λίγο μετά τον
θάνατο του Νεστορίου. Την ίδια εποχή περίπου, το βεβηλωθέν Ιερό της Θεάς
Κελαιστίδος αρχίζει να επαναλειτουργεί ως χριστιανική εκκλησία έως το
έτος 421 που οι χριστιανοί θα το πυρπολήσουν επειδή οι θρησκευτές μέσα
από την χριστιανική λατρεία τιμούσαν και την Θεά. Στο έργο του
«Paraenesis», ο Ισπανός επίσκοπος Βαρκελώνης Πασιανός (Pacianus)
δυσανασχετεί, με πολύ γλαφυρό μάλιστα τρόπο («Me Miserum ! Quid ego
facinoris admisi !»), για το γεγονός ότι παρά τους διωγμούς,
εξακολουθούν να υπάρχουν στην περιοχή του ενεργοί Εθνικοί που τιμούν
τους Θεούς τους, πράξη η οποία, κατά το μισαλλόδοξο μυαλό του, είναι
στον ίδιο βαθμό. «εγκληματική» με την ανθρωποκτονία !
</p><p><strong>401</strong> Ο χριστιανικός όχλος της Καρχηδόνος
λυντσάρει Εθνικούς και καταστρέφει Ναούς και αγάλματα. Ο («άγιος»)
επίσκοπος Πορφύριος. οργανώνει μαζικά λυντσαρίσματα Εθνικών και
καταστρέφει με τη βοήθεια του φανατισμένου όχλου τους οκτώ εν ενεργεία
Ναούς της Γάζης. Η ΙΕ Σύνοδος της Καρχηδόνος, εκδίδει κανόνα με τον
οποίο αφορίζονται ακόμη και μετά θάνατον όλοι όσοι δημιουργούν
συγγένειες με Εθνικούς ή δεν αποκληρώνουν τους ήδη συγγενείς τους που
παραμένουν Εθνικοί.
</p><p><strong>440 – 450</strong> Καταστροφή όλων των μνημείων, βωμών και Ναών που έστεκαν ακόμη στην Αθήνα, την Ολυμπία και τις άλλες ελληνικές πόλεις.</p>
<p><strong>448 </strong>Ο Θεοδόσιος διατάσσει να παραδοθούν στις φλόγες
όλα τα «αντιχριστιανικά» βιβλία. Ανάμεσά τους καταστρέφονται και τα
βιβλία του νεοπλατωνικού Πορφυρίου που βήμα προς βήμα ξεσκέπαζαν την
αληθινή φύση του Χριστιανισμού.
</p><p><strong>500</strong> Η χριστιανική εσχατολογία προβλέπει,
ανεπιτυχώς φυσικά, ότι το συγκεκριμένο έτος θα γίνει η. συντέλεια του
Κόσμου. Νέες πυρές των χριστιανών καταστρέφουν ό,τι είχε απομείνει από
την σοφία και επιστήμη των Εθνικών. Η ανθρωπότητα πέφτει σε ακόμη
μεγαλύτερη αποκτήνωση. Εξαφανίζονται παντελώς η αποχέτευση των οικιών, η
ρωμαϊκή κεντρική θέρμανση και τα κρεβάτια.
</p><p><strong>528</strong> Με έδικτο του αυτοκράτορος
Γιουτπράδα-Ιουστινιανού, καταργούνται οι εξόριστοι στην Αντιόχεια
Ολυμπιακοί Αγώνες. Ο ίδιος έχει ήδη νομοθετήσει να θανατώνονται με
κατασπαραγμό από θηρία, θάνατο στην πυρά, σταύρωση ή ξέσκισμα με
σιδερόνυχα όλοι οι «καταγινόμενοι με την μαγείαν, την μαντικήν, την
γοητείαν και την Ελληνική θρησκεία (ειδωλολατρίαν)» και απαγορεύσει να
διδάσκουν «οι πάσχοντες από την ιερόσυλη ψυχική νόσο των Ελλήνων» δηλαδή
οι Εθνικοί.
</p><p><strong>529</strong> Με έδικτο του αυτοκράτορος
Γιουτπράδα-Ιουστινιανού, κλείνει η Ακαδημία των Αθηνών και κατάσχεται η
περιουσία της. Οι επτά τελευταίοι διδάσκαλοι καταφεύγουν στον βασιλιά
των Περσών Χοσρόη που τους δίδει έδρες στο Πανεπιστήμιο του Ιουντισαπούρ
(Jundishapur).
</p><p><strong>540</strong> Η ελληνική Ιατρική έχει ήδη απαγορευθεί ως
«γνώση του Διαβόλου» και τα συγγράμματά της έχουν ήδη χαθεί για πάντα
στη φωτιά των χριστιανών. Με μόνη θεραπευτική μέθοδο την. αφαίμαξη και
το διάβασμα εξορκισμών, αρχίζει στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία η
μεγάλη επιδημία που υπολογίζεται (Panati Charles, 1989) ότι εξόντωσε 100
εκατομμύρια ανθρώπους. Η Εκκλησία βγαίνει παρόλα αυτά κερδισμένη, καθώς
αποδίδει την επιδημία στην οργή του Θεού για την επιβίωση των
«αιρέσεων» και της Ελληνική θρησκεία («ειδωλολατρίας» κατά τους
χριστιανούς).</p>
<p><strong>Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ το 395 μχ</strong>
</p><p>Ο πολυάριθμος Γοτθικός στρατός ήταν βαρέως εξοπλισμένος αλλά
δυσκίνητος γιατί περιελάμβανε σμήνη πεινασμένων παιδιών γυναίκες και
άμαξες για την μεταφορά των κλοπιμαίων. Έμοιαζε με ένα κινητό
στρατόπεδο. Στο στρατό συμμετείχαν και πλήθη φανατισμένων μοναχών για
την καταστροφή των Ελληνικών ναών και τον σφαγιασμό των «μιαρών και
δαιμονισμένων Ελλήνων».
</p><p>Η ετερόκλητη αυτή στρατιά με αρχηγό τον Αλάριχο ξεκίνησε από την
Θράκη προχώρησε δια μέσου της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας και τον
Νοέμβριο του 395 μ Χ έφθασε στις Θερμοπύλες «τις πύλες της Ελλάδας» που
από αυτό το σημείο άρχιζε τότε η επαρχία της Αχαΐας που διατηρούσε ακόμα
ζωντανή την προγονική της δόξα στις τέχνες και τα γράμματα. Από τις
Θερμοπύλες ο χείμαρρος αυτός έφθασε στην Βοιωτική πεδιάδα και πολιόρκησε
και λεηλάτησε την Θήβα και αφού εξαφάνισε πόλεις της Βοιωτίας εισήλθε
στην Αττική. Όταν είδε ο Αλάριχος από μακριά τον Παρθενώνα από θαυμασμό
και σεβασμό στην προσφορά της Αθήνας στον πολιτισμό<br />
δεν της δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Ο εθνικός ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει ότι:
</p><p>«Ο Αλάριχος είδε τον Αχιλλέα ιστάμενο πάνοπλο και οργισμένο επί
των τειχών της Αθήνας όπως τον περιέγραφε ο Όμηρος και η Πρόμαχος Αθηνά
περιερχόταν τα τείχη οπλισμένη σαν να ετοιμαζόταν να αποκρούσει τους
επιτιθέμενους και γι αυτό ο Αλάριχος ζήτησε συνθηκολόγηση».
</p><p>Συνεχίζοντας το στράτευμα την πορεία του για την Πελοπόννησο
λεηλάτησε τον Πειραιά και σταμάτησε στην Ελευσίνα, όπου καταστράφηκε από
τους μοναχούς το πανάρχαιο ιερό της Δήμητρας και σφαγιάστηκαν ο
Θεσπιεύς ιεροφάντης Ιλάριος και οι ιερείς. Το ιερό της Ελευσίνας μετά
την καταστροφή του στους διωγμούς που έγιναν το 380 μχ είχε αναβιώσει
από Μιθραιστές και λειτουργούσε ως Μιθραίο.</p>
<p>Το καλοκαίρι του 396 μ.χ ο Αλάριχος ( 350- 412) εισέβαλε στην
Πελοπόννησο. Αφού κατέστρεψε την Κόρινθο λεηλάτησε το Άργος και
προχώρησε στο εσωτερικό της Πελοποννήσου χωρίς να συναντήσει καμία
αντίσταση. Ο κόσμος φοβισμένος εγκατέλειπε τις πόλεις και τα χωριά και
ανέβαινε στα βουνά για να σωθεί.
</p><p>Η εκστρατεία αυτή δεν ήταν μία πολεμική αναμέτρηση για κάποια
σοβαρή αιτία αλλά οργανωμένος και βίαιος διωγμός κατά των Ελλήνων και
της θρησκείας τους. Σ αυτόν τον διωγμό τον Αλάριχο τον ενδιέφερε μόνο η
αρπαγή θησαυρών έργων τέχνης και τροφίμων για να ταΐσει τα πεινασμένα
γυναικόπαιδα και τον στρατό του. O Aλάριχος είχε σαφή έννοια της αξίας
των έργων τέχνης, αυτό φαίνεται από τον θαυμασμό του «στα έργα των Θεών»
και την διαφύλαξη της Αθήνας από την καταστροφή. Οι καλόγεροι και οι
φανατισμένοι χριστιανοί που ακολουθούσαν το στράτευμα διέπραξαν τους
διωγμούς και τoν σφαγιασμό των Ελλήνων και την καταστροφή των ναών και
των αγαλμάτων.
</p><p>Όσα από τα έργα τέχνης ήταν ογκώδη και δεν μπορούσαν να
μεταφερθούν καταστρέφονταν, συχνά μάλιστα οι καλόγεροι όταν δεν
προλάβαιναν να ολοκληρώσουν την καταστροφή των αγαλμάτων τότε με μανία
τα αποκεφάλιζαν και τους έκοβαν τα γεννητικά τους όργανα για να τα
παραμορφώσουν.
</p><p>Όλα έπρεπε να ισοπεδωθούν βιβλιοθήκες πυρπολήθηκαν, πανεπιστήμια
φιλοσοφικές σχολές Ασκληπιεία και θέατρα έκλεισαν με την αστεία
κατηγορία ότι ήταν κατοικία δαιμόνων.
</p><p>Η αιτία όμως της καταστροφής της Ελλάδας είναι ότι: ο απάνθρωπος
αυτός διωγμός διεπράχθη γιατί η δημοκρατία η επιστημονική έρευνα και ο
Ελληνικός πολιτισμός ήταν εμπόδιο και έπρεπε να εξαφανιστούν για να
γίνουν οι πολίτες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υπάκουα και άβουλα πρόβατα
του χριστιανικού ποιμνίου για να μπορούν οι αυτοκράτορες και οι
επίσκοποι να επιβάλλουν ευκολότερα την στυγνή τους εξουσία.</p>
<p>Τότε καταστράφηκαν τα Μέγαρα το Άργος η Φενεός η Λυκοσούρα η Νεμέα η
Σπάρτη η Μεσσήνη η Φιγαλεία η Λασιώνα η Ψωφίδα η Λοκρίδα η Φωκίδα η
Δελφοί η Ολυμπία και χιλιάδες άλλες πόλεις βωμοί ιερά και έργα τέχνης
μοναδικής ομορφιάς.
</p><p>Ο Ζώσιμος αναφέρει: μέχρι τότε οι πόλεις και τα μνημεία της
Ελλάδας που είχαν παραμείνει σχεδόν άθικτα έπαθαν τόσο μεγάλες
καταστροφές που επέφερε το τέλος του αρχαίου κόσμου στις χώρες της
αρχαίας Ελλάδας. Ο ιστορικός Ευνάπιος αναφέρει ότι: η καταστροφή υπήρξε
τόσο μεγάλη εξ αιτίας των φανατισμένων Χριστιανών μοναχών.
</p><p>Και ενώ ο Αλάριχος συνέχιζε το καταστροφικό του έργο πλήθος
Ελλήνων προσφύγων πέρασαν στην Ιταλία και ζήτησαν την προστασία της
Ρώμης.
</p><p>Τον χειμώνα του 397 ο Στηλίχων με όλες τις διαθέσιμες λεγεώνες
της Δύσης έφθασε στην Κόρινθο την οποία κατέστησε ορμητήριό του κατά του
Αλάριχου. Στον Στηλίχωνα προσχώρησαν και Έλληνες Εθνικοί που κατεδίωξαν
τον Αλάριχο που κατέφυγε και στρατοπέδευσε στο οροπέδιο της Φολόης όπου
λεηλάτησε και εξαφάνισε τις πόλεις Οπούντα, Λασιώνα, Ψωφίδα και
Ακρώρεια, και το Ιερό της Ολυμπίας που εξακολουθούσε να λειτουργεί. Αφού
διέφυγε τους κινδύνους από επέμβαση του Στηλίχωνα εγκατέλειψε την
Πελοπόννησο και δια μέσου της Ηπείρου και της Πίνδου εγκαταστάθηκε στην
Αχρίδα όπου άρχισε να προετοιμάζεται για την λεηλασία της Ρώμης. Για την
επιτυχία των διωγμών και την καταστροφή της Ελλάδας η σύγκλητος της
Κωνσταντινούπολης έδωσε στον Αλάριχο τον τιμητικό τίτλο μαγίστρου (
διοικητή) του Ιλλυρικού και χαρακτήρισε την επέμβαση του Στηλίχωνα
προδοσία γιατί δεν άφησε τον Αλάριχο να καταστρέψει όλες τις πόλεις της
Πελοποννήσου.
</p><p><br />
</p><p><strong>ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Α΄ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ ΤΟΥ ( 379-457 )</strong></p>
<p>Όταν ανήλθε στον θρόνο ο Θεοδόσιος Α σε ηλικία 33 ετών σε συνεργασία
με το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος άρχισε απάνθρωπους διωγμούς με εκατομμύρια
νεκρούς για την επικράτηση του χριστιανισμού ως μοναδικής θρησκείας του
κράτους. Ο Θεοδόσιος εφάρμοσε την Ιερά εξέταση στην Ανατολή πολύ πριν
εφαρμοστή στην Δύση επιβάλλοντας μαζικές εκτελέσεις διανοουμένων και
καταστρέφοντας στην πυρά φιλοσοφικά έργα
</p><p><strong>380</strong> Κηρύσσει όλες τις θρησκείες εκτός νόμου πλην
της Χριστιανικής, όλοι όσοι δεν είναι Χριστιανοί θεωρούνται «αιρετικοί,
μωροί, και σιχαμεροί». Αρχίζουν οι καταστροφές ναών και ιερών και πάνω
στα θεμέλια τους κτίζονται εκκλησίες. Δίνει εξουσιοδότηση στον επίσκοπο
Μεδιολάνου Αμβρόσιο να καταστρέψει όλους τους ναούς των Εθνικών.
Χριστιανοί ιερείς καθοδηγούν τον χριστιανικό όχλο ενάντια στον ναό της
Δήμητράς στην Ελευσίνα καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους και προσπαθούν να
λιντσάρουν τους Ιεροφάντες των Ελευσίνιων Μυστηρίων Νεστόριο και
Πρίσκο. Ο 95-χρονος Ιεροφάντης Νεστόριος λίγο πριν οδηγηθεί στην πυρά
περίλυπος ανακοινώνει το τέλος των Ελευσίνιων Μυστηρίων και την βίαιη
επικράτηση του πνευματικού σκότους.
</p><p><strong>381</strong> Απαγορεύεται η επίσκεψη σε Εθνικούς ναούς,
και καταδικάζονται σε θάνατο όσοι προσφέρουν θυσίες και τους κατάσχεται η
περιουσία Οι Εθνικοί χαρακτηρίζονται παράφρονες και ιερόσυλοι.( Θεοδοσ.
Κώδιξ. 16,10, 7 ). Μια επιστροφή στις αρχαίες λατρείες αρχίζει να
παρατηρείται στην αυτοκρατορία με μαζικές αποκηρύξεις της θρησκείας του
γιαχβέ και του ναζωραίου. ο “Μέγας” και “Άγιος” Θεοδόσιος βλέποντας την
επιστροφή πολλών χριστιανών στις πατρώες λατρείες με διάταγμα του στερεί
τα πολιτικά δικαιώματα όλων των χριστιανών που επιστρέφουν στης
παραδοσιακές λατρείες. Σε όλη την ανατολική αυτοκρατορία ναοί και
βιβλιοθήκες γκρεμίζονται και καίγονται. Με νέο διάταγμα του ο Θεοδόσιος
απαγορεύει ακόμα και την απλή επίσκεψη στους ελληνικούς και εθνικούς
ναούς. Στην Κωνσταντινούπολη ο ναός της Θεάς Αφροδίτης μετατρέπεται από
τους “ευσεβείς” χριστιανούς σε πορνείο ενώ της Θεάς Αρτέμιδος και του
Θεού Ήλιου σε στάβλους.
</p><p><strong>382</strong> Καθιερώνεται στις εκκλησίες το αλληλούια (
hallelu – jah ) δηλ. «Δόξα στον Ιαχωβά». Ο Θεοδόσιος διορίζει Ύπαρχο
Ανατολής και υπεύθυνο για τους διωγμούς τον ανθέλληνα Μάτερνο
Κυνήγιο.που σε συνεργασία με τους επισκόπους και στρατιές καλογέρων
αρχίζουν οι διωγμοί στη Βορ. Ελλάδα και την Μ. Ασία. Χιλιάδες οι
σφαγιασμένοι.
</p><p><strong>384</strong> Ο Θεοδόσιος διορίζει Ύπαρχο Ανατολής τον
Ματέριο Κυνήγιο και τον διατάζει να συνεργαστεί με τους τοπικούς
χριστιανούς επίσκοπους στην καταστροφή των ελληνικών και εθνικών ναών σε
νότια Ελλάδα και Μικρά Ασία καθώς και την καταστροφή και το κάψιμό όλων
των ελληνικών βιβλίων.</p>
<p><strong>385</strong> Στην Ανατολή οι φυλακές γεμίζουν από πλήθη
Εθνικών, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του συνωστισμού οι
διωκτικές αρχές απελευθερώνουν εγκληματίες. Ο Λιβάνιος στον λόγο του
΄΄Προς Βασιλέα περί δεσμωτών΄΄ αναφέρει ότι: η στενότης των χώρων των
φυλακών υποχρεώνει τους φυλακισμένους να κοιμούνται όρθιοι. Οι διωγμοί
συνεχίζονται με μεγάλη βία στην Ανατολή. Καταστρέφονται αμέτρητα ιερά
και ναοί, ανάμεσα τους το Δυμαίο ο ναός της Εδέσσης όλα τα ιερά της
Παλμύρας και καταργούνται τα Καβείρια στην Ίμβρο. Στο στρατόπεδο θανάτου
της Σκυθόπολις οδηγούνται και θανατόνονται χιλιάδες Έλληνες της
Παλαιστίνης και Ελληνίζοντες Εθνικοί. Ο Μάτερνος Κυνήγιος ακολουθούμενος
από χιλιάδες φανατικούς μοναχούς περιδιαβαίνει την ελληνική ύπαιθρο
καίγοντας και καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμα του. Εκατοντάδες
ελληνικοί ναοί και βιβλιοθήκες ισοπεδώνονται και καίγονται από τους
οπαδούς της θρησκείας της “αγάπης”. Χιλιάδες Έλληνες και Εθνικοί από όλα
τα μέρη της αυτοκρατορίας καταλήγουν στα στρατόπεδα θανάτου της
Σκυθοπόλεως.
</p><p><strong>386</strong> Με έδικτο της 16ης Ιουνίου απαγορεύεται κάθε
συντήρηση η φροντίδα των ναών. Μαζικές συλλήψεις πυρπολήσεις και
εκτελέσεις Εθνικών. Ο επίσκοπος Μάρκελλος (…Άγιος) καταστρέφει τον ναό
του του Διός Βήλου στην Απάμεια.
</p><p><strong>387</strong> Απαγορεύονται οι εθνικές εορτές των Ρωμαίων
και καταδικάζονται όσοι μελετούν τα Μαθηματικά (Θεοδος. Κώδιξ 9, 16, 8 )
Ο επίσκοπος Μεδιολάνων<br />
(Μιλάνου) Αμβρόσιος αναλαμβάνει πνευματικός καθοδηγητής (σύμβουλος) του αυτοκράτορα Φλάβιου Θεοδόσιου.
</p><p><strong>388</strong> Οι διωγμοί συνεχίζονται με την μεγαλύτερη
βία και φανατισμό πλήθη φανατισμένων χριστιανών και ευνουχισμένοι
καλόγεροι επιτίθενται με ξύλα πέτρες σίδερα λεηλατούν και καταστρέφουν
σπίτια Εθνικών ναούς και έργα τέχνης ανεπανάληπτης ομορφιάς Ο Λιβάνιος
στέλνει την έκκληση υπέρ των ιερών στον αυτοκράτορα και τον παρακαλεί να
σταματήσουν οι διωγμοί για να διαφυλαχτούν οι ναοί και τα έργα τέχνης.
</p><p><strong>389</strong> Όλες οι μέθοδοι χρονολόγησης πέραν της χριστιανικής καταργούνται δια νόμου.</p>
<p><strong>390</strong> Με δόλο κάλεσε ο Θεοδόσιος τους Εθνικούς της
Θεσσαλονίκης στον Ιππόδρομο τάχα για να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες και
εκεί η φρουρά του κατάσφαξε μέσα σε τρεις ώρες15000 αθώους ανθρώπους
επειδή αρνούνταν να βαφτιστούν χριστιανοί : Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας
Θεόφιλος εξαπολύει μέγα διωγμό κατά των Ελλήνων και των Εθνικών της
περιοχής. Καταστρέφει σχεδόν όλους τους μη-χριστιανικούς ναούς της
Αλεξάνδρειας εκτός του Σεραπείου και των ναών της Ίσιδος (όχι φυσικά
λόγο κάποιου είδους σεβασμού αλλά λόγο του πολυάριθμου των Ισιδιστών της
περιοχής). Οι μισαλλόδοξοι εβραιοχριστιανοί θέλοντας να εξευτελίσουν τα
Ιερά των Εθνικών ανεβάζουν σε γαϊδούρια ιερά σκεύη και αγάλματα και τα
περιφέρουν στην πόλη. Η φαιδρή αυτή πράξη οδηγεί σε εξέγερση των
Εθνικών. Ο χριστιανός Γότθος στρατηγός Βοθέριχος αρχηγός των Βυζαντινής
φρουράς(11) της Θεσσαλονίκης προσπαθεί με την βία να επιβάλλει την
θρησκεία του Ναζωραίου στους Έλληνες της πόλης. Οι Έλληνες εξεγείρονταί
και σκοτώνουν πολλούς αξιωματικούς και στρατιώτες της φρουράς. Ο
Θεοδόσιος μαθαίνοντας τα συμβάντα καλεί τους κάτοικούς της Θεσσαλονίκης
στον ιππόδρομο δήθεν να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες. Μέσα σε τρεις ώρες ο
Θεοδόσιος με την βοήθεια των εκχριστιανισμένων Γότθων ΣΦΑΖΟΥΝ 7000
ΕΛΛΗΝΕΣ (ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ 15.000) ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ
ΑΣΠΑΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”. Σε μια προσπάθεια
να ηρεμίσουν τα πνεύματα η χριστιανική εκκλησιά καταδικάζει την πράξη
του Θεοδοσίου ενώ βέβαια στην συνέχεια τον ανακηρύσσει Μέγα και Άγιο.
</p><p><strong>391</strong> Νέοι διωγμοί στην Βόρεια Αφρική μεγάλες
καταστροφές στην Αλεξάνδρεια. Ομάδες χριστιανών και μοναχών
καθοδηγούμενοι από τον επίσκοπο Αλεξάνδρειας Θεόφιλο (…Άγιος ) ληστεύουν
τα σπίτια των Εθνικών και σκοτώνουν τους ιδιοκτήτες τους , πυρπολούν
και ισοπεδώνουν την ονομαστή Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας , πλήθος ναών ιερών
και μνημείων καταστρέφονται. Οι Εθνικοί κλείνονται στους ναούς για να
σωθούν αλλά οι χριστιανοί γκρεμίζουν τι στέγες και τους σκοτώνουν. Τα
ιερά σκεύη του Σεραπίου διαπομπεύονται στους δρόμου και μετά
καταστρέφονται. Η διωγμοί συνεχίζονται με βία σε ολόκληρη την Β. Αφρική,
μεγάλες καταστροφές ναών και σφαγιασμοί αθώων Εθνικών στην Καρχηδόνα
και την περιοχή της : Ο Θεοδόσιος με νέο του έδικτο απαγορεύει εκτός από
την απλή επίσκεψη σε εθνικούς ναούς ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΣΠΑΣΜΕΝΩΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ. Επίσης απαγορεύει την ελληνική γλώσσα και
καθιερώνει την λατινική γλώσσα ως την επίσημη της αυτοκρατορίας. Νέοι
διωγμοί και σφαγές των Εθνικών. Νέα εξέγερση των Εθνικών στην
Αλεξάνδρεια που οχυρώνονται στο Σεράπειο(12). Μέσα στον ναό βρίσκονται
τα τελευταία διασωθέντα έργα από την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Με την
λήξη της πολιορκίας ο ναός καίγεται και φυσικά τα βιβλία –τι άλλο-
καίγονται.
</p><p><strong>392</strong> Νέοι διωγμοί σε ολόκληρη την αυτοκρατορία
σταματούν τα Καβίρεια στη Σαμοθράκη και σφάζονται οι ιερείς και οι
κάτοικοι του νησιού από ομάδες μαγκουροφόρων καλόγερων που αποβιβάστηκαν
στο νησί. Στην Κύπρο ο Εβραϊκής καταγωγής επίσκοπος Επιφάνειος
εκχριστιανίζει δια πυράς χιλιάδες Εθνικούς, αυτοί που αρνούνται να
βαφτιστούν θανατώνονται, Δεκάδες χιλιάδες οι νεκροί. ιερά και ναοί
καταστρέφονται, τα μυστήρια της Αφροδίτης σταματούν Με διάταγμα του ο
Θεοδόσιος δηλώνει κυνικά : Όποιος δεν υπακούει τον πατέρα Επιφάνιο δεν
έχει θέση πάνω στο νησί. (. Κώδιξ 16, 10, 12) : Νέο έδικτο του Θεοδοσίου
που απαγορεύει την θρησκεία τψν Ελλήνων και κάθε μη-χριστιανική τελετή.
Νέες σφαγές Ελλήνων και Εθνικών. Τα Καβήρεια μυστήρια της Σαμοθράκης
παύουν και οι Έλληνες ιερείς σφάζονται. Στην Κύπρο οι τοπικοί επίσκοποί
Επιφάνιος και Τύχων (Άγιοι και οι δύο) καταστρέφουν σχεδόν όλους τους
ναούς στο νησί. Τα μυστήρια της Θεάς Αφροδίτης σταματούν. Νέο παρανοϊκό
εδίκτο του Θεοδοσίου, σύμφωνα με το οποίο, όποιος δεν υπακούει τον
“Άγιο” Επιφάνιο δεν έχει δικαίωμα ζωής στο νησί! Νέες εξεγέρσεις Ελλήνων
και Εθνικών ενάντια στον αυτοκράτορα και την εκκλησία σε πολλές
περιοχές της αυτοκρατορίας.
</p><p><strong>393</strong> Ο Θεοδόσιος καταργεί τα Πύθια τα Άκτια και
τα Ολύμπια-τους γνωστούς Ολυμπιακούς Αγώνες : Απαγόρευση των Πυθικών,
των Ολυμπιακών και Άκτιων αγώνων ως ελληνικά μιάσματα. Οι οπαδοί της
“αγάπης” ισοπεδώνουν τους ναούς της Ολυμπίας. Παράλληλα με όλα αυτά ο
(“Μέγας” και “Άγιος”) Θεοδόσιος –όλος περιέργως- ορίζει την ιουδαϊκή
θρησκεία ως ανεκτή από τους χριστιανούς και απαγορεύει κάθε καταστροφή
Ιουδαϊκής συναγωγής..
</p><p><strong>Διωγμοί επί Αρκαδίου ( 395-408 )</strong></p>
<p>Ο Αρκάδιος όταν ανήλθε ήταν 18 ετών, ως αυτοκράτωρ ήταν άπειρος και
άβουλος και γρήγορα έγινε πειθήνιο όργανο των ευνοουμένων του. Επί της
βασιλείας του οι διωγμοί κατά των Ελλήνων και των Εθνικών συνέχισαν με
την ίδια ακριβώς βαρβαρότητα όπως επί Θεοδοσίου.
</p><p><strong>395</strong> Μεγάλος διωγμός κατά των Ελλήνων : Στον
θρόνο ανεβαίνει ο επίσης ισπανικής καταγωγής Φλάβιος Αρκάδιος με δύο
έδικτα του διατάζει ανηλεή διωγμό κατά Ελλήνων και Εθνικών. Όμως ο
κίνδυνος των Γότθων ( χριστιανών στο θρήσκευμα ασφαλώς) αρχίζει να
ανησυχεί την “βασιλεύουσα”. Ο ευνούχος συμβουλάτορας του Αρκάδιου,
Ρουφίνος συμβουλεύει τον αρχηγό των Γότθων Αλάριχο να στραφεί εναντίον
της Γης των Ελλήνων και του υπόσχεται αμύθητα πλούτη τα οποία κρύβονταί
μέσα στους ελληνικούς ναούς. Οι εκχριστιανισμένοι Γότθοι του Αλάριχου
συνεπικουρούμενοι από πλήθος “ειδωλοφάγων” μοναχών αρχίζουν την
ισοπέδωση των ελληνικών πόλεων και την σφαγή των Ελλήνων. Το Δίων, η
Μεσσηνία, το Άργος, η Νεμέα, η Λυκόσουρα, η Σπάρτη, τα Μέγαρα, η
Κόρινθος και άλλες ελληνικές πόλεις καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Τα ιερά
του Διός στην Νεμέα, τα ιερά της Ολυμπιάς, τα αρκαδικά ιερά της
Λυκόσουρας και το ιερό της Ελευσίνας μαζί με πλήθος άλλων ελληνικών
λατρευτικών κέντρων καταστρέφονται ολοκληρωτικά ενώ οι ιερείς τους είτε
σφάζονται, είτε –όπως ο Ιεροφάντης του Μίθρα- Ιλάριος καίγονται
ζωντανόι. Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατάνε οι απανταχού την
ελληνική επικράτεια αυτοκρατορικές φρουρές που αντί να εμποδίσουν τον
Γότθο εισβολέα που καταστρέφει πόλεις τις αυτοκρατορίας παρακολουθούν
απαθέστατα .
</p><p><strong>396</strong> Με έδικτο στις 7 Δεκεμβρίου ο Αρκάδιος και ο
Ονώριος χαρακτηρίζουν την Εθνική θρησκεία χειρίστη προδοσία κατά του
κράτους . Οι Εθνικοί ιερείς στερούνται όλων των προνομίων τους και τους
απαγορεύεται να ιερουργούν : Έδικτο του Αρκάδιου ορίζει ότι οποιαδήποτε
είδους ενασχόληση με το Δωδεκάθεο και τις εθνικές λατρείες πρέπει να
αντιμετωπίζεται ως ύστατη προδοσία απέναντι στην αυτοκρατορία. Οι
εναπομείναντες Εθνικοί ιερείς και Ιεροφάντες φυλακίζονται.
</p><p><strong>397</strong> Με νέο έδικτο ο Αρκάδιος απαιτεί να
γκρεμιστούν όλοι οι ναοί των Εθνικών που στέκουν ακόμα όρθιοι : Νέο
έδικτο του Αρκάδιου (με την παρότρυνση του “Άγιου” και φανατικού
ανθέλληνα Χρυσόστομου, αυτού του ανεκδιήγητου που απεκάλεσε τους Έλληνες
φιλόσοφους “ανήθικα καθάρματα”) διατάζει το “Ες έδαφος φέρειν” για
όλους τους εναπομείναντες ναούς Ελλήνων και Εθνικών, καθώς και την
ασβεστοποίηση των μαρμάρων τους και την χρήση τους ως οικοδομικά υλικά
ώστε να χαθούν για πάντα τα ίχνη των εθνικών λατρειών.
</p><p><strong>398</strong> Η σύνοδος της Καρθαγένης αποφασίζει την
απαγόρευση ανάγνωσης των εθνικών βιβλίων ακόμα και στους επισκόπους,
χιλιάδες επιστημονικά βιβλία μεγάλων φιλοσόφων του αρχαίου κόσμου
καταστρέφονται στην πυρά. Διωγμοί στην Γάζα ο επίσκοπος Πορφύριος
καταστρέφει τους ναούς και μνημεία της περιοχής. Το συναξάρι του
…Αγίου..Πορφυρίου αναφέρει ότι: κατά την διάρκεια της καταστροφής των
ναών των δαιμονισμένων ειδωλολατρών (τους ασπαζόμενους την Ελληνική
θρησκεία) όταν το καταραμένο άγαλμα της Αφροδίτης αντίκρισε τον σταυρό
τότε έσπασε και έγινε χίλια κομμάτια και βγήκε ο δαίμονας που κατοικούσε
μέσα του. Το 4ο εκκλησιαστικό συνέδριο της Καρχηδόνας απαγορεύει την
μελέτη των βιβλίων των Ελλήνων και λοιπών Εθνικών ακόμα και στους
χριστιανούς επίσκοπους. Ο επίσκοπός Πορφύριος (και αυτός “Άγιος”)
ισοπεδώνει σχεδόν όλους τους ναούς των εθνικών στη Γάζα. Ο Γότθος
Αλάριχος για το “θεάρεστο” έργο της ισοπέδωσης της Ελλάδος διορίζεται
γενικός αρχηγός του ιλλυρικού ζητήματος.</p>
<p><strong>399 – 401</strong> εκδίδονται νέα έδικτα που απαγορεύουν τις
θυσίες αλλά ανακαλούνται προηγούμενες διατάξεις που πρόσταζαν την
καταστροφή του διακόσμου των δημοσίων κτηρίων.( Ιουστ. Κώδιξ 1, 11, 3 )
Νέο διάταγμα αναφέρει ΄΄Όπως ακριβώς διατάξαμε την απαγόρευση των θυσιών
έτσι τώρα διατάσουμε την διατήρηση των διακοσμήσεων στα δημόσια
κτίρια΄΄ (Θεοδος. Κώδιξ 16, 10, 15 ) Στις επαρχίες όμως η κατάσταση
είναι διαφορετική νέα διατάγματα διατάσουν την καταστροφή μνημείων και
την εξαφάνιση των ναών. Οι διωγμοί συνεχίζονται βίαιοι στην Βορ. Αφρική
Αίγυπτο και Παλαιστίνη. Ο Αρκάδιος διατάζει με νέο έδικτο την ισοπέδωση
όσον από τους ελληνικούς και εθνικούς ναούς έχουν παραμείνει. Ο
επίσκοπός Νικήτας καταστρέφει το μαντείο του Θεού Διονύσου στις Βέσσες
και “βαπτίζει” τους κατοίκους της πόλης. 401 μ.Χ.Ο χριστιανικός όχλος
της Καρχηδόνας με κραυγές “Όπως και στην Ρώμη έτσι και στην Καρχηδόνα”
καταστρέφει ναούς και “είδωλά”. Ο Πορφύριος (“άγιος”) ολοκληρώνει το
έργο του στην Γάζα καταστρέφοντας και τα τελευταία 9 εθνικά ιερά,
καίγοντας βιβλία και λυντσάροντας Εθνικούς. Η 15η σύνοδός της Καρχηδόνας
αποφασίζει ότι όσοι δημιουργούν συγγένειες με “ειδωλολάτρες” – με όσους
ασπάζονται την Ελληνική θρησκεία – αλλά και όσοι δεν αποκληρώνουν τους
συγγενείς τους που παραμένουν “ειδωλολάτρες” ΘΑ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ
ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ!
</p><p><strong>405-406</strong> Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος φανατικός εχθρός
του Ελληνισμού από το ΄΄χρυσό΄΄ του στόμα έχουν εξέλθει οι χειρότερες
ύβρεις κατά των Ελλήνων και ότι δήποτε Ελληνικού. Όταν ήτανε
αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινούπολης έκανε έρανο σε πλούσιες χριστιανές
γυναικούλες και με τα χρήματα πλήρωσε την κατεδάφιση του ναού της
Αρτέμιδος στην Έφεσο ενός από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ο ναός
ήταν διπλάσιος από τον Παρθενώνα με μήκος 133 μέτρα και 73 μέτρα πλάτος,
τη διακόσμηση του την έκαναν οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της εποχής
Φειδίας, Πραξιτέλης, Απελλής, Πολύκλειτος κ.α Αυτός ο ΄Άγιος΄΄ ήταν που
με τις ΄΄χρυσοστομίες΄΄ του απαίτησε από τον Θεοδόσιο Α και το πέτυχε
την κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων το 393 μχ.
</p><p><strong>407-408</strong> Οι ιδιοκτήτες των τόπων συναθροίσεως των
Εθνικών τιμωρούνται με δήμευση της περιουσίας τους και καταναγκαστική
εργασία σε μεταλλεία ( Θεοδόση. Κώδιξ 16,5, 40) Με νέο έδικτο ζητείται η
ολοκληρωτική καταστροφή των αγαλμάτων και το ξερίζωμα εκ θεμελίων των
ναών και των χώρων λατρείας, οι ναοί και οι ιδιοκτησίες τους
παραδίδονται για δημόσια χρήση.( Θεοδοσ. Κώδιξ 16, 10, 19) Μεγάλες
καταστροφές και διωγμοί στη Δύση. Στη Ρώμη Καταστρέφεται και ληστεύεται ο
ναός του Καπιτωλίου Διός. Κατασχονται και δημεύονται οι περιουσίες των
Πρισκιλιανών
</p><p><strong>Διωγμοί επί Θεοδοσίου Β του Μικρού ( 408 – 450 )</strong>
</p><p>Τον Αρκάδιο τον διαδέχτηκε στο θρόνο ο γιος του Θεοδόσιος ο Β ο
Μικρός σε ηλικία επτά ετών. Ονομάστηκε Μικρός προς διάκρηση από τον
παππού του Θεοδόσιο Α τον ….Μέγα. Επίτροπος ορίστηκε ο Ανθέμιος και μετά
την παραίτηση του ανακηρύχτηκε από την σύγκλητο το 414 αυτοκράτειρα η
αδελφή του Πουλχερία που ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερη του. Φανατική
χριστιανή και θρησκόληπτη όταν έγινε αυτοκράτειρα έδωσε όρκο στην
Παναγία ότι θα παραμείνει στην ζωή της «παρθένα νύμφη του Νυμφίου Υιού
της» και τηρώντας τον όρκο της παρέμεινε άγαμη όπως και οι δύο νεότερες
θρησκόληπτες αδελφές της και αφοσιώθηκαν στην ορθοδοξία και την
χριστιανική ανατροφή του Μικρού αυτοκράτορα. Η Πουλχερία αυταρχική και
φιλόδοξη για να κρατήσει την εξουσία και μετά την ενηλικίωσή του αδελφού
της έστρεψε τα ενδιαφέροντα του στην εκκλησία. Για να αποκτήσει
χριστιανική αγωγή ο Μικρός αυτοκράτορας τα ανάκτορα είχαν μετατραπεί σε
μοναστήρι με εκκλησιαστικό πρόγραμμα που άρχιζε με τον όρθο ακολουθούσε η
ανάγνωση των Ευαγγελίων συνέχιζε με τους Ψαλμούς του Δαυίδ και τελείωνε
με τον εσπερινό. Τα κεριά έκαιαν νύχτα μέρα στα Θεοσκέπαστα ανάκτορα
της Nova Roma και από τα παράθυρα τους που έμοιαζαν με καπνοδόχους
έβγαιναν ακριβά Περσικά λιβανωτά και άλλα πανάκριβα θυμιάματα της
Ανατολής. Έτσι διαπαιδαγωγήθηκε ο Θεοδόσιος Β ο Μικρός που ζούσε κάτω
από την εξουσία της Πουλχερίας και έγινε ένα μικρό ανθρωπάκι άβουλο και
φοβισμένο αλλά μεγάλος διώκτης των Ελλήνων και των Εθνικών. Με υπόδειξη
της Πουλχερίας ο Θεοδόσιος Β παντρεύτηκε την Αθηναίδα που τότε είχε
επισκευφτεί την Κωνσταντινούπολη και γνωρίστηκε με την Πουλχερία, Η
Αθηναίδα ήταν κόρη του πλατωνικού φιλόσοφου Λεοντείου ήταν ωραιότατη
έξυπνη, αξιόλογης μόρφωσης και λάτρης της θρησκείας των Ολυμπίων Θεών
όπως και ο πατέρας της. Ο γάμος έγινε το 421 η Αθηναίδα βαφτίστηκε
χριστιανή πήρε το όνομα Ευδοκία και ανακηρύχτηκε Αυγούστα το 423. Η
Αθηναίδα προστάτιδα των Ελληνικών γραμμάτων αντέδρασε στην θρησκόληπτη
και ανθελληνική πολιτική των ανακτόρων και προωθούσε συνεργασίες με
εθνικούς και Ελληνολάτρες αξιωματούχους Ύστερα από ραδιουργίες
κατηγορήθηκε ότι είχε ερωτικές σχέσεις με τον αξιωματούχο των ανακτόρων
Παυλίνο ο οποίος φυλακίστηκε και λίγο αργότερα εκτελέστηκε. Μετά από
αυτά τα θλιβερά γεγονότα με την δικαιολογία ότι θέλει να επισκεφθεί τον
Πανάγιο τάφο εγκατέλειψε τον άβουλο σύζυγο της και τα ανάκτορα και
έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής το 460 στην Παλαιστίνη. Ύστερα από
βασιλεία 42 ετών ο Θεοδόσιος ο Β πέθανε το 450 σε ηλικία 51 ετών.</p>
<p><strong>409 – 414</strong> Μέχρι το 414 που ο Θεοδόσιος Β ήταν
ανήλικος και επετροπεύοταν από τον αρχηγό της ανακτορικής φρουράς
Ανθέμιο οι διωγμοί συνέχισαν με μεγάλη ένταση σε ολόκληρη την
αυτοκρατορία.
</p><p><strong>415</strong> Είναι το έτος που θα σημαδευτεί με ένα από
τα ειδεχθέστερα εγκλήματα των χριστιανων. –χαρακτηριστικό της σε
παρανοϊκό βαθμό μισαλλοδοξίας αλλά και του μισελληνισμού αυτής της
Ιουδαϊκής αίρεσης-. Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σωματοφύλακες
(παραβολάνοι) του εκεί πατριαρχείου, που κατεύθηνε και συμμετείχε ο
Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος (..Άγιος), βρίσκουν στον δρόμο την
μαθηματικό και φιλόσοφο Υπατία (κόρη του αστρονόμου Θέωνα), ένα από τα
πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής. Αφού την συλλαμβάνουν την οδηγούν ΜΕΣΑ
στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ (άλλες πήγες αναφέρουν την εκκλησία
Κωνσταντίνου και Ελένης) και αφού της ξεσκίζουν τα ρούχα ΤΗΣ ΓΔΕΡΝΟΥΝ ΤΟ
ΔΕΡΜΑ ΜΕ ΚΟΧΥΛΙΑ, ΤΗΣ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ, ΤΗΝ ΚΟΒΟΥΝ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ
ΤΑ ΠΕΤΑΝΕ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΗΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ
ΣΚΥΛΙΑ. Η μόνη αιτία για κάτι τόσο αισχρό δεν είναι άλλη από το γεγονός
ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός (άρα μάγισσα για τους χριστιανούς),
φιλόσοφος και το σημαντικότερο κοινωνός του ελληνικού πνεύματος. Φυσικά
κανείς από αυτά τα δίποδα ζώα που ευθύνονταν για τον θάνατο της δεν θα
τιμωρηθεί. Τουναντίον μάλιστα ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Κύριλλος ( ο
ηθικός αυτουργός της δολοφονίας) ΘΑ ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”. Νέοι διωγμοί των εθνικών και
των ιερέων τους στην Νότια Αφρική οι τρόποι εκτέλεσης είναι δυο σταύρωση
ή θάνατος στην πηρά. Με σειρά διαταγμάτων κατασχέθηκαν περιουσίες της
Εθνικής Θρησκείας και παραχωρήθηκαν στην εκκλησία ( Ιουστιν. Κώδιξ 1,
11, 5 )
</p><p><strong>416 – 423</strong> Οι διωγμοί συνεχίζονται με την έκδοση
διαταγμάτων και εκατομμύρια νεκρούς σε ολόκληρη την αυτοκρατορία : Στην
Αβυθινία ο μοναχός Υπάτιος ο αποκαλούμενος και ως “η σπάθα του θεού”
μαζί με ροπαλοφόρους συνοδοιπόρους του περιδιαβαίνουν την περιοχή
καταστρέφοντας ναούς, σκοτώνοντας Εθνικούς (συμπεριλαμβανομένων και των
οικογενειών τους βέβαια), καίγοντας ιερά άλση και ανακαλύπτοντας κρυφούς
Εθνικούς ιερείς που ασφαλώς σκοτώνουν. Όσοι αξιωματούχοι εμμένουν στις
πατρώες θρησκείες χάνουν της θέσεις τους..
</p><p><strong>426</strong> Ολοκληρωτική καταστροφή και ισοπεδώσει των
ναών και κατάσχεση των περιουσιών τους – υρπολήθηκε ο ναός του Ολυμπίου
Διός κατά διαταγή του αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Θεοδοσίου του
Β΄. Οι σφαγιασμοί οι εξορίες και φυλακίσεις κατά των Εθνικών
συνεχίζονται.
</p><p><strong>429</strong> Λεηλασία του Παρθενώνα και καταστροφή
μνημείων της Αθήνας : Ροπαλοφόροι μοναχοί και αυτοκρατορικοί στρατιώτες
γκρεμίζουν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Θεάς Αθηνάς από τον Παρθενώνα,
καταστρέφουν την ξύλινη σκεπή του ναού και λαφυραγωγούν το ιερό. Οι
Έλληνες εθνικοί της Αθήνας διώκονται.</p>
<p><strong>430-450</strong> Εκδίδονται δεκάδες έδικτα που διατάσουν την
συνέχιση των διωγμών, την ισοπέδωση των ναών που έχουν ακόμη μείνει
όρθιοι , καταστροφή φιλοσοφικών βιβλίων στην πυρά και διαμόρφωση της
νομοθεσίας για την έκδοση δικαστικών αποφάσεων κατά των Εθνικών. Με
έδικτο του ο Θεοδόσιος ο Β διατάζει την ποινή του θανάτου για τους
Έλληνες εθνικούς καθώς και τους αιρετικούς. Επίσης ορίζει ΟΤΙ Η ΜΟΝΗ
ΝΟΜΙΜΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο
ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ ! Μεγάλος λοιμός πέφτει τον χειμώνα του έτους στην
αυτοκρατορία και ο Θεοδόσιος κατηγορεί ως αιτία τους Εθνικούς που
λατρεύουν δαίμονες.! Οι Χριστιανοί γκρεμίζουν όλους τους ναούς και τα
ιερά των Ελλήνων πλην εκείνων που μετατρέπονται σε χριστιανικές
εκκλησίες. Ο Θεοδόσιος ο Β διατάζει το κάψιμο όλων των μη-χριστιανικών
βιβλίων και ειδικότερα αυτών του Πορφύριου(17). Οι ναοί της πόλεως
Αφροδισίας καταστρέφονται και η πόλη μετονομάζεται σε Σταυρούπολη.
</p><p><strong>Μαρκιανός ( 450-457 ) – Πουλχερία</strong>
</p><p>Μετά τον θάνατο του Θεοδοσίου Β’ στις 28 Ιουλίου 450 πανίσχυρη η
Πουλχερία ως μοναδική κληρονόμος της Θεοδοσιανής δυναστείας στην Ανατολή
αντιμετώπισε το σοβαρό πρόβλημα να υποταγή το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος
στο Δυτικό λόγω ελλείψεως διαδόχου. Η Πουλχερία που διοικούσε την
αυτοκρατορία από κοριτσάκι δέκα ετών δεν ήθελε να παραμεριστεί αλλά δεν
ξεχνούσε και τον όρκο που είχε δώσει στην Παναγία ότι στην ζωή της θα
παρέμενε ΄΄παρθένα νύμφη του Νυμφίου Υιού της΄΄ Τηρώντας τον όρκο της
στην Παναγία παντρεύτηκε τον Θράκα χιλίαρχο Μαρκιανό 58 ετών υπασπιστή
του Αλανού στρατηγού Άσπαρ θέτοντας του τον αυστηρό όρο ότι στις
συζυγικές τους σχέσεις θα διατηρούσε την παρθενία της. Έτσι ο χιλίαρχος
Μαρκιανός (..Άγιος) αναβαθμίστηκε σε αυτοκράτορα και εισήλθε πανηγυρικά
με την παλλακίδα του στα ανάκτορα και η Πουλχερία (..Αγία) παρέμεινε
παρθένα και Βασίλισσα όπως και επί Θεοδοσίου Β. Κατά την βασιλεία του ο
Μαρκιανός συνέχισε τους διωγμούς κατά των Εθνικών και την έκδοση
διαταγμάτων κατά της αρχαίας θρησκείας με μικρότερη όμως ένταση γιατί
ήδη είχε επιβληθεί βίαια και με κατακόμβες νεκρών ο Χριστιανισμός.
</p><p><strong>457-491</strong> Σποραδικές εκτελέσεις εθνικών σε όλη την
αυτοκρατορία. Σε μια τελευταία προσπάθεια να υπερασπιστούν την λατρεία
τους και την τιμή τους από τους από τους οπαδούς του εξ’ανατολάς “φωτός”
οι Έλληνες της Μικρας Ασίας εξεγείρονται. Η εξέγερση καταστέλλεται και
οι έλληνες σφάζονται από τον αυτοκρατορικό στρατό. Μεγάλες μορφές της
αυτοκρατορίας με την κατηγορία πως είναι Έλληνες εκτελούνται. Ο Ζώσιμος,
ο Ισίδωρος, ο Σεβεριανός, και άλλοι ενώ λαμβάνει χώρα η περίφημη δίκη
του φιλόσοφου Ισοκάσιου. Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χριστιανοί
αξιωματούχοι εκτελούν βασανίζουν και διαπομπεύουν πολλούς κρυφούς
εθνικούς ιερείς. Το 474μ.α.χ.χ. αυτοκράτορας αναλαμβάνει ο Ζήνων επι της
βασιλείας του το 484μ.α.χ.χ. εκδηλώνεται νέα εξέγερση των Ελλήνων κατά
του εβραιοχριστιανικού κατεστημένου με ηγέτες τον Λεόντιο, τον Ίλλο και
τον αθηναίο φιλόσοφό Παμπρέπιο επιδιώκουν την ανατροπή του χριστιανισμού
και την επιστροφή των πατρώων αντιλήψεων. Παρά τον γενναίο αγώνα των
Ελλήνων εξεγερθέντων 4 χρόνια μετά και οι τελευταίοι επαναστάτες
θανατώνονται. Στην Ίμβρο ο προσηλυτιστής Κόνων ακολουθούμενος από το
σύνηθες πλήθος των ειδωλοφάγων μονάχων εκτελεί όλους τους Έλληνες του
νησιού. Ακόμα μια δωδεκαθειστική λατρεία αυτή του Λαβρανίου Δια βρίσκει
το τέλος της όπως και οι λάτρεις της από τους οπαδούς της “αγάπης”.
</p><p><strong>515</strong> Ο νέος αυτοκράτορας Αναστάσιος εξαπολύει
τους στρατιώτες της αυτοκρατορίας και τον ειδωλοφαγικό “στρατό” των
διαφόρων επισκόπων και ισοπεδώνει τον ναό του Θεού Θεανδρίτου στη Ζοάρα
της Αραβίας καθώς και δεκάδες άλλα ιερά στην περιοχή οι εθνικοί της
περιοχής τι άλλο…εκτελούνται. Στα χρόνια του Αναστάσιου γίνετε επίσης
και υποχρεωτικό το βάπτισμα ακόμα και για όσους είναι ήδη χριστιανοί</p>
<p><strong>528</strong> Αυτοκράτορας είναι πλέον ένας από τους
κορυφαίους ανθέλληνες της ιστορίας ο Γιουτπράδα (ελληνιστί Ιουστινιανός)
επί των ημερών του καταργούνται οι ολυμπιακοί αγώνες και εκδηλώνεται η
περίφημη “στάση του Νίκα” (19). Παρόλες τις αρχικές επιτυχίες των
επαναστατών ο αυτοκρατορικός στρατός ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΒΑΡΙΚΟ ΦΥΛΟ
ΤΩΝ ΕΡΟΥΛΩΝ (χριστιανών ασφαλώς) πνίγει την εξέγερση των Ελλήνων στο
αίμα. 40.000 νεκροί αρχικά και εν συνεχεία γκρέμισμα ελληνικών ναών και
κλείσιμο φιλοσοφικών σχολών. Η τελευταία ελπίδα του ελληνισμού είχε πια
χαθεί. Μέσα στα αντίποινα της ιουδαιοχριστιανικής ηγεσίας είναι η
αφαίρεση κτημάτων των Ελλήνων προς όφελος ασφαλώς της χριστιανικής
εκκλησιάς και του δημόσιου ταμείου. Ο Γιουτπράδα συνεχίζοντας το
θεάρεστο έργο του επιβάλλει ποινές θανάτου δια σταύρωσης πυρός και
βασανιστηρίων για όσους “εκ των ανοσιών και μυσαρών Ελλήνων κατεχόμενοι
πλάνη”. Συντάσσει επίσης και τον περίφημο “Ιουστινιάνειο κώδικα” μνημείο
ανθελληνικού παροξυσμού.
</p><p><strong>529</strong> Ο Γιουτπράδα (Ιουστινιανός) κλείνει την
φιλοσοφική σχολή των Αθηνών και δημεύει την περιουσία της. Οι τελευταίοι
διδάσκαλοι κυνηγημένοι βρίσκουν καταφύγιο στην αυλή του λάτρη του
ελληνικού πολιτισμού Πέρση βασιλεία Χοσρόη.
</p><p><strong>532</strong> Ο μονοφυσίτης μοναχός Ιωάννης Ασιακός μαζί
με οπαδούς του περιδιαβαίνουν την Μικρά Ασία και διαλύουν ότι απομένει
από της εθνικές λατρείες.
</p><p><strong>542 – 546</strong> Λόγο της συνεισφοράς του στην
καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού ο Ιουστινιανός ονομάζει τον Ιωάννη
Ασιακό επίσημο αυτοκρατορικό προσηλυτιστή εξουσιοδοτημένο να εξοντώσει ή
να βαπτίσει της “ειδωλολατρικές” ψυχές που έχουν απομείνει στην
αυτοκρατορία – όσους δηλ. ασπάζονταν ακόμη την Ελληνική θρησκεία. Ύστερα
από 35 χρόνια σφαγών, βίαιων προσηλυτισμών δωροδοκιών και βασανιστηρίων
ο Ιωάννης περιγράφει ο ίδιος τα κατορθώματα του στο έργο του. Ενώ στην
Κωνσταντινούπολη φυλακίζονται, βασανίζονται και εκτελούνται γραμματικοί,
ρήτορες, νομικοί και λόγιοι με την κατηγορία πως είναι “Έλληνες”.
</p><p><strong>556</strong> Ο επίσκοπος Αμάνθιος στέλνεται από τον
Ιουστινιανό στην Αντιόχεια για να εξοντώσει όλους τους εναπομείναντες
εθνικούς της πόλης και να καταστρέψει όλες της κρυφές ιδιωτικές τους
βιβλιοθήκες με την “ανόσια” γνώση των Ελλήνων.</p>
<p><strong>562</strong> Νέος διωγμός των Ελλήνων και λοιπών εθνικών σε
Αθήνα, Παλμήρα και Κωνσταντινούπολη. Ο χρονικογράφος Ι.Μαλαλάς στο έργο
του ¨χρονογραφία¨ γράφει χαρακτηριστικά “Έλληνες πιάστηκαν και
διαπομπεύθηκαν μέσα στην Κωνσταντινούπολη ταυτόχρονα με το κάψιμο των
ελληνικών βιβλίων στον ¨Κυνήγιον¨ μαζί με εικόνες των Θεών”.
</p><p><strong>578 – 582</strong> Την εξουσία παίρνει ένας νέος
αυτοκράτορας ο Τιβέριος, ο οποίος ασφαλώς συνεχίζει το έργο των
προκατόχων του ,εκατοντάδες κρυπτοεθνικοί εκτελούνται, παλουκώνονται,
αποκεφαλίζονται και σταυρώνονται. Ο ύπαρχος Ανατολής Ανατόλιος ρίχνεται
στα λιοντάρια με την κατηγορία της λατρείας του Διός. Όταν τα λιοντάρια
δείχνουν απροθυμία να τον κατασπαράξουν οι οπαδοί της θρησκείας της
“αγάπης” αποφασίζουν την σταύρωση του ενώ εν συνεχεία πετούν το πτώμα
του καθώς και τα πτώματα άλλων Έλλήνων στους σκουπιδότοπους εκτός των
τειχών της πόλης . Φήμες ότι η εξουσία έχει ύποπτες συνδιαλλαγές με τους
μιαρούς Έλληνες οδηγούν τον χριστιανικό όχλο της Κωνσταντινούπολης σε
επίθεση εναντίον των ελαχίστων εναπομεινάντων Ελλήνων της πόλης τους
οποίους είτε λιθοβολούν είτε καίνε ζωντανούς.
</p><p><strong>582 – 602</strong> Είναι η περίοδος της αυτοκρατορίας του
Μαυρίκιου ο οποίος εγκαινιάζει την βασιλεία του με νέους διωγμούς κατά
των εναπομεινάντων εθνικών της ανατολικής αυτοκρατορίας. Οι οπαδοί της
θρησκείας της “αγάπης”εκτελούν βασανίζουν, καινε, σταυρώνουν
οποιονδήποτε είναι ύποπτος για εθνική λατρεία. Η ερήμωσή της επαρχίας, η
πνευματική και υλική εξαθλίωση, η υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού της
αυτοκρατορίας στης μεγάλες πόλεις οδηγούν στην αποκτήνωση της
καθημερινής ζωής και στην εμφάνιση συνεχών επιδημιών πανούκλας που
οδηγούν στον θάνατο μεγάλο αριθμό ατόμων από τα εξαθλιωμένα πλήθη της
αυτοκρατορίας. Με τον θάνατο του Μαυρίκιου το 602μ.α.χ.χ. ξεσπά μια
“εμφύλια” (20) διαμάχη στους κόλπους της αυτοκρατορίας οι όχλοι της
Κιλικίας, της Μικράς Ασίας, της Παλαιστίνης, της Θεσσαλονίκης, των
Βαλκανικών επαρχιών και της ίδιας της πρωτεύουσας αλληλοσκοτώνονται.
Είναι μια εποχή παραλογισμού και σχιζοφρένειας (όπως κάθε εποχή που
ακολουθεί μετά από λοιμούς και επιδημίες).
</p><p><strong>692</strong> Είναι η χρονολογία που λαμβάνει χώρα η
“Πενθέκτη σύνοδος”. Σε αυτήν, η ίδια η ηγεσία του ιουδαιοχριστιανισμού
παραδέχεται πως παρόλες τις πολύχρονες (σχεδόν 4 αιώνες διωγμών)
προσπάθειες της υπάρχουν ακόμα ελληνικά και εθνικά κατάλοιπα. Έτσι τα
μέλη της συνόδου αποφασίζουν την απαγόρευση όσων από τις γιορτες των
εθνικών λατρειών συνεχίζουν ακόμα σε σκόρπια μέρη της αυτοκρατορίας όπως
τα Βρουμάλια, τα Ανθεστήρια, τα Βοτά και άλλες διονυσιακές και εθνικές
εορτές.
</p><p><strong>804</strong> Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος
αποπειράται να εκχριστιανίσει τους τελευταίους Έλληνες της αυτοκρατορίας
τους κάτοικούς της Μέσα Μάνης αποτυγχάνει όμως καθώς το περήφανο
ελληνικό στοιχείο της περιοχής ανθίσταται σθεναρά.</p>
<p><strong>850 – 860</strong> Αυτό που δεν κατάφερε ο Ταράσιος πέτυχε με
την φωτιά και το σπαθί ο Αρμένιος προσηλυτιστής και “άγιος” Νίκων. Από
τον Αρμένιο προσηλυτιστή Νίκωνα τον «Μετανοείτε» και τους ένοπλους
μοναχούς του, εκχριστιανίζονται με τη βία οι τελευταίοι Έλληνες Εθνικοί
της Λακωνίας και κατασφάζονται οι Δούκες και οι Ιερείς τους. Έτσι στα
μέσα του 9ου αιώνα παύει η τελευταία λατρεία των Ελλήνων Θεών στα ιερά
χώματα της πατρίδας μας. Τα χρόνια μετέπειτα Η καταγραφή αυτή μπορεί να
αναφέρθηκε στην περίοδο μεταξυ του 314μ.α.χ.χ.και του 860μ.α.χ.χ. -που
έγινε και το μεγαλύτερο μέρος από το διωγμό των Ελλήνων και του
ελληνικού πνεύματος- αλλά σκόρπιες καταστροφές και διώξεις του ελληνικού
πνεύματος συνεχίστηκαν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα..
</p><p>Πηγή: <a href="http://eleysis69.wordpress.com/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1/%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CF%89%CE%B3%CE%BC/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">eleysis69.wordpress.com</a></p><p></p><p><a href="https://parganews.com/i-sfagi-ton-ellinon-apo-to-vyzantio-kai/?fbclid=IwAR1dQy69UF45XIiHuOliVBSeInArti8_4TAriKYNptX93DtJvw0ygvbgNIQ">https://parganews.com/i-sfagi-ton-ellinon-apo-to-vyzantio-kai/?fbclid=IwAR1dQy69UF45XIiHuOliVBSeInArti8_4TAriKYNptX93DtJvw0ygvbgNIQ</a> </p></div>
</div>
</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-61518143205063249192023-12-24T11:37:00.004+02:002023-12-24T11:37:30.990+02:00Χειμερινό Ηλιοστάσιο <p><br /></p>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8480945592104131183">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0nE3qess0M9IcSLYvgpJkIU5Celm909pQD7mUQ26f22Ca8KVFeHkQrbeyKTwsFbChZxpSwCMiFXbnu2QzpDo8TxtJSP4bkpB_a8AofiCAqPV47Oy1rXsbvBypp5m7k47FUgGF78Hd22c/s1600/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0nE3qess0M9IcSLYvgpJkIU5Celm909pQD7mUQ26f22Ca8KVFeHkQrbeyKTwsFbChZxpSwCMiFXbnu2QzpDo8TxtJSP4bkpB_a8AofiCAqPV47Oy1rXsbvBypp5m7k47FUgGF78Hd22c/s400/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC.jpeg" width="400" /></a></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"> </div><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Χειμερινή τροπή του Ηλίου έχουμε στις 22 Δεκεμβρίου<span style="font-size: large;"> στις 5:55 π.μ. ώρα Ελλάδος. <span style="font-size: large;">Την ημέρα αυτή</span></span>
ο Ήλιος εισέρχεται στην Ο μοίρα του αστερισμού του Αιγόκερω, δηλαδή
βρίσκεται επάνω στην γραμμή του Τροπικού του Αιγόκερω και έτσι αρχίζει
αστρονομικά η εποχή του χειμών<span style="font-size: large;">α. Ο</span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Ήλιος περνά από το ζενίθ το μεσημέρι στους
τόπους που βρίσκονται επάνω στον Τροπικό του Αιγόκερω. Η<span style="font-size: large;"> μετάπτωση, όμως</span>
του άξονα της Γης έχει αλλάξει το νοτιότερο αυτό σημείο επάνω στην
ουράνια σφαίρα, και τώρα βρίσκεται νοτιοδυτικά του αστέρα <b>μ Τοξότη</b> στον ομώνυμο αστερισμό. </span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Αλλιώς λέγεται και Χειμερινό Ηλιοστάσιο.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <br />Τι είναι όμως το Ηλιοστάσι<span style="font-size: large;">ο</span>;</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Ηλιοστάσιο</b> ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο<span style="font-size: large;"> άξονας της Γης</span> εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο <span style="font-size: large;">κοντά (περιήλιο)</span> ή μακριά (αφήλιο<span style="font-size: large;">) </span>από τον<span style="font-size: large;"> Ήλιο</span>
και αυτό συμβαίνει <span style="font-size: large;">λόγω της ελλειπτικής</span> τροχιά της Γης γύρω από </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">αυτόν.</span></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhStXb4y0ssv12FnnSV99vEn2xzVAfRJqUVX8Za14e8hysMG7BgNe29w2u5d3D-Tagp-eRQrI92jAZ30JycaXJVLQPOYUbp_6r-SxKpb_EQQjEazLkUhNAnVCuZ707bOWRZ6stCnqBZ6Do/s1600/%CE%99%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%B1.png" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhStXb4y0ssv12FnnSV99vEn2xzVAfRJqUVX8Za14e8hysMG7BgNe29w2u5d3D-Tagp-eRQrI92jAZ30JycaXJVLQPOYUbp_6r-SxKpb_EQQjEazLkUhNAnVCuZ707bOWRZ6stCnqBZ6Do/s200/%CE%99%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%B1.png" width="200" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Αυτό
ισοδυναμεί με τον Ήλιο να βρίσκεται στο βορειότερο ή στο νοτιότερο
σημείο του ουρανού που βρίσκεται ποτέ το μεσημέρι, όπως εμφανίζεται σε
εμάς επάνω στην επιφάνεια της Γης.</span></span><br />
<br />
<a name="more"></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η λέξη προέρχεται από το <b><i>«ήλιος»</i></b> και
το <b><i>«<span style="font-size: large;">ίστημι</span>»/«στάσις</i>»</b> επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή
μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει την φαινομενική κίνησή του προς τα
βόρεια ή προς τα νότια,
μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και
αντιστρέφεται. Εξ ίσου ορθό ετυμολογικώς είναι και το συνώνυμο <b>«ηλιοτρόπιο».</b> </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Με
την ευρύτερη
σημασία, ο όρος <i>ηλιοστάσιο</i> σημαίνει και την ημέρα που παρατηρείται
αυτό το φαινόμενο, δύο φορές τον χρόνο, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο. Τα
ηλιοστάσια, όπως και οι Ισημερίες συνδέονται αναπόσπαστα με τις εποχές
του έτους. Σε κάποιες χώρες ή γλώσσες, θεωρείται ότι αρχίζουν ή
διαχωρίζουν τις εποχές, ενώ σε άλλες θεωρούνται τα κέντρα τους<i><span style="font-size: large;">. </span></i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Οι δύο ισημερίες (φθινοπωρινή και εαρινή) και οι δυο τροπές του Ηλίου (χειμερινή και θερινή) αποτελούσαν και αποτελούν<span style="font-size: large;"> περιό<span style="font-size: large;">δους</span></span> με ιδιαίτερη σημασία, γιατί <span style="font-size: large;">αντιπροσωπε<span style="font-size: large;">ύουν </span></span>την <span style="font-size: large;">πορεία</span> της Φύσεως. </span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">«</span><i>Τα Ελληνικά μυστήρια γενικά αποκάλυπταν ότι μετά την διαμόρφωση της μητέρας Γης και την σύσταση των μορφών της</i></span></span><i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> </span>επ<span style="font-size: large;">ιφάνειάς</span> της, <span style="font-size: large;">δημιουργήθηκε</span> με την συνδρομή των ακτίνων του <span style="font-size: large;">θ</span>είου Ηλίου η ψυχή της, η οποία υπήρξε ο συντελεστής των ζωικών μορφών που εξελίχθηκαν μέχρι της συστάσεως το<span style="font-size: large;">ύ</span> ανθρώπου.</span></span></i></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Συνεπώς η ψυχή του ανθρώπου έχει μητέρα τη<span style="font-size: large;">ν </span>Γη και πατέρα τον Ήλιο. Οι ακτίνες του Ηλίου μετέδωσαν στην μητέρα Γη το σπέρμα τ<span style="font-size: large;">ή</span>ς ανθρώπινης μορφής και αφού<span style="font-size: large;"> </span>αυτή το διέθρεψε το εξεδήλωσε ως ανθρώπινο Ον. </span></span></i></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Συνεπώς
η ψυχή από της συστάσεώς της μέχρι την άφιξή της σε ανθρώπινο οργανισμό
ακολούθησε την μεταμόρφωση που ακολούθησε και η μητέρα Γη. </span></span></i></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έτσι η ψυχή μέχρι να διαμορφωθεί σε<span style="font-size: large;"> </span>Ον διανοούμενο και δυνάμενο να εκδηλώσει πλήρη αισθήματα πέρασε τέσσ<span style="font-size: large;">ε</span>ρ<span style="font-size: large;">ι</span>ς καταστάσεις. Συγκεκριμένα στην αρχή πέρασε το στάδιο <b>της καλλιέργειας των <span style="font-size: large;">Ι</span>δεών</b> οι οποίες έπρεπε να γονιμοποιηθούν, κατόπιν το στάδιο <b>της εκδήλωσης των <span style="font-size: large;">Ι</span>δεών αυτών</b>, στην συνέχεια <b>το στάδιο της εναρμόνισης των <span style="font-size: large;">Ι</span>δεών αυτών προς τις αντίστοιχες <span style="font-size: large;">Ιδέες </span>της θείας <span style="font-size: large;">Φ</span>ύσης</b> και τέλος <b>το στάδιο της μεταμόρφωσης των <span style="font-size: large;">Ι</span>δεών αυτών σε καρπούς </b>που να μπορούν να διατηρήσουν τον τύπο του ανθρωπίνου οργανισμού, οι οπο<span style="font-size: large;">ίες σαφώς αντιπροσωπεύουν τις τέ<span style="font-size: large;">σσερις εποχές του χρόνου</span></span>.»</span></span>(*)</i></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι Πυθαγόρειοι τελούσαν τέσσ<span style="font-size: large;">ερι</span>ς εορτές τον χρόνο που γίνονταν κατά τις δυο ισημερίες και κατά τις δυο τροπές<span style="font-size: large;"> </span>του Ηλίου σε εκδήλωση λατρείας προς την Φύση γιατί πίστευαν ότι η προς την Φύση λατρεία είναι η θειοτέρα όλων. <br />Σχετικά ο<span style="font-size: large;"> </span>ίδιος ο Πυθαγόρας έλεγε: <br /><br /><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>«<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η προς την Φύση λατρεία περιλαμβάνει και τα κατά μέρος αυτής και το πνεύμα αυτής. <br />Αντίθετα λατρεία προς πρόσωπο χωρίζει αυτό από την Φύση και το μειώνει. Λατρεύουμε, έλεγε, τους Θεούς ως κ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">υρί</span>ους των δυνάμεων της Φύσης και όχι ως ατομικά Εγώ αυτής. Τα ατομικά Εγώ της Φύσης τιμούμε μόνον για τα έργα τους».</span></i></span><br /><br />Οι
πύλες των Ηλιοστασίων, στον Ελλαδικό χώρο, σύμφωνα <span style="font-size: large;">με την ιερή μας γεωγραφία</span> είναι κάθετες στον "Ισημερινό των Δελφών", ο οποίος
αντιστοιχεί σε μία γραμμή Νότου – Βορρά, <i><b>Ταινάρου – Δελφών – Ολύμπου. </b></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiisTbywOs9ZzimEffS2DSS_svAdezmb6FeF60lBnkIWhyWeKBKBYhKEGHToIUXIy7yYQ29YMLgfzt4AcgV7gdS_psfz88EVEqLUQWZW12tIUvKceHx8PqZS6gWQ6yDx_G9tRrjmnrD6s/s1600/%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AE+%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1+4.gif" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiisTbywOs9ZzimEffS2DSS_svAdezmb6FeF60lBnkIWhyWeKBKBYhKEGHToIUXIy7yYQ29YMLgfzt4AcgV7gdS_psfz88EVEqLUQWZW12tIUvKceHx8PqZS6gWQ6yDx_G9tRrjmnrD6s/s320/%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AE+%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1+4.gif" width="320" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποδείξουμε<span style="font-size: large;">,</span> όπως αναφέ<span style="font-size: large;">ρει στο βιβλίο του <span style="font-size: large;"><i>Η </i><span style="font-size: large;"><i>ιερή γεωγραφία τ</i><span style="font-size: large;"><i>ου Ελληνικού κόσμου</i> ο <span style="font-size: large;">Jean Richer, </span></span></span></span></span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <span style="font-size: large;">ότι αυτή η γραμμή
έχει στην πραγματικότητα διπλή σημασία: είναι συγχρόνως <i>πολική</i> και
<i>ζωδιακή</i> και αντιστοιχεί μ<span style="font-size: large;">ε</span> την προβολή του κοσμικού άξονα επάνω στον
ζωδιακό χάρτη.
Χωρίς να το πει καθαρά, η ελληνίστρια φιλόλογος Marie Delcourt (1891 - 1975, Πανεπιστήμιο Λιέγης), προαισθάνθηκε ότι ο
συμβολισμός του ομφαλού περιελάμβανε την μελέτη πολλών επιπέδων. Έγραψε
σχετικά</span>:</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-size: large;">«</span>Η γενετική ερμηνεία του ομφαλού <span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">(τ</span>ων Δελφών)</span></span><b><span style="font-size: small;"> </span></b>έχει και έναν συμβολι</i><span style="font-size: large;"><i>σμό που οφείλεται στην θέση που καταλαμβάνει στο σημείο τομής των δύο αξόνων του ανθρώπινου σώματος, μία κ</i><span style="font-size: large;"><i>άθετη δηλ. και μία οριζόντια διάμεσο που π<span style="font-size: large;">ερ</span>νο</i><span style="font-size: large;"><i>ύν παραπλεύρως το</i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">υ διαφράγματος.<span style="font-size: large;">»</span></span></i> <span style="font-size: small;">(1)</span></span></span></span></span></span></span></span></blockquote>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtIzta6kWWBftN4zm9esd_XA7jjxPHCTNlGnhGj5vWx8Z_vnP0J1UQLAwfKR0yd1emITjJfgziQeOFf3rSE-Xy5t8qwa_06lrYgSL8T9iMM1CMEr8CPjNI_WPt7STpc968vxbfzIn2rp0/s1600/laya02.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtIzta6kWWBftN4zm9esd_XA7jjxPHCTNlGnhGj5vWx8Z_vnP0J1UQLAwfKR0yd1emITjJfgziQeOFf3rSE-Xy5t8qwa_06lrYgSL8T9iMM1CMEr8CPjNI_WPt7STpc968vxbfzIn2rp0/s320/laya02.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">Το σχήμα όμως αυτό αποκτά σημασία ε<span style="font-size: large;">άν φαντασθούμε έναν άνθρωπο όρ<span style="font-size: large;">θιο στους Δελ<span style="font-size: large;">φού<span style="font-size: large;">ς να παρατηρεί στον ουρανό την κίνηση του ηλίου. Για περισσότερες διευκρινήσεις<span style="font-size: large;">, δανειζόμαστε τους όρους του </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: large;">René Guènon</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">:</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">«</span><i>Ο κάθετος άξονας που ενώνει τους δύο πόλους έχει προφανώς διε</i></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">ύθυνση
από βορρά προς νότο.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">Με το πέρασμα από τον πολικό συμβολισμό στ<span style="font-size: large;">ο</span>ν
ηλιακό, ο άξονας αυτός έπρεπε κα<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">τ</span></span>ά κάποιο τρόπο να προβληθεί στον ζωδιακό
χάρτη με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει μία κάποια αντιστοιχία όσο το δυν<span style="font-size: large;">ατόν ακριβέστερη με τον αρχέγονο<span style="font-size: large;"> άξονα<span style="font-size: large;">. Επί πλέον<span style="font-size: large;">, μέσα στον <span style="font-size: large;">ε</span>τήσιο κύκλο<span style="font-size: large;">, το χειμερινό και το θερινό ηλ<span style="font-size: large;">ιοστάσιο είναι τα σ<span style="font-size: large;">ημεία που<span style="font-size: large;">, μέσα στον χώρο<span style="font-size: large;">, αντιστοιχούν στ<span style="font-size: large;">ον
βορρά και τον νότο.Έτσι η εαρινή και η φθινοπωρινή ισημερία
αντιστοιχούν στην ανατολή και την δύση.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><i><br />Ο άξονας που συμπληρώνει την
υπόθεσή μας</i><span style="font-size: large;"><i>, είναι αυτός που ενών</i><span style="font-size: large;"><i>ει τα
σημεία των δύο ηλιοστασίων και μπορούμε να πούμε ότι ο άξονας του
ηλιοστασίου πρόκειται να παίξει τον ρόλο ενός σχετικά κάθετου άξονα σε
σχέση με τον άξονα της ισημερίας ..</i>.<span style="font-size: large;">»</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">Το κοσμικό σπήλαιο που αναφέρεται στ<span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">ην</span> Οδύσσει<span style="font-size: large;">α<span style="font-size: large;"> </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">
</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">( Ν.101-117)</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span>: <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">μας το φανερώνει επίσης:</span></span><br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">
</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">« <i>Ένα λιμάνι βρίσκεται του Φόρκυνα στο Θιάκι,
του γέρου του θαλασσινού και δυο προβάλλουν κάβοι, απότομοι, στου λιμανιού
γυρμένοι εμπρός το έμπα, που όξω κρατούν των δυνατών ανέμων τ’ άγριο κύμα και
μέσα τα καμαρωτά καράβια παν και μένουν στ’ αραξοβόλι σαν ερθούν, χωρίς σκοινιά
να δέσουν. Έχει κι ελιά στενόφυλλη στου λιμανιού το βάθος και μια κοντά της
θαμπερή σπηλιά γεμάτη χάρες, πανάγιος τόπος των Ξωθιών, που τις καλούν Ναϊάδες.
Εκεί κροντήρια βρίσκονται και πέτρινα πιθάρια που πάνε μέσα οι μέλισσες και
πλάθουν τις κηρήθρες. Κι έχει πετρένιους αργαλειούς, μεγάλους, που οι Νεράϊδες
φαίνουν θαλασσογάλανα πανιά, να βλέπεις θάμα. Τρέχουν αστέρευτες πηγές κι έχει
η σπηλιά δυο</i> <i>πόρτες, <b>μια προς το μέρος του βοριά, που κατεβαίνει
ο κόσμος, και μια άλλη κατά το</b> <b>νοτιά,
για τους θεούς, κι ούτ’ άλλος περνά θνητός, μόν’ των θεών ο δρόμος είναι εκείθε</b>»</i>.</span></span></span></span></span></span></div>
</blockquote>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">Υ</span>πάρχουν, λοιπόν,</span> δύο αντιτιθέ<span style="font-size: large;">μενες<span style="font-size: large;"> </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">"ζωδιακές πύλες" σύμφωνα με τον άξονα που προανα</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">φέραμε, οι οποί</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ες αντισ</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">τοιχούν στα δύο σημεία των ηλιοστασ</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ίων και εκ των οποίων η μία χρησιμεύει ως είσοδ</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ος και η άλλη ως έξοδος. <br />Στην πραγματικότητα</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">, η </span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">έννοια των </span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">δύο αυτών "πυλών των ηλιοσ</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">τασίων</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">" συναντάται σαφώς στην πλειοψηφία των παραδόσεων, εκτός από την Οδύσσεια, ενώ είναι αξιοσημείωτ</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">η η συμβολική της σημασία. <br />Η πύλη της εισόδου ορίζεται </span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ως η <i>"πύλη των ανθρώπων" </i>αυτών που μυούνται για πρώτη φορά στ</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α <i>"μικρά μυστήρια"</i> ή αυτών που είναι α</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">δαείς</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">, αφού δεν ξεπέρασαν ακόμα την ανθρώπινη υπόστασή τους. <br />Αντίθετα η π</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ύλη της εξόδου ορί</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ζεται
ως η <i>"πύλη των Θεών" </i>δηλαδή η πύλη από την οποία περνούν μονάχα τα
άτομα που έχουν περάσει στα υπερατομικά στάδια". <span style="font-size: small;">(2)</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Σχετικά
με αυτό το θέμα, αλλά και με πολλά άλλα, οι Πυθαγόρειοι επανεξέτασαν
μία αρχαία παράδοση για την οποία γίνεται επίσης λόγος στην Bhagavad
Gita <span style="font-size: small;"><br />(3 )</span>:</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span><a name='more'></a></span><span style="font-size: large;"><br />(24) Η φωτιά, το φ<span style="font-size: large;">ως<span style="font-size: large;">, η ημέρα, το φωτεινό δεκαπενθήμερο, το εξάμηνο, η ανοδική <span style="font-size: large;">πορεία του ηλίου προς τον βορρά. Με αυτά τα σύμβολα οι άνθρωποι που γνωρίζουν τον Βράχμα πηγαίνουν σε αυτόν.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">(25) Ο καπνός, η νύχτα, το σκοτεινό δεκαπενθήμερο, το εξάμηνο<span style="font-size: large;"> καθόδου του ηλίου στον νότο. Με αυτά τα σκοτεινά σύμβολα ο <span style="font-size: large;">γιόγκι φτάνει στο φω<span style="font-size: large;">ς του φεγγαριού για να επιστρέψει στην συνέχεια σε νέες καταστάσει<span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">ς ύπαρξης.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZflewzp8zhGz00T896xo-TJJ4wOpuSlgS1DJvr16wYB2cjhDqBwcc-qOd8Nfpg1Q4drwVZ9f6B-YTEhbyb8zp2rRrM3byVoWpN7fvMbFRsMyabIzUbAGlx4nkogeHjsU5Nmv6wD6jpGE/s1600/tetractys.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">(26) Υπάρχουν δύο ατέρμον<span style="font-size: large;">οι δ<span style="font-size: large;">ρόμοι στο <span style="font-size: large;">Σύμπαν, ο ένας είναι το<span style="font-size: large;">υ <span style="font-size: large;">φωτός και ο άλλος του σκότους. Από τον πρώτο δεν υπάρχει επιστροφή, από τον δεύτερο επιστρέφουμε πίσω<span style="font-size: large;">.<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">(4)</span><span style="font-size: large;"> <span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><br />Από <span style="font-size: large;">τ</span></span>α πιο γνωστά ελληνικά κείμενα αναφορικά μ<span style="font-size: large;">ε αυτό, είναι <span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"> του Πορφύριου <span style="font-size: large;">στο <i>Άντρο των Νυμφών</i>:</span><span style="font-size: small;">(<span style="font-size: small;">5</span>)</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: "greek"; font-size: 12pt;"> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "greek";">Η</span><span style="font-size: large;"> κάθοδος των ψυχών κατά μήκος του άξονος Καρκίνου - Αιγόκερω ακολουθεί το εξής δρομολόγιο:</span></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none;">
<br />
<span style="font-family: "greek"; font-size: 12pt;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">Σφαίρες του: </span></span></span></span></span> </div>
</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: "greek"; font-size: 12pt;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">1. Κρόνου, 2. Διός<span style="font-size: large;">, 3. Άρεως, 4. Απόλλωνος, <br />5<span style="font-size: large;">. Αφροδίτης, <span style="font-size: large;">6. Ερμή, 7 Σελήν<span style="font-size: large;">ης.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "greek"; font-size: 12pt;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">Από το κέντρο της <span style="font-size: large;">γης η άνοδος πραγματοποιείτ<span style="font-size: large;">ο ακολουθώντας το αντίστροφο <span style="font-size: large;">δρομολόγιο.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "greek"; font-size: 12pt;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;">Το Ταίναρο εθεωρείτο ιδιαίτερα σημαντική "είσοδος στον Κάτω κόσμο<span style="font-size: large;">". Σύμφωνα με κάποιο <span style="font-size: large;">άθλο</span> ο Ηρακλής οδήγησε τον Κέρβερο στο ακρωτή<span style="font-size: large;">ριο Ταίνα<span style="font-size: large;">ρο. <span style="font-size: small;">(<span style="font-size: small;">6</span>)</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η
κορυφή του Ολύμπου, ιερού των θεών φαίνεται να είναι τόπος ανόδου των
ψυχών προς τον ουρανό. Είναι "η πύλη των θεών". Πολλοί μύθοι ακόμα και
στις ημέρες μας συντηρούν, όσον αφορά τα ανώτερα επίπεδα του βουνού,
έναν μυστηριακό χαρακτήρα. <br />Να θυμίσ<span style="font-size: large;">ω</span> ότι ο
Λουκιανός τοποθετούσε τους θεούς στην κορυφή του Ολύμπου, στο Χειμερινό
ηλιοστάσιο, γνωρίζοντας πιθανόν τον συμβολισμό του.</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><br />Η λύση στην δυσκο<span style="font-size: large;">λία
που προκαλεί η εμφανής αντιστροφή του βορρά και του νότου στην κατανομή
των πυλών του ηλιοστασίου, οφείλεται στο ότι άλλοτε θεωρούμε τον ουρανό
ως τον τόπο των πυλών των ηλιοστ<span style="font-size: large;">α</span>σίων, άλλοτε ορίζου<span style="font-size: large;">με την θέση τους σε <span style="font-size: large;">σχέση με την ετήσια τροχιά του ήλ<span style="font-size: large;">ιου: </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><i>"Η πύλη του χειμερινού ηλιοστασίου ή το ζώδιο του Αιγόκερω, αντιστοιχεί στον βορρά, μέσα</i><span style="font-size: large;"><i> στο έτος</i><span style="font-size: large;"><i>, αλλά σε σχέση με την ουράνια πο</i><span style="font-size: large;"><i>ρεία του ηλίου αντιστοιχεί στον νότο".</i> </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">René Guènon</span></span></blockquote>
</div>
<span style="font-size: large;"> </span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgadOfyI93eWCzzu184RlwdFsyhS9OrSGFGh6BePFdtLu7hCHAPn366YJWnuXrkwu9cgl0IWbwb5Vcxsc60oX2dSBwlwwC1Gv5wTwHi4YJGhJbl5Rsiu6BCqGpB_prUEH0uaPYYI-avgSU/s1600/%CE%A0%CF%8E%CF%82+%CF%86%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9+%CE%BF+%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CE%B6%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B7+%CE%93%CE%B7.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgadOfyI93eWCzzu184RlwdFsyhS9OrSGFGh6BePFdtLu7hCHAPn366YJWnuXrkwu9cgl0IWbwb5Vcxsc60oX2dSBwlwwC1Gv5wTwHi4YJGhJbl5Rsiu6BCqGpB_prUEH0uaPYYI-avgSU/s400/%CE%A0%CF%8E%CF%82+%CF%86%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9+%CE%BF+%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CE%B6%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B7+%CE%93%CE%B7.JPG" width="400" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"> </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η
Χειμερινή Τροπή του Ηλίου συμβολίζει την εποχή κατά την οποία η
ανθρώπινη ψυχή εκδηλώνει τα σπέρματα των Iδεών και αποκτά την γνωστική
νόηση, όπως ανέφερα<span style="font-size: large;">. Είναι δηλαδή το<span style="font-size: large;"> τέταρτο</span></span> ιερό δράμα της εξελικτικής πορείας της φύσης.
</span></span></blockquote>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS02OCrS8-sfUIcPIG2rhmUrLe-0QOzYFc1vqZ5_XQwvrKjaRaZpF06rntVr9gbHOZus7Hpd4U53UUNlzgjSJEG90wXee4jh04SJbvhfNzTgWCpk5xlxXA_zPWLFiwbPApcr31CzJOXwU/s1600/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82+%CE%A5%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Γνώση <span style="font-size: large;">αυτή </span>θα βοηθήσει την ανθρώπινη ψυχή να κατανοήσει την πνευματική της
πρόοδο και θα της επιτρέψει να έρθει σε επαφή με τον ουρανό ώστε με την
επίδραση του να εκδηλωθεί σε αυτήν η απόκτηση της σοφίας. </span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaQvQjH8owsdBh9FE1OXk0PJK7JVbF9Zvggr5rrEnomArGIMWtusn3YCSNqIgyme0fE5VsSQBYx9cZ1H6EXUcjw8rlEEFnBnIzgowdeuoqbrDSfp5cgUEhRoRf7FBonMmGwfucXXMK6FU/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+4.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaQvQjH8owsdBh9FE1OXk0PJK7JVbF9Zvggr5rrEnomArGIMWtusn3YCSNqIgyme0fE5VsSQBYx9cZ1H6EXUcjw8rlEEFnBnIzgowdeuoqbrDSfp5cgUEhRoRf7FBonMmGwfucXXMK6FU/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+4.jpeg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι Ορφικοί, κατά την χειμερινή τροπή του ηλίου, εόρταζαν την γέννηση του
Διονύσου του Ζαγρέως, ο οποίος με την κάθοδό του στον Άδη έγινε ο
ελευθερωτής των ανθρώπινων ψυχών.
<br />Ας εστιαστούμε στον μύθο του:
<br />Γυιος του Διός και της Σεμέλης, κόρης του Κάδμου, ο Διόνυσος, κατά μία
μυθολογική εκδοχή, διασώζεται από τις φλόγες που έζωσαν το παλάτι του
πατέρα της Σεμέλης - μετά από την εμφάνιση τού Διός σε όλο του το
μεγαλείο - χάριν στην παρέμβαση της Γης, η οποία έπλεξε κισσό στους
κίονες του ανακτόρου για να σώσει το θείο βρέφος το οποίο παρέδωσε στον
Δία.
<br />Ο Δίας τοποθέτησε το βρέφος στον μηρό του, χωρίς να το καταλάβει η Ήρα
και το έβγαλε στο φως την κατάλληλη στιγμή, όταν ολοκληρώθηκε η κύησή
του, στην νήσο Ικαρία, και το παρέδωσε σε δώδεκα νύμφες ή υδάτινα
πνεύματα, τις <b><i>Υάδες,</i></b> οι οποίες έγιναν τροφοί του θεϊκού παιδιού.
Αργότερα, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την υπηρεσία τους τις εξύψωσε στο
ουράνιο στερέωμα όπου λάμπουν ως <i><b>αστερισμός των Υάδων</b></i>. </span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS02OCrS8-sfUIcPIG2rhmUrLe-0QOzYFc1vqZ5_XQwvrKjaRaZpF06rntVr9gbHOZus7Hpd4U53UUNlzgjSJEG90wXee4jh04SJbvhfNzTgWCpk5xlxXA_zPWLFiwbPApcr31CzJOXwU/s1600/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82+%CE%A5%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS02OCrS8-sfUIcPIG2rhmUrLe-0QOzYFc1vqZ5_XQwvrKjaRaZpF06rntVr9gbHOZus7Hpd4U53UUNlzgjSJEG90wXee4jh04SJbvhfNzTgWCpk5xlxXA_zPWLFiwbPApcr31CzJOXwU/s1600/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82+%CE%A5%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD.jpeg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Διόνυσος
προσαγορεύ<span style="font-size: large;">θηκε</span> <i>Πυριγενής</i>, και <i>Λιμναίος</i>, φέροντας εγγενώς τις ποιότητες
αυτές.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εξ αιτίας αυτών των γεγονότων ο Διόνυσος έφερε επίσης τις επωνυμίες
<i>μηρορραφής</i>, <i>διμήτωρ</i> και <i>δισσότοκο</i>ς <span style="font-size: small;">(<span style="font-size: small;">7</span>)</span>.
Προσαγορεύ<span style="font-size: large;">θηκε</span> και <i>Διθύραμβος</i>, δηλαδή <i>διγενής</i>, γεννημένος πρώτα από την
φωτιά και κατόπιν από το νερό, ακολουθώντας την παράδοση ανάλογων
αρχέγονων θεοτήτων <span style="font-size: small;">(<span style="font-size: small;">8</span>)</span>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <span style="font-size: large;">Η </span>δεύτερη εκδοχή και η πιο μεταφυσική η οποία συνάδει με τις
αστρολογικές έννοιες είναι η επόμενη: </span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Δίας ερχόμενος σε επαφή με την <i>Σεμέλη</i>, επρόκειτο να αποκτήσει έναν γυιο,
τον <i>Διόνυσο</i>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η <i>Ήρα</i>, όμως, εμφανίστηκε στην Σεμέλη και την έπεισε να του ζητήσει να
εμφανιστεί σαν θεός μπροστά της και όχι με ανθρώπινη μορφή. Έτσι θα
έδειχνε ότι την αγαπά πραγματικά.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ανυποψίαστη η κόρη του <i>Κάδμου</i>, την επόμενη φορά που την
επισκέφτηκε ο <i>Δίας</i> στην κάμαρά της, του ζήτησε να πάρει την θεϊκή μορφή
του. Μάταια προσπάθησε ο <i>Δίας</i> με λόγια αγάπης να την μεταπείσει.
Λυγίζοντας μπροστά στην επιμονή της εμφανίστηκε μεγαλοπρεπής, φωτεινός
σε όλο το θεϊκό του μεγαλείο. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ήταν αδύνατον όμως να αντέξει η <i><span style="font-size: large;">Σεμέλη</span></i> την λάμψη των κεραυνών και των αστραπών που εκτινάσσονταν από τα
χέρια του. Την ώρα που οι φλόγες την τύλιγαν ο <i>Δίας</i> έσωσε το βρέφος που
είχε στα σπλάχνα της και το έραψε στον μηρό του. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Όταν συμπληρώθηκαν εννιά μήνες, ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε από το πόδι του
θεϊκού πατέρα του. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο βασιλιάς των αθανάτων ήξερε πολύ καλά πως η
ζηλόφθονη σύζυγός του θα έστρεφε γρήγορα τον θυμό της στο νεογέννητο
παιδί. <br />Γι' αυτό ανέθεσε στον <i>Ερμή</i> την φύλαξή του. Αυτός το παρέδωσε στην
αδερφή της <i>Σεμέλης</i>, την <i>Ινώ</i>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η <i>Ήρα</i> όμως έστειλε τρέλα στην <i>Ινώ </i>και τον
άντρα της και άρχισαν ανελέητα να σκοτώνουν τα παιδιά τους.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η θεά έλπιζε ότι με αυτόν τον τρόπο θα σκοτώσουν και τον <i>Διόνυσο</i>, αλλά ο
φτερωτός θεός <i>Ερμής</i> πρόφτασε και γλίτωσε τον μικρό Διόνυσο και τον
εμπιστεύτηκε αυτήν την φορά στις <i>Νύμφες</i>.</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRJ1S7IcYoaU_givlXkXYtCPCdUrb7z5obxXzZQLxhWcxHcws4B2L10Nj-BlRPJIVs9wawOEp9z-01xdw16RQ_o6-qLmJIEecZfIV9CKzgVIKtLJ0CK4L4vfAwVstXlBIa04zmfHqhers/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9D%CF%8D%CE%BC%CF%86%CE%B5%CF%82.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRJ1S7IcYoaU_givlXkXYtCPCdUrb7z5obxXzZQLxhWcxHcws4B2L10Nj-BlRPJIVs9wawOEp9z-01xdw16RQ_o6-qLmJIEecZfIV9CKzgVIKtLJ0CK4L4vfAwVstXlBIa04zmfHqhers/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9D%CF%8D%CE%BC%CF%86%CE%B5%CF%82.jpeg" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αυτές τον ανέθρεψαν με περισσή
στοργή και αγάπη, στο δάσος όπου κατοικούσαν. Πράγματι, πουθενά αλλού δεν
θα μπορούσαμε να φανταστούμε να μεγαλώνει ο θεός του αμπελιού, παρά σε
ένα ειδυλλιακό τοπίο γεμάτο δέντρα και πολύχρωμα λουλούδια.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Κάποια μέρα, όμως που ο <i>Διόνυσος</i>, σαν έφηβος, καθρεφτιζόταν στα νερά
ενός ρυακιού, είχε ένα άτυχο συναπάντημα με τους <i>Τιτάνες</i>, οι οποίοι
ήθελαν να τον σκοτώσουν. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Επιτυγχάνοντας τον σκοπό τους τόν χώρισαν σε
επτά κομμάτια - <i><b>και εδώ αρχίζει η ένωση του θανάτου του με την Αστρολογία
</b></i> - τα οποία ήταν οι επτά γνωστοί πλανήτες της Αρχαιότητας (<i><b> Ήλιος,
Σελήνη, Ερμής, Αφροδίτη, Άρης, Δίας και Κρόνος)</b></i>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η ανθρώπινη φύση μας – Διόνυσος - χωρίστηκε σε επτά κομμάτια, <i><b>δέκα</b></i>, θα
λέγαμε σήμερα, αν είχαν ανακαλυφθεί τότε, οι πλανήτες <i><b>Ουρανός, Ποσειδών</b></i>
και <i><b>Πλούτων</b></i> και τεμαχίστηκε.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η θεά <b><i>Αθηνά</i></b>, η Σοφία μέσα από την Γνώση, γιατί αυτό είναι το μεταφυσικό
έργο της γέννησής μας, να αποκτήσουμε σοφία μέσα από την εμπειρική
γνώση, πρόλαβε και πήρε την καρδιά του <i>Διονύσου</i>, την ψυχή μας και την
έδωσε στον <i>Δία</i>.
Ο <i>Δίας</i> γέννησε τον <b><i>Διόνυσο τον Ζαγρέα</i></b>, ο οποίος είναι ο <i><b>Ζωδιακός Κύκλος</b></i>,
στον οποίο, εμείς σαν άνθρωποι εμπεριέχοντες σώμα και ψυχή, γεννιόμαστε
καλύπτοντας κάποιες ζωδιακές μοίρες του, τις οποίες οφείλουμε να
προβάλλουμε, βιώνοντάς τις. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Κατά την μύηση των Ορφικών αναγεννάται, σε
<i><b>Διόνυσο Ελευθερωτή</b></i>, όταν κατεβαίνει στον <i>Άδη</i> και συναντά την <b><i>Περσεφόνη</i></b>,
την <b><i>Φερέφαττα</i> </b>(την φέρουσα το Φως) όπως πολύ ωραία μας την ερμηνεύει ο
<b>Πλάτων</b> στον <b>Κρατύλο</b> του και εξελίσσοντας το ψυχικό επίπεδο τού πνεύματός
του, όπως ακριβώς επιθυμούμε να συμβεί και σε εμάς, φέρνει την
<i>Περσεφόνη</i>, η οποία ενέχει την έννοια της ψυχής, από τον <b><i>Άδη</i></b> στον <b><i>Όλυμπο</i></b>,
στην <b><i>Αθανασία</i></b>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αν λοιπόν μπορέσουμε και εξελιχθούμε, γνωρίζοντας τον εαυτό μας, και το
τρισυπόστατό του <i>Διονύσου</i>, μέσα από την <b>Αστρολογία</b>, ο οποίος έγινε
<b>Ελευθερωτής</b>, μπορεί να πετύχουμε την <b><i>Αθανασία</i></b>, όπως εμείς οι Έλληνες την
εννοούμε.</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxPVeUNdVpOFjkQM8QTQAvU2pd2fC0pxqj4byOQMtZN-kPno2gQi708NCKzScsCBfyEi0AEVDenN5ubg1hTHy_gCnveblpykcdGcYyPvMW4z4tSgcAwMgFhG2E6P5-iohSR1-THuDCjXw/s1600/%CE%95%CF%81%CE%BC%CE%AE%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxPVeUNdVpOFjkQM8QTQAvU2pd2fC0pxqj4byOQMtZN-kPno2gQi708NCKzScsCBfyEi0AEVDenN5ubg1hTHy_gCnveblpykcdGcYyPvMW4z4tSgcAwMgFhG2E6P5-iohSR1-THuDCjXw/s1600/%CE%95%CF%81%CE%BC%CE%AE%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxPVeUNdVpOFjkQM8QTQAvU2pd2fC0pxqj4byOQMtZN-kPno2gQi708NCKzScsCBfyEi0AEVDenN5ubg1hTHy_gCnveblpykcdGcYyPvMW4z4tSgcAwMgFhG2E6P5-iohSR1-THuDCjXw/s1600/%CE%95%CF%81%CE%BC%CE%AE%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82.jpeg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θα ήθελα να σκεφτείτε λίγο επάνω σε αυτό…</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Αν μάλιστα τα βήματά σας σάς φέρουν κάποτε στο μουσείο της <i>Αρχαίας
Ολυμπίας </i>και σταθείτε μπροστά στον <b>Ερμή του Πραξιτέλους</b>, θα τον δείτε να
κρατά τον <i>Διόνυσο τον Ζαγρέα </i></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">στο ένα του χέρι και με το άλλο να του
δείχνει τον ουρανό, δηλαδή την τελειότητα που πρέπει να πετύχει και την
οποία μπορούμε να επιζητούμε όλοι μας, γνωρίζοντάς την, όμως, πρώτα. <br /><span style="font-size: large;"><i>Ό</i></span>πως γνωρίζουμε ένας δρόμος για να το επιτύχουμε είναι η γνώση της
Αστρολογίας η οποία μας βοηθά να κάνουμε δικά μας τα δύο Δελφικά ρητά <b>«Γνώθι σαυτόν»</b> και <b>«Μηδέν άγαν»</b>.
<br />Η γιορτή, λοιπόν του Χειμερινού Ηλιοστασίου ήταν και είναι μεγάλης σπουδαιότητος
για εμάς, τους Έλληνες, γιατί σε αυτήν αποκαλυπτόταν ότι η ανθρώπινη
ψυχή μπορούσε να φτάσει σε τέτοια όρια διανόησης ώστε να εκδηλώσει
δυναμικότητες με τις οποίες θα μπορούσε να έλθει σε επαφή με τον κόσμο
των Ιδεών.
<br />Η δεύτερη μύηση στα Ορφικά μυστήρια γινόταν την ημέρα της χειμερινής
τροπής του
ηλίου ή αμέσως μετά.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο χρόνος, από την μύηση αυτή μέχρι την επομένη μύηση που γινόταν κατά την
εαρινή ισημερία του Ηλίου, ήταν ο χρόνος κατά τον οποίο ο μυούμενος
έπρεπε να εκδηλώσει στην διάνοιά του τον σπόρο της Ορφικής Ιδεολογίας.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στα <b>Ελευσίνια μυστήρια </b>η χειμερινή τροπή του ηλίου</span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> </span></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicyUUNiKsH3M94P-tSEGoAOamQkTXBgQhQ7vB6OSyRayfKHi100H3YHjdsiGOUGXGKesk1s_ctshUQ0RUZnDNUsQdCSMY8qiHMhGJPH_syBWaQ1JXzzY7zfd5hif9wX8YfvgE9mbQkt-8/s1600/eleusis.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="497" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicyUUNiKsH3M94P-tSEGoAOamQkTXBgQhQ7vB6OSyRayfKHi100H3YHjdsiGOUGXGKesk1s_ctshUQ0RUZnDNUsQdCSMY8qiHMhGJPH_syBWaQ1JXzzY7zfd5hif9wX8YfvgE9mbQkt-8/s640/eleusis.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: small;"><span style="font-size: small;">Ελευσί<span style="font-size: small;">νιες θεότητες. Λεπτομέρεια από ερυθρόμορφο Αθηναϊκό αγγείο, περίπου 335-325 π.Χ.</span></span> <span style="font-size: small;">Αγία Πετρούπολη, Μουσείο</span> Hermitage<span style="font-size: small;">.</span>
</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> συμβολιζόταν με την
αρπαγή της </span></span><i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Περσεφόνης</span></span></i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">, της αγνής κόρης του θεού <i>Διός </i>και της θεάς
<i>Δήμητρας</i>, από τον θεό του <i>Άδη, τον Πλούτωνα.</i> </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η κάθοδος της Περσεφόνης στον Άδη δεν σημαίνει πτώση, γιατί η Περσεφόνη
είναι η φωτεινή ψυχή, όπως ανέφερα, η οποία κατέβηκε στον Άδη, με κύριο
σκοπό, να βοηθήσει τις ψυχές που βρίσκονται στο σκότος να ανέλθουν. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Γι’ αυτό ακολουθεί η κάθοδος του <i>Διονύσου</i> και της μητέρας της <i>Δήμητρας </i>
στον <i>Άδη</i>, χρέος των οποίων ήταν να αποκαλύψουν στους ανθρώπους την
καλλιέργεια του σίτου και του σταφυλιού που υπήρξαν τα κατ' εξοχήν
σύμβολα όλων των μυστηρίων και αυτών των χριστιανικών. Ο σίτος<span style="font-size: large;"> <span style="font-size: small;">(9)</span></span><span style="font-size: small;"> </span>και ο
οίνος<span style="font-size: large;"> <span style="font-size: small;">(10)</span></span> συμβολίζουν μεταμορφωτικά μέσα, και μεταβάλλονται αντίστοιχα
σε σώμα και αίμα παντός Θεού. </span></span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι μύστες της Ελευσίνας {οι οποίοι όπως είδαμε κατά την φθινοπωρινή
ισημερία τιμούσαν την γέννηση της Κόρης της Πρωτογόνης} έλεγαν ότι η Κόρη
η Πρωτογόνη {που είναι τέκνο του Ουρανού (συνεχούς ουσίας) και της Γης
(της ατομικής ουσίας)} για να
οδεύσει προς το Φως έχει ανάγκη και άλλης μίξης, μίξης προς τις
δυνάμεις του Ουρανού και αυτήν ακριβώς την δεύτερη μίξη συμβολίζει η
χειμερινή τροπή του Ηλίου. Την μίξη αυτή αλληγορούν και οι μίξεις των
Νυμφών με τους Θεούς. </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLlXd4EBKm7A9G4lt3IGNU2AznQRhYC4e3gWrMxEC7H19OcexfTi5aMGoYaiLhtgvvvGx23RaxD5Joo_SERmsmKjIsvGLbn37m0S5iCatQmXE1UCM_HFT8OCZlktGlsxVG7b0YFbzQAn4/s1600/dionysus02.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLlXd4EBKm7A9G4lt3IGNU2AznQRhYC4e3gWrMxEC7H19OcexfTi5aMGoYaiLhtgvvvGx23RaxD5Joo_SERmsmKjIsvGLbn37m0S5iCatQmXE1UCM_HFT8OCZlktGlsxVG7b0YFbzQAn4/s320/dionysus02.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">O E</span>ρμ<span style="font-size: small;">ή</span>ς παραδίδει τ<span style="font-size: small;">ο</span> βρέφος Διόνυσο στ<span style="font-size: small;">ι</span>ς Νύμφες <span style="font-size: small;">υ</span>π<span style="font-size: small;">ό</span> τ<span style="font-size: small;">ο</span> βλέμμα το<span style="font-size: small;">υ</span> Διός,
το<span style="font-size: small;">υ</span> Πανός, το<span style="font-size: small;">υ</span> <span style="font-size: small;">Α</span>πόλλωνος κα<span style="font-size: small;">ι</span> τ<span style="font-size: small;">η</span>ς Δήμητρας, 4ος π.χ α<span style="font-size: small;">ι</span>ών, <span style="font-size: small;">Σπηλαιόσχημο ανάγλυφο, </span>Μουσε<span style="font-size: small;">ί</span>ο <span style="font-size: small;">Α</span>γορ<span style="font-size: small;">ά</span>ς, Αθήνα.</span></span></span></blockquote>
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Είναι
αξιοσημείωτο ότι κατά την χειμερινή τροπή του Ηλίου φέρονται
γεννηθέντες όλοι οι πνευματικοί ήρωες και οι μεγάλοι διδάσκαλοι της
μυσταγωγικής γνώσης που υπήρξαν πρωτοπόροι όλων των αρχαίων θρησκειών. Η
γέννησή τους αυτή δεν συμβολίζει την εμφάνιση των οργανικών τους
υποστάσεων στην Γη, αλλά την αλληγορική εικόνα της πνευματικής τους
αναγέννησης και της υπόταξης των τιτανικών τους φύσεων.
Η περίοδος από την χειμερινή τροπή του ήλιου μέχρι την εαρινή ισημερία
συμβολίζει την περίοδο κατά την οποία η ανθρώπινη ψυχή εκκολάπτει τα
σπέρματα των Ιδεών γιατί αυτά θα την βοηθήσουν να κατανοήσει τα πάθη της
και να τα αποβάλλει. Η αποβολή των παθών είναι η βασική προϋπόθεση για
να οδεύσει η ψυχή του ανθρώπου προς την πνευματική της αναγέννηση, η
οποία θα λάβει χώραν κατά την εαρινή ισημερία.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στο φυτικό επίπεδο, επίσης γίνεται η εκκόλαψη και η βλάστηση των
σπερμάτων δηλαδή η γέννηση νέων φυτών μέσα στο γόνιμο από τις βροχές του
φθινοπώρου έδαφος και συνεπώς είναι η εποχή της εκδήλωσης της φυτικής
ζωής και της βλάστησής της.
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Δύο είναι οι κύριες μορφές, με τις οποίες εμφανίζεται ο Διόνυσος, στην
αναγεννητική βλάστηση, στην λατρεία του.
Με έμβλημα τον φαλλό, το δένδρο - εξ ου και η προσωνυμία δενδρίτης - ή
τον ταύρο είναι θεός της γονιμότητας και προστάτης των καλλιεργειών,
κυρίως της αμπέλου.
Στην δεύτερη μορφή του είναι ο ενθουσιαστικός Διόνυσος, με εμβλήματα τον
θύρσο και την δάδα και την ακολουθία των Μαινάδων<span style="font-size: large;"> <span style="font-size: small;">(11)</span></span><span style="font-size: small;">,</span> των Βακχών<span style="font-size: small;">(11)</span>, των
Θυιάδων<span style="font-size: small;">(12)</span>, των Ληνών και των Βασσαριδών <span style="font-size: small;">(13),</span> όπως τις μετέφερε η
μυθολογική αφήγηση.
Με τον Διόνυσο θεό των δένδρων και των φυτών πραγματοποιείται η επιστροφή
στο «ζωώδες πάθος» της φύσης, μακριά από τους περιορισμούς και τις
αποκρυσταλλώσεις που επιβάλλει ο εξορθολογισμός <span style="font-size: small;">(<span style="font-size: small;">14</span>)</span>, κάτι που
διακρίνεται άμεσα στις Βάκχες του Ευριπίδη. Με την προσωνυμία βρόμιος
λατρεύτηκε κυρίως ως θεός γεννημένος από το δημητριακό βρόμος και το
οινοπνευματώδες ποτό που παράγεται, χωρίς να είμαστε σίγουροι ποιό
ακριβώς είναι αυτό το δημητριακό (βρώμη;) <span style="font-size: small;">(1<span style="font-size: small;">5</span>)</span>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι Ορφικοί θεωρούσαν την περίοδο αυτή ως αλληγορική εικόνα της
προπαρασκευής των ανθρώπινων ψυχών κατά την οποία εκδηλώνονται από τις
ψυχές συναισθήματα και Ιδέες.
Τα εκδηλούμενα με την βλάστηση της μητέρας γης άνθη και μύρα κατά το τέλος
αυτής της περιόδου είναι η αλληγορική εικόνα, κατά τον θείο Ορφέα, που
εμφανίζει τις εκδηλώσεις εκείνων των ανθρώπινων ψυχών οι οποίες
προχωρούν πια προς την αθανασία και οι οποίες (ψυχές) φέρουν πλέον στην
φύση τους αυτό που απεικονίζει το γέλιο του Φάνητος.
Από την χειμερινή τροπή του Ηλίου η ημέρα αυξάνει κατά ένα πρώτο λεπτό.
Οι μύστες της Ελευσίνας έλεγαν ότι η ημέρα συμβολίζει το φως και η νύκτα
το σκότος και ότι μόνον οι ψυχές των μεμυημένων οδεύουν από το σκότος
προς το φως ενώ οι ψυχές των αμύητων παραμένουν στο σκότος.
Αυτήν την, προς το Φως, πορεία της ψυχής του μύστου γιόρταζαν οι
Ελευσίνιοι στην χειμερινή τροπή του Ηλίου.</span></span></div><span></span><span></span><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> </span></span></div><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ </span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ευγενία</span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Παραπομπές </span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">(1) Marie Delcourt, βλέπε σελ. 146</span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(2) (René Guènon: La sortie de la caverne Etudes Traditionnelles, Απρίλιος 1938. </span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />(3) Μετάφραση: Emile Senart, Paris, Belles Lettres, 1944.<br /><br />(4) VIII, 24 έως 26<br /><br />(5) κεφ. ΧΧΙ & ΧΧΙΙ,<i> De Antro Nympharum</i>. <br /><br />(6) Παυσανίας ΙΙΙ, 25, 5)<br /><br />(7) Κακριδής Ι. Θ. 1986, 200.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 67.5pt; text-indent: -0.25in;">
<br /></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
(8) Ο Alain Danielou επισύρει την προσοχή μας σε μια σημαντική σύγκριση
του Διόνυσου με τον αντίστοιχο θεό Μουρούκαν του ινδουϊστικού πάνθεου
παραθέτοντας τα εξής: ο «Μουρούκαν, ο γεννημένος στον καλαμιώνα,
αναθρεμμένος από τις νύμφες, ονομάζεται αλλού Διόνυσος». Βλ. επίσης
Danielou, Alain, 1982, 27.
</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">(9)<span style="font-size: large;"> <span style="font-size: small;">Στα
μυστήρια ο οίνος είναι η σοφία που πίνεται από την κούπα η οποία
προσφέρεται στην θεότητα ή από το Δισκοπότηρο ή ο οίνος γίνεται το αίμα
της θεότητας μεταβιβάζοντας πνευματική ή ζωτική δύναμη στον μυημένο ή
χρησιμεύοντας σαν μια υπενθύμιση για την θυσία της θεότητας. Ο σίτος
και ο οίνος μαζί είναι η ηλιακή και η θεία φύση και ο αρσενικός οίνος
με τον θηλυκό σίτο ενωμένα αντιπροσωπεύουν την θεότητα και τον άνθρωπο.</span></span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">(10)
Ο σίτος στα Ελληνικά μυστήρια συμβολίζει την γονιμότητα της Γης, την
αφύπνιση της ζωής, την ζωή που ξεπροβάλλει από τον θάνατο. Στην λατρεία
της Κυβέλης στην οποία αναφέρθηκα στο Χριστουγεννιάτικο έλατο, ο Άττις
είναι ο "ώριμος κίτρινος καρπός δημητριακών". Ο καρπός των δημητριακών
ήταν το κεντρικό σύμβολο των Ελευσινίων Μυστηρίων: "Εκεί εκτίθετο σαν το
μεγάλο, θαυμαστό, το πιο τέλειο αντικείμενο μυστικής θεωρίας, ένα στάχυ
δημητριακών που ωρίμαζε εν σιωπή". (Φιλοσοφούμενα)</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><br /></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;">
</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV6AN5eHlLFTIImTZvnPkQ3VqFH13_5dz1oYH6LiH5zJ04J2fFPp_HShSr0B1l0o7FdUhxhevLZ1HHWwCL43zT0P1RUqnzRrOO-6O0KifGGisjHdaL02uh0ZwYNazUAtodOkJYo7R2cmQ/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1+%CE%B8%CF%8D%CF%81%CF%83%CE%BF+480+%CF%80.%CE%A7.+%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV6AN5eHlLFTIImTZvnPkQ3VqFH13_5dz1oYH6LiH5zJ04J2fFPp_HShSr0B1l0o7FdUhxhevLZ1HHWwCL43zT0P1RUqnzRrOO-6O0KifGGisjHdaL02uh0ZwYNazUAtodOkJYo7R2cmQ/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1+%CE%B8%CF%8D%CF%81%CF%83%CE%BF+480+%CF%80.%CE%A7.+%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" /></a><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(11) </span>
</span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL">Στην ελληνική μυθολογία οι <b>Μαινάδες</b>
ήταν νύμφες που παρουσιάζονται ως συντρόφισσες και συνοδοί του θεού Διονύσου. Η
λέξη <b><i>μαινάς</i></b> (στον ενικό) εμφανίζεται στον Όμηρο, όπου
συσχετίζεται με την μανία. Και πράγματι, το κυριότερο χαρακτηριστικό των
Μαινάδων ήταν η εκστατική μανία, δηλαδή η πέρα από την λογική υπερκινητική και βίαιη
συμπεριφορά. Αναφέρονται κυρίως ως τροφοί του Διονύσου και ταυτίζονται με τις Βάκχες.
Την καλύτερη περιγραφή τους την συναντάμε στην τραγωδία «Βάκχες» του Ευριπίδη.
Στην Μακεδονία, σύμφωνα με τον «Βίο του Αλεξάνδρου» από τον Πλούταρχο, οι
Μαινάδες αποκαλούνταν Μιμαλλώνες και Κλωδώνες. Στην υπόλοιπη Ελλάδα αναφέρονταν
και με τα επίθετα <b>Βασσαρίδες, Ποτνιάδες</b> κ.ά., ενώ συγχέονται και με τις Θυιάδες.</span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">
</span><span style="font-size: small;"><span lang="EL">Οι Μαινάδες φορούσαν στεφάνια από
κισσό, σμίλακα και νεβρίδες, ελαφριά φορέματα από δέρμα <i>νεβρού</i> (= ελαφιού).
Διέτρεχαν τα βουνά και μπορούσαν να συναναστρέφονται με τα άγρια ζώα, τα οποία
έπαιρναν στα χέρια τους και τα θήλαζαν. Λάτρευαν τον Διόνυσο με τραγούδια, με
«μανικούς» χορούς και με κραυγές. Επάνω στον ενθουσιασμό τους μπορούσαν να
ξεριζώσουν δέντρα και να σκοτώσουν δυνατά θηρία. Τόση ήταν η δύναμη που
τους χάριζε ο Διόνυσος. Κυνηγούσαν εξ άλλου ζώα και έτρωγαν το κρέας τους ωμό.
Οι Μαινάδες ακολούθησαν τον Διόνυσο ακόμα και στην εκστρατεία του στην Ινδία.
Ωστόσο, συνδέονται και με ειρηνικά έργα, όπως ο τρύγος και η οινοποιία, όπως
αναπαριστώνται σε αγγειογραφίες.</span></span><br />
<span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"> </span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"> </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span>(12) <span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην ελληνική μυθολογία με το
όνομα <b>Θυιάδες</b> (<b><i>Θυιάδαι</i></b>) ή και <b>Θυάδες</b> (<b><i>Θυάδαι</i></b>)
αναφέρεται μία ομάδα γυναικών που λάτρευαν τον θεό Διόνυσο, όπως ήταν οι Βάκχες
και οι Μαινάδες. Κατά την παράδοση οι Θυιάδες ήταν κόρες της πρώτης ιέρειας του
Διονύσου στους Δελφούς, της Θυίας, από όπου και πήραν το όνομά τους.</span></span></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span></span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><br /></td><td style="text-align: center;"><br />
<br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Θυιάδες αποκαλούνταν και <b>Θυστάδες</b>
ή <b><i>Θυίαι</i></b>. Ο Παυσανίας γράφει (Ι΄ 4, 3 κ.ε.) ότι οι Θυιάδες
κατάγονταν από την Αττική και μία φορά κάθε δύο χρόνια ανέβαιναν στον Παρνασσό,
όπου μαζί με άλλο «θίασο» (ομάδα) γυναικών από τους Δελφούς τελούσαν τα «όργια»
του Διονύσου. Στον δρόμο οι Θυιάδες έκαναν στάσεις και χόρευαν με τραγούδια και
μουσικά όργανα. Οι στάσεις αυτές γίνονταν σε χώρους με λατρευτική σημασία, όπως
στον<span style="font-size: small;"> Πανοπέα τ</span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ης Φωκίδος. Είναι άγνωστο το πόσες
γυναίκες αποτελούσαν τον θίασο των Θυιάδων. Ως μέτρο συγκρίσεως υπάρχουν οι 11 Διονυσιάδες
της Σπάρτης και οι 16 γυναίκες της Ήλιδος. Ο Παυσανίας γράφει (Ι΄ 19, 4) ότι
στο δυτικό αέτωμα του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς απεικονιζόταν εκτός των
άλλων το ηλιοβασίλεμα, ο Διόνυσος και οι Θυιάδες. Τα έργα αυτά ανήκαν στον
Αθηναίο γλύπτη Ανδροσθένη. Η νεότερη έρευνα διετύπωσε την επιφύλαξη ότι μπορεί
οι γυναίκες αυτές να ήταν Βάκχες και όχι Θυιάδες, επειδή υποστηρίχθηκε ότι οι
τελευταίες ανήκουν στους ιστορικούς χρόνους, ενώ οι Βάκχες είναι γνωστές από την
μυθική εποχή.</span><br /><br />
</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0nE3qess0M9IcSLYvgpJkIU5Celm909pQD7mUQ26f22Ca8KVFeHkQrbeyKTwsFbChZxpSwCMiFXbnu2QzpDo8TxtJSP4bkpB_a8AofiCAqPV47Oy1rXsbvBypp5m7k47FUgGF78Hd22c/s1600/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0nE3qess0M9IcSLYvgpJkIU5Celm909pQD7mUQ26f22Ca8KVFeHkQrbeyKTwsFbChZxpSwCMiFXbnu2QzpDo8TxtJSP4bkpB_a8AofiCAqPV47Oy1rXsbvBypp5m7k47FUgGF78Hd22c/s400/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC.jpeg" width="400" /></a></span></span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
<br />
</span></span></span><br />
<h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
<span class="mw-headline">Πηγή</span> </span></span></span></h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span></span>
<br />
<ul type="disc"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in;">Emmy<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Patsi<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">-</span>Garin<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">: «Επίτομο
λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος <i>Χάρη Πάτση</i>, Αθήνα 1969</span></li>
</span></span></span></ul>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
(13)<span style="font-size: small;"> </span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Βασσαρίδες. Συλλογική ονομασία μυθολογικών προσώπων. Επρόκειτο για
Βάκχες της Λυδίας και της Θράκης που, κατά τον Αισχύλο, διαμέλισαν τον
Ορφέα, τιμωρώντας τον για την περιφρόνηση που έδειξε στον
Δ</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ιόνυσο. Επίσης, έτσι ονομάζονταν αυτοί που αποτελούσαν τον θίασο του
Διονύσου και αναμειγνύονταν καθ’ </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">οιονδήποτε τρόπο<span style="font-size: small;"> </span></span></span>στις ιεροτελεστίες
του. (Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ)</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">(1<span style="font-size: small;">4</span>) Har</span>risson J. E. 2003, 129.
</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(<span style="font-size: small;">1<span style="font-size: small;">5</span></span>) Από διασωθέν επίγραμμα του Ιουλιανού προς τον Διόνυσο πιθανώς πρόκειται για το κριθάρι. Βλ. «Εις οίνον από κριθής» <span style="font-size: small;">Παλατινή Ανθολογία</span>. ix, 386 </span></span><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Βιβλιογραφία</span> </span></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">• Danielou, Alain, 1982, Shiva and Dionysus, trans. K.F. Hurry, Inner Traditions International, New York. </span></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><br /></td><td style="text-align: center;"><br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">• Godwin, Joscelyn, 1981, Mystery Religions in the Ancient World, Thames and Hudson, London.
<br /><br />• Harrisson J. E. 2003, Προλεγόμενα στη μελέτη της ελληνικής
θρησκείας: Ο θεός Διόνυσος, (μτφρ. Ε. Παπαδοπούλου), Ιάμβλιχος, Αθήνα.
<br /><br />• Κακριδής Ι. Θ. (επιμ.) 1986, Ελληνική μυθολογία, τομ. Β', Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα.
</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">• Otto, Walter F., 1965, Dionysus: Myth and Cult, trans. Robert Palmer, Indiana University Press, Bloomington and London. </span></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">• Παπαχατζής N. 1989, «Διόνυσος» στο Παγκόσμια Μυθολογία, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα.
<br /><br />• Segal, Charles 1982, Dionysiac Poetics and Euripides' Bacchae, Princeton University Press, Princeton.
</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αστρολογικές όψεις πλανητών – Ευγενία Σούρδη – Ζάχαρη / Καραμηνάς Περικλής – Εκδόσεις Ηλίανθος (αφιλοκερδώς προσφερθέν)</span></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Βικιπαίδεια </span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Η Ιερή Γεωγραφία του Ελληνικού κόσμου Jean Richer Eκδόσεις ΚΥΒΕΛΗ</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none;">
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Λεξικό Συμβόλων Τζ. Κούπερ Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος</span></span></div>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-32564811732839249932023-11-27T08:56:00.001+02:002023-11-27T08:56:04.488+02:00 Πανσέληνος του Τοξότη <p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoFY6SYSWFO5HgNF1IRaf-IyPiQvQEV1q_wFeCMZ1_XleuyXHeKap1y2KLmBZ74fjvKNbwFrvB4asctmtN2RpxwdbcGI8VnJJUWu1hpXZQQiRVTgHG5tNHesEVp3yT213u-s8Ftqcqf_Y/s1600/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%A4%CE%BF%CE%BE%CF%8C%CF%84%CE%B7+3.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoFY6SYSWFO5HgNF1IRaf-IyPiQvQEV1q_wFeCMZ1_XleuyXHeKap1y2KLmBZ74fjvKNbwFrvB4asctmtN2RpxwdbcGI8VnJJUWu1hpXZQQiRVTgHG5tNHesEVp3yT213u-s8Ftqcqf_Y/s320/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%A4%CE%BF%CE%BE%CF%8C%CF%84%CE%B7+3.jpeg" width="249" /></a></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-6396566536340107097"><div dir="ltr" style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />Η
Πανσέληνος του Τοξότη θα συμβεί στις 11:17 π.μ.
ώρα Ελλάδος, στις 4 μοίρες
και 51΄πρώτα λεπτά του ζωδίου των Διδύμων στις 27 Νοεμβρίου.</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Σε αυτήν την Πανσέληνο πάντοτε με προβλημάτιζε το μήνυμα για την ανθρωπότητα το
οποίο καταγράφεται στην Εσωτέρα Αστρολογία ως εξής:<br /><br /> </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«Ας αναζητηθεί η τροφή»</span></i></b></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL"><br /></span></i></b><span lang="EL"> </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Αναζητώντας την αποσαφήνιση τού μηνύματος, η καλή μου
φίλη Γεωργία, επισήμανε στην λεξικογραφία ότι η λέξη <b>τροφή</b> (αγγλική λέξη </span>feed<span lang="EL">) εκτός από ταΐζω, τρέφω, σημαίνει <b>προστατευτική και προσεκτική φροντίδα
ανάπτυξης, ενθάρρυνση, ενδυνάμωση</b> και τότε η απορία μου λύθηκε. <br />
Έτσι η πρόταση: </span><b><i><span lang="EL"><br /><br /> «Ας αναζητηθεί η τροφή»</span></i></b><span lang="EL">, <br /><br />που είναι αυτό
που συμβαίνει την ημέρα της Πανσελήνου του Τοξότη, σε επίπεδο ανθρωπότητας,
αυτόματα μετατρέπεται σε:</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br /> </span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">"Ας αναζητηθεί η προστατευτική και
προσεκτική φροντίδα ανάπτυξης για ενδυνάμωση ώστε αποφασιστικά να κατευθυνθούμε
προς το ιδανικό πρότυπο των αγνών οραμάτων μας, τον Νόμο, εναρμονίζοντάς τον με
την εσωτερική φωνή της πίστης μας". </span></i></b></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<br />
<a name="more"></a><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ο Ήλιος, στην Πανσέληνο του Τοξότη, φέρνει, για 30 ημέρες
μέσα μας, την ποιότητα της σιωπής, της διάκρισης και της πειθαρχίας του <b>Λόγου
</b>για την ανακάλυψη του σκοπού της εξέλιξής μας και την επίτευξή του, γιατί
το ζώδιο του Τοξότη είναι αντιδιαμετρικό με το ζώδιο των Διδύμων, το οποίο
αναφέρεται στην εξωτερική μας επικοινωνία και εκεί, συμβαίνει να ολοκληρώνεται,
σε Πανσέληνο η Σελήνη μας. <br />
Όλοι οι ύμνοι από αρχαιοτάτων χρόνων μάς συμβουλεύουν γι’ αυτήν την ποιότητα της
σιωπής.<br /> </span></span></span></div><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />
Στο μνημειώδες έργο του <b><i>«Περί Μυστηρίων»</i></b> ο</span> <b><span lang="EL">Ιάμβλιχος</span></b><span lang="EL">{1}</span><span lang="EL"> αναφέρει για τον
Θεό:</span></span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">«</span></b><b><span lang="EL">ἐ</span></b><b><span lang="EL">ν </span></b><b><span lang="EL">ᾧ</span></b><b><span lang="EL"> δ</span></b><b><span lang="EL">ὴ</span></b><b><span lang="EL"> τ</span></b><b><span lang="EL">ὸ</span></b><b><span lang="EL"> πρ</span></b><b><span lang="EL">ῶ</span></b><b><span lang="EL">τον </span></b><b><span lang="EL">ἔ</span></b><b><span lang="EL">στιν νοο</span></b><b><span lang="EL">ῦ</span></b><b><span lang="EL">ν κα</span></b><b><span lang="EL">ὶ</span></b><b><span lang="EL"> τ</span></b><b><span lang="EL">ὸ</span></b><b><span lang="EL"> πρ</span></b><b><span lang="EL">ῶ</span></b><b><span lang="EL">τον
νοητόν, </span></b><b><span lang="EL">ὅ</span></b><b><span lang="EL"> δή καί δι</span></b><b><span lang="EL">ὰ</span></b><b><span lang="EL"> σιγ</span></b><b><span lang="EL">ῆ</span></b><b><span lang="EL">ς μόνης
θεραπεύεται»<br /><br /> </span></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">δηλαδή: «εντός αυτού υπάρχει το πρώτο νοούν και το πρώτο
νοητόν το οποίο λατρεύεται μόνον δια σιγής».<br />
<br />
Και στον <b>Ομηρικό Ύμνο της Δήμητρ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ο</span>ς </b>αναφέρεται:<br /><br /> </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">«Ο σεβασμός προς τους Θεούς είναι τόσον ισχυρός, ώστε να
σταματά την φωνή» </span></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">για να μπορούμε ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> ακούμε τον εσωτερικό μας διδάσκαλο να
μιλά, μέσα από τους ψιθύρους της ψυχής μας, που είναι μόνιμα συνδεδεμένη με το
αρχείο μας και το αρχείο του Σύμπαντος. </span></span><br /></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Τοξότης είναι το προπαρασκευαστικό
ζωδιακό σημείο για τον Αιγόκερω και γι’ αυτό ονομάζεται το <b><i>«ζωδιακό σημείο
της σιγής»</i></b>. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"> Στα Μυστήρια, ο μυούμενος έπρεπε να μείνει <b><i>«</i></b></span><b><i><span lang="EL">ἐ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν σιγ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ῇ</span></i></b><b><i><span lang="EL">»</span></i></b><span lang="EL"> γιατί κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στο πνευματικό βασίλειο ή ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> ανέβει στο
βουνό του Αιγόκερω, αν δεν του το επιτρέψει «ο μεγάλος διαχωριστής», ο Κρόνος,
που στα Ταρώ εκφράζεται με τον Ερημίτη.</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Μάλιστα ένας θεός - νήπιο που
μας φανερώνει την σιγή σε μυστηριακό επίπεδο είναι ο Αρποκράτης, ο
οποίος απεικονίζεται με το χέρι του να κλείνει το στόμα του.<br /> </span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDdusqcPqvUwtZrQWSQBS8fCEzFVfHJIApQqf5D9dT-xTy9wzjA0bLPgO0vcQ6UPQX7geUJv5DYZ151Itn6K5x1YnlD67xv0kI5pDCAxk_kUpMABtm2OPHhABYdqV08ibfba9BXn4dgC0/s1600/%25CE%2597%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2595%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyAZjtyGNxHg7HeeGio-R-0h30IlET4L5u9A20p9m9k3jw55aOrHhPxtbAgcvPsnDxlO7vIw_EIjvOgXsNyupluDdvoeouSt-QpU9NPx8riRDhwjWKgRQhyphenhyphenQjL08CydoedwouZd-UPvLQ/s1600/%CE%91%CF%81%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyAZjtyGNxHg7HeeGio-R-0h30IlET4L5u9A20p9m9k3jw55aOrHhPxtbAgcvPsnDxlO7vIw_EIjvOgXsNyupluDdvoeouSt-QpU9NPx8riRDhwjWKgRQhyphenhyphenQjL08CydoedwouZd-UPvLQ/s200/%CE%91%CF%81%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82.jpeg" width="104" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ο </span></span></span>Πλούταρχος στο <b>«Περί Ίσιδος και<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> </span>Οσίριδος»</b>
μας αναφέρει ότι ο Αρποκράτης έχει το χέρι στο στόμα του για να
διευθύνει και να προλαβαίνει να διορθώνει τις αναφερόμενες στους θεούς
ατελείς και αδιαμόρφωτες γνώμες των ανθρώπων. <br />Ίσως, λοιπόν έχει να
κάνει με την προσεκτική σιωπή μας ή μη ολοκληρωμένη, ορθή υποκειμενικά, γνώση μας
των θεϊκών δρωμένων. Άλλωστε ο Πυθαγόρας επέβαλλε στους αρχάριους
μαθητές του περίπου τέσσερα χρόνια σιγής. <br />Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τι σημαίνει, πλέον <b>«σιγή»</b>! <br />Εδώ,
όπως και στην προηγούμενη Πανσέληνο, θα τροποποιήσω -και ζητώ,
αν δεν συμφωνείτε να μην το δεχθείτε, γιατί είναι καθαρά η προσωπική μου
άποψη- την αριθμητική τοποθέτηση της Αλίκης Α. Μπέιλυ, των Άθλων του
Ηρακλέους, στον
Τοξότη, στον οποίο τοποθετεί τις <b>«Στυμφαλίδες Όρνιθες»</b>. <br />
Θα τοποθετήσω τον <b>«Ερυμάνθιο Κάπρο»</b>, στο ζώδιο του Τοξότη, τον οποίο εκείνη, τοποθετεί
στο ζώδιο του Ζυγού. <br />
</span>Ας ανιχνεύσουμε, αν
θέλετε, μαζί τον συγκεκριμένο άθλο.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOuG38sItQ8y-F1jTuQxlhZsPSU82ITOM2o1XXtAKaAhYW4O450_Me86saaJlCYXsuFj4L9TCcUSQ90Yeh3Rffsj1owhDyljd6mX-ZyKfr2eFue2gbyhfNNRspDugIbNRDTYg1Pm7nYkA/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%95%CF%81%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82.jpeg"><span style="color: blue; text-decoration: none;">
</span></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyAZjtyGNxHg7HeeGio-R-0h30IlET4L5u9A20p9m9k3jw55aOrHhPxtbAgcvPsnDxlO7vIw_EIjvOgXsNyupluDdvoeouSt-QpU9NPx8riRDhwjWKgRQhyphenhyphenQjL08CydoedwouZd-UPvLQ/s1600/%CE%91%CF%81%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDdusqcPqvUwtZrQWSQBS8fCEzFVfHJIApQqf5D9dT-xTy9wzjA0bLPgO0vcQ6UPQX7geUJv5DYZ151Itn6K5x1YnlD67xv0kI5pDCAxk_kUpMABtm2OPHhABYdqV08ibfba9BXn4dgC0/s1600/%25CE%2597%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2595%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDdusqcPqvUwtZrQWSQBS8fCEzFVfHJIApQqf5D9dT-xTy9wzjA0bLPgO0vcQ6UPQX7geUJv5DYZ151Itn6K5x1YnlD67xv0kI5pDCAxk_kUpMABtm2OPHhABYdqV08ibfba9BXn4dgC0/s1600/%25CE%2597%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2595%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <i><b><span lang="EL">Ηρακλής και Ερυμάνθιος κάπρος</span></b></i><span lang="EL"><br />
<br />
</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ο Ευρυσθέας έδωσε εντολή στον Ηρακλή να του φέρει τον Ερυμάνθιο Κάπρο και ο
Απόλλων, για να τον βοηθήσει, του έδωσε ένα νέο είδος τόξου να χρησιμοποιήσει. <br />
Αυτό είναι και το σύμβολο του Τοξότη, το Βέλος, το οποίο δηλώνει: <b><br /></b></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b> </b></span></span></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b>«συνεχή
πορεία προς τα επάνω των στόχων μας, με φιλοσοφική τοποθέτηση»</b>. </span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"> </span></span></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"> </span></span></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Δίκαια και σοφά ο Ηρακλής, λοιπόν, του απάντησε: <b><br /></b></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span><a name='more'></a></span><span></span><b><br />«Δεν θα το πάρω μαζί μου
στον δρόμο γιατί θα αναγκαστώ να σκοτώσω (Σκορπιός). Αφήνω, λοιπόν, το τόξο».</b></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Και έτσι άοπλος, εκτός από το πιστό του ρόπαλο που το κουβαλούσε πάντοτε μαζί του, ανέβηκε στο απόκρημνο βουνό
(Αιγόκερως). <br />
Στον δρόμο συνάντησε τον καλό του φίλο, Κένταυρο Φόλο (Τοξότης)</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">.</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"> </span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1NtZ2GNU4ZJgd7HYrzdRv8qm0bioeM9Kli-XkFxcBDc0aIb8HFbjffXKM0z4TNeGmfzjByL3sE9_4Ez15SZmkTg4KdtEonVt6yfiqA5xCLj2f1VMgRZ2F7dG0HvY4x3EqmSnOGNdf6II/s1600/%25CE%2597%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25A6%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+510+%25CF%2580.%25CE%25A7..jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1NtZ2GNU4ZJgd7HYrzdRv8qm0bioeM9Kli-XkFxcBDc0aIb8HFbjffXKM0z4TNeGmfzjByL3sE9_4Ez15SZmkTg4KdtEonVt6yfiqA5xCLj2f1VMgRZ2F7dG0HvY4x3EqmSnOGNdf6II/s1600/%25CE%2597%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25A6%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+510+%25CF%2580.%25CE%25A7..jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span style="font-size: x-small;">Ηρακλής και
Φόλος (αμφορέας του 510 π.Χ.)</span> </span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Φόλος προσκάλεσε τον Ηρακλή να πιει μαζί του κρασί από
το βαρέλι, που οι θεοί του είχαν πει να το ανοίξει, μόνον, με την παρουσία όλων
των Κενταύρων. Τον μόνο, όμως, που φώναξαν από τους Κενταύρους ήταν ο γνωστός
μας Χείρων. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">
Όταν κατάλαβαν οι άλλοι Κένταυροι τι γινόταν όρμησαν εναντίον τους και άρχισε
φοβερή μάχη. </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL6N4b6WP354cNcKepKTGWEdWH1TVfsW3LPRLfU8DY5P-xCo0ognIdtVxFhQEIlHt48Y9B-rEdugGRXkRljLryb_qyZrKgcC9kgno7Uj1Ol15t6HJY9i4LkhauiIxlLx3w98IDtY87TOQ/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82+%CE%9A%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL6N4b6WP354cNcKepKTGWEdWH1TVfsW3LPRLfU8DY5P-xCo0ognIdtVxFhQEIlHt48Y9B-rEdugGRXkRljLryb_qyZrKgcC9kgno7Uj1Ol15t6HJY9i4LkhauiIxlLx3w98IDtY87TOQ/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82+%CE%9A%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82.jpg" /></a></span></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <span style="font-size: x-small;"><span lang="EL"> Ο Ηρακλής
μάχεται τους Κενταύρους</span></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfz9ZN9wOaZ56dTSNJBWaByqzK4R3NO1iEGjAALRxWQPF_njfedp33oWrjLUKSEPFMNJ3yZpEdxAWU9cB_JiS-of7MAetz8RNo73ekNy-IU_6aR1rTqm1AakjLzhbMaooMJhje05F3Be4/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%95%CF%81%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Στην μάχη αυτή τραυματίστηκε ο Χείρων, το τραύμα του
οποίου τον οδήγησε, αργότερα, στον θάνατο, ενώ ο Φόλος σκοτώθηκε. <br />Ο Ηρακλής
έφυγε, όσο πιο γρήγορα μπορούσε, τρέχοντας, προς τ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> άγρια βουνά. Εκεί, όταν πια
ησύχασε και ξεκουράστηκε, έστησε μία παγίδα, έξυπνα κρυμμένη, και παραφύλαγε τον
Κάπρο. <br />Ο Κάπρος βγήκε από την φωλιά του για να φάει και χωρίς να την προσέξει,
έπεσε μέσα της. Τιθασευμένος, μετά από έντονη πάλη από τον Ηρακλή, ο Κάπρος, τον
ακολούθησε και ο Ηρακλής τον έφερε στον Ευρυσθέα. </span></span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfz9ZN9wOaZ56dTSNJBWaByqzK4R3NO1iEGjAALRxWQPF_njfedp33oWrjLUKSEPFMNJ3yZpEdxAWU9cB_JiS-of7MAetz8RNo73ekNy-IU_6aR1rTqm1AakjLzhbMaooMJhje05F3Be4/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%95%CF%81%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfz9ZN9wOaZ56dTSNJBWaByqzK4R3NO1iEGjAALRxWQPF_njfedp33oWrjLUKSEPFMNJ3yZpEdxAWU9cB_JiS-of7MAetz8RNo73ekNy-IU_6aR1rTqm1AakjLzhbMaooMJhje05F3Be4/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%95%CF%81%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" /></a><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Σε αυτόν τον άθλο βλέπουμε την ανάμειξη των Κενταύρων (Τοξότης), τον θάνατο των
δύο φίλων του Κενταύρων, του Φόλου και του Χείρων<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ος</span> (Σκορπιός) και το ανέβασμα
στ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> άγρια βουνά (Αιγόκερως). <br />
Δεν σας φαίνεται ορθότερο να τοποθετήσουμε τον Ερυμάνθιο Κάπρο, στην Πανσέληνο
του Τοξότη, ανάμεσα στον Σκορπιό και τον Αιγόκερω; <br />
Για τον Φόλο υπάρχει μία υπέροχη αστρολογική αναφορά στο βιβλίο της Σίμου Λίλιαν
"Στο βουνό των Κενταύρων". <br />Ο Φόλος, στο ωροσκόπιό μας, στον οίκο που βρίσκεται, μπορεί να δώσει αφύπνιση
πνευματική και δυνατότητα οραματισμού, όπως ακριβώς είναι και το νόημα αυτής
της Πανσελήνου. <br />
Οι <b>τελετουργίες </b>που τελούνταν στην Πανσέληνο του Τοξότη είχαν σχέση με
τα Μυστήρια των Κενταύρων οι οποίοι, πιστευόταν, ότι είχαν Ατλάντεια προέλευση,
γιατί και ο Ποσειδών, ο Θεός τους και Θεός της θάλασσας –άλλωστε το τελευταίο
απομεινάρι της Ατλαντίδ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ο</span>ς ονομαζόταν Ποσειδωνίς- είχε ιερό του ζώο το άλογο
(Τοξότης). </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Το σύμβολο του Τοξότη στην <b>4η Ατλάντια φυλή</b>, ήταν ο Κένταυρος-ζωάνθρωπος
δηλαδή <b>«η ύλη εξυψούμενη σε πνευματικό επίπεδο»</b>. <br />
Στην <b>5η Αρία φυλή,</b> την δική μας, είναι ένα άλογο μ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ε</span> έναν ιππέα, αλλά στην
<b>Υδροχοϊκή εποχή</b> θα είναι ένα βέλος που στοχεύει τον Ήλιο και επιστρέφει στην
πηγή του και αυτό θα είναι ο μεγαλύτερος και ο πραγματικός σκοπός, σαν
επίτευγμα, κάθε Μαθητή, στην Νέα Εποχή. <br />
Μέσα στ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α </span>αυτιά μου, αυτήν την στιγμή, ακούω το απόσπασμα από το έργο του <b>Νίκου
Καζαντζάκη <i>«Ξημερώνει»</i></b>, που ταυτίζεται με όλην αυτήν την Υδροχοϊκή,
πνευματική εξέλιξη:</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br /></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«Αφήσετε τον ουρανό, μην υμνείτε πλεια
την μελαγχολία, που χύνουν οι δύσεις των ήλιων και τα παράπονα που αναστενάζει
η θάλασσα, μην υμνείτε πλεια την αγάπη, την υστερική, την ψεύτρα, τη
διεφθαρμένη από θρησκευτικές εκστάσεις κι επιπόλαιες ρομαντικότητες και ψάλετέ
μας την αγάπη την αληθινή, και τη χαρά της ζωής, και τις ανατολές, και την
ευτυχία του μέλλοντος, όταν ξετιναχτούν από πάνω μας και γκρεμιστούνε χαμαί οι
προλήψεις και οι ψεύτικες συνθήκες της κοινωνίας τώρα, όταν οι φυσικοί και
κοινωνικοί νόμοι σμίξουν και γίνουν ένα. Μάθετε πως η χαρά είναι καθήκον και η
ευτυχία δικαίωμα δικό μας. Χαιρετίζετε πρώτα το ξημέρωμα κάθε καινούργιας ιδέας
και σκορπάτε την σε ήχους και σε φως. Οι καρδιές σας θα πηγαίνουν μπρος και θα
καίγονται αλλά θα φωτίζουν και θα δείχνουν τον ανήφορο, που φέρνει στην
αλήθεια. <br />Θα’ ναι το μεγάλο ξημέρωμα! <br />Και τότε θα χτίσουμε έναν ναό–Γίγαντα, να
μπορεί να χωρέσει όλη την ανθρωπότητα και θα τον αφιερώσουμε στην Αλήθεια και
στην Ευτυχία και θ’ αναγγείλουμε στ’ άστρα τη νίκη του Ανθρώπου»… </span></i></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />
Νίκη της πνευματικότητας του Τοξότη, που σκοπό του έχει να δει τον στόχο, να τον
φτάσει, και μετά να δει τον επόμενο, και μετά τον επόμενο … και να φτάνει όλο
και πιο ψηλά. Μεγάλη αλήθεια έχει και το απόσπασμα από την Αποκεκαλυμμένη Ίσιδα της Έλενας Μπλαβάτ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">σκυ</span>:</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br /> </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«Ο μύθος είναι μία αποκάλυψη στην σκέψη της ψυχής». </span></i></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />
Τι το ωραιότερο, να μπορούμε ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποκρυπτογραφούμε τους μύθους και να
βρίσκουμε το πραγματικό τους νόημα! Δεν συμφωνείτε; <br />
Το νόημα του άθλου του Ερυμάνθιου Κάπρου είναι κατά την γνώμη μου το εξής: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">μετά τις αποτυχίες μας και
τα μεταφορικά μας <b>«μεθύσια»</b>, μπορούμε να εξιλεωθούμε ανεβαίνοντας στο
βουνό και αντιμετωπίζοντας τον Κάπρο που έχουμε μέσα μας! <br />
Είθε να το πετύχουμε! <br />
Οι πλανήτες που κυβερνούν το ζώδιο του Τοξότη είναι : Εξωτερικός ο Δίας,
Εσωτερικός η Γη και Ιεραρχικός ο Άρης.<br />
Ο<b> Δίας</b> είναι κυβερνήτης της 2ης ακτίνας, η οποία βοηθά στην ανάπτυξη της
ατομικής Συνείδησης σε παγκόσμια Συνείδηση. Έτσι ο άνθρωπος αποβαίνει ένας
παγκόσμιος υπηρέτης. <br />
Η <b>Γη</b> είναι Κυβερνήτης της 3ης ακτίνας η οποία βοηθά τον προσηλωμένο
μαθητή ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποβεί μυημένος. <br />
Ο <b>Άρης</b>, κυβερνήτης της 6ης ακτίνας βοηθά, τέλος, την μαζική Συνείδηση να
μετασχηματίζεται στην περιεκτική Συνείδηση του Θριαμβευτή Μαθητή</span><span lang="EL">[2].</span><span lang="EL"> <br />
Αρκετά, όμως, ανέφερα για την Πανσέληνο του Τοξότη. <br />
Ας ψελλίσουμε, τελειώνοντας, την προσευχή μας μετά από όλην αυτήν την γνώση της
Πανσελήνου του Τοξότη:<br /><br /> </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«Σήμερα συνειδητοποιώ, ότι το Πνεύμα
της Αλήθειας είναι το άθροισμα όλων των εμπειριών που αναπτύσσονται μέσα μου
από την ατομική μου αποκάλυψη. Βοηθήστε με, όμως, να συνειδητοποιήσω ότι και
οι εμπειρίες των άλλων έχουν την ίδια βαρύτητα με τις δικές μου γιατί, εγώ,
ήρθα να βιώσω τις δικές μου αλήθειες και εκείνοι τις δικές τους. Ας μην κρίνω,
λοιπόν, κανέναν συνάνθρωπό μου και ας προσπαθήσω να μην κάνω στους άλλους αυτό
που δεν θέλω να μου κάνουν, για να μπορέσω να εξελιχθώ σε πνευματικό επίπεδο
και τα βέλη μου να πετύχουν τον στόχο τους! Αν έχω κάνει κάποια σφάλματα, που
είναι σίγουρο ότι έχω κάνει, γιατί είναι ανθρώπινο, υποδείξτε τά μου για να
μπορέσω να διορθωθώ και να συνεχίσω σε υψηλότερο επίπεδο. Περιμένω την απάντησή
σας με οποιονδήποτε ειρηνικό τρόπο». </span></i></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Γένοιτο </span></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <b>Ευγενία</b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b>
</b><br /><br />
Βιβλιογραφία<br />
<br />
</span><span lang="EL">[1] «Περί Μυστηρίων ή περί Θεουργίας» Ιαμβλίχου -Εκδόσεις
Ιδεοθέατρον – ΑΘΗΝΑ 2005 <br />
[2] Εσωτερική Αστρολογία Αλίκη Α.Μπέιλυ –</span>Lucis Press<span lang="EL"> – 2009 - παρ. 67 (Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων) </span></span></span></div><p> <span class="post-author vcard">Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span></p></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-8510167163359549712023-11-20T09:44:00.002+02:002023-11-20T09:44:24.591+02:00Η μαύρη θέλξις στη Μήδεια<p><br /></p>
<div class="article_excerpt">
<div class="container">
<div class="wrapper">Σε μια Θεογονία σαν του Ησιόδου, οι πρώιμοι αιώνες
των επών θα τραγουδούσαν την ομορφιά των αστραγάλων της (ἐύσφυρον, 961).
«ή πώς η Ωκεανίδα Ιδυία την εγέννησε όταν δαμάστηκε απ’ την Αφροδίτη·
πώς κράταγε η...
</div>
</div>
</div>
<div class="item_media">
<img alt="Η μαύρη θέλξις στη Μήδεια" data-original="https://terrapapers.com/wp-content/uploads/2023/07/1-1-786x524.jpg" src="https://terrapapers.com/wp-content/uploads/2023/07/1-1-786x524.jpg" title="Η μαύρη θέλξις στη Μήδεια" /> </div>
<p>Σε μια Θεογονία σαν του Ησιόδου, οι πρώιμοι αιώνες των επών θα τραγουδούσαν την ομορφιά των αστραγάλων της (ἐύσφυρον, 961).</p>
<blockquote><p><em>«ή πώς η Ωκεανίδα Ιδυία την εγέννησε όταν δαμάστηκε
απ’ την Αφροδίτη· πώς κράταγε η κόρη απ’ τη γενιά του Ήλιου, φύτρα του
Αιήτη, βασιλιά των Κόλχων· κόρη γενιάς που έβγαζε φαρμακίδες, όπως την
ωριοπλέξουδη Κίρκη της <u>Οδύσσειας</u> (ἐϋπλόκαμος, κ 136) ή την ξανθή
Αγαμήδη της Ιλιάδας που ήξερε τόσα φάρμακα όσα βλασταίνει η γη η πλατιά
(ἣ τόσα φάρμακα ᾔδη ὅσα τρέφει εὐρεῖα χθών, Λ 741).»</em></p>
<p><em>Τα έπη τα υστερότερα θα ‘ξεραν τις λάμψεις στα χαμηλωμένα της
βλέφαρα, όταν κλεφτά κοιτούσε τον Ιάσονα, μοιραία ερωτοχτυπημένη, όπως
–ας πούμε– την κατέγραψαν τα Αργοναυτικά του Απολλώνιου απ’ τη Ρόδο
(βάλλεν ὑπ᾽ Αἰσονίδην ἀμαρύγματα, Γ 288).</em></p></blockquote>
<p>Αυτά, με τον<strong> έρωτα</strong> πάντα στο βάθος και με κάθε λογής ασύλληπτη φαρμακεία στο προσκήνιο.</p>
<p>Όμως το συλλογικό φαντασιακό της κλασσικής αρχαιότητας άδραξε στην
περίπτωσή της ευκαιρία. Τόσο χρυσή, όσο ήταν και το δέρας που οι
Αργοναύτες άρπαξαν με τα μυθικά της μάγια. Τόσο χρυσή, όσο υπήρξε στην
ιστορική του εξέλιξη κι ο 5ος π.κ.ε. αιώνας. Η έγνοια του δεν έπεσε απλά
σε μια περίπτωση φαρμακίδος –για την ακρίβεια, της φαρμακίδος της κατ’
εξοχήν. Το ομόηχο του ονόματός της προσαρμοζόταν βολικά στο φρύδι της
επικράτειας των Μήδων· στα παρευξείνια εκείνα άκρα που ήτανε πιο
“βαρβαρικά” ακόμη κι απ’ τη χώρα των “βαρβάρων”.</p>
<p>Κι έγινε τότε η φαρμακίς το απόλυτο Άλλο. Έγινε η Μήδεια του
Ευριπίδη. Έκτοτε –όπως παρατηρεί η σύγχρονη έρευνα– και στην
αγγειογραφία θα την εικόνιζαν ντυμένη με τα σύμβολα της πιο απόμακρης
Ανατολής. Ο Ευριπίδης δούλεψε με συνέπεια προς αυτή την κατεύθυνση. Την
είπε:</p>
<blockquote><p><em>“άγριο τύπο και φύση αποτρόπαιη/ ακόλαστου νου”
(ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν/ φρενὸς αὐθάδους, Μήδεια 108-9)· “έρημη
κι άπολιν…/ κούρσεμα γης βαρβαρικής” (ἔρημος ἄπολις…./ ἐκ γῆς βαρβάρου
λελῃσμένη, 255-56).</em></p></blockquote>
<p>Απ’ την αρχή του έργου, την έπλασε μόνο από σάρκα κι αισθήσεις, σ’
ένδεια σύνεσης και σωφροσύνης, χωρίς τους τρόπους τους λεπτούς του
πνεύματος του ελληνικού· ένα κορμί που χαμοκείτεται, παραδομένο στις
ηδονές του άλγους (σῶμ΄ ὑφεῖσ΄ ἀλγηδόσι, στ. 24)· βουλιαγμένο στο βάρος
φρενός αράθυμης (βαρεῖα γὰρ φρήν, στ. 38).</p>
<p>Για την προδοτική απιστία του Ιάσονα στην Κόρινθο, η Μήδεια μισεί τα
παιδιά της κι ούτε η όψη τους της δίνει χαρά (στυγεῖ δὲ παῖδας οὐδ΄
ὁρῶσ΄ εὐφραίνεται, στ. 36)· στυλώνει πάνω τους το μάτι σαν ταύρος που
μελετάει το κακό (ἤδη γὰρ εἶδον ὄμμα νιν ταυρουμένην/ τοῖσδ΄͵ ὥς τι
δρασείουσαν, στ. 92-3). Δίνει σημάδια τρομερά, που σταθερά αντηχούνε από
παρασκηνιακό βάθος απροσδιόριστο. Βοά και καταριέται με τη χασμωδική
φωνητική της οιμωγής, με τονικότητα γλωσσολαλιάς, με τους
επαναλαμβανόμενους ρυθμούς φυλετικού κυμβάλου: “ἰώ μοί μοι”, “αἰαῖ”, “ἰώ
μοί μοι͵ ἰὼ τλήμων”.</p>
<p>Το χειρότερο απ’ όλα. Η Μήδεια της τραγωδίας δεν είναι τρελή. Εκπονεί
με ακρίβεια σχέδιο λεπτομερές. Ασύλληπτες οι τεχνουργίες της. Το δώρο
το γαμήλιο στην αντίζηλο, “ποικίλοι” –το επίθετο δηλώνει τον δόλο–
πέπλοι και χρυσό στεφάνι (στ. 1159), έχουνε ποτιστεί από φάρμακα
θανάσιμα που λειώνουνε τη δροσερή ζωή της Γλαύκης. Και το μαχαίρι της,
σαν άλλο δώρο γάμου στον Ιάσονα, εξολοθρεύει τα παιδιά του και παιδιά
της.</p>
<p>Με τη γνωστή του τάση για μελοδραματισμό, ο Ευριπίδης έβαλε τη Μήδειά
του, στο δεύτερο μέρος του έργου, να κλαψουρίζει για τον φόνο των
παιδιών: λύση σκληρή, μα δήθεν αναπόφευκτη, προορισμένη να λυτρώσει από
τα ονείδη της ατίμωσης· οικογενειακής, και όμοια και πολιτικής· απ’ τη
ντροπή μιας στέρησης δικαιωμάτων. Λες και φοβήθηκε ο ποιητής το βάθος
της εκδίκησης της Μήδειας και πάσχισε να κουμαντάρει κάπως την
κατάσταση· σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ισορροπήσει τα μελανά τα
χρώματα της απατημένης φαρμακίδος με κάτι απ’ την τρυφερότητα της
έγνοιας της μητέρας.</p><p><span></span></p><a name='more'></a> <p></p>
<p>“Βάρβαρη” την χρωμάτισε, μα με μιζέρια φθόνησε το πάθος του ερωτισμού της.</p>
<p>Αυτό το είχε δώσει αφειδώς ο Σοφοκλής σε τραγωδία που πραγματευόταν
τον δόλο της Μήδειας εις βάρος του Πελία. Ο μύθος έλεγε ότι, όταν
επέστρεψαν οι Αργοναύτες από την αποστολή τους στην Κολχίδα, φέρνοντας
μαζί τους το πολυπόθητο δέρας, ο Ιάσονας θέλησε να εκδικηθεί τον βασιλιά
της Ιωλκού. Κι έτσι, η Μήδεια, ενεργώντας για λογαριασμό του, έπεισε
τις αφελείς κόρες του Πελία να ακολουθήσουν τις συμβουλές της για να
επαναφέρουν τη νεότητα στον γέροντα πατέρα τους. Έσφαξε και τεμάχισε
μπροστά τους ένα κριάρι κι έπειτα το έβρασε με τα φάρμακά της,
επαναφέροντάς το στη ζωή και μεταμορφώνοντάς το σε μικρό αρνάκι. Οι
Πελιάδες αποπειράθηκαν να κάνουν το ίδιο, σκοτώνοντας, βεβαίως, τον
πατέρα τους.</p>
<p>Ο Σοφοκλής πήρε το θέμα και το προσάρμοσε σε Χορό Ριζοτόμων, γυναικών
δηλαδή που συνέλεγαν ρίζες και βότανα για σκευάσματα αναλγητικά, αλλά
και μαντζούνια μαγικά που υπόσχονταν έρωτα και νιότη, ίσως σαν τα
“φίλτρα…θελκτήρια/ ἔρωτος” που ηρεμούνε σώμα και ψυχή και που τα ξέρει η
Τροφός στην τραγωδία Ιππόλυτος (509-10) του Ευριπίδη.</p>
<p>Οι Ριζοτόμοι του Σοφοκλή έχουν χαθεί πλέον για εμάς. Σώζονται όμως
αποσπάσματά τους, ενδεχομένως απ’ την Πάροδο (fr. 535 – 36/Radt), σε
σχόλιο του Μακροβίου (v. 19) ότι ο Βιργίλιος σκιαγράφησε την Διδώ της
Αινειάδας, που συλλέγει βότανα με μπρούτζινο μαχαίρι υπό το σεληνόφως
(IV. 513-14), κατ’ αναλογίαν με τη Μήδεια του Σοφοκλή.</p>
<p>Διαβάζουμε, λοιπόν, απ’ τη χαμένη Πάροδο:</p>
<blockquote><p><em>“κι εκείνη, καλύπτοντας τα μάτια με το χέρι,</em><br />
<em>τον αργυρόχρωμο χυμό που στάζει απ’ την τομή</em><br />
<em>συλλέγει σε χάλκινους κάδους.”</em></p>
<p><em>(ἡ δ’ ἐξοπίσω χερὸς ὄμμα τρέπουσ’</em><br />
<em>ὀπόν ἀργυνεφῆ στάζοντα τομῆς</em><br />
<em>χαλκέοισι κάδοις δέχεται.)</em></p></blockquote>
<p>Και παρακάτω:</p>
<blockquote><p><em>“κι οι σκεπασμένες</em><br />
<em>κίστες κρύβουν τα κομμάτια των ριζών,</em><br />
<em>αυτά που εκείνη, με φωνές κι αλαλαγμούς,</em><br />
<em>εθέριζε γυμνή με χάλκινα δρεπάνια.”</em></p>
<p><em>(αἱ δὲ καλυπταί</em><br />
<em>κίσται ῥιζῶν κρύπτουσι τομάς</em><br />
<em>ἃς ἥδε βοῶσ’, ἀλαλαζομένη,</em><br />
<em>γυμνὴ χαλκέοις ἤμα δρεπάνοις.)</em></p></blockquote>
<p>Σ’ όλες τις λεπτομέρειές τους οι στίχοι φανερώνουν το βάθος της
γνώσης, τη μεγαλοπρέπεια της τελετουργίας, το πάθος της “βάρβαρης” για
νιότη και για έρωτα.</p>
<p>Ο Σοφοκλής, τουλάχιστον, κατάλαβε τη Μήδεια.</p><p><br /></p><div class="article_title">
<div class="container">
<div class="wrapper">
<h1>Οι Μοναδικές Αρχαίες Σπαρτιάτισσες</h1>
</div>
</div>
</div>
<div class="article_excerpt">
<div class="container">
<div class="wrapper">
<p>Όταν ρωτήθηκε από κάποια γυναίκα της Αττικής «γιατί
μόνο εσείς οι Λάκαινες έχετε εξουσία πάνω στους άνδρες;», απάντησε:
«Επειδή είμαστε και οι μόνες που γεννάμε άνδρες», Γοργώ (κόρη του
βασιλιά Κλεομένη Α’ και σύζυγος του...</p>
</div>
</div>
</div>
<article>
<div class="item_media">
<img alt="Οι Μοναδικές Αρχαίες Σπαρτιάτισσες" data-original="https://terrapapers.com/wp-content/uploads/2023/08/Untitled-2-786x524.jpg" src="https://terrapapers.com/wp-content/uploads/2023/08/Untitled-2-786x524.jpg" title="Οι Μοναδικές Αρχαίες Σπαρτιάτισσες" /> </div>
<div class="article_content">
<p>Όταν ρωτήθηκε από κάποια γυναίκα της Αττικής <em>«γιατί μόνο εσείς οι Λάκαινες έχετε εξουσία πάνω στους άνδρες;»</em>, απάντησε: <em>«Επειδή είμαστε και οι μόνες που γεννάμε άνδρες»</em>, Γοργώ (κόρη του βασιλιά Κλεομένη Α’ και σύζυγος του βασιλιά Λεωνίδα Α’).</p>
<p>Οι γυναίκες αποτελούν το μισό του πληθυσμού, όμως οι ιστορικές πηγές
δεν αφιερώνουν ούτε το μισό της προσοχής που τις αξίζει και που απαιτεί ο
ρόλος τους. Ωστόσο, οι γυναίκες της Σπάρτης αποτελούσαν εξαίρεση. Ήταν
οι μόνες γυναίκες στην αρχαιότητα που, αντί να μένουν σιωπηλές, είχαν τη
δική τους γνώμη και φρόντιζαν να τη διατυπώνουν. Αφού λοιπόν στα μάτια
των υπολοίπων Ελλήνων οι Σπαρτιάτες φαίνονταν παράξενοι με τα ήθη και
τις συνήθειές τους, άλλο τόσο και περισσότερο παράξενες έμοιαζαν και οι
γυναίκες τους.</p>
<p>Η αποστολή που τις απέδωσε<strong> ο ημιμυθικός νομοθέτης Λυκούργος</strong>
ήταν να γεννούν αγόρια που θα αποτελούσαν τους στρατιώτες της επόμενης
γενιάς, με μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι ήταν σωματικά κατάλληλες. Τα
κορίτσια δεν ήταν υποχρεωμένα να υποστούν επιθεώρηση από τις αρχές κατά
τη γέννησή τους και η απόφαση να ανατραφούν αφηνόταν εξολοκλήρου στους
γονείς. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να ασκούν το σώμα τους στο τρέξιμο,
στην πάλη, στο ρίξιμο δίσκου και ακοντίου, ενώ συμμετείχαν γυμνές σε
θρησκευτικές πομπές, όρχηση και τραγούδια.</p>
<p>Ο Αριστοτέλης επέκρινε τον σπαρτιατικό νόμο που επέτρεπε στις
γυναίκες, σε αντίθεση με τους άνδρες, να ζουν άσωτα και με πολυτέλεια.
Από τις μαρτυρίες συμπεραίνουμε ότι οι γυναίκες δεν χρειαζόταν να
ασκούνται ύστερα από την γέννηση παιδιών ή αφού πέρασαν την ηλικία που
μπορούσαν να τεκνοποιήσουν.</p>
<p>Έτσι, τα συμφραζόμενα μας οδηγούν πως οι γυναίκες έπρεπε να
παντρευτούν, όταν έφταναν σε κατάλληλη ηλικία για γέννηση παιδιών. Ο
Πλούταρχος γράφει ότι συνήθιζαν να παντρεύονται «όχι μικρά κορίτσια ή
ανώριμες για γάμο, αλλά στον ανθό της νιότης τους και ώριμες». Δηλαδή,
ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα παντρεύονταν γύρω στα δεκατέσσερα, ο νόμος της
Σπάρτης όριζε ότι η γυναίκα έπρεπε να είναι τελείως αναπτυγμένη
σωματικά, επομένως σε μια ηλικία δεκαοχτώ με είκοσι.</p>
<p>Στην Σπάρτη, αντίθετα από την Αθήνα, ο επίσημος αρραβώνας από τον
πατέρα της νύφης δεν ήταν αναγκαίος για έναν νόμιμο γάμο και έτσι δεν
υπήρχε επίσημη υπόσχεση από τον πατέρα να δώσει προίκα για την κόρη του.
Αυτό το νομοθέτησε ο Λυκούργος με το σκεπτικό καμιά να μη μένει άγαμη
εξαιτίας της φτώχειας, ούτε να είναι περιζήτητη εξαιτίας του πλούτου,
αλλά ο καθένας να συγκεντρώνει την προσοχή του στον χαρακτήρα και στα
προσόντα του κοριτσιού.</p>
<p>Άρα, <strong>οι γάμοι διευθετούνταν ατομικά,</strong> χωρίς να σημαίνει πως δεν υπήρχε μια συμφωνία του γαμπρού με τον πατέρα της νύφης. Επιπλέον, υπήρχε και η λεγόμενη <strong>αρπαγή,</strong> που ο σύζυγος απλώς την έκλεβε λόγω ενός εθίμου, αν και υπάρχουν μαρτυρίες πως αυτό γινόταν εν γνώσει του πατέρα.</p>
<p>Ενώ όμως οι άνδρες για να παντρευτούν άλλη γυναίκα, έπρεπε να
χωρίσουν την προηγούμενη, επιτρεπόταν σε μια γυναίκα να έχει σεξουαλικές
σχέσεις με δυο άνδρες! Αν ένας άνδρας λόγω μεγάλης ηλικίας ή
ανικανότητας ήθελε να αποκτήσει παιδιά, έφερνε στο σπίτι όποιον άνδρα
θαύμαζε την διάπλαση και τον χαρακτήρα για να κάνει παιδιά με την
γυναίκα του. Επίσης, αν κάποιος έβλεπε μια γυναίκα να έχει ωραία παιδιά,
ζητούσε, με συγκατάθεση του συζύγου της, να γεννήσει τα παιδιά του.</p>
<p>Φυσικά, ο σκοπός του νόμου ήταν η μεγαλύτερη αύξηση του πληθυσμού και
η γέννηση όσο το δυνατόν περισσότερων γερών παιδιών. Τα παιδιά νομικά
μπορούσαν να θεωρηθούν ότι ανήκαν είτε στον φυσικό τους πατέρα ή στον
σύζυγο της γυναίκας κατόπιν συμφωνίας των ανδρών. Έτσι, δεν είναι εύκολο
να καθηλωθεί μια έννοια μοιχείας στην Σπάρτη. Οι Σπαρτιάτισσες από την
στιγμή που παντρεύονταν είχαν τα μαλλιά τους κοντά, σε αντίθεση με τους
μακρυμάλληδες άνδρες, και ενδεχομένως να φορούσαν πέπλο, όταν
εμφανίζονταν δημόσια.</p>
<p>Πάντως, ο ηθικιστής και συντηρητικός Αριστοτέλης αναφέρεται σε
σεξουαλική ασυδοσία, όταν μιλούσε για τις γυναίκες της Σπάρτης, που
επέβαλλαν την βούλησή τους και πως αποτελούσε την πολιτική και ηθική
χρεοκοπία της Σπάρτης. Όπως και ο “μορφωμένος” Αριστοτέλης, έτσι και οι
υπόλοιποι Έλληνες ασπάζονταν την τυπική φαλλοκρατική άποψη ότι οι
γυναίκες ήταν κατώτερες απ’ τους άνδρες και αυτή η ελευθεριότητα των
Σπαρτιατισσών τους ξένιζε αφάνταστα!</p>
<p>Είχαν την άποψη ότι οι Σπαρτιάτισσες ζούσαν μια τρυφηλή και ακόλαστη
ζωή, με την παρότρυνση των υποχωρητικών συζύγων τους. Η αλήθεια είναι
όμως πως οι γυναίκες αυτές γαλουχούνταν στα πλαίσια ενός δημοσίου
εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να διαφέρει
εντυπωσιακά από την τυπική συμπεριφορά των υπολοίπων Ελληνίδων.</p>
<p>Πέρα των ερωτικών σχέσεων με άλλους άνδρες, πολύ σημαντικό στοιχείο
για να θεωρήσει ο Αριστοτέλης την Σπάρτη γυναικοκρατούμενη κοινωνία ήταν
το δικαίωμα τους να κατέχουν και να διαχειρίζονται οι ίδιες περιουσιακά
στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων και έγγειων ιδιοκτησιών, χωρίς να
υπόκεινται σε κάποιο νομικό καθεστώς επιτροπείας. Όταν οι υπόλοιπες
Ελληνίδες μεταβίβαζαν την περιουσία τους στον σύζυγό τους ή στον
πλησιέστερο συγγενή, οι Σπαρτιάτισσες πατρούχοι ήταν ιδιοκτήτριες της
περιουσίας που είχαν κληρονομήσει!</p>
<p>Επίσης, ήταν απαλλαγμένες από τις κοπιαστικές οικιακές εργασίες, σε
αντίθεση με τις άλλες Ελληνίδες που όλος τους ο κόσμος ήταν το σπίτι
τους. Δεν μαγείρευαν, δεν έραβαν, δεν καθάριζαν: όλα αυτά τα έκαναν
γυναίκες είλωτες. Είναι πιθανόν ότι δεν θήλαζαν καν τα παιδιά τους. Είτε
συνέβαινε είτε όχι, η φήμη των Σπαρτιατισσών τροφών, που προφανώς ήταν
είλωτες, ήταν τόσο μεγάλη, ώστε, για παράδειγμα, ο Αλκιβιάδης είχε
ανατραφεί από μια είλωτα τροφό. Γενικά, οι υπόλοιποι Έλληνες, έχοντας
διαστρεβλωμένη άποψη, θεωρούσαν πως επικρατούσε ένα κλίμα ηθικής
εξαχρείωσης και ότι οι Σπαρτιάτισσες, όχι μόνο επέβαλλαν την βούλησή
τους στους άνδρες, αλλά ασκούσαν και επιρροή στις κρατικές υποθέσεις!</p>
<p>Στην Σπάρτη δεν υπήρχαν γιορτές αποκλειστικά για τις γυναίκες. Οι
κοπέλες που βρίσκονταν στο κατώφλι του γάμου διαγωνίζονταν στον χορό και
στο τραγούδι, ενώ οι παντρεμένες τραγουδούσαν σκωπτικά τραγούδια και
χλεύαζαν τους εργένηδες.</p>
<p>Ένα άλλο ιδιαίτερο γνώρισμά τους ήταν πως δεν θρηνούσαν και δεν
οδύρονταν μετά τον θάνατο ενός μέλους της οικογένειας. Δεν πενθούσαν και
δεν αποσύρονταν στα σπίτια τους, όταν οι άνδρες τους έπεφταν στον
πόλεμο, αλλά κυκλοφορούσαν περήφανες με λαμπερό και χαρούμενο πρόσωπο
για τον ένδοξο θάνατο των ανδρών τους.</p>
<p>Η Αρχιλεωνίς, η μητέρα του Βρασίδα, που της πέθανε ο γιος, όταν
έφτασαν κάποιοι απ’ την Αμφίπολη στην Σπάρτη και πήγαν να την δουν,
ρώτησε αν ο γιος της πέθανε με τρόπο ωραίο και αντάξιο της Σπάρτης.
Καθώς εκείνοι έπλεκαν το εγκώμιό του και έλεγαν πως στα κατορθώματα ήταν
ο άριστος των Λακεδαιμονίων, αυτή είπε: <em>«Ξένοι, σωστός και ενάρετος ήταν ο γιος μου, η Λακεδαίμων όμως έχει πολύ ανώτερους απ’ αυτόν».</em> Πλούταρχος.</p>
<p>Η σπαρτιατική κοινωνία ήταν η πρώτη που προσπάθησε να εφαρμόσει την<strong> ευγονική.</strong>
Η καλή φυσική κατάσταση των γυναικών συντελούσε στο να είναι υγιείς
μητέρες. Δεν θεωρούνταν κατώτερες στην κοινωνία τους. Στα νεαρά κορίτσια
χορηγούνταν παρόμοιες μερίδες τροφής με τα αγόρια. Εμποτίζονταν μέσω
μιας διαδικασίας εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης με τα ιδεώδη της
σπαρτιατικής κοινωνίας, για την υλοποίηση της οποίας είχε καθοριστική
σημασία η συμπεριφορά τους ως ενήλικων γυναικών.</p>
<p>Τέλος, όταν ενηλικιώνονταν, είχαν το δικαίωμα να κληρονομούν και να
διαχειρίζονται οι ίδιες τις περιουσίες τους. Μπορούσαν να εκφράσουν την
γνώμη τους για τον υποψήφιο γαμπρό που θα επέλεγε ο πατέρας τους και η
γνώμη τους είχε βαρύνουσα σημασία. Ήταν αυτές οι γυναίκες που, αν οι
γιοι τους επέστρεφαν ηττημένοι και ζωντανοί, τους έδειχναν δημόσια την
μήτρα τους και τους ρωτούσαν προσβλητικά αν ήθελαν να συρθούν μέσα σ’
αυτήν! Ήταν απλώς μοναδικές σε έναν φαλλοκρατικό κόσμο!<br />@OWL / terrapapers.com </p>
</div>
</article>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-16565664313867474272023-11-03T13:07:00.002+02:002023-11-03T13:07:50.955+02:00Παλυγουριό<div class="main">
<div class="cstr">
<span class="nck">
<span>ή</span> Κάστρο Παλαιού Λυγουριού
</span>
</div>
</div>
<div class="dexia">
<table class="evalt">
<tbody><tr>
<td class="w50"><br /></td><td><br /></td></tr></tbody></table></div><div class="main"><div class="gal_frame" id="gallery">
<div class="slideshow-container">
<div class="mySlides fade" style="display: block;"><img alt="Ελληνικο Καστρο" class="imgg" src="https://www.kastra.eu/pics/twz2r.jpg" /> <div class="text" style="bottom: 17px;"><img alt=" north wall - S.Lemonakis - Sep 2019" class="imgg" src="https://www.kastra.eu/pics/lygourio1.jpg" title="pics/lygourio1.jpg" /></div></div> </div></div></div>
<div class="main"><div class="gal_frame" id="gallery">
<div style="text-align: center;">
<span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot"></span><span class="dot active"></span></div>
</div>
</div>
<div class="dexia">
<br />
<table class="wht"><tbody><tr><td class="w50">Τοποθεσία:</td></tr>
<tr><td class="datwhr3 twhr3">Σε βραχώδη πρόβουνο του Αραχναίου όρους, 4,5χλμ ΒΑ από το Λυγουριό Αργλίδας</td></tr>
</tbody></table>
<table class="wht">
<tbody><tr>
<td class="w50">Περιφέρεια > Νομός: </td>
<td class="datwhr3" rowspan="6" style="background-color: #eae3c5;"><img alt="Greek Map" class="kmap" src="https://www.kastra.eu/maps/m_epidavr.gif" title="τοποθεσία κάστρου" /></td>
</tr>
<tr>
<td class="datwhr3">Πελοπόννησος<br />Ν.Αργολίδας</td> </tr>
<tr><td>Δήμος > Πόλη ή Χωριό:</td></tr>
<tr>
<td class="datwhr3">Δ.Επιδαύρου<br />• Λυγουριό</td> </tr>
<tr><td>Υψόμετρο: </td></tr>
<tr>
<td class="datwhr3">
Υψόμετρο ≈ 460 m <br /><small>(Σχετικό ϋψος ≈100 m)</small> </td>
</tr>
</tbody></table>
<table class="wht">
<tbody><tr><td class="w50"><br /></td><td> </td>
<td class="w164">Προέλευση </td>
</tr>
<tr>
<td class="datwh" style="font-variant: normal;"><br /></td>
<td> </td>
<td class="datwh"><div style="float: left; margin: 3px;">BΥΖΑΝΤΙΝΟ</div><div style="float: right; padding-top: 2px;"><br /></div></td>
</tr>
<tr>
<td class="w50"><br /></td><td><br /></td>
<td class="w164"></td></tr><tr><td class="datwh"><br /></td>
<td><br /></td>
<td class="datwh" style="font-variant: small-caps; width: 48.2%;"><br /></td>
</tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="margin: 1px auto; text-align: center;">
<ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-5510483560166737" data-ad-slot="6161196122" data-ad-status="unfilled" data-adsbygoogle-status="done" style="display: inline-block; height: 0px; width: 320px;"><div aria-label="Advertisement" id="aswift_1_host" style="background-color: transparent; border: medium; display: inline-block; height: 0px; margin: 0px; opacity: 0; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; visibility: visible; width: 320px;" tabindex="0" title="Advertisement"></div></ins>
</div>
</div>
<div class="kld"></div>
<p>Τμήματα οχυρωματικού περιβόλου και κατάλοιπα κτισμάτων σε ύψωμα στην
ανατολική πλευρά του ορεινού συγκροτήματος του Αραχναίου στην Αργολίδα.
Πρόκειται πιθανότατα για τον μεσαιωνικό οικισμό <i>Ligorio</i>, δηλαδή το Παλαιό Λυγουριό. </p>Ιστορία<p>Η
κωμόπολη Λυγουριό (ή Λιγουριό) βρίσκεται στην ενδοχώρα της Αργολίδας,
στους πρόποδες του Αραχναίου όρους μεταξύ Ναυπλίου και Επιδαύρου. </p>
<p>Το Λυγουριό είναι κοντά στη θέση της αρχαίας πόλης <b>Λήσσα</b> (την
αναφέρει ο Παυσανίας) που ήταν πάνω στο δρόμο που οδηγούσε στην αρχαία
Επίδαυρο και στο Ιερό του Ασκληπιού. Γενικά στην περιοχή αφθονούν
αρχαιολογικά ευρήματα και μνημεία από διάφορες εποχές, αρχίζοντας από τη
μυκηναϊκή περίοδο και συνεχίζοντας με την αρχαία κλασσική εποχή, μέχρι
τον Μεσαίωνα και τα νεώτερα χρόνια. <br />
Κατά τη βυζαντινή περίοδο, το μέρος πρέπει να ήταν σχετικά ανεπτυγμένο
και πυκνοκατοικημένο. Αυτό είναι πρόδηλο από το γεγονός ότι στην
ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πενήντα βυζαντινοί και μεταβυζαντινοί ναοί
μεταξύ των οποίων επτά ερειπωμένες πρωτοχριστιανικές εκκλησίες (δηλαδή
της πρώιμης Βυζαντινής περιόδου). Όμως κατά τον Μεσαίωνα, το οικιστικό
κέντρο δεν βρισκόταν στο σημείο όπου είναι το σημερινό Λυγουριό, αλλά
στον συγκεκριμένο λόφο 4,5 χλμ ΒΑ του σημερινού χωριού.<br /><br />
Το Παλαιό Λυγουριό ή Παλυγουριό ίσως βρισκόταν στον λόφο αυτό από την
αρχή της Βυζαντινής περιόδου, αλλά την πρώτη γραπτή αναφορά από
ιστορικές πηγές την έχουμε μόλις τον 14ο αιώνα. Συγκεκριμένα στη λίστα
με τα φέουδα του 1377 σημειώνεται το <b>Ligorio</b> σαν ένα από τα κάστρα που ανήκαν στην <b><i>Καστελλανία της Κορίνθου</i></b>
και στον “Gran Senescallo” (που σημαίνει “Μεγάλος Στρατάρχης”).
Φαίνεται πως το Παλυγουριό ήταν ένα από τα κάστρα που απονεμήθηκαν στον
Φλωρεντίνο <b>Νικολό Ατσαγιόλι</b> (Nicolo Acciaiuoli). Ο Ατσαγιόλι
ήταν έμπορος και στρατιωτικός από τη Φλωρεντία που έπαιξε αποφασιστικό
ρόλο στη διευθέτηση της διένεξης γύρω από τη διαδοχή στο Πριγκιπάτο της
Αχαΐας, και για τις υπηρεσίες του έγινε Βάιλος του Πριγκιπάτου και έλαβε
ως δώρο κάποια κάστρα. Από το 1342 του είχε δοθεί το κάστρο της <a href="https://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=epidavr">Πιάδας</a>, ενώ το 1358 πήρε και τα υπόλοιπα κάστρα της Καστελλανίας της Κορίνθου. (Ο <i>Gran Senescallo </i>
του καταλόγου του 1377 είναι ο Νικολό Ατσαγιόλι, παρόλο που πέθανε το
1375). Οι Ατσαγιόλι έμειναν επικυρίαρχοι στην Αργολίδα για έναν αιώνα
περίπου και μάλιστα, επειδή από το 1385 ο Νέριο Ατζαγιόλι έγινε Δούκας
των Αθηνών εκτοπίζοντας τους Καταλανούς, το Παλυγουριό ήταν μέρος του
Δουκάτου των Αθηνών. </p>
<p>Το 1451 η περιοχή παραχωρήθηκε από τους Ατσαγιόλι στους Ενετούς. Αυτή
η πρώτη Ενετική περίοδος κράτησε λίγο, καθώς το 1463 η Αργολίδα
ολόκληρη κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς στην αρχή του Πρώτου
Ενετοτουρκικού πολέμου (1463-1479). Οι Ενετοί επέστρεψαν για ένα σύντομο
διάστημα κατά την Β’ Ενετοκρατία στο τέλος του 17ου αιώνα. </p>
<br />
<big><b>Arnavilla</b></big>
<p>Μπορεί η περιοχή να ανήκε τον 15ο αιώνα στο κρατίδιο των Ατσαγιόλι
αλλά ο γαιοκτήμονας/φεουδάρχης στην περιοχή του Παλυγουριού ήταν
Καταλανός. Η μετάβαση της επικυριαρχίας στους Βενετσιάνους το 1451
εξιστορείται στο έργο του ιστορικού W. Miller (1908) και έχει ιδιαίτερο
ενδιαφέρον για το Παλυγουριό. <br />Η ιστορία έχει ως εξής: <br />Το 1451 ο
Δούκας των Αθηνών Αντώνιος Α’ παραχώρησε την Αίγινα και μέρος της
Αργολίδας στους Ενετούς μετά το θάνατο του γαμπρού του Αντωνέλλου
Καοπένα ο οποίος πέθανε άκληρος και ήταν ο τελευταίος Καταλανός
κυβερνήτης της Αίγινας. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την αντίδραση του <b>Αρνά Καοπένα</b>,
θείου του Αντωνέλλου, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης γαιών στο Παλυγουριό και
ο οποίος ήγειρε αξιώσεις για να αποδοθεί σε αυτόν η ηγεμονία του
Αντωνέλλου. Η Βενετία δεν το δέχθηκε, αλλά για να μην μπλέξει με
διεκδικήσεις, έδωσε σαν αποζημίωση μια ισόβια σύνταξη στον Αρνά και
επιπλέον τον διόρισε ρέκτορα (rettore) δηλαδή διοικητή των Ενετικών
κτήσεων σε Αίγινα και Αργολίδα. Με άλλα λόγια ο Αρνάς ξεκινώντας από
κτηματίας του Παλυγουριού εξελίχθηκε σε σημαντική προσωπικότητα της
εποχής (μέσα του 15ου αιώνα). Μάλιστα, μέχρι σήμερα το τοπωνύμιο του
οροπεδίου βορείως της κορυφογραμμής του Αραχναίου και δυτικά του κάστρου
του Παλυγουριού είναι <b>«Αρνάς»</b>!</p>
<p>Επιμένουμε σε αυτήν την ιστορία με τον Αρνά, επειδή πολύ πιθανόν να
επηρέασε την ονοματολογία του Λιγουριού. Πιστεύουμε ότι το Ligorio που
καταγράφεται μόνο το 1377, αναφέρεται σε λίστες των κάστρων του επόμενου
αιώνα με άλλο όνομα: σαν Arna villa στη λίστα του 1463 και σαν
Arnavilla στη λίστα του 1471. (Σε αμφότερες τις περιπτώσεις σημειώνεται
ως ενετική κτήση, αλλά προφανώς ήταν ενετική κτήση μόνο «στα χαρτιά»
καθώς είχαν επέλθει ήδη οι Οθωμανοί...) </p>
<p>Οι λόγοι που υποστηρίζουν αυτήν την ταύτιση είναι οι εξής: <br />1)
Είναι πολύ περίεργο που το Λυγουριό εξαφανίζεται από τις λίστες του 15ου
αιώνα παρόλο που η μεταγενέστερη ιστορία δείχνει ότι συνέχισε να είναι
αξιομνημόνευτο μέρος (άρα πρέπει να παρέμεινε στις λίστες με εναλλακτική
ονομασία). <br />2) Ο Αρνάς ως τοπωνύμιο της περιοχής και ως
προσωπικότητα της περιοχής δικαιολογεί πλήρως την ύπαρξη πολίσματος με
αυτό το όνομα. (το γεγονός ότι το όνομα δεν επέζησε μάλλον οφείλεται ότι
ξεχάστηκε ο Αρνάς ή ότι ήταν ένα όνομα που χρησιμοποίησαν μόνο οι
Ενετοί και δεν έπιασε τοπικά) <br />3) Το χωριό Άρνα Λακωνίας με το οποίο
κατά κανόνα ταυτίζεται η μεσαιωνική Arnavilla είναι μεν ένα ωραιότατο
ορεινό χωριό, αλλά δεν υπάρχει καμιά άλλη αναφορά της Λακωνικής Άρνας
στην ιστορία των Φράγκων εν Ελλάδι. Εξάλλου ένα «Παλιόκαστρο» που
βρίσκεται σε ύψωμα κοντά στην Άρνα είναι αγνώστου εποχής, μάλλον
Ελληνιστικό. Η άποψη λοιπόν ότι η Λακωνική Άρνα είναι η Arnavilla δεν
υποστηρίζεται από γεγονότα και ευρήματα.<br />4) H Arna villa δεν εμφανίζεται πριν το 1463 επειδή ο Αρνάς έρχεται στο προσκήνιο μόλις το 1451.</p>
<p>Γι’ αυτό λοιπόν πιστεύουμε ότι η Arnavilla του 15ου αιώνα μπορεί να
είναι το Παλαιό Λυγουριό. Πρέπει να επισημάνουμε πως η ταύτιση αυτή δεν
έχει προταθεί από κανένα μελετητή εξ όσων γνωρίζουμε. Για πρώτη φορά
εμφανίζεται εδώ, στον Καστρολόγο. Και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα και
τεκμηρίωση για να βεβαιωθούμε. </p>
<p>Ανεξάρτητα από το αν η Arnavilla ήταν το Παλυγουριό ή όχι, το όνομα
δεν επικράτησε. Από τον 16ο αιώνα πληθαίνουν οι μαρτυρίες για την ύπαρξη
οικισμού με το όνομα «Λυγουριό» σε διάφορες παραλλαγές. Έτσι, σε
οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα του 1520-1566, του 1645 και του 1718 το
χωριό καταγράφεται ως Λυγκουριός ή Λικούρι, ενώ σε βενετικό έγγραφο του
1542 απαντάται το επώνυμο Liguriatis da Napoli di Romania.<br /><br />Πάντως
ας σημειώσουμε εδώ ότι και για το όνομα «Λυγουριό» δεν ξέρουμε πώς
προέκυψε ούτε ποια είναι η ετυμολογία του. Υπάρχουν κάποιες θεωρίες αλλά
καμιά τους δεν είναι αρκετά πειστική. </p>
<p>Δεν είναι γνωστό πότε εγκαταλείφθηκε το Παλιό Λυγουριό ούτε είναι
γνωστό γιατί εγκαταλείφθηκε. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι στο ενετικό
κτηματολόγιο της περιοχής Λυγουριού του 1704 σημειώνεται ο οικισμός <i>Villa Ligoriò</i> στη σημερινή θέση του χωριού ενώ στα βόρεια σημειώνεται το τοπωνύμιο <i>Paleò Ligoriò</i>
δίχως ενδείξεις οικισμού (νοτιοδυτικά σημειώνεται ο οικισμός villa
Bulmeti). Αυτό σημαίνει ότι κατά τη Β’ Ενετοκρατία (1685-1715) υπήρχε
ήδη το καινούργιο Λυγουριό στη σημερινή του θέση, ενώ το Παλιό Λυγουριό
ήταν ήδη εγκαταλειμμένο. Άρα το Παλιό Λυγουριό πρέπει να ερήμωσε κάποια
στιγμή στην πρώτη Τουρκοκρατία, μάλλον περί τον 16ο αιώνα. <br />Οι λόγοι
είναι απλοί και είναι ίδιοι με τους λόγους που ερήμωσαν και άλλα
μεσαιωνικά κάστρα μετά την οθωμανική κατάκτηση: Πρώτον, οι Τούρκοι δεν
ευνοούσαν την παραμονή χριστιανικού πληθυσμού σε οχυρές θέσεις και,
δεύτερον, οι ίδιοι οι κάτοικοι προτιμούσαν να αφήσουν τα κακοτράχαλα
βουνά και να εγκατασταθούν σιγά-σιγά σε πιο φιλόξενα μέρη, αφού εξέλιπε ο
μεγάλος κίνδυνος ληστρικών επιδρομών (δεδομένου ότι οι βάρβαροι
επιδρομείς είχαν επικρατήσει πλέον και είχαν γίνει καθεστώς).</p><p><span></span></p><a name='more'></a><p></p><h2>Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία</h2><p>Το
κάστρο βρίσκεται σε ερειπιώδη κατάσταση. Στη δυτική πλευρά, που είναι
και το ψηλότερο σημείο, σώζονται ερείπια πυργοδεξαμενής (πύργος που το
ισόγειό του ήταν κινστέρνα) όπου έχει χρησιμοποιηθεί –ως συνδετικό υλικό
και ως επίχρισμα– ασβεστοκονίαμα. <br /><br />Η περίμετρος του του κάστρου
είναι περίπου 500 μέτρα και σχεδόν σε όλο το μήκος της είναι ορατά ίχνη
τειχών (ακόμα και στα πιο απόκρημνα σημεία). Βέβαια τα τείχη σώζονται σε
πολύ χαμηλό ύψος, κατά μέσο όρο περί το ένα μέτρο. <br /><br />Το ψηλότερο
τμήμα του τείχους που σώζεται βρίσκεται στην βόρεια πλευρά και το ύψος
του φτάνει τα 4 μέτρα. Στην ανατολική πλευρά που πιθανότατα ήταν και η
είσοδος του κάστρου σώζονται ίχνη δύο πύργων. Στην τοιχοποιία του των
πύργων και των τειχών είναι εμφανής η χρήση ασβεστοκονιάματος αλλά και η
χρήση κεραμιδιών (που χρησιμοποιούνταν σαν συνδετικό υλικό). <br /><br />Εντός των τειχών υπάρχουν πολλοί λιθοσωροί που είναι υπολείμματα από διάφορα κτίσματα. <br /><br />Αξίζει
να αναφέρουμε είναι ότι στο σημείο της επαρχιακής οδού Λυγουριού-Νέας
Επιδαύρου που στρίβουμε για να πάμε στο κάστρο υπάρχει σε καλή κατάσταση
ο βυζαντινός ναός του Αγ.Ιωάννη του Θεολόγου του 13ου αιώνο και
ψηλότερα από το κάστρο, η Παναγιά Χρυσοσπηλιώτισσα σφηνωμένη σε κάθετο
βράχο του Αραχναίου.</p>
<div style="margin: auto; text-align: center; width: 98%;"><img alt="ligourio" src="https://www.kastra.eu/pics/lygour-katops.jpg" style="margin: 5px auto; width: 80%;" /><br /><small>με κόκκινο το περίγραμμα του κάστρου και με μπλε η υδατοδεξαμενή </small></div><div style="margin: auto; text-align: center; width: 98%;"><small> </small></div><div style="margin: auto; text-align: center; width: 98%;"><small> <a href="https://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=palygourio&fbclid=IwAR1EZ2dRXaGeToequV0QfFpzRDOk5v0EXQY7tzwmM9huXBleja4b64w6Pqw">https://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=palygourio&fbclid=IwAR1EZ2dRXaGeToequV0QfFpzRDOk5v0EXQY7tzwmM9huXBleja4b64w6Pqw</a></small></div><p></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-43589600753284494942023-10-30T11:35:00.000+02:002023-10-30T11:35:04.871+02:00Πανσέληνος του ζωδίου του Σκορπιού <p></p>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7726373016100700311">
<p><span style="font-size: large;"><b> O Σκορπιός</b><span lang="EL" style="color: black;"> (Λατινικά <b>Scorpius</b>, συντομογραφία: <b>Sco</b>)
είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι
ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.
<br />Παρ' ότι βρίσκεται ολόκληρος στο νότιο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας, είναι
ορατός στο σύνολό του από την Ελλάδα, αργά τις νύκτες της ανοίξεως και του
καλοκαιριού.<br />
Το σωστό, επίσημο όνομά του στα ελληνικά είναι <b>Σκορπίος</b> (με τον τόνο στο
ι, γενική: <b>«του Σκορπίου»</b>).<br />
Ο <b>Άρατος ο Σολεύς </b>ονομάζει τον αστερισμό <b><i>Τέρας μέγα (τέραος
μεγάλοιο)</i></b> </span><span lang="EL" style="color: black;">(1)</span><span lang="EL" style="color: black;"> και <b><i>Μεγαθηρίον (μέγα θηρίον) </i></b></span><span lang="EL" style="color: black;">(2)</span><b><i><span lang="EL" style="color: black;"> </span></i></b><span lang="EL" style="color: black;">. </span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">Μυθολογικά αντιπροσωπεύει τον σκορπιό που σκότωσε τον
γίγαντα, κυνηγό Ωρίωνα. Γι’ αυτό θρυλείται ότι βρίσκεται στο αντίθετο σημείο του
ουρανού από τον αστερισμό τού Ωρίωνα γιατί ακόμα τον φοβάται.</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL"> </span></i></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">" Σκορπίου
εμπίπτοιεν εϋρρόου ωκεανοίο ος και επερχόμενος φοβέει μέγαν Ωρίωνα, Άρτεμις
ιλήκοι. Προτέρων λόγος, οι μιν έφαντο ελκήσαι πέπλοιο Χίω ότε θηρία πάντα
καρτερός Ωρίων στιβαρή επέκοπτε κορύνη, θήρης αρνύμενος κείνω χάριν Οινοπίωνι.
Η δε οι εξ αυτής επετείλατο θηρίον άλλο, νήσου αναρρήξασα μέσας εκάτερθε
κολώνας, Σκορπίον, ος ρα μιν ούτα και έκτανε πολλόν εόντα πλειότερος
προφανείς, επεί Άρτεμιν ήκαχεν αυτήν, τουνέκα δη και φασί περαιόθεν ερχομένοιο
Σκορπίου Ωρίωνα περί χθονός έσχατα φεύγειν"(3).</span></i></span></span></p><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL"></span></i></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Δηλαδή: </span></span><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">" Στον
Σκορπίο που ανατέλλει οι ελιγμοί θα πέσουν σαν ποτάμι στον μεγάλο Ωκεανό και αυτό
είναι που φοβίζει με την άφιξή του τον μεγάλο Ωρίωνα προς τον οποίο η Άρτεμις
ήταν ευμενής. Παλιά παράδοση λέει πως ο γενναίος Ωρίων άρπαξε το πέπλο της
κόρης όταν στην Χίο δάμαζε τα άγρια θηρία για χάρη του Οινοπίωνα. Αυτή, όμως,
έστειλε εναντίον του ένα άλλο θηρίο, σπάζοντας τους λόφους που βρίσκονταν στην
μέση του νησιού. Έναν σκορπιό τεράστιο, που τον δάγκωσε και τον σκότωσε -με όλο
που ήταν στην ακμή του- για την ανευλάβεια που είχε δείξει στην Αρτέμιδα. Γι'
αυτό λένε πως ο Ωρίων τρέχει στην άκρη της Γης μετά τον ερχομό τού
Σκορπιού"</span><span lang="EL">.</span></span></span><br />
<br />
<span><a name="more"></a></span></div><span><span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">Σε άλλον μύθο ωστόσο, θεωρούν τον Σκορπίο υπαίτιο της καταστροφικής πορείας των
αλόγων που έσερναν το άρμα του θεού Ηλίου όταν το οδήγησε ο Φαέθων </span><span lang="EL" style="color: black;">(4).</span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibguuoV5qA0aoE8Krse8tROhNwgCEy5DwBQeazexPuNkme62_JC2Q-AQOE0fCvB1nYBHgGU8hg1dW9id00MWF00PKM3jmc-2V6pwAqXfJ5QujwkhPIUwuLOFD6sEdAMRasVkn3gK2a9gE/s1600/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82+%CE%A3%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%BF%CF%8D+%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"> </span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibguuoV5qA0aoE8Krse8tROhNwgCEy5DwBQeazexPuNkme62_JC2Q-AQOE0fCvB1nYBHgGU8hg1dW9id00MWF00PKM3jmc-2V6pwAqXfJ5QujwkhPIUwuLOFD6sEdAMRasVkn3gK2a9gE/s1600/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82+%CE%A3%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%BF%CF%8D+%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibguuoV5qA0aoE8Krse8tROhNwgCEy5DwBQeazexPuNkme62_JC2Q-AQOE0fCvB1nYBHgGU8hg1dW9id00MWF00PKM3jmc-2V6pwAqXfJ5QujwkhPIUwuLOFD6sEdAMRasVkn3gK2a9gE/s400/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82+%CE%A3%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%BF%CF%8D+%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AC.jpg" width="400" /></a></blockquote>
</blockquote>
</blockquote><br /><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">Ο Σκορπίος ήταν το μεγαλύτερο ζώδιο, καθώς
σχημάτιζε ένα «διπλό αστερισμό» μαζί με τις δαγκάνες του (<b><i>Χηλαί Σκορπίου</i></b>).
<br />Αργότερα, οι Χηλαί Σκορπίου αποσπάσθηκαν και απετέλεσαν τον γνωστό, σημερινό,
ζωδιακό αστερισμό <b>Ζυγό</b>, όπως ανέφερα ξανά στην Πανσέληνο του Ζυγού. <br />
Γι’ αυτό στις αναπαραστάσεις δείχνουν μία ζυγαριά (ζυγό) ανάμεσα στις δαγκάνες
του Σκορπιού.</span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">Ο Μανίλιος τον αναφέρει με το ελληνικό επίθετο <b><i>οπισθοβάμων</i></b>
(= αυτός που περπατά προς τα πίσω). </span><br />
<span style="color: black;">Ο λαμπρότερος από τους αστέρες του ο <b>Αντάρης</b>
υπήρξε κάποτε ένα από τα σύμβολα της <b>θεάς Ίσιδας</b>.</span><br />
<span style="color: black;">Ο <b>Δάντης</b> τον θεώρησε ως <b><i>un Secchione</i>,</b>
«σχηματισμένο σαν κουβά που όλος φωτιά είναι», και στο <i>«Καθαρτήριον»</i> ως <b><i>Il friddo animal</i></b>, "το παγερό ζώο". </span><br />
<span style="color: black;">Οι αλχημιστές, επίσης, τον είχαν σε μεγάλη εκτίμηση
καθώς πίστευαν πως, μόνον όταν ο Ήλιος βρισκόταν στον Σκορπιό, ο σίδηρος μπορούσε
να μετατραπεί σε χρυσό. </span></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η
φετινή Πανσέληνος του ζωδίου του Σκορπιού θα είναι στην πλήρη
φώτισή της στις 28 Οκτωβρίου στις 23:25 μ.μ. ώρα Ελλάδος. Θα υπάρχει όμως
ταυτόχρονα και Μερική Έκλειψη Σελήνης η οποία θα γίνει στις 5 μοίρες
και 9΄ πρώτα λεπτά του ζωδίου του Ταύρου. Γι' αυτό τα άτομα που έχουν
την Σελήνη στον άξονα Ταύρου - Σκορπιού από την 0 μοίρα έως τις 10 θα
πρέπει να περιμένουν ότι θα βιώσουν συναισθηματικές εντάσεις, οι οποίες
θα διαρκέσουν μέχρις ότου ο άξονας των Εκλείψεων θα έρθει σε Σύνοδο με
τον Ήλιο τους. Προσοχή μεγάλη λοιπόν!!!<br /></span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ας δούμε όμως μαζί τι αντιπροσωπεύει αυτή η Πανσέληνος. </span></span></span>
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ο Σκορπιός είναι η 8η Πύλη του Ζωδιακού Κύκλου, γιατί ο
Σκορπιός είναι το 8ο ζώδιο στην σειρά του Κύκλου.</span> Είναι σαν ζώδιο, η Πύλη των συνειδησιακών και υπαρξιακών θεμάτων από την
οποία μπορούμε να μεταλλαχτούμε και να εξυψωθούμε: </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdUGwUmpPSwOqR2qyyS4DDIPXi3_yW2t_a1zNVct0cH2rRWCvxiHA3GAHaL7alfgd2-TaULlt8JUpB-6Zt5xBZNddRIR0VzvGq50xv0py_0VOmWlzz6DeMEDcCssbfcL8zINtKzfHgEG0/s1600/%CE%A6%CE%AF%CE%B4%CE%B9.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdUGwUmpPSwOqR2qyyS4DDIPXi3_yW2t_a1zNVct0cH2rRWCvxiHA3GAHaL7alfgd2-TaULlt8JUpB-6Zt5xBZNddRIR0VzvGq50xv0py_0VOmWlzz6DeMEDcCssbfcL8zINtKzfHgEG0/s200/%CE%A6%CE%AF%CE%B4%CE%B9.jpeg" width="142" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">
</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">από φίδια στο φυσικό πεδίο </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqkN2cwuakhYtvVHWeZB3JHQRW9oXjq7XkCZ6ZhwzNlYul2FKWGen9AocfmEVg0l66TIGcrPDhbqxVDFeZDrLmB-CX6OlLjNkEsTvKp-RkCYDQ7WqUw3hfwuVwRiFi825LQPNmnd8co2o/s1600/%CE%A6%CE%AF%CE%B4%CE%B9.jpeg"><span style="color: blue; text-decoration: none;">
</span></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_aiyp-qOWMPtPiwcgdBHkXHEL6z488my5HZg2LpPJiEm9een3aVYnqR5PxE7Iwt1OWHHhCQQ6tWSHjklldKNb6JoHpv6vKc7GljWRFe7fsfMZxYVQKxLxGFbufcJQKaNQWRBwQ-PNdoA/s1600/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BF.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_aiyp-qOWMPtPiwcgdBHkXHEL6z488my5HZg2LpPJiEm9een3aVYnqR5PxE7Iwt1OWHHhCQQ6tWSHjklldKNb6JoHpv6vKc7GljWRFe7fsfMZxYVQKxLxGFbufcJQKaNQWRBwQ-PNdoA/s1600/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BF.jpg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">να γίνουμε, πρώτα, σκορπιοί στο συναισθηματικό πεδίο <br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">
</span> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtGU0HNGolpDlex4HUfJfNZiznVZLFyiHqg6tAxfy7p033AR5xM6ypzrSeaTnOxyCjnUKeOyKJaVK6KSB1GzbWtq-acvnoh_kMQUaMZQifgQUDgeIahOiBxtX_yLVGWMKYh5xiVLdVsi4/s1600/%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CF%8C%CF%82.jpg"><span style="color: blue; text-decoration: none;">
</span></a></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBjJBWZmFtghkVhyuYI0B5sXYQASZRZ7TMOCJE25PjrUhkiHzfTiBbWL4MxMiVlJ_MWgGFHMod1K8lZ4JlqaxPkHKw3WeSGfEsXibJ1yVhROqR-v6A3KcnGi8WT8rrTPajONm-wVIMZwc/s1600/%CE%91%CE%B7%CF%84%CF%8C%CF%82.jpeg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBjJBWZmFtghkVhyuYI0B5sXYQASZRZ7TMOCJE25PjrUhkiHzfTiBbWL4MxMiVlJ_MWgGFHMod1K8lZ4JlqaxPkHKw3WeSGfEsXibJ1yVhROqR-v6A3KcnGi8WT8rrTPajONm-wVIMZwc/s1600/%CE%91%CE%B7%CF%84%CF%8C%CF%82.jpeg" /></a></span></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_DTvedzt-OdvBd24CihIhrpfcs5YSWBO7_xlvS4elFgXVWGusjqaMoj2ddfAE-13JsbPny0BWw2hUlMxMRtFuceaiVxoLhTeB4vSjdgc9GX5Ph2mPjljzKqSfSTRtpYRvdut4m38LHeU/s1600/Chronos_oeuvre_grand.jpg"><span lang="EL" style="color: blue;"><br />
</span></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">και στο τέλος υψιπετείς αετοί στο νοητικό πεδίο.</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_aiyp-qOWMPtPiwcgdBHkXHEL6z488my5HZg2LpPJiEm9een3aVYnqR5PxE7Iwt1OWHHhCQQ6tWSHjklldKNb6JoHpv6vKc7GljWRFe7fsfMZxYVQKxLxGFbufcJQKaNQWRBwQ-PNdoA/s1600/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span><a name='more'></a></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_aiyp-qOWMPtPiwcgdBHkXHEL6z488my5HZg2LpPJiEm9een3aVYnqR5PxE7Iwt1OWHHhCQQ6tWSHjklldKNb6JoHpv6vKc7GljWRFe7fsfMZxYVQKxLxGFbufcJQKaNQWRBwQ-PNdoA/s1600/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Είναι το σημείο που πρέπει να πετύχουμε να λάμψει το Φως μέσα μας, το σημείο
που πρέπει να στραφούμε στο καλό της ανθρωπότητας και της ατομικής μας
ανθρώπινης υπάρξεως. Εδώ, πριν από την μύηση, ο <b><i>άγγελος της Παρουσίας </i></b>(η
δύναμη που μας παρακολουθεί στην εσωτερική μας πορεία) και ο <b><i>ένοικος του
Κατωφλίου</i></b> ή όπως πολύ ωραία μάς τον αναφέρει ο Άλαν Λήο, σαν Μεγάλο
Διαχωριστή, στην «Εσωτερική του Αστρολογία», ο <b><i>Κρόνος</i></b>, </span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">θα σταθούν αντιμέτωποι και θα πρέπει να γίνει η μάχη, ο
γνωστός Αρμαγεδδών, ώστε το φως του προσωπικού εαυτού μας να αρχίσει να σβήνει
στην λάμψη της Ενέργειας που εκπορεύεται από τον καλό μας Άγγελο - Προστάτη! </span></span></span><br /><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">
Εάν οι ενέργειές μας είναι σύμφωνες με τον Νόμο, σε συμπαντικό επίπεδο
όμως, όχι
σύμφωνα με τον ανθρώπινο νόμο, τότε η πύλη θα ανοίξει και θα αλλάξουμε
ψυχικό επίπεδο, προχωρώντας σε άλλο συνειδησιακό πεδίο ανελίξεως.
</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Στο ζώδιο του Σκορπιού αντιστοιχεί η παραβολή <b><i>«του
Ασώτου υιού»</i></b>, ο οποίος αποκτώντας τον αυτο-έλεγχό του, αποφασίζει να
επιστρέψει πίσω στον πατέρα του και αρχίζει να ανεβαίνει την σκάλα για την
επιστροφή στον <b><i>«Οίκο του Πατρός»</i></b>. <br />
<br />
Ο <b><i>Άθλος του Ηρακλή</i></b> που αντιπροσωπεύει την Πανσέληνο του Σκορπιού
είναι η <b>«Λερναία Ύδρα»</b>. </span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtGmn4WxTlnkIJy11p2iWk1ar4nzkiKvnCcOr9aZzMGIMg5rOGvnp_XN10mmh4xd0zKj4tfisK35H1gXzH6bLVyXx-DJ_hoEGwHwSaUPWSe4J5efDPz_X8Byy44yXg0_O0TX-HyRpvzuI/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9B%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%B1+1+Bosio_Louvre_1.jpg"><span style="color: blue; text-decoration: none;">
</span></a></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η Λερναία Ύδρα ήταν ένα μυθικό ον με επτά ή εννέα
κεφάλια, -τα εννέα κεφάλια είναι ένας αριθμός που προκύπτει από το 3 Χ 3, την
τριαδικότητα του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος- το οποίο σκότωσε ο
Ηρακλής στον δεύτερο άθλο του. </span>Γεννήθηκε από την Έχιδνα </span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">και τον </span></span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Τυφώνα και ήταν αθάνατη.</span></span></span></span></span><br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /> </span></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDcYZf0kZ82qOfkayrQXMwJ6NQbEL0xF1STzASpgvPNxb_b1jUMvBbqan-JW-0E1DawIHSvzdr8MwbpHuGYoNbdvcwNWFMTNEZhE3vIpVrPFbhv7aDhA0TiAy7lk2zcVfLBq6UjDEhB9Y/s1600/%25CE%25A4%25CF%2585%25CF%2586%25CF%258E%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25BD%25CE%25B1.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDcYZf0kZ82qOfkayrQXMwJ6NQbEL0xF1STzASpgvPNxb_b1jUMvBbqan-JW-0E1DawIHSvzdr8MwbpHuGYoNbdvcwNWFMTNEZhE3vIpVrPFbhv7aDhA0TiAy7lk2zcVfLBq6UjDEhB9Y/s1600/%25CE%25A4%25CF%2585%25CF%2586%25CF%258E%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25BD%25CE%25B1.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Τυφών και Έχιδνα</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></div><br /><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable">
<tbody>
<tr>
<td style="padding: 0in;"><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRyUC6gzGZfFIzVKtNQNnnF0JldKGqE3yT_VSmuw0tNiGwJY9FEdjanUGEDXuzv2NVg-wupHY4qWBYvQtaG0omw0BENeDI_KgeOueFMLeRYDEOR_YhfgqzlBEu23HZdlyWURySp2Quwhs/s1600/%CE%A4%CF%85%CF%86%CF%8E%CE%BD.jpg"><span style="color: blue; text-decoration: none;">
</span></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></td>
</tr>
<tr>
<td style="padding: 0in;"><br /></td>
</tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ζούσε στην περιοχή της λίμνης
Λέρνης νότια του Άργους, στους πρόποδες του όρους Ποντίνου, κοντά στην πηγή της
Αμυμώνης.</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Υπάρχουν δύο αναφορές για τον μύθο. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">
Ας τις δούμε μαζί. <br />
Σύμφωνα με την πρώτη μυθολογική αναφορά, ο Ηρακλής προσπάθησε να την σκοτώσει,
κόβοντας τα κεφάλια της, αλλά ενώ έκοβε ένα, στην θέση του, έβγαιναν δύο.
Απογοητευμένος και κουρασμένος ζήτησε την βοήθεια του ανιψιού του, του Ιόλαου, ο
οποίος, μόλις ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, αμέσως έκαιγε την πληγή που
εδημιουργείτο με έναν δαυλό. Μετά από πολύ έντονη προσπάθεια κατάφεραν να την
αποκεφαλίσουν. <br />
</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-gKnTtHHB3BKl8zzqXnZHu_uMoXMKOFhyphenhyphen4JZw_zchglvRlPB7L227KdC4fyp8H8zxI2BPbem3I7zZ5DHOozwHfNSVe5kiCYTB0gg_c74WbChcuPn40Pd83k2RdJ1k8-jcF08b7-Qqnb4/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9B%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%8E%CE%B4%CF%81%CE%B1+2.jpeg"><span style="color: blue; text-decoration: none;">
</span></a><span lang="EL">Το τελευταίο κεφάλι, μάλιστα, που ήταν το κεντρικό και
αθάνατο, το έκοψαν και το έθαψαν βαθιά στην γη για να μην ξαναζωντανέψει. <br />
Από το αίμα της ο Ηρακλής έκανε τα βέλη του δηλητηριώδη.</span> </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjue6BNZj8pnnR-yYHBTYakKAu7of-fi6pHrJKsdye-9i6JLAdRQfavzQ9ibDYnQANM8dpNnB-1D9PGfy5feD2ZaV89OY09rOLAv_pfRNm5JeDbQXHHdnYPO59f5QjPwaGnMPZwoO47w6o/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9B%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%B1+3.jpeg"><span lang="EL" style="color: blue;"><br />
</span></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT8ZjgD6-d_jW6eTYP0Oz2pNch1x-tD_5ecgjie-aWLNZSKRxHW5t-_iuj8k-ts3IqKylEGzohvV_xaLGB711AqmueKz5MnTkdq35QawW4-S9LY8xb5WUS2hXGGJhRXTut23jLfU2jN80/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9B%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%8E%CE%B4%CF%81%CE%B1+2.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT8ZjgD6-d_jW6eTYP0Oz2pNch1x-tD_5ecgjie-aWLNZSKRxHW5t-_iuj8k-ts3IqKylEGzohvV_xaLGB711AqmueKz5MnTkdq35QawW4-S9LY8xb5WUS2hXGGJhRXTut23jLfU2jN80/s400/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9B%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%8E%CE%B4%CF%81%CE%B1+2.jpeg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε, όσο πιο απλά γίνεται αυτόν
τον μύθο:<br />
Η Λερναία Ύδρα είναι όλη η κακότης που, τυχόν, έχουμε μέσα μας και δεν μπορούμε
να την τιθασεύσουμε. Από αυτήν μάς συμβουλεύει ο μύθος ότι πρέπει να
απαλλαγούμε όχι με απλή κοπή, γιατί το στέλεχος παραμένει και μάλιστα
διπλασιάζεται, αλλά με κάψιμο και μάλιστα με το "Ιερόν Πυρ", το "εσώτερον πυρ" ώστε
να μην της επιτρέψουμε να ξαναπαρουσιαστεί. Μόνον τότε χάνεται η δύναμή της. <br />
Μέσα στον βάλτο των παθών μας, λοιπόν χρειάζεται εξαγνισμός. Μόνον έτσι
αντιμετωπίζεται το δηλητήριο των επιθυμιών του ασυνειδήτου. <br />
Το κεντρικό και αθάνατο κεφάλι θάβεται γιατί ο πυρήν της ανθρώπινης ψυχής δεν
μπορεί να καεί. Ζει, αλλά εξουσιάζεται από τον άνθρωπο. <br />Στην δεύτερη εκδοχή του μύθου τα γεγονότα εξελίσσονται διαφορετικά.<br />Ας τα
αφουγκραστούμε:<br />
Στο αρχαίο Άργος είχε πολύ καιρό να βρέξει. Η <b>Αμυμώνη</b>, κόρη του Δαναού,
ζήτησε ικετευτικά την βοήθεια του Ποσειδώνος, με τον οποίο είχε γεννήσει τον
Ναύπλιο, για να βρει νερό. <br />
Ο Ποσειδών την διέταξε να κτυπήσει έναν βράχο και κάνοντάς το, η Αμυμώνη,
ανάβλυσαν τρία κρυσταλλένια ρυάκια. <br />
Την ίδια στιγμή, όμως, μία Ύδρα, με εννέα κεφάλια, από τα οποία το ένα ήταν
αθάνατο, έκανε εκεί την φωλιά της. Τα κρυσταλλένια αυτά ρυάκια έγιναν με τον
καιρό ένα δύσοσμο έλος. <br />
Ο Ηρακλής, σε αυτόν του τον άθλο, έπρεπε να σκοτώσει την Λερναία Ύδρα, για να
καθαρισθεί ο τόπος. <br />
Δυσκολεύτηκε πολύ να βρει την φωλιά του τέρατος, αλλά το τέρας δεν έβγαινε, παρά
τις προσπάθειές του, όπως, ακριβώς, δεν μπορούμε και εμείς σε ένα καθημερινό
επίπεδο να προβάλλουμε τον κατώτερο εαυτό μας, επειδή το υποσυνείδητο, μέσα στο
οποίο κατοικεί, είναι δύσκολο να έρθει στην επιφάνεια, με εύκολο τρόπο. <br />
Τότε, αποφάσισε να ρίξει τα βέλη του, πασαλειμμένα με πίσσα για να κάνει το
τέρας να βγει. Έτσι και έγινε! <br />
Η Ύδρα πήδησε προς τον Ηρακλή και προσπαθούσε να τυλιχθεί γύρω από τα πόδια του
για να τον εξουδετερώσει. Εκείνος προσπάθησε να κόψει τα κεφάλια της, αλλά,
δυστυχώς, εκεί που έκοβε ένα, φύτρωναν δύο. </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjue6BNZj8pnnR-yYHBTYakKAu7of-fi6pHrJKsdye-9i6JLAdRQfavzQ9ibDYnQANM8dpNnB-1D9PGfy5feD2ZaV89OY09rOLAv_pfRNm5JeDbQXHHdnYPO59f5QjPwaGnMPZwoO47w6o/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9B%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%B1+3.jpeg"><span style="color: blue; text-decoration: none;">
</span></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Έτσι, με πολύ μεγάλη προσπάθεια, σήκωσε ψηλά το τέρας, το
οποίο έχασε την δύναμή του μόλις το κάλυψαν οι ακτίνες του Ηλίου και ο αέρας,
όπως συμβαίνει και με εμάς, όταν συνειδητοποιούμε τα «εσώψυχά» μας και τα βγάζουμε στο φως. </span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Όταν έπεσε κάτω η Ύδρα, χωρίς ζωή πια, ο Ηρακλής ξεχώρισε
την αθάνατη κεφαλή, την έκοψε και την έθαψε κάτω από έναν βράχο, ώστε να μην
μπορεί ποτέ να βγει στην επιφάνεια.<br />
Ο μύθος αυτός μας βοηθάει να κατανοήσουμε ότι το Φως που καίει μέσα μας και η
καθαρή μας καρδιά μπορούν να αποδιώξουν κάθε συναισθηματική και ψυχική
δυσοσμία, όταν αυτήν την φέρνουμε στην επιφάνεια και την αντιμετωπίζουμε με
γενναιότητα! </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η 8η πύλη του Σκορπιού είναι, λοιπόν, το σημείο που μας
φωνάζει: <b><br />
</b></span><b> </b></span></span></div> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL"> «Πρόκληση για
Μαθητεία»</span></b><span lang="EL">.</span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />
Παλεύοντας ενάντια στον κατώτερο εαυτό μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο των
μύθων γινόμαστε Μαθητές - Μαχητές – Θριαμβευτές, αφού κατανοήσουμε το έλος των
κακών μας προδιαγραφών και τις μεταλλάξουμε για να μπορέσει το Φως της
Πανσελήνου που λάμπει στην 8η πύλη του Σκορπιού να λάμψει μέσα μας! <br />
Οι τελετουργίες της Πανσελήνου του Σκορπιού αφορούσαν τα <b><i>Μυστήρια της
Αποκαλύψεως</i></b> και τα τυπικά των <b><i>Σαβαϊτιστών</i></b><i>.</i> <br />
Όλοι γνωρίζουμε την δυσκολία που παρουσιάζει η «Αποκάλυψη του Ιωάννου» για να
την κατανοήσουμε. <br />
Ο <b>Σαβαϊτισμός</b>, το δεύτερο σκέλος των τελετουργιών του Σκορπιού, είναι η
θρησκεία των αρχαίων <b>Χαλδαίων</b>. Πίστευαν σε μία απρόσωπη,
συμπαντική,
θεία αρχή, την οποία ποτέ δεν ανέφεραν, αλλά πρόσφεραν λατρεία στους
ηλιακούς, σεληνιακούς και πλανητικούς θεούς και κυβερνήτες, θεωρώντας τα
άστρα και τα
άλλα ουράνια σώματα, σαν αντίστοιχα, σύμβολά τους. <br />
Οι Σαβαίοι ήταν, δηλαδή, αστρολάτρες που λάτρευαν τους κυβερνήτες των αστέρων. <br />
Την 15η Νοεμβρίου, επίσης ξεκίναγε ο μήνας <b>Μαιμακτηριών</b> για τους
Αθηναίους, που ονομάστηκε έτσι από την εξιλεαστική εορτή των Μαιμακτηρίων, προς
τιμήν του Μαιμάκτου Διός, ο οποίος ερμηνευόταν ως ενθουσιώδης και ταραχοποιός ή
και ως μειλίχιος και καθάρσιος. <br />
Στην διάρκεια της τελετής, που ονομαζόταν <b>Πομπαία</b>, οι Αθηναίοι έκαναν
καθαρμούς στα τρίστρατα κρατώντας στα χέρια τους το κηρύκειο του Ερμή και το <b>«του
Διός κώδιον»</b>, μαγική προβιά, την οποία πατούσαν με το αριστερό πόδι και
πίστευαν πως το δέρμα αυτό καθαρίζει κάθε βρωμιά, γι’ αυτό το περιέφεραν και
μετά το πετούσαν μακριά. <br />
Βλέπουμε και στα Μαιμακτήρια, ότι οι άνθρωποι που συμμετείχαν είχαν την ίδια
επιθυμία, με τις έννοιες της Πανσελήνου του Σκορπιού, να απαλλαγούν από τον
κατώτερό τους εαυτό. <br />
Σε αυτήν την Πανσέληνο λειτουργούν: <br />
<br />
Α) η 4η ακτίνα, <b>Ερμής</b> και εδώ βλέπουμε στην τελετή των Μαιμακτηρίων το
κηρύκειό του να εξιλεώνει τα τρίστρατα.<br />
<br />
Β) Η 2η ακτίνα, <b>Δίας,</b> Αγάπη – Σοφία που οδηγεί στην ανώτερη ψυχική
ποιότητα και <br />
<br />
Γ) η 6η ακτίνα, <b>Άρης</b>, η οποία κάνει με το αντιδιαμετρικό ζώδιο του
Ταύρου, το πνεύμα να μάχεται την ύλη και η ύλη το πνεύμα, οδηγώντας σε
αντιπαραθέσεις, που ο σκοπός τους είναι να αφυπνίσουν τον κατώτερό μας εαυτό. <br /><br />
Στο ζώδιο του Σκορπιού, άλλωστε εξωτερικός και εσωτερικός κυβερνήτης είναι ο Άρης και ιεραρχικός ο Ερμής.<br /> <br />
Ο ανώτερος βασικός τόνος αυτής της Πανσελήνου είναι:</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b>«Είμαι πολεμιστής και από την μάχη
βγαίνω νικητής».</b> </span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"> </span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η μάχη μας, εδώ, επικεντρώνεται, κυρίως, στην νοητική φύση. Πρέπει να παλέψουμε
ενάντια στις πλάνες, στο σκοτάδι, στην άγνοια για να επιλύσουμε τα μεγάλα
προβλήματά μας. Υπάρχει ένα κύμα που αν το πιστέψουμε θα μας κρατήσει πάντα
ψηλά, μέσα στον ωκεανό της ζωής. <br />
<br />
Ας κάνουμε, λοιπόν, την προσευχή μας:<br /> </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">«Είμαι ή δεν είμαι καλός πολεμιστής; Αυτό ζητώ να μου
απαντήσετε! Αν είμαι, απαλλάξτε με από την πλάνη, για να οδηγηθώ, από το
σκοτάδι των υποσυνείδητων φόβων μου, στο αληθινό Φως της πίστης και της
προσφοράς. Η νίκη επάνω στην πλάνη είθε να μου γίνει φώτιση ή μεταμόρφωση της
φύσεώς μου, ώστε να παλέψω ενάντια στην αδικία, την αρρώστια, το έγκλημα και την
σκλαβιά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της θεϊκής μου φύσεως. Αν δεν είμαι
καλός πολεμιστής, βοηθήστε με, με τις νουθεσίες σας, γιατί Εσείς μπορείτε να
μου μάθετε πώς μπορώ να βρω το πραγματικό μου Φως και να προχωρήσω στην εσωτερική μου γαλήνη». </span></i></span></span>
</div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <i> </i><span lang="EL"><i>Γένοιτο</i></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"> <span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ευγενία </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Βιβλιογραφία<br />
<br />
</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">(1) Τα Φαινόμενα και Διοσημεία του Αράτου του Σολέως <br />(στιχ. 402)</span> <span lang="EL"> - Ευαγγέλου Σπανδάγου - Εκδόσεις Αίθρα</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">(2) στιχ. 84 του ιδίου.</span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">(3) στιχ. 635 - 646 του ιδίου <br />(4) Φαέθων και Προζερπίνη -
Ευγενία Σούρδη - Εκδόσεις Ηλίανθος (αφιλοκερδώς προσφερθέν)</span></span></span></div>
</div><p> <span class="post-author vcard">Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>
</p></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-70975016843775445262023-10-26T13:02:00.006+03:002023-10-26T13:02:44.733+03:00Η σφαγή των Ελλήνων από το Βυζάντιο και την Εκκλησία! – Το «ISIS» της τότε εποχής<p>
</p><div class="left relative" id="mvp-post-main">
<div class="mvp-post-main-out left relative">
<div class="mvp-post-main-in">
<div class="left relative" id="mvp-post-content">
<header class="left relative" id="mvp-post-head">
<h3 class="mvp-post-cat left relative"><a class="mvp-post-cat-link" href="https://parganews.com/parga/istoria/"><span class="mvp-post-cat left">ΙΣΤΟΡΙΑ</span></a></h3>
</header></div></div></div></div><div class="entry-content clearfix">
<div class="left-col pull-left"></div>
<div class="g g-2"></div>
<div id="stcpDiv">Τα παρακάτω είναι αυτοκρατορικά διατάγματα από την
εποχή του Βυζαντίου με τα οποία δίνονται οδηγίες προς τους τοπικούς
άρχοντες για το πως θα εξαλείψουν τους “Έλληνες”. Σαν Έλληνες θεωρούνται
αυτοί που δεν ασπάστηκαν τον χριστιανισμό αλλά συνέχιζαν να εξασκούν
την προγονική τους Ελληνική θρησκεία και να διαβάζουν και να μελετούν
αρχαία κείμενα φιλοσόφων.</div>
<div></div>
<div>
<div id="stcpDiv">
<p>Εντύπωση προκαλεί η φράση «<strong>διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού»</strong>! Ο ορισμός του μίσους! Απολαύστε:</p>
<p>«Διατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί τους (των Ελλήνων), όσα
βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών
και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής
θρησκείας. Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί
κάποιος που έχει παραβλέψει αυτόν τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή
του θανάτου».<strong>(Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντιανός προς Ισίδωρον, Έπαρχο Πραιτωρίου, 14 Νοεμβρίου 435 μ.Χ.)</strong></p>
<p>«Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους τόπους
της οικουμένης. Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτόν τον
νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό».<strong> (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11 : αυτοκράτωρ Κωνστάντιος Α’ προς Ταύρο. Έπαρχον του Πραιτωρίου, Δεκέμβριος 534 μ.Χ.)</strong></p>
<p>«Τέτοιου είδους πράξεις (λατρεία των ελλήνων θεών) αν εξακολουθούν να
συμβαίνουν(η καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή
σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί ταμείο των ιεροτάτων
ανδρών (δηλαδή των Ιερέων της Χριστιανικής Εκκλησίας) ενώ ο ιδιοκτήτης
τους, που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα αποπεμφθεί από
το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του και αφού
υποστεί βασανισμό με μεταλλικά όργανα, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία». <strong>(Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.8,αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον, Έπαρχο του πραιτωρίου. Παρεδόθη το 472 μ.Χ.)</strong>.</p><div class="code-block code-block-9" style="clear: both; margin: 8px 0;"></div>
<p>«Διατάσσουμε τους άρχοντές μας, αλλά και όσους διδάσκονται από τους
θεοφιλέστατους επισκόπους, να αναζητούν σύμφωνα με το νόμο όλες τις
περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της Ελληνικής θρησκείας έτσι ώστε να μη
συμβαίνουν, αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται. Κανείς να μην έχει το
δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη(περιουσίες) ή να χαρίζει με δωρεά
οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους, που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την
ασέβεια του Ελληνισμού. Όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ’ αυτόν τον
τρόπο θα αφαιρούνται. Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία να διατηρηθούν σε
ισχύ όλες οι τιμωρίες, με τις οποίες οι προηγούμενοι βασιλείς είχαν
απειλήσει να τιμωρήσουν την Ελληνική πλάνη, με τις οποίες προσπαθούσαν
(οι προγενέστεροι χριστιανοί βασιλείς) να διασφαλίσουν την Ορθόδοξη
πίστη». <strong>(Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.9 επίσης Β1,1,19 και Νομοκάνων 6,3. Ο συγκεκριμένος νόμος θεωρείται νομοθέτημα του Ιουστινιανού).</strong></p><div class="code-block code-block-8" style="clear: both; margin: 8px 0;">
</div>
<p>«Επειδή μερικοί συνελήφθησαν(αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό
βάφτισμα) διακατεχόμενοι την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να
διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας,
αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα
επιείκειας. Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην
εσχάτη των ποινών. Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάφτισμα, θα
πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους
και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την
αληθινή πίστη των χριστιανών. Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη
που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο
βάπτισμα. Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν(να
ζητήσουν μόνοι τους δηλαδή το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα
πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας,
ούτε κινητής ούτε ακίνητης. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα
εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες
τιμωρίες. Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν
από τη νόσο και τη μανία(μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε
προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη διαφθείρουν πια τις ψυχές των
μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Αν φανεί λοιπόν κάποιος τέτοιος άνθρωπος
και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς
και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές.
Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε
μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσα δε
είναι μεγαλύτερα στην ηλικία θα πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες
εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους θείους
(εβραιο-βιβλικούς) κανόνες. Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά
(αρχαιο-Ελληνική) πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη
συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθόδοξων χριστιανών. Όσων
δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή περιουσία μεγάλη και για να
κρατήσουν προσχήματα(προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να
έρθουν να βαφτιστούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους
και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη,
διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα
πολιτικά τους δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες,
αφού είναι φανερό, ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη. Θεσπίζουμε
αυτούς τους νόμους για τους αλιτήριους Έλληνες».<strong>(Ιουστινιάνειος κώδικας 1.11.10).</strong></p>
<p>Κάτω από την κυριαρχία των αυτοκρατόρων της Ανατολικής Ρώμης του
Θεοδοσίου 379-395 και του Ιουστινιανού 527-565 φροντίσανε για τα
μεγαλειώδη ανθελληνικά Νομοθετήματα και μ΄ αυτά την αυξανόμενη καταπίεση
της Ελληνικής θρησκείας. Μεγαλοπρεπή αριστουργήματα κτιριακών
οικοδομημάτων καταστράφηκαν ή μετατράπηκαν σε εκκλησίες και οι
τελετουργίες των αρχαίων απαγορεύτηκαν Παρά τούτων των διαπιστώσεων και
γεγονότων οι αγώνες επιβιώσανε και επί των χριστιανικών χρόνων μέχρι το
393 μετά Χριστών</p>
<p>Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Τον Φεβρουάριο του 380 καθιέρωσε τον
«θρίαμβο της ορθοδοξίας» και υπέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία τον
χριστιανισμό. Συγκάλεσε το 381 τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο για να
αποβάλει τους αιρετικούς και να ρυθμίσει τις διάφορες ενδοεκκλησιαστικές
έριδες. Υπό του Θεοδοσίου εγκαινιασθείς διωγμός εναντίον των αιρετικών
επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ανατολής. Όλες οι εκκλησίες και όλα τα
ιερά κτήματα δόθηκαν στους ορθοδόξους, απαγόρευσε στους αιρετικούς να
κατέχουν πολιτικά αξιώματα, πολλούς από αυτούς τους έστειλε στην εξορία.</p>
<p>Επίσης εστράφη με φανατισμό εναντίον των επιμενόντων στην
αρχαιοελληνική λατρεία, προέβηκε ακόμα περαιτέρω μεταξύ άλλων και στην
κατάργηση των ολυμπιακών αγώνων και γενικά πανελλήνιων αγώνων, ως
υποθάλποντων αυτήν την λατρεία. Οι φανατικοί χριστιανοί αφού έλαβαν
θάρρος και αποθρασύνθηκαν από τη στάση του αυτοκράτορα, προέβησαν στην
κατεδάφιση πολλών αρχαίων ναών. Μεταξύ άλλων κατεστράφη τότε ο περίφημος
ναός του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια, ο περικαλλής ναός στην Απαμεία και
πολλοί άλλοι. Κατ΄ αυτόν τον τρόπον θριάμβευσε επί της εποχής του
Θεοδοσίου ο χριστιανισμός επί των Ελλήνων εθνικών, και των αλλιώς
σκεπτόμενων και επίσης η Ορθοδοξία επί των αιρετικών, έτσι που
ανακηρύχτηκε από την εκκλησία ως Θεοδόσιος ο Μέγας.</p>
<p><strong>324</strong> Ο Κωνσταντίνος συντρίβει τον ανταγωνιστή του
Λικίνιο και ανακηρύσσει τον Χριστιανισμό μόνη επίσημη λατρεία της
Αυτοκρατορίας. Λεηλατεί το Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνος κοντά στην
Μίλητο και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του. Στο ιερό
όρος Άθως εξαπολύεται μέγας διωγμός κατά των Εθνικών και καταστρέφονται
όλα τα εκεί ελληνικά Ιερά.</p>
<p><strong>326</strong> Με προτροπή της μητέρας του Ελένης, ο
Κωνσταντίνος εκθεμελιώνει το Ιερό του Θεού Ασκληπιού στις Αιγές της
Κιλικίας και χρησιμοποιεί τους κίονές του για κατασκευή εκκλησιών.
Επίσης, καταστρέφει τον Ναό της Θεάς Αφροδίτης επάνω στον υποτιθέμενο
τάφο του ραβί Τζεσουά, αλλά και άλλους Ναούς της ιδίας Θεάς όπως λ.χ.
στην Άφακα Λιβάνου, την Μάμβρη, την Φοινίκη και την Βααλβέκ (Ηλιόπολη),
και αυτές οι καταστροφές είναι βεβαίως μόνον όσες ομολογεί ο βιογράφος
του Ευσέβιος.</p>
<p><strong>335</strong> Εγκαίνια της Εκκλησίας του. «Αγίου Τάφου», ο
οποίος κτίσθηκε στη θέση του Ναού της Θεάς Αφροδίτης που ο Κωνσταντίνος
κατέστρεψε το 326 – 327, και για τον διάκοσμό του λεηλατούνται όλα
σχεδόν τα Εθνικά Ιερά της Παλαιστίνης και της Μικράς Ασίας. Με ειδικό
αυτοκρατορικό διάταγμα σταυρώνονται ως τάχα… υπαίτιοι της κακής
συγκομιδής εκείνου του έτους (…) όλοι οι «μάγοι και μάντεις», και
ανάμεσά τους μαρτυρεί ο Νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος εξ Απαμείας,
μαθητής του Ιαμβλίχου.</p>
<p><strong>355</strong> Στους «Αποστολικούς Κανόνες», συνταχθέντες εκείνη ακριβώς την εποχή, διαβάζουμε τα εξής ανατριχιαστικά:</p>
<p>«Απόφευγε όλα τα βιβλία των Εθνικών. Τι χρειάζεσαι τις ξένες
συγγραφές, τους νόμους και τους ψευδοπροφήτες που οδηγούν τους άφρονες
μακριά από την πίστη; Τι βρίσκεις να λείπει από τις εντολές του Θεού και
το αναζητάς στους μύθους των Εθνικών;<br />
Αν επιθυμείς να διαβάζεις ιστορίες έχεις το βιβλίο των Βασιλειών, αν
ρητορική και ποιητική έχεις τους Προφήτες, έχεις τον Ιώβ, έχεις τις
Παροιμίες, όπου θα βρεις σοφία μεγαλύτερη από κάθε ποιητική και
σοφιστική, γιατί αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου, του μόνου σοφού.<br />
Αν επιθυμείς τραγούδια έχεις τους Ψαλμούς, αν επιθυμείς αρχαίες
γενεαλογίες έχεις την Γένεση, αν νομικά βιβλία και επιταγές, έχεις τον
ένδοξο Θείο Νόμο. Γι’ αυτό απόφευγε με επιμονή κάθε εθνικό και διαβολικό
βιβλίο».</p>
<p><strong>356</strong> Κοινό έδικτο του Κωνσταντίου και του Κώνσταντος
(«Προς τον Φλάβιο Ταύρο, Έπαρχο του Πραιτωρίου»), την 20η Φεβρουαρίου ή
κατ’ άλλους την 1η Δεκεμβρίου του έτους αυτού, διατάσσει την απομάκρυνση
του Βωμού της Θεάς Victoria – Νίκης από την αίθουσα συνεδριάσεων της
Συγκλήτου (η Θεά αποτελούσε από την εποχή του Διοκλητιανού. τμήμα της
ανωτάτης Τριάδος -Jupiter, Hercules, Victoria- του Πανθέου των Εθνικών),
το σφράγισμα των Εθνικών Ιερών και την κατάσχεση των περιουσιών τους,
καθώς και την θανάτωση δι’ αποκεφαλισμού όλων όσων ασκούν (ή και απλώς…
ανέχονται !) την Παραδοσιακή Λατρεία</p>
<p><strong>365</strong> Έδικτο της 17ης Νοεμβρίου απαγορεύει στους
Εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες. Άπειροι
σωροί βιβλίων, όλα τους λογοτεχνικά, φιλοσοφικά κι επιστημονικά ελληνικά
συγγράμματα -και όχι.. «εγχειρίδια μαγείας», όπως ήθελε η διαστροφή των
ιεροεξεταστών- καίγονται στις πλατείες των αστικών κέντρων, ενώ μέσα
στα πλήθη των διωκομένων Ελληνικώς θρησκευόμενων («ειδωλολατρών» κατά
τους χριστισανούς), βρίσκονται όλοι σχεδόν οι εναπομείναντες
αξιωματούχοι του Ιουλιανού, που είτε καθαιρούνται, όπως λ.χ. ο γνωστός
Καίσαρ Σαλλούστιος (συγγραφεύς της θαυμαστής πολυθεϊστικής θεολογικής
επιτομής «Περί των Θεών και του Κόσμου», ο οποίος και είχε επίσης
προτρέψει τον Ιουλιανό στη θέσπιση της απολύτου ανεξιθρησκείας), είτε
ρίχνονται στις φυλακές και οι πιο άτυχοι από αυτούς καίγονται ζωντανοί,
αποκεφαλίζονται, ή στραγγαλίζονται μετά από φρικτά βασανιστήρια με την
κατηγορία, φυσικά, της… «ασκήσεως μαγείας» (!), όπως λ.χ. ο ιατρός
Ορειβάσιος, ο φιλόσοφος Σιμωνίδης που τον έκαψαν ζωντανό (στην πρώτη
ιστορικά χριστιανική καύση, πολύ πριν τα περιβόητα «auto da fe» των
παπικών), ο αρχιερεύς των Εθνικών Ναών της Τρωάδος κα πρώην χριστιανός
επίσκοπος Πηγάσιος, κ.ά</p>
<p><strong>373</strong> Επαναλαμβάνεται η απαγόρευση των μαντικών
πρακτικών και της Αστρολογίας, και πρωτοχρησιμοποιείται ο απαξιωτικός
όρος «pagani» (παγανιστές, άνθρωποι της υπαίθρου) για μείωση των
Εθνικών. Εφεξής, οι Εθνικοί δεν θ’ αναφέρονται πλέον στα έδικτα των
αυτοκρατόρων ως «gentiles» ή «ethnici», αλλά με τον απαξιωτικό όρο
«pagani» με τον οποίο το θράσος των χριστιανών προσπαθεί να παρουσιάσει
τον Εθνισμό ως τάχα σύμφυρμα δεισιδαιμονικών αντιλήψεων αμόρφωτων
χωριατών «.gentiles quos vulgo paganos vocamus» («Θεοδοσιανός Κώδιξ» 16.
3. 46).</p>
<p><strong>380</strong> Στις 27 Φεβρουαρίου, ο αυτοκράτωρ Φλάβιος
Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής. Όλοι οι
μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται στο εξής «σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και
τυφλοί». Ο επίσκοπος Μεδιολάνου Αμβρόσιος εξουσιοδοτείται να καταστρέψει
όλους τους Ναούς των Εθνικών και να κτίσει επάνω στα θεμέλιά τους
εκκλησίες. Οι αρχηγοί μερικών γοτθικών φυλών βαπτίζονται χριστιανοί.
Καθοδηγούμενος από το μισαλλόδοξο ιερατείο, ο χριστιανικός όχλος
επιτίθεται στο ελληνικό Ιερό της Ελευσίνος, το βεβηλώνει και απειλεί να
λυντσάρει τους ιερείς Νεστόριο και Πρίσκο. Ο 95χρονος Ιεροφάντης
Νεστόριος, γεμάτος θλίψη και αγανάκτηση, ανακοινώνει το οριστικό τέλος
των πανάρχαιων Ελευσινίων Μυστηρίων και την απαρχή της επί γής βασιλείας
του πνευματικού σκότους. Ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος αποκαλεί σε διάταγμά
του «παράφρονες» όλους όσους διαφωνούν με το χριστιανικό δόγμα της Αγίας
Τριάδος και απαγορεύει κάθε διαφωνία με τις θελήσεις της Εκκλησίας.</p><p><span></span></p><a name='more'></a> <p></p>
<p><strong>389</strong> Κηρύσσεται εκτός νόμου κάθε μη χριστιανική
μέθοδος χρονολογήσεως. Πλήθη μοναχών της ερήμου εισβάλουν στις πόλεις
της Μέσης Ανατολής και καταστρέφουν με μανία αγάλματα, βωμούς και Ιερά,
λυντσάρουν Εθνικούς και καίνε Βιβλιοθήκες. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας
Θεόφιλος κινητοποιεί τον φανατισμένο χριστιανικό όχλο για να κάνει
μεγάλους διωγμούς κατά των Εθνικών. Μετατρέπει σε εκκλησία τον Ναό του
Θεού Διονύσου, πυρπολεί το Μιθραίο και καταστρέφει τον Ναό του Διός.</p>
<p><strong>392</strong> Νέος μεγάλος διωγμός κατά των Εθνικών σε
ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Σβήνουν τα Μυστήρια της Σαμοθράκης μετά από
κατασφαγή των ιερέων και όλων των θρησκευτών από απόσπασμα «διωγμιτών»
που αποβιβάσθηκε στο νησί. Καταστροφή του Μαντείου του Άμμωνος Διός στην
Άφυτο της Χαλκιδικής. Στις αίθουσες των δικαστηρίων «κυλούν ρυάκια
αίματος», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Λιβάνιος. Στην Κύπρο, ο εβραϊκής
καταγωγής επίσκοπος («Άγιος» και αυτός !) Επιφάνειος και ο «Άγιος» Τύχων
εκχριστιανίζουν μαζικά και με την απειλή του φασγάνου και της πυράς
χιλιάδες Εθνικούς και καταστρέφουν όλα τα Ιερά της νήσου. Παύουν
οριστικά τα κυπριακά Μυστήρια της Αφροδίτης.</p>
<p>Το σχετικό διάταγμα του Θεοδοσίου δηλώνει κυνικά: «όποιος δεν
υπακούσει στον πατέρα Επιφάνειο δεν έχει θέση πάνω στο νησί». Στις
μεσανατολικές πόλεις Πέτρα, Αερόπολη, Ράφια, Γάζα και Βααλβέκ (Ηλιόπολη)
ξεσπούν απελπισμένες εξεγέρσεις των Εθνικών κατά των διωγμητών, των
χριστιανών οχλοκρατών και των μοναχών ροπαλοφόρων. Στην πόλη Σούφες της
Β. Αφρικής, 60 χριστιανοί πληρώνουν με τη ζωή τους την προσπάθειά τους
να γκρεμίσουν το εκεί άγαλμα του Ηρακλέους. Στη Γαλατία σφάζονται όλοι
οι ιερείς και κατάσχονται οι περιουσίες όλων των Εθνικών Ναών που στη
συνέχεια πυρπολούνται κι εκθεμελιώνονται.</p>
<p><strong>393</strong> Ο αυτοκράτωρ Ευγένιος φθάνει στην Ιταλία, όπου ο
διανοούμενος στρατηγός Βίριος Νικόμαχος Φλαβιανός ξαναστήνει τον Βωμό
της Νίκης στην αίθουσα της Συγκλήτου κι επαναφέρει τη λατρεία των
παραδοσιακών Θεών. Στην Ανατολή, ο Θεοδόσιος καταργεί τα Πύθια, τα Άκτια
και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δήωση της Ολυμπίας και ισοπέδωση όλων των
βωμών της.</p>
<p><strong>395</strong> Οι αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος απαγορεύουν
ακόμα και την είσοδο στους Εθνικούς Ναούς («Θεοδοσιανός Κώδιξ» 16. 10.
13), ενώ με τα έδικτα της 22ας Ιουλίου και 7ης Αυγούστου, κηρύσσουν
νέους διωγμούς κατά των Εθνικών. Το ίδιο έτος, ο ευνούχος πρωθυπουργός
του αυτοκράτορος Αρκαδίου Ρουφίνος κατευθύνει τις ορδές τών, υπό τον
Αλάριχο, χριστιανών πλέον Γότθων προς τον ελλαδικό χώρο. Ακολουθούμενοι
από πλήθη φανατισμένων μοναχών, οι Γότθοι του Αλαρίχου (ο οποίος είχε
πολεμήσει με τον Θεοδόσιο κατά των Εθνικών του Φλαβιανού) κατασφάζουν
αμέτρητους Εθνικούς Έλληνες και καταστρέφουν πόλεις και Ιερά στο Δίον,
τη Θεσσαλία, τους Δελφούς, τη Βοιωτία, την Αττική, τα Μέγαρα, την
Κόρινθο, τη Φενεό, το Άργος, τη Νεμέα, τη Λυκόσουρα, τη Σπάρτη, τη
Μεσσήνη, τη Φιγαλεία, την Ολυμπία.</p>
<p>Στην Ελευσίνα πυρπολείται το εκεί πανάρχαιο Ιερό και θανατώνονται
στην πυρά ο Θεσπιεύς Ιεροφάντης Ιλάριος και όλοι οι ιερείς των Μυστηρίων
τα οποία είχαν αναβιώσει από τους Μιθραϊστές λίγο μετά τον θάνατο του
Νεστορίου. Την ίδια εποχή περίπου, το βεβηλωθέν Ιερό της Θεάς
Κελαιστίδος αρχίζει να επαναλειτουργεί ως χριστιανική εκκλησία έως το
έτος 421 που οι χριστιανοί θα το πυρπολήσουν επειδή οι θρησκευτές μέσα
από την χριστιανική λατρεία τιμούσαν και την Θεά. Στο έργο του
«Paraenesis», ο Ισπανός επίσκοπος Βαρκελώνης Πασιανός (Pacianus)
δυσανασχετεί, με πολύ γλαφυρό μάλιστα τρόπο («Me Miserum ! Quid ego
facinoris admisi !»), για το γεγονός ότι παρά τους διωγμούς,
εξακολουθούν να υπάρχουν στην περιοχή του ενεργοί Εθνικοί που τιμούν
τους Θεούς τους, πράξη η οποία, κατά το μισαλλόδοξο μυαλό του, είναι
στον ίδιο βαθμό. «εγκληματική» με την ανθρωποκτονία !</p>
<p><strong>401</strong> Ο χριστιανικός όχλος της Καρχηδόνος λυντσάρει
Εθνικούς και καταστρέφει Ναούς και αγάλματα. Ο («άγιος») επίσκοπος
Πορφύριος. οργανώνει μαζικά λυντσαρίσματα Εθνικών και καταστρέφει με τη
βοήθεια του φανατισμένου όχλου τους οκτώ εν ενεργεία Ναούς της Γάζης. Η
ΙΕ Σύνοδος της Καρχηδόνος, εκδίδει κανόνα με τον οποίο αφορίζονται ακόμη
και μετά θάνατον όλοι όσοι δημιουργούν συγγένειες με Εθνικούς ή δεν
αποκληρώνουν τους ήδη συγγενείς τους που παραμένουν Εθνικοί.</p>
<p><strong>440 – 450</strong> Καταστροφή όλων των μνημείων, βωμών και Ναών που έστεκαν ακόμη στην Αθήνα, την Ολυμπία και τις άλλες ελληνικές πόλεις.</p>
<p><strong>448 </strong>Ο Θεοδόσιος διατάσσει να παραδοθούν στις φλόγες
όλα τα «αντιχριστιανικά» βιβλία. Ανάμεσά τους καταστρέφονται και τα
βιβλία του νεοπλατωνικού Πορφυρίου που βήμα προς βήμα ξεσκέπαζαν την
αληθινή φύση του Χριστιανισμού.</p>
<p><strong>500</strong> Η χριστιανική εσχατολογία προβλέπει, ανεπιτυχώς
φυσικά, ότι το συγκεκριμένο έτος θα γίνει η. συντέλεια του Κόσμου. Νέες
πυρές των χριστιανών καταστρέφουν ό,τι είχε απομείνει από την σοφία και
επιστήμη των Εθνικών. Η ανθρωπότητα πέφτει σε ακόμη μεγαλύτερη
αποκτήνωση. Εξαφανίζονται παντελώς η αποχέτευση των οικιών, η ρωμαϊκή
κεντρική θέρμανση και τα κρεβάτια.</p>
<p><strong>528</strong> Με έδικτο του αυτοκράτορος
Γιουτπράδα-Ιουστινιανού, καταργούνται οι εξόριστοι στην Αντιόχεια
Ολυμπιακοί Αγώνες. Ο ίδιος έχει ήδη νομοθετήσει να θανατώνονται με
κατασπαραγμό από θηρία, θάνατο στην πυρά, σταύρωση ή ξέσκισμα με
σιδερόνυχα όλοι οι «καταγινόμενοι με την μαγείαν, την μαντικήν, την
γοητείαν και την Ελληνική θρησκεία (ειδωλολατρίαν)» και απαγορεύσει να
διδάσκουν «οι πάσχοντες από την ιερόσυλη ψυχική νόσο των Ελλήνων» δηλαδή
οι Εθνικοί.</p>
<p><strong>529</strong> Με έδικτο του αυτοκράτορος
Γιουτπράδα-Ιουστινιανού, κλείνει η Ακαδημία των Αθηνών και κατάσχεται η
περιουσία της. Οι επτά τελευταίοι διδάσκαλοι καταφεύγουν στον βασιλιά
των Περσών Χοσρόη που τους δίδει έδρες στο Πανεπιστήμιο του Ιουντισαπούρ
(Jundishapur).</p>
<p><strong>540</strong> Η ελληνική Ιατρική έχει ήδη απαγορευθεί ως
«γνώση του Διαβόλου» και τα συγγράμματά της έχουν ήδη χαθεί για πάντα
στη φωτιά των χριστιανών. Με μόνη θεραπευτική μέθοδο την. αφαίμαξη και
το διάβασμα εξορκισμών, αρχίζει στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία η
μεγάλη επιδημία που υπολογίζεται (Panati Charles, 1989) ότι εξόντωσε 100
εκατομμύρια ανθρώπους. Η Εκκλησία βγαίνει παρόλα αυτά κερδισμένη, καθώς
αποδίδει την επιδημία στην οργή του Θεού για την επιβίωση των
«αιρέσεων» και της Ελληνική θρησκεία («ειδωλολατρίας» κατά τους
χριστιανούς).</p>
<p><strong>Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ το 395 μχ</strong></p>
<p>Ο πολυάριθμος Γοτθικός στρατός ήταν βαρέως εξοπλισμένος αλλά
δυσκίνητος γιατί περιελάμβανε σμήνη πεινασμένων παιδιών γυναίκες και
άμαξες για την μεταφορά των κλοπιμαίων. Έμοιαζε με ένα κινητό
στρατόπεδο. Στο στρατό συμμετείχαν και πλήθη φανατισμένων μοναχών για
την καταστροφή των Ελληνικών ναών και τον σφαγιασμό των «μιαρών και
δαιμονισμένων Ελλήνων».</p>
<p>Η ετερόκλητη αυτή στρατιά με αρχηγό τον Αλάριχο ξεκίνησε από την
Θράκη προχώρησε δια μέσου της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας και τον
Νοέμβριο του 395 μ Χ έφθασε στις Θερμοπύλες «τις πύλες της Ελλάδας» που
από αυτό το σημείο άρχιζε τότε η επαρχία της Αχαΐας που διατηρούσε ακόμα
ζωντανή την προγονική της δόξα στις τέχνες και τα γράμματα. Από τις
Θερμοπύλες ο χείμαρρος αυτός έφθασε στην Βοιωτική πεδιάδα και πολιόρκησε
και λεηλάτησε την Θήβα και αφού εξαφάνισε πόλεις της Βοιωτίας εισήλθε
στην Αττική. Όταν είδε ο Αλάριχος από μακριά τον Παρθενώνα από θαυμασμό
και σεβασμό στην προσφορά της Αθήνας στον πολιτισμό<br />
δεν της δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Ο εθνικός ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει ότι:</p>
<p>«Ο Αλάριχος είδε τον Αχιλλέα ιστάμενο πάνοπλο και οργισμένο επί των
τειχών της Αθήνας όπως τον περιέγραφε ο Όμηρος και η Πρόμαχος Αθηνά
περιερχόταν τα τείχη οπλισμένη σαν να ετοιμαζόταν να αποκρούσει τους
επιτιθέμενους και γι αυτό ο Αλάριχος ζήτησε συνθηκολόγηση».</p>
<p>Συνεχίζοντας το στράτευμα την πορεία του για την Πελοπόννησο
λεηλάτησε τον Πειραιά και σταμάτησε στην Ελευσίνα, όπου καταστράφηκε από
τους μοναχούς το πανάρχαιο ιερό της Δήμητρας και σφαγιάστηκαν ο
Θεσπιεύς ιεροφάντης Ιλάριος και οι ιερείς. Το ιερό της Ελευσίνας μετά
την καταστροφή του στους διωγμούς που έγιναν το 380 μχ είχε αναβιώσει
από Μιθραιστές και λειτουργούσε ως Μιθραίο.</p>
<p>Το καλοκαίρι του 396 μ.χ ο Αλάριχος ( 350- 412) εισέβαλε στην
Πελοπόννησο. Αφού κατέστρεψε την Κόρινθο λεηλάτησε το Άργος και
προχώρησε στο εσωτερικό της Πελοποννήσου χωρίς να συναντήσει καμία
αντίσταση. Ο κόσμος φοβισμένος εγκατέλειπε τις πόλεις και τα χωριά και
ανέβαινε στα βουνά για να σωθεί.</p>
<p>Η εκστρατεία αυτή δεν ήταν μία πολεμική αναμέτρηση για κάποια σοβαρή
αιτία αλλά οργανωμένος και βίαιος διωγμός κατά των Ελλήνων και της
θρησκείας τους. Σ αυτόν τον διωγμό τον Αλάριχο τον ενδιέφερε μόνο η
αρπαγή θησαυρών έργων τέχνης και τροφίμων για να ταΐσει τα πεινασμένα
γυναικόπαιδα και τον στρατό του. O Aλάριχος είχε σαφή έννοια της αξίας
των έργων τέχνης, αυτό φαίνεται από τον θαυμασμό του «στα έργα των Θεών»
και την διαφύλαξη της Αθήνας από την καταστροφή. Οι καλόγεροι και οι
φανατισμένοι χριστιανοί που ακολουθούσαν το στράτευμα διέπραξαν τους
διωγμούς και τoν σφαγιασμό των Ελλήνων και την καταστροφή των ναών και
των αγαλμάτων.</p>
<p>Όσα από τα έργα τέχνης ήταν ογκώδη και δεν μπορούσαν να μεταφερθούν
καταστρέφονταν, συχνά μάλιστα οι καλόγεροι όταν δεν προλάβαιναν να
ολοκληρώσουν την καταστροφή των αγαλμάτων τότε με μανία τα αποκεφάλιζαν
και τους έκοβαν τα γεννητικά τους όργανα για να τα παραμορφώσουν.</p>
<p>Όλα έπρεπε να ισοπεδωθούν βιβλιοθήκες πυρπολήθηκαν, πανεπιστήμια
φιλοσοφικές σχολές Ασκληπιεία και θέατρα έκλεισαν με την αστεία
κατηγορία ότι ήταν κατοικία δαιμόνων.</p>
<p>Η αιτία όμως της καταστροφής της Ελλάδας είναι ότι: ο απάνθρωπος
αυτός διωγμός διεπράχθη γιατί η δημοκρατία η επιστημονική έρευνα και ο
Ελληνικός πολιτισμός ήταν εμπόδιο και έπρεπε να εξαφανιστούν για να
γίνουν οι πολίτες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υπάκουα και άβουλα πρόβατα
του χριστιανικού ποιμνίου για να μπορούν οι αυτοκράτορες και οι
επίσκοποι να επιβάλλουν ευκολότερα την στυγνή τους εξουσία.</p>
<p>Τότε καταστράφηκαν τα Μέγαρα το Άργος η Φενεός η Λυκοσούρα η Νεμέα η
Σπάρτη η Μεσσήνη η Φιγαλεία η Λασιώνα η Ψωφίδα η Λοκρίδα η Φωκίδα η
Δελφοί η Ολυμπία και χιλιάδες άλλες πόλεις βωμοί ιερά και έργα τέχνης
μοναδικής ομορφιάς.</p>
<p>Ο Ζώσιμος αναφέρει: μέχρι τότε οι πόλεις και τα μνημεία της Ελλάδας
που είχαν παραμείνει σχεδόν άθικτα έπαθαν τόσο μεγάλες καταστροφές που
επέφερε το τέλος του αρχαίου κόσμου στις χώρες της αρχαίας Ελλάδας. Ο
ιστορικός Ευνάπιος αναφέρει ότι: η καταστροφή υπήρξε τόσο μεγάλη εξ
αιτίας των φανατισμένων Χριστιανών μοναχών.</p>
<p>Και ενώ ο Αλάριχος συνέχιζε το καταστροφικό του έργο πλήθος Ελλήνων
προσφύγων πέρασαν στην Ιταλία και ζήτησαν την προστασία της Ρώμης.</p>
<p>Τον χειμώνα του 397 ο Στηλίχων με όλες τις διαθέσιμες λεγεώνες της
Δύσης έφθασε στην Κόρινθο την οποία κατέστησε ορμητήριό του κατά του
Αλάριχου. Στον Στηλίχωνα προσχώρησαν και Έλληνες Εθνικοί που κατεδίωξαν
τον Αλάριχο που κατέφυγε και στρατοπέδευσε στο οροπέδιο της Φολόης όπου
λεηλάτησε και εξαφάνισε τις πόλεις Οπούντα, Λασιώνα, Ψωφίδα και
Ακρώρεια, και το Ιερό της Ολυμπίας που εξακολουθούσε να λειτουργεί. Αφού
διέφυγε τους κινδύνους από επέμβαση του Στηλίχωνα εγκατέλειψε την
Πελοπόννησο και δια μέσου της Ηπείρου και της Πίνδου εγκαταστάθηκε στην
Αχρίδα όπου άρχισε να προετοιμάζεται για την λεηλασία της Ρώμης. Για την
επιτυχία των διωγμών και την καταστροφή της Ελλάδας η σύγκλητος της
Κωνσταντινούπολης έδωσε στον Αλάριχο τον τιμητικό τίτλο μαγίστρου (
διοικητή) του Ιλλυρικού και χαρακτήρισε την επέμβαση του Στηλίχωνα
προδοσία γιατί δεν άφησε τον Αλάριχο να καταστρέψει όλες τις πόλεις της
Πελοποννήσου.</p>
<p></p>
<p><strong>ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Α΄ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ ΤΟΥ ( 379-457 )</strong></p>
<p>Όταν ανήλθε στον θρόνο ο Θεοδόσιος Α σε ηλικία 33 ετών σε συνεργασία
με το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος άρχισε απάνθρωπους διωγμούς με εκατομμύρια
νεκρούς για την επικράτηση του χριστιανισμού ως μοναδικής θρησκείας του
κράτους. Ο Θεοδόσιος εφάρμοσε την Ιερά εξέταση στην Ανατολή πολύ πριν
εφαρμοστή στην Δύση επιβάλλοντας μαζικές εκτελέσεις διανοουμένων και
καταστρέφοντας στην πυρά φιλοσοφικά έργα</p>
<p><strong>380</strong> Κηρύσσει όλες τις θρησκείες εκτός νόμου πλην της
Χριστιανικής, όλοι όσοι δεν είναι Χριστιανοί θεωρούνται «αιρετικοί,
μωροί, και σιχαμεροί». Αρχίζουν οι καταστροφές ναών και ιερών και πάνω
στα θεμέλια τους κτίζονται εκκλησίες. Δίνει εξουσιοδότηση στον επίσκοπο
Μεδιολάνου Αμβρόσιο να καταστρέψει όλους τους ναούς των Εθνικών.
Χριστιανοί ιερείς καθοδηγούν τον χριστιανικό όχλο ενάντια στον ναό της
Δήμητράς στην Ελευσίνα καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους και προσπαθούν να
λιντσάρουν τους Ιεροφάντες των Ελευσίνιων Μυστηρίων Νεστόριο και
Πρίσκο. Ο 95-χρονος Ιεροφάντης Νεστόριος λίγο πριν οδηγηθεί στην πυρά
περίλυπος ανακοινώνει το τέλος των Ελευσίνιων Μυστηρίων και την βίαιη
επικράτηση του πνευματικού σκότους.</p>
<p><strong>381</strong> Απαγορεύεται η επίσκεψη σε Εθνικούς ναούς, και
καταδικάζονται σε θάνατο όσοι προσφέρουν θυσίες και τους κατάσχεται η
περιουσία Οι Εθνικοί χαρακτηρίζονται παράφρονες και ιερόσυλοι.( Θεοδοσ.
Κώδιξ. 16,10, 7 ). Μια επιστροφή στις αρχαίες λατρείες αρχίζει να
παρατηρείται στην αυτοκρατορία με μαζικές αποκηρύξεις της θρησκείας του
γιαχβέ και του ναζωραίου. ο “Μέγας” και “Άγιος” Θεοδόσιος βλέποντας την
επιστροφή πολλών χριστιανών στις πατρώες λατρείες με διάταγμα του στερεί
τα πολιτικά δικαιώματα όλων των χριστιανών που επιστρέφουν στης
παραδοσιακές λατρείες. Σε όλη την ανατολική αυτοκρατορία ναοί και
βιβλιοθήκες γκρεμίζονται και καίγονται. Με νέο διάταγμα του ο Θεοδόσιος
απαγορεύει ακόμα και την απλή επίσκεψη στους ελληνικούς και εθνικούς
ναούς. Στην Κωνσταντινούπολη ο ναός της Θεάς Αφροδίτης μετατρέπεται από
τους “ευσεβείς” χριστιανούς σε πορνείο ενώ της Θεάς Αρτέμιδος και του
Θεού Ήλιου σε στάβλους.</p>
<p><strong>382</strong> Καθιερώνεται στις εκκλησίες το αλληλούια (
hallelu – jah ) δηλ. «Δόξα στον Ιαχωβά». Ο Θεοδόσιος διορίζει Ύπαρχο
Ανατολής και υπεύθυνο για τους διωγμούς τον ανθέλληνα Μάτερνο
Κυνήγιο.που σε συνεργασία με τους επισκόπους και στρατιές καλογέρων
αρχίζουν οι διωγμοί στη Βορ. Ελλάδα και την Μ. Ασία. Χιλιάδες οι
σφαγιασμένοι.</p>
<p><strong>384</strong> Ο Θεοδόσιος διορίζει Ύπαρχο Ανατολής τον Ματέριο
Κυνήγιο και τον διατάζει να συνεργαστεί με τους τοπικούς χριστιανούς
επίσκοπους στην καταστροφή των ελληνικών και εθνικών ναών σε νότια
Ελλάδα και Μικρά Ασία καθώς και την καταστροφή και το κάψιμό όλων των
ελληνικών βιβλίων.</p>
<p><strong>385</strong> Στην Ανατολή οι φυλακές γεμίζουν από πλήθη
Εθνικών, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του συνωστισμού οι
διωκτικές αρχές απελευθερώνουν εγκληματίες. Ο Λιβάνιος στον λόγο του
΄΄Προς Βασιλέα περί δεσμωτών΄΄ αναφέρει ότι: η στενότης των χώρων των
φυλακών υποχρεώνει τους φυλακισμένους να κοιμούνται όρθιοι. Οι διωγμοί
συνεχίζονται με μεγάλη βία στην Ανατολή. Καταστρέφονται αμέτρητα ιερά
και ναοί, ανάμεσα τους το Δυμαίο ο ναός της Εδέσσης όλα τα ιερά της
Παλμύρας και καταργούνται τα Καβείρια στην Ίμβρο. Στο στρατόπεδο θανάτου
της Σκυθόπολις οδηγούνται και θανατόνονται χιλιάδες Έλληνες της
Παλαιστίνης και Ελληνίζοντες Εθνικοί. Ο Μάτερνος Κυνήγιος ακολουθούμενος
από χιλιάδες φανατικούς μοναχούς περιδιαβαίνει την ελληνική ύπαιθρο
καίγοντας και καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμα του. Εκατοντάδες
ελληνικοί ναοί και βιβλιοθήκες ισοπεδώνονται και καίγονται από τους
οπαδούς της θρησκείας της “αγάπης”. Χιλιάδες Έλληνες και Εθνικοί από όλα
τα μέρη της αυτοκρατορίας καταλήγουν στα στρατόπεδα θανάτου της
Σκυθοπόλεως.</p>
<p><strong>386</strong> Με έδικτο της 16ης Ιουνίου απαγορεύεται κάθε
συντήρηση η φροντίδα των ναών. Μαζικές συλλήψεις πυρπολήσεις και
εκτελέσεις Εθνικών. Ο επίσκοπος Μάρκελλος (…Άγιος) καταστρέφει τον ναό
του του Διός Βήλου στην Απάμεια.</p>
<p><strong>387</strong> Απαγορεύονται οι εθνικές εορτές των Ρωμαίων και
καταδικάζονται όσοι μελετούν τα Μαθηματικά (Θεοδος. Κώδιξ 9, 16, 8 ) Ο
επίσκοπος Μεδιολάνων<br />
(Μιλάνου) Αμβρόσιος αναλαμβάνει πνευματικός καθοδηγητής (σύμβουλος) του αυτοκράτορα Φλάβιου Θεοδόσιου.</p>
<p><strong>388</strong> Οι διωγμοί συνεχίζονται με την μεγαλύτερη βία
και φανατισμό πλήθη φανατισμένων χριστιανών και ευνουχισμένοι καλόγεροι
επιτίθενται με ξύλα πέτρες σίδερα λεηλατούν και καταστρέφουν σπίτια
Εθνικών ναούς και έργα τέχνης ανεπανάληπτης ομορφιάς Ο Λιβάνιος στέλνει
την έκκληση υπέρ των ιερών στον αυτοκράτορα και τον παρακαλεί να
σταματήσουν οι διωγμοί για να διαφυλαχτούν οι ναοί και τα έργα τέχνης.</p>
<p><strong>389</strong> Όλες οι μέθοδοι χρονολόγησης πέραν της χριστιανικής καταργούνται δια νόμου.</p>
<p><strong>390</strong> Με δόλο κάλεσε ο Θεοδόσιος τους Εθνικούς της
Θεσσαλονίκης στον Ιππόδρομο τάχα για να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες και
εκεί η φρουρά του κατάσφαξε μέσα σε τρεις ώρες15000 αθώους ανθρώπους
επειδή αρνούνταν να βαφτιστούν χριστιανοί : Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας
Θεόφιλος εξαπολύει μέγα διωγμό κατά των Ελλήνων και των Εθνικών της
περιοχής. Καταστρέφει σχεδόν όλους τους μη-χριστιανικούς ναούς της
Αλεξάνδρειας εκτός του Σεραπείου και των ναών της Ίσιδος (όχι φυσικά
λόγο κάποιου είδους σεβασμού αλλά λόγο του πολυάριθμου των Ισιδιστών της
περιοχής). Οι μισαλλόδοξοι εβραιοχριστιανοί θέλοντας να εξευτελίσουν τα
Ιερά των Εθνικών ανεβάζουν σε γαϊδούρια ιερά σκεύη και αγάλματα και τα
περιφέρουν στην πόλη. Η φαιδρή αυτή πράξη οδηγεί σε εξέγερση των
Εθνικών. Ο χριστιανός Γότθος στρατηγός Βοθέριχος αρχηγός των Βυζαντινής
φρουράς(11) της Θεσσαλονίκης προσπαθεί με την βία να επιβάλλει την
θρησκεία του Ναζωραίου στους Έλληνες της πόλης. Οι Έλληνες εξεγείρονταί
και σκοτώνουν πολλούς αξιωματικούς και στρατιώτες της φρουράς. Ο
Θεοδόσιος μαθαίνοντας τα συμβάντα καλεί τους κάτοικούς της Θεσσαλονίκης
στον ιππόδρομο δήθεν να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες. Μέσα σε τρεις ώρες ο
Θεοδόσιος με την βοήθεια των εκχριστιανισμένων Γότθων ΣΦΑΖΟΥΝ 7000
ΕΛΛΗΝΕΣ (ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ 15.000) ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ
ΑΣΠΑΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”. Σε μια προσπάθεια
να ηρεμίσουν τα πνεύματα η χριστιανική εκκλησιά καταδικάζει την πράξη
του Θεοδοσίου ενώ βέβαια στην συνέχεια τον ανακηρύσσει Μέγα και Άγιο.</p>
<p><strong>391</strong> Νέοι διωγμοί στην Βόρεια Αφρική μεγάλες
καταστροφές στην Αλεξάνδρεια. Ομάδες χριστιανών και μοναχών
καθοδηγούμενοι από τον επίσκοπο Αλεξάνδρειας Θεόφιλο (…Άγιος ) ληστεύουν
τα σπίτια των Εθνικών και σκοτώνουν τους ιδιοκτήτες τους , πυρπολούν
και ισοπεδώνουν την ονομαστή Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας , πλήθος ναών ιερών
και μνημείων καταστρέφονται. Οι Εθνικοί κλείνονται στους ναούς για να
σωθούν αλλά οι χριστιανοί γκρεμίζουν τι στέγες και τους σκοτώνουν. Τα
ιερά σκεύη του Σεραπίου διαπομπεύονται στους δρόμου και μετά
καταστρέφονται. Η διωγμοί συνεχίζονται με βία σε ολόκληρη την Β. Αφρική,
μεγάλες καταστροφές ναών και σφαγιασμοί αθώων Εθνικών στην Καρχηδόνα
και την περιοχή της : Ο Θεοδόσιος με νέο του έδικτο απαγορεύει εκτός από
την απλή επίσκεψη σε εθνικούς ναούς ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΣΠΑΣΜΕΝΩΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ. Επίσης απαγορεύει την ελληνική γλώσσα και
καθιερώνει την λατινική γλώσσα ως την επίσημη της αυτοκρατορίας. Νέοι
διωγμοί και σφαγές των Εθνικών. Νέα εξέγερση των Εθνικών στην
Αλεξάνδρεια που οχυρώνονται στο Σεράπειο(12). Μέσα στον ναό βρίσκονται
τα τελευταία διασωθέντα έργα από την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Με την
λήξη της πολιορκίας ο ναός καίγεται και φυσικά τα βιβλία –τι άλλο-
καίγονται.</p>
<p><strong>392</strong> Νέοι διωγμοί σε ολόκληρη την αυτοκρατορία
σταματούν τα Καβίρεια στη Σαμοθράκη και σφάζονται οι ιερείς και οι
κάτοικοι του νησιού από ομάδες μαγκουροφόρων καλόγερων που αποβιβάστηκαν
στο νησί. Στην Κύπρο ο Εβραϊκής καταγωγής επίσκοπος Επιφάνειος
εκχριστιανίζει δια πυράς χιλιάδες Εθνικούς, αυτοί που αρνούνται να
βαφτιστούν θανατώνονται, Δεκάδες χιλιάδες οι νεκροί. ιερά και ναοί
καταστρέφονται, τα μυστήρια της Αφροδίτης σταματούν Με διάταγμα του ο
Θεοδόσιος δηλώνει κυνικά : Όποιος δεν υπακούει τον πατέρα Επιφάνιο δεν
έχει θέση πάνω στο νησί. (. Κώδιξ 16, 10, 12) : Νέο έδικτο του Θεοδοσίου
που απαγορεύει την θρησκεία τψν Ελλήνων και κάθε μη-χριστιανική τελετή.
Νέες σφαγές Ελλήνων και Εθνικών. Τα Καβήρεια μυστήρια της Σαμοθράκης
παύουν και οι Έλληνες ιερείς σφάζονται. Στην Κύπρο οι τοπικοί επίσκοποί
Επιφάνιος και Τύχων (Άγιοι και οι δύο) καταστρέφουν σχεδόν όλους τους
ναούς στο νησί. Τα μυστήρια της Θεάς Αφροδίτης σταματούν. Νέο παρανοϊκό
εδίκτο του Θεοδοσίου, σύμφωνα με το οποίο, όποιος δεν υπακούει τον
“Άγιο” Επιφάνιο δεν έχει δικαίωμα ζωής στο νησί! Νέες εξεγέρσεις Ελλήνων
και Εθνικών ενάντια στον αυτοκράτορα και την εκκλησία σε πολλές
περιοχές της αυτοκρατορίας.</p>
<p><strong>393</strong> Ο Θεοδόσιος καταργεί τα Πύθια τα Άκτια και τα
Ολύμπια-τους γνωστούς Ολυμπιακούς Αγώνες : Απαγόρευση των Πυθικών, των
Ολυμπιακών και Άκτιων αγώνων ως ελληνικά μιάσματα. Οι οπαδοί της
“αγάπης” ισοπεδώνουν τους ναούς της Ολυμπίας. Παράλληλα με όλα αυτά ο
(“Μέγας” και “Άγιος”) Θεοδόσιος –όλος περιέργως- ορίζει την ιουδαϊκή
θρησκεία ως ανεκτή από τους χριστιανούς και απαγορεύει κάθε καταστροφή
Ιουδαϊκής συναγωγής..</p>
<p><strong>Διωγμοί επί Αρκαδίου ( 395-408 )</strong></p>
<p>Ο Αρκάδιος όταν ανήλθε ήταν 18 ετών, ως αυτοκράτωρ ήταν άπειρος και
άβουλος και γρήγορα έγινε πειθήνιο όργανο των ευνοουμένων του. Επί της
βασιλείας του οι διωγμοί κατά των Ελλήνων και των Εθνικών συνέχισαν με
την ίδια ακριβώς βαρβαρότητα όπως επί Θεοδοσίου.</p>
<p><strong>395</strong> Μεγάλος διωγμός κατά των Ελλήνων : Στον θρόνο
ανεβαίνει ο επίσης ισπανικής καταγωγής Φλάβιος Αρκάδιος με δύο έδικτα
του διατάζει ανηλεή διωγμό κατά Ελλήνων και Εθνικών. Όμως ο κίνδυνος των
Γότθων ( χριστιανών στο θρήσκευμα ασφαλώς) αρχίζει να ανησυχεί την
“βασιλεύουσα”. Ο ευνούχος συμβουλάτορας του Αρκάδιου, Ρουφίνος
συμβουλεύει τον αρχηγό των Γότθων Αλάριχο να στραφεί εναντίον της Γης
των Ελλήνων και του υπόσχεται αμύθητα πλούτη τα οποία κρύβονταί μέσα
στους ελληνικούς ναούς. Οι εκχριστιανισμένοι Γότθοι του Αλάριχου
συνεπικουρούμενοι από πλήθος “ειδωλοφάγων” μοναχών αρχίζουν την
ισοπέδωση των ελληνικών πόλεων και την σφαγή των Ελλήνων. Το Δίων, η
Μεσσηνία, το Άργος, η Νεμέα, η Λυκόσουρα, η Σπάρτη, τα Μέγαρα, η
Κόρινθος και άλλες ελληνικές πόλεις καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Τα ιερά
του Διός στην Νεμέα, τα ιερά της Ολυμπιάς, τα αρκαδικά ιερά της
Λυκόσουρας και το ιερό της Ελευσίνας μαζί με πλήθος άλλων ελληνικών
λατρευτικών κέντρων καταστρέφονται ολοκληρωτικά ενώ οι ιερείς τους είτε
σφάζονται, είτε –όπως ο Ιεροφάντης του Μίθρα- Ιλάριος καίγονται
ζωντανόι. Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατάνε οι απανταχού την
ελληνική επικράτεια αυτοκρατορικές φρουρές που αντί να εμποδίσουν τον
Γότθο εισβολέα που καταστρέφει πόλεις τις αυτοκρατορίας παρακολουθούν
απαθέστατα .</p>
<p><strong>396</strong> Με έδικτο στις 7 Δεκεμβρίου ο Αρκάδιος και ο
Ονώριος χαρακτηρίζουν την Εθνική θρησκεία χειρίστη προδοσία κατά του
κράτους . Οι Εθνικοί ιερείς στερούνται όλων των προνομίων τους και τους
απαγορεύεται να ιερουργούν : Έδικτο του Αρκάδιου ορίζει ότι οποιαδήποτε
είδους ενασχόληση με το Δωδεκάθεο και τις εθνικές λατρείες πρέπει να
αντιμετωπίζεται ως ύστατη προδοσία απέναντι στην αυτοκρατορία. Οι
εναπομείναντες Εθνικοί ιερείς και Ιεροφάντες φυλακίζονται.</p>
<p><strong>397</strong> Με νέο έδικτο ο Αρκάδιος απαιτεί να γκρεμιστούν
όλοι οι ναοί των Εθνικών που στέκουν ακόμα όρθιοι : Νέο έδικτο του
Αρκάδιου (με την παρότρυνση του “Άγιου” και φανατικού ανθέλληνα
Χρυσόστομου, αυτού του ανεκδιήγητου που απεκάλεσε τους Έλληνες
φιλόσοφους “ανήθικα καθάρματα”) διατάζει το “Ες έδαφος φέρειν” για όλους
τους εναπομείναντες ναούς Ελλήνων και Εθνικών, καθώς και την
ασβεστοποίηση των μαρμάρων τους και την χρήση τους ως οικοδομικά υλικά
ώστε να χαθούν για πάντα τα ίχνη των εθνικών λατρειών.</p>
<p><strong>398</strong> Η σύνοδος της Καρθαγένης αποφασίζει την
απαγόρευση ανάγνωσης των εθνικών βιβλίων ακόμα και στους επισκόπους,
χιλιάδες επιστημονικά βιβλία μεγάλων φιλοσόφων του αρχαίου κόσμου
καταστρέφονται στην πυρά. Διωγμοί στην Γάζα ο επίσκοπος Πορφύριος
καταστρέφει τους ναούς και μνημεία της περιοχής. Το συναξάρι του
…Αγίου..Πορφυρίου αναφέρει ότι: κατά την διάρκεια της καταστροφής των
ναών των δαιμονισμένων ειδωλολατρών (τους ασπαζόμενους την Ελληνική
θρησκεία) όταν το καταραμένο άγαλμα της Αφροδίτης αντίκρισε τον σταυρό
τότε έσπασε και έγινε χίλια κομμάτια και βγήκε ο δαίμονας που κατοικούσε
μέσα του. Το 4ο εκκλησιαστικό συνέδριο της Καρχηδόνας απαγορεύει την
μελέτη των βιβλίων των Ελλήνων και λοιπών Εθνικών ακόμα και στους
χριστιανούς επίσκοπους. Ο επίσκοπός Πορφύριος (και αυτός “Άγιος”)
ισοπεδώνει σχεδόν όλους τους ναούς των εθνικών στη Γάζα. Ο Γότθος
Αλάριχος για το “θεάρεστο” έργο της ισοπέδωσης της Ελλάδος διορίζεται
γενικός αρχηγός του ιλλυρικού ζητήματος.</p>
<p><strong>399 – 401</strong> εκδίδονται νέα έδικτα που απαγορεύουν τις
θυσίες αλλά ανακαλούνται προηγούμενες διατάξεις που πρόσταζαν την
καταστροφή του διακόσμου των δημοσίων κτηρίων.( Ιουστ. Κώδιξ 1, 11, 3 )
Νέο διάταγμα αναφέρει ΄΄Όπως ακριβώς διατάξαμε την απαγόρευση των θυσιών
έτσι τώρα διατάσουμε την διατήρηση των διακοσμήσεων στα δημόσια
κτίρια΄΄ (Θεοδος. Κώδιξ 16, 10, 15 ) Στις επαρχίες όμως η κατάσταση
είναι διαφορετική νέα διατάγματα διατάσουν την καταστροφή μνημείων και
την εξαφάνιση των ναών. Οι διωγμοί συνεχίζονται βίαιοι στην Βορ. Αφρική
Αίγυπτο και Παλαιστίνη. Ο Αρκάδιος διατάζει με νέο έδικτο την ισοπέδωση
όσον από τους ελληνικούς και εθνικούς ναούς έχουν παραμείνει. Ο
επίσκοπός Νικήτας καταστρέφει το μαντείο του Θεού Διονύσου στις Βέσσες
και “βαπτίζει” τους κατοίκους της πόλης. 401 μ.Χ.Ο χριστιανικός όχλος
της Καρχηδόνας με κραυγές “Όπως και στην Ρώμη έτσι και στην Καρχηδόνα”
καταστρέφει ναούς και “είδωλά”. Ο Πορφύριος (“άγιος”) ολοκληρώνει το
έργο του στην Γάζα καταστρέφοντας και τα τελευταία 9 εθνικά ιερά,
καίγοντας βιβλία και λυντσάροντας Εθνικούς. Η 15η σύνοδός της Καρχηδόνας
αποφασίζει ότι όσοι δημιουργούν συγγένειες με “ειδωλολάτρες” – με όσους
ασπάζονται την Ελληνική θρησκεία – αλλά και όσοι δεν αποκληρώνουν τους
συγγενείς τους που παραμένουν “ειδωλολάτρες” ΘΑ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ
ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ!</p>
<p><strong>405-406</strong> Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος φανατικός εχθρός του
Ελληνισμού από το ΄΄χρυσό΄΄ του στόμα έχουν εξέλθει οι χειρότερες
ύβρεις κατά των Ελλήνων και ότι δήποτε Ελληνικού. Όταν ήτανε
αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινούπολης έκανε έρανο σε πλούσιες χριστιανές
γυναικούλες και με τα χρήματα πλήρωσε την κατεδάφιση του ναού της
Αρτέμιδος στην Έφεσο ενός από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ο ναός
ήταν διπλάσιος από τον Παρθενώνα με μήκος 133 μέτρα και 73 μέτρα πλάτος,
τη διακόσμηση του την έκαναν οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της εποχής
Φειδίας, Πραξιτέλης, Απελλής, Πολύκλειτος κ.α Αυτός ο ΄Άγιος΄΄ ήταν που
με τις ΄΄χρυσοστομίες΄΄ του απαίτησε από τον Θεοδόσιο Α και το πέτυχε
την κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων το 393 μχ.</p>
<p><strong>407-408</strong> Οι ιδιοκτήτες των τόπων συναθροίσεως των
Εθνικών τιμωρούνται με δήμευση της περιουσίας τους και καταναγκαστική
εργασία σε μεταλλεία ( Θεοδόση. Κώδιξ 16,5, 40) Με νέο έδικτο ζητείται η
ολοκληρωτική καταστροφή των αγαλμάτων και το ξερίζωμα εκ θεμελίων των
ναών και των χώρων λατρείας, οι ναοί και οι ιδιοκτησίες τους
παραδίδονται για δημόσια χρήση.( Θεοδοσ. Κώδιξ 16, 10, 19) Μεγάλες
καταστροφές και διωγμοί στη Δύση. Στη Ρώμη Καταστρέφεται και ληστεύεται ο
ναός του Καπιτωλίου Διός. Κατασχονται και δημεύονται οι περιουσίες των
Πρισκιλιανών</p>
<p><strong>Διωγμοί επί Θεοδοσίου Β του Μικρού ( 408 – 450 )</strong></p>
<p>Τον Αρκάδιο τον διαδέχτηκε στο θρόνο ο γιος του Θεοδόσιος ο Β ο
Μικρός σε ηλικία επτά ετών. Ονομάστηκε Μικρός προς διάκρηση από τον
παππού του Θεοδόσιο Α τον ….Μέγα. Επίτροπος ορίστηκε ο Ανθέμιος και μετά
την παραίτηση του ανακηρύχτηκε από την σύγκλητο το 414 αυτοκράτειρα η
αδελφή του Πουλχερία που ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερη του. Φανατική
χριστιανή και θρησκόληπτη όταν έγινε αυτοκράτειρα έδωσε όρκο στην
Παναγία ότι θα παραμείνει στην ζωή της «παρθένα νύμφη του Νυμφίου Υιού
της» και τηρώντας τον όρκο της παρέμεινε άγαμη όπως και οι δύο νεότερες
θρησκόληπτες αδελφές της και αφοσιώθηκαν στην ορθοδοξία και την
χριστιανική ανατροφή του Μικρού αυτοκράτορα. Η Πουλχερία αυταρχική και
φιλόδοξη για να κρατήσει την εξουσία και μετά την ενηλικίωσή του αδελφού
της έστρεψε τα ενδιαφέροντα του στην εκκλησία. Για να αποκτήσει
χριστιανική αγωγή ο Μικρός αυτοκράτορας τα ανάκτορα είχαν μετατραπεί σε
μοναστήρι με εκκλησιαστικό πρόγραμμα που άρχιζε με τον όρθο ακολουθούσε η
ανάγνωση των Ευαγγελίων συνέχιζε με τους Ψαλμούς του Δαυίδ και τελείωνε
με τον εσπερινό. Τα κεριά έκαιαν νύχτα μέρα στα Θεοσκέπαστα ανάκτορα
της Nova Roma και από τα παράθυρα τους που έμοιαζαν με καπνοδόχους
έβγαιναν ακριβά Περσικά λιβανωτά και άλλα πανάκριβα θυμιάματα της
Ανατολής. Έτσι διαπαιδαγωγήθηκε ο Θεοδόσιος Β ο Μικρός που ζούσε κάτω
από την εξουσία της Πουλχερίας και έγινε ένα μικρό ανθρωπάκι άβουλο και
φοβισμένο αλλά μεγάλος διώκτης των Ελλήνων και των Εθνικών. Με υπόδειξη
της Πουλχερίας ο Θεοδόσιος Β παντρεύτηκε την Αθηναίδα που τότε είχε
επισκευφτεί την Κωνσταντινούπολη και γνωρίστηκε με την Πουλχερία, Η
Αθηναίδα ήταν κόρη του πλατωνικού φιλόσοφου Λεοντείου ήταν ωραιότατη
έξυπνη, αξιόλογης μόρφωσης και λάτρης της θρησκείας των Ολυμπίων Θεών
όπως και ο πατέρας της. Ο γάμος έγινε το 421 η Αθηναίδα βαφτίστηκε
χριστιανή πήρε το όνομα Ευδοκία και ανακηρύχτηκε Αυγούστα το 423. Η
Αθηναίδα προστάτιδα των Ελληνικών γραμμάτων αντέδρασε στην θρησκόληπτη
και ανθελληνική πολιτική των ανακτόρων και προωθούσε συνεργασίες με
εθνικούς και Ελληνολάτρες αξιωματούχους Ύστερα από ραδιουργίες
κατηγορήθηκε ότι είχε ερωτικές σχέσεις με τον αξιωματούχο των ανακτόρων
Παυλίνο ο οποίος φυλακίστηκε και λίγο αργότερα εκτελέστηκε. Μετά από
αυτά τα θλιβερά γεγονότα με την δικαιολογία ότι θέλει να επισκεφθεί τον
Πανάγιο τάφο εγκατέλειψε τον άβουλο σύζυγο της και τα ανάκτορα και
έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής το 460 στην Παλαιστίνη. Ύστερα από
βασιλεία 42 ετών ο Θεοδόσιος ο Β πέθανε το 450 σε ηλικία 51 ετών.</p>
<p><strong>409 – 414</strong> Μέχρι το 414 που ο Θεοδόσιος Β ήταν
ανήλικος και επετροπεύοταν από τον αρχηγό της ανακτορικής φρουράς
Ανθέμιο οι διωγμοί συνέχισαν με μεγάλη ένταση σε ολόκληρη την
αυτοκρατορία.</p>
<p><strong>415</strong> Είναι το έτος που θα σημαδευτεί με ένα από τα
ειδεχθέστερα εγκλήματα των χριστιανων. –χαρακτηριστικό της σε παρανοϊκό
βαθμό μισαλλοδοξίας αλλά και του μισελληνισμού αυτής της Ιουδαϊκής
αίρεσης-. Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σωματοφύλακες (παραβολάνοι) του
εκεί πατριαρχείου, που κατεύθηνε και συμμετείχε ο Πατριάρχης
Αλεξανδρείας Κύριλλος (..Άγιος), βρίσκουν στον δρόμο την μαθηματικό και
φιλόσοφο Υπατία (κόρη του αστρονόμου Θέωνα), ένα από τα πιο φωτεινά
πνεύματα της εποχής. Αφού την συλλαμβάνουν την οδηγούν ΜΕΣΑ στην
εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ (άλλες πήγες αναφέρουν την εκκλησία
Κωνσταντίνου και Ελένης) και αφού της ξεσκίζουν τα ρούχα ΤΗΣ ΓΔΕΡΝΟΥΝ ΤΟ
ΔΕΡΜΑ ΜΕ ΚΟΧΥΛΙΑ, ΤΗΣ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ, ΤΗΝ ΚΟΒΟΥΝ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ
ΤΑ ΠΕΤΑΝΕ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΗΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ
ΣΚΥΛΙΑ. Η μόνη αιτία για κάτι τόσο αισχρό δεν είναι άλλη από το γεγονός
ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός (άρα μάγισσα για τους χριστιανούς),
φιλόσοφος και το σημαντικότερο κοινωνός του ελληνικού πνεύματος. Φυσικά
κανείς από αυτά τα δίποδα ζώα που ευθύνονταν για τον θάνατο της δεν θα
τιμωρηθεί. Τουναντίον μάλιστα ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Κύριλλος ( ο
ηθικός αυτουργός της δολοφονίας) ΘΑ ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”. Νέοι διωγμοί των εθνικών και
των ιερέων τους στην Νότια Αφρική οι τρόποι εκτέλεσης είναι δυο σταύρωση
ή θάνατος στην πηρά. Με σειρά διαταγμάτων κατασχέθηκαν περιουσίες της
Εθνικής Θρησκείας και παραχωρήθηκαν στην εκκλησία ( Ιουστιν. Κώδιξ 1,
11, 5 )</p>
<p><strong>416 – 423</strong> Οι διωγμοί συνεχίζονται με την έκδοση
διαταγμάτων και εκατομμύρια νεκρούς σε ολόκληρη την αυτοκρατορία : Στην
Αβυθινία ο μοναχός Υπάτιος ο αποκαλούμενος και ως “η σπάθα του θεού”
μαζί με ροπαλοφόρους συνοδοιπόρους του περιδιαβαίνουν την περιοχή
καταστρέφοντας ναούς, σκοτώνοντας Εθνικούς (συμπεριλαμβανομένων και των
οικογενειών τους βέβαια), καίγοντας ιερά άλση και ανακαλύπτοντας κρυφούς
Εθνικούς ιερείς που ασφαλώς σκοτώνουν. Όσοι αξιωματούχοι εμμένουν στις
πατρώες θρησκείες χάνουν της θέσεις τους..</p>
<p><strong>426</strong> Ολοκληρωτική καταστροφή και ισοπεδώσει των ναών
και κατάσχεση των περιουσιών τους – υρπολήθηκε ο ναός του Ολυμπίου Διός
κατά διαταγή του αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Θεοδοσίου του Β΄. Οι
σφαγιασμοί οι εξορίες και φυλακίσεις κατά των Εθνικών συνεχίζονται.</p>
<p><strong>429</strong> Λεηλασία του Παρθενώνα και καταστροφή μνημείων
της Αθήνας : Ροπαλοφόροι μοναχοί και αυτοκρατορικοί στρατιώτες
γκρεμίζουν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Θεάς Αθηνάς από τον Παρθενώνα,
καταστρέφουν την ξύλινη σκεπή του ναού και λαφυραγωγούν το ιερό. Οι
Έλληνες εθνικοί της Αθήνας διώκονται.</p>
<p><strong>430-450</strong> Εκδίδονται δεκάδες έδικτα που διατάσουν την
συνέχιση των διωγμών, την ισοπέδωση των ναών που έχουν ακόμη μείνει
όρθιοι , καταστροφή φιλοσοφικών βιβλίων στην πυρά και διαμόρφωση της
νομοθεσίας για την έκδοση δικαστικών αποφάσεων κατά των Εθνικών. Με
έδικτο του ο Θεοδόσιος ο Β διατάζει την ποινή του θανάτου για τους
Έλληνες εθνικούς καθώς και τους αιρετικούς. Επίσης ορίζει ΟΤΙ Η ΜΟΝΗ
ΝΟΜΙΜΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο
ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ ! Μεγάλος λοιμός πέφτει τον χειμώνα του έτους στην
αυτοκρατορία και ο Θεοδόσιος κατηγορεί ως αιτία τους Εθνικούς που
λατρεύουν δαίμονες.! Οι Χριστιανοί γκρεμίζουν όλους τους ναούς και τα
ιερά των Ελλήνων πλην εκείνων που μετατρέπονται σε χριστιανικές
εκκλησίες. Ο Θεοδόσιος ο Β διατάζει το κάψιμο όλων των μη-χριστιανικών
βιβλίων και ειδικότερα αυτών του Πορφύριου(17). Οι ναοί της πόλεως
Αφροδισίας καταστρέφονται και η πόλη μετονομάζεται σε Σταυρούπολη.</p>
<p><strong>Μαρκιανός ( 450-457 ) – Πουλχερία</strong></p>
<p>Μετά τον θάνατο του Θεοδοσίου Β’ στις 28 Ιουλίου 450 πανίσχυρη η
Πουλχερία ως μοναδική κληρονόμος της Θεοδοσιανής δυναστείας στην Ανατολή
αντιμετώπισε το σοβαρό πρόβλημα να υποταγή το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος
στο Δυτικό λόγω ελλείψεως διαδόχου. Η Πουλχερία που διοικούσε την
αυτοκρατορία από κοριτσάκι δέκα ετών δεν ήθελε να παραμεριστεί αλλά δεν
ξεχνούσε και τον όρκο που είχε δώσει στην Παναγία ότι στην ζωή της θα
παρέμενε ΄΄παρθένα νύμφη του Νυμφίου Υιού της΄΄ Τηρώντας τον όρκο της
στην Παναγία παντρεύτηκε τον Θράκα χιλίαρχο Μαρκιανό 58 ετών υπασπιστή
του Αλανού στρατηγού Άσπαρ θέτοντας του τον αυστηρό όρο ότι στις
συζυγικές τους σχέσεις θα διατηρούσε την παρθενία της. Έτσι ο χιλίαρχος
Μαρκιανός (..Άγιος) αναβαθμίστηκε σε αυτοκράτορα και εισήλθε πανηγυρικά
με την παλλακίδα του στα ανάκτορα και η Πουλχερία (..Αγία) παρέμεινε
παρθένα και Βασίλισσα όπως και επί Θεοδοσίου Β. Κατά την βασιλεία του ο
Μαρκιανός συνέχισε τους διωγμούς κατά των Εθνικών και την έκδοση
διαταγμάτων κατά της αρχαίας θρησκείας με μικρότερη όμως ένταση γιατί
ήδη είχε επιβληθεί βίαια και με κατακόμβες νεκρών ο Χριστιανισμός.</p>
<p><strong>457-491</strong> Σποραδικές εκτελέσεις εθνικών σε όλη την
αυτοκρατορία. Σε μια τελευταία προσπάθεια να υπερασπιστούν την λατρεία
τους και την τιμή τους από τους από τους οπαδούς του εξ’ανατολάς “φωτός”
οι Έλληνες της Μικρας Ασίας εξεγείρονται. Η εξέγερση καταστέλλεται και
οι έλληνες σφάζονται από τον αυτοκρατορικό στρατό. Μεγάλες μορφές της
αυτοκρατορίας με την κατηγορία πως είναι Έλληνες εκτελούνται. Ο Ζώσιμος,
ο Ισίδωρος, ο Σεβεριανός, και άλλοι ενώ λαμβάνει χώρα η περίφημη δίκη
του φιλόσοφου Ισοκάσιου. Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χριστιανοί
αξιωματούχοι εκτελούν βασανίζουν και διαπομπεύουν πολλούς κρυφούς
εθνικούς ιερείς. Το 474μ.α.χ.χ. αυτοκράτορας αναλαμβάνει ο Ζήνων επι της
βασιλείας του το 484μ.α.χ.χ. εκδηλώνεται νέα εξέγερση των Ελλήνων κατά
του εβραιοχριστιανικού κατεστημένου με ηγέτες τον Λεόντιο, τον Ίλλο και
τον αθηναίο φιλόσοφό Παμπρέπιο επιδιώκουν την ανατροπή του χριστιανισμού
και την επιστροφή των πατρώων αντιλήψεων. Παρά τον γενναίο αγώνα των
Ελλήνων εξεγερθέντων 4 χρόνια μετά και οι τελευταίοι επαναστάτες
θανατώνονται. Στην Ίμβρο ο προσηλυτιστής Κόνων ακολουθούμενος από το
σύνηθες πλήθος των ειδωλοφάγων μονάχων εκτελεί όλους τους Έλληνες του
νησιού. Ακόμα μια δωδεκαθειστική λατρεία αυτή του Λαβρανίου Δια βρίσκει
το τέλος της όπως και οι λάτρεις της από τους οπαδούς της “αγάπης”.</p>
<p><strong>515</strong> Ο νέος αυτοκράτορας Αναστάσιος εξαπολύει τους
στρατιώτες της αυτοκρατορίας και τον ειδωλοφαγικό “στρατό” των διαφόρων
επισκόπων και ισοπεδώνει τον ναό του Θεού Θεανδρίτου στη Ζοάρα της
Αραβίας καθώς και δεκάδες άλλα ιερά στην περιοχή οι εθνικοί της περιοχής
τι άλλο…εκτελούνται. Στα χρόνια του Αναστάσιου γίνετε επίσης και
υποχρεωτικό το βάπτισμα ακόμα και για όσους είναι ήδη χριστιανοί</p>
<p><strong>528</strong> Αυτοκράτορας είναι πλέον ένας από τους
κορυφαίους ανθέλληνες της ιστορίας ο Γιουτπράδα (ελληνιστί Ιουστινιανός)
επί των ημερών του καταργούνται οι ολυμπιακοί αγώνες και εκδηλώνεται η
περίφημη “στάση του Νίκα” (19). Παρόλες τις αρχικές επιτυχίες των
επαναστατών ο αυτοκρατορικός στρατός ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΒΑΡΙΚΟ ΦΥΛΟ
ΤΩΝ ΕΡΟΥΛΩΝ (χριστιανών ασφαλώς) πνίγει την εξέγερση των Ελλήνων στο
αίμα. 40.000 νεκροί αρχικά και εν συνεχεία γκρέμισμα ελληνικών ναών και
κλείσιμο φιλοσοφικών σχολών. Η τελευταία ελπίδα του ελληνισμού είχε πια
χαθεί. Μέσα στα αντίποινα της ιουδαιοχριστιανικής ηγεσίας είναι η
αφαίρεση κτημάτων των Ελλήνων προς όφελος ασφαλώς της χριστιανικής
εκκλησιάς και του δημόσιου ταμείου. Ο Γιουτπράδα συνεχίζοντας το
θεάρεστο έργο του επιβάλλει ποινές θανάτου δια σταύρωσης πυρός και
βασανιστηρίων για όσους “εκ των ανοσιών και μυσαρών Ελλήνων κατεχόμενοι
πλάνη”. Συντάσσει επίσης και τον περίφημο “Ιουστινιάνειο κώδικα” μνημείο
ανθελληνικού παροξυσμού.</p>
<p><strong>529</strong> Ο Γιουτπράδα (Ιουστινιανός) κλείνει την
φιλοσοφική σχολή των Αθηνών και δημεύει την περιουσία της. Οι τελευταίοι
διδάσκαλοι κυνηγημένοι βρίσκουν καταφύγιο στην αυλή του λάτρη του
ελληνικού πολιτισμού Πέρση βασιλεία Χοσρόη.</p>
<p><strong>532</strong> Ο μονοφυσίτης μοναχός Ιωάννης Ασιακός μαζί με
οπαδούς του περιδιαβαίνουν την Μικρά Ασία και διαλύουν ότι απομένει από
της εθνικές λατρείες.</p>
<p><strong>542 – 546</strong> Λόγο της συνεισφοράς του στην καταστροφή
του ελληνικού πολιτισμού ο Ιουστινιανός ονομάζει τον Ιωάννη Ασιακό
επίσημο αυτοκρατορικό προσηλυτιστή εξουσιοδοτημένο να εξοντώσει ή να
βαπτίσει της “ειδωλολατρικές” ψυχές που έχουν απομείνει στην
αυτοκρατορία – όσους δηλ. ασπάζονταν ακόμη την Ελληνική θρησκεία. Ύστερα
από 35 χρόνια σφαγών, βίαιων προσηλυτισμών δωροδοκιών και βασανιστηρίων
ο Ιωάννης περιγράφει ο ίδιος τα κατορθώματα του στο έργο του. Ενώ στην
Κωνσταντινούπολη φυλακίζονται, βασανίζονται και εκτελούνται γραμματικοί,
ρήτορες, νομικοί και λόγιοι με την κατηγορία πως είναι “Έλληνες”.</p>
<p><strong>556</strong> Ο επίσκοπος Αμάνθιος στέλνεται από τον
Ιουστινιανό στην Αντιόχεια για να εξοντώσει όλους τους εναπομείναντες
εθνικούς της πόλης και να καταστρέψει όλες της κρυφές ιδιωτικές τους
βιβλιοθήκες με την “ανόσια” γνώση των Ελλήνων.</p>
<p><strong>562</strong> Νέος διωγμός των Ελλήνων και λοιπών εθνικών σε
Αθήνα, Παλμήρα και Κωνσταντινούπολη. Ο χρονικογράφος Ι.Μαλαλάς στο έργο
του ¨χρονογραφία¨ γράφει χαρακτηριστικά “Έλληνες πιάστηκαν και
διαπομπεύθηκαν μέσα στην Κωνσταντινούπολη ταυτόχρονα με το κάψιμο των
ελληνικών βιβλίων στον ¨Κυνήγιον¨ μαζί με εικόνες των Θεών”.</p>
<p><strong>578 – 582</strong> Την εξουσία παίρνει ένας νέος αυτοκράτορας
ο Τιβέριος, ο οποίος ασφαλώς συνεχίζει το έργο των προκατόχων του
,εκατοντάδες κρυπτοεθνικοί εκτελούνται, παλουκώνονται, αποκεφαλίζονται
και σταυρώνονται. Ο ύπαρχος Ανατολής Ανατόλιος ρίχνεται στα λιοντάρια με
την κατηγορία της λατρείας του Διός. Όταν τα λιοντάρια δείχνουν
απροθυμία να τον κατασπαράξουν οι οπαδοί της θρησκείας της “αγάπης”
αποφασίζουν την σταύρωση του ενώ εν συνεχεία πετούν το πτώμα του καθώς
και τα πτώματα άλλων Έλλήνων στους σκουπιδότοπους εκτός των τειχών της
πόλης . Φήμες ότι η εξουσία έχει ύποπτες συνδιαλλαγές με τους μιαρούς
Έλληνες οδηγούν τον χριστιανικό όχλο της Κωνσταντινούπολης σε επίθεση
εναντίον των ελαχίστων εναπομεινάντων Ελλήνων της πόλης τους οποίους
είτε λιθοβολούν είτε καίνε ζωντανούς.</p>
<p><strong>582 – 602</strong> Είναι η περίοδος της αυτοκρατορίας του
Μαυρίκιου ο οποίος εγκαινιάζει την βασιλεία του με νέους διωγμούς κατά
των εναπομεινάντων εθνικών της ανατολικής αυτοκρατορίας. Οι οπαδοί της
θρησκείας της “αγάπης”εκτελούν βασανίζουν, καινε, σταυρώνουν
οποιονδήποτε είναι ύποπτος για εθνική λατρεία. Η ερήμωσή της επαρχίας, η
πνευματική και υλική εξαθλίωση, η υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού της
αυτοκρατορίας στης μεγάλες πόλεις οδηγούν στην αποκτήνωση της
καθημερινής ζωής και στην εμφάνιση συνεχών επιδημιών πανούκλας που
οδηγούν στον θάνατο μεγάλο αριθμό ατόμων από τα εξαθλιωμένα πλήθη της
αυτοκρατορίας. Με τον θάνατο του Μαυρίκιου το 602μ.α.χ.χ. ξεσπά μια
“εμφύλια” (20) διαμάχη στους κόλπους της αυτοκρατορίας οι όχλοι της
Κιλικίας, της Μικράς Ασίας, της Παλαιστίνης, της Θεσσαλονίκης, των
Βαλκανικών επαρχιών και της ίδιας της πρωτεύουσας αλληλοσκοτώνονται.
Είναι μια εποχή παραλογισμού και σχιζοφρένειας (όπως κάθε εποχή που
ακολουθεί μετά από λοιμούς και επιδημίες).</p>
<p><strong>692</strong> Είναι η χρονολογία που λαμβάνει χώρα η “Πενθέκτη
σύνοδος”. Σε αυτήν, η ίδια η ηγεσία του ιουδαιοχριστιανισμού
παραδέχεται πως παρόλες τις πολύχρονες (σχεδόν 4 αιώνες διωγμών)
προσπάθειες της υπάρχουν ακόμα ελληνικά και εθνικά κατάλοιπα. Έτσι τα
μέλη της συνόδου αποφασίζουν την απαγόρευση όσων από τις γιορτες των
εθνικών λατρειών συνεχίζουν ακόμα σε σκόρπια μέρη της αυτοκρατορίας όπως
τα Βρουμάλια, τα Ανθεστήρια, τα Βοτά και άλλες διονυσιακές και εθνικές
εορτές.</p>
<p><strong>804</strong> Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος
αποπειράται να εκχριστιανίσει τους τελευταίους Έλληνες της αυτοκρατορίας
τους κάτοικούς της Μέσα Μάνης αποτυγχάνει όμως καθώς το περήφανο
ελληνικό στοιχείο της περιοχής ανθίσταται σθεναρά.</p>
<p><strong>850 – 860</strong> Αυτό που δεν κατάφερε ο Ταράσιος πέτυχε με
την φωτιά και το σπαθί ο Αρμένιος προσηλυτιστής και “άγιος” Νίκων. Από
τον Αρμένιο προσηλυτιστή Νίκωνα τον «Μετανοείτε» και τους ένοπλους
μοναχούς του, εκχριστιανίζονται με τη βία οι τελευταίοι Έλληνες Εθνικοί
της Λακωνίας και κατασφάζονται οι Δούκες και οι Ιερείς τους. Έτσι στα
μέσα του 9ου αιώνα παύει η τελευταία λατρεία των Ελλήνων Θεών στα ιερά
χώματα της πατρίδας μας. Τα χρόνια μετέπειτα Η καταγραφή αυτή μπορεί να
αναφέρθηκε στην περίοδο μεταξυ του 314μ.α.χ.χ.και του 860μ.α.χ.χ. -που
έγινε και το μεγαλύτερο μέρος από το διωγμό των Ελλήνων και του
ελληνικού πνεύματος- αλλά σκόρπιες καταστροφές και διώξεις του ελληνικού
πνεύματος συνεχίστηκαν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα..</p>
<p>Πηγή: <a href="http://eleysis69.wordpress.com/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1/%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CF%89%CE%B3%CE%BC/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">eleysis69.wordpress.com</a></p><p><a href="https://parganews.com/i-sfagi-ton-ellinon-apo-to-vyzantio-kai/?fbclid=IwAR1dQy69UF45XIiHuOliVBSeInArti8_4TAriKYNptX93DtJvw0ygvbgNIQ">https://parganews.com/i-sfagi-ton-ellinon-apo-to-vyzantio-kai/?fbclid=IwAR1dQy69UF45XIiHuOliVBSeInArti8_4TAriKYNptX93DtJvw0ygvbgNIQ</a> </p>
</div>
</div>
</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-65626224952756780812023-08-28T11:11:00.003+03:002023-08-28T11:11:40.941+03:00«Οι «αλλόθροοι» άνθρωποι…»:Ο Όμηρος διδάσκει στην πεζογέφυρα της Φρανκφούρτης <p></p>
<div style="margin: 0cm 0cm 12pt; text-align: center;">
<span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-tab-count: 1;"> <span style="font-size: large;"> </span></span></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: blue; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«Πλέων επί οινόπα πόντον επ΄αλλοθρόους ανθρώπους»</span></b><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
(Ομήρου Οδύσσεια, Α, 183-84)</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTk9Wb8PjoiCn4q8Z5RA4S-wWVp9gVG9iojxpnHzuT9DSYuJ1W3fvoi7ivJJPspIWZJYRgyGFc_Oz7hJB8D85huUhoItGl1FE2Ly0QbJrKvG3MnrVgj_85950er760gyI7ZXQoX5Sw8meD/s1600/homer-greek-poet.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="444" data-original-width="454" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTk9Wb8PjoiCn4q8Z5RA4S-wWVp9gVG9iojxpnHzuT9DSYuJ1W3fvoi7ivJJPspIWZJYRgyGFc_Oz7hJB8D85huUhoItGl1FE2Ly0QbJrKvG3MnrVgj_85950er760gyI7ZXQoX5Sw8meD/s320/homer-greek-poet.jpg" width="320" /></a></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ο
Σεφέρης απογοητευμένος από την Ελλάδα της εποχής του είχε αποτυπώσει αυτό το
συναίσθημα με τον εμβληματικό στίχο </span><b><span style="color: blue; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«Όπου
και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»</span></b><b><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">.</span></b><b><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Ωστόσο,
υπάρχουν στιγμές που ο <b>Έλληνας </b>μπορεί
να αισθάνεται <b>υπερήφανος </b>όταν βρεθεί
σε ξένες χώρες και αντικρίσει όχι μόνο στους χώρους των πανεπιστημίων αλλά και
σε άλλους ελληνικές επιγραφές που κοσμούν με τη σκέψη τους τον περιβάλλοντα
χώρο. Ταυτόχρονα,όμως, αυτές οι επιγραφές μάς υπενθυμίζουν το <b>χρέος</b> μας προς την παράδοση και
ιδιαίτερα την ανάγκη μιας βαθιάς γνώσης του αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος. Μία <b>αρχαιομάθεια</b> όχι στο όνομα της
ανάδειξης της μοναδικότητας του ελληνικού πνεύματος αλλά της οικουμενικότητας
του. </span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div align="center" style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ο
στίχος που ενώνει</span></b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Εξάλλου
αυτό είναι και το κριτήριο με το οποίο οι ξένοι επιλέγουν γνώμες - σκέψεις
Ελλήνων φιλοσόφων, ποιητών ή ιστορικών για να εκφράσουν με <b>συμβολικό </b>τρόπο τη δική τους κοσμοθεωρία στη σύγχρονη εποχή. Η <b>οικουμενικότητα</b> σε συνδυασμό με τη <b>διαχρονικότητα</b> της σκέψης των αρχαίων
Ελλήνων διευκολύνουν το έργο των ξένων που στοχεύουν στην ανάδειξη εκείνων των
στοιχείων που θεωρούν πως συμβάλλουν στην <b>ειρηνική
συνύπαρξη</b> ανθρώπων και λαών αλλά και στην <b>αυτογνωσία</b> ως βασική προϋπόθεση για την αυτοπραγμάτωσή τους και την
ένταξή τους στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Ο
στίχος του Ομήρου </span><b><span style="color: blue; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«Πλέων
επί οινόπα πόντον επ΄ αλλοθρόους ανθρώπους»</span></b><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">(Πλέοντας μέσα στο μελανό
πέλαγος με αλλόγλωσσους ανθρώπους) δεσπόζει στη σιδερένια πεζογέφυρα της
Φρανκφούρτης που ενώνει τις δύο όχθες του ποταμού Μάϊν.</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBh19BoCxeDqY6xjMY3ntslJPfbk-vhqBX2lzDUIIXkXT-fVjODCEZunQ3_dSSYXyZP3wQVGA-Bp9R1nvXwofDnVDq3-J-MwajdoiIuel6vK5V_NuMCCf9yOJdW8Z5LdHgT-QnSpWKUhul/s1600/thumbnail.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="723" data-original-width="546" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBh19BoCxeDqY6xjMY3ntslJPfbk-vhqBX2lzDUIIXkXT-fVjODCEZunQ3_dSSYXyZP3wQVGA-Bp9R1nvXwofDnVDq3-J-MwajdoiIuel6vK5V_NuMCCf9yOJdW8Z5LdHgT-QnSpWKUhul/s400/thumbnail.jpg" width="301" /></a></span></div>
</div>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Η
επιλογή του ομηρικού στίχου δεν προτιμήθηκε μόνο συμβολικά γιατί η συγκεκριμένη
γέφυρα <b>ενώνει </b>δύο διαφορετικές
περιοχές του οικονομικού κέντρου της Γερμανίας αλλά και για να καταδείξει την
ανάγκη και την αξία της ειρηνικής συνύπαρξης ανθρώπων με <b>διαφορετικά</b> γλωσσικά (αλλοθρόους), θρησκευτικά και εθνικό-φυλετικά
χαρακτηριστικά.</span><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Εκτός
από το τουριστικό ενδιαφέρον ο στίχος της Οδύσσειας υπενθυμίζει και <b>διδάσκει</b> στον επισκέπτη την <b>ενότητα</b> του ανθρώπινου είδους,
ανεξάρτητα από κάποια - επίκτητα - διαφορετικά στοιχεία (θρησκεία, γλώσσα..). Ο
Όμηρος, δηλαδή, χιλιάδες χρόνια πριν, σοφά διείδε την πραγματικότητα της
ενότητας του ανθρώπινου είδους περιγράφοντας το «μεγάλο» ταξίδι του πολυμήχανου
<b>Οδυσσέα</b>.</span></span></div><span style="font-size: large;"></span><div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Προφητικά
ο Όμηρος κατέγραψε μία πραγματικότητα που σήμερα προβάλλει ως <b>αναγκαιότητα</b> μέσα στις συνθήκες και
τους όρους που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση. Η επικοινωνία και ο <b>συγχρωτισμός</b> ανθρώπων με διαφορετικά
γνωρίσματα κατέστη αναπότρεπτος,αφού η περιχαράκωση στις γλωσσικές και εθνικές
ιδιαιτερότητες ή είναι αδύνατη ή λειτουργεί ανασταλτικά στην ατομική πρόοδο,
στην κοινωνική ευημερία και στην παγκόσμια ειρήνη.</span><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Έτσι
ο στίχος αυτός σε συνδυασμό με τη συμβολική επιλογή της πεζογέφυρας λειτουργεί
ως μία διδαχή - <b>προτροπή</b> για τον
τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι θα πρέπει να χτίσουν <b>«γέφυρες»</b> και όχι <b>«τείχη»</b>.Οι
γέφυρες ενώνουν, ενώ τα τείχη χωρίζουν και τρέφουν τον ατομικό και εθνικό <b>ναρκισσισμό</b>.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: blue; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> «Τα έθνη θα πρέπει να χτίσουν
γέφυρες και όχι τείχη μεταξύ τους» (Χόκινγκ)</span></b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div align="center" style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Οι «αλλόθροοι»
άνθρωποι</span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0NpRlV9VgchakOy-XzjBAIksfAr66O9Ee8C4LYJdTQgaLs68XfVHwuA6kYY5fke0ieUv5-dObzthPxYshNg3w96H8iL9COr_xUT3nXPdwuC_cvLAv0_u9ZAcacLcEd3uygAQmuB05HhQ3/s1600/235f77a9fee8ccf0253e40d8a8bc0373.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="809" data-original-width="1023" height="315" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0NpRlV9VgchakOy-XzjBAIksfAr66O9Ee8C4LYJdTQgaLs68XfVHwuA6kYY5fke0ieUv5-dObzthPxYshNg3w96H8iL9COr_xUT3nXPdwuC_cvLAv0_u9ZAcacLcEd3uygAQmuB05HhQ3/s400/235f77a9fee8ccf0253e40d8a8bc0373.jpg" width="400" /></a></span></div>
<div align="center" style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Οι <b>«αλλόθροοι»</b> άνθρωποι χρησιμοποιούν
διαφορετικές λέξεις (θρους=θρόϊσμα,θόρυβος, λέξη…..) για να εκφράσουν τη σκέψη
και τα συναισθήματά τους όπως και να δώσουν «όνομα» στα αντικείμενα.Τα κύματα
των <b>μεταναστεύσεων </b>και η
κινητικότητα μεγάλου αριθμού ανθρώπων από διαφορετικές χώρες προς το Δυτικό
κόσμο έφεραν κοντά διαφορετικούς πολιτισμούς και γλώσσες δημιουργώντας νέα
γλωσσικά και κοινωνικά δεδομένα. Αυτό,όμως, δεν τους εμποδίζει να επικοινωνούν
μεταξύ τους και να <b>μοιράζονται </b>τα
αγαθά του πνεύματος και του πολιτισμού. Τουναντίον οι διαφορετικές γλώσσες είναι
ο πλούτος της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.</span><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></span></div><p>
<span style="font-size: large;">
</span></p><span><a name='more'></a></span><p>
</p><div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Ο<b> πολιτιστικός συγκρητισμός</b> και ο
σεβασμός της διαφορετικότητας αποτελούν τους αναγκαίους όρους για τον
εμπλουτισμό του ανθρώπινου είδους και την ηθική του αρτίωση.Αντίθετα η <b>ξενοφοβία</b>, η ξενηλασία, η έλλειψη
ανεκτικότητας στο διαφορετικό, ο εθνικός ναρκισσισμός και ο εγκλωβισμός στο εγώ
(ατομικό ή εθνικό) αδυνατίζουν τις άμυνες του ανθρώπου και των αφυδατώνουν από
την αναγκαία πολυχρωμία και πολιτιστική ποικιλότητα.</span></span>
</div><div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Εκείνο
που μας καθιστά <b>καλύτερους</b> είναι η
απόφασή μας να καταστούμε ταυτόχρονα <b>πομποί</b>
και <b>δέκτες</b> πολιτιστικών στοιχείων
και να αποδεχτούμε ως κοινωνική αξία το σεβασμό στη <b>διαφορετικότητα</b>. Εξάλλου το αντίθετο και διαφορετικό, το «άλλο»(σε
οποιαδήποτε εκδοχή του,«αλλόθροοι», αλλόθρησκοι, αλλοεθνείς… ) αποτελούν πνοή
ζωής αλλά και το βάθρο πάνω στο οποίο δομείται η πρόοδος και η ηθική εξέλιξη
του ανθρώπου.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Μπορούμε,επομένως,
να γίνουμε καλύτεροι γνωρίζοντας και <b>μοιραζόμενοι</b>
τον πολιτισμό μας με τους άλλους και δείχνοντας σεβασμό σε αυτό που διαφέρει
από το δικό μας. Η<b>ταυτότητά</b> μας (ατομική
και εθνική) δεν κινδυνεύει από την επικοινωνία και τον συγχρωτισμό μας με <b>«αλλόθροους»</b> ανθρώπους αλλά από την
απόρριψη του «άλλου», τις ξενοφοβικές μας ανασφάλειες και την υπερεκτίμηση της
μοναδικότητάς μας ως λαού και έθνους.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div align="center" style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ως
σύγχρονοι Οδυσσείς</span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggdGzWcPrZ7BSfBn_X0DzgW4kNWMbG2eCbI3_GHo_OkPPRLAk3xtNYARDEZ2WcoBcXZo8JtmH6ufQtk5xe4vw_RBA_wYqNMy0KC-IUa3BP1Ayubs2x5Zrio0gY8oeE7jCgnnB_dR0JGJFP/s1600/Homer.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="172" data-original-width="350" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggdGzWcPrZ7BSfBn_X0DzgW4kNWMbG2eCbI3_GHo_OkPPRLAk3xtNYARDEZ2WcoBcXZo8JtmH6ufQtk5xe4vw_RBA_wYqNMy0KC-IUa3BP1Ayubs2x5Zrio0gY8oeE7jCgnnB_dR0JGJFP/s400/Homer.png" width="400" /></a></span></div>
<div align="center" style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Και
για να επιστρέψουμε στο δύσκολο ταξίδι του Οδυσσέα <b>«πλέων επίοινόπαπόντον»</b> που δεν δείλιασε στα εμπόδια που βρήκε και
δεν φοβήθηκε το άγνωστο και το «άλλο». Αντίθετα έκανε το άγνωστο σύμμαχό του
και το «άλλο» σύντροφό του. Η επιστροφή στην <b>Ιθάκη</b> δεν επιτεύχθηκε μόνο χάρη στη γενναιότητά του και την πολυμηχανία
αλλά πρωτίστως χάρη στην «τέχνη» του και την προνοητικότητά του να συμβιώνει με
το διαφορετικό και το «άλλο» όποια μορφή κι αν αυτό είχε (άνθρωποι, θεοί,
φυσικό περιβάλλον, τύχη).</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Ο<b>«οίνωψ πόντος»</b> και οι <b>«αλλόθροοι άνθρωποι»</b> θα υπάρχουν πάντα
δίπλα μας, μπροστά μας ή απέναντί μας.Σε
μας εναπόκειται να βρούμε τον τρόπο να συνυπάρξουμε μαζί τους και να
μοιραστούμε τα όποια θετικά υπάρχουν και στις δύο όχθες του ποταμού.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Μόνον
έτσι θα γνωρίσουμε και θα κατανοήσουμε την <b>απεραντοσύνη</b>
του κόσμου και του πνεύματος αλλά και την <b>περατότητα</b>
του ανθρώπου ως φθαρτού όντος.Κι αυτό θα το πετύχουμε μόνο αν λειτουργήσουμε
συνειδητά ως σύγχρονη <b>Οδυσσείς</b>.</span><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Ο<b>«οίνωψ πόντος»</b> της παγκοσμιοποίησης και
οι <b>«αλλόθροοι άνθρωποι»</b> των
πολυπολιτισμικών κοινωνιών είναι η σύγχρονη πραγματικότητα. Αν την αγνοήσουμε,
θα νικηθούμε ως ανθρωπότητα από τη <b>Σκύλλα</b>
και τη <b>Χάρυβδη</b> ή κι από την οργή του
<b>Ποσειδώνα.</b>Αν τη δεχτούμε ως μία
αναγκαιότητα και τη μετατρέψουμε σε ευκαιρία, τότε μπορούμε να πετύχουμε τον άθλο
του Οδυσσέα που</span><b><span style="color: blue; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"> </span>«Πολλών
ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω».</span></b></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: blue; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span></b></span><span style="font-size: small;"><span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;">Του συνεργάτη της <a href="https://www.facebook.com/M2.agogia/"><span style="color: red;">Μυσταγωγίας
– Μυθαγωγίας</span></a>, <a href="https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/" target="_blank"><span style="color: red;">Ηλία Γιαννακόπουλου, Φιλόλογου</span></a>,
<a href="https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/" target="_blank">Ιδεόπολις</a></span></span></span></span>
</span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="color: black; font-family: "calibri" , "sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"> </span></span></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
</span>
<span style="font-size: small;">
</span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><a href="https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/"><span style="color: red;"></span></a></span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;">Επιλογές,
επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων <a href="http://xletsos-basilhs.blogspot.gr/"><span style="color: red;">Πλωτίνος</span></a></span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><a href="https://www.facebook.com/M2.agogia/"><span style="color: red;">Μυσταγωγία-
Μυθαγω</span></a><span style="color: red;">για</span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red; line-height: 115%;"><span style="color: red;"> </span></span></span></span></div><p><span></span></p><!--more--><span></span><p></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-71712525618326352182023-08-20T10:41:00.002+03:002023-08-20T10:41:13.495+03:00 Ο Μισέλ Φουρμόν (γαλλ. Michel Fourmont, 1690 - 1746) <p> Αυτό το κάθαρμα κατέστρεψε την Αρχαία Σπάρτη - Όσα έκανε και γράφει θα σε εξοργίσουν! </p>
<figure class="main-media">
<picture class="main-image">
<source media="(min-width: 1024px)"></source>
<source media="(min-width: 0px)"></source>
<img alt="Αυτό το κάθαρμα κατέστρεψε την Αρχαία Σπάρτη - Όσα έκανε και γράφει θα σε εξοργίσουν! " src="https://cdn.np-media.gr/media/news/2023/08/19/94028/figure/Michel-Fourmont.jpg" />
</picture>
</figure>
<div class="main-intro story-intro">
<p><b>Στη Σπάρτη, ο αββάς Michel Fourmont, πλήρωσε 1.200
ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν
ακόμη το 1729</b> </p> </div>
<div class="mobile-banner inline-banner">
<div class="js-ad-slot ad-unit" data-params="{"name":"slot_Notospress_Rectangle_1","slot":"Notospress_Rectangle_1","publisher":"22254168747","sizes":[[300,250]],"position":"ad-position-134","collapse":false,"size_mapping":[],"refresh":0,"devices":["mobile"]}" id="ad-position-134"></div>
</div>
<p>ΣΠΑΡΤΗ. <b>Σπάρτη.</b> Πόλη - κράτος στην Αρχαία Ελλάδα, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ευρώτα στη Λακωνία, στο ΝΑ μέρος της Πελοποννήσου.</p><div data-google-query-id="CMCiot3b6oADFcAkBgAdYaEPmA" data-lazyloaded-by-ocm="" data-oau-code="/75351959,22254168747/notospress.gr/inread_pb" id="ocm-outstream" style="clear: both; margin: 1em auto 0px; text-align: center;"><div id="google_ads_iframe_/75351959,22254168747/notospress.gr/inread_pb_0__container__" style="border: 0pt; height: 0px; margin: auto; text-align: center; width: 300px;"></div></div><div class="ocm-player"><div class="AV63c135d6330ad8aad6083f76" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 514px;"><div id="aniplayer_AV63c135d6330ad8aad6083f76-1692516587120" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63c135d6330ad8aad6083f76-1692516587120gui"><div id="av-caption" style="width: 514px;"><span id="av-label"></span></div><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 289px; width: 514px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div id="imgpreloader"></div><div id="preloader" style="display: block;"><svg class="avicon" viewbox="0 0 30 30" x="0px" xml:space="preserve" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y="0px"><g></g></svg><svg class="avcircle" height="70" width="70" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"></svg><svg class="avcircle active" height="70" width="70" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"></svg></div><div class="loaded" id="videoslot" style="background-color: black; height: 289px; width: 514px;"></div></div><div id="gui"><div id="buttons"><div id="left"></div><div id="right"></div></div><div id="ad-icon"></div></div></div></div></div><div id="anibid"></div></div></div></div></div><div class="teads-adCall"></div><div class="ocm-player"><div class="AV63c135d6330ad8aad6083f76" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 514px;"><div id="aniplayer_AV63c135d6330ad8aad6083f76-1692516556420" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63c135d6330ad8aad6083f76-1692516556420gui"><div id="av-caption" style="width: 514px;"><span id="av-label"></span></div><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 289px; width: 514px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div id="imgpreloader"></div><div id="preloader" style="display: block;"><svg class="avicon" viewbox="0 0 30 30" x="0px" xml:space="preserve" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y="0px"><g></g></svg><svg class="avcircle" height="70" width="70" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"></svg><svg class="avcircle active" height="70" width="70" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"></svg></div><div class="loaded" id="videoslot" style="background-color: black; height: 289px; width: 514px;"></div></div><div id="gui"><div id="buttons"><div id="left"></div><div id="right"></div></div><div id="ad-icon"></div></div></div></div></div><div id="anibid"></div></div></div></div></div><p>Θησαυροί
της αρχαίας Ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν, όπως είναι
γνωστό, από Ρωμαίους, Φράγκους σταυροφόρους, από τον Ενετό στρατηγό
Μοροζίνι και από τον Άγγλο (Σκώτο για την ακρίβεια) Έλγιν.</p><p>Εξίσου
μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων,
πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ήλθαν στην Ελλάδα στους
χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα,
επιγραφές και έργα τέχνης.</p><p>Όλους αυτούς υπερέβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο <b><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B2%CE%B2%CE%AC%CF%82" rel="noopener" target="_blank">αββάς</a>* </b><b>Michel Fourmont</b> (1690/1746), απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας <b>Λουδοβίκου IE”.</b></p><div class="mobile-banner inline-banner">
<div class="js-ad-slot ad-unit" data-params="{"name":"slot_Notospress_Rectangle_2","slot":"Notospress_Rectangle_2","publisher":"22254168747","sizes":[[300,250],[300,600]],"position":"ad-position-135","collapse":false,"size_mapping":[],"refresh":0,"devices":["mobile"]}" id="ad-position-135"></div>
</div><p>Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο
τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και
στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατέστρεψε.</p><p>Στην
προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει
αποκλειστικά για εκείνον μονό το δικαίωμα της μελέτης και της ερευνάς
επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή
στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι′
αυτήν. Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθηνά, στη Σαλαμίνα, στα
Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, οπού διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη
της Μάνης.</p><p>Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί
με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην
περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη
Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε (!) τις επιγραφές, για να
μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!</p><p>Όσα γραφεί ο Fourmont
για την καταστροφή που έκανε στη Σπάρτη εξηγούν και τη σπανιότητα των
αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.</p><p>Σημειώνει λοιπόν ο αββάς Fourmont τα εξής απίστευτα: <i>«επί
30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν,
εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να
καταστρέψω… Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων
αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε (αποτείνεται στο Maurepas) τι
χαρά δοκιμάζω(!).</i></p><p><i>Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα
και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση.
Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω
καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζήνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα
(tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη
Φλιασιά, το Φενέο…</i></p><p><i>Εισέδυσα στη Μάνη. Εδώ και έξι εβδομάδες
ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα
τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την
τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι
θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;».</i></p><p>Και πιο κάτω: <i>«Η
Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Ασχολούμαι τώρα με την
καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα
κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον
πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά.</i></p><p><i>Για την Τροιζήνα αναφέρει:
«Γκρέμισα ότι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.». Και με
απίστευτη αφέλεια ομολογεί: «Από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν
θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα
κτίρια!».</i></p><p>Παρανοϊκός; Ημιμαθής; Φανατικός εχθρός του αρχαίου
πνεύματος; Δεν ξέρει κανείς την ακριβή απάντηση. Ίσως λίγο από όλα. Το
βέβαιο ωστόσο είναι πως η καταστροφή που προκάλεσε είναι κολοσσιαία και
σ” αυτήν οφείλεται η εξαφάνιση της αρχαίας Σπάρτης, της Τροιζήνας και
της Ερμιόνης.</p><p>Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ο ίδιος δίνει, μόνο στη
Σπάρτη πλήρωσε 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των
κτιρίων που σώζονταν ακόμη. Ανατριχιάζει κανείς με τη σκέψη ότι θα
μπορούσε ο Fourmont να μεταφέρει το βαρβαρικό μένος στην Ολυμπία, που
την επίσκεψη της μάλιστα είχε προγραμματίσει. Αλλά ανακλήθηκε, ευτυχώς,
στη Γαλλία λίγο αργότερα.</p><p><b>Η Σπάρτη μέχρι σήμερα, δεν έχει
ζητήσει από την Γαλλία, το, την οικογένεια του καθάρματος αυτού, τη
δημόσια συγνώμη και την όποια αποζημίωση. Ισως η δημοτική αρχή Σπάρτης
θα πρέπει να δρομολογήσει το θέμα.</b></p><p>Ο <b>Μισέλ Φουρμόν</b>
(γαλλ. Michel Fourmont, 1690 - 1746) ήταν Γάλλος κληρικός και φιλόλογος
της γαλλικής γλώσσας. Γεννήθηκε στο Ερμπλέ (Herblay) στις 28 Σεπτεμβρίου
1690. Δίδαξε την συριακή γλώσσα στο Βασιλικό Κολλέγιο (Collège de
France) από το 1720 και ήταν μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Επιγραφών και
Γραμμάτων (Académie des inscriptions et belles-lettres) από το 1724. Το
1728 περιηγήθηκε με αποστολή του Λουδοβίκου ΙΕ΄ στην Κωνσταντινούπολη
και την Ελλάδα όπου κατέγραψε αλλά κυρίως κατέστρεψε πολλά ελληνικά
χειρόγραφα και επιγραφές, ενώ περιέγραψε πλήθος αρχαιολογικών τόπων και
μνημείων, κυρίως της αρχαίας Σπάρτης και της Ελλάδας γενικότερα.
Προκάλεσε, για αδιευκρίνιστους λόγους, εκτεταμένες καταστροφές στην
αρχαία Σπάρτη, γεγονός που κυνικά μνημονεύει σε σειρά επιστολών του.
Απεβίωσε στις 5 Φεβρουαρίου 1746. Αδελφός του ήταν ο Ετιέν Φουρμόν
(Étienne Fourmont, 1683-1745).</p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-87638771755013412232023-08-09T12:54:00.000+03:002023-08-09T12:54:09.165+03:00 Λογοτεχνικές πηγές της Ελληνικής Μυθολογίας <br /><div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsokyS2w8S4MO3H9VvbVYLKjKyGgpf28ZUiPBxfNGM9YlEJSE6-95VgutCaIMjZ93aejV33faul91uU-silYavRbvtowCFYexUfv0luWEfvMeU-30ltwg9PcNDYB4eBlpujh_OQT6FxA/s1600/893HHHHH.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsokyS2w8S4MO3H9VvbVYLKjKyGgpf28ZUiPBxfNGM9YlEJSE6-95VgutCaIMjZ93aejV33faul91uU-silYavRbvtowCFYexUfv0luWEfvMeU-30ltwg9PcNDYB4eBlpujh_OQT6FxA/s400/893HHHHH.jpg" width="400" /></a></div><p>
Η <strong>αρχαία ελληνική μυθολογία</strong> έχει αποτελέσει αντικείμενο
μελέτης, διδαχής, ψυχαγωγίας, ενώ παράλληλα έχει αντιμετωπιστεί ως
είδος λογοτεχνίας, θρησκείας και κυρίως ως πολιτιστική κληρονομιά.Κατά
την διάρκεια των αρχαιότερων χρόνων η μυθολογία,κυρίως μεταδιδόταν διά
στόματος.Ήταν τρόπος σκέψης, άξονας κρίσεως και πάνω στην διδασκαλια της
μυθολογίας,
στηρίζονταν ολόκληρη η συνείδηση των αρχαίων Ελλήνων για να πράξουν το
ορθό.Η μυθική αφήγηση είναι κυρίαρχη σχεδόν σε κάθε μορφή της ελληνικής
λογοτεχνίας. Μεταξύ των λογοτεχνικών πηγών, χρονολογικά πρώτα, είναι τα
δύο επικά
ποιήματα του Ομήρου, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Οι Ομηρικοί Ύμνοι, παρά το
όνομά τους, δεν έχουν καμία σχέση με τον Όμηρο. Άλλοι ποιητές
ολοκλήρωσαν τον συγκεκριμένο επικό κύκλο με μικρότερα ποιήματα, αλλά τα
περισσότερα δεν έχουν σωθεί.Το μοναδικό μυθογραφικό εγχειρίδιο που
επέζησε από την αρχαιότητα είναι η Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου<br /><br />
Ο Ησίοδος, καταθέτει στη Θεογονία την πληρέστερη καταγραφή των πρώιμων
ελληνικών μύθων. Οι μύθοι της Θεογονίας, που διαμόρφωσαν τις λαϊκές
δοξασίες, διηγούνται τη δημιουργία του κόσμου, την προέλευση των Θεών,
των τιτάνων, των γιγάντων και τον σχηματισμό των γενεαλογιών. Στο Έργα
και Ημέραι του Ησίοδου, ένα διδακτικό ποίημα για τη αγροτική ζωή,
περιλαμβάνει επίσης τους μύθους του Προμηθέα, της Πανδώρας και των
τεσσάρων εποχών. Ο ποιητής δίνει συμβουλές ώστε να επιβιώσεις σε έναν
επικίνδυνο κόσμο που καθίσταται ακόμα πιο επικίνδυνος από τους Θεούς.<br /><br />Οι
λυρικοί ποιητές εμπνέονταν συχνά από μύθους, αλλά η βαθμιαία
επεξεργασία μετέτρεπε τα έργα σε λιγότερο αφηγηματικά και περισσότερο
υπαινικτικά. Σαν αποτέλεσμα, ο Πίνδαρος, ο Βακχυλίδης, ο Σιμωνίδης, και
οι βουκολικοί ποιητές, όπως ο Θεόκριτος και ο Βίων, παρέχουν μεμονωμένα
μυθολογικά γεγονότα στα έργα τους. Απ’ την άλλη, οι μύθοι ήταν σε
περίοπτη θέση στο κλασσικό αθηναϊκό δράμα. Οι τρεις μεγάλοι τραγικοί
συγγραφείς Αισχύλος, Σοφοκλής και Ευριπίδης εμπνεύστηκαν σε πολλά έργα
τους από την μυθική εποχή των ηρώων και του Τρωικού πολέμου. Έτσι πολλές
από τις μεγάλες μυθικές ιστορίες (π.χ. ο Αγαμέμνων και τα παιδιά του, ο
Οιδίπους, ο Ιάσων, η Μήδεια κ.λπ.) πήραν την κλασική μορφή τους μέσα
από τραγικά θεατρικά έργα. Και ο κωμικός θεατρικός συγγραφέας
Αριστοφάνης επίσης χρησιμοποίησε τους μύθους, π.χ. στους Όρνιθες και
στους Βατράχους.<br /><br />Οι ιστορικοί Ηρόδοτος και Διόδωρος Σικελιώτης,
και οι γεωγράφοι Παυσανίας και Στράβων, που ταξίδεψαν σε όλο τον
ελληνικό κόσμο και κατέγραψαν τις ιστορίες που άκουσαν, παρέχουν τους
πολυάριθμους τοπικούς μύθους, σώζοντας έτσι τις λιγότερο γνωστές
εναλλακτικές εκδόσεις.Ο Ηρόδοτος ειδικότερα, ερεύνησε τις διάφορες
παραδόσεις που άκουσε και κατέληξε στις ιστορικές ή μυθολογικές ρίζες
της αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας και ανατολής.<br /><br />Η λογοτεχνία της
Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής εποχής, περιέχει πολλές σημαντικές
λεπτομέρειες. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται: <br /><br />
Οι ποιητές της Ελληνιστικής εποχής Απολλώνιος ο Ρόδιος, Καλλίμαχος, Ερατοσθένης και Παρθένιος.<br /><br />
Οι Λατίνοι ποιητές Οβίδιος, Στάτιος, Βαλέριος Φλάκκος, Σενέκας και Βιργίλιος με σχόλια του Σέρβιου.<br /><br />
Οι μεταγενέστεροι Έλληνες ποιητές του τέλους της Αρχαιότητας Νόννος ο Πανοπολίτης και Κόιντος ο Σμυρναίος.<br /><br />
Τα αρχαία μυθιστορήματα του Απουλήιου, του Πετρώνιου, του Λολλιανού, του Ηλιόδωρου και του Αχιλλέα Τατίου, <br /><br />Το
Fabulae και το Astronomica του Ρωμαίου συγγραφέα Υγίνου είναι δύο
σημαντικές, μη ποιητικές επιτομές της ελληνικής μυθολογίας. Το Imagines
του Φιλόστρατου του πρεσβύτερου και του νεότερου και οι περιγραφές του
Καλλίστρατου, είναι άλλες δύο χρήσιμες πηγές.<br />
<br />
Τέλος, ο χριστιανικός συγγραφέας και φιλόσοφος Αρνόβιος αναφέρει
κάποιες πρακτικές λατρείας προκειμένου να τις δυσφημήσει, ενώ και
διάφοροι άλλοι βυζαντινοί συγγραφείς παρέχουν σημαντικές λεπτομέρειες
για μύθους, που πηγάζουν από χαμένα ελληνικά έργα.<br />
<br />
Άλλα έργα που βοήθησαν σημαντικά στη συντήρηση των μύθων είναι το
λεξικό του Ησύχιου, το λεξικο Σούδα, και οι πραγματείες του Ιωάννη
Τζέτζη και του Ευστάθιου Θεσσαλονίκης. </p><p><span></span></p><a name='more'></a> <p></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<a href="http://theseus-aegean.blogspot.com/2016/10/blog-post_13.html">Η ιδιότητα του Αριστοτέλη ως υμνογράφος</a>
</h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgcKRg7i8Bx3FOSZKdwHZoOL1h3hY4_0z08KO-aey_uleGqFb_8oAsJFMFk_xiiezHwx3wozPf3OR4usjhracovD_FIUBw6T52uxA9dTK4M9oSvhyHPITsjGlFww0qZaBWAwx3U-vNnA/s1600/Aristoteles-Handeln.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="526" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgcKRg7i8Bx3FOSZKdwHZoOL1h3hY4_0z08KO-aey_uleGqFb_8oAsJFMFk_xiiezHwx3wozPf3OR4usjhracovD_FIUBw6T52uxA9dTK4M9oSvhyHPITsjGlFww0qZaBWAwx3U-vNnA/s640/Aristoteles-Handeln.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="line-height: normal; margin: 6pt 0cm 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Ο Διογένης Λαέρτιος</span></b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> στο βιβλίο του <b>«ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ»</b> αναφέρεται στους βίους και τις διδασκαλίες πολλών σπουδαίων αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων.</span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Στο κεφάλαιο που αφιερώνει <b>στην ζωή και στο έργο του Αριστοτέλη</b>,
μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών πληροφοριών που ρίχνουν άπλετο φως στην
τόσο ιδιαίτερη προσωπικότητα του μεγάλου μας Φιλοσόφου, μας παραδίδει
και έναν <b>Υ</b><b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">ΜΝΟ που έγραψε ο ίδιος ο Αριστοτέλης. </span></b></span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin: 6pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Η πληροφορία αυτή είναι άκρως σημαντική και αξιοσημείωτη, διότι η <b>συγκεκριμένη ιδιότητα του Αριστοτέλη ως υμνογράφου, παραμένει στις μέρες μας παντελώς άγνωστη</b>, καθώς δεν έχει κοινοποιηθεί ποτέ.</span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Σήμερα θα πρέπει να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας <b>εξαιρετικά ευτυχείς</b> διότι μας προσφέρεται μία μοναδική και ανεπανάληπτη δυνατότητα.Έχουμε μπροστά μας ένα καθαρά ποιητικό του κείμενο, <b>το μοναδικό ίσως</b> <b>που διασώζεται από τον Αριστοτέλη</b>, το οποίο αποτελεί μάλιστα έναν τον <b>ΥΜΝΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ.</b></span></div>
<div style="line-height: normal; margin: 6pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Μέσω αυτού του Ύμνου, θα μπορούσαμε <b>να διεισδύσουμε στον εσωτερικό κόσμο του μεγάλου μας Φιλοσόφου</b> έτσι ώστε να μας αποκαλυφθεί ο <b>χαρακτήρας</b> και οι <b>αντιλήψεις</b> του, αλλά και να γνωρίσουμε επίσης τις <b>ευαισθησίες</b> του.</span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Είναι γνωστό ότι ο Αριστοτέλης έχει ασχοληθεί διεξοδικά με το μέγιστο θέμα της κατάκτησης της Αρετής κυρίως στα βιβλία του <b>«Ηθικά Νικομάχεια» </b>και<b> «Ηθικά Ευδήμια», </b>αλλά παραμένει εντελώς άγνωστο το γεγονός ότι μας έχει διασωθεί και κάποιος <b>«Ύμνος προς την Αρετή»</b> γραμμένος από τον ίδιο.</span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Στην
απόδοση του κειμένου στα νέα Ελληνικά, έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να
μεταφερθούν αυτούσια τα νοήματα, οι σκέψεις και η ποιητική διάθεση του
Αριστοτέλη, έτσι ώστε να κατανοήσουμε ότι <b>η απόκτηση της Αρετής είναι πιο σπουδαία ακόμα και από το χρυσάφι όλου του κόσμου.</b></span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin: 6pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Διαβάστε λοιπόν και απολαύστε αυτόν τον άγνωστο ύμνο που συνέθεσε ο Αριστοτέλης προς τιμή της Αρετή! </span></div>
<div style="line-height: normal; margin: 6pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Segoe UI, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="line-height: normal; margin: 6pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">…Ὁ δὲ ὕμνος ἔχει τοῦτον τὸν τρόπον (Ar. fg. 5 Diehl, 842 Page)·</span></div>
<div style="line-height: normal; margin: 6pt 0cm 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">…Αυτός ο ύμνος λοιπόν περιέχει τα ακόλουθα:</span></b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span></i><i><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span></i><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">ἀρετά, πολύμοχθε γένει βροτείῳ,</span></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> <b>«Αρετή, που για σένα μοχθούν πάρα πολύ τα γένη των ανθρώπων, </b></span></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">θήραμα κάλλιστον βίῳ,</span>
<br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">αποτελείς το καλύτερο είδος κυνηγιού που θα μπορούσε να κατακτήσει κανείς σε αυτήν την ζωή.</span></b></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">σᾶς πέρι, παρθένε, μορφᾶς</span>
<br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Είσαι αγνή και περιτριγυρίζεσαι, από πολλές δικές σου διαφορετικές εκφράσεις, </span></b></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">καὶ θανεῖν ζαλωτὸς ἐν Ἑλλάδι πότμος</span>
<br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">και θα πρέπει αυτός που έχει μυηθεί στα ιερά και τα όσια των Ελλήνων, να θυσιάσει ακόμα και τη ζωή του για σένα,</span></b></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">καὶ πόνους τλῆναι μαλεροὺς ἀκάμαντας·</span><br />
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> <b>αλλά και να έχει το θάρρος να αντέξει σε ατελείωτες δοκιμασίες.</b></span></div>
<div style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 18pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">τοῖον ἐπὶ φρένα βάλλεις</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Οι ιδιότητες που στοχεύεις να καταλάβουν τον λογισμό ενός ανθρώπου,</span></b></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">καρπὸν ἰσαθάνατον χρυσοῦ τε κρεῖσσον</span><br />
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> <b>φέρνουν σε αυτόν, τον καρπό της αθανασίας που είναι πιο σπουδαίος και από το χρυσάφι. </b></span></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">καὶ γονέων αυγήτοιό θ' ὕπνου.</span>
<br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Λειτουργείς, με τον ίδιο στοργικό τρόπο, που οι γονείς σηκώνουν το παιδί τους από το κρεβάτι, όταν ξημερώσει.</span></b></div>
<span style="text-decoration: underline;"><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">σεῦ δ' ἕνεχ' οὑκ Διὸς Ἡρακλέης Λήδας τε κοῦροι</span>
<br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Χωρίς εσένα δεν θα μπορούσε να γεννηθεί από τον Δία, ούτε ο Ηρακλής, ούτε τα παιδιά της Λήδας οι Διόσκουροι, </span></b></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">πόλλ' ἀνέτλασαν ἔργοις</span><br />
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> <b>οι οποίοι κατόρθωσαν να επιτύχουν μεγαλειώδη έργα, </b></span></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">σὰν ἀγρεύοντες δύναμιν.</span></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> <b>αντλώντας από εσένα την απαιτούμενη δύναμη. </b></span></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">σοῖς δὲ πόθοις Ἀχιλεὺς Αἴας τ' Ἀίδαο δόμους ἦλθον·</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Επειδή μάλιστα εσένα ποθούσαν και ο Αχιλλέας και ο Αίας, κατέβηκαν για χάρη σου μέχρι τα δώματα του Άδη. </span></b></div>
<div style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 9pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">σᾶς δ' ἕνεκεν φιλίου μορφᾶς Ἀταρνέος</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Και ο Ατατρνέος όταν κατέκτησε τις δικές σου μορφές αρετής, </span></b></div>
<div style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 18pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">ἔντροφος ἀελίου χήρωσεν αὐγάς.</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">έγινε ο σύντροφος του Ηλίου, ο οποίος για χάρη του σταμάτησε πια να συνοδεύει τις αυγές. </span></b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span></b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">τοιγὰρ ἀοίδιμος ἔργοις, </span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Αυτόν λοιπόν που λόγω των ενάρετων έργων του,</span></b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span></b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">ἀθάνατόν τε μιν αὐξήσουσι Μοῦσαι,</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">τον εξυμνούν οι Μούσες, όχι μόνο παραμένει Αθάνατος, αλλά επιπλέον αυξάνεται περισσότερο και η φήμη του. </span></b></div>
<div style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 18pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Μναμοσύνας θύγατρες, Διὸς ξενίου σέβας αὔξουσαι</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Διότι οι Μούσες που είναι θυγατέρες της Μνημοσύνης και του Διός, αυξάνουν το σεβασμό των ανθρώπων προς τον ξένιο Δία, </span></b></div>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">φιλίας τε γέρας βεβαίου.</span>
<br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">αφού με τα δώρα τους, καλλιεργούν την φιλοξενία και επιβραβεύουν τις φιλικές σχέσεις.»</span></b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Απόδοση κειμένου : Γιώργος Χαραλαμπίδης. </span></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span></b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Βεβαίως, δεν μπορούμε παρά να <b>υποκλιθούμε </b>στον μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει ο Αριστοτέλης το θεμελιώδες θέμα της Αρετής!</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span></b><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Ας επιδιώξουμε λοιπόν να λάβουμε και εμείς αυτά τα <b>πολύτιμα δώρα των Μουσών, </b>τα οποία είναι βεβαίως πνευματικά…</span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Είναι δώρα που σήμερα τα έχουμε όλοι μας ανάγκη, πολύ περισσότερο από ποτέ. </span></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Σε
αυτήν την εποχή της απόλυτης πνευματικής παρακμής στην οποία ζούμε,
όπου η έννοια των ηθικών αρετών ή κάποιων αντίστοιχων παρεμφερών εννοιών
έχουν ξεχαστεί και υποτιμηθεί, ας πάρουμε δύναμη και κουράγιο από αυτόν
τον πραγματικά αριστουργηματικό ύμνο του Αριστοτέλη.</span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι στην ζωή μας, δεν αποτελεί μοναδικό κριτήριο η αξία του κέρδους, αλλά αντιθέτως οι <b>ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ</b> που σύμφωνα με τον Αριστοτέλη είναι περισσότερο πολύτιμες και από όλο το χρυσάφι του κόσμου και επίσης είναι ικανές να μας <b>ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ</b> ακόμα και σε αυτήν την ίδια την <b>ΑΘΑΝΑΣΙΑ</b>. </span>
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Αυτός ο Ύμνος του Αριστοτέλη προς την Αρετή, <b>ας αποτελέσει για όλους μας την έμπνευση των Μουσών,</b>
που θα μπορούσε να μας οδηγήσει να ασχοληθούμε με κάποια πνευματική
δημιουργία, που θα βάλει σε νέα τροχιά την καθημερινή μας ζωή. </span></div><p>
<span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;">Η
κάποιων σκέψεων ή ενός βιβλίου, η σύνθεση ενός ποιήματος ή ενός ύμνου, η
ενασχόληση με κάποια τέχνη ή ακόμα η κατανόηση κάποιας μυστικής
διδασκαλίας, αποτελούν πνευματικές ασχολίες που θα μπορούσαν να
μεταμορφώσουν την ζωή μας και να ανεβάσουν το Πνευματικό μας επίπεδο!</span></p><p><span style="font-family: "segoe ui" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<a href="http://theseus-aegean.blogspot.com/2016/10/blog-post.html">Έντεκα Απαντήσεις Αρχαιας Ελληνικής Θεολογίας </a>
</h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<h1 class="page-title">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnu2InFaTHGMW152rELKsvIlVAzpEf4RM4pI2n4EnD3lPQdGyvFdwt9vVdrhcTXVCLzWS9frh9W8Az-hI4htUzO-50tuewFBLr7OBzuRx8hwqIdjQjPqXnrCcTBksnHrOHsGKFjLEc3g/s1600/hermes.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnu2InFaTHGMW152rELKsvIlVAzpEf4RM4pI2n4EnD3lPQdGyvFdwt9vVdrhcTXVCLzWS9frh9W8Az-hI4htUzO-50tuewFBLr7OBzuRx8hwqIdjQjPqXnrCcTBksnHrOHsGKFjLEc3g/s1600/hermes.jpg" /></a>
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title">
</h1>
<h1 class="page-title" style="text-align: center;">
Έντεκα Απαντήσεις Ελληνικής Θεολογίας απο την ιστιοσελιδα<a href="http://hellenictheology.gr/" rel="home" title="Ελληνική Θεολογία"><span style="color: black;"> </span>Ελληνική Θεολογία</a> Άρθρα και αναλύσεις περί της αρχαίας ελληνικής θεολογίας
</h1>
<div class="top-header">
<div class="container clearfix">
<div class="header-info clearfix">
</div>
</div>
</div>
<div class="top-header">
</div>
<i><b>1) Τι πιστεύετε πως ήταν οι θεοί για τους Αρχαίους Έλληνες; Δυνάμεις της φύσης; Διδακτικές αλληγορίες ή κάτι άλλο;</b></i> <br />
<br />
Καταρχήν όπως μας πληροφορεί ο Πρόκλος στα σχόλια του στον Κρατύλο στο
126, η λέξις Θεός είναι λογικό να αποδίδεται όχι μόνο στα εμφανή αλλά
και στα υπερουράνια στα νοητικά και νοητά αίτια. Ως ιδιότητες τους οι
Θεοί έχουν το αδιαίρετο, το αδιαφοροποίητο, το ενωμένο, το αγέννητο. Ως
αγέννητοι λοιπόν υπάρχει η σειρά των πρώτων των ενδιάμεσων και των
τελευταίων προόδων και υπεροχές και υποβαθμίσεις των δυνάμεων καθώς και
ενιαίες συνενώσεις από τα αίτια και πολύμορφες γεννήσεις των αιτιατών
και όλα έχουν λάβει υπόσταση το ένα μέσα στο άλλο, ενώ παραλλάσσει ο
τρόπος της υπόστασης και άλλα υπάρχουν πριν από τα κατώτερα
συμπληρώνοντας τα και άλλα επιθυμούν τα τελειότερα γεμίζοντάς τα απ’
αυτά και συμμετέχοντας στην δύναμη των ανωτέρων τους γεννούν τα κατώτερα
τους και τελειοποιούν την ύπαρξιν τους. (Πρόκλος,Κατά Πλάτωνα Θεολογία
Βιβλίο Α 121.25 ). <br />
<br />
<i><b>2) Αν οι Θεοί είναι οντολογικές Υπάρξεις τότε ποιά είναι η φύσις
τους; Αναπνέουν σκέπτονται και ζουν όπως περίπου οι άνθρωποι; Ή
πρόκειται για όντα που η βιολογία τους δεν θα μας γίνει ποτέ γνωστή; </b></i><br />
<br />
Οι Θεοί ως αγέννητοι δεν μπορεί να είναι οντολογικές υπάρξεις γιατί ότι
γεννιέται πεθαίνει. Άρα σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να τους
συγκρίνουμε με το ανθρώπινο είδος. Ο δικός μας νους δεν μπορεί να
αντιληφθεί τι ακριβώς είναι, όμως μπορούμε να πλησιάσουμε στην κατανόησή
τους μέσω των κειμένων της υψίστης Ελληνικής Θεολογίας. Έτσι ο Πρόκλος
στο βιβλίο του (Περί κατά Πλάτωνος Θεολογία βιβλ. Α 89.21) μας λέει ότι
το Θείον είναι αμετάβλητο κλεισμένο στον Εαυτόν του με το συνηθισμένο
του τρόπο. Οι Θεοί έχουν αυτάρκεια, είναι ανέπαφοι και παραμένουν
πάντοτε ίδιοι. Δεν μπορούν να μεταβληθούν προς το καλύτερο γιατί μέσα
τους έχουν το ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΓΑΘΟΝ, με την δικήν τους φύσιν είναι αυτάρκεις
και δεν έχουν έλλειψη κανενός από όλα τα αγαθά, ποτέ δεν μετακινούνται
σε κατώτερη θέσιν διότι παραμένουν σταθεροποιημένοι στην δική τους
περιοχή και διαφυλάσσουν αμετάβλητη την τελειότητά τους διαρκώς, είναι
δε ίδιοι και όμοιοι. <br />
<br />
<i><b>3) Οι Θεοί των Αρχαίων αντικαταστάθησαν από καινούργιες μορφές
λατρείας. Τι απέγιναν όμως οι Θεοί των παλαιών; Αφομοιώθηκαν, έσβησαν
από την μνήμη μας ή εγκατέλειψαν την ανθρωπότητα;</b></i><br />
<br />
Οι Θεοί των αρχαίων μπορεί να αντικαταστάθησαν με πολύ βία, ποταμούς
αίματος και καταστροφές των ναών από καινούργιες δημιουργημένες
ανθρώπινες μορφές λατρείας, όμως στην ουσία δεν μπόρεσαν ποτέ να
σβηστούν από την μνήμη μας και ούτε φυσικά εγκατέλειψαν την θεϊκή τους
θέση, διότι ο νοητικός κόσμος όπου ανήκουν όντας αυτάρκης και
αμετάβλητος έχει εδραιώσει το καθολικό του αγαθό μέσα στην αιωνιότητα
και όπως μας πληροφορεί ο Πλάτων στον Πολιτικό 269 d: «Το να διατηρείται
κάτι πάντοτε ίδιο και παρόμοιο ταιριάζει μόνο στα ΘΕΊΑ πάνω απ’ όλα«. <br />
Οι Θεοί λοιπόν από τον Εαυτόν τους εξήρτησαν τις αιτίες της διατηρήσεως
τους, την ίδια κατάσταση πάντα και διαφυλάσσουν ίδια την Δική τους
Υπαρξη με βάση την ενότητά τους, η οποία έχει καταστεί ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ. (Κατά
Πλάτωνος Θεολογία Πρόκλου βιβλ. Α 92-93-94). <br />
Εξ’ άλλου δεν υπάρχει τίποτε ασθενικό και αδρανές στον κόσμο των θεών,
αλλά τα πάντα είναι εκεί ενεργά και είναι ζωές ζέουσες που ενεργούν
αιωνίως (Πρόκλος εις Κρατυλλον127). Άρα δεν εγκατέλειψαν την
ανθρωπότητα, είναι εκεί διαχέοντας τις ενέργειες τους. <br />
<br />
<i><b>4) Σήμερα πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι βλέπουν στα όνειρα τους
ή σε οράματα ξανά τους αρχαίους Θεούς. Πιστεύετε πως αυτό μαρτυρά μια
υπαρξιακή κρίση στην κοινωνία μας ή οι Θεοί επιστρέφουν και προσπαθούν
να επικοινωνήσουν ξανά μαζί μας; </b></i><br />
<br />
Οι Θεοί δεν έχουν ανάγκη να επιστρέψουν διότι δεν έφυγαν ποτέ όπως
εξηγήσαμε στην προηγούμενη ερώτηση μέσω των κειμένων. Οι ίδιοι οι θεοί
βρίσκονται σε περιοχές απροσπέλαστες απλωμένοι πάνω από τα πάντα και
αιώνια «επιβαίνοντας» σε όλα τα όντα και οι λάμψεις στα κατώτερα όντα οι
οποίες προέρχονται από αυτούς σε πολλά σημεία αναμεμειγμένες με αυτά
που συμμετέχουν σε αυτές, τα οποία είναι σύνθετα και ποικιλόμορφα
γεμίζουν από την όμοια με αυτά ιδιότητα. (Θεολογία Πρόκλου 96). Άρα
αυτοπροσώπως όπως θα λέγαμε δεν μπορούν να παρουσιασθούν σε εμάς ούτε
ακόμη και στα όνειρά μας. Αυτό το κάνει η ψυχή μόνη της όταν
ελευθερώνεται από τα δεσμά του σώματος κατά την διάρκεια του ύπνου
έχοντας σφοδρή την επιθυμία να έχει επαφή με το θείον λόγω της μνήμης
που έχει όταν κάποτε όπως μας πληροφορεί ο Φαίδρος ακολούθησε το άρμα
των θεών και αντίκρισε τον υπερουράνιο τόπο. <br />
<br />
<i><b>5) Αν οι θεοί υπάρχουν τότε με πιο τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει
κάποιος μαζί τους; Για να επικοινωνήσει κανείς με τους ίδιους τους θεούς
στην παρούσα κατάσταση που βρίσκεται ο καθένας μας. </b></i><br />
<br />
Είναι αδύνατον. Πρέπει λοιπόν όλοι μας να μελετήσουμε με σεβασμό την
φιλοσοφία και την μυθολογία, να κατανοήσομε πολύ καλά τις έννοιες και
τις ενέργειες που υπάρχουν εκεί, να καθάρουμε τον ψυχικό μας κόσμο από
τις επιθυμίες, τις κακότητες και τα θέλω μας, να γνωρίσομε καλά τον
εαυτόν μας σύμφωνα με το δελφικό παράγγελμα, να αποβάλουμε την διπλή
άγνοια (όπως μας συμβουλεύει ο Σωκράτης στον διάλογο Αλκιβιάδης), να
οργανώσουμε το νου μας και τις ενέργειες μας σύμφωνα με την Αρετή και
τις ιδιότητες της (φρόνηση, σωφροσύνη, ανδρεία, δικαιοσύνη), να
κατανοήσουμε την δημιουργία παρατηρώντας την φύση και το ουράνιο
στερέωμα που μας περιβάλει και έχει να μας πει πολλά και τότε με πολύ
αργά βήματα ο νους της ψυχής θα αρχίσει να ανελίσσεται στο νοητικό πεδίο
για να επικοινωνήσει όχι φυσικά με τους θεούς αλλά με το αμέσως ανώτερο
γένος από εμάς -το γένος των δαιμόνων- όπου εκεί βρίσκεται και δικός
μας δαίμων. (Πολιτεία Πλάτωνος και ανάλυση του Πρόκλου εις τας Πολιτείας
Πλάτωνος). <br />
<br />
<i><b>6) Αν για να γίνει αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάποιου είδους
τελετή, τί το ιδιαίτερο μπορεί να έχει αυτό το τυπικό ώστε να μας φέρει
σε επαφή μαζί τους; </b></i><br />
<br />
Εάν δεν έχουμε κάνει την ανάλογη ψυχική και νοητική διαδικασία όπως είπα
πριν δεν μπορούμε να κάνουμε τελετές και επικλήσεις ανωτέρων δυνάμεων.
Για να πραγματοποιηθεί αυτό πρέπει να υπάρχει βαθιά γνώση των θεϊκών
δυνάμεων. Σε ένα πρώτο επίπεδο όμως αφού κατανοήσουμε τους ύμνους των
Ορφικών κειμένων (πράγμα δύσκολο και απαιτεί πολλή μελέτη) μπορούμε λόγω
της ψυχικής μας επιθυμίας να πούμε κάποιον από αυτούς. <br />
<br />
<i><b>7) Αν οι θεοί υπάρχουν γιατί εμφανίζονται μονάχα σε λίγους; Γιατί
το κάνουν μέσα από όνειρα και αμφίβολες οπτασίες και όχι φανερά μαζικά; </b></i><br />
<br />
Όπως εξηγήσαμε στην ερώτηση 4 το απολύτως καθαρό, το αδιαίρετο, το
αμέριστο, το αμετάβλητο δεν μπορεί να αναμιχθεί με το μεριστό, το
τελείως διασπασμένο και βουτηγμένο στην ύλη και στην γεωκεντρικότητα
ανθρώπινο είδος. Τον Θεό δεν μπορούμε να τον αντικρίσουμε και μέσω του
μύθου του Διός και της Σεμέλης αντιλαμβανόμεθα πλήρως το γιατί. <br />
<br />
<i><b>8) Πιστεύετε πως οι αρχαίοι θεοί έχουν την θέληση να επικοινωνήσουν ξανά μαζί μας;</b></i><br />
<br />
Οι θεοί δεν επικοινωνούν με εμάς. Εμείς πρέπει να στρέψουμε την ψυχή μας και τον νου μας προς την δική τους πλευρά. <br />
<br />
<i><b>9)Πιστεύετε πως γνωρίζουν και νοιάζονται για την κατάσταση της σύγχρονης Ελλάδας;</b></i><br />
<br />
Οι θεοί δεν μπορεί να σκέπτονται ανθρώπινα σύμφωνα με τα δικά μας θέλω.
Εξ άλλου στην Ελληνική θεολογία δεν υπάρχουν ούτε ΣΩΤΗΡΕΣ ούτε
ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΙ για να έρθουν να μας σώσουν. Την κατάσταση της σύγχρονης
Ελλάδος εμείς με τις λάθος επιλογές μας, την κατά το προσωπικό συμφέρον
μας εξάσκηση το δικαιώματος της ψήφου μας, την αλλοίωση της σκέψεως μας
που είναι γεμάτη δουλικότητα, υποταγή και παθητικότητα την οδηγήσαμε
εδώ. Εάν δεν αλλάξουμε κανείς δεν θα μας σώσει, μόνοι μας πρέπει να
σώσουμε την χώρα μας και τον εαυτόν μας. <br />
<br />
<i><b>10) Αρκετοί λένε πως οι αρχαίοι θεοί να μας βοηθήσουν όχι μόνο
στην καθημερινή μας ζωή αλλά και να ενισχύσουν την χώρα μας. Συμφωνείτε;</b></i><br />
<i><b>Και αν ναι με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό; </b></i><br />
<br />
Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε καμία βοήθεια από καμία δύναμη εάν
συνεχίσουμε να περιμένουμε ΣΩΤΗΡΕΣ θεϊκούς ή γήινους τότε θα οδηγηθούμε
μαθηματικώς στον όλεθρο. Εξ άλλου αυτά είναι αντιλήψεις που οδηγούν στην
πλήρη ύπνωση του νου μας για να μην αντιδρούμε και να δεχόμαστε
παθητικώς ότι μας σερβίρουν ακόμη και το ξεπούλημα της πατρίδος
παρουσιάζοντάς το με όμορφα λόγια. <br />
<br />
<i><b>11)Εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε το έργο τους; </b></i><br />
<br />
Το έργο των θεών είναι δικό τους μη κατανοητό από εμάς, άρα δεν μπορούμε
να έχομε καμία συμμετοχή σε αυτό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι
να βοηθήσουμε τον ΕΑΥΤΟΝ μας, το ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ και να
διαφυλάξουμε την ακεραιότητα της ΠΑΤΡΙΔΟΣ μας και του ΓΕΝΟΥΣ μας. <br />
<br />
Μελλιρρύτη-Σεμέλη Ντίμου <br />
Παρμενίδης Ιω. Μπουσίου. <br />
Επεξεργασμένη δημιουργία φωτογραφίας από τον <a href="http://theseus-aegean.blogspot.gr/" target="_blank">Θησέα Αιγέα</a><br />
<br />
ΠΗΓΗ <a href="http://hellenictheology.gr/mia-synentefxi-enteka-apantisis-ellinikis-theologias/">http://hellenictheology.gr/mia-synentefxi-enteka-apantisis-ellinikis-theologias/</a><a href="http://hellenictheology.gr/mia-synentefxi-enteka-apantisis-ellinikis-theologias/" target="_blank">http://hellenictheology.gr/mia-synentefxi-enteka-apantisis-ellinikis-theologias/</a>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-24444866990006038922023-08-02T09:37:00.004+03:002023-08-02T09:37:38.481+03:00 Πανσέληνος του ζωδίου του Λέοντος <p> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Είναι η πιο μεταφυσική Πανσέληνος του έτους γιατί την εξουσιάζουν τρεις Ήλιοι: </span></span><br /></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-2426477348829643502"><div dir="ltr" style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Α) ο <b>εξωτερικός Ήλιος</b>, σαν κυβερνήτης του ζωδίου του Λέοντος, </span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU57HESp942o6sxeW-cvXtlcnEILd2BglkeBcSJHvUUyvEDOSxasSqHGYfVO-uh6Xfgjn6usyWvDjTYKHLyxXvOtDqe5PY4mzprBx3e_4i2eL7m0dxzA_2cWVLtRyhZV6VTrIf5ErlCM/s1600/%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU57HESp942o6sxeW-cvXtlcnEILd2BglkeBcSJHvUUyvEDOSxasSqHGYfVO-uh6Xfgjn6usyWvDjTYKHLyxXvOtDqe5PY4mzprBx3e_4i2eL7m0dxzA_2cWVLtRyhZV6VTrIf5ErlCM/s320/%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85.gif" width="320" /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Β) ο <b>εσωτερικός Ήλιος</b>, η ψυχή του Ηλίου που βλέπουμε </span></span>
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZVvnYpHT2peyon3FuucxMhfkVS63XlqTkk2Gi4Y_q9QHtlBb79y30jfjZo2d7rD-WTcecRiVJbkLGFMo3iYBx8NPA2agpMKYbebUowJt-h21BkqN6GCp44ZU28cW-i34ZE-rYW1vkIh0/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CF%80%CE%B5%CE%B4%CE%AF%CE%BF+%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%85.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZVvnYpHT2peyon3FuucxMhfkVS63XlqTkk2Gi4Y_q9QHtlBb79y30jfjZo2d7rD-WTcecRiVJbkLGFMo3iYBx8NPA2agpMKYbebUowJt-h21BkqN6GCp44ZU28cW-i34ZE-rYW1vkIh0/s320/%CE%9C%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CF%80%CE%B5%CE%B4%CE%AF%CE%BF+%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%85.gif" width="320" /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span style="font-size: small;">Απεικόνιση του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. </span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: small;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: small;">
Η σπειροειδής μορφή οφείλεται </span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: small;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: small;">
στην διαφορική περιστροφή του Ηλίου. </span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">και
</span></span><br /><div><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Γ) ο <b>ιεραρχικός Ήλιος</b>, η πνευματικότητα που εκπέμπει ο Ήλιος μας. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYpXmSIrdPmmuaFSry-YAB86h4dBeJl-NmpN89Las3kKU_o5jDFi_QVgeQZRPS7eU2bxmFpbbgZG96yrPtFkV1iv5on9QFOtw8jpmPFskwRcP3EduABCqxDIyo1H2mJhvD1Az4Lf6KQLg/s1600/%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%BD%CE%BF%CE%AE%CE%BC%CF%89%CE%BD+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82+%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYpXmSIrdPmmuaFSry-YAB86h4dBeJl-NmpN89Las3kKU_o5jDFi_QVgeQZRPS7eU2bxmFpbbgZG96yrPtFkV1iv5on9QFOtw8jpmPFskwRcP3EduABCqxDIyo1H2mJhvD1Az4Lf6KQLg/s320/%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%BD%CE%BF%CE%AE%CE%BC%CF%89%CE%BD+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82+%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82.jpg" width="320" /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span style="font-size: small;">της δικαιοσύνης νοήμων της συνειδήσεως αρωγός</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μας δείχνει έμμεσα, πώς μπορούμε να ζητήσουμε να λάμψουν οι τρεις ατομικοί μας Ήλιοι, στον περίγυρό μας, γιατί το ζώδιο του <b>Υδροχόου,</b>
στο οποίο συμβαίνει η Πανσέληνος είναι η ομαδική Συνείδηση και είναι η
Ομαδική Συνείδηση, αυτή, που μέσω των Πανσελήνων προσπαθούμε να
βελτιώσουμε. </span></span>
</div>
<br />
<span><span><a name="more"></a></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η ψυχή, πριν την Ενσάρκωσή της, στην περίοδο της Εμψύχωσής της, τα στοιχεία της οποίας πολύ ωραία μας δείχνει ο <b>Δρακωνικός, </b>αστρολογικός χάρτης,
περνά από τις διάφορες σφαίρες – πλανήτες και τους αστερισμούς και
εμποτίζεται με τις ανάλογες ποιότητες τους, πριν περάσει την εκλειπτική
της Γης και περιοριστεί στον χώρο και στον χρόνο. </span></span><br /><div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε εδώ με την δική μας θέληση,
γιατί ακόμη και την περίοδο της εμψύχωσης, πριν την ενσάρκωση, η
ελεύθερη βούλησή μας επιλέγει το τι θέλουμε να βιώσουμε. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εμείς επιλέγουμε, από το αρχείο μας, τις επιθυμίες, που θέλουμε να εκπληρώσουμε. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Άλλωστε, αυτό πολύ σοφά μας το διευκρινίζει ο <b>Σωκράτης </b>στον Κρατύλο του Πλάτωνος, μιλώντας για τις ενσαρκώσεις. Ας δούμε το απόσπασμα: </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μιλώντας για τον Πλούτωνα λέει: </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b> </b></i></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>ΣΩΚ</b>: Θα σου πω τι νομίζω. Πες μου ποιος δεσμός είναι για κάποιο ζώο ισχυρότερος ως προς το να παραμείνει σε κάποιο μέρος, η <b>Ανάγκη</b> ή η <b>Επιθυμία</b>;</i></span></span>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>ΕΡΜ</b>: Πολύ υπερέχει η <b>Επιθυμία</b>. </i></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>ΣΩΚ:</b> Δεν πιστεύεις ότι πολλοί θα έφευγαν από τον Άδη, αν δεν τους έδενε με τον ισχυρότερο δεσμό; </i></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>ΕΡΜ</b>: Προφανώς.</i></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>ΣΩΚ</b>:
Επομένως τους κρατάει δέσμιους, όπως φαίνεται, με κάποια επιθυμία, αν
τους κρατάει με τον ισχυρότερο δεσμό και όχι με κάποια Ανάγκη.</i></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>ΕΡΜ</b>: Έτσι φαίνεται… </i></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>ΣΩΚ</b>: Με την μεγαλύτερη επιθυμία, λοιπόν, τους κρατάει δέσμιους, αν εννοεί να τους κρατάει με τον μεγαλύτερο δεσμό. </i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αλλά και στο <b>Ι΄ κεφάλαιο της «Πολιτείας»</b> του, ο Πλάτων, μας δείχνει τον τρόπο, με τον μύθο του <b>Ηρός</b>, πώς επιλέγουμε ενσαρκώσεις και μας συμβουλεύει ότι:</span></span></div><div><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />«<i>Αιτία ελομένου! Θεός αναίτιος!</i>» (Ι/Ε/ 615 - 616)</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">.<br /><br />«Η ευθύνη ανήκει σε εκείνον που επιλέγει! Ο Θεός είναι αναίτιος!»</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span><a name='more'></a></span><span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ας επανέλθουμε, όμως, στην Πανσέληνο του Λέοντος! </span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στον ζωδιακό Κύκλο των Πανσελήνων η επίκλησή μας έχει περάσει τον σπόρο της εξέλιξής μας, από το ζώδιο του Κριού <b>/</b> τον έχει ενσαρκώσει στην ύλη, στο ζώδιο του Ταύρου <b>/</b> τον έχει γεμίσει με Γνώση – Σοφία στο ζώδιο των Διδύμων <b>/</b> τον έχει κυοφορήσει στο ζώδιο του Καρκίνου και τώρα τον βγάζει στο Φως της <b>«Τρισηλίου Θεότητος»! </b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Είναι η στιγμή κατά την οποία συνειδητοποιούμε το Ερμητικό αξίωμα <b>«Ο,ΤΙ ΕΠΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ»</b>. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εδώ,
οι ενέργειες του Λέοντος μάς βοηθούν να γίνουμε αυτάρκης μονάδα, να
αποκτήσουμε επίγνωση της μοναδικότητάς μας, μέσα, όμως, στο σύνολο των
ανθρώπων του περιβάλλοντός μας, γιατί ανήκουμε σε ένα Υπερ – ολόγραμμα
κοινωνικό και τέλος, της μοναχικότητάς μας, όχι σαν συμπεριφορά, αλλά
σαν ατομική εξέλιξη, γιατί το μόνο που θα μεταφέρουμε μαζί μας, στο
μεταθανάτιο ταξίδι μας, είναι η ψυχή μας με τα ηθικά διδάγματα που
αποκόμισε. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο <b>άθλος του Ηρακλή</b> που αντιπροσωπεύει αυτήν την Πανσέληνο είναι <b>«Ο Λέων της Νεμέας»</b>.</span></span>
</div><div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>«Την δε Σελήνην ο αυτός Αναξαγόρας χώραν πλατείαν αποφαίνει, εξ ής δοκεί ο Νεμεαίος λέων πεπτωκέναι».</i> </span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(Σχολ. Εις Απολλώνιον Ρόδιον), δηλαδή: </span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">«Ο Αναξαγόρας πάλι χαρακτηρίζει την Σελήνη πλατιά περιοχή, από την οποία πιστεύεται ότι έπεσε το λιοντάρι της Νεμέας». </span></span><br /><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span><div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEingD3j9JJOmNQVYBL2YTCCZ9bHR5HcyhJXUfcxarnsSnSBHYNCXJw20ahNICi5xKlZ5KJC_kjagAixUMOpR1yca8TljYDRSIsl8GLFtexG4DlNbr3rJHpjBPZtQVEhVeOFufZq55Y59EI/s1600/476px-Herakles_Nemean_lion_Louvre_L31.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEingD3j9JJOmNQVYBL2YTCCZ9bHR5HcyhJXUfcxarnsSnSBHYNCXJw20ahNICi5xKlZ5KJC_kjagAixUMOpR1yca8TljYDRSIsl8GLFtexG4DlNbr3rJHpjBPZtQVEhVeOFufZq55Y59EI/s320/476px-Herakles_Nemean_lion_Louvre_L31.jpg" width="254" /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <span style="color: black;"> </span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: small;"><span style="color: black;"> Ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF_%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B9_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9D%CE%B5%CE%BC%CE%AD%CE%B1%CF%82" style="color: black;" title="Ο Ηρακλής και το λιοντάρι της Νεμέας">Ηρακλής παλεύει με το λιοντάρι της Νεμέας</a>. <br /> Λευκή λήκυθος του «Ζωγράφου του Διόσφου», πρώτο τέταρτο 5ου αι. π.Χ. Μουσείο του Λούβρου.</span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Στην ελληνική μυθολογία<span style="color: black;">,</span> ο <b>λέων της Νεμέας</b> ήταν απόγονος του <b>Τυφώνος </b>και της <b>Έχιδνας</b> ή του <b>Όρθρου</b> και της <b>Χίμαιρας</b>. Υπάρχει η άποψη ότι έπεσε από την Σελήνη όπως διαβάσαμε πριν και ήταν απόγονος του <b>θεού Διός</b> και της <b>Σελήνης</b>. </i></span></span>
</div><div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Η θανάτωση του Λέοντος και η εκδορά του ήταν ο πρώτος άθλος που ανατέθηκε στον Ηρακλή από τον <b>Ευρυσθέα</b>.</i></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Ο
Λέων είχε πολύ σκληρό δέρμα, το οποίο δεν μπορούσε να τρυπηθεί. Ο
Ηρακλής χρησιμοποίησε στην αρχή το τόξο και το σπαθί
του, χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά πάλεψε ο ίδιος με γυμνά χέρια με το θηρίο
και το έπνιξε. Προσπάθησε να το γδάρει, αλλά
στάθηκε αδύνατον. Η θεά Αθηνά
του συνέστησε να χρησιμοποιήσει, για μαχαίρι, τα δόντια του ίδιου του
ζώου, και ο Ηρακλής κατάφερε τελικά να του πάρει το δέρμα.</i></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Ο ήρωας φόρεσε την <b>"λεοντή"</b> και πήγε στον
Ευρυσθέα. Μόλις τον είδε
να μπαίνει ο Ευρυσθέας τρομοκρατήθηκε, νομίζοντας ότι επρόκειτο για το
ίδιο το λιοντάρι, και κρύφτηκε σε ένα πιθάρι. Ο Ηρακλής κράτησε την
λεοντή και την φορούσε πάντοτε.</i></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><br />Το νεκρό σώμα του Λέοντος μεταφέρθηκε από τους θεούς στον ουρανό και σχημάτισε τον <b>αστερισμό του Λέοντος.</b></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b><br /></b></i></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuyl3SahgVQivF1jVOxhxAX_RH7G7MiwgjTRM5oOVrrAQbLMo30hOxjDyx1u3qTkU0npqlKVV63EUNFnezWor3DDwAbT-aSUZlTZxR5dhOpSWBItmbZMltZ9ikEobErAC_bRMSoMD1bss/s1600/%25CE%2591%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%259B%25CE%25AD%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuyl3SahgVQivF1jVOxhxAX_RH7G7MiwgjTRM5oOVrrAQbLMo30hOxjDyx1u3qTkU0npqlKVV63EUNFnezWor3DDwAbT-aSUZlTZxR5dhOpSWBItmbZMltZ9ikEobErAC_bRMSoMD1bss/s400/%25CE%2591%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%259B%25CE%25AD%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="400" /></a><br />
<br />
Τι σημαίνει όμως ο άθλος αυτός; <br />
Ο Ηρακλής δυσκολεύτηκε να βγάλει το δέρμα του Λέοντος
και μόνον όταν μεταχειρίστηκε τα δικά του δόντια το κατάφερε. Τόσο
δύσκολο, λοιπόν, είναι να βγάλουμε το παλιό μας περίβλημα το γεμάτο
έξεις, ένστικτα, ιδιαιτερότητες τις οποίες φέρουμε κατά την διάρκεια της
ζωής μας και οι οποίες έχουν τοποθετηθεί πολύ γερά επάνω μας. Για
να απαλλαγούμε από αυτό τι πρέπει να κάνουμε;<br />
Να
το αποβάλλουμε με τα ίδια μας...τα δόντια, με την δική μας μόνον
προσπάθεια για να μπορέσουμε μέσα από αυτήν την Πανσέληνο να λάμψουμε
Τρισηλιακά.<br />
Ας σκεφτούμε επάνω σε αυτό προεκτείνοντάς το στην δική μας συμπεριφορά...<br />
</span></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<i><b> </b></i> </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι <b>τελετουργίες</b> του Λέοντος διαδραματίζονταν στα <b>Βακχικά</b> και <b>Διονυσιακά μυστήρια</b> των Αρχαίων Ελλήνων. </span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στην αρχή μετείχαν στα Βακχικά μόνον γυναίκες, οι <b>Μαινάδες ή Βάκχες</b> (συνοδοί του Διονύσου), οι οποίες αποτελούσαν τον Μαιναδικό θίασο. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Για
να μυηθεί μία γυναίκα στον Μαιναδικό θίασο έπρεπε να προετοιμαστεί
σκληρά, με νηστείες, αγνείες και καθαρμούς. Ίσως να έπρεπε να υποστεί
και την δοκιμασία της σιωπής, όπως μαρτυρεί η παροιμία <b><i>«Βάκχης τρόπον»</i></b> (Σου(ί)δας), η οποία εξηγεί ότι λεγόταν <i><b>«επί των αεί στυγνών και σιωπηλών, παρ’ όσον αι Βάκχαι σιγώσιν»</b></i>. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Μαιναδική μύηση γινόταν κάθε δεύτερο χρόνο <b>(τριετηρική) </b>την εποχή του χειμώνα και επειδή στην Θράκη οι Μαινάδες ονομάζονταν <b>Βασσάραι ή Βασσαρίδε</b>ς γι’ </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4TY5BlJ8DtrUuF6s3xLWxoHqk349HJKFsIzMEBYWXwJdxfxWD0IYQFgTxmtf9oJwJNlS9zZ5TYJH7leMLRQRxTOmS4AFRV2TXf2nCMfdyzORLpgZKx0hErPQ5nIvDC9x8A6jKH8U99M/s1600/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AE+1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4TY5BlJ8DtrUuF6s3xLWxoHqk349HJKFsIzMEBYWXwJdxfxWD0IYQFgTxmtf9oJwJNlS9zZ5TYJH7leMLRQRxTOmS4AFRV2TXf2nCMfdyzORLpgZKx0hErPQ5nIvDC9x8A6jKH8U99M/s1600/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AE+1.jpg" /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />αυτό στους Ορφικούς ΄Υμνους έχουμε
<b>Ύμνο του Διονύσου του Βασσαρέως του Τριετηρικού</b>. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ας τον διαβάσουμε: </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>"Ελθέ,
μάκαρ Διόνυσε, πυρίσπορε, ταυρομέτωπε, Βάσσαρε και Βακχεύ, πολυώνυμε,
παντοδυνάστα, ος ξίφεσιν χαίρεις ήδ’αίματι Μαινάσι θ’αγναίς, ευάζων
κατ’Όλυμπον, ερίβρομε, μανικέ Βάκχε, θυρσεγχής, βαρύμηνι, τετιμένε πάσι
θεοίσι και θνητοίσι βροτοίσιν, όσοι χθόνα ναιετάουσιν. Ελθέ, μάκαρ,
σκιρτητά, φέρον πολύ γήθος άπασι".</i></span></span></div> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i> Γένοιτο </i></span></span> </div><div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έλα,
μακάριε Διόνυσε, πυρόσπαρτε, ταυρομέτωπε, Βάσσαρε και Βάκχε, πολυώνυμε,
παντοδυνάστη, που χαίρεσαι με ξίφη και αίματα και αγνές Μαινάδες,
ευάζοντας στον Όλυμπο, βροντόηχε, Βάκχε παράφορε, θυρσοοπλισμένος,
οξύθυμε, τετιμημένε από όλους τους θεούς και τους θνητούς ανθρώπους, που
κατοικούν την γη. Έλα, μακάριε, χορευτή, πολλή χαρά φέρνοντας σε όλους. </span></span>
</div><div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
Γένοιτο </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsR1s8UPh_4Kc01PrAXwRnmzHGJHMDLw-HBNeBMiLkKu9Db0QTx4IMtWjGCv4fPpoFnadUtZHgQ6454qOXXYUhoAgBqu7z_hw-A3boVjC5hHAxbgI8w9_Lr8Q3ire_KV0S62HLCzOOTnk/s1600/dionysus.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsR1s8UPh_4Kc01PrAXwRnmzHGJHMDLw-HBNeBMiLkKu9Db0QTx4IMtWjGCv4fPpoFnadUtZHgQ6454qOXXYUhoAgBqu7z_hw-A3boVjC5hHAxbgI8w9_Lr8Q3ire_KV0S62HLCzOOTnk/s1600/dionysus.jpg" /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στις αρχές του 2ου π.Χ. αιώνα τα Βακχικά διαδόθηκαν από την Μεγάλη Ελλάδα στην Ρώμη, όπου πήραν το όνομα <b>«Βακχανάλια»</b>.
Στην αρχή έπαιρναν μέρος σε αυτά μόνον γυναίκες. Όταν αργότερα πήραν
μέρος και άντρες, τα Βακχανάλια έλαβαν χαρακτήρα οργίων κάθε φύσεως.
Το 186 π.Χ. καταργήθηκαν.</span></span>
</div><div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i> </i></span></span></div><div><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Σύμφωνα
με τον Λεκατσά (Διόνυσος,* 19) το κεντρικό στοιχείο των μυητικών
τελετών ήταν ο φανταστικός θάνατος και η φανταστική αναβίωσις του μύστη,
που πεθαίνει στην παλιά του κατάσταση και ανασταίνεται σε μία υψηλότερη
σφαίρα.
Να, λοιπόν, το νόημα της Πανσελήνου του Λέοντος, να τι πρέπει να
ζητήσουμε σε αυτήν την Πανσέληνο:</i></span></span>
</div><div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>«Σήμερα,
την ημέρα της Πανσελήνου του Λέοντος, ζητώ την βοήθειά Σας για να
μπορέσω να γνωρίσω το Θείο Σχέδιο, μέσα από το Φως της «Τρισηλίου
Θεότητος», που έχετε υφάνει για εμένα, ώστε να μπορέσω να το υπερκαλύψω
μετουσιώνοντας τίς επιθυμίες μου σε ό,τι ανώτερο και αρμονικό. Έτσι, θα
μπορέσω να αιθεροβατήσω, μεταβαίνοντας σε ανώτερο επίπεδο, νεκρώνοντας
την παλιά μου ψυχική κατάσταση, με ό,τι υψηλότερο και ειρηνικό έχω μέσα
μου. Και από εκεί ψηλά να μπορέσω, να σκορπίσω και στον υπόλοιπο κόσμο
ό,τι καλλίτερο γνωρίζω και διαθέτω. Θα περιμένω, με ανοιχτό τον
Πνευματικό μου Ήλιο, την απάντησή Σας». </b></span></span>
<b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></b></div> <b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></b><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Γένοιτο</span></span></b>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Πανσέληνος του Λέοντος θα γίνει την 1η Αυγούστου, στις 9 μοίρες και 16΄
πρώτα λεπτά του ζωδίου του Υδροχόου
στις 21:33 μ.μ. ώρα Ελλάδος, άρα θα είναι απόλυτα ορατή στον ουρανό μας. </span></span>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b><br /></b></i></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b> </b></i>Έρρωσθε</span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Ευγενία</span></span></div>
</div><p> </p>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-7400327172430862782023-07-01T11:32:00.002+03:002023-07-01T11:32:18.002+03:00ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ - ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ 2<p><!--[if !mso]>
<style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Version>15.00</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves>false</w:TrackMoves>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΕΝΝΗΤΟΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Αυτός
ο ίδιος ο Κόσμος πρέπει κατ’ ανάγκη να είναι ά φ θ α ρ τ ο ς και α γ έ ν ν η τ
ο ς. Άφθαρτος επειδή, αν τυχόν καταστραφεί, πρέπει ή καλύτερος, ή χειρότερος, ή
ο ίδιος με αυτόν, ή χάος να δημιουργηθεί.<br />
Αν είναι χ ε ι ρ ό τ ε ρ ο ς, η δύναμη που δημιουργεί κάτι χειρότερο από το
καλύτερο πρέπει να είναι κακή. <br />
Αν είναι κ α λ ύ τ ε ρ ο ς, ο δημιουργός που δεν έφτιαξε εξ αρχής το καλύτερο
πρέπει να είναι ατελής. <br />
Aν είναι ο ί δ ι ο ς, μάταια δημιουργήθηκε. <br />
Αν είναι το χ ά ο ς είναι ασέβεια και να λέγονται τέτοια πράγματα. <br />
Όσα είπαμε αρκούν για να αποδείξουν ότι ο Κόσμος είναι α δ η μ ι ο ύ ρ γ η τ ο
ς. Διότι αν δεν καταστρέφεται τότε δεν δημιουργείται. Διότι κάθε τι
δημιουργημένο καταστρέφεται. Και επίσης, εφόσον ο Κόσμος υπάρχει λόγω της
αγαθότητας του Θεού συνεπάγεται ότι ο Θεός πρέπει πάντα να είναι α γ α θ ό ς
και ο κόσμος να υ π ά ρ χ ε ι. <br />
Όπως το φως συνυπάρχει με τον Ήλιο και με την φωτιά, και η σκιά συνυπάρχει με
το σώμα".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΣΑΛΟΥΣΤΙΟΣ –
περί Θεών και Κόσμου<br />
(Περί της Φύσεως του Κόσμου και της αιώνιότητάς του)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΕΛΛΗΝ
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Το να
αυτοτιτλοφορείσαι "Ε λ λ η ν" και το να έχεις συνείδηση τι αυτή η
έννοια σημαίνει, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. <br />
"Έλλην" δεν είναι να .....έχεις ταυτότητα και υπηκοότητα αυτού του
κράτους που θέλει, χωρίς να τ' αξίζει, να λέγεται "Ελλάς". <br />
"Ελλην" σημαίνει Φ ω ς και Π ν ε ύ μ α. Σημαίνει Ά ν θ ρ ω π ο ς καί
Εξανθρωπιστής. <br />
Σημαίνει Α ρ ε τ ή και Κ ά λ ο ς κι Α ν δ ρ ε ί α. Σημαίνει Ελευθερία και
Δίκαιον καί σεβασμό Ετεροδόξων. <br />
"Ελλην" σημαίνει Α ρ μ ο ν ί α και Ή θ ο ς και Έ ρ ω ς για την Φύση
και τον Κόσμο. <br />
Βαρύ το φορτίο της κληρονομιάς ενός τέτοιου ονόματος και λ ί γ ο ι έχουν το
δικαίωμα να το φέρουν."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο ΔΙΣΚΟΒΟΛΟΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Ο
δισκοβόλος του Μύρωνος αποτελεί ακόμη μία αιτία μη αισθητικής αλλά οντολογικής
αποτίμησης της τέχνης. Δεν μας ενδιαφέρει εάν είναι ωραίο το άγαλμα του Μύρωνος
ή εντυπωσιακό όσο τα τρομερά οντολογικά μηνύματα που κρύβει.<br />
Είναι από τις Ελληνικές στιγμές όπου η τέχνη συνθέτει την κίνηση και την
ακινησία, τον Ηράκλειτο και τον Παρμενίδη, το Χάος με το Είναι. Ο Δισκοβόλος
δεν είναι ακίνητος, κινείται προκειμένου να πετάξει το Δίσκο του, ο Δίσκος του
είναι η κυκλική θεώρηση του Ό λ ο υ, η ταύτιση της αρχής και του τέλους, η
ταύτιση του χθες και του αύριο, της πράξης και του Λόγου (διότι το μεγαλύτερο
ψεύδος του μονοθεϊσμού είναι το ότι αποτελεί ευχή και κατάρα για όλους ότι όλα
θα ενωθούν πέρα από το καλό και το κακό, την αμαρτία και την χάρη μέσα από την
κυκλικότητα του παντός).<br />
Ο Δισκοβόλος το γνωρίζει και μέσα από την εν κινήσει ακινησία του θέλει να
πετάξει το δίσκο, τον κύκλο της ένωσης του όλου και των πάντων ώστε οι άνθρωποι
να ξεφύγουν από κάθε δίλημμα, φόβο και τρόμο μιας και όλα θα ε ν ω θ ο ύ ν με
το ξεχασμένο μέρος τους. Ο δίσκος ως άλλος όφις κυκλικά αποκαθιστά τα πάντα,
τις επιθυμίες μας με τις πραγματώσεις τους, το καλό και το κακό, το θεό και τον
άνθρωπο, το μικρό και το μεγάλο, την κίνηση και την ακινησία. Ο δίσκος δεν
υπάρχει απλά στα χέρια ενός ανθρώπου αλλά κινείται, ο κύκλος ως τελεία στιγμή
ένωσης του παντός δια της κινήσεως και εκτοξεύσεως θα πραγματώσει όλες τις
ικανότητες του, θα ταυτίσει κάθε τι και θα αποκαταστήσει κάθε χάσμα στο νου και
στο σώμα των δυστύχων και παραπλανημένων ανθρώπων.<br />
Ο Ηράκλειτος ενώνεται με τον Παρμενίδη και το Γίγνεσθαι καθίσταται ως ταύτισις
της νόησης και του Είναι δηλαδή η πράξη αποτελεί τρόπο νοητικής αποκατάστασης
του παντός μέσα από την ένωση των δύο ανθρωπίνων άκρων: του ξεχασμένου χθες και
του ελπιζομένου αύριο. <br />
Η πράξη ως κίνηση μέσα στα σπλάχνα του όντος (αυτή η πράξη ως ύβρις
απαγορεύθηκε από την μονοθεϊστική σκέψη η οποία δυστυχώς επηρέασε μέρος του
Ελληνισμού πριν δια του Βυζαντίου να καταστή τρόπος εκτύλιξης του κόσμου).<br />
Ο Δισκοβόλος είμαστε εμείς. Ας ενώσουμε τα άκρα μας και το δίσκο του Εγώ μας ας
τον πετάξουμε στο χάος, εκεί ανήκουμε όταν ξεφύγουμε από την φενάκεια και
α-νοησία της ύπαρξης.<br />
O Δισκοβόλος ομίλησε για όλα όσα είπε ο Έγελος χωρίς όμως την ανάγκη ανάλυσης
και σύνθεσης, διότι ούτε Απόλυτο υπάρχει ούτε υποκειμενικό ούτε αντικειμενικό.
Ο Δίσκος δεν επιθυμεί ανάλυση, το Ό λ ο ν δεν αναλύεται, η ένωση του χθες και
του αύριο δεν περνά από το νου, μάλλον καταργεί την πλέον ανόητη εφεύρεση του
ανθρώπου,το Νου. Μάλλον ο Δίσκος απευθύνεται στον άνθρωπο ως δύναμη κίνησης
χωρίς νου αλλά εν τω όντι όπου δεν υπάρχει Νους παρά μόνο παράσυρση από το Ον
ως τέτοιο. Ο Δίσκος απαιτεί την απαρχή της κίνησης της παράσυρσης από το Όλον
προκειμένου να φύγει προς την κινηση προς το Χάος αναλύοντας τον άνθρωπο σε απλές
δυνάμεις. <br />
Ο άνθρωπος είναι Τ ί π ο τ α διότι είναι απλή οντολογική δύναμη, δηλαδή το Ο
ν".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΆΛΛΟΙ ΤΟΝ
ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΖΗΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΔΙΑ </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Φανερό
ακόμη είναι ότι και στο Δ ί α , που λέγεται πως είναι πατέρας του (εννοεί τον
Τάνταλο), πολύ καλά δόθηκε το όνομά του, με όλο που δεν είναι εύκολο να το
εννοήσουμε καθαρά.<br />
Γιατί πραγματικά το όνομα του Διός είναι, σα να πούμε, ένας ακέραιος ορισμός
αφού ξεχωρίζοντας το σε δύο, μεταχειριζόμαστε άλλοι το ένα μέρος και άλλοι το
άλλο. Άλλοι δηλαδή τον ονομάζουν Ζ ή ν α και άλλοι Δ ί α.<br />
Αν όμως ενωθούν σ' ένα μόνο, φανερώνουν τη φύση αυτού του θεού, εκείνο που λέμε
πως ταιριάζει στο όνομα να έχει την ικανότητα να κάνει. Γιατί δεν είναι δυνατόν
σ' εμάς και σε όλα τα άλλα όντα να είναι αίτιος της ζωής παρά ο ά ρ χ ο ν τ α ς
και ο β α σ ι λ ι ά ς του σύμπαντος. <br />
Αυτός λοιπόν ο θεός συμβαίνει να ονομάζεται σωστά: εκείνος εξ αιτίας του οποίου
ή ζωή υπάρχει παντοτινά σε όλα τα ζώντα. Και είναι το όνομά του, ενώ ήταν ένα,
μοιρασμένο, καθώς είπα, σε δύο, δηλαδή στο Δ ί α και στο Ζ ή ν α.<br />
Να τον λέμε γιο του Κρόνου θα φανεί υβριστικό σ' εκείνον που το ακούει ξαφνικά,
είναι όμως λογικό ο Ζ ε υ ς να είναι απόγονος κάποιου μεγάλου πνεύματος. <br />
Γιατί μικρό παιδί, «κόρος», σημαίνει όχι παιδί, άλλα την καθαρότητα και το
αμόλυντο του voυ. Αυτός είναι γιος του Ουρανού, κατά την παράδοση και η προς τα
πάνω θεώρηση είναι επίσης καλά ονομασμένη ο υ ρ α ν ί α, επειδή βλέπει τα πάνω
(ορά άνω) - γι' αυτό λοιπόν και λεν, Ερμογένη, εκείνοι που μιλάνε για τα
ουράνια σώματα, ότι απ' αυτά προέρχεται ο καθαρός νους ώστε και στον Ουρανό
σωστά δόθηκε το όνομά του".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΚΡΑΤΥΛΟΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πόσο πολύ
αγαπούν την πατρίδα τους οι πραγματικά γ ν ή σ ι ο ι Πολίτες μπορεί να το
καταλάβει κανείς από τους ανέκαθεν αυτόχθονες. Αντίθετα, οι έ π ο ι κ ο ι, ως
νόθοι πολίτες, μ ε τ α ν α σ τ ε ύ ο υ ν εύκολα, εφόσον δεν γνωρίζουν ούτε α γ
α π ο ύ ν το όνομα της πατρίδας, αλλά πιστεύουν ότι θα βρουν τα αναγκαία προς
το ζην παντού, θεωρώντας ως μέτρο ευδαιμονίας την απόλαυση της κ ο ι λ ι ά ς. <br />
Από την άλλη μεριά αυτοί, για τους οποίους η πατρίδα υπήρξε και μ η τ έ ρ α,
αγαπούν τη γη που τους γέννησε και τους ανέθρεψε, ακόμα κι αν κατέχουν λίγη
μόνο κι αν είναι τραχιά και άγονη. <br />
Ακόμα κι αν δεν μπορούν να επαινέσουν την αρετή του εδάφους, σίγουρα δεν θα
τους λείψουν τα εγκώμια για την πατρίδα τους. Αλλά κι αν δουν άλλους να
υπερηφανεύονται για τις ανοιχτές πεδιάδες τους και τα λιβάδια τα διάσπαρτα με
λογιών λογιών φυτά, και αυτοί δεν ξεχνούν να ε γ κ ω μ ι ά σ ο υ ν την πατρίδα
τους, αδιαφορώντας μπροστά στην ανικανότητα της γης ν' αναθρέψει άλογα για να
επαινέσουν την καταλληλότητα της ν' αναθρέφει ανθρώπους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ:
ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ</span></p>
<p>Γαία θεά, πάντροφε, πανδώτειρα, τελεσφόρε, παντολέτειρα, αυξιθαλής,
φερέκαρπε, πολυποίκιλε, κούρη, αίδια, πολύσεπτε, βαθύστερνη, ολβιόμοιρη,
εμβροχαρή, συ ή μακαρία θεά, είθε να αυξήσεις τους καρπούς, που μας δίδουν
πολλή ευχαρίστηση και να έχεις ευμενή καρδιά μαζί με ευτυχισμένες εποχές. </p>
<p>ΙΔΙΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ<br />
"Γιατί ούτε μικρά είναι, ούτε ατελέσφορα αυτά που κάνουν την ψυχική μας
διάθεση ίδια με των θ ε ώ ν και δείχνουν πως δ ε ν είμαστε κ α τ ώ τ ε ρ ο ι
από το μακάριο και άφθαρτο όν, έστω και αν είμαστε θ ν η τ ο ί. <br />
Γιατί όσο είμαστε ζ ω ν τ α ν ο ί, είμαστε το ίδιο χαρούμενοι με τους θεούς
"</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Διογένης ο
Οινοανδεύς</span></p>
<p>ΜΗΝ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΣΜΙΛΕΥΕΙΣ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΣΟΥ</p>
<p>"Πώς θα δεις τώρα τι ομορφιά έχει μια καλή ψ υ χ ή; <br />
Α π ο σ ύ ρ σ ο υ στον εαυτό σου και κοίτα·<br />
και αν δεις τον εαυτό σου<span class="textexposedshow"> να μην είναι ακόμη
ωραίος, όπως ο δημιουργός του αγάλματος που πρέπει να γίνει ωραίο αφαιρεί,
λαξεύει, λειαίνει και καθαρίζει μέχρις ότου φανεί πάνω στο άγαλμα ένα ωραίο
πρόσωπο, έτσι κι εσύ, αφαίρεσε τα π ε ρ ι τ τ ά και ίσιωσε τα στραβά, και όσα
είναι σ κ ο τ ε ι ν ά κάνε τα να γίνουν λαμπρά καθαρίζοντάς τα, και μην πάψεις
να σμιλεύεις το άγαλμά σου, έως ότου λάμψει πάνω του η θ ε ό μ ο ρ φ η
λαμπρότητα της α ρ ε τ ή ς."</span></p>
<p>"Να ζεις με τρομερή και περήφανη αταραξία· πάντοτε ε κ ε ί θ ε ν. <br />
Να έχεις και να μην έχεις τα αισθήματά σου, τα υπέρ και τα<span class="textexposedshow"> κατά σου, κατά βούληση, να αφήνεσαι να τα έχεις και να
κάθεσαι πάνω τους όπως πάνω σε άλογα, συχνά όπως σε γαϊδάρους – γιατί πρέπει να
ξέρεις να χρησιμοποιείς την ηλιθιότητά τους τόσο καλά όσο και τη φωτιά τους.</span><br />
<span class="textexposedshow">Να κρατάς τα τριακόσια πρώτα πλάνα σου, αλλά και τα
μαύρα γυαλιά σου: γιατί υπάρχουν περιπτώσεις όπου κ α ν έ ν α ς δεν πρέπει να
κοιτά μέσα στα μάτια σου, κι ακόμη λιγότερο στους “λόγους” σου. Και να
διαλέγεις για παρέα εκείνο το ευδιάθετο και μπερμπάντικο ελάττωμα, τη φ ι λ ο φ
ρ ο σ ύ ν η. </span><br />
<span class="textexposedshow">Και να μένεις κύριος των τεσσάρων αρετών σου, του
θάρρους, της διανοητικής διόρασης, της συμπάθειας, της μοναξιάς. </span><br />
<span class="textexposedshow">Γιατί η μ ο ν α ξ ι ά είναι σε μας αρετή: </span><br />
<span class="textexposedshow">είναι μια έξοχη ορμή και κλίση για κ α θ α ρ ό τ η
τ α, που μαντεύει ότι κάθε επαφή μεταξύ ανθρώπων - “στην κοινωνία” - πρέπει
αναπόφευκτα να είναι ακάθαρτη.</span><br />
<span class="textexposedshow">Κάθε κοινότητα σε κάνει κάπως, κάπου, κάποτε - “κ ο
ι ν ό”.</span></p>
<p>Φ.ΝΙΤΣΕ- ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ</p>
<p>Η αναζήτηση της α λ ή θ ε ι α ς είναι μια μανία, ένας ενθουσιασμός, ένα
πάθος που συγγενεύει με το προφητικό παραλήρημα. Η λέξη αλήθεια μεσολαβεί
ανάμεσα στο ρή<span class="textexposedshow">μα "μαίομαι" και στο
ουσιαστικό "ψεύδος". </span><br />
<span class="textexposedshow">Το "μαίομαι" θα πει α ν α ζ η τ ώ, αλλά η
λέξη αυτή σημαίνει "τη φλογερή αναζήτηση του πιο όμορφου ονόματος τηςπραγματικότητας".</span><br />
<span class="textexposedshow">"Ψεύδος" είναι το ξεγέλασμα του εαυτού
μας, το οποίο σταματά την κίνηση προς το πραγματικό. </span><br />
<span class="textexposedshow">Η λέξη αυτή μας παραπέμπει στους
"εύδοντες" τους κοιμωμένους. Πραγματικά είναι δύσκολο να ξυπνήσεις
κάποιον, που νιώθει ευχαρίστηση μέσα στην πλάνη. </span><br />
<span class="textexposedshow">Η αλήθεια είναι μια παθιασμένη αναζήτηση, μια
"άλη", (περιπλάνηση), "θεία" (θεϊκή). </span><br />
<span class="textexposedshow">Όταν ο Πλάτων μιλά για την αλήθεια, θυμίζει το
τρέξιμο των μαινόμενων Βακχίδων, που συμβολίζει την παθιασμένη πορεία του
ανθρώπου προς την εκδήλωση του Ε ί ν α ι και αυτή η πορεία αποτελεί μια
"θεϊκή περιπλάνηση". </span></p>
<p>(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του ΖΑΝΙΕΡ: ΠΛΑΤΩΝ)</p>
<p>Τίποτε α θ λ ι ό τ ε ρ ο από εκείνον που περιδιαβαίνει τον κύκλο των
πραγμάτων και "ανασκαλεύει τα υποκάτω της γης", που λέει ο ποιητής,
και ζητά να μάθει τι κ <span class="textexposedshow">ρ ύ β ε τ α ι μέσα στις
ψυχές των άλλων συμπεραίνοντας από κάποια σημάδια και δεν αντιλαμβάνεται ότι,
το μόνο που του χρειάζεται, είναι να σχετιστεί με τον δ α ί μ ο ν α που ζει
εντός του και να τον λατρέψει με ειλικρίνεια. </span><br />
<span class="textexposedshow">Και λατρεία θα πει να τον διατηρήσει α μ ό λ υ ν τ
ο από πάθη και ματαιότητα και δυσαρέσκεια για τα όσα πράττονται από θεούς και
ανθρώπους. </span><br />
<span class="textexposedshow">Όσα προέρχονται από τους θ ε ο ύ ς είναι σεβαστά
λόγω της αρετής τους, όσα πάλι προέρχονται από τους α ν θ ρώ π ο υ ς είναι αγαπητά
ως συγγενικά μας. </span><br />
<span class="textexposedshow">Κάποτε μάλιστα είναι και αξιολύπητα γιατί
οφείλονται σε ά γ ν ο ι α του καλού και του κακού: μία αναπηρία όχι μικρότερη
από το να μην μπορείς να διακρίνεις το άσπρο και το μαύρο."</span></p>
<p>Μάρκος Αυρήλιος, "Τα εις εαυτόν" (2.13)</p>
<p>Ειρέμης (ΕΡΜΗΣ): εκείνος που επινόησε το λόγο.</p>
<p>Σ Ω. Αλλά το όνομα αυτό, ο Ε ρ μ ή ς, φαίνεται ότι έχει σχέση με τη ρ η τ ο
ρ ι κ ή, και το ότι είναι διερμηνέας <span class="textexposedshow">και
αγγελιοφόρος και</span><br />
<span class="textexposedshow">επιδέξιος κλέφτης και απατηλός με λόγια και
επιτήδειος στο εμπόριο, όλη αυτή η δραστηριότητα του συνδέεται με ρητορικήν
ικανότητα. </span><br />
<span class="textexposedshow">Καθώς λοιπόν και παραπάνω είπαμε το ε ί ρ ε ι ν
(ομιλείν) είναι χρήση του λόγου και η λέξη που μεταχειρίζεται ο Όμηρος σε
πολλούς στίχους: έ μ ή σ α τ ο (έπενόησε ), ισοδυναμεί με το μ η χ α ν ώ μ α ι.
Και από τα δύο λοιπόν αυτά ο νομοθέτης φαίνεται πως μας παραγγέλλει να
ονομάσουμε· τούτο το θεό «που επινόησε το λέγειν και τον λόγον» {το λέγειν ως
γνωστόν είναι είρειν) .</span><br />
<span class="textexposedshow">«Άνθρωποι, μας λέει, εκείνος που επινόησε το λόγο
(το είρειν έμήσατο ) δικαίως μπορεί να ονομάζεται από εσάς Ε ι ρ έ μ η ς». </span><br />
<span class="textexposedshow">Αλλά τώρα εμείς, όπως νομίζομε, καλλωπίζοντας το
όνομα, τον ονομάζουμε Έρμη .</span><br />
<span class="textexposedshow">[Και η Ίρις επίσης από το είρειν φαίνεται ότι επήρε
το όνομά της, γιατί ήταν αγγελιοφόρος].</span></p>
<p>ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΡΑΤΥΛΟΣ</p>
<p>Η ψ υ χ ή που ελευθερώνεται με την τ ε λ ε υ τ α ί α πνοή θανάτου της ύλης
απεικονίζονταν στην αρχαιότητα σαν π ε τ α λ ο ύ δ α.<br />
Ένα σκουλήκι-κάμπια (το γήινο υ<span class="textexposedshow">λικό σώμα) που ενώ
έχει φτερά και πετάει, έχει μικρή διάρκεια ζωής είναι α σ τ α θ έ ς και δεν
παίρνει ύψος. </span><br />
<span class="textexposedshow">Η ιστορία της ψυχής-πεταλούδας αγγίζεται από τη θ ε
ί α αγάπη, αλλά εξαιτίας των λαθών της πρέπει να υποβληθεί σε δοκιμασίες πριν
επιτύχει την μακαριότητα της α θ α ν α σ ί α ς. </span><br />
<span class="textexposedshow">Προσελκύεται από τη φλόγα της θ ε ϊ κ ή ς α λ ή θ ε
ι α ς, όμως η ά γ ν ο ι α εαυτού από την οποία διακατέχεται, καίει τα φτερά
της...</span> Θεά Εστία: η ουσία όλων των πραγμάτων.</p>
<p>Λόγου χάρη εκείνο πού εμείς ονομάζουμε ο υ σ ί α, μερικοί το ονομάζουν έ σ σ
ί α, και άλλοι πάλι ώ σ ί α. <br />
Πρώτα λοιπόν η<span class="textexposedshow"> ουσία των πραγμάτων είναι λογικό να
ονομάζεται Ε σ τ ί α σύμφωνα με το δεύτερο από αυτά τα ονόματα (δηλ. έσσία). </span><br />
<span class="textexposedshow">Και εφόσον εμείς λέμε «έ σ τ ι ν» εκείνο που
μετέχει στην ουσία (ύπαρξη), είναι σωστό και γι' αυτό το λόγο να ονομάζεται Ε
σ τ ί α, γιατί φαίνεται ότι και εμείς τον παλιό καιρό ονομάζαμε έ σ σ ί α την ο
υ σ ί α. </span><br />
<span class="textexposedshow">Ακόμη, αν προσέξουμε και στις θυσίες, θα βρούμε ότι
αυτή την έννοια έδιναν εκείνοι που έβαλαν αυτά τα ονόματα. </span><br />
<span class="textexposedshow">Γιατί πριν από όλους τους θεούς στην Ε σ τ ί α
πρώτην όφειλαν φυσικά να θυσιάζουν οι άνθρωποι, εκείνοι που ονόμασαν εστία την
ουσία όλων των πραγμάτων. </span><br />
<span class="textexposedshow">Και όσοι πάλι την ονόμασαν ω σ ί α, αυτοί θα είχαν
ίσως τη γνώμη του Ηρακλείτου, ότι όλα τα όντα κινούνται και τίποτα δεν μένει
στάσιμο· ή αιτία, όπως ξέρουμε, και η διευθύνουσα αρχή είναι εκείνο που ω θ ε
ί, επομένως είναι σωστό να ονομάζεται αυτό ώ σ ί α (ώσις, ώθησις). </span></p>
<p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΚΡΑΤΥΛΟΣ</i></b></p>
<p>"Θέλει ο θεός να αποτρέψει το κακό και δεν μπορεί;<br />
Τότε δεν είναι παντοδύναμος…<br />
Μπορεί, αλλά δεν το επιθυμεί;<br />
Τότε είναι κακός..<br />
Είναι και ικανός και το επιθυμε<span class="textexposedshow">ί;</span><br />
<span class="textexposedshow">Τότε από πού προέρχεται το κακό;</span><br />
<span class="textexposedshow">Μήπως είναι και ανίκανος και δεν το θέλει;</span><br />
<span class="textexposedshow">Τότε γιατί τον αποκαλούμε Θεό;"</span></p>
<p>Το "παράδοξο του Επίκουρου" για ό,τι οι άνθρωποι αποκαλούν θεό.</p>
<p>Κάποιοι φίλοι του Σωκράτη γνώρισαν ένα διάσημο φυσιογνωμιστή, του έδειξαν
από μακριά τον Σωκράτη και του ζήτησαν να περιγράψει το χαρακτήρα του. Εκείνος,
αφού τ<span class="textexposedshow">ον κοίταξε καλά, απάντησε ότι είναι ευέξαπτος
και ανίκανος για αυτοέλεγχο, φιλήδονος, ψεύτης κ.λπ. Κατάπληξη και γέλια των
φίλων, που τα μετέφεραν όλα στον Σωκράτη.</span><br />
<span class="textexposedshow">"Έτσι ακριβώς ήμουν", τους απαντά∙
"έκτοτε άλλαξα τον εαυτό μου, τα ελαττώματα όμως αυτά παρέμειναν χαραγμένα
στο πρόσωπό μου". </span></p>
<p>Πρβλ. Κικέρων, Tusculanes, IV, 37</p>
<p>Απόλλων: ο θεός που επιστατεί στην Αρμονία.</p>
<p>Για τις α π ε λ ε υ θ ε ρ ώ σ ε ι ς λοιπόν και τους κ α θ α ρ ι σ μ ο ύ ς
θεωρούμενος σαν γιατρός των κακών αυτού το<span class="textexposedshow">υ είδους,
θα ήταν ορθό να ονομάζεται Α π ο λ ο ύ ω ν (ο οποίος λούζει). </span></p>
<p>Για τη μ α ν τ ι κ ή τέχνη, την α λ ή θ ε ι α του και την ε ι λ ι κ ρ ί ν ε
ι ά του (το αληθές και το απλούν)—γιατί αυτά σημαίνουν το ίδιο πράγμα—θα ήταν
πολύ σωστό να τον ονομάζουμε, όπως τον ονομάζουν οι Θεσσαλοί. Α π λ ο ύ ν τον
ονομάζουν όλοι οι Θεσσαλοί αυτόν το θεό. <br />
Και επειδή είναι α ε ί π ο τ ε (πάντοτε) διδάσκαλος των βολών στην επιστήμη του
τόξου, είναι εκείνος που πάντα ρίχνει (αειβάλλων). </p>
<p>Σε ότι άφορα τη μουσική τέχνη, πρέπει να υποθέσουμε ότι, όπως στις λέξεις
ακόλουθος και άκοιτις (σύζυγος), το ά λ φ α σημαίνει συχνά το μ α ζ ί (ομού),
και ότι εδώ σημαίνει την ταυτόχρονα περιστροφή (ομούπολησιν) και στον ουρανό,
ότι καλούμε περιόδους (πόλους), και στην αρμονία του άσματος ότι ονομάζεται
συμφωνία, γιατί όλες αυτές οι κινήσεις, όπως λένε τα ωραία πνεύματα τα έμπειρα
στη μουσική και στην αστρονομία, ρυθμίζονται ταυτόχρονα (ομουπολείται) με κάποιαν
α ρ μ ο ν ί α. </p>
<p>Αυτός ο θεός επιστατεί στην αρμονία κινώντας όλα μαζί συγχρόνως (ομοπολών)
και σε θεούς και σε ανθρώπους.<br />
Καθώς λοιπόν το συνοδοιπόρο και τον σύντροφο (ομοκέλευθον και ομόκοιτιν)
ονομάσαμε ακόλουθον και ακοίτιν, με τη μεταβολή του όμο εις α, έτσι ονομάσαμε
και τον Α π ό λ λ ω ν α που ήταν ο δημιουργός της ταυτόχρονης κινήσεως (ο μ ο
π ο λ ώ ν) με την παρεμβολή ενός ακόμη λ, γιατί το όνομα γινόταν ομόηχο με το
δυσάρεστο όνομα. Τούτο ακριβώς υποπτευόμενοι μερικοί, γιατί δεν εννόησαν καλά τη
δύναμη αυτού του ονόματος, το φοβούνται με την ιδέα ότι σημαίνει κάποια
καταστροφή.</p>
<p>Πραγματικά, καθώς λέγαμε πριν από λίγο, αυτό το όνομα περιλαμβάνει όλες τις
δυνάμεις εκείνου του θεού, δηλαδή λέει ότι είναι α π λ ό ς, πάντοτε τ ο ξ ε ύ ω
ν (αείβάλλων), ε ξ α γ ν ί ζ ω ν (απολούων), δημιουργός της ταυτόχρονης
κινήσεως (ομοπολών).</p>
<p>ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΡΑΤΥΛΟΣ</p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215388832529970&set=a.4359517422058&type=3&eid=ARCmXn5e6kgZroJnTOkpowznu_-lUOqByQ_6_ssEfxpblm84BgDN1HixXwAGyNTweZK1jGeOIpPQa6T6&__xts__%5B0%5D=68.ARD-FdA8JXQGWvh4oYQXtmTPBS10CnBCAz1B7ZiqoCk1yCyNUt0P5xrwsEv4UDO57HK5ZcwJZ3NTHQxBNdiE3EV64tSJytwjbciaCWqtkphZkDNjHYWCz9rXCOFbxv-tOnBQq7nZxi2L1V2QrxmR24e4vg3OdPcvARytEe15jlNPeESr8kTXdv3WhTgXybx0K1t0FkJ998dRVcx1Jw5dXGyD0SEbPxtr5makHik7PkQO1YYw3YROOrHffkGVAGNfoemNbZliiiekcERRLkOL2k-pLyKvTawYbaed5tQamOrhcC5NVgcScqj_nkdxXO2EWZ0xDnabqnmuQEI_Tr6KiDjP0w&__tn__=EEHH-R"></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215388832529970&set=a.4359517422058&type=3&eid=ARCmXn5e6kgZroJnTOkpowznu_-lUOqByQ_6_ssEfxpblm84BgDN1HixXwAGyNTweZK1jGeOIpPQa6T6&__xts__%5B0%5D=68.ARD-FdA8JXQGWvh4oYQXtmTPBS10CnBCAz1B7ZiqoCk1yCyNUt0P5xrwsEv4UDO57HK5ZcwJZ3NTHQxBNdiE3EV64tSJytwjbciaCWqtkphZkDNjHYWCz9rXCOFbxv-tOnBQq7nZxi2L1V2QrxmR24e4vg3OdPcvARytEe15jlNPeESr8kTXdv3WhTgXybx0K1t0FkJ998dRVcx1Jw5dXGyD0SEbPxtr5makHik7PkQO1YYw3YROOrHffkGVAGNfoemNbZliiiekcERRLkOL2k-pLyKvTawYbaed5tQamOrhcC5NVgcScqj_nkdxXO2EWZ0xDnabqnmuQEI_Tr6KiDjP0w&__tn__=EEHH-R"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"><img alt="Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο" border="0" height="749" src="file:///C:\Users\C4CE~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image002.jpg" width="500" /></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Η Αφροδίτη, ο Εωσφόρος, το Φως και ο Έρωτας είναι η Ένωση του Παντός</i></b></p>
<p>"Η Α φ ρ ο δ ί τ η, η αναδυόμενη εκ του αφρού της θαλάσσης (του ετοίμου
σύμπαντος κόσμου) η<span class="textexposedshow"> έ τ ο ι μ η γυνή και φύση, η
απόλυτος σ τ ι γ μ ή, αυτή που δ ε ν γεννάται αλλά ή δ η Ε ί ν α ι, ονομάσθηκε
όχι μόνον θεά του Έρωτος αλλά Ε ω σ φ ό ρ ο ς (διότι είναι το λαμπερότερο μετά
τη Σελήνη αντικείμενο στον Ουρανό του Είναι). </span><br />
<span class="textexposedshow">Είναι αυτή η οποία αποφέρει το Φως. </span><br />
<span class="textexposedshow">Οι Έλληνες συνέδεσαν αυτό το Φως δια της Γ ν ώ σ ε
ω ς, διότι τους Φώτιζε στον να Ιδούν την ένωση του Ό λ ο υ, το συνέδεσαν με τη
συνεκτική του Παντός δύναμη, τον Έρωτα (Εράω-ω=ένωση,Έρα=Γαία). Η Αφροδίτη, ο
Εωσφόρος, το Φως και ο Έρωτας είναι η Ένωση του Παντός μέσα από τη λαμπροτέρα
πορεία του φωτός. </span><br />
<span class="textexposedshow">Ο Πλάτων όχι τυχαία στο μέγα Συμπόσιο εκ του
στόματος της Διοτίμας θα συζητήσει τη μεγάλη αλήθεια, ο Έρωτας συνδέει τα
πάντα, ο μεγάλος Αφροδίτη-Εωσφόρος. </span><br />
<span class="textexposedshow">Η Γένεση η οποία θέλησε να αποερωτικοποιήσει το
Όλον χωρίζοντας το Σύμπαν σε κόσμο θεού και σε κόσμο μη Θεού, έδιωξε το φως της
Αφροδίτης Εωσφόρου διότι το Όλον πλέον δεν νοείται ως Ένα αλλά ως διττή διαμάχη
ανάμεσα στις επιταγές του καλού Θεού και του κακού Εωσφόρου του απατήσαντος
τους πρωτοπλάστους. </span><br />
<span class="textexposedshow">Οι πρωτόπλαστοι δεν έπρεπε να καταλάβουν ότι ό λ α
είναι Ένα και ότι ο θεός είναι απλά μία ο ν τ ο λ ο λ ι κ ή μονάδα στο ενωμένο
ερωταικά απόλυτο Είναι. </span><br />
<span class="textexposedshow">Έπρεπε αυτός ο κόσμος να φανεί ως κάτι το μοναδικό
με ένα μοναδικό θεό. </span><br />
<span class="textexposedshow">Ερευνάται η μεγάλη επιστροφή στους λόγους της
Διοτίμας, στην εριβώλακα Φθία του Σωκράτους. </span><br />
<span class="textexposedshow">Στο Ένα Είναι και Σύμπαν δια του Μεγάλου
Έρωτος".</span></p>
<p>Βασίλειος Μακρυπούλιας Δρ.Φιλοσοφίας</p>
<p>«Εάν ο Ε π ί κ ο υ ρ ο ς είχε περάσει - αλίμονο! μόνον οι Μήδοι περνούν-, θα
‘χε κρατήσει στον κόσμο ένα λιτό είδος αντιθρησκείας. <br />
Η ενιαία συνείδηση δηλαδή τη<span class="textexposedshow">ς φυσικής γνώσης, της
απλότητας, του σθένους, της εγκαρτέρησης και της κατάφασης. </span><br />
<span class="textexposedshow">Όλα εκείνα που ο Επίκουρος τα είπε λεβεντιά, και ο
Νίτσε στις μέρες μας χαρούμενη επιστήμη και πολλή ανθρωπιά.</span><br />
<span class="textexposedshow">Με τον Επίκουρο δόθηκε η ευκαιρία στην ανθρωπότητα
να π ρ ο σ τ α τ έ ψ ε ι τον άνθρωπο και το μέλλον του από έναν ατλαντικό
άχρηστα πράγματα, αθλιότητες, ψεύδη, πλάνες, απάτες, συναξάρια, ιερές συνόδους,
βίους αγίων, σκούφους του παπά και του πάπα, εγκλήματα και μάταιη σπατάλη του
πνεύματος.</span><br />
<span class="textexposedshow">Και η ευκαιρία χάθηκε.»</span></p>
<p>Δ. Λιαντίνης - "Πολυχρόνιο"</p>
<p class="MsoNormal"><span class="timestampcontent"><u><span style="color: blue;">.<span></span></span></u></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215381299541650&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARBUwDy8atkIIl49TQELXBg9SdbG8_GFSyntLpftiCNXCo_mw3SjeGzXMC3wO3X30VGWSEuoJZjGxpDp&__xts__%5B0%5D=68.ARDAYDQtCKny7aYXSXmsZ2jXVBzqk7Mh352pSWVT0r0cRLO_rumHYSfiIEOHkLBSeze-THTU_OQy_Iec8BBCP4_6POwclaaI2_rjUNueoGDroSTiFDBKzLiHUUgqJvRgSmX4vHtpPSl5qj9_SwTW2bP-jVcsUH4_DAj67FX9bYB4PVcMEL5IMC1P8H_rKw2ymhK9-_-Gqo-A7of65V68u8HjRsGu_zNc74VEhNi4FM0e-ajBSC07npoDJ294sm4osrS79r7e0dDcEuJi5oxrnzQkCaCCS9c6JrpEellBcowuPxi8K-41xPp4P-W4fWf-cO4WRcpY2ZUtgxRDZnmQAZl1OQ&__tn__=EHH-R"></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215381299541650&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARBUwDy8atkIIl49TQELXBg9SdbG8_GFSyntLpftiCNXCo_mw3SjeGzXMC3wO3X30VGWSEuoJZjGxpDp&__xts__%5B0%5D=68.ARDAYDQtCKny7aYXSXmsZ2jXVBzqk7Mh352pSWVT0r0cRLO_rumHYSfiIEOHkLBSeze-THTU_OQy_Iec8BBCP4_6POwclaaI2_rjUNueoGDroSTiFDBKzLiHUUgqJvRgSmX4vHtpPSl5qj9_SwTW2bP-jVcsUH4_DAj67FX9bYB4PVcMEL5IMC1P8H_rKw2ymhK9-_-Gqo-A7of65V68u8HjRsGu_zNc74VEhNi4FM0e-ajBSC07npoDJ294sm4osrS79r7e0dDcEuJi5oxrnzQkCaCCS9c6JrpEellBcowuPxi8K-41xPp4P-W4fWf-cO4WRcpY2ZUtgxRDZnmQAZl1OQ&__tn__=EHH-R"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"><img alt="Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα" border="0" height="331" src="file:///C:\Users\C4CE~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image003.jpg" width="500" /></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal">Ο Πλάτωνας λέει: <br />
"Το σώμα μας φορτώνει με μύριες όσες ασχολίες για την απαραίτητη επιβίωση
μας, ακόμη, αν επισυμβούν κάποιες ασθένειες, μας εμποδίζουν στο κυνή<span class="textexposedshow">γι της α λ ή θ ε ι α ς και μας γεμίζουν με έρωτες και
επιθυμίες και φόβους και κάθε είδους φ α ν τ ά σ μ α τ α και α ν ο η σ ί ε ς ώστε,
όπως λέει πραγματικά και η παροιμία, εξαιτίας αυτού δεν μας είναι δυνατόν π ο τ
έ να σκεφτούμε λογικά για τίποτε".</span></p>
<p>Πλούταρχος, "Παραμυθητικός προς Απολλώνιον"</p>
<p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 10.0pt;">Η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΚΑΙ
ΘΛΙΜΜΕΝΗ</span></i></b></p>
<p>"Όσοι α φ ά ν ι σ α ν το ένδοξο ιστορικό παρελθόν, φρόντισαν σκοπίμως
να απαξιώσουν κάθε τι ε<span class="textexposedshow"> λ λ η ν ι κ ό μέσα από
διαδρομές χιλιάδων ετών. Απογύμνωσαν βιαίως τον Ελληνισμό α ρ π ά ζ ο ν τ α ς
τον νικηφόρο οπλισμό του.</span><br />
<span class="textexposedshow">Γνωρίζουμε όλοι μας, ο καθένας μέσα από την δική
του προσωπική διαδρομή, πως το χέρι το οποίο αναζητούμε προς βοήθεια στις
δυσκολίες μας έρχεται μ ό ν ο από τους «γονείς μας» και αυτή η φυσική ροή και
τάξη έχει περιέργως διαταραχθεί. </span><br />
<span class="textexposedshow">Έτσι α δ υ ν α τ ο ύ μ ε σαν λαός να κρατήσουμε
σφιχτά το χ έ ρ ι του Επίκουρου, του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα, του Σωκράτη, του
Ορφέα, της Αθηνάς, του Άρη.</span><br />
<span class="textexposedshow">Εξακολουθούμε να β ο υ λ ι ά ζ ο υ μ ε στις
αμμώδεις προκαταλήψεις της θρησκείας της ερήμου, μιας ε ρ ή μ ο υ που σκοπίμως
και εντέχνως είναι η έδρα των νικητών. Μέσα σε αυτήν την έρημο σκόνης β ο ύ λ ι
α ξ ε ο Έλληνας και η ανθρωπότητα. </span><br />
<span class="textexposedshow">Χωρίς διαδρομή πια, χωρίς ελπίδα, αφοπλισμένος,
ριγμένος στα τ έ σ σ ε ρ α, όπως άλλωστε επιτάσσει και η θρησκευτική διαδρομή
του Αυγούστου, παρακαλά γονατιστός «αειπάρθενο» έ λ ε ο ς. </span><br />
<span class="textexposedshow">Οι νικητές ελέγχουν ακόμη το παιχνίδι της ζωής μας,
όσο ο Έλληνας θα παραμένει καθηλωμένος στις καυτές ανάσες της «Σιμούν», τόσο το
χέρι που θα τον στηρίξει δεν θα είναι ορθωμένο.</span><br />
<span class="textexposedshow">Η Θ ε ά Α θ η ν ά των Ελλήνων, της ανθρωπότητας,
παραμένει σκεπτόμενη και θλιμμένη. Η «πανοπλία» της παραμένει χάμω και αφόρετη,
κρυμμένη καλά σε μια όαση, αρκεί όμως να μπορεί ο νεοέλληνας να φτάσει ως εκεί.</span><br />
<span class="textexposedshow">Mπορεί;"</span></p>
<p>Αθανάσιος Σκαρλάτος<a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215605649390256&set=pcb.10215605652790341&type=3&__tn__=HH-R&eid=ARBlI4kmhtpcFWqND4MdeYjsuoruRkIG07L7wztcyIiL56uTncwi9H1hxu43kvPPLa3cmloh8MvmgooS&__xts__%5B0%5D=68.ARC7TTXKuSQyxYCwHUZKaqw4XuRKTny09S1hDKadIdGdtUdO6MElrCRnYOYn9EvbR-wO9TIgXWtVCw4eJYA9JJW97owHz-qIM9UECLNbleYkup5grfCNrf-XU-cgyMd84ql13scwPP5xwGBPoeMMEz8E3LTJuIkOww1qxsfC6M3Hee8jrV3n496UDViLMAuANvMsEle7ih-apuWacd170kdcfExFyI-zOJ1yl6hh1ffe32Qn1YoRVGMjaKv7bqiNSO6tJGyWe5KCh8j9GSBINRF5jcQrWrOji_ABnGHsd3w6_YhVwJ1qSl88H5iHX_deiwLYGUMVtUT8CFnHPnZ90qP0LDtXNrL2jh5cy3DD0l9PEYvb4FjyPQma"></a></p><br /><p class="MsoNormal"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215605649670263&set=pcb.10215605652790341&type=3&__tn__=HH-R&eid=ARDMUjNhoST_R8aSdayv_N4DUwwz7TQ1FGMu7HEEzNgo9fQv1ukdmUIgqTNbbt-z-frnM8eGaX8-ATDv&__xts__%5B0%5D=68.ARC7TTXKuSQyxYCwHUZKaqw4XuRKTny09S1hDKadIdGdtUdO6MElrCRnYOYn9EvbR-wO9TIgXWtVCw4eJYA9JJW97owHz-qIM9UECLNbleYkup5grfCNrf-XU-cgyMd84ql13scwPP5xwGBPoeMMEz8E3LTJuIkOww1qxsfC6M3Hee8jrV3n496UDViLMAuANvMsEle7ih-apuWacd170kdcfExFyI-zOJ1yl6hh1ffe32Qn1YoRVGMjaKv7bqiNSO6tJGyWe5KCh8j9GSBINRF5jcQrWrOji_ABnGHsd3w6_YhVwJ1qSl88H5iHX_deiwLYGUMVtUT8CFnHPnZ90qP0LDtXNrL2jh5cy3DD0l9PEYvb4FjyPQma"></a></p><p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215605650750290&set=pcb.10215605652790341&type=3&__tn__=HH-R&eid=ARCdqM4J0F0bwH41_F7x7nHlhz1b4u1BANVWLx-tD-F7Fa2umROqi8W2os-tDvwfJnnEq8Uv9W17GVz8&__xts__%5B0%5D=68.ARC7TTXKuSQyxYCwHUZKaqw4XuRKTny09S1hDKadIdGdtUdO6MElrCRnYOYn9EvbR-wO9TIgXWtVCw4eJYA9JJW97owHz-qIM9UECLNbleYkup5grfCNrf-XU-cgyMd84ql13scwPP5xwGBPoeMMEz8E3LTJuIkOww1qxsfC6M3Hee8jrV3n496UDViLMAuANvMsEle7ih-apuWacd170kdcfExFyI-zOJ1yl6hh1ffe32Qn1YoRVGMjaKv7bqiNSO6tJGyWe5KCh8j9GSBINRF5jcQrWrOji_ABnGHsd3w6_YhVwJ1qSl88H5iHX_deiwLYGUMVtUT8CFnHPnZ90qP0LDtXNrL2jh5cy3DD0l9PEYvb4FjyPQma"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215605651270303&set=pcb.10215605652790341&type=3&__tn__=HH-R&eid=ARDC3nPSEjXNB3dyZzrK8TMdEPVv9rZSQSwVf_epM6JLcGik4N-6OuiIV4BcXl6j0HsX5aHKFYcaoR9A&__xts__%5B0%5D=68.ARC7TTXKuSQyxYCwHUZKaqw4XuRKTny09S1hDKadIdGdtUdO6MElrCRnYOYn9EvbR-wO9TIgXWtVCw4eJYA9JJW97owHz-qIM9UECLNbleYkup5grfCNrf-XU-cgyMd84ql13scwPP5xwGBPoeMMEz8E3LTJuIkOww1qxsfC6M3Hee8jrV3n496UDViLMAuANvMsEle7ih-apuWacd170kdcfExFyI-zOJ1yl6hh1ffe32Qn1YoRVGMjaKv7bqiNSO6tJGyWe5KCh8j9GSBINRF5jcQrWrOji_ABnGHsd3w6_YhVwJ1qSl88H5iHX_deiwLYGUMVtUT8CFnHPnZ90qP0LDtXNrL2jh5cy3DD0l9PEYvb4FjyPQma"></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215605651270303&set=pcb.10215605652790341&type=3&__tn__=HH-R&eid=ARDC3nPSEjXNB3dyZzrK8TMdEPVv9rZSQSwVf_epM6JLcGik4N-6OuiIV4BcXl6j0HsX5aHKFYcaoR9A&__xts__%5B0%5D=68.ARC7TTXKuSQyxYCwHUZKaqw4XuRKTny09S1hDKadIdGdtUdO6MElrCRnYOYn9EvbR-wO9TIgXWtVCw4eJYA9JJW97owHz-qIM9UECLNbleYkup5grfCNrf-XU-cgyMd84ql13scwPP5xwGBPoeMMEz8E3LTJuIkOww1qxsfC6M3Hee8jrV3n496UDViLMAuANvMsEle7ih-apuWacd170kdcfExFyI-zOJ1yl6hh1ffe32Qn1YoRVGMjaKv7bqiNSO6tJGyWe5KCh8j9GSBINRF5jcQrWrOji_ABnGHsd3w6_YhVwJ1qSl88H5iHX_deiwLYGUMVtUT8CFnHPnZ90qP0LDtXNrL2jh5cy3DD0l9PEYvb4FjyPQma"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"><br /></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">ΤΕΛΕΣΦΟΡΟΣ: Ο ΤΕΛΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΙΑΣΗΣ</i></b></p>
<p>Με το όνομα Τ ε λ ε σ φ ό ρ ο ς είναι γνωστός ένας από τους δαίμονες του
κύκλου του θεού Α σ κ λ η π ι ο ύ ο οποίος <span class="textexposedshow">βοηθάει
στην ολοκλήρωση της θεραπείας των ασθενών, δηλαδή συντελεί στην τ ε λ ε σ φ ό ρ
η σ η της ί α σ η ς. Συμβολίζει την ανάκαμψη από την ασθένεια, καθώς το όνομά
του σημαίνει "ο επιτελών" ή "ο φέρων την ολοκλήρωση". </span><br />
<span class="textexposedshow">Κατά μία άλλη εκδοχή ήταν γ ι ο ς του Ασκληπιού.</span></p>
<p>Ο Τελεσφόρος απεικονιζόταν με τη μορφή παιδιού, φορώντας χαρακτηριστική
ενδυμασία που κάλυπτε όλο του το σώμα<br />
Ηταν γνωστός με την επίκληση «Σωτήρας» και προστάτευε όσους ανθρώπους
βρίσκονταν στην α ν ά ρ ρ ω σ η από κάποια ασθένεια. Επιπλέον, τον θεωρούσαν ως
το «ιερό ενδιάμεσο» του Ασκληπιού. O θ ε ό ς της α ν ά κ α μ ψ η ς. <br />
Ο Τελεσφόρος απεικονιζόταν πάντα ως παιδί ή νάνος, ενώ το κεφάλι του καλυπτόταν
από μία κάπα. Ήταν ο θεός της αναρρώσεως που «έφερε στην εκπλήρωση» την
ανάκτηση από ασθένεια και τραυματισμό και υποδηλώνει ότι εμπλέκεται στη
διαδικασία της θεραπείας των ονείρων, την γνωστή ε γ κ ο ί μ η σ η.</p>
<p>Σχεδιάστηκε σε αρχαία νομίσματα και ανάγλυφα ως αγόρι με φαρδύ μανδύα και
χαμηλή κουκούλα ή φρυγικό σκουφί και μερικές φορές κρατάει ένα κύλινδρο ή
δισκίο στα χέρια του και συνήθως στέκεται δίπλα στα πόδια του Ασκληπιού στη
ρωμαϊκή τέχνη. Στους μακεδονικούς τάφους τον συναντάμε συχνά σε τάφους ως π ρ ο
σ τ ά τ η των βρεφών και των μικρών παιδιών. </p>
<p>Η λατρεία του ήταν διαδεδομένη κυρίως στη Μικρά Ασία. Στην περιοχή της
Μακεδονίας η παρουσία του Τελεσφόρου μαρτυρείται μόνο σε μία θέση, ενώ
εντοπίζεται και σε άλλες θέσεις στην υπόλοιπη Μακεδονία κατά την ύστερη
ελληνιστική και κυρίως κατά την αυτοκρατορική περίοδο.</p>
<p>Στο ιερό του Ασκληπιού στο Δ ί ο ν, μέσα στο ναό του θεού, βρέθηκε η
μαρμάρινη κεφαλή ενός αγαλματιδίου Τελεσφόρου, η οποία χρονολογείται στα
αυτοκρατορικά χρόνια. <br />
Ο μικρός αυτός δαίμονας φορά την χαρακτηριστική κουκούλα στην κεφαλή. Επίσης
μία ενεπίγραφη βάση αγάλματος καθιστής παιδικής μορφής των αυτοκρατορικών
χρόνων φέρει επιγραφή με το όνομα του θεού. Η βάση αυτή βρέθηκε στις μεγάλες
θέρμες του Δ ί ο υ, όπου πιθανόν να υπήρχε αίθουσα λατρείας του Ασκληπιού και
της οικογένειάς του.</p>
<p>Ο Τελεσφόρος είχε δικό του βωμό στην Πέργαμο και απεικονιζόταν σε νομίσματα
της εποχής του Αδριανού, ενώ άγαλμα του υπήρχε στον ιερό περίβολο του Ασκληπιού
μέσα στον ναό της Υγιείας. Αναγνωρίστηκε επίσης ως ένας από τους θεραπευτικούς
θεούς στο ιερό Ασκληπιείου της Επιδαύρου. </p>
<p>Ετυμολογικά, το όνομά του σημαίνει «αυτός που φέρει εκπλήρωση», αυτός που
φέρνει αίσιο τέλος σε κάτι, ο αποτελεσμαστικός, δραστικός, καρποφόρος, ο
τελεσιουργός. Προέρχεται από την λέξη τέλος + φέρω ή φόρος, με ρίζα από το
φόρ-, ετεροιωμένη βαθμίδα του φέρ- (φέρω) κάτι που καταλήγει σε επιτυχία, που
τελεσφορεί! <br />
Ο φορέας του Τ έ λ ο υ ς, της Τ ε λ ε ί ω σ η ς.</p>
<p>Τ έ λ ο ς οι αρχαίοι ονόμαζαν τον γ ά μ ο, έτσι μια ερμηνεία θα μπορούσε να
είναι και, αυτός που δίνει τέλος σε μια ασθένεια και μεταφορικά π α ν τ ρ ε ύ ε
ι τον ασθενή με την ίαση ή φέρνει το τέλος στην ασθένεια.</p>
<p>Η δε λέξη Τελεσφόρος και τα παράγωγά του συναντάται σε αρκετά κείμενα της
αρχαίας ελληνικής γραμματείας.</p>
<p>Μας λέει ο Α ι σ χ ύ λ ο ς στο έργο του Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας «πατρὸς δὴ νῡν ἀραὶ
τελεσφόροι», και «ἐξελθέτω τις δωμάτων τελεσφόρος γυνὴ τόπαρχος» στην τραγωδία
του Χοηφόροι. <br />
Και ο Σ ο φ ο κ λ ή ς αναφέρει «τελεσφόρος Δίκη κακοὺς κακῶς φθείρει». <br />
Ο Θ ε ό φ ρ α σ τ ο ς μας λέει:«γλυκὺ καὶ πότιμον ἤ ὁλως ἄτροφον ἤ μὴ
τελεσφόρον ἐστίν [ὕδωρ]» και στους Π υ θ α γ ο ρ ε ί ο υ ς είναι η ονομασία των
αριθμών επτά και εννέα.</p>
<p>Η λατρεία του Τελεσφόρου καθιερώθηκε μαζί με τον Ασκληπιό στην Επίδαυρο, ως
μια σημαντική θεότητα τελετουργικής θεραπείας τον 2ο έως 3ο αιώνα μ.Χ. <br />
Αυτό το γνωρίζουμε λόγω των δύο επιγραφών που βρέθηκαν καθώς και ένας ύμνος για
τον Ήρωα ως μέρος μιας συλλογής τελετουργικών ύμνων του Ασκληπιού και της
Υγείας που καταγράφεται από τον Νίλσον (1945). <br />
Παρόλο που, όπως προαναφέρθηκε, στην Μακεδονία και στη Βοιωτία από τον 2ο αιώνα
και πιθανότατα ήδη στον 3ο αιώνα π.Χ έχουμε αναφορές, στην Αθήνα και την
Επίδαυρο δεν έχουμε μαρτυρία πριν από τον 2ο αιώνα μ.Χ. Το όνομά του για πρώτη
φορά καταγράφηκε στη Πέργαμο το 100 μ.Χ. (Inscr. Perg VIII VIII, 125). </p>
<p>Οι πρωιμότερες απεικονίσεις του εμφανίζονται σε ειδώλια από το 2ο αι. π.Χ.
μέχρι τον 1ο αι. μ.Χ., ενώ από τα τέλη του 1ου αι. μ.Χ. εμφανίζεται και σε
επιγραφές. Από τα μέσα του 2ου αι. μ.Χ. εξαπλώνεται η λατρεία του σε ολόκληρη
την αυτοκρατορία. <br />
Ένας από τους διάσημους λατρευτές του Τελεσφόρου ήταν ο Αίλιος Αριστείδης,
επιφανής σοφιστής, ρήτορας της εποχής του και εκπρόσωπος της δεύτερης
σοφιστικής.</p>
<p>Εξαπλώθηκε στη Δύση λόγω της ανόδου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ιδιαίτερα
κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., υπό τη βασιλεία του Αδριανού, με αποτέλεσμα πάμπολλες
ανασκαφές κατά μήκος του Δ ο ύ ν α β η να φέρνουν στο φως στοιχεία της λατρείας
του. </p>
<p>Κάποιοι μελετητές πίστευαν ότι ο Έλληνας Τελεσφόρος υιοθετήθηκε από τους
Γαλάτες της Ανατολίας - οι οποίοι ήρθαν από την κελτική Γαλά (Γαλλία) τον 3ο
αιώνα π.Χ. - και οι ανασκαφές όπως και τα ευρήματα δείχνουν την εξάπλωση του
Τελεσφόρου σε όλη την Ευρώπη. <br />
Συχνά παρουσιάζεται ως τρίμορφη θεότητα.</p>
<p>Αυτός είναι ο Τελεσφόρος. <br />
Ο «Σωτήρας» , ο θεός της ανάκαμψης, της αναρρώσεως που «έφερε στην εκπλήρωση»
την ανάκτηση από ασθένεια. <br />
Ο φορέας του Τέλους, της Τελείωσης. <br />
Ο Τελεσφόρος συνεχίζει να στέκεται πλάι στον θεό Ασκληπιό και να δίνει απλόχερα
την ίαση και το καλό τέλος. <br />
Αν και ο κόσμος λησμόνησε την χάρη του, αυτός σ υ ν ε χ ί ζ ε ι τελεσφορεί και
να φέρνει την ολοκλήρωση στην Υ γ ε ί α. <br />
Περνάει μέσα από τις σκοτεινές περιοχές αυτού του κόσμου και λάμπει σαν ένα
αστέρι από τα βάθη. <br />
Δείχνει το δρόμο προς τις πύλες του ήλιου και της γης, των ονείρων και της
εκπλήρωσης, της πολυπόθητης ί α σ η ς!</p>
<p>"Έλθε, μάκαρ, ολβιοδώτα, αγλαότιμε, Ιητήρ των πάντων, εχθρέ των νόσων
πάντοτε βοηθός είθε να μας σώζεις από την κακότυχη ανία των φοβερών
ασθενειών".</p>
<p>Έρευνα από την Γιώβη Βασιλική.</p>
<p>Πόσο υπέροχα γοητευτική είναι η ιστορία αυτού του τόπου....<a href="https://www.facebook.com/595749873772020/photos/a.602598176420523/3270852406261740/?type=3&eid=ARBa5SPwUm6YXAKvAxvMh9P3vhvx5HB_xIkJZYzWRjtxcGxMeok3Gm2wYgGBTdsefxKW4QeUUzMvr3hP&__xts__%5B0%5D=68.ARB-hSVvNoC4b4VQLFuYb8kCueg09_s2Wo-WEJkxwyvotPHQOTGMFo2skDn7HHquze4U03tR3Neisntee7Tz4E_OAiFxCmp4lXP_Y7tdFq3dc5TBkWxOZBak3n57l8vu-rKI-CiwHvXAOrmS7nHmHDH2npEwn58oOJZtcMc_9aHwqN31PlE91R1NFI_XNhnRCc4u-ZZw2NivSZkR8zByxxRv6ELbe-yNt-aGqxjAeWTVRCjtddQIRHrh4hCi_yHjBUa6Wqq-iJcCYlZ4Nzbh1MnF56ZjNf_dN8QrjN_aGLXDzJxKVKekHCL64rTOaxP3BOb0besc0o4FUL1x9z41OS6tRxVcMFk_kK0ZXpFQ75gkB0wZxCSDieMh&__tn__=EEHH-R"></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/595749873772020/photos/a.602598176420523/3270852406261740/?type=3&eid=ARBa5SPwUm6YXAKvAxvMh9P3vhvx5HB_xIkJZYzWRjtxcGxMeok3Gm2wYgGBTdsefxKW4QeUUzMvr3hP&__xts__%5B0%5D=68.ARB-hSVvNoC4b4VQLFuYb8kCueg09_s2Wo-WEJkxwyvotPHQOTGMFo2skDn7HHquze4U03tR3Neisntee7Tz4E_OAiFxCmp4lXP_Y7tdFq3dc5TBkWxOZBak3n57l8vu-rKI-CiwHvXAOrmS7nHmHDH2npEwn58oOJZtcMc_9aHwqN31PlE91R1NFI_XNhnRCc4u-ZZw2NivSZkR8zByxxRv6ELbe-yNt-aGqxjAeWTVRCjtddQIRHrh4hCi_yHjBUa6Wqq-iJcCYlZ4Nzbh1MnF56ZjNf_dN8QrjN_aGLXDzJxKVKekHCL64rTOaxP3BOb0besc0o4FUL1x9z41OS6tRxVcMFk_kK0ZXpFQ75gkB0wZxCSDieMh&__tn__=EEHH-R"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"><br /></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal"> </p>
<p class="MsoNormal"><span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.facebook.com/Η-Αθήνα-κι-εμείς-Φίλοι-των-ξεναγήσεων-595749873772020/?__tn__=kCH-R&eid=ARCUUJGa0VGgP6zVPmiz73eK9BSEQ617-LvgTEj-QpbulgEH6KUF4pgo8Sd-AsOeFKkrF2pIZgLbnHjP&hc_ref=ARQshckCrMcesCX5TYI-R36T8qWrCPr2KffYc6gYy8WbeqSh_KCJTlL7pDm-HWrgkvE&fref=nf&__xts__%5B0%5D=68.ARB-hSVvNoC4b4VQLFuYb8kCueg09_s2Wo-WEJkxwyvotPHQOTGMFo2skDn7HHquze4U03tR3Neisntee7Tz4E_OAiFxCmp4lXP_Y7tdFq3dc5TBkWxOZBak3n57l8vu-rKI-CiwHvXAOrmS7nHmHDH2npEwn58oOJZtcMc_9aHwqN31PlE91R1NFI_XNhnRCc4u-ZZw2NivSZkR8zByxxRv6ELbe-yNt-aGqxjAeWTVRCjtddQIRHrh4hCi_yHjBUa6Wqq-iJcCYlZ4Nzbh1MnF56ZjNf_dN8QrjN_aGLXDzJxKVKekHCL64rTOaxP3BOb0besc0o4FUL1x9z41OS6tRxVcMFk_kK0ZXpFQ75gkB0wZxCSDieMh">Η
Αθήνα κι εμείς - Φίλοι των ξεναγήσεων</a></span></p>
<p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ
+ ΑΜΥΜΩΝΗ = ΝΑΥΠΛΙΟΣ.</i></b></p>
<p>Την εποχή που ο μυθικός βασιλιάς Δαναός - γιος του βασιλιά της Αιγύπτου-
έφτασε στο Άργος μαζί με τις πενήντα κόρες του, τις Δ<span class="textexposedshow">αναϊδες, η πόλη υπέφερε από λειψυδρία. Και αυτό γιατί την
προστασία της πόλης την είχαν διεκδικήσει ο Ποσειδώνας και η ΄Ηρα. Κριτές στη
διαμάχη ορίστηκαν οι ποταμοί της περιοχής Ίναχος και ο Αστερίωνας καθώς και ο
Κηφισός. Και αυτοί προτίμησαν την Ήρα. Τότε ο Ποσειδώνας, οργίλος, αποτράβηξε
όλα τα νερά της περιοχής με αποτέλεσμα να αποξηράνει τα ποτάμια και μαζί τους
και όλες τις πηγές του κάμπου. </span><br />
<span class="textexposedshow">Ο Δαναός λοιπόν έστειλε τις κόρες του σε αναζήτηση
νερού. Μία από αυτές, η Αμυμώνη, αναζητώντας νερό δέχθηκε την επίθεση ενός
Σάτυρου και άρχισε να κραυγάζει ζητώντας βοήθεια. Τις φωνές της τις άκουσε ο
Ποσειδώνας ο οποίος έσπευσε και σημάδεψε με την τρίαινά του το Σάτυρο.
Γοργοπόδαρος αυτός καθώς ήταν έφυγε αστραπιαία κι έτσι η τρίαινα του θεού
καρφώθηκε στο βράχο. Και από τις 3 τρύπες που του άνοιξε ξεπήδησαν γάργαρα και
πλούσια νερά, κάτι πολύτιμο για το πολυδίψιον Άργος. </span></p>
<p>Βλέποντας όμως την Αμυμώνη ο Ποσειδώνας την ερωτεύτηκε και για να την
κερδίσει της φανέρωσε τις περίφημες πηγές της Λέρνης, από τις οποίες υδρεύεται
μέχρι και σήμερα ακόμα ο αργολικός κάμπος. Εκείνη ανταποκρίθηκε στον έρωτα του
και πλάγιασε με τον Θεό. Από την ερωτική τους συνεύρεση γεννήθηκε ο Ναύπλιος, ο
οποίος ίδρυσε την ομώνυμη πόλη. </p>
<p>Στη μικρή αττική υδρία της εικόνας μας εικονίζεται ο μύθος της συνάντησης
του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης. Οι δυό τους εικονίζονται καθισμένοι αντικριστά,
ο θεός αριστερά και η Αμυμώνη απέναντί του με την υδρία σε χειρονομία
ανακάλυψης. Ανάμεσά τους ο Έρωτας, ως μελλέφηβος, με απλωμένα φτερά, στηρίζει
το ένα του πόδι σε νοητό βράχο. Πίσω από την Αμυμώνη ένας Σάτυρος απομακρύνεται
από τη σκηνή. </p>
<p>Η δημοτικότητα του θέματος στην αττική αγγειογραφία του 5ου αιώνα οφείλεται
στις πολιτικές σχέσεις του Άργους και της Αθήνας την περίοδο μετά τους
Περσικούς πολέμους, ως αποτέλεσμα της αντιπαλότητας του Άργους και της Σπάρτης.
Στον Αισχύλο αποδίδεται το σατυρικό δράμα Αμυμώνη, μέρος της βραβευμένης
τετραλογίας του για τον μύθο των Δαναΐδων. Προφανώς η νίκη του θεατρικού έργου
ενέπνευσε την κατασκευή ενός ζωγραφικού πίνακα, ο οποίος πιθανόν αποτέλεσε
υπόδειγμα των παραστάσεων στην αγγειογραφία. Στις αρχές του 4ου αιώνα η
δημοτικότητα της μυθολογικής σκηνής επανέρχεται. Η Αμυμώνη προβάλλεται ως
μυθικό γυναικείο πρότυπο και το θέμα ενδείκνυται για αγγεία που σχετίζονται με
τον γάμο και την προετοιμασία της νύφης, όπως οι υδρίες που φέρουν το νερό για
το λουτρό της μελλόνυμφης ή συνοδεύουν ως ταφικό δώρο την ανύπαντρη νεκρή. </p>
<p>Εικ: Ερυθρόμορφη υδρία του Ζωγράφου του Ιππολύτου, βρίσκεται στο Εθνικό
Αρχαιολογικό Μουσείο, προέρχεται από την Αταλάντη της Φθιώτιδας, έχει ύψος 28
εκ. και χρονολογείται γύρω στα 360-350 π.X.</p>
<p>Κύρια πηγή: από κείμενο της Δόκτορος Καλλιόπης Μπαϊράμη.</p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215621112976836&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARDiSsozWu2tL3F5soEjY5goAMYe8_E33L_xdBC4LUyl7oTE7usOR9eS4xKvr3NzcXgRuLq28mlMzXj5&__xts__%5B0%5D=68.ARAFWiY21axgCMASUiL0UJU3amHdKup7BnWzLdRpREELs1f2OKrc451Cv-yfINKiIL2tbJrAs22nPSKQaPZ2oN4r4KbJeEl0lYwhIyA3fuAxmjClMhCO63kgtf4CrGqpHS-NvLdS3BhHL7qaETLdo__2mj8YWpZps4J6EEwlX8clu98Plq4lBSBj8P38FW4l6-uYzo5Z52N0863kuqPf8jpRSNtECE7wtvbffQCprxZ0da6DJSyNJxSQDEIr-dnrxwVp_VaaPgcKOsqgzBDnjzHK9evZUszTHSRwkdAOC5w_-ZFWWpqdausrZXB34D28mAgFpge2ExsJ71fXWOVphHpQV0kUJp1_JJrIwBkIr_k2hy1nT7ocyF8&__tn__=EEHH-R"></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215621112976836&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARDiSsozWu2tL3F5soEjY5goAMYe8_E33L_xdBC4LUyl7oTE7usOR9eS4xKvr3NzcXgRuLq28mlMzXj5&__xts__%5B0%5D=68.ARAFWiY21axgCMASUiL0UJU3amHdKup7BnWzLdRpREELs1f2OKrc451Cv-yfINKiIL2tbJrAs22nPSKQaPZ2oN4r4KbJeEl0lYwhIyA3fuAxmjClMhCO63kgtf4CrGqpHS-NvLdS3BhHL7qaETLdo__2mj8YWpZps4J6EEwlX8clu98Plq4lBSBj8P38FW4l6-uYzo5Z52N0863kuqPf8jpRSNtECE7wtvbffQCprxZ0da6DJSyNJxSQDEIr-dnrxwVp_VaaPgcKOsqgzBDnjzHK9evZUszTHSRwkdAOC5w_-ZFWWpqdausrZXB34D28mAgFpge2ExsJ71fXWOVphHpQV0kUJp1_JJrIwBkIr_k2hy1nT7ocyF8&__tn__=EEHH-R"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"><img alt="Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία." border="0" height="666" src="file:///C:\Users\C4CE~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image012.jpg" width="501" /></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Αρίφρων: Ύμνος προς την Υγεία</i></b></p>
<p>«Υγεία, πιο σεβάσμια μεταξύ των μακάρων, μαζί σου ας κατοικίσω το υπόλοιπο
της ζωής μου,<br />
ας είσαι εσύ η πρόθυμη σύνοικός μου παρά<span class="textexposedshow"> του
πλούτου ή των γονέων η χάρη.</span><br />
<span class="textexposedshow">Είτε τη βασιλική εξουσία, που είναι ίση με τους
θεούς για τους ανθρώπους,</span><br />
<span class="textexposedshow">ή πόθους με τα κρυφά της Αφροδίτης δίχτυα
κυνηγούμε,</span><br />
<span class="textexposedshow">είτε άλλη χαρά ή από τον πόνο ανακούφιση οι θεοί
φανερώνουν στους ανθρώπους, </span><br />
<span class="textexposedshow">μαζί σου, μακάρια Υγεία,</span><br />
<span class="textexposedshow">όλα θάλλουν και των Χαρίτων λάμπει η άνοιξη.</span><br />
<span class="textexposedshow">Χωρίς εσένα κανείς δεν υπήρξε ευδαίμων».</span></p>
<p>«Ὑγίεια, πρεσβίστα μακάρων μετὰ σοῦ ναίοιμι τὸ λειπόμενον<br />
βιοτᾶς, σὺ δέ μοι πρόφρων σύνοικος<br />
εἰ γάρ τις ἢ πλούτου χάρις ἢ τεκέων εἴης·<br />
ἢ τᾶς ἰσοδαίμονος ἀνθρώποις βασιληίδος ἀρχᾶς ἢ πόθων,<br />
οὓς κρυφίοις Ἀφροδίτας ἄρκυσιν θηρεύομεν,<br />
ἢ εἴ τις ἄλλα θεόθεν ἀνθρώποισι τέρψις ἢ πόνων<br />
ἀμπνοὰ πέφανται,<br />
μετὰ σεῖο, μάκαιρ' Ὑγίεια,<br />
τέθαλε πάντα καὶ λάμπει Χαρίτων ἔαρ·<br />
σέθεν δὲ χωρὶς οὔ τὶς εὐδαίμων ἔφυ»</p>
<p>Ο Αρίφρων ο Σικυώνιος περ. (440 π.χ - 370 π.χ.) ήταν διθυραμβοποιός από την
Σικυώνα.</p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215626011499296&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARC_2EImoxQN5xqhGAbCicfNnI0dpa3pjeREX32wfJlhPuCrYY1Q798QSMoDP3eo4rlWj9Skj5v5StWB&__xts__%5B0%5D=68.ARDm-TIubDnRs-fui8bdt8RccotQ3d3bEFhEhiR2PJCDschKw7Mz2M_ArPZ_bTy6CiddIXp0EHawBY5CYG2UaHkVjGsRgAYbZoInajp09qk3w4zgRa3gzxjhxja2i3C9qPqRMCII8_sBETYSkmy-PJjgteT880sZNCWwsUBy8SnAoIhl1_E3KyiQE5PUK08kKwvpATDIoH3Pa5ijly1JxWazK8mldVQOP9Wjw4iY5yjCHmurZVbU18aZyb1IFeiJ5w4NXWucLMOJXarhYF_pIvRTWLb0AzirQrnBNO1zzdI0PFG9jepE8aVmxt9jbK1V_1hM8pPFJjyqr3I3WMrFeNCIoMrYBIz2ky9qzZXMl8b4kzKJuZsB3XpX&__tn__=EEHH-R"></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215626011499296&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARC_2EImoxQN5xqhGAbCicfNnI0dpa3pjeREX32wfJlhPuCrYY1Q798QSMoDP3eo4rlWj9Skj5v5StWB&__xts__%5B0%5D=68.ARDm-TIubDnRs-fui8bdt8RccotQ3d3bEFhEhiR2PJCDschKw7Mz2M_ArPZ_bTy6CiddIXp0EHawBY5CYG2UaHkVjGsRgAYbZoInajp09qk3w4zgRa3gzxjhxja2i3C9qPqRMCII8_sBETYSkmy-PJjgteT880sZNCWwsUBy8SnAoIhl1_E3KyiQE5PUK08kKwvpATDIoH3Pa5ijly1JxWazK8mldVQOP9Wjw4iY5yjCHmurZVbU18aZyb1IFeiJ5w4NXWucLMOJXarhYF_pIvRTWLb0AzirQrnBNO1zzdI0PFG9jepE8aVmxt9jbK1V_1hM8pPFJjyqr3I3WMrFeNCIoMrYBIz2ky9qzZXMl8b4kzKJuZsB3XpX&__tn__=EEHH-R"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"><img alt="Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα, άτομα στέκονται και υπαίθριες δραστηριότητες" border="0" height="760" src="file:///C:\Users\C4CE~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image013.jpg" width="500" /></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">ΝΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΣ: ΟΙ ΓΟΝΕΊΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΉΣ, ΤΗΣ ΜΎΗΣΗΣ, ΤΗΣ
ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗΣ.</i></b></p>
<p>«Μακάριος, όποιος γνωρίζει τις θεϊκές τελετές». <br />
Βάκχες- Ευριπίδης</p>
<p>Η Τ ε λ ε τ ή κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν κόρη του Δ ι ο ν ύ σ ο υ και
της Ν ί κ α ι α ς, η οποία ήταν η κόρη του Σαγγάριου και της Κυβέλης.<br />
Η Ν ί κ α ι α ήταν μία νύμφη (Ναϊάδα), ακόλουθος της Άρτεμης, (Νόννο/Διον.
15-16) και παρότι ήταν ωραιότατη, αποστρεφόταν τον έρωτα και αγαπούσε μόνο το
κυνήγι, τη φροντίδα των άγριων ζώων και το παιχνίδι. Ήταν τόσο όμορφη που
λέγεται μεταφορικά πως «το σώμα της είχε λεηλατήσει όλη την ομορφιά του Ολύμπου».</p>
<p>Κάποτε ο βοσκός Ύ μ ν ο ς από τη Φρυγία ερωτεύθηκε τη Ν ί κ α ι α. Όταν της
εκμυστηρεύτηκε τον έρωτά του γι' αυτήν ο Φρύγας βοσκός Ύμνος, οργισμένη η
Νίκαια από τις επανειλημμένες ενοχλήσεις του τον σκότωσε με ένα βέλος· θεές και
νύμφες έκλαψαν τον θάνατό του. Από τότε αντηχούν στα δάση τα λόγια που θυμίζουν
παιδικό τραγουδάκι: «Ο ωραίος βοσκός χάθηκε, η όμορφη κυνηγός τον σκότωσε».</p>
<p>Κατά μία άλλη παραλλαγή του μύθου λέγεται πως εκείνος της ζήτησε να τον
σκοτώσει για να τον λυτρώσει από τον καημό που έκαιγε στην καρδιά του. Αυτό
έπραξε η Νίκαια με ένα β έ λ ο ς. Βλέποντας όμως το τι είχε συμβεί ο θεός Έ ρ ω
ς οργίσθηκε για τη βίαιη αυτή πράξη και για να την τιμωρήσει, ενέπνευσε σφοδρό
πόθο για τη Νίκαια στον ίδιο τον θεό Δ ι ό ν υ σ ο. Τοξοβόλησε λοιπόν τον
Διόνυσο και τον έκανε να ερωτευτεί την άκαρδη νέα, όταν την είδε να λούζεται
γυμνή, και να την ακολουθεί παντού, για να την αποκτήσει. Αλλά η Νίκαια
απέκρουσε ακόμα και τον Διόνυσο.</p>
<p>Ο θεός μπόρεσε να την κατακτήσει μόνο όταν τη μέθυσε, μετατρέποντας σε κ ρ α
σ ί το νερό της πηγής που έπινε η νύμφη. Έσκυψε και ήπιε η νύμφη και έπεσε
ζαλισμένη στην σκιά ενός πελώριου δέντρου, σε έναν βαθύ ύπνο. Ο Διόνυσος ,
ξυπόλητος, την πλησίασε αθόρυβος. Της πήρε τη φαρέτρα και το τόξο και τα τα
έκρυψε πίσω από ένα βράχο. Της έδεσε τα πόδια και τα χέρια και έσμιξε μαζί της.
Όταν η Νίκαια συνήλθε και κατάλαβε τι είχε γίνει, προσπάθησε να αυτοκτονήσει,
κι ύστερα εγκατέλειψε και τα δάση και την Άρτεμη. Λίγο αργότερα, και με τη
βοήθεια των Ωρών, γέννησε ένα κοριτσάκι που το ονόμασε Τ ε λ ε τ ή.<br />
Την «μύηση» την «τελειοποίηση» την «ολοκλήρωση» την «τελείωση».</p>
<p>Η Νίκαια τελικώς συμφιλιώθηκε με τον Διόνυσο και απέκτησαν μαζί ένα ακόμα
παιδί, τον Σ ά τ υ ρ ο. Και ο Διόνυσος, για να τιμήσει τη μητέρα των παιδιών
του, μετά την επιστροφή του από την Ινδία έκτισε μια πόλη και της έδωσε το
όνομα Ν ί κ α ι α.<br />
Έπειτα από την αποδοχή της μοίρας της, η Νίκαια πέρασε την ζωή της σαν μια απλή
θνητή γυναίκα μπροστά στον αργαλειό της.</p>
<p>Η κόρη τους η Τ ε λ ε τ ή λάτρευε τους νυχτερινούς χορούς, τις εορτές και
διασκεδάσεις κι ευχαριστιόταν ν΄ ακούει τους ήχους των κροτάλων παρακολουθώντας
από μικρή τον πατέρα της. <br />
Όπως καταγράφει ο Παυσανίας, (Βοιωτικά Θ' 30-4), δίπλα στο άγαλμα του Ο ρ φ έ α
που βρισκόταν στον Ελικώνα υπήρχε και το άγαλμα της Τελετής και γύρω απ΄ αυτά
είχαν στηθεί πέτρινα αγάλματα θηρίων (από λίθο και χαλκό) που φαίνονταν ν΄
άκουγαν τον Ορφέα ως θαμώνες.</p>
<p>Ο δε Α ρ ι σ τ ο φ ά ν η ς υποστηρίζει ότι ο Ορφέας ήταν εκείνος που
υπέδειξε τις τελετές στους ανθρώπους προκειμένου να αποφεύγουν έτσι τις
αγριότητες και συμπλοκές.</p>
<p>Στη τέχνη η Τ ε λ ε τ ή παριστάνονταν συνήθως ανάγλυφη μαζί με την Ε π ί κ τ
η σ η και την Ε υ θ υ μ ί α ως ιδεατές ανθρωπόμορφες κόρες των ε γ κ α ι ν ί ω
ν, του κ έ ρ δ ο υ ς και της ε υ φ ο ρ ί α ς της Γης των οποίων οι παρουσίες
κρίνονταν απαραίτητες στη τέλεση των εορταστικών τελετών.</p>
<p>Η έρευνα έγινε από την Γιώβη Βασιλική.<br />
Aναζητήστε το άρθρο με αυτόν τον τίτλο, στο μπλογκ μου
mythiki-anazitisi.blogspot</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΤΟ ΠΙΟ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΈΧΕΙΣ ΣΩΣΤΈΣ ΑΝΤΙΛΉΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ.</span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Σχετικά
με την ε υ σ έ β ε ι α στους θεούς, να ξέρεις ότι το πιο σημαντικό είναι να
έχεις σωστές α ν τ ι λ ή ψ ε ι ς για τους θεούς, ότι δηλαδή οι θ ε ο ί υ π ά ρ
χ ο υ ν και τα διοικούν ό λ α καλά και δίκαια και ότι για σένα έχουν ορίσει να τους
υπακούς και να υποτάσσεσαι σε ότι συμβαίνει και να τα ακολουθείς όλα με την
θέλησή σου σαν να έρχονται σε τελειότητα από τον ανώτατο νου. Γιατί έτσι δεν θα
κατακρίνεις ποτέ τους θεούς, ούτε θα τους κατηγορήσεις ότι σε παραμελούν.<br />
Δεν υπάρχει άλλος τ ρ ό π ο ς να γίνει αυτό, παρά μόνο εάν παραιτηθείς
απ'οτιδήποτε είναι στην δύναμη μας και ορίσεις το καλό και το κακό μόνο με
πράγματα που είναι στην δύναμή μας. <br />
Γιατί, εάν θεωρήσεις για καλό ή για κακό οποιοδήποτε πράγμα από εκείνα τα
πρώτα, τότε είναι απόλυτη ανάγκη, όταν αποτυγχάνεις σε αυτά που θέλεις και σου
συμβαίνουν αυτά που δεν θέλεις να κατηγορείς και να μισείς τους υ π ε υ θ ύ ν ο
υ ς.<br />
Γιατί κάθε ζωντανό πλάσμα από την φύση του αποφεύγει αυτά από τα πράγματα που
φαίνονται β λ α β ε ρ ά και τις αιτίες τους, ενώ τα ω φ έ λ ι μ α πράγματα και
τα αίτια τους τα επιζητεί και τα θαυμάζει. <br />
Είναι λοιπόν αδύνατο κάποιος που νομίζει ότι βλάπτεται, να χαίρεται με αυτό που
νομίζει ότι τον βλάπτει, όπως ακριβώς είναι αδύνατο να χαίρεται με την ίδια την
βλάβη.<br />
Γι΄αυτό και ο γιος βρίζει τον πατέρα όταν δεν δίνει στον γιο ένα μέρος από τα
πράγματα που φαίνονται καλά. <br />
Τον Πολυνείκη και τον Ετεοκλή αυτό τους έκανε εχθρούς μεταξύ τους, το ότι
δηλαδή πίστευαν ότι η τυραννία είναι καλή. <br />
Γιαυτό κ α τ η γ ο ρ ε ί τους θ ε ο ύ ς ο γεωργός, για αυτό ο ναύτης, γιαυτό ο
έμπορος, γιαυτό όσοι χάνουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους. <br />
Γιατί, όπου υπάρχει το σ υ μ φ έ ρ ο ν εκεί και η ε υ σ έ β ε ι α. <br />
Επομένως όποιος φροντίζει να επιθυμεί ή να αποφεύγει ό,τι πρέπει, την ίδια στιγμή
φροντίζει και για την ευσέβεια.<br />
Πάντοτε ταιριάζει να κάνεις σ π ο ν δ έ ς και να θ υ σ ι ά ζ ε ι ς και να π ρ ο
σ φ έ ρ ε ι ς στους θεούς τους πρώτους καρπούς, σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα, με
αγνότητα και όχι νωχελικά, ούτε με αμέλεια ούτε βέβαια φειδωλά και ούτε πέρα
από τις δυνάμεις σου".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Επίκτητος
εγχειρίδιον -κεφ.31 Εκδόσεις Ζήτρος, μτφρ. Σωτηρία Α. Τριαντάρη</span></p>
<p></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-49780626733005405092023-06-21T12:13:00.007+03:002023-06-21T12:13:56.741+03:00Θερινό Ηλιοστάσιο <p><br /></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-1797888829897214571"><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCXOE4c3W7ljQRZk1Z3msROnkJVf2mFv_eL8rSo6JaPROA6gV8v2QR-XmxTrsPmtLE3J0y6I00YUNs7oHq3vcHQUGO_YYjOSYDEM6qmpZCEMR0p9k5FR1i9WwQoRcleL8DyQSra6gZb9A/s1600/%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%B1+%CE%99%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCXOE4c3W7ljQRZk1Z3msROnkJVf2mFv_eL8rSo6JaPROA6gV8v2QR-XmxTrsPmtLE3J0y6I00YUNs7oHq3vcHQUGO_YYjOSYDEM6qmpZCEMR0p9k5FR1i9WwQoRcleL8DyQSra6gZb9A/s320/%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%B1+%CE%99%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82.jpg" width="275" /></a><b>Ηλιοστάσιο</b>
ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο Ήλιος βρίσκεται στο
βορειότερο ή στο νοτιότερο σημείο του ουρανού όπως εμφανίζεται σε εμάς
οι οποίοι βρισκόμαστε επάνω στην επιφάνεια της Γης.
<br />Η λέξη προέρχεται από το <b>«ήλιος»</b> και το <b>«στέκομαι»/«στάση»</b> <br />επειδή
κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να
επιβραδύνει την φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια
(κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η
κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται. <br />Εξ ίσου ορθό ετυμολογικώς είναι και το συνώνυμο <b>«ηλιοτρόπιο»</b>.
Με την ευρύτερη σημασία, ο όρος «ηλιοστάσιο» σημαίνει και την ημέρα που
παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, δύο φορές τον χρόνο, τον <b>Ιούνιο</b> και τον <b>Δεκέμβριο</b>.<br />
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>
</span></span><br />
<span style="font-size: large;"></span><span style="font-size: large;"><br /><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα ηλιοστάσια, όπως και οι ισημερίες,<span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"> <span style="font-size: large;">συνδέονται αναπόσπαστα με τις εποχές του έτους.</span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span> Σε κάποιες χώρες θεωρείται ότι αρχίζουν ή διαχωρίζουν τις εποχές, ενώ σε άλλες θεωρούνται τα κέντρα τους. <br />
Τα δύο ηλιοστάσια κάθε χρονιάς φέρουν διάφορα ονόματα ανάλογα με το ποιό χαρακτηριστικό τους θέλουμε να τονίσουμε.
<br />• Τα πλέον συνηθισμένα ονόματα είναι <b>θερινό </b>και <b>χειμερινό ηλιοστάσιο</b>.
Ωστόσο, αυτά τα ονόματα δεν ορίζουν μονοσήμαντα τα ηλιοστάσια, αφού,
όπως και οι εποχές του έτους, το θερινό ηλιοστάσιο για το βόρειο
ημισφαίριο, είναι το χειμερινό για το νότιο (Ιούνιος) και αντιστρόφως.
<br />• Οι όροι <b>βόρειο ηλιοστάσιο</b> και <b>νότιο ηλιοστάσιο</b> υποδεικνύουν την θέση του Ηλίου επάνω στην ουράνια σφαίρα όπως αυτός φαίνεται από την Γη.
<br />Το βόρειο ηλιοστάσιο συμβαίνει τον Ιούνιο σε όλη την Γη, οπότε ο Ήλιος βρίσκεται επάνω από τον <b>Τροπικό του Καρκίνου</b>, ενώ το νότιο ηλιοστάσιο συμβαίνει τον Δεκέμβριο, όταν ο Ήλιος βρίσκεται επάνω από τον <b>Τροπικό του Αιγόκερω</b>. Οι όροι αυτοί θεωρούνται οι πλέον ουδέτεροι και σαφείς.
<br />• Οι όροι ηλιοστάσιο του Ιουνίου και ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου είναι
εναλλακτικοί των όρων «θερινό»/«χειμερινό», αλλά χωρίς την αμφιβολία
για το ποιό ημισφαίριο υπονοούν. <br />Δεν χρησιμοποιούνται πολύ πάντως,
καθώς δεν χρησιμοποιούν όλοι οι κάτοικοι της Γης ηλιακό ημερολόγιο, όπου
τα ηλιοστάσια συμβαίνουν κάθε χρόνο τον ίδιο μήνα.<br />
Η
αιτία της υπάρξεως των εποχών του έτους είναι ότι ο άξονας περιστροφής
της Γης γύρω από τον εαυτό της δεν είναι κάθετος στο επίπεδο της
περιφοράς της γύρω από τον Ήλιο, αλλά (στα χρόνια μας) σχηματίζει μία
γωνία περίπου 23° 26΄ (αποκαλούμενη <b>λόξωση της εκλειπτικής</b>), ενώ ταυτόχρονα ο άξονας κρατά την ίδια διεύθυνση στον χώρο. <br />Ως
αποτέλεσμα, την μισή χρονιά (από τις 20 Μαρτίου ή 21 Μαρτίου ως τις 22
Σεπτεμβρίου ή 23 Σεπτεμβρίου) το βόρειο ημισφαίριο «γέρνει» προς τον
Ήλιο, με το μέγιστο γύρω στις 21 Ιουνίου, ενώ την άλλη μισή χρονιά το
νότιο ημισφαίριο είναι αυτό που «βλέπει» περισσότερο ήλιο, με το μέγιστο
γύρω στις 21 Δεκεμβρίου.<br />
<br />
</span></span></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><b>Οι δύο στιγμές των μεγίστων αυτών αποκλίσεων είναι τα ηλιοστάσια.</b></span></span></span></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><b> </b></span></span></span></span></span></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span> </span></span></span></span></span></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>Στο βόρειο ηλιοστάσιο ο Ήλιος εμφανίζεται να περνά ακριβώς από το ζενίθ
το μεσημέρι σε τόπους που βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος 23° 26΄ Βόρειο
(ισοδύναμα: επάνω στον Τροπικό του Καρκίνου).
<br />Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει στο νότιο ηλιοστάσιο σε τόπους που
βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος 23° 26΄ Νότιο (ισοδύναμα: επάνω στον
Τροπικό του Αιγόκερω). <br />
Οι τόποι της Γης ανάμεσα σε αυτά τα δύο πλάτη βρίσκονται στην <b>Τροπική ζώνη</b> και μπορούν να δουν τον Ήλιο να περνά από το ζενίθ δύο ημέρες κάθε χρόνο.
<br />Εξ άλλου, κατά το βόρειο ηλιοστάσιο σε τόπους που βρίσκονται σε
γεωγραφικό πλάτος 66°34΄ Βόρειο (ισοδύναμα: επάνω στον Αρκτικό Κύκλο) ο
Ήλιος εμφανίζεται να τέμνει ακριβώς τον βόρειο ορίζοντα τα μεσάνυχτα, και
όλοι οι τόποι βόρεια από αυτόν τον κύκλο βλέπουν τον Ήλιο επάνω από τον
ορίζοντα όλο το εικοσιτετράωρο.
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2gk7lt1uz_dCLwPP2Z8oi48rAqqgrC-UvpGHSVA__zCP8YSQXhn7b_zJbFDHhRp3FKfpd6FFyfrTEHgj0gry7FYTOq0Q95mR4F3SgF-5fJX9v_6QanV9H3mcPC83JfdWtFjBvSuVjRhY/s1600/%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%87%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2gk7lt1uz_dCLwPP2Z8oi48rAqqgrC-UvpGHSVA__zCP8YSQXhn7b_zJbFDHhRp3FKfpd6FFyfrTEHgj0gry7FYTOq0Q95mR4F3SgF-5fJX9v_6QanV9H3mcPC83JfdWtFjBvSuVjRhY/s1600/%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%87%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg" /></a><br />Αυτό είναι το φαινόμενο που είναι γνωστό ως <b>"ο ήλιος του μεσονυκτίου"</b>.
<br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2gk7lt1uz_dCLwPP2Z8oi48rAqqgrC-UvpGHSVA__zCP8YSQXhn7b_zJbFDHhRp3FKfpd6FFyfrTEHgj0gry7FYTOq0Q95mR4F3SgF-5fJX9v_6QanV9H3mcPC83JfdWtFjBvSuVjRhY/s1600/%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%87%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a></span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
Από
την άλλη, τόποι που βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος 66° 34΄ Νότιο
(ισοδύναμα: επάνω στον Ανταρκτικό Κύκλο) βλέπουν τον Ήλιο να τέμνει
ακριβώς τον βόρειο ορίζοντα το μεσημέρι, και όλοι οι τόποι νότια από
αυτόν τον κύκλο δεν βλέπουν καθόλου τον Ήλιο όλο το 24ωρο.
<br />Αυτή είναι η λεγόμενη <b>«πολική νύχτα»</b>.
<br />Κατά το νότιο ηλιοστάσιο τα φαινόμενα στα δύο ημισφαίρια αντιστρέφονται.
<br />Στην <b>Εύκρατη ζώνη</b>, όπου ανήκουμε και εμείς, το καλοκαίρι ο
Ήλιος παραμένει για περισσότερες ώρες και ψηλότερα επάνω από τον
ορίζοντα, ενώ τον χειμώνα λιγότερες ώρες και χαμηλότερα στον ουρανό. <br />Αυτή είναι η αιτία της καλοκαιρινής ζέστης και του χειμωνιάτικου κρύου.
<br />Η κατεύθυνση του άξονος της Γης, η λόξωση της εκλειπτικής, όπως και η
εκκεντρότητα της τροχιάς της Γης περί τον Ήλιο μεταβάλλονται και αυτές
σύμφωνα με τους <b>«Κύκλους του Μιλάνκοβιτς» </b>(1), απλώς η μεταβολή
αυτή είναι πολύ αργή για τα δικά μας, τα ανθρώπινα χρονικά μέτρα, αφού
συμβαίνει σε κλίμακες χιλιάδων ετών. <br />
Αυτήν την στιγμή, οι τροπικοί του Καρκίνου και του Αιγόκερω (όπως
ορίζονται με τον ήλιο, στο ζενίθ, στα ηλιοστάσια) υποχωρούν αργά προς
τον ισημερινό, ενώ ο αρκτικός και ανταρκτικός κύκλος υποχωρούν προς
τους αντίστοιχους πόλους.<br />
Για τους ανθρώπους επάνω στην Γη ήταν ανέκαθεν χρήσιμο να παρατηρούν πώς ο Ήλιος φαινόταν να περιφέρεται γύρω τους.
<br />Τα ημερήσια τόξα που «γράφει» ο Ήλιος επάνω στην ουράνια σφαίρα κατά
την ημερήσια φαινομενική του κίνηση εξαρτώνται από την εποχή του έτους. <br />Τα μακρύτερα ημερήσια τόξα είναι πάντοτε το καλοκαίρι, ενώ τα βραχύτερα τον χειμώνα. <br />Τα
δύο ακραία τόξα παρατηρούνται στα δύο ηλιοστάσια της χρονιάς και
απέχουν μεταξύ τους την (μέγιστη) απόσταση των 46°53΄ (2 × 23°26΄).<br />
Υπάρχουν και τα νυκτερινά τόξα της «πορείας» του Ηλίου. Κατά το βόρειο
ηλιοστάσιο, αυτά είναι ανύπαρκτα για τόπους βορειότερα του Αρκτικού
Κύκλου, αφού ο Ήλιος παραμένει 24 ώρες επάνω από τον ορίζοντα, οπότε έχει
μόνον ημερήσιο τόξο. <br />Ακόμα και για τόπους μερικές μοίρες νοτιότερα,
τα νυκτερινά τόξα εκείνες τις ημέρες είναι μικρά, αλλά και «ρηχά»,
δηλαδή κανένα τμήμα τους δεν βρίσκεται πολύ κάτω από τον βόρειο ορίζοντα.
<br />Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Ήλιος να εξακολουθεί να φωτίζει τα
ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας αυτών των τόπων (πράγμα που προκαλεί το
<b>λυκαυγές</b> και το <b>λυκόφως,</b> κοινώς «σούρουπο»).
<br />Ακόμα και τα μεσάνυχτα λοιπόν, παρατηρείται ένα ημίφως, ένα λυκόφως
που το διαδέχεται το λυκαυγές χωρίς να μεσολαβήσει σκοτάδι, φαινόμενο
ιδιαίτερα γνωστό στην Αγία Πετρούπολη ως οι «<b>Λευκές Νύχτες</b>», που παρατηρείται μερικές ημέρες πριν και μετά το βόρειο ηλιοστάσιο (21 Ιουνίου). <br />
<br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpdy7ZMoiHtEoZsSnOCs8-JOpqPWH17EeTw6q5O1FlnkRZKzUs2eve1TSoXiTn3UnEI9pUh8X7hBQMRHNVxgEYKDvBRbCbZEi4_EvGGc-H_p0BcpjlV062eRHMExMZQCC3PWTP-WS4sk0/s1600/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%AD%CF%82+%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B5%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%B1+%CE%A0%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpdy7ZMoiHtEoZsSnOCs8-JOpqPWH17EeTw6q5O1FlnkRZKzUs2eve1TSoXiTn3UnEI9pUh8X7hBQMRHNVxgEYKDvBRbCbZEi4_EvGGc-H_p0BcpjlV062eRHMExMZQCC3PWTP-WS4sk0/s640/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%AD%CF%82+%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B5%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%B1+%CE%A0%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7.jpg" width="640" /></a></span></span></span></span></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>Λευκές νύχτες στην Αγία Πετρούπολη</span></span></span></span></span></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span> </span></span></span></span></span></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span> </span></span></span></span></span></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span> </span></span></span></span></span></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span> </span></span></span></span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
Βέβαια αυτό δεν περιορίζεται στην συγκεκριμένη πόλη, αλλά παρατηρείται σε όλους τους τόπους με παρόμοιο γεωγραφικό πλάτος. <br />
Όλα αυτά εξάλλου συμβαίνουν και στους αντίστοιχους τόπους του νότιου
ημισφαιρίου κατά το νότιο ηλιοστάσιο, απλά, κοντά στον Ανταρκτικό Κύκλο
δεν υπάρχουν πόλεις. Στους πόλους, τέλος, κατά τα ηλιοστάσια ο Ήλιος
παραμένει όλο το 24ωρο σε ύψος 23°26΄ επάνω ή κάτω από τον ορίζοντα
ανάλογα με το αν το ηλιοστάσιο είναι θερινό ή χειμερινό.
Στην δεύτερη περίπτωση, αυτό είναι αρκετό για να μην υπάρχει ούτε
λυκόφως.
<br /><br /><b> Πολιτιστικές επιδράσεις και λαογραφία
</b><br /><br />Πολλοί ανθρώπινοι πολιτισμοί εόρταζαν και εορτάζουν τόσο το
χειμερινό όσο και το θερινό ηλιοστάσιο, όπως και τις ισημερίες, πράγμα
που αντικατοπτρίζεται και σε κοντινές, ημερολογιακά, φαινομενικά, άσχετες,
θρησκευτικές εορτές.<br />
Για
το θερινό ηλιοστάσιο και οι τρεις μεγάλες συνιστώσες του Χριστιανισμού
(Ορθόδοξοι, Καθολικοί και Προτεστάντες) εορτάζουν την γέννηση του Αγίου
Ιωάννη του Βαπτιστή στις 23 ή στις 24 Ιουνίου, γνωστή στην Ελλάδα ως
εορτή του «<b>Αϊ-Γιάννη του Φανιστή</b>», αρκετά σημαντική ώστε σε κάποια μέρη (Σωζόπολις Ανατ.Ρωμυλίας) ολόκληρος ο Ιούνιος να αναφέρεται ως «<b>Αϊγιαννίτης</b>».
<br />Ο λαογράφος <b>Γεώργιος Μέγας</b> έγραφε στην εφημερίδα Καθημερινή στις 22/6/1958:
<br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><i>«Ὃτι
μία νέα χρονική περίοδος ἀρχίζει μὲ τὴν 24ην Ἰουνίου τὸ γνωρίζουν καὶ
οἱ ἂνθρωποι τοῦ λαοῦ: «εἶναι λιτρόπι» λέγουν, δηλ. ἡμέρα τῶν θερινῶν
τροπῶν τοῦ ἡλίου καὶ δι' αὐτό τὸν Ἰωάννην Πρόδρομον, τοῦ ὁποίου τὸ
Γενέθλιον ἑορτάζεται τὴν ἡμέραν αὐτήν, εἰς μερικούς τόπους, ὃπως εἰς τὴν
Κύμην, τὴν Κύθνον, τὴν Λέσβον, τὴν Σινώπην, τὴν Οἰνόην, τὸν ὀνομάζουν
Αϊγιάννη «Λιοτροπιόν» ἢ Ἀλιτροπιόν ἢ τοὺ Λουτρόπου. Ἐπικρατεῖ μάλιστα ἡ
πίστις ὃτι ὁ ἣλιος τῆς ἡμέρας αὐτής «τρέμει ἢ γυρίζει καὶ εἶναι
θαμπερός».
</i></span></span></span></span></span></span></blockquote>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
Στις
βορειότερες χώρες, όπου οι μεταβολές της πορείας του Ηλίου είναι
ευκολότερα αντιληπτές από ό,τι στην Ελλάδα, οι σχετικές τελετές
επικρατούσαν από την χαραυγή ήδη του πολιτισμού.
<br />Το αρχαιότερο ίσως σχετικό μνημείο είναι το <b>Στόουνχεντζ </b>(2). <br />Σήμερα η κεντρική ιδέα επιβιώνει σε εορτασμούς όπως <br /><br /> <br />
</span><span><a name='more'></a></span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhsm88nMEN35jUMA4G5IhGQku_PgYEQBg6JYD2Ndebc-MxMGXTmkZpTCSZTLZZvUtQzdNPVVMgVDRhCA5nhiZCC0KMf8P5-L7s8kv_jLvUq-eRTp-TXCrlIARyZ1n1xHe9CmCunwMmouw/s1600/%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%99%CE%B2%CE%AC%CE%BD+%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhsm88nMEN35jUMA4G5IhGQku_PgYEQBg6JYD2Ndebc-MxMGXTmkZpTCSZTLZZvUtQzdNPVVMgVDRhCA5nhiZCC0KMf8P5-L7s8kv_jLvUq-eRTp-TXCrlIARyZ1n1xHe9CmCunwMmouw/s1600/%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%99%CE%B2%CE%AC%CE%BD+%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B1.jpg" /></a></span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCIj2eMOaCTPjGIco0gqZMl2ttWuDDoOcGDi7S5PVPTAUeLVY1yVRQlBL4WrNycm6FOfG0T4bp1PtRtNvxl7eCmpUj8s3KzG5hZlPhkmdTzbN4LF8bf6L7ysFM7cyLvHgiklf6IyzGJ5c/s1600/%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%99%CE%B2%CE%AC%CE%BD+%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B1+2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCIj2eMOaCTPjGIco0gqZMl2ttWuDDoOcGDi7S5PVPTAUeLVY1yVRQlBL4WrNycm6FOfG0T4bp1PtRtNvxl7eCmpUj8s3KzG5hZlPhkmdTzbN4LF8bf6L7ysFM7cyLvHgiklf6IyzGJ5c/s1600/%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%99%CE%B2%CE%AC%CE%BD+%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B1+2.jpg" /></a><br /><br />η <b>Ημέρα του Ιβάν Κουπάλα, </b>όπου
γίνονται πυροβασίες όπως και σε εμάς με τον Κλείδωνα, (παλιό δικό
μας έθιμο) στον οποίο τα κορίτσια περιμένουν να ακούσουν το όνομα του
αγοριού που θα παντρευτούν, έχοντας πιει το «αμίλητο νερό» και επίσης το <b>Λίθα</b> (3).
<br />Στους περισσότερους πολιτισμούς τα 2 ηλιοστάσια και οι 2 ισημερίες ορίζουν τα μέσα των 4 εποχών του έτους.
<br />Ωστόσο, στην Ελλάδα αναφέρεται συχνά ότι η 21η Ιουνίου είναι η
«επίσημη» ή «αστρονομική» έναρξη του Θέρους και αναφέρεται σαν «Θερινή
Τροπή» η οποία φέρει την απόκτηση της Αθανασίας.<br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
</span></span></span></span></span></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"></span>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><i>«Η
θερινή τροπή του ηλίου συμβολίζει τον πλήρη αποχωρισμό της ψυχής από το
έρεβος και την είσοδό της στην διαρκή ημέρα, με την απόκτηση της
ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ (6ο ιερό δράμα της εξελικτικής πορείας της φύσεως). <br />Από το έρεβος αποχωρίζεται η ψυχή που απέβαλε τα ανθρώπινα πάθη και απελευθερώθηκε από τα δεσμά του περιβάλλοντός της.<br />Οι
Ορφικοί κατά την θερινή τροπή του Ηλίου τελούσαν εορτάς που ανεφέροντο
στον θρίαμβο κατά του νόμου του θανάτου της τιτανικής φύσεως του
Διονύσου του Ελευθερέως. Κατά τας εορτάς αυτάς εξέφραζαν και την λατρεία
τους προς την θεία δημιουργίαν που έφθασε δια των εκδηλώσεων των Νόμων
της στην εμφάνιση των νόμων της Θεοποιήσεως των όντων της.<br />Επίσης,
εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη των προς τα θεοποιηθέντα τέκνα της Γης, υπό
την προστασία των οποίων ετίθεντο με την θέλησή τους. <br />Στας εορτάς που
τελούσαν οι Ορφικοί κατά την θερινήν τροπήν του Ηλίου ελάμβαναν μέρος
μόνον εκείνοι οι οποίοι είχαν διέλθει όλους τους βαθμούς της ορφικής
μυήσεως και τα συμπόσιά των δεν τα αποτελούσαν πλέον τα ωμοφάγια αλλά
τροφή που την αποκαλούσαν αμβροσιακή και ποτόν που το αποκαλούσαν
Διονυσιακόν οίνον. <br />Την αποκορύφωσην των εκδηλώσεων των Ορφικών
αποτελούσε η εκδήλωσις της ευγνωμοσύνης τους προς τον Θεόν Απόλλωνα, τον
Θεόν της αιωνίας νεότητος, ο οποίος, κατ’ αυτήν την ώρα του έτους,
παρέδιδε την λύραν του στον Θείον Ορφέαν για να κρούει τας χορδάς της και να
μεταδίδει εις τας ψυχάς των μυστών τούς ήχους της, ώστε να εναρμονίζουν
τας πνευματικάς των δυνάμεις με την πνευματικήν φύσιν του Θεού της
αιωνίας νεότητος. <br />Η τετάρτη και τελευταία μύησις των Ορφικών
μυστηρίων εγίνετο κατά την θερινήν τροπήν του Ηλίου όταν αι ακτίνες του
φωτός Του είναι ζωηρότερες και οι καρποί ωριμάζουν. <br />Η θερμότης των
Ηλιακών ακτίνων αυτής της εποχής αναπαριστούσε το φωτοβόλο των σκέψεων
των τελείων μυστών και το γόνιμο των καρπών της θείας ιδεολογίας που οι
ιεροφάντες κληροδοτούσαν στους διαδόχους των.<br />Οι Μύστες της
Ελευσίνος ετελούσαν κατά την θερινή τροπήν του Ηλίου εορτήν εις δόξαν και
ανάστασιν της Κόρης Περσεφόνης και εις δόξαν Διονύσου του Ελευθερέως
(δηλαδή του ελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών). <br />Η Περσεφόνη είναι η
ψυχή της Γης, η οποία διήλθε από όλας τας καταστάσεις των τεσσάρων
εποχών και κατόπιν ήλθε στον Όλυμπο (δηλαδή εις την χώρα της αιωνίας ζωής
του πνεύματος). </i></span></span></span></span></span></span></blockquote>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
</span></span></span></span></span></span>
<br /><blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjscsxcz6F3m31xvujg3PPZwmjit0hysceEfcnwVITv8Z_YUIILRjP1FNXFPQaQRjJejNbzMBnrmaHM0vUPMZ5RqHfpVmLaUgrMQzyuq5uJqK20cnqdyTve1xhsoW8k1OTF9NQzS1Tiubo/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B5%CF%86%CF%8C%CE%BD%CE%B7.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjscsxcz6F3m31xvujg3PPZwmjit0hysceEfcnwVITv8Z_YUIILRjP1FNXFPQaQRjJejNbzMBnrmaHM0vUPMZ5RqHfpVmLaUgrMQzyuq5uJqK20cnqdyTve1xhsoW8k1OTF9NQzS1Tiubo/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B5%CF%86%CF%8C%CE%BD%CE%B7.jpg" /></a>Πριν
όμως έλθει εις την χώρα της αιωνίας ζωής συνεζεύχθη τον Διόνυσο τον
Ελευθερέα δια να ζήσει μαζί του την αιώνιον νεότητα και ευθυμία. Επίσης
οι Μύστες της Ελευσίνος έλεγαν ότι κατά την θερινή τροπήν ωριμάζει ο
σίτος του οποίου η σπορά, η βλάστησις και η ωρίμανσις εικονίζει την ψυχή
του μύστη, την εξελισσόμενην προς την αποθέωσιν. </i></span></span>
<span><span><i>Οι Μύστες των Δελφών κατά την θερινήν τροπήν του Ηλίου τελούσαν ανάλογον τελετήν εις δόξαν του Φοίβου Απόλλωνος.<br />Η περίοδος από την Θερινήν Τροπήν έως την Φθινοπωρινήν Ισημερίαν συμβολίζει την περίοδον κατά την οποίαν: <br />Α) Αι ψυχαί των μυστών αι οποίαι απέβαλον οριστικά το έρεβος έχουν αποχωρίσει από το γήινο περιβάλλον<br />και έχουν εισέλθει εις την διαρκήν ημέραν με την απόκτησιν της τελείας αθανασίας και <br />Β) αι ψυχαί εκείνες που δεν κατόρθωσαν<br />να
αποβάλουν το έρεβος και παραμένουν στο γήινο περιβάλλον πρέπει να
συλλέξουν τους καρπούς τών όσων έχουν πετύχει μέχρι τώρα, να
ανασυντάξουν τις δυνάμεις των και να συνεχίσουν τας προσπαθείας των.<br />Ο
Ήλιος με την ακτινοβολίαν του αφυπνίζει τα σπέρματα των Ιδεών και
επιβοηθεί τα όντα να ανέλθουν εις ανέλιξιν. Δια να είναι όμως αμεσότερα τα
αποτελέσματα αυτών των επιδράσεων στον άνθρωπο, πρέπει να φροντίσει να
εκμηδενίσει κάθε αντίδρασιν των στοιχείων της κατωτέρας του φύσεως. Όπως
είναι φανερόν από τα προαναφερθέντα, πρώτιστον καθήκον μας είναι να
στραφούμε προς τον Φοίβον Ήλιον, τον δωρητή της ζωής και σύμβολο του
υπερτάτου Λόγου και να διαλαλήσουμε την ευγνωμοσύνη μας προς αυτόν. <br />Γι' αυτό δεν θα ήταν άστοχη η ανάγνωσις ύμνων προς Αυτόν»(4).<br /> </i></span></span></span></span></span></span></blockquote>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
<b>Ορφικός ύμνος Απόλλωνος (θυμίαμα μάνναν)</b>
<br />
<span style="color: black;"><br />΄Ελα,
ώ μακάριε Παιάν, που εφόνευσες τον Τιτυόν, Φοίβε Λυκωρέα, Μεμφίτη, συ
που τιμάσαι λαμπρά, ο ίηιος, ο παρέχων ευτυχίαν, που έχεις χρυσήν λύραν
και έχεις σχέσιν με τα σπέρματα, ο προστάτης των καλλιεργητών, ο Πύθιος,
ο Τιτάν, ο Γρύνειος, ο Σμινθεύς, ο φονεύς του Πύθωνος, ο Δελφικός, ο
μάντις, ο άγριος, ο θεός που φέρει το φως, ο αγαπητός, ο ένδοξος νέος Συ
που είσαι ο ηγέτης των Μουσών, ο αρχηγός του χορού, ο μακροβόλος, ο
τοξοβόλος, ο Βράγχιος καί Διδυμεύς, ο τοξότης, ο Λοξίας, ο αγνός, ώ
ανακτά της Δήλου, που το μάτι σου, το φωτίζον τους ανθρώπους, βλέπει τα
πάντα, Συ με την χρυσή κόμη, που μας δίδεις προφητικές καθαρές φωνές καί
χρησμούς, άκουσε την προσευχήν μου υπέρ των λαών με ευφρόσυνη καρδιάς,
διότι εσύ βλέπεις όλον αυτόν τον απέραντον αιθέρα και από επάνω βλέπεις
την ευτυχισμένη γη και από κάτω στο σκοτάδι κατά την νύκτα εν ώρα
ησυχίας, που έχεις για μάτια τα άστρα, βλέπεις τις ρίζες (τα θεμέλια),
και έχεις τα πέρατα όλου του κόσμου (κάτω από τα μάτια σου)· Εσύ
φροντίζεις για την αρχή και το τέλος και κάνεις να θάλλουν τα πάντα· Εσύ
συναρμόζεις κάθε πόλο με την κιθάραν, που έχει μεγάλον ήχον άλλοτε
μεν βαδίζων προς τα τέρματα της νεάτης (της κατωτάτης χορδής), άλλοτε
πάλιν προς την υπάτην (την υψηλοτάτην χορδήν), άλλοτε δε συμμειγνύων
κάθε πόλον εις την Δωρικήν διακόσμησιν (διάταξιν). Διαχωρίζεις τα
διατηρούμενα εις την ζωήν φύλα συγκεράσας δια της αρμονίας την
παγκόσμιον μοίραν των ανθρώπων (την μοίραν, την θέσιν των ανθρώπων εις
όλον τον κόσμον)· ανέμειξες εξ ίσου και με τα δύο (και με την νεάτην και
με την υπάτην) τον χειμώνα καί το θέρος, διεχώρισες δε τον χειμώνα εις
υπάτας καί το θέρος με τας νεάτας καί εσχημάτισες το ωραίον Δωρικόν
άνθος του πολυαγαπημένου έαρος.<br />
Εξ αυτού οι άνθρωποι σε καλούν με την επωνυμίαν Άνακτα Πάνα θεόν με δύο
κέρατα, που αφήνεις τα σφυρίγματα των ανέμων και γι' αυτό κρατείς την
σφραγίδα, που δίδει τον τύπον εις όλον τον κοσμον (που διαπλάθει όλον
τον κόσμον) άκουσε με μακάριε, και σώσε τους μεμυημένους με την
ικετευτικήν φωνήν (που σε ικετεύουν).<br /><br /> Γένοιτο</span></span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><span style="color: black;"> </span><span style="color: blue;"><br /><span style="color: black;">Ἐλθέ, μάκαρ,
Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε, Λυκωρεῦ, Μεμφῖτ᾽, ἀγλαότιμε, ἰήιε, ὀλβιοδῶτα,
χρυσολύρη, σπερμεῖε, ἀρότριε, Πύθιε, Τιτάν, Γρύνειε, Σμινθεῦ,
Πυθοκτόνε, Δελφικέ, μάντι, ἄγριε, φωσφόρε δαῖμον, ἐράσμιε, κύδιμε κοῦρε,
† μουσαγέτα, χοροποιέ, ἑκηβόλε, τοξοβέλεμνε, Βράγχιε καὶ Διδυμεῦ, †
ἑκάεργε, Λοξία, ἁγνέ, Δήλι᾽ ἄναξ, πανδερκὲς ἔχων φαεσίμβροτον ὄμμα,
χρυσοκόμα, καθαρὰς φήμας χρησμούς τ᾽ ἀναφαίνων· κλῦθί μου εὐχομένου λαῶν
ὕπερ εὔφρονι θυμῶι· τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις τὸν ἀπείριτον αἰθέρα πάντα
γαῖαν δ᾽ ὀλβιόμοιρον ὕπερθέ τε καὶ δι᾽ ἀμολγοῦ, νυκτὸς ἐν ἡσυχίαισιν ὑπ᾽
ἀστεροόμματον ὄρφνην ῥίζας νέρθε δέδορκας, ἔχεις δέ τε πείρατα κόσμου
παντός· σοὶ δ᾽ ἀρχή τε τελευτή τ᾽ ἐστὶ μέλουσα, παντοθαλής, σὺ δὲ πάντα
πόλον κιθάρηι πολυκρέκτωι ἁρμόζεις, ὁτὲ μὲν νεάτης ἐπὶ τέρματα βαίνων,
ἄλλοτε δ᾽ αὖθ᾽ ὑπάτης, ποτὲ Δώριον εἰς διάκοσμον πάντα πόλον κιρνὰς
κρίνεις βιοθρέμμονα φῦλα, ἁρμονίηι κεράσας {τὴν} παγκόσμιον ἀνδράσι
μοῖραν, μίξας χειμῶνος θέρεός τ᾽ ἴσον ἀμφοτέροισιν, ταῖς ὑπάταις
χειμῶνα, θέρος νεάταις διακρίνας, Δώριον εἰς ἔαρος πολυηράτου ὥριον
ἄνθος. ἔνθεν ἐπωνυμίην σε βροτοὶ κλήιζουσιν ἄνακτα, Πᾶνα, θεὸν
δικέρωτ᾽, ἀνέμων συρίγμαθ᾽ ἱέντα· οὕνεκα παντὸς ἔχεις κόσμου σφραγῖδα
τυπῶτιν. κλῦθι, μάκαρ, σώζων μύστας ἱκετηρίδι φωνῆι.</span></span><br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"></span><br /><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><span style="color: blue;"><span style="color: black;"> Γένοιτο</span></span></span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
</span></span></span></span></span></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><span style="color: black;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinD9abMR1i_5qc7n5GFLfCPiO3cqSYl5fU3pjwxdDkPltYQSIS2cIiPmv6cEXpkKpFhslv4-ecVp1EnxAH-hXfKGfOC6zxekCAJ-ZqrumptOYfUMsPgX5W-ELV342P6fGXVEMlxDDgO8A/s1600/%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="325" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinD9abMR1i_5qc7n5GFLfCPiO3cqSYl5fU3pjwxdDkPltYQSIS2cIiPmv6cEXpkKpFhslv4-ecVp1EnxAH-hXfKGfOC6zxekCAJ-ZqrumptOYfUMsPgX5W-ELV342P6fGXVEMlxDDgO8A/s400/%CE%89%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" width="400" /></a></span></span></span></span></span></span></span></blockquote></blockquote></blockquote>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
<br />Παραπομπές<br /><br />(1) Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς<br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDHZtx2u-KQqpiG-n9R_uuAZemlbpVSUaCCp8Kz6bZsbfAzAOT75X6Xro8YOyDVdxytR6x_BVUzPd39PtkGlsNnTVB_yCg9AIidTh-E315iw4F8HijigtlR_aJEC_UDTR2-5qsmxjz92g/s1600/%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%BA%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82+%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDHZtx2u-KQqpiG-n9R_uuAZemlbpVSUaCCp8Kz6bZsbfAzAOT75X6Xro8YOyDVdxytR6x_BVUzPd39PtkGlsNnTVB_yCg9AIidTh-E315iw4F8HijigtlR_aJEC_UDTR2-5qsmxjz92g/s200/%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%BA%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82+%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD.jpg" width="138" /></a></span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
Ο
Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς (Σερβικά: Милутин Миланковић)(28 Μαΐου 1879 /12
Δεκεμβρίου 1958) ήταν Σέρβος αστρονόμος, γεωφυσικός και πολιτικός
μηχανικός περισσότερο γνωστός για τους λεγόμενους Κύκλους του
Μιλάνκοβιτς, που ερμηνεύουν αστρονομικά τις Εποχές των παγετώνων και
γενικά τις μακροχρόνιες μεταβολές στο Κλίμα της Γης. <i><b> </b></i><br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqBLbrtrndqIEUbbpYCZtyMwbxvqwB6_zIKVfxIKtFxqEs1Z6jGhdk1rOq_UGH2IGGP_648VLkMZbEJOvr3zF-aHCtq8vOB6zDGWAWZL5-yCPkSZTWMKDV6Qlo3bepivW9RcRYx69m0xc/s1600/%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%87%CE%B5%CE%B6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqBLbrtrndqIEUbbpYCZtyMwbxvqwB6_zIKVfxIKtFxqEs1Z6jGhdk1rOq_UGH2IGGP_648VLkMZbEJOvr3zF-aHCtq8vOB6zDGWAWZL5-yCPkSZTWMKDV6Qlo3bepivW9RcRYx69m0xc/s1600/%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%87%CE%B5%CE%B6.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqBLbrtrndqIEUbbpYCZtyMwbxvqwB6_zIKVfxIKtFxqEs1Z6jGhdk1rOq_UGH2IGGP_648VLkMZbEJOvr3zF-aHCtq8vOB6zDGWAWZL5-yCPkSZTWMKDV6Qlo3bepivW9RcRYx69m0xc/s320/%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%87%CE%B5%CE%B6.jpg" width="320" /></a>(2)<i><b> </b></i>To
Στόουνχεντζ είναι νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο του οποίου η διαμόρφωσις
συνεχίστηκε ως την Εποχή του Χαλκού, κοντά στο Έιμσμπερι (Amesbury) της
Αγγλίας στην κομητεία του Γουΐλτσιρ (Wiltshire), περίπου 13 χλμ
βορειοδυτικά του Σώλσμπερι (Salisbury).
Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις
πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το
2000 π.Χ..
Το όνομα Στόουνχεντζ (Stonehenge) προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές
λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν 'κρεμαστοί λίθοι' και έδωσαν το όνομά
τους σε μία ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή
κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το
κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που τα περιβάλλει.
Μορφολογικά έχει μακρινή μόνον συγγένεια με τους υπόλοιπους λίθινους
κύκλους των Βρετανικών νήσων, όπως ο κύκλος του Μπρόντγκαρ (Ring of
Brodgar), για παράδειγμα, ενώ τα περίφημα τρίλιθά του το καθιστούν
μοναδικό.
Το Στόουνχεντζ και ο περιβάλλων χώρος του προστέθηκαν στον κατάλογο της
UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά το 1986.
<br /><br />(3) Λίθα <br />
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>Το
Litha (που προέρχεται από μια Σαξωνική λέξη που σημαίνει το αντίθετο
του Yule) ή Μεσοκαλόκαιρο ή Θερινό Ηλιοστάσιο ή Ευλογία του Ήλιου ή
Gathering Day ή Feill-Sheathain ή Jani ή Alban Hefin ή Vestalia ή
Whitesuntide ή Thing -Tide ή Juhannus ή Midsommarafton ή St. John's Eve
(Παραμονή του Αγίου Ιωάννη, το εκχριστιανισμένο όνομα του
Μεσοκαλόκαιρου), που γιορτάζεται μεταξύ 20 και 23 Ιουνίου, είναι το
Καλοκαιρινό Ηλιοστάσιο και η στιγμή που ο Θεός Ήλιος βρίσκεται στο
απόγειο του, καθώς μιλάμε για την μεγαλύτερη ημέρα και την μικρότερη νύχτα
του έτους. </span></span></span></span></span></span><br /><div id="main-wrapper"><div class="main section" id="main"><div class="widget Blog" id="Blog1"><div class="blog-posts"><div class="post uncustomized-post-template"><div class="post-body"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"></span><br /><div><div><div><div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
</span></span></span></span></span></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"></span><div><div><div><div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>
</span></span></span></span></span></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span>
<div>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></span>
<span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5350266980728794018" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgNlCerzha1sxC-V9bk4Hi5sA6RWI02E3dE7guBaHNXCH_zQRnXEx6U1UwD_89UmV8YVtlhaS_5h64AO-dWjdiO9HlTw0AQHfKuHkiaY5TVVdx36nl_-a-TzOh8Bzr5KjFLlC57Meg_g8/s400/hughes-e-midsummer-eve-2801742.jpg" style="display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 267px;" /></span></span>
<span><span><br />(4) ΣΤΥΛ. ΤΑΚΑΣ, από ομιλίες του Σπύρου Νάγου.<br />Φυσικός και πτυχιούχος της Νομικής</span></span></span></span></span></span></div>
<div> <span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span></span></span></span></span></span></span></div><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><span><span><span><span>Ευγενία </span></span></span></span></span></span></div>
</div>
</div>
</div></div></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-39666545879765147182023-06-21T12:10:00.003+03:002023-06-21T12:10:59.931+03:00ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ - ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ<p><!--[if !mso]>
<style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Version>15.00</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves>false</w:TrackMoves>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΦΕΝΑΚΕΣ: ΟΙ
ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ ΑΦΕΛΩΝ ΚΑΙ ΜΗ.</span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τι είναι η Φ
ε ν ά κ η και τι οι Φ ε ν ά κ ε ς; Δεν θα είναι δύσκολο θαρρώ να περιγραφεί. Οι
εποχές ετούτες κατακλύζονται από αυτούς τους δαίμονες.<br />
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία και λατρεία, με την ονομασία Φενάκες ήταν
γνωστοί κάποιοι δαίμονες, τους οποίους επικαλούνταν και ζητούσαν τη βοήθειά τους
οι αρχαίοι Αθηναίοι όσες φορές επιθυμούσαν να ε ξ α π α τ ή σ ο υ ν κάποιον
άνθρωπο.<br />
Ο αρχικός τύπος ήταν ο φαίναξ, του φαίνακος, από το ρήμα φαίνω – φαίνομαι,
δηλαδή φανερώνω. Ο φαίναξ ήταν ο α π α τ ε ώ ν α ς, που με την σειρά του μας
έδωσε το φέναξ, φένακος.<br />
Το "αι" της φενάκης μονοφθογγίστηκε γλωσσολογικώς, οι δύο φθόγγοι
απλοποιήθηκαν και έγιναν ένας, "ε". <br />
Λέξη πολύ παλιά, οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι ο Φαίναξ ήταν κύριο όνομα, το
ανθρωπωνύμιο pa-na-ki μια δοτική των μυκηναϊκών χρόνων, που απαντάται στις
πινακίδες της μυκηναϊκής Β γραφής.<br />
Με την φενάκη ως πρώτη έννοια εννοούσαν και την περούκα. Η περούκα κρύβει μια
ατέλεια, άρα απατά, εξαπατά, φενακίζει. <br />
Η φενάκη, η εξαπάτηση, ο φενακισμός είναι η παραπλάνηση αφελών και μη. Φ ε ν ά
κ η, λοιπόν, είναι η απάτη, η ψευτιά, η πλάνη, το ψέμα που λέγεται για
εξαπάτηση, η παραπλάνηση. <br />
Επικαλούμαστε την Φενάκη για να κρύψουμε ένα μυστικό, μία ιδέα, μία ιδεολογία,
ακόμα και μια ιδεοληψία, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε την εμμονή μας σε
συγκεκριμένες πεποιθήσεις, με τελικό σκοπό την εξαπάτηση.<br />
Λέμε ή ακούμε καμιά φορά προτάσεις όπως: "Οι υποσχέσεις του, τα λόγια του
αποδείχτηκαν φενάκη" και το μυαλό μας πάει κατευθείαν στους πολιτικούς
αυτού του τόπου.<br />
Είναι βέβαιο ότι τους Φ έ ν α κ ε ς τους επικαλούνται αυτή η μερίδα των πολιτών
σε καθημερινή βάση. Όμως αυτοί που τους επικαλούνται, δεν είναι ο καθρέφτης
αυτών που τους ψηφίζουν; <br />
Όπως προαναφέραμε: "ο φενακισμός είναι η παραπλάνηση αφελών και μη".
Αφελών και μη.<br />
Οι δαίμονες Φένακες λοιπόν συνεχίζουν να ζουν και ουδέποτε ξεπέσανε στην λήθη.
Απόδειξη; <br />
Ας κοιτάξουμε γύρω μας. Ετούτος ο τόπος και ο λαός, ο πλανεμένος και βαθιά
εξαπατημένος, είναι η απόδειξη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ερευνα και
συλλογή πληροφοριών Γιώβη Βασιλική</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ
ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΘΛΙΜΜΕΝΗ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Όσοι α
φ ά ν ι σ α ν το ένδοξο ιστορικό παρελθόν, φρόντισαν σκοπίμως να απαξιώσουν
κάθε τι ε λ λ η ν ι κ ό μέσα από διαδρομές χιλιάδων ετών. Απογύμνωσαν βιαίως
τον Ελληνισμό α ρ π ά ζ ο ν τ α ς τον νικηφόρο οπλισμό του.<br />
Γνωρίζουμε όλοι μας, ο καθένας μέσα από την δική του προσωπική διαδρομή, πως το
χέρι το οποίο αναζητούμε προς βοήθεια στις δυσκολίες μας έρχεται μ ό ν ο από
τους «γονείς μας» και αυτή η φυσική ροή και τάξη έχει περιέργως διαταραχθεί. <br />
Έτσι α δ υ ν α τ ο ύ μ ε σαν λαός να κρατήσουμε σφιχτά το χ έ ρ ι του
Επίκουρου, του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα, του Σωκράτη, του Ορφέα, της Αθηνάς, του
Άρη.<br />
Εξακολουθούμε να β ο υ λ ι ά ζ ο υ μ ε στις αμμώδεις προκαταλήψεις της
θρησκείας της ερήμου, μιας ε ρ ή μ ο υ που σκοπίμως και εντέχνως είναι η έδρα
των νικητών. Μέσα σε αυτήν την έρημο σκόνης β ο ύ λ ι α ξ ε ο Έλληνας και η
ανθρωπότητα. <br />
Χωρίς διαδρομή πια, χωρίς ελπίδα, αφοπλισμένος, ριγμένος στα τ έ σ σ ε ρ α,
όπως άλλωστε επιτάσσει και η θρησκευτική διαδρομή του Αυγούστου, παρακαλά
γονατιστός «αειπάρθενο» έ λ ε ο ς. <br />
Οι νικητές ελέγχουν ακόμη το παιχνίδι της ζωής μας, όσο ο Έλληνας θα παραμένει
καθηλωμένος στις καυτές ανάσες της «Σιμούν», τόσο το χέρι που θα τον στηρίξει
δεν θα είναι ορθωμένο.<br />
Η Θ ε ά Α θ η ν ά των Ελλήνων, της ανθρωπότητας, παραμένει σκεπτόμενη και
θλιμμένη. Η «πανοπλία» της παραμένει χάμω και αφόρετη, κρυμμένη καλά σε μια
όαση, αρκεί όμως να μπορεί ο νεοέλληνας να φτάσει ως εκεί.<br />
Mπορεί;"</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΟΚΟΣΜΙΚΟΙ Για τους σημιτικούς λαούς η φύση είναι βέβαια
δημιουργία του θεού, και μάλιστα δημιουργία εκ του μ η δ ε ν ό ς, ένα θαύμα
δηλαδή το οποίο εκφράζει, την άπειρη δύναμη του θεού... Επιπλέον λόγω του
"προπατορικού αμαρτήματος" του ανθρώπου η φύση περιήλθε σε κατάσταση
απομάκρυνσης από τον θεό, αποξένωσης με τον θεό, αντιπαλότητας με τον θεό, με
αποτέλεσμα ο θεός να εμφανίζεται πράγματι ως το "εντελώς άλλο" και
κατά συνέπεια να φανερώνεται αληθινά και ολοκληρωτικά μόνο μέσα στο αντίθετο
της φύσης, στο θαύμα.<br />
Στην περίπτωση του Έ λ λ η ν α τα πράγματα είναι διαφορετικά: γι' αυτόν η φύση,
το σύμπαν, ο κόσμος, όπως είναι, είναι κάτι θεϊκό και ο απορητικός θαυμασμός,
με τον οποίο παρατηρεί τον κόσμο, ήταν γι αυτόν όχι βέβαια η μοναδική, ωστόσο η
βασική πηγή της θρησκείας του. <br />
Εδώ βρισκόταν η απαρχή της "ιδέας του περί θεού". Για τούτο η
ευσέβεια του δ ε ν χρειάζεται θ α ύ μ α τ α. <br />
H ίδια η φ υ σ ι κ ή τάξη είναι για αυτόν κάτι θεϊκό.<br />
Δεν υπάρχει γι αυτόν α ν τ ί θ ε σ η θεού κόσμου και φύσης, και η δημιουργία εκ
του μηδενός είναι για αυτόν α δ ι α ν ό η τ η. Υπάρχει μόνο η τάξη του χ α ο τ
ι κ ο ύ, η διαμόρφωση του ά μ ο ρ φ ο υ. <br />
Οι ίδιοι οι θ ε ο ί δεν βρίσκονται επέκεινα του κόσμου, αλλά είναι
ενδοκοσμικοί. <br />
Ο ουρανός, η γη και ο Άδης είναι οι τρεις όροφοι του κοσμικού οικοδομήματος. Η
θεογονία σχεδόν συμπίπτει με την κοσμογονία. <br />
Ο Έ λ λ η ν α ς αισθάνεται την φύση και το θεϊκό στοιχείο εντός της ως κάτι
συγγενές, και νιώθει ότι ο ίδιος αποτελεί μέρος τους.<br />
Για τούτο δ ε ν υπάρχει αγεφύρωτο χ ά σ μ α μεταξύ θεού και ανθρώπου, παρά την
διαφορά τους ως προς την δύναμη και την αφθαρσία.<br />
Οι θ ε ο ί και οι θ ε έ ς κατεβαίνουν στους ανθρώπους και έρχονται σε γ ά μ ο
μαζί τους, και στην χ ο ρ ε ί α των ηρώων, οι οποίοι γεννιούνται από αυτούς και
αποτελούν τον συνδετικό κρίκο των Ολυμπίων με τους θνητούς, μπορούν να αρθούν
και μεγάλοι, κατά κάποιο τρόπο ιδιαίτερα ευνοημένοι από τους θεούς, ά ν θ ρ ω π
ο ι.<br />
Στους Έλληνες λείπει εντελώς η δ ο γ μ α τ ι κ ή διατύπωση του περιεχόμενου της
θρησκείας και η δέσμευση των ανθρώπων σε αυτήν. <br />
Επίσης, τα ηθικά αιτήματα της θρησκείας, οι λεγόμενοι "άγραφοι νόμοι"
περιορίζονται στα πιο στοιχειώδη. <br />
Στην ουσία είναι λατρευτική θρησκεία και ασκεί την επιρροή της στο
"εξαγιασμό του αντικειμενικού Είναι". <br />
Εντονότερη ήταν, σε αντιστάθμισμα, η δέσμευση μέσω της στενής σχέσης θρησκείας
και κράτους. <br />
Μπορούσε κανείς να κάνει και δίχως "εκκλησία", δίχως ξεχωριστό
ιερατείο, επειδή το ίδιο το κράτος ήταν η εκκλησία, και η λ α τ ρ ε ί α των
θεών, τους οποίους τιμούσε το κράτος, αποτελούσε αυτονόητο κ α θ ή κ ο ν του
πολίτη."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΥΘΟ
ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ-W. Nestle</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ευτυχισμένος
αυτός που φ ρ ο ν τ ί ζ ε ι για την α θ ά ν α τ η ψυχή του, πάντοτε, για να
είναι καλλίστη, και που δεν φροντίζει πολύ<br />
για το θνητό σώμα, αν κάτι χρειάζεται και δεν το λυπάται.<br />
Ευτυχισμένος είναι αυτός από τους ανθρώπους, ο οποίος δ ε ν υποδουλώνει τον
εαυτόν του σε αυτούς τους αγνώμονες, που τον κτυπούν, έχοντας δε ατάραχη την
ψυχή του, ν ι κ ά την κακία εκείνων.<br />
Ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν πονεί για τις πιο δυσάρεστες α τ υ χ ί ε ς που
προέρχονται από τους θεούς, αλλά τις υποφέρει εύκολα, θεωρώντας κ α λ ό αυτό
που ω φ ε λ ε ί το αθάνατο μέρος του, την ψυχή.<br />
Ευτυχισμένος είναι αυτός, που δεν προσέχει τις α ν ό η τ ε ς γνώμες των
ανθρώπων, αλλά σκέπτεται σ ω σ τ ά και με σωστή γνώμη<br />
μελετά την θεϊκή αρετή.<br />
Ευτυχισμένος αυτός που δεν επιδιώκει συνεχώς άσκοπα και απερίσκεπτα να
αποκτήσει άπειρο πλήθος κτημάτων<br />
αλλά τηρεί το μ έ τ ρ ο στις αρμονικές ανάγκες του σώματος.<br />
Ευτυχισμένος είναι αυτός που θέτει το σωστό μέτρο στις τέρψεις, για να μην
ελκυθεί η ψυχή ή το σώμα από κάποια κ α κ ί α, αλλά να συμφωνεί με την θ ε ϊ κ
ή αρετή.<br />
Ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν κάνει κακό στους ανθρώπους λόγω της δεινής
ανοησίας και από πλεονεξία, αλλά κάνει πάντοτε καλό και είναι ό μ ο ι ο ς με
τους μακάριους θεούς.<br />
Ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν αμελεί κανένα κοινό καλό στο γ έ ν ο ς του—
αυτός που γνωρίζει περισσότερο ότι και οι θεοί<br />
φροντίζουν για το κοινό καλό και που δεν το κ α τ α π ρ ο δ ί δ ε ι.<br />
Eυτυχισμένος είναι αυτός που αποδίδει ε υ γ ν ω μ ο σ ύ ν η στους θεούς και
ξέρει ότι όλα όσα έχει προέρχονται κυρίως από τον Δ ί α, που δίνει σε όλους π ρ
ώ τ ο ς όλα τα καλά και τα αγαθά."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Γ. Πλήθων
Γεμιστός<br />
(25-26-27ος ύμνος εις τους θεούς)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΌΤΑΝ Η ΘΕΑ
ΝΥΚΤΑ ΡΙΧΝΕΙ ΤΑ ΠΕΠΛΑ ΤΗΣ, Ο ΘΕΙΟΣ ΝΟΥΣ ΞΕΔΙΑΛΥΝΕΙ ΟΣΑ ΕΙΔΕ ΣΤΟ ΦΩΣ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Δεν είναι
τυχαίο ότι η Ο δ ύ σ σ ε ι α εκκινείται από τη στιγμή κατά την οποία ο Οδυσσέας
ευρίσκεται στο νησί της Καλυψούς. Εκεί δέχεται την επίσκεψη του φτεροπόδαρου
αγγελιαφόρου Θεού του Ερμή, του φέροντος το μήνυμα να αφήσει η Θεά τον Ήρωα να
επιστρέψει στο νόστο και στο μεγάλο σ κ ο π ό του, στην Ι θ ά κ η.<br />
Όλες οι περιπέτειες του Βασιλέως της Ιθάκης κρύβουν απίστευτους εννοιακούς και
αξιακούς συμβολισμούς. <br />
Η διαβίωση στην Καλυψώ 7 χρόνια συμβολίζει τη νωχέλεια, την πνευματική
ραστώνη,την απραγμοσύνη, την τεμπελιά πνεύματος και σώματος αλλά και το θάνατο
της ψ υ χ ή ς. <br />
Συγχρόνως αναδεικνύεται και το μέγιστο χαρακτηριστικό των Ελλήνων, η κ ί ν η σ
ι ς. Οι Θεοί (συμπαντικές δυνάμεις ) πάντα αφυπνίζουν τον άνθρωπος προς το
μεγάλο σκοπό.<br />
Δυστυχώς ο γυρισμός στο Έ ν είναι προσωπική υπόθεση του Ενός. <br />
Οι πολλοί θα κατασπαράξουν τα βόδια του Ηλίου (υποταγή στα πάθη και στις
λαγνείες), ο Ήλιος σε έναν θα φωτίσει το δρόμο. <br />
Ο συμβολισμός της νήσου του Ηλίου έχει και άλλη παράμετρο. <br />
Όλα όσα φωτίζονται γύρω μας δ ε ν μας ανήκουν. Σε πολλά το φως φωτίζει μόνο και
μόνο για να δοκιμασθεί ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος ελέγχει τα φωτιζόμενα σε σχέση με
το Ε ί ν α ι του και τους σκοπούς του. Ο Ήλιος φωτίζει πολλά για να μπερδεύει.
Όταν η θεά νύκτα ρίχνει τα πέπλα της ο Θείος Νους ξεδιαλύνει όσα είδε στο Φως. <br />
Γι αυτό ο Ύ π ν ο ς είναι το μεγαλύτερο ανθρώπινο σ χ ο λ ε ί ο. <br />
Ο Νους του ανθρώπου ποτέ δεν μπερδεύεται στη Νύκτα, τη Νύκτα β λ έ π ε ι. Στο
φως του Ηλίου μπερδεύεται ο Θείος Νους διότι τότε δίδει το τιμόνι στους
σωματικούς οφθαλμούς. <br />
Γι αυτό και οι κοσμογονίες δέχθηκαν ως δημιουργική αρχή τη ν ύ κ τ α και όχι
τον Ή λ ι ο. <br />
Ο Ήλιος αποθεώθηκε από τον ε π ι λ ή σ μ ο ν α άνθρωπο ο οποίος υπέπεσε στην
ψεύτικη λαγνεία του φωτός όταν λ η σ μ ό ν η σ ε τα κρυμμένα φώτα της νύχτας,
αυτά που έκαναν τον Οδυσσέα του σκοπού, να ί δ ε ι μέσα στη νύκτα την Ι θ ά κ
η.<br />
Τέλος πάντων, γι αυτό ο Πεισίστρατος εισήγαγε τα έ π η προς παιδεία των νεαρών
Αθηναίων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Βασίλειος
Μακρυπούλιας Δρ.Φιλοσοφίας</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΝΑ
ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΤΑ ΣΥΜΠΟΣΙΑ ΜΕ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΥΧΑΙΟΥΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Π ρ ο σ δ ι
ό ρ ι σ ε από την στιγμή αυτή το χαρακτήρα και την συμπεριφορά για τον εαυτό
σου, τον οποίο θα διατηρείς και όταν είσαι μόνος σου και όταν συναναστρέφεσαι
με άλλους ανθρώπους.<br />
Και ως επί το πλείστον να είσαι σ ι ω π η λ ό ς ή να λες μόνο τα απαραίτητα και
με λ ί γ α λόγια. Σπανίως και όταν η στιγμή το απαιτεί να μιλήσεις, μίλησε,
αλλά όχι για κάτι τυχαίο, όχι για μονομαχίες, όχι για ιπποδρομίες, όχι για
αθλητές, όχι για φαγητά ή ποτά, ή πράγματα που συζητούν παντού και προπαντός
όχι για α ν θ ρ ώ π ο υ ς κατηγορώντας ή επαινώντας ή συγκρίνοντας τους. Εάν
σου είναι δυνατόν, μετάβαλε την συζήτηση σε αυτό που αρμόζει.<br />
Εάν, όμως, τύχει να βρεθείς μόνος σου ανάμεσα σε α π α ί δ ε υ τ ο υ ς
ανθρώπους, σ ι ώ π η σ ε.<br />
Να μη γελάς πολύ, ούτε για τα πολλά πράγματα, και να μη γελάς ασυγκράτητα.<br />
Απόφυγε να ο ρ κ ί ζ ε σ α ι, εάν είναι δυνατόν εντελώς, διαφορετικά όσο
μπορείς.<br />
Να αποφεύγεις τα συμπόσια με ανθρώπους απαίδευτους και τυχαίους και, εάν κάποτε
έρθει ο καιρός, να εντείνεις την προσοχή σου, και να μην υ π ο π έ σ ε ι ς στην
θέση των αδαών. <br />
Γιατί να γνωρίζεις πως, εάν ο φίλος σου είναι β ρ ό μ ι κ ο ς, αναγκαστικά θα
βρομίσει και εκείνος που τον συναναστρέφεται, ακόμη και αν ο ίδιος συμβαίνει να
είναι καθαρός.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Επίκτητος-Εγχειρίδιον</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ΖΩΗ ΚΑΤΩ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΗΛΙΟΦΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Οι θ ε
ο ί της αρχαίας Ελλάδας, έτσι τέλειοι όπως προβάλλουν στους στίχους του Ομήρου,
δεν πρέπει ασφαλώς να εκληφθούν ως δημιουργήματα ένδειας και δυσχερειών, δεν
αποτελούν αποκυήματα ενός πνεύματος περιδεούς που πρόβαλλε τα είδωλα τους πάνω
στο γαλάζιο, γιατί ήθελε τάχα να αποστρέψει το βλέμμα από την ζωή.<br />
Οι μορφές αυτές δ ε ν εκφράζουν την θρησκεία του καθήκοντος, της ασκητικής ή
της πνευματικότητας, παρά της ζωής! Αποπνέουν τον θ ρ ί α μ β ο της ύπαρξης,
μια πληθωρική ζωτικότητα συνοδεύει την λατρεία τους. <br />
Δ ε ν α π α ι τ ο ύ ν. Θεοποιούν το Υπάρχον, ασχέτως αν είναι "καλό"
ή "κακό".<br />
Συγκρινόμενοι με την αυστηρότητα, την ευσέβεια και την στρυφνότητα άλλων
θρησκειών, η αρχαιοελληνική θρησκεία κινδυνεύει να περάσει απλά και μόνον ως
παιχνίδι της φαντασίας. Αν, όμως, δούμε που έγκειται η βαθύτατη (και συχνά
παραγνωρισμένη) σοφία της, τότε ο επικούρειος χαρακτήρας των Ολύμπιων θεών θα
αναδειχθεί ευθείς ως δημιούργημα ενός ασύγκριτου λαού - καλλιτέχνη, και δη ως
το κορυφαίο του επίτευγμα.<br />
Ο αρχαίος Έλληνας γνώριζε πολύ καλά τον φόβο και τον τρόμο της ύπαρξης, αλλά
τον κάλυπτε με ένα πέπλο προκειμένου να ζήσει: "ένας σταυρός κρυμμένος
κάτω από ρόδα" κατά τον συμβολισμό του Γκαίτε.<br />
Συνεπώς, επικράτησε ο φ ω τ ε ι ν ό ς κόσμος του Ολύμπου, αφού το κράτος της
ζοφερής Μοίρας, εκείνης που σφράγισε τον πρόωρο θάνατο του Αχιλλέα, και τον
φριχτό γάμο του Οιδίποδα, κρύφτηκε πίσω από τις απαστράπτουσες μορφές του Δία,
του Απόλλωνα, του Ερμή κοκ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο αρχαίος
Έλληνας δεν είναι ούτε αισιόδοξος, ούτε απαισιόδοξος. Είναι κατά ουσίαν ά ν δ ρ
α ς, που αντικρίζει κατάματα κάθε τι τρομακτικό και δεν το αρνείται. <br />
Η θ ε ο δ ι κ ί α δεν τον προβληματίζει, αφού η δημιουργία του κόσμου δεν είναι
έργο θεών, και, συνεπώς, οιαδήποτε ευθύνη φέρει για την κατάσταση του. <br />
Ιδού η σοφία του αρχαιοελληνικού πνεύματος: είχε ζέψει ως και τους θεούς στον
ζυγό της α ν ά γ κ η ς...Ο κόσμος των θεών είναι ένα πέπλο που κυματίζει
μπροστά στα μάτια μας κρύβοντας μας το Φοβερό...<br />
Ήταν καλλιτέχνες της ζωής, είχαν τους θεούς τους για να μπορούν να ζ ο υ ν, όχι
σαν πρόσχημα για να αποξενωθούν από την ζωή. Από τούτη την ανάγκη το
καλλιτεχνικό δαιμόνιο των αρχαίων Ελλήνων έπλασε τους Ολύμπιους θεούς. <br />
Και οι θεοί υπακούν στην ανάγκη: σοφότατη διαπίστωση!<br />
Ο άνθρωπος θα αντικρίσει την Μέδουσα-Ύπαρξη, όποια και να είναι, μέσα από έναν
καθρέφτη ο οποίος και θα μεταμορφώσει την τρομερή της όψη. Αυτή ήταν η
μεγαλοφυής στρατηγική που υιοθέτησε η αρχαιοελληνική Βούληση, για να μπορεί ο
άνθρωπος να ζει! <br />
Γιατί πως αλλιώς θα ανεχόταν την ύπαρξη τούτος ο υπερευαίσθητος και με τέτοια
εξαιρετική ροπή στο πάθος λαός, αν δεν την αντίκριζε περιβεβλημένη από μία
λάμψη εκθαμβωτική, μέσα απ' τους Ολύμπιους θεούς του! <br />
Υπό την επίδραση μιας τέτοιας θρησκείας, η ζωή στους ομηρικούς χρόνους ήταν το
κατεξοχήν ποθούμενο: <br />
η ζωή κάτω από την υπέροχη ηλιοφάνεια τέτοιων θεών".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Φ. ΝΙΤΣΕ-
ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΑΤΑ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ- Εκδ. ΚΑΤΑΡΤΙ</span></p>
<p>ΜΕΓΑΛΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ ΝΌΜΙΖΕ ΔΙ' ΗΣ ΔΥΝΗΣΗ ΦΕΡΕΙΝ ΑΠΑΙΔΕΥΣΙΑΝ.-ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ <br />
Να θεωρείς ανώτατο μορφωτικό επίπεδο παιδείας εκείνο που θα σου δώσει την
υπομονή να υποφέρεις την "αμορφωσιά"....ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Έτσι
μου μίλησαν οι φίλοι, οι συγγενείς, ακόμα και οι εχθροί μου. Γιατί έτσι μιλούν
σήμερα οι άνθρωποι. Αυτή είναι η φωνή των καιρών μας.<br />
Μα εγώ δ ε ν α ν ή κ ω σε αυτούς τους καιρούς, ούτε σε αυτόν τον κόσμο, ούτε σε
αυτές τις ημέρες […] Δ ε ν φ ο β ά μ α ι να χάσω τα πάντα, ακόμα και τη ζωή
μου. <br />
Είμαι π ι σ τ ό ς στις δόξες της νύχτας, στο φως μιας Χρυσής Εποχής, στους
ήρωες, στους φίλους μου, στον θρύλο, στο όνειρο, στον μύθο […] Ναι, πιστεύω στα
ιδανικά, στα όνειρα, στις δόξες της νύχτας του παρελθόντος, στα φαντάσματα των
συντρόφων που ’χουν χαθεί, στις χρυσές σκιές, στην ηχώ των βημάτων τους, στους
παλαιούς δρόμους και πόλεις, σε όλα αυτά που δραπετεύουν προς το φως που
εκπέμπει η μαρτυρική γη, στη νοσταλγία για μια Χρυσή Εποχή, τότε που οι ήρωες ζ
ο ύ σ α ν ανάμεσά μας και οι Θεοί μάς μιλούσαν. <br />
Διότι είμαι ένας από αυτούς που έχουν μιλήσει με τους Θεούς…"</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">M. Σεράνο</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΟΤΑΝ Ο
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΖΟΥΣΕ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΜΗΔΗ</span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Την
εκστρατεία ενάντια στην Τ ρ ο ί α δεν την δέχτηκαν εξαρχής όλοι οι Έλληνες με
τον ίδιο ενθουσιασμό, καθώς φαίνεται. Ακόμα και ο Ο δ υ σ σ έ α ς προσπάθησε να
ξεφύγει και να μην συμμετάσχει.<br />
Ο Α χ ι λ λ έ α ς είναι ο μοναδικός, ο μοναχογιός. Έξι αδέρφια του πέθαναν πριν
από αυτόν στην προσπάθεια της μητέρας του Θ έ τ ι δ α ς να τα κάνει αθάνατα.
Δεν άντεξαν την φωτιά. Η θεά δεν μπορούσε να το πάρει απόφαση ότι τα παιδιά της
θα ήταν απλοί θνητοί όπως ο πατέρας τους. Τα έβαζε στην φωτιά, για να κάψει όλη
την διαβρωτική υγρασία που οι θνητοί έχουν μέσα τους και εξαιτίας της οποίας
δεν είναι καθαρή, απαστράπτουσα φλόγα. Οι γιοί της όμως καίγονταν στην φωτιά
και χάνονταν. Ο καημένος ο Π η λ έ α ς, όταν γεννήθηκε ο Αχιλλέας, σκέφτηκε ότι
αυτόν τουλάχιστον θα προσπαθούσε να τον σώσει. Την ώρα λοιπόν που η μητέρα του
ετοιμάζεται να τον ρίξει στην φωτιά, μπαίνει στην μέση και τον αρπάζει. Η φωτιά
μόλις που άγγιξε τα χείλη του παιδιού και ένα κόκκαλο της πτέρνας που
απονεκρώνεται. <br />
Οι φλόγες που έγλειψαν τον Αχιλλέα τον έκαναν σ χ ε δ ό ν αθάνατο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η μοίρα του
Αχιλλέα, αρχετυπική, σφραγίζεται με αμφισημία. Μισός άνθρωπος, μισός θεός λόγω
καταγωγής, δεν μπορεί να είναι ολοκληρωτικά ούτε το ένα ούτε το άλλο. Για τον
γέρο Πηλέα, το σύζυγο της Θέτιδας που έχει δει πολλά παιδιά του να πεθαίνουν,
δεν έχει άλλον από τον Αχιλλέα και δεν αντέχει στην ιδέα ότι μπορεί και αυτός
μια μέρα να φύγει για τον πόλεμο. Παίρνει λοιπόν τα μέτρα του και στέλνει το
νεαρό αγόρι στην Σκύρο, να ζήσει με τις κόρες του βασιλιά του νησιού Λυκομήδη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αρκετοί
ήρωες όπως ο Αχιλλέας, ο Ηρακλής, ο Διόνυσος, φαίνεται να έζησαν κάποια περίοδο
της ζωής τους μεταμφιεσμένοι σε κορίτσια σε γυναικωνίτες ανακτόρων γνέθοντας.
Στην Κρήτη τα αγόρια που δεν ήταν αρκετά μεγάλα ώστε να βαστούν όπλα ονομαζόταν
σ κ ό τ ι ο ι, "εκείνοι που διατριβούν στον γυναικωνίτη".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Αχιλλέας
ζει μαζί τους, σαν κορίτσι, στον γυναικωνίτη. Αφού πέρασε την παιδική του
ηλικία με τον Χ ε ί ρ ω ν α και τους Κενταύρους που τον μεγάλωσαν, έχει φτάσει
τώρα στην ηλικία όπου οι διαφορές στα δύο φύλλα δεν είναι έντονες, είναι
δυσδιάκριτες. Δεν έχει βγάλει ακόμα γένια, δεν έχει τρίχες, μοιάζει με
χαριτωμένο μικρό κορίτσι, έχει την ακαθόριστη ομορφιά των εφήβων, που είναι
κορίτσια και αγόρια μαζί, περισσότερο κορίτσια και λιγότερο αγόρια. Μένει
λοιπόν μαζί με τις φιλενάδες του αμέριμνος. Κανένας άλλος ήρωας δεν είχε τόση
οικειότητα με τις γυναίκες, όσο ο Αχιλλέας. Στα εννιά του χρόνια έπαιζε στην
Σκύρο σαν κοριτσάκι ανάμεσα στα άλλα, και μόνο ο ήχος της σάλπιγγας του Οδυσσέα
τον ξύπνησε από τον θηλυκό του ύπνο. Τότε γεύθηκε μια ευτυχία που σε κανέναν
άλλον δεν παραχωρήθηκε: να είναι κορίτσι και να ξελογιάζει κορίτσια.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Υπήρχε ένα
λιβάδι στην ανεμοδαρμένη Σκύρο και εκεί οι κόρες του Λυκομήδη μάζευαν
λουλούδια. Το βλέμμα τους ήταν ευθύ, τα μάγουλα τους στρόγγυλα, και είχανε χάρη
στις κινήσεις. Ο Αχιλλέας ανάμεσά τους ξεχώριζε γιατί έριχνε με μια πιο απότομη
κίνηση τα μαλλιά του πίσω.Ήταν μια ξένη φίλη, που έπαιζε με τις κόρες του
Λυκομήδη, αλλά η μεγαλύτερή τους, η Δ η ι δ ά μ ε ι α, που γέννησε γρήγορα τον
γιο του μυστικού τους έρωτα: τον Ν ε ο π τ ό λ ε μ ο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ποιο ό ν ο μ
α είχε πάρει όμως ο Αχιλλέας όταν "κρύφτηκε" ανάμεσα στις γυναίκες; <br />
Μας λέει επί τούτου ο Ρ. Γκρέιβς:<br />
"Κατά τον Σουητώνιο οι εικοτολογίες ποικίλλων λογίων τους οποίους
συμβουλεύτηκε ο αυτοκράτορας Τιβέριος επί του θέματος συνέκλιναν στα εξής
ονόματα: <br />
Κ έ ρ κ η σ α εξαιτίας της κερκίδας, της σαΐτας, που τόσο επιδέξια χειριζόταν ο
Αχιλλέας όταν ύφαινε. <br />
Α ι σ σ ώ εξαιτίας της Γρηγοριάδης του (αίσσω= κινούμαι ταχέως) και <br />
Π ύ ρ ρ α εξαιτίας της πυρρόξανθης κόμης του. (ΣτΜ. Πύρρα, "ερυθρά
γη" ήταν και η πρώιμη μυθική ονομασία της γενέτειρας του Θεσσαλίας). <br />
Η άποψη μου είναι πάντως ότι ο Αχιλλέας αυτοαποκλήθηκε Δ α κ ρ υ ό ε σ σ α,
(δακρυρροούσα), η καλύτερα <br />
Δ ρ ο σ ό ε σ σ α (δροσοροούσα), δεδομένου ότι η δρόσος είναι το ποιητικό
συνώνυμο των δακρύων. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Κατά τον
Απολλώνιο τον Ρόδιο το αρχικό του όνομα ήταν Λ ι γ υ ρ ό ς, "ο γοερά
θρηνών" το οποίο του το άλλαξε ο παιδαγωγός του Χείρων, γεγονός που
υποδεικνύει πιθανόν η λατρεία του Αχιλλέα να έφτασε από την Λιγυρία στην
Θεσσαλία.<br />
Ο Ό μ η ρ ο ς χαριτολογώντας ετυμολογεί το όνομά του από το ά χ ο ς
"απελπισία", και ο Απολλόδωρος από την πλευρά του θεωρεί ότι ήταν ά χ
ε ι λ ο ς, "χωρίς χείλη".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πως όμως
τελειώνει αυτή η αμέριμνη περίοδος για τον Αχιλλέα; </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Όλοι ζούσαν
ευτυχισμένοι, μέχρι τη στιγμή που ο μάντης Κάλχας προφήτεψε ότι η Τροία δεν
πρόκειται να πέσει χωρίς τον Αχιλλέα. Και τότε μπαίνει στο προσκήνιο ο
πολυμήχανος Οδυσσέας, που ανατρέπει τα σχέδια της Θέτιδας, αναλαμβάνοντας να
ανακαλύψει τον ήρωα και να τον π ε ί σ ε ι να συμμετέχει στην εκστρατεία
εναντίον της Τροίας. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πήγε να τον
βρει μεταμφιεσμένος ως πλανόδιος έμπορος και ζήτησε να τον αφήσουν να δείξει
την πραμάτεια του στα κορίτσια. Όταν χρειάστηκε να βρουν τον Αχιλλέα ο Οδυσσέας
σκέφτηκε αμέσως το τέχνασμα με το οποίο ο Π α λ α μ ή δ η ς του είχε αφαιρέσει
το προσωπείο. Έτσι μεταμφιεσμένος ο Οδυσσέας βγάζει από το πανέρι του υφάσματα,
κεντήματα, πόρπες, κοσμήματα για να τους τα δείξει και τα σαράντα εννιά
κορίτσια στριμώχνονται για θαυμάσουν τα στολίδια. Ένα όμως στέκει παράμερα
αδιάφορο. Εκεί ανάμεσα σε καμιά πενηνταριά κορίτσια ο Αχιλλέας δεν ξεχωρίζει.Ο
Οδυσσέας τότε βγάζει ένα μαχαίρι -κατά μια άλλη εκδοχή μια ασπίδα και ένα δόρυ-
και η κοπέλα που έστεκε παράμερα ορμάει καταπάνω του και αρπάζει το μαχαίρι. Ο
Οδυσσέας ξεσκεπάσει τον Αχιλλέα. Πίσω από τα τείχη αντηχεί μια πολεμική
σάλπιγγα, οι γυναίκες στην γειτονιά πανικοβάλλονται, τα σαράντα εννιά κορίτσια
το βάζουν στα πόδια, και μόνο ένα "κορίτσι" με το μαχαίρι στο χέρι,
βαδίζει προς την μουσική, έτοιμο να ξεκινήσει για την μάχη. <br />
Ο Αχιλλέας είναι έτοιμος να φύγει για τον πόλεμο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Οδυσσέας
αναγνωρίζει τον Αχιλλέα. Του έλαχε η πιο σύντομη ζωή, γιατί αντικαθιστούσε για
την Θέτιδα, τον γιο που θα εκθρόνιζε τον Δ ί α και που ποτέ δεν γεννήθηκε. <br />
Αντί για θ ε ό ς με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τους άλλους θεούς, υπήρξε
άνθρωπος με συντομότερη ζωή από άλλους ανθρώπους. Αλλά και ο πλησιέστερος σε
έναν θεό. <br />
Ο Αχιλλέας είναι ο χρόνος στην καθαρή μορφή που καλπάζει μακριά. Περιορισμένος
σε ένα απειροελάχιστο κλάσμα διάρκειας, είχε τις αρετές που βρίσκονται
κοντύτερα σε εκείνες των πλασμάτων του Ολύμπου: την ένταση και την ευκολία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Όποιος
απολαμβάνει την ζωή, το πιο πολύτιμο αγαθό της γης για τα εφήμερα πλάσματα, α ρ
ν ε ί τ α ι κάθε ελπίδα αθανασίας. <br />
Όποιος επιθυμεί την αθανασία, αποδέχεται να χάσει, εν μέρει, την ζωή του προτού
καλά καλά την ζήσει.<br />
Αν ο Αχιλλέας, σύμφωνα με την βούληση του γέρου πατέρα του, επιλέξει να μείνει
στο σπίτι του, στην Φθία, ασφαλής με την οικογένεια του, θα ζήσει χρόνια πολλά,
ειρηνικά και ευτυχισμένα, διανύοντας ολόκληρο τον κύκλο του χρόνου που
μοιραίνει τους θνητούς, ως τα βαθιά γεράματα του, μέσα στην αγάπη και στην
στοργή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Αχιλλέας
όμως κάνει την αντίθετη επιλογή: σύντομη ζωή και δόξα παντοτινή. <br />
Διαλέγει να φύγει μακριά, να αφήσει τα πάντα πίσω του, να ζήσει τους κινδύνους
όλους, να αφοσιωθεί προκαταβολικά στο θ ά ν α τ ο. Επιλέγει τον δοξασμένο
θάνατο μέσα στην ομορφιά της νεαρής ζωής του, που παραμένει αιώνια. <br />
Το όνομα Αχιλλέας, οι περιπέτειες, η ιστορία, το πρόσωπό του θα παραμείνουν για
πάντα ολοζώντανα στην μ ν ή μ η των ανθρώπων, που οι γενιές τους διαδέχονται η
μια την άλλη μέσα στους αιώνες, και χάνονται η μια μετά την άλλη, μέσα στο
σκοτάδι και την σιωπή του θανάτου.<br />
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΝΕΟΣ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η έρευνα
έγινε από την Γιώβη Βασιλική-<br />
Για να πραγματοποιηθεί το παραπάνω άρθρο πληροφορίες όπως και αυτούσια
αποσπάσματα συλλέχθηκαν από:<br />
Ρ.Γκρέιβς"η Λευκή θεά"/ <br />
Vernant" Το Σύμπαν, οι Θεοί, οι άνθρωποι"/ Καλλάσο"Οι γάμοι του
Κάδμου και της Αρμονίας</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΜΙΚΡΗ Η ΖΩΗ
ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πέταξε τα
όλα, κράτησε μόνο τούτα τα λίγα· και να θυμάσαι ακόμη ότι καθένας ζει μόνο το π
α ρ ό ν -τούτο το ακαριαίο· τα άλλα ή τα έχει ζήσει πια ή είναι στη σφαίρα του
άδηλου.<br />
Μικρή λοιπόν η ζωή του καθενός, μικρή και η γωνίτσα της γης όπου την ζει· μικρή
ακόμη και η διαρκέστερη υστεροφημία: <br />
στηρίζεται κι αυτή σε ανθρωπάκια που διαδέχονται το ένα το άλλο και που αύριο
κιόλας θα π ε θ ά ν ο υ ν και δεν γνωρίζουν ούτε τον ε α υ τ ό τους, πολύ
περισσότερο εκείνον που έχει πεθάνει από καιρό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΜΑΡΚΟΣ
ΑΥΡΗΛΙΟΣ – Τὰ εἰς ἑαυτὸν<br />
(μετάφραση Νίκος Σκουτερόπουλος)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΤΙ ΑΠΈΓΙΝΕ Η
ΩΡΑΊΑ ΕΛΈΝΗ;</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Την τ ρ α γ
ι κ ό τ η τ α του ρόλου της γυναίκας που "έστειλε" χιλιάδες άνδρες να
πολεμήσουν στον δεκαετή πόλεμο της Τροίας όλοι τον γνωρίζουμε. Η ωραία Ελένη
μισήθηκε, υμνήθηκε κατηγορήθηκε και ενέπνευσε. Όμως τι α π έ γ ι ν ε η ωραία
Ελένη; Ποιο ήταν το τέλος της; <br />
Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του μύθου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μετά την φυγή
της από την Σπάρτη, μετά τα χρόνια του Τρωικού πολέμου, μετά την πολυτάραχη
επιστροφή της στην Σπάρτη, μετά τον θάνατο του Μ ε ν έ λ α ο υ, η Ελένη βρέθηκε
ανάμεσα σε δύο προγόνους που την απεχθάνονταν: τον Νικόστρατο και τον
Μεγαπένθη. Τότε πήρε την απόφαση να ξαναφύγει, αυτή την φορά μόνη, -κατά μία
άλλη εκδοχή εξορίστηκε από τους γιους του Μενέλαου-, για να βρεθεί με μια
παιδική της φίλη. <br />
Ταξίδεψε μέχρι την Ρόδο και μετέβη στην αργολική αποικία της Ρόδου, όπου
βασίλευε η Π ο λ υ ξ ώ, χήρα τότε από τις πολλές του Τρωικού πολέμου. Η Ελένη
αναζητούσε επιτέλους καταφύγιο κοντά σε μια γυναίκα στις παιδικές της
αναμνήσεις. Η Πολυξώ όμως ήθελε να εκδικηθεί για τον άντρα της τον Τληπόλεμο. <br />
Όπως πολλές άλλες γυναίκες επέρριπτε στην Ελένη την ε υ θ ύ ν η για τον χαμό
του. Αλλά υποδέχθηκε την Ελένη ευγενικά. <br />
Για πρώτη φορά δεν παρενοχλούσαν την Ελένη άντρες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μια μέρα
ονειροπολούσε ξαπλωμένη στην μπανιέρα, όταν εισέβαλαν μερικές θεραπαινίδες της
Πολυξούς μεταμφιεσμένες σε Ε ρ ι ν ύ ε ς. Την έσυραν έξω γυμνή ενώ έσταζε ακόμη
νερά και την κ ρ έ μ α σ α ν σε ένα δέντρο, σε ένα πλάτανο, δέντρο αγαπημένο
της θεάς Αφροδίτης αλλά και της Εκάτης. <br />
Αργότερα οι Ρόδιοι αφιέρωσαν ναό δίπλα στον πλάτανο που την είχαν βρει
κρεμασμένη και λατρεύτηκε σαν Ελένη Δ ε ν τ ρ ί τ ι ς. <br />
Η Ελένη των δέντρων, η δενδρίτις τιμήθηκε με πλήθος γονιμικά αφιερώματα. Η
δεντρολατρεία φαίνεται πως είναι θέμα πολλών μυκηναϊκών έργων τέχνης. <br />
Έτσι συναντάμε στον μύθο την Α ρ ι ά δ ν η, θεά της Κρήτης να απαγχονίζεται
μόνη της όπως έκανε και η Η ρ ι γ ό ν η της Αττικής, ενώ η Ά ρ τ ε μ ι ς η
απαγχονισμένη, είχε ιερό στην Κονδυλαία της Αρκαδίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο
Απολλόδωρος παραδίδει ότι η Ελένη μεταφέρθηκε στα Η λ ύ σ ι α π ε δ ί α, όπου
έζησε με τον Μενέλαο. <br />
Ο Ευριπίδης (Ορ. 1629 κ.ε.) την είχε ανεβάσει στους ουρανούς με παρέμβαση του
Απόλλωνα, που με προσταγή του Δία, σώζει την Ελένη από τα σπαθιά των δύο φίλων,
Ορέστη και Πυλάδη, την υψώνει στους αιθέρες, όπου η Ελένη θα ζήσει α θ ά ν α τ
η δίπλα στα αδέλφια της τους Διόσκουρους, παραστέκοντάς τους στο έργο τους για
την προστασία των ταξιδιωτών της θάλασσας.<br />
Άλλοτε πάλι λέγεται ότι η Ι φ ι γ έ ν ε ι α τη θυσίασε στην Ταυρίδα ή ότι η Θ έ
τ ι δ α τη σκότωσε στο ταξίδι της επιστροφής για να εκδικηθεί τον θάνατο του
Αχιλλέα. <br />
Σύμφωνα με άλλη παράδοση η Ελένη παντρεύτηκε τον Α χ ι λ λ έ α και έζησαν μαζί
στο νησάκι Λευκή. Έκαναν μάλιστα και ένα γιο, τον Ευφορίωνα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η Ελένη
έζησε περιτριγυρισμένη από τον έ ρ ω τ α μερικών αντρών, από το μ ί σ ο ς πολύ
περισσοτέρων και εκείνο όλων των γυναικών. <br />
Έτσι η Ελένη επέδειξε την ίδια άσεμνη θρασύτητα των θεαινών, όταν εμφανίστηκε
μια νύχτα στον Ό μ η ρ ο και του έδωσε την εντολή να γράψει ένα έ π ο ς για
τους πολεμιστές του Τρωικού πολέμου, θέλοντας να παρουσιάσει τον θάνατό τους
πιο ζηλευτό από των άλλων, και κατά κάποιο τρόπο χάρη στην τέχνη του Ομήρου,
αλλά ιδιαίτερα εξαιτίας της, εκείνο το έπος είναι τόσο θελκτικό και διάσημο
ανάμεσα σε όλα. Αντί να κλάψει τις ενοχές της, π α ρ ή γ γ ε ι λ ε, σαν
βασίλισσα, την Ιλιάδα στον Όμηρο, για να την υμνήσει. <br />
Η λογοτεχνία υπάκουσε στο κέλευσμά της απορροφώντας την αφροδίσια μαγεία της. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Στησίχορος
-που μας διηγείται την ιστορία του ο Πλάτωνας στον Φαίδρο- την κατηγόρησε ως
"δίγαμη και τρίγαμη, αυτή που εγκαταλείπει τους άντρες". Χρειάστηκε
να τυφλωθεί και να αναιρέσει τα λόγια και τις κατηγορίες του για την Ελένη και
να επανέλθει απολογητικά λέγοντας: <br />
"Δεν είναι αληθινός τούτος ο λόγος· δεν μπήκες στα υπερήφανα καράβια κι
ούτε έφτασες στης Τροίας το κάστρο". </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ένταση
ανάμεσα στο ε ί δ ω λ ο και το σώμα της Ελένης, σαν είδωλο και μια ομορφιά που
εκκολάφτηκε από το αυγό της Α ν ά γ κ η ς, ήταν πολύ δυνατή. <br />
Για πολλά χρόνια οι Έλληνες δεν κατάφεραν να την αντέξουν. <br />
Στον Όμηρο το σώμα και το είδωλο συνυπάρχουν σιωπηλά. Μετά το Όμηρο, ο κόμπος
που τα σφίγγει σε ένα και μόνο πλάσμα χαλαρώνει όλο και περισσότερο, μέχρι που
διαχωρίζονται. <br />
Από την μια πάντα θα υπάρχει η έ ν ο χ η γυναίκα με τους πολλούς άντρες,
επανειλημμένα πουλημένη για την ομορφιά της, όπως μια οποιαδήποτε εταίρα. <br />
Από την άλλη θα εμφανίζεται η Ελένη, θύμα της ο υ ρ ά ν ι α ς μοχθηρίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Με έναν
εσωτερικό κόσμο αμφισβητήσιμο και με πρόθεση να επιδεικνύεται και να εξαπατά, η
ωραία Ελένη για αιώνες υπέμεινε π ρ ο σ β ο λ έ ς και β λ α σ τ ή μ ι ε ς. <br />
Αλλά ήταν πάντα η μοναδική γυναίκα στην οποία ο Δ ί α ς επέτρεψε να τον
αποκαλεί ΠΑΤΕΡΑ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">* Η παραπάνω
έρευνα έγινε από την Γιώβη Βασιλική. <br />
Πληροφορίες όπως και αποσπάσματα συλλέχθηκαν από: <br />
Ρ.Καλλάσο" Οι γάμοι του Κάδμου και της Αρμονίας". <br />
Ρ.Γκρέιβς "Οι Ελληνικοί Μύθοι" και "Μορφές και Θέματα της
Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας" της Δήμητρας Μήττα</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span></span></span></p><a name='more'></a> <p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΟΎΤΕ ΑΚΟΎΜΕ
ΟΎΤΕ ΒΛΈΠΟΥΜΕ ΤΊΠΟΤΑ ΜΕ ΑΚΡΊΒΕΙΑ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">«Άραγε δίνει
η όραση και η ακοή κάποια ωφέλεια στους ανθρώπους ή γίνονται αυτά που θρυλούν
πάντοτε οι ποιητές, ότι ούτε ακούμε ούτε βλέπουμε τίποτε με ακρίβεια;»</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πλάτων
«Φαίδων</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ΑΛΛΗ
ΕΛΛΑΔΑ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Υπάρχουν δύο
Ελλάδες. Αυτή που εξαναγκάζει και τους ίδιους τους υπηκόους της να καταπονεί
και σε έναν δ ι ε θ ν ή χορό μεταμφιεσμένων να μετέχει με το φόρεμα της
Ευρωπαίας. <br />
Και υπάρχει η άλλη, που εξακολουθεί να υπακούει στον Ηράκλειτο και στον
Μακρυγιάννη. <br />
Η πρώτη μπορεί να καταλυθεί μια μέρα. <br />
Η δεύτερη, ακόμη και αν μείνει χωρίς υπόσταση, ποτέ. <br />
Τουλάχιστον εγώ, γι’ αυτήν υπάρχω.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Οδυσσέας
Ελύτης</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΊΑ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Υπάρχει
λοιπόν σίγουρα μια τέχνη που θεραπεύει την ψ υ χ ή και αuτή είναι η φ ι λ ο σ ο
φ ί α. <br />
Όμως, δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε τη βοήθειά της έ ξ ω από εμάς, όπως
κάνουμε με τις σωματικές ασθένειες. Θα πρέπει να βάλουμε τα δ υ ν α τ ά μας για
να μπορέσουμε να γίνουμε εμείς οι ί δ ι ο ι γιατροί τοu εαυτού μας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Κικέρωνας</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΑΥΤΑ ΘΑ ΣΕ
ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΡΕΤΗΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Να μη
δέχεσαι στα μαλακά σου βλέφαρα τον γλυκό ύπνο, πριν εξετάσεις τ ρ ε ι ς φορές
κάθε σου έ ρ γ ο της ημέρας: <br />
''Τι έκανα που δεν έπρεπε; <br />
Τι έκανα που έπρεπε; <br />
Τι έπρεπε να κάνω που δεν το έκανα;'' <br />
(Τι παρέβην; τι δ' έρεξα; τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;). <br />
Αφού αρχίσεις από το πρώτο, να εξετάζεις όλα κατά σειρά. <br />
Έπειτα, για όσα μεν κ α κ ά έπραξες, να επιπλήττεις τον εαυτό σου και για τις κ
α λ έ ς σου πράξεις να χαίρεσαι. <br />
Εργάσου γι αυτά. Μελέτησέ τα να τα μάθεις. Πρέπει να τ' αγαπήσεις. Αυτά θα σε
φέρουν στα ίχνη της θ ε ί α ς α ρ ε τ ή ς. <br />
Ναι, μα το όνομα εκείνου που παρέδωσε στη ψυχή μας την ''ιεράν τετρακτύν'', που
είναι η πηγή της αιώνιας φύσης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πυθαγόρεια
χρυσά έπη</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ
ΠΟΥ ΈΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΛΕΤΆΕΙ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Άλλος πάλι
θα σου κάνει ένα κ α λ ό και αμέσως θα υπολογίσει επακριβώς την χ ά ρ η που του
χρωστάς. <br />
Άλλος δεν είναι τόσο βιαστικός στους υπολογισμούς, μα κατά βάθος δεν παύει να
σε βλέπει σαν ο φ ε ι λ έ τ η του και δεν ξεχνάει την ευεργεσία.<br />
Και άλλος, για να το πούμε έτσι, δ ε ν θ έ λ ε ι να ξέρει το καλό που σου
έκανε, όπως το αμπέλι που βγάζει σταφύλια και δεν σου ζητάει τίποτα όταν σου
προσφέρει τον καρπό του. 'Οπως το άλογο που τρέχει, ο σκύλος που βρίσκει τα
χνάρια, η μέλισσα που έφτιαξε μέλι, έτσι και ο άνθρωπος που έφτιαξε το καλό, δ
ε ν τ ο μ ε λ ε τ ά ε ι. <br />
Μόνο προχωράει παραπέρα και ξανακάνει το καλό, - σαν το αμπέλι, που όταν φτάσει
η εποχή, ξαναβγάζει και προσφέρει τον καρπό του. <br />
Απ' αυτούς να είσαι, που έχουν έναν τρόπο να μ η συνειδητοποιούν το τι π ρ ο σ
φ έ ρ ο υ ν.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μ. Αυρήλιος
"Τα εις εαυτόν Ε' "</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ΚΑΛΎΤΕΡΗ
ΚΊΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΏΜΑΤΟΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Από τις
κινήσεις τώρα του σώματος η καλύτερη είναι αυτή που γίνεται μ έ σ α στον εαυτό
από τον εαυτό. Γιατί η κίνηση αυτή μοιάζει πολύ με την κίνηση του σ ύ μ π α ν τ
ο ς και της δ ι α ν ο ί α ς. <br />
Η χειρότερη δε είναι η κίνηση που γίνεται από εξωτερικούς παράγοντες με το σώμα
ξαπλωμένο και αδρανές. <br />
Επομένως λοιπόν η καλύτερη κ ά θ α ρ σ η και τακτοποίηση του σώματος είναι αυτή
που γίνεται με τη γ υ μ ν α σ τ ι κ ή. <br />
Δ ε ύ τ ε ρ η έρχεται η κίνηση από τον κλυδωνισμό κατά το ταξίδι με πλοίο ή την
ξεκούραστη μεταφορά με οποιοδήποτε όχημα.<br />
Τ ρ ί τ ο δε είδος κινήσεως, χρήσιμο μόνο σε περίπτωση ανάγκης για τον φρόνιμο
άνθρωπο, και ποτέ άλλοτε, είναι η κάθαρση που επιτυγχάνεται με φαρμακευτικά
μέσα.<br />
Διότι τις αρρώστιες που δεν εμπεριέχουν μεγάλους κινδύνους δεν είναι καλό να
τις ερεθίζουμε με φ ά ρ μ α κ α.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πλάτωνας,
Νόμοι</span></p>
<p>Η φράση ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ είναι το κλασικό Επικούρειο «σύνθημα» και σημαίνει: <br />
«Ζήσε α π α ρ α τ ή ρ η τ ο ς, έχε αθόρυβη ζωή, ξέφυγε από τους πολλούς». </p>
<p> </p>
<p>ΑΠ'ΟΛΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ, ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ.</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σ υ ν ή θ ι
ζ ε δε, να κυριαρχείς επάνω στα ακόλουθα: Στην κ ο ι λ ι ά και στον ύ π ν ο,
στη λ α γ ν ε ί α και στο θ υ μ ό. <br />
Ποτέ να μη κάνεις κάτι α ι σ χ ρ ό, ούτε μαζί με άλλους, ούτε μοναχός. Απ'
όλους πιο πολύ, τον ε α υ τ ό σου να ντρέπεσαι. Πυθαγόρεια χρυσά έπη</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΚΑΙ ΤΙ ΜΟΥ
ΛΕΙΠΕΙ;</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">«Κοιτάξτε
με, είμαι χωρίς σ π ί τ ι, χωρίς π α τ ρ ί δ α, χωρίς π ε ρ ι ο υ σ ί α, χωρίς </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">δ ο ύ λ ο·
κοιμάμαι καταγής· <br />
δεν έχω γ υ ν α ί κ α, δεν έχω π α ι δ ι ά, δεν έχω αγρόκτημα, παρά μ ό ν ο γη
κι ουρανό κι ένα λιωμένο ρουχαλάκι....<br />
Και τι μου λείπει;...<br />
Δεν είμαι α μ έ ρ ι μ ν ο ς;<br />
Δεν είμαι ά φ ο β ο ς;<br />
Δεν είμαι ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς; <br />
Πότε με είδε κανείς σας να πέφτω έξω σε κάτι που επιθυμούσα ή να μου συμβαίνει
κάτι που ήθελα να αποφύγω; <br />
Κ ά κ ι σ α ποτέ κανένα θεό ή κανέναν άνθρωπο; <br />
Τα έβαλα ποτέ με κανέναν; <br />
Με έχει δει ποτέ κανείς σας κατσούφη; <br />
Κι όταν συναντώ κανέναν απ’ αυτούς που εσείς τους φ ο β ά σ τ ε και τους
θαυμάζετε, πώς τους αντιμετωπίζω; <br />
Δεν τους αντιμετωπίζω σαν να ήσαν δούλοι; <br />
Ποιος με αντικρίζει και δεν έχει την εντύπωση πως βλέπει τον βασιλιά και τον
κύριό του;» Επίκτητος</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΓΙΑΤΙ Η
ΔΥΝΑΜΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τους
αθανάτους πρώτα θ ε ο ύ ς να τιμάς, καθώς το διατάζει ο νόμος και τον ό ρ κ ο
να σέβεσαι.<br />
Έπειτα να τιμάς τους δοξασμένους ή ρ ω ε ς και του Ά δ η τις θεότητες,
ακολουθώντας τα νόμιμα και τους γονείς και τους πλησιέστερους συγγενείς. <br />
Από τους άλλους ανθρώπους, φίλο σου να κάνεις εκείνον που κατά την α ρ ε τ ή
είναι άριστος. <br />
Λόγια γ λ υ κ ά να μεταχειρίζεται και να κάνεις έργα ω φ έ λ ι μ α. <br />
Να μην ε χ θ ρ ε ύ ε σ α ι τον φίλο σου για ένα μικρό σφάλμα του. Προσπάθει όσο
μπορείς, γιατί η δ ύ ν α μ η βρίσκεται πάντοτε κοντά στην π ρ ο σ π ά θ ε ι α.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πυθαγόρεια
χρυσά έπη.</span></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215536736107467&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARCRmZpwOm_d02GSBNpzkAf0YnDO4_2ZVaZymtTm9HkC42DkEhkQvm8fggGhcfkMWSVEIKxrkIRKw1Oy&__xts__%5B0%5D=68.ARDC23zE0efy7DPSnL8ooBCaFTSrEgLkQB3apCEgVPP6xpuJJ_tQmoaB8Vzbx6-2q4oayKT3JA6F7-OWPJL1wqXy1Vo3sS0jlg66-Rrf9IBcn3MU_c_G_gVRhiiAPTLmh6Tv_pxQsHCvEZfEHIpjEmSatg2E1msG7iemkFNcNKJuCjcoGydDObu4dX4Wr8loOelzrUr_02OZykpgGLlFA5t5b6UVRk2r6n84Mrp4HYQRHoev7kDcNu6VFMUDHs1aTJVcB2YGMtz6_AQdgEyIP9IFXy-tZZPTCfWgnDHVufWfxZSgR7W4zEAJ2wVtu0ryiv_JVEO0IRrqG-ybDj-GKFlYFg&__tn__=EEHH-R"></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: blue; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215536736107467&set=a.10211700521644503&type=3&eid=ARCRmZpwOm_d02GSBNpzkAf0YnDO4_2ZVaZymtTm9HkC42DkEhkQvm8fggGhcfkMWSVEIKxrkIRKw1Oy&__xts__%5B0%5D=68.ARDC23zE0efy7DPSnL8ooBCaFTSrEgLkQB3apCEgVPP6xpuJJ_tQmoaB8Vzbx6-2q4oayKT3JA6F7-OWPJL1wqXy1Vo3sS0jlg66-Rrf9IBcn3MU_c_G_gVRhiiAPTLmh6Tv_pxQsHCvEZfEHIpjEmSatg2E1msG7iemkFNcNKJuCjcoGydDObu4dX4Wr8loOelzrUr_02OZykpgGLlFA5t5b6UVRk2r6n84Mrp4HYQRHoev7kDcNu6VFMUDHs1aTJVcB2YGMtz6_AQdgEyIP9IFXy-tZZPTCfWgnDHVufWfxZSgR7W4zEAJ2wVtu0ryiv_JVEO0IRrqG-ybDj-GKFlYFg&__tn__=EEHH-R"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"><img alt="Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο" border="0" height="667" src="file:///C:\Users\C4CE~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg" width="500" /></span></span><span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EN-US; mso-no-proof: no; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal">ΠΑΝΔΩΡΑ: "Μα τι περίεργα δώρα ήταν αυτά για έναν
γάμο";</p>
<p>Την ημέρα του γάμου της, δέχεται τα πρώτα δώρα, ανάμεσα σε αυτά και τα
"δώρα" των θεών. Ένα πιθάρι. Δεν <span class="textexposedshow">θα
αργήσει να ανοίξει το καπάκι του και να ξεχυθούν από μέσα τα δεινά-δώρα του
γάμου που έστειλαν οι θεοί. </span><br />
<span class="textexposedshow">Δυστυχία, θάνατος, θλίψη, ευπιστία, αφέλεια, πλάνη,
αυταπάτες. </span><br />
<span class="textexposedshow">Όμως ο Δ ί α ς την τελευταία στιγμή «μετάνιωσε» και
έστειλε στην Πανδώρα μια πρόσκαιρη σκέψη, ένα προσωρινό φόβο και εκείνη βάζει
γρήγορα το καπάκι στη θέση του.</span><br />
<span class="textexposedshow">Πρόλαβαν ωστόσο να ξεχυθούν από μέσα όλα τα δ ε ι ν
ά και να εξαπλωθούν στη γη και τους ανθρώπους.</span><br />
<span class="textexposedshow">Ένα μόνο "δώρο" δεν πρόλαβε να ξεφύγει
και αυτό είναι η Ε λ π ί δ α, η Κόρη της π α ρ α π λ ά ν η σ η ς και η μητέρα
της α υ τ α π ά τ η ς. </span><br />
<span class="textexposedshow">Η Ελπίδα έμεινε κλεισμένη στο πάτο του πίθου για να
μας δίνει..."κουράγιο".</span><br />
<span class="textexposedshow">Μα τι περίεργα δ ώ ρ α ήταν αυτά για έναν γάμο...;</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"ΖΟΥΜΕ
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΑΝΤΡΩΝ"</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Σήμερα
που οι τ ρ α γ ω δ ί ε ς βγήκαν στο δρόμο και ζητούν συγγραφείς, δεν υπάρχει
κανένας. Το τονίζω: Κ α ν έ ν α ς. Κάθε εποχή, λένε, φτιάχνει τους μεγάλους της
σύμφωνα με το δικό της ανάστημα. Βλακείες. <br />
Ορίστε, ερχόμαστε στην εποχή μας. Μικρή είναι η εποχή μας; Και όμως πού είναι
οι μεγάλοι της; <br />
Δεν υπάρχουν ούτε μέτριοι. <br />
Ζούμε την εποχή των μεγάλων γεγονότων και τον μικρών ανδρών. <br />
Κοιτάξτε απ’ άκρη σ’ άκρη τον πλανήτη μας. Τι συμβαίνει; Οι λαϊκές πλημμύρες
σπάζουν τα φράγματα. Η ο ρ γ ή δεν έχει που να πάει. Κι οι οδηγοί απουσιάζουν.
Πέθαναν όλοι στις ακατάλληλες γι’ αυτούς εποχές τους. <br />
Το τονίζω άλλη μία φορά. <br />
Η εποχή μας είναι μια μεγάλη α δ ι κ η μ έ ν η".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μ. ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
-Το κρασί των δειλών</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Επίκουρος:
"ΟΙ ΘΕΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Τα
πράγματα, που συνεχώς σου συνιστούσα, να τα πράττεις και να τα στοχάζεσαι<br />
ξεχωρίζοντάς τα ως θεμελιώδεις αρχές της ευτυχισμένης ζωής. <br />
Πρώτ᾽ απ᾽ όλα, πιστεύοντας ότι ο θ ε ό ς είναι ον ζωντανό, αθάνατο και
ευτυχισμένο, σύμφωνα με την παράσταση του θεού που έχει αποτυπωθεί στον ν ο υ
των ανθρώπων, να μην αποδίδεις σ᾽ αυτόν τίποτε ξένο προς την α φ θ α ρ σ ί α
του, τίποτε αταίριαστο στη μακαριότητά του· απεναντίας, να πιστεύεις γι᾽ αυτόν
οτιδήποτε είναι ικανό να διαφυλάξει τη μακαριότητά του, τη διαπλεγμένη με
αθανασία. <br />
Οι θεοί υ π ά ρ χ ο υ ν· πρόδηλη είναι η γνώση γι᾽ αυτούς. <br />
Ωστόσο δεν είναι, οι θ ε ο ί, όπως τους πιστεύει ο πολύς κόσμος· γιατί δ ε ν
υπάρχει λ ο γ ι κ ή συνοχή σε όσα πρεσβεύει ο πολύς κόσμος γι᾽ αυτούς. <br />
Και α σ ε β ή ς δεν είναι όποιος αρνείται τους θεούς των πολλών ανθρώπων αλλά
όποιος αποδίδει στους θεούς όσα οι π ο λ λ ο ί πιστεύουν γι᾽ αυτούς. <br />
Γιατί δεν είναι στέρεες παραστάσεις όσα οι πολλοί λ έ ν ε για τους θεούς, αλλά
εικασίες δ ί χ ω ς αλήθεια -ότι δηλαδή οι μεγαλύτερες συμφορές και τα
μεγαλύτερα ωφελήματα προέρχονται από τους θεούς. <br />
Γιατί οι άνθρωποι, εξοικειωμένοι πέρα για πέρα με τις δικές τους αρετές,
αποδέχονται μόνο τους όμοιούς τους, θεωρώντας ξ έ ν ο ό,τι δεν είναι τέτοιας
υφής."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Επίκουρος,
επιστολή προς Μενοικέα</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΑΝΑΣΤΗΣΕ Ω
ΘΕΙΑ ΜΗΤΕΡΑ, ΤΑ ΝΕΑ ΣΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Μητέρα
μητέρα, θ ε ί α γ η Ελληνική, και σεις, γηγενείς, θ ε ο ί Ελληνικοί, μη, μην
αφήσετε την καταποντισμενη στις α τ ι μ ί ε ς φυλή σας, να χαθεί...<br />
Ανάστησε ω θεία μητέρα, τα νέα σώματα και τα νέα πνεύματα, δια τους κυκλώπειους
πολέμους και καταπέμψετε σεις, ω ωραίοι θεοί Ελληνικοί την πανέμορφων θείαν
χάριν σας, εις το πνεύμα το Ελληνικόν, δια να διαλύσει το πηχτό εγκεφαλικό σ κ
ο τ ά δ ι, που του κρύβει του Έλληνος, το μέσα του και γύρω του θ ε ί ο ν
φως."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Περικλής Γιαννόπουλος
<br />
(Έκκλησις προς το πανελλήνιον κοινόν)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ
ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΜΑΣ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Κατακλυσμός
από ψυχικά νοσήματα, φθίνουσα πορεία, ηθική κατάπτωση και έλλειψη θεϊκής
παρέμβασης. Τι συμβαίνει; Διανύουμε, σύμφωνα με τον Ησίοδο την περίοδο του
πέμπτου γένους, του σιδερένιου. <br />
Ποια τα "συμπτώματα" της άρρωστης εποχής; Αυτά που περιέγραψε ο
Ησίοδος στο "Έργα και ημέρες"...<br />
Ας τα διαβάσουμε.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Άμποτε
να μη ζούσα εγώ σ᾽ αυτήν την πέμπτη γενεά, με τους ανθρώπους της·<br />
καλύτερα να ᾽χα πεθάνει πιο μ π ρ ο σ τ ά ή να γεννιόμουν ύ σ τ ε ρ α.<br />
Γιατί έφτασε τώρα η ώ ρ α του γένους του σιδήρου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μήτε τη μέρα
θα απολείψουν κ ά μ α τ ο ς και π ό ν ο ς, μήτε τη νύχτα η φ θ ο ρ ά τους θα
κοπάσει· </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τους
περιμένουν μέριμνες βαριές, θεόσταλτες, μόλο που κάποτε θα σμίγει και σ᾽ αυτούς
κ α λ ό με το κ α κ ό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο Δίας όμως
θα α φ α ν ί σ ε ι κι αυτό το γένος των βροτών·<br />
όταν τα νήπια θα γεννιούνται με κροτάφους γκρίζους·</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ούτε ο
γονιός θα μοιάζει του παιδιού του μήτε και τα παιδιά με τους γονείς· <br />
ο ξένος στον φιλόξενο, ο σύντροφος στον σύντροφο, μήτε κι ο αδελφός στον αδελφό<br />
δεν θα ᾽ναι φίλος πια, που ήταν άλλοτε ο κανόνας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Θα τους κ α
τ α φ ρ ο ν ο ύ ν τους γέροντες γονείς οι απόγονοί τους, <br />
θα τους χ λ ε υ ά ζ ο υ ν ξεστομίζοντας λόγια β α ρ ι ά, ά σ π λ α χ ν ο ι, α ν
ί δ ε ο ι μπροστά στον φόβο του θεού·<br />
σ᾽ εκείνους που τους γέννησαν, όταν γεράσουν, δεν θα αποδώσουν τα τροφεία τους·
</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Καμιά α ρ ε
τ ή ευορκίας, δικαιοσύνης,<br />
καλοσύνης· </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αντίθετα, θα
δείχνουν την εκτίμησή τους σ᾽ όποιον θα π ρ ά ξ ε ι το κακό· το δίκιο καθενός η
δυνατή γροθιά· θα λείψει κι η ντροπή· <br />
θα βλάφτει ο τιποτένιος τον καλύτερό του,<br />
με δ ό λ ι α λόγια ξεγελώντας τον και θα ορκίζεται αποπάνω·</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο φ θ ό ν ο
ς μόνον θα συντροφεύει τους ανθρώπους μες στη συμφορά τους κακόγλωσσος,
χαιρέκακος, μνησίκακος.<br />
Και τότε προς τον Όλυμπο, μακριά από πλατείες και δρόμους,<br />
καλύπτοντας με τον λευκό τους πέπλο την ωραία θωριά τους,<br />
εγκαταλείποντας για π ά ν τ α τους ανθρώπους,<br />
θα φύγουν και θ᾽ ανέβουν στον κόσμο των θεών η Αιδώς κι η Νέμεση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ό,τι θα
μείνει, θα ᾽ναι μόνο β ά σ α ν α πικρά, κλήρος για τους απόκληρους βροτούς,<br />
δ ε ν θα υπάρξει στα δεινά τους σ ω τ η ρ ί α καμιά".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ησίοδος/
Έργα και ημέρες, μετάφραση Δ. Ν. Μαρωνίτης</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΠΡΟΣ ΤΗΝ
ΙΘΑΚΗ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Και
όταν ο Άνθρωπος νικήσει την Κίρκη (πάθη), τις Σειρήνες (ψέμματα), τους
Λωτοφάγους (λήθη), τον Άδη (φόβο θανάτου), τον Αίολο (νοητικός έλεγχος), την
Καλυψώ (απάθεια και οκνηρία), τους Λαιστρυγόνες (ψεύτικη γνώση) και τους
Κύκλωπες (κακή εξουσία), τότε γλυκιά περιμένει η Ι θ ά κ η, η Πατρίδα, ο χώρος
όπου οι δυνάμεις του Ανθρώπου ε π ι κ ο ι ν ω ν ο ύ ν με τον ουρανό.<br />
Π α τ ρ ί δ α είναι το μέρος της γης που δεν μοιάζει με κανένα άλλο, γιατί εκεί
είναι οι δικές μας δυνάμεις και ενέργειες, αυτές που μας έφεραν Εδώ, μας
εξέλιξαν και θα μας επιστρέψουν Εκεί.<br />
Π α τ ρ ί δ α είναι το ξεχωριστό μονοπάτι του κάθε ενός, το μονοπάτι του
Οδυσσέα προς την Ιθάκη των Ουρανών".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Βασίλειος
Μακρυπούλιας, Δρ.φιλοσοφίας</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Φαντάζονται
οι περισσότεροι ότι είναι συνετοί, ενώ είναι ανόητοι.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Ο Σ ω
κ ρ ά τ η ς έλεγε ότι, αν κάποιος μέσα σ'ένα θέατρο βάλει κήρυκα να πει να
σηκωθούν οι υποδηματοποιοί,<br />
θα σηκωθούν μόνο εκείνοι, το ίδιο αν πει για τους χαλκουργούς, για τους
υφαντές, για τους άλλους κατά επαγγελματική ειδικότητα· αν, όμως, πει να
σηκωθούν οι συνετοί ή οι δίκαιοι έλεγε ότι θα σηκωθούν όλοι. Και στη ζωή
βλάπτει πάρα πολύ το να φαντάζονται οι περισσότεροι ότι είναι σ υ ν ε τ ο ί,
ενώ είναι α ν ό η τ ο ι".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">«Περί
φιλαυτίας» από το «Ανθολόγιον» του Ιωάννου Στοβαίου</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ
ΑΕΡΟΣ, ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΟΣ, ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ.</span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Η
Ελληνική γλώσσα δ ε ν ε ί ν α ι όργανο και όχημα σκέψης (αυτά επιτέλους ας τα
ξανασκεφθούμε όταν τα λέμε) η Ελληνική γλώσσα δεν είναι καν κάτι το εξωτερικό,
αλλά σ υ ν έ χ ε ι α του αέρος, του αιθέρος, του ύδατος και του πυρός.<br />
Είναι ε ν σ τ ι γ μ ή εκδήλωση της εσωτερικότητος, είναι η ίδια πνεύμα εκ του
πνεύματος. Για αυτό και αν αφεθούμε δια της γλώσσης των Ελλήνων ταυτίζεται το Ε
ί ν α ι και το Ν ο ε ί ν, το πράγμα και η υπόστασή του, καλύπτεται πλήρως το κ
ε ν ό ανάμεσα στη σκέψη και την πράξη.<br />
Το ρήμα -ε ι μ ί-(είμαι) έχει την ίδια προστατική με το ρήμα -ο ί δ
α-(γνωρίζω)ίσθι, διότι για τους Έλληνες το να είσαι σημαίνει να γ ν ω ρ ί ζ ε ι
ς το τρίγωνο των Άλλων, της Ι δ έ α ς του κόσμου. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ας
προσέξουμε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η φ ύ σ ι ς
γεννάται εκ του φ ύ ω (γεννώμαι) διότι οι ιδέες γίνονται και γεννώνται προς τον
Άνθρωπο δια της φύσεως (μήτρα γένεσης). <br />
Ο Έ λ λ ο γ ο ς άνθρωπος ο ρ ά (βλέπει) το σύμπαν και κατανοεί και βλέπει τις
νοερές αρχές του, τις οποίες βλέπει ως συνεκτικές αρχές αυτού, αυτές είναι οι
(ε)ιδέες (εκ του είδον). <br />
Το ύ δ ω ρ προκαλεί όλη την κίνηση, ο κόσμος των Ελλήνων στηρίχθηκε στην κίνηση
του ύδατος(ύδωρ=υ(δ)ω(ρ(αση)=δράση=δραματική ποίηση). <br />
Η Α ν τ ι γ ό ν η παρουσιάζει τη θαλάσσια κίνηση της Οδύσσειας, κινείται
συνεχώς, δ ε ν φοβείται διότι η κίνηση δεν γνωρίζει το φ ό β ο, φοβείται μόνον
αυτός ο οποίος δ ε ν ξέρει να κινηθεί (αντί του γένους του φόβου=Αντιγόνη).<br />
Οι μ ο ίρ ε ς φέρουν τις επιθυμίες, ο β΄αόριστος του φ έ ρ ω =ήνεγκον άρα η
ανάγκη είναι η φορά και προσφορά της μοίρας στον άνθρωπο. <br />
Η διαμάχη του Ε ί ν α ι και του Γ ί γ ν ε σ θ α ι πέρασαν στη μαγεία της
Ελληνικής γλώσσης όταν το Ε ί ν α ι έγινε ουρανός αμετάβλητος (Ου ρέει=ουρανός)
και η Γ α ί α το γίγνεσθαι (Γη=γίγνομαι). <br />
Πώς ήξεραν οι σοφότατοι Έλληνες ότι η Γαία γίγνεται, κάτι το οποίο παινεύεται η
σημερινή επιστήμη της φυσικής κίνησης και διάπλασης. <br />
Οι πέτρες του Δ ε υ κ α λ ί ω ν α (λάας=η πέτρα που πίσω πετούσαν οι προπάτορες
κατ΄εντολήν των θεών προκειμένου να επανιδρυθεί ο κόσμος) έγιναν ο Λ α ό ς
(Λάας=πέτρα). Γιατί όμως έτσι; Διότι οι σοφοί Έλληνες διείδαν ότι πλέον ο
άνθρωπος θα είναι σε αυτή τη διάσταση κάτι το πολύ συγκεκριμένο και υλικά
προβλέψιμο, εκ του πέτρα (λάας-λαός=λίθος). </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πράγματι
σήμερα ο άνθρωπος είναι πλήρως προβλέψιμος και μηχανοποιημένος ως πέτρα (κάτι
το σταθερό). Ποιος τους κυβερνά, αυτός που βασίζεται στην πέτρα (αυτός που έχει
βάση στη λ ά α ς=πέτρα (βάση λάας=βασιλιάς). <br />
Πράγματι ο βασιλιάς παρουσίασε τη σταθερότητα της πέτρας και μέσα από τους
νόμους και μέσα από την εξουσία (εκ του έχω).<br />
Επίσης η εργασία του λ α ο ύ (λειτουργία) ο μη λαός (όχι λαός =όχλος). </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Εάν ο
άνθρωπος ο ρ ά (βλέπει) το σύμπαν εκ του ε ί δ ο ν (ιδέα) αυτό σημαίνει ότι
πλέον το ανθρώπινο μυαλό μέσα από την Ελληνική γλώσσα ε ν θ υ μ ε ί τ α ι το Ό
λ ο ν. Συλλήβδην οι Ευρωπαίοι στηρίχθηκαν στη θεϊκή γλώσσα των Ελλήνων, religio
=re lego= ξαναλέω το Λόγο και αυτό αποτελεί τη λογική θρησκεία της δύσης, η
οποία επειδή ακριβώς σ τ η ρ ί χ θ η κ ε στο λόγο των Ελλήνων κατέληξε
ανθρωπιστική και σήμερα πλήρως πολιτικοποιημένη.<br />
Ο Δ ή μ ο ς δάμνυται (δαμάζει) τις ανάγκες του εκ του κοινωνικού λόγου και η π
ό λ ι ς πελάζει (συναναστρέφεται) τους όλους ανθρώπους. <br />
Όταν η γλώσσα αποτελεί π ν ε ύ μ α ομιλούν".</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΈΛΛΗΝΕΣ Ή
ΕΛΛΗΝΟΛΑΤΡΕΣ;</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Δεν
νομίζω ότι κινδυνεύουμε ως Έλληνες αλλά ως ε λ λ η ν ο λ ά τ ρ ε ς» έλεγε
χρόνια πριν στα σχόλιά του ο Μάνος Χατζιδάκις. Και προσέθετε: «Δεν μου αρέσει
να παριστάνω τον π ο λ ύ Έλληνα. Καιρός είναι η έννοια “Έλληνας” να δώσει τη
θέση της στην έννοια “ά ν θ ρ ω π ο ς”. Μόνο που δυστυχώς σήμερα έχουμε
πλημμυρίσει από η μ ι μ α θ ε ί ς ή και α μ α θ ε ί ς ε λ λ η ν ο λ ά τ ρ ε ς,
που έχουν μπερδέψει τα αβγά με τα πασχάλια. <br />
Οι ίδιοι που ως προχθές προσκυνούσαν καθετί ξενόφερτο, με δανεικά και μαύρο
χρήμα, γιατί ήταν status symbol, γιατί τους έδινε την ψευδαίσθηση ότι επιτέλους
μπορούν να παριστάνουν ότι κ ά τ ι είναι, σήμερα βρίσκονται στα κάγκελα της
πατριδοκαπηλίας."</span></p>
<p>«Γιατί οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ. Και επειδή οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ
(διότι το Αρχέτυπο είναι ένα και αδιαίρετο), αλλά αναγεννώνται και
επανενσαρκώνονται, θ<span class="textexposedshow">α επιστρέψουν με διαφορετική
εμφάνιση, για να επαναλάβουν την ιστορία τους, εκεί που οι άνθρωποι προσπαθούν
να δημιουργήσουν νέες θρησκείες από τα βάθη του Συλλογικού Ασυνειδήτου».</span>
«Ο μεγαλύτερος καρπός της ευσέβειας είναι να τιμάς το θείο κατά τα π ά τ ρ ι α,
όχι με την σκέψη ότι εκείνο έχει κάτι ανάγκη, αλλά ότι εκείνο, από της
ευλαβεστάτης και μακαρίας σεμνότητά του μας κ α λ ε ί στο σέβας. <br />
Οι β ω μ ο ί του Θεού ιερουργούμενοι δεν βλάπτουν κανέναν, αμελούμενοι όμως δεν
ωφελούν κανέναν.»</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πορφύριος –
"Προς Μαρκέλλαν"</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Και
αυτός θα είναι ο γ η ρ α σ μ ό ς του κόσμου: Η έλλειψη θρησκείας, η αταξία, η
σύγχυση όλων των αγαθών.<br />
Και όταν όλα αυτά τα πράγματα εκπληρωθούν Ασκληπιέ, ο κύριος και πατέρας, ο
θεός, ο πρώτος σε δύναμη, αφού θα εξετάσει αυτή την συμπεριφορά και τα θελημένα
εγκλήματα, θα προσπαθήσει με την θέληση του, να φράξει τον δρόμο στα κακά και
στην γενική διαφθορά, να διώξει την π λ ά ν η, να εκμηδενίσει την κακία,
εξαφανιζοντάς την με έναν κατακλυσμό, ή με μια πυρκαγιά ή με λοιμώδεις
αρρώστιες που θα απλωθούν σε διάφορα μέρη.<br />
Και ύστερα θα ξαναφέρει τον κόσμο στην παλιά του ομορφιά. <br />
Έτσι όπως είναι και ήταν, χωρίς α ρ χ ή και χωρίς τ έ λ ο ς."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ερμητικά
κείμενα, τόμος Β, Ασκληπιός, σελ.65</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΟΝ
ΚΑΡΠΟ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΦΛΟΥΔΕΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">"Η α ρ
ε τ ή βρίσκεται στα έργα, στις δίκαιες, σοφές και ανδρείες πράξεις· ενώ εσείς
-και λέγοντας εσείς, εννοώ τους φτασμένους φιλόσοφους-, τα 'χετε παρατήσει αυτά<br />
και κοιτάτε πως να σκαρώσετε κάτι άθλια αποφθέγματα, συλλογισμούς και
προβλήματα, και περνάτε μ' αυτά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας, και όποιος
είναι πρώτος σ' αυτά τον θεωρείτε σπουδαίο νικητή. <br />
Για κάτι τέτοια θαυμάζετε το δάσκαλο σας, τον γέρο, επειδή φέρνει τους
συνομιλητές του σε δύσκολη θέση και ξέρει πως να θέτει ερωτήματα, να λέει
σοφιστείες και πονηριές και να παγιδεύει. <br />
Και αφήνετε τον καρπό -και καρπός είναι τα έργα- κι ασχολείστε με τις φλούδες
και πετάτε φύλλα ο ένας στον άλλον στις συζητήσεις σας."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Λουκιανός
-Ερμότιμος ή περί των σχολών της φιλοσοφίας</span></p>
<p></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-1683286648391815142023-06-07T10:47:00.004+03:002023-06-07T10:47:41.169+03:00Από πού ξεκίνησε η Αστρολογία (μέρος πρώτο) <p><br /></p>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7823755301673971799">
<p></p><p><span style="font-size: 14.0pt;">Μετά την παρουσίαση της δημιουργίας του
Ζωδιακού κύκλου από τον Πλάτωνα, δια στόματος Σωκράτη, στο βιβλίο του <i>Τίμαιος
(ή περί φύσεως) </i>θα ασχοληθούμε με ένα πολύ σοβαρό, επίσης, θέμα που έχει να
κάνει με το πού δημιουργήθηκε η Αστρολογία. Πάρα πολλές έρευνες έχουν
δημοσιευθεί για το συγκεκριμένο θέμα αλλά σε κανένα από αυτά δεν υπάρχει το
αρχαιότερο αποδεικτικό στοιχείο για την εξάπλωσή της. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν και
πάλι μαζί στηριζόμενες/οι στην αρχαία μας παρακαταθήκη για να δώσουμε την
Ελληνική άποψη για το συγκεκριμένο θέμα.</span></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Η αρχή θα γίνει από το Ε΄, βιβλίο του
Διόδωρου του Σικελιώτη<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span></span></span></a> της
Ιστορικής Βιβλιοθήκης του στα κεφάλαια 55, 56 και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>57 τα σχετικά με την νήσο Ρόδο. Η μετάφραση
είναι από το βιβλίο του Διόδωρου του Σικελιώτη των εκδόσεων Ζήτρου από τον κ.
Θ. Γ. Μαυρόπουλο.</span></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">[5,55] Τὴν δὲ νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Ῥόδον
πρῶτοι κατῴκησαν οἱ προσαγορευόμενοι Τελχῖνες· οὗτοι δ´ ἦσαν υἱοὶ μὲν Θαλάττης,
ὡς ὁ μῦθος παραδέδωκε, μυθολογοῦνται δὲ μετὰ Καφείρας τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρὸς
ἐκθρέψαι Ποσειδῶνα, Ῥέας αὐτοῖς παρακαταθεμένης τὸ βρέφος. γενέσθαι δ´ αὐτοὺς
καὶ τεχνῶν τινων εὑρετὰς καὶ ἄλλων τῶν χρησίμων εἰς τὸν βίον τῶν ἀνθρώπων
εἰσηγητάς. ἀγάλματά τε θεῶν πρῶτοι κατασκευάσαι λέγονται, καί τινα τῶν ἀρχαίων
ἀφιδρυμάτων ἀπ´ ἐκείνων ἐπωνομάσθαι…[5,56] </span></i></p><p><i><span style="font-size: 14.0pt;"><span></span></span></i></p><a name="more"></a><i> </i><p></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Το νησί που λέγεται Ρόδος πρώτοι το
κατοίκησαν οι λεγόμενοι Τελχίνες. Αυτοί ήταν γυιοι της Θάλασσας<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span></span></span></a>, όπως
είχε κληροδοτηθεί η μυθική παράδοση, και μυθολογείται ότι μαζί με την Καφείρα,
την κόρη του Ωκεανού, ανέθρεψαν τον θεό Ποσειδώνα, όταν η Τιτανίδα ‘Ρέα τούς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εμπιστεύτηκε το βρέφος. Λέγεται ότι αυτοί
επινόησαν κάποιες τέχνες, ότι συμβούλευσαν άλλα χρήσιμα πράγματα για την ζωή
των ανθρώπων και ότι πρώτοι κατασκεύασαν αγάλματα θεών και μερικά από τα παλιά
αγάλματα των θεών από εκείνους πήραν το όνομά τους.</span></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">Λέγονται δ´ οὗτοι καὶ γόητες γεγονέναι καὶ
παράγειν ὅτε βούλοιντο νέφη τε καὶ ὄμβρους καὶ χαλάζας, ὁμοίως δὲ καὶ χιόνα
ἐφέλκεσθαι· ταῦτα δὲ καθάπερ καὶ τοὺς μάγους ποιεῖν ἱστοροῦσιν. ἀλλάττεσθαι δὲ
καὶ τὰς ἰδίας μορφάς, καὶ εἶναι φθονεροὺς ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῶν τεχνῶν. Ποσειδῶνα
δὲ ἀνδρωθέντα ἐρασθῆναι Ἁλίας τῆς τῶν Τελχίνων ἀδελφῆς, καὶ μιχθέντα {ταύτῃ}
γεννῆσαι παῖδας ἓξ μὲν ἄῤῥενας, μίαν δὲ θυγατέρα Ῥόδον, ἀφ´ ἧς τὴν νῆσον
ὀνομασθῆναι.</span></i></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Λένε ότι αυτοί υπήρξαν και θαυματοποιοί, ότι
δημιουργούσαν όποτε ήθελαν σύννεφα, βροχές και χαλάζι, επίσης έφερναν και
χιόνι. Ιστορούν ότι αυτά τα έκαναν όπως και οι μάγοι. Άλλαζαν και τις μορφές
τους και κρατούσαν ζηλότυπα μυστικές τις τέχνες τους. Ο θεός Ποσειδών όταν
ανδρώθηκε, ερωτεύτηκε την αδελφή των Τελχίνων Αλία, ενώθηκε μαζί της και
απόκτησε έξι αγόρια και μία κόρη την Ρόδο.</span></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">…Xρόνῳ δ´ ὕστερον προαισθομένους τοὺς
Τελχῖνας τὸν μέλλοντα γίνεσθαι κατακλυσμὸν ἐκλιπεῖν τὴν νῆσον καὶ διασπαρῆναι.
Λύκον δ´ ἐκ τούτων παραγενόμενον εἰς τὴν Λυκίαν Ἀπόλλωνος Λυκίου ἱερὸν
ἱδρύσασθαι παρὰ τὸν Ξάνθον ποταμόν. τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ γενομένου τοὺς μὲν
ἄλλους διαφθαρῆναι, τῆς δὲ νήσου διὰ τὴν ἐπομβρίαν ἐπιπολασάντων τῶν ὑγρῶν
λιμνάσαι τοὺς ἐπιπέδους τόπους, ὀλίγους δ´ εἰς τὰ μετέωρα τῆς νήσου συμφυγόντας
διασωθῆναι·… Ἥλιον δὲ κατὰ μὲν τὸν μῦθον ἐρασθέντα τῆς Ῥόδου τήν τε νῆσον ἀπ´
αὐτῆς ὀνομάσαι Ῥόδον καὶ τὸ ἐπιπολάζον ὕδωρ ἀφανίσαι· ὁ δ´ ἀληθὴς λόγος ὅτι
κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς σύστασιν τῆς νήσου πηλώδους οὔσης ἔτι καὶ μαλακῆς, τὸν ἥλιον
ἀναξηράναντα τὴν πολλὴν ὑγρότητα ζωογονῆσαι τὴν γῆν, καὶ γενέσθαι τοὺς
κληθέντας ἀπ´ αὐτοῦ Ἡλιάδας, ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν, καὶ {τοὺς} ἄλλους ὁμοίως λαοὺς
αὐτόχθονας. ἀκολούθως δὲ τούτοις νομισθῆναι τὴν νῆσον ἱερὰν Ἡλίου καὶ τοὺς μετὰ
ταῦτα γενομένους Ῥοδίους διατελέσαι περιττότερον τῶν ἄλλων θεῶν τιμῶντας τὸν
Ἥλιον ὡς ἀρχηγὸν τοῦ γένους αὐτῶν. εἶναι δὲ τοὺς ἑπτὰ υἱοὺς Ὄχιμον, Κέρκαφον,
Μάκαρα, Ἀκτῖνα, Τενάγην, Τριόπαν, Κάνδαλον, θυγατέρα δὲ μίαν, Ἠλεκτρυώνην, ἣν
ἔτι παρθένον οὖσαν μεταλλάξαι τὸν βίον καὶ τιμῶν τυχεῖν παρὰ Ῥοδίοις ἡρωικῶν...
</span></i></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">…Περὶ μὲν οὖν τῶν ἀρχαιολογουμένων παρὰ
Ῥοδίοις οὕτω τινὲς μυθολογοῦσιν· ἐν οἷς ἐστι καὶ Ζήνων ὁ τὰ περὶ ταύτης
συνταξάμενος…</span></i></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Λίγο αργότερα οι Τελχίνες προαισθάνθηκαν τον
κατακλυσμό που θα γινόταν, εγκατέλειψαν το νησί και σκόρπισαν. Από αυτούς ο
Λύκος έφτασε στην Λυκία και ίδρυσε ιερό του Λυκίου Απόλλωνα κοντά στον Ξάνθο
ποταμό. Όταν έγινε ο κατακλυσμός οι άλλοι αφανίστηκαν, τα πεδινά τμήματα του
νησιού εξ αιτίας της βροχής πλημμύρισαν και σώθηκαν λίγοι που έφυγαν μαζί στα
ψηλά μέρη του νησιού… </span>[5,57] …<span style="font-size: 14.0pt;">Ο Ήλιος κατά
την Μυθολογία ερωτεύθηκε την Ρόδο, από το όνομά της ονόμασε το νησί Ρόδο και
εξαφάνισε το νερό που είχε πλημμυρίσει. Η αλήθεια πάντως είναι ότι στην αρχή
της δημιουργίας του κόσμου το νησί ήταν μάλλον πηλώδες και μαλακό, ο ήλιος
στέγνωσε την μεγάλη υγρασία και ζωογόνησε την γη και γεννήθηκαν από αυτόν αυτοί
που ονομάστηκαν Ηλιάδες από το όνομά του εφτά τον αριθμό… ο Όχιμος, ο Κέρκαφος,
ο Μάκαρας, ο Ακτίνας, ο Τενάγης, ο Τρίοπας και ο Κάνδαλος. Είχε και μία κόρη
την Ηλεκτρυώνη που πέθανε ανύπαντρη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και
κέρδισε τιμές ηρωΐδας ανάμεσα στους Ρόδιους… </span></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Έτσι λοιπόν μυθολογούν κάποιοι από την παλιά
ιστορία των Ροδίων. Ανάμεσά τους είναι ο Ζήνων<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span></span></span></a> που συνέταξε
ιστορία για το νησί.</span></p>
<p align="center" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: 14.0pt;">Κεφάλαιο
57</span></b></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">Οἱ δ´ Ἡλιάδαι διάφοροι γενηθέντες τῶν
ἄλλων ἐν παιδείᾳ διήνεγκαν καὶ μάλιστ´ ἐν ἀστρολογίᾳ. εἰσηγήσαντο δὲ καὶ περὶ
τῆς ναυτιλίας πολλὰ καὶ τὰ περὶ τὰς ὥρας διέταξαν. εὐφυέστατος δὲ γενόμενος
Τενάγης ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν διὰ φθόνον ἀνῃρέθη· γνωσθείσης δὲ τῆς ἐπιβουλῆς οἱ
μετασχόντες τοῦ φόνου πάντες ἔφυγον. τούτων δὲ Μάκαρ μὲν εἰς Λέσβον ἀφίκετο,
Κάνδαλος δὲ εἰς τὴν Κῶ· Ἀκτὶς δ´ εἰς Αἴγυπτον ἀπάρας ἔκτισε τὴν Ἡλιούπολιν
ὀνομαζομένην, ἀπὸ τοῦ πατρὸς θέμενος τὴν προσηγορίαν· οἱ δ´ Αἰγύπτιοι ἔμαθον
παρ´ αὐτοῦ τὰ περὶ τὴν ἀστρολογίαν θεωρήματα. ὕστερον δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι
γενομένου κατακλυσμοῦ, καὶ διὰ τὴν ἐπομβρίαν τῶν πλείστων ἀνθρώπων ἀπολομένων,
ὁμοίως τούτοις καὶ τὰ διὰ τῶν γραμμάτων ὑπομνήματα συνέβη φθαρῆναι· δι´ ἣν αἰτίαν
οἱ Αἰγύπτιοι καιρὸν εὔθετον λαβόντες ἐξιδιοποιήσαντο τὰ περὶ τῆς ἀστρολογίας,
καὶ τῶν Ἑλλήνων διὰ τὴν ἄγνοιαν μηκέτι τῶν γραμμάτων ἀντιποιουμένων ἐνίσχυσεν,
ὡς αὐτοὶ πρῶτοι τὴν τῶν ἄστρων εὕρεσιν ἐποιήσαντο. ὁμοίως δὲ καὶ Ἀθηναῖοι
κτίσαντες ἐν Αἰγύπτῳ πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Σάιν, τῆς ὁμοίας ἔτυχον ἀγνοίας διὰ
τὸν κατακλυσμόν. δι´ ἃς αἰτίας πολλαῖς ὕστερον γενεαῖς Κάδμος ὁ Ἀγήνορος ἐκ τῆς
Φοινίκης πρῶτος ὑπελήφθη κομίσαι γράμματα εἰς τὴν Ἑλλάδα· καὶ ἀπ´ ἐκείνου τὸ
λοιπὸν οἱ Ἕλληνες ἔδοξαν ἀεί τι προσευρίσκειν περὶ τῶν γραμμάτων, κοινῆς τινος
ἀγνοίας κατεχούσης τοὺς Ἕλληνας.</span></i></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Οι Ηλιάδες, επειδή γεννήθηκαν εξαιρετικοί,
ξεχώρισαν από τους άλλους στην πνευματική καλλιέργεια και κυρίως στην
Αστρολογία. Συμβούλευσαν πολλά για την ναυτιλία και τακτοποίησαν τα σχετικά με
τις εποχές. Ο Τενάγης που υπήρξε ο πιο έξυπνος σκοτώθηκε από τους αδελφούς του
από φθόνο. Όταν έγινε γνωστή η επιβουλή, όλοι όσοι πήραν μέρος στον φόνο
έφυγαν. Από αυτούς ο Μάκαρας έφτασε στην Λέσβο και ο Κάνδαλος στην Κω. Ο
Ακτίνας έφυγε στην Αίγυπτο και έχτισε την λεγόμενη Ηλιούπολη ονομάζοντάς την
από το όνομα του πατέρα του. Οι Αιγύπτιοι έμαθαν από αυτόν τα θεωρητικά της
Αστρολογίας. Αργότερα όταν έγινε κατακλυσμός στην Ελλάδα εξ αιτίας της
νεροποντής εξαφανίστηκαν οι περισσότεροι άνθρωποι. Παρόμοια με αυτούς συνέβη να
χαθούν και τα γραπτά μνημεία. Για τον λόγο αυτόν οι Αιγύπτιοι βρίσκοντας
κατάλληλη ευκαιρία σφετερίστηκαν τα σχετικά με την Αστρολογία και επειδή από
άγνοια οι Έλληνες δεν διεκδικούσαν γραπτά μνημεία, επικράτησε ότι αυτοί πρώτοι
ανακάλυψαν τα αστέρια. Παρόμοια και οι Αθηναίοι, που έχτισαν στην Αίγυπτο πόλη
που λέγεται Σάη, ξέχασαν επίσης την κτίση της εξ αιτίας του κατακλυσμού. </span></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Πότε όμως συνέβησαν αυτά σύμφωνα με τον
Διόδωρο; </span></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">Ξάνθος ὁ Τριόπου τῶν ἐξ Ἄργους Πελασγῶν
βασιλεύων, καὶ κατασχὼν μέρος τι τῆς Λυκίας χώρας, τὸ μὲν πρῶτον ἐν αὐτῇ
κατοικῶν ἐβασίλευε τῶν συνακολουθησάντων Πελασγῶν, ὕστερον δὲ περαιωθεὶς εἰς
τὴν Λέσβον οὖσαν ἔρημον τὴν μὲν χώραν τοῖς λαοῖς ἐμέρισε, τὴν δὲ νῆσον ἀπὸ τῶν
κατοικούντων αὐτὴν Πελασγίαν ὠνόμασε, τὸ πρὸ τοῦ καλουμένην Ἴσσαν. ὕστερον δὲ
γενεαῖς ἑπτὰ γενομένου τοῦ κατὰ Δευκαλίωνα κατακλυσμοῦ καὶ πολλῶν ἀνθρώπων
ἀπολομένων,<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></span></span></span></a></span></i></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Ο Ξάνθος ο γυιος του (Ηλιάδη) Τρίοπα που ήταν
βασιλιάς των Πελασγών του Άργους κατέλαβε ένα τμήμα της περιοχής των Λυκίων και
στην αρχή κατοικώντας σε αυτό βασίλευε στους Πελασγούς που τον ακολούθησαν.
Αργότερα πέρασε στην Λέσβο που ήταν ακατοίκητη, μοίρασε την χώρα στους
ανθρώπους του και ονόμασε το νησί, που πρωτύτερα λεγόταν Ίσσα, σε Πελασγία από
το όνομα των κατοίκων της.</span></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Εφτά γενιές αργότερα, όταν έγινε ο
κατακλυσμός στα χρόνια του Δευκαλίωνα χάθηκαν πολλοί άνθρωποι.</span></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Εάν μεταχειριστούμε την ημερομηνία που μας
δίνει το Πάριο Χρονικό<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span></span></span></a> το
οποίο τοποθετεί τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα το 1529 π. Χ. και πάμε 9 γενεές πίσω,
σύμφωνα με τον Διόδωρο, βρισκόμαστε περίπου στο έτος 1800 π.Χ..</span></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Κατά τον </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%99%CF%80%CF%80%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CF%82" title="Αυγουστίνος Ιππώνος"><span style="font-size: 14.0pt;">Αυγουστίνο Ιππώνος</span></a><span style="font-size: 14.0pt;">, επίσης, ο Δευκαλίων και ο Προμηθέας αναφέρει ότι ήταν
σύγχρονοι του </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%89%CF%85%CF%83%CE%AE%CF%82" title="Μωυσής"><span style="font-size: 14.0pt;">Μωυσή</span></a><span style="font-size: 14.0pt;">.<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span></span></span></a><sup>,<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span></span></span></a></sup></span></p>
<p><b><span style="font-size: 14.0pt;">Άρα συμπερασματικά ο Ξάνθος έζησε στην
επόμενη γενεά από τους Ηλιάδες όντας γυιος του Τρίοπα και ο αδελφός του Τρίοπα,
ο Ακτίνας, μετοίκησε στην Αίγυπτο και δίδαξε την Αστρολογία πριν από οκτώ
γενεές, από τον Μωυσή δημιουργώντας και την Ηλιούπολη. </span></b></p>
<p><span style="font-size: 14.0pt;">Και τώρα πηγαίνουμε στο πλατωνικό απόσπασμα
του Τίμαιου<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span></span></span></a>
για του λόγου το αληθές:</span></p>
<p><b><i><span style="font-size: 14.0pt;">Κριτίας</span></i></b><i><span style="font-size: 14.0pt;"><br />
- Έγὼ φράσω, παλαιὸν ἀκηκοὼς λόγον οὐ νέου ἀνδρός. ἦν μὲν γὰρ δὴ τότε Κριτίας,
ὡς ἔφη, σχεδὸν ἐγγὺς ἤδη τῶν ἐνενήκοντα ἐτῶν, ἐγὼ δέ πῃ μάλιστα δεκέτης: ἡ δὲ
Κουρεῶτις ἡμῖν οὖσα ἐτύγχανεν Ἀπατουρίων. Τὸ δὴ τῆς ἑορτῆς σύνηθες ἑκάστοτε καὶ
τότε συνέβη τοῖς παισίν: ἆθλα γὰρ ἡμῖν οἱ πατέρες ἔθεσαν ῥαψῳδίας. πολλῶν μὲν
οὖν δὴ καὶ πολλὰ ἐλέχθη ποιητῶν ποιήματα, ἅτε δὲ νέα κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον
ὄντα τὰ Σόλωνος πολλοὶ τῶν παίδων ᾔσαμεν. εἶπεν οὖν τις τῶν φρατέρων, εἴτε δὴ
δοκοῦν αὐτῷ τότε εἴτε καὶ χάριν τινὰ τῷ Κριτίᾳ φέρων, δοκεῖν οἱ τά τε ἄλλα
σοφώτατον γεγονέναι Σόλωνα καὶ κατὰ τὴν ποίησιν αὖ τῶν ποιητῶν πάντων
ἐλευθεριώτατον. ὁ δὴ γέρων—σφόδρα γὰρ οὖν μέμνημαι—μάλα τε ἥσθη καὶ
διαμειδιάσας εἶπεν: “εἴγε, ὦ Ἀμύνανδρε, μὴ παρέργῳ τῇ ποιήσει κατεχρήσατο, ἀλλ’
ἐσπουδάκει καθάπερ ἄλλοι, τον τε λόγον ὃν ἀπ’ Αἰγύπτου δεῦρο ἠνέγκατο
ἀπετέλεσεν, καὶ μὴ διὰ τὰς στάσεις ὑπὸ κακῶν τε ἄλλων ὅσα ηὗρεν ἐνθάδε ἥκων
ἠναγκάσθη καταμελῆσαι, κατά γε ἐμὴν δόξαν οὔτε Ἡσίοδος οὔτε Ὅμηρος οὔτε ἄλλος
οὐδεὶς ποιητὴς εὐδοκιμώτερος ἐγένετο ἄν ποτε αὐτοῦ” - “</span></i><i><span lang="EN-AU" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-AU;">T</span></i><i><span style="font-size: 14.0pt;">ις δ’ ἦν ὁ λόγος,” ἦ δ’ ὅς, “ὦ Κριτία;” </span></i></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">-“Ἧ περὶ μεγίστης,” ἔφη, “καὶ
ὀνομαστοτάτης πασῶν δικαιότατ’ ἂν πράξεως οὔσης, ἣν ἥδε ἡ πόλις ἔπραξε μέν, διὰ
δὲ χρόνον καὶ φθορὰν τῶν ἐργασαμένων οὐ διήρκεσε δεῦρο ὁ λόγος.” </span></i></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">Λέγε ἐξ ἀρχῆς,” ἦ δ’ ὅς, “τι τε καὶ πῶς
καὶ παρὰ τίνων ὡς ἀληθῆ διακηκοὼς ἔλεγεν ὁ Σόλων.” </span></i></p><p><i><span style="font-size: 14.0pt;"><span></span></span></i></p><a name='more'></a><i> </i><p></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">-“Ἒστιν τις κατ’ Αἴγυπτον,” ἦ δ’ ὅς, “ἐν
τῷ Δέλτα, περὶ ὃν κατὰ κορυφὴν σχίζεται τὸ τοῦ Νείλου ῥεῦμα Σαϊτικὸς
ἐπικαλούμενος νομός, τούτου δὲ τοῦ νομοῦ μεγίστη πόλις Σάις-- ὅθεν δὴ καὶ
Ἄμασις ἦν ὁ βασιλεύς—οἷς τῆς πόλεως θεὸς ἀρχηγός τις ἐστιν, Αἰγυπτιστὶ μὲν
τοὔνομα Νηίθ, Ἑλληνιστὶ δε, ὡς ὁ ἐκείνων λόγος, Ἀθηνᾶ: μάλα δὲ φιλαθήναιοι καί
τινα τρόπον οἰκεῖοι τῶνδ’ εἶναί φασιν. οἷ δὴ Σόλων ἔφη πορευθεὶς σφόδρα τε
γενέσθαι παρ’ αὐτοῖς ἔντιμος, καὶ δὴ καὶ τὰ παλαιὰ ἀνερωτῶν ποτε τοὺς μάλιστα
περὶ ταῦτα τῶν ἱερέων ἐμπείρους, σχεδὸν οὔτε αὑτὸν οὔτε ἄλλον Ἕλληνα οὐδένα
οὐδὲν ὡς ἔπος εἰπεῖν εἰδότα περὶ τῶν τοιούτων ἀνευρεῖν. καί ποτε προαγαγεῖν
βουληθεὶς αὐτοὺς περὶ τῶν ἀρχαίων εἰς λόγους, τῶν τῇδε τὰ ἀρχαιότατα λέγειν ἐπιχειρεῖν,
περὶ Φορωνέως τε τοῦ πρώτου λεχθέντος καὶ Νιόβης, καὶ μετὰ τὸν κατακλυσμὸν αὖ
περὶ Δευκαλίωνος καὶ Πύρρας ὡς διεγένοντο μυθολογεῖν, καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν
γενεαλογεῖν, καὶ τὰ τῶν ἐτῶν ὅσα ἦν οἷς ἔλεγεν πειρᾶσθαι διαμνημονεύων τοὺς
χρόνους ἀριθμεῖν: καί τινα εἰπεῖν τῶν ἱερέων εὖ μάλα παλαιόν:</span></i></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">- Ὦ Σόλων, Σόλων, Ἕλληνες ἀεὶ παῖδές ἐστε,
γέρων δὲ Ἕλλην οὐκ ἔστιν.” </span></i></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">-Άκούσας οὖν, “πῶς τί τοῦτο λέγεις;” φάναι.
</span></i></p>
<p><i><span style="font-size: 14.0pt;">-“Νέοι ἐστέ,” εἰπεῖν, “τὰς ψυχὰς πάντες:
οὐδεμίαν γὰρ ἐν αὐταῖς ἔχετε δι’ ἀρχαίαν ἀκοὴν παλαιὰν δόξαν οὐδὲ μάθημα χρόνῳ
πολιὸν οὐδέν. Τὸ δὲ τούτων αἴτιον τόδε. πολλαὶ κατὰ πολλὰ φθοραὶ γεγόνασιν
ἀνθρώπων καὶ ἔσονται, πυρὶ μὲν καὶ ὕδατι μέγισται, μυρίοις δὲ ἄλλοις ἕτεραι
βραχύτεραι. τὸ γὰρ οὖν καί παρ’ ὑμῖν λεγόμενον, ὥς ποτε Φαέθων Ἡλίου παῖς τὸ
τοῦ πατρὸς ἅρμα ζεύξας διὰ τὸ μὴ δυνατὸς εἶναι κατὰ τὴν τοῦ πατρός ὁδὸν
ἐλαύνειν τά τ’ ἐπὶ γῆς συνέκαυσεν καὶ αὐτὸς κεραυνωθεὶς διεφθάρη, τοῦτο μύθου
μὲν σχῆμα ἔχον λέγεται, τὸ δὲ ἀληθές ἐστι τῶν περὶ γῆν κατ’ οὐρανὸν ἰόντων
παράλλαξις καὶ διὰ μακρῶν χρόνων γιγνομένη ταῶν ἐπὶ γῆς πυρὶ πολλῷ φθορά. τότε
οὖν ὅσοι κατ’ ὄρη καὶ ἐν ὑψηλοῖς τόποις καὶ ἐν ξηροῖς οἰκοῦσιν μᾶλλον
διόλλυνται τῶν ποταμοῖς καὶ θαλάττῃ προσοικούντων: ἡμῖν δὲ ὁ Νεῖλος εἴς τε
τἆλλα σωτὴρ καὶ τότε ἐκ ταύτης τῆς ἀπορίας σῴζει λυόμενος. ὅταν δ’ αὖ θεοὶ τὴν
γῆν ὕδασιν καθαίροντες κατακλύζωσιν, οἱ μὲν ἐν τοῖς ὄρεσιν διασῴζονται βουκόλοι
νομῆς τε, οἱ δ’ ἐν ταῖς παρ’ ὑμῖν πόλεσιν εἰς τὴν θάλατταν ὑπὸ τῶν ποταμῶν
φέρονται: κατὰ δὲ τήνδε χώραν οὔτε τότε οὔτε ἄλλοτε ἄνωθεν ἐπὶ τὰς ἀρούρας ὕδωρ
ἐπιρρεῖ, τὸ δ’ ἐναντίον κάτωθεν πᾶν ἐπανιέναι πέφυκεν. ὅθεν καὶ δι’ ἅς αἰτίας
τἀνθάδε σῴζόμενα λέγεται παλαιότατα: τὸ δὲ ἀληθές, ἐν πᾶσιν τοῖς τόποις ὅπου μὴ
χειμὼν ἐξαίσιος ἢ καῦμα ἀπείργει, πλέον, τοτὲ δὲ ἔλαττον ἀεὶ γένος ἐστὶν
ἀνθρώπων. ὅσα δὲ ἢ παρ’ ὑμῖν ἢ τῇδε ἢ καὶ κατ’ ἄλλον τόπον ὦν ἀκοῇ ἴσμεν, εἴ
πού τι καλὸν ῂ μέγα γέγονεν ἢ καί τινα διαφοράν ἄλλην ἔχον, πάντα γεγραμμένα ἐκ
παλαιοῦ τῇδ’ ἐστὶν ἐν τοῖς ἱεροῖς καὶ σεσωσμένα: τὰ δὲ παρ’ ὑμῖν καὶ τοῖς
ἄλλοις ἄρτι κατεσκευασμένα ἑκάστοτε τυγχάνει γράμμασι καὶ ἅπασιν ὁπόσων πόλεις
δέονται, καὶ πάλιν δι’ εἰωθότων ἐτῶν ὥσπερ νόσημα ἥκει φερόμενον αὐτοῖς ῥεῦμα
οὐράνιον καὶ τοὺς ἀγραμμάτους τε καὶ ἀμούσους ἔλιπεν ὑμῶν, ὥστε πάλιν ἐξ ἀρχῆς
οἷον νέοι γίγνεσθε, οὐδὲν εἰδότες οὔτε τῶν τῇδε οὔτε τῶν παρ’ ὑμῖν, ὅσα ἦν ἐν
τοῖς παλαιοῖς χρόνοις. τὰ γοῦν νυνδὴ γενεαλογηθέντα, ὦ Σόλων, περὶ τῶν παρ’
ὑμῖν ἅ διῆλθες, παίδων βραχύ τι διαφέρει μύθων, οἵ πρῶτον μὲν ἕνα γῆς
κατακλυσμὸν μέμνησθε πολλῶν ἔμπροσθεν γεγονότων, ἔτι δὲ τὸ κάλλιστον καὶ
ἄριστον γένος ἐπ’ ἀνθρώπους ἐν τῇ χώρᾳ παρ’ ὑμῖν οὐκ ἴστε γεγονός, ἐξ ὧν σύ τε
καὶ πᾶσα ἡ πόλις ἔστιν τὰ νῦν” πόλις ἔστιν τὰ νῦν ὑμῶν, περιλειφθέντος ποτὲ
σπέρματος βραχέος, ἀλλ' ὑμᾶς λέληθεν διὰ τὸ τοὺς περιγενομένους ἐπὶ πολλὰς
γενεὰς γράμμασιν τελευτᾶν ἀφώνους. ἦν γὰρ δή ποτε, ὦ Σόλων, ὑπὲρ τὴν μεγίστην
φθορὰν ὕδασιν ἡ νῦν Ἀθηναίων οὖσα πόλις ἀρίστη πρός τε τὸν πόλεμον καὶ κατὰ
πάντα εὐνομωτάτη διαφερόντως: ᾗ κάλλιστα ἔργα καὶ πολιτεῖαι γενέσθαι λέγονται
κάλλισται πασῶν ὁπόσων ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἡμεῖς ἀκοὴν παρεδεξάμεθα.’ ἀκούσας οὖν ὁ
Σόλων ἔφη θαυμάσαι καὶ πᾶσαν προθυμίαν σχεῖν δεόμενος τῶν ἱερέων πάντα δι'
ἀκριβείας οἱ τὰ περὶ τῶν πάλαι πολιτῶν ἑξῆς διελθεῖν. τὸν οὖν ἱερέα φάναι:
‘φθόνος οὐδείς, ὦ Σόλων, ἀλλὰ σοῦ τε ἕνεκα ἐρῶ καὶ τῆς πόλεως ὑμῶν, μάλιστα δὲ
τῆς θεοῦ χάριν, ἣ τήν τε ὑμετέραν καὶ τήνδε ἔλαχεν καὶ ἔθρεψεν καὶ ἐπαίδευσεν,
προτέραν μὲν τὴν παρ' ὑμῖν ἔτεσιν χιλίοις, ἐκ Γῆς τε καὶ Ἡφαίστου τὸ σπέρμα
παραλαβοῦσα ὑμῶν, τήνδε δὲ ὑστέραν. τῆς δὲ ἐνθάδε διακοσμήσεως παρ' ἡμῖν ἐν
τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν ὀκτακισχιλίων ἐτῶν ἀριθμὸς γέγραπται. περὶ δὴ τῶν
ἐνακισχίλια γεγονότων ἔτη πολιτῶν σοι δηλώσω διὰ βραχέων νόμους, καὶ τῶν ἔργων
αὐτοῖς ὃ κάλλιστον ἐπράχθη: τὸ δ' ἀκριβὲς περὶ πάντων ἐφεξῆς εἰς αὖθις κατὰ
σχολὴν αὐτὰ τὰ γράμματα λαβόντες διέξιμεν. </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">ΚΡΙΤΙΑΣ
: Θα σας διηγηθώ αυτήν την παλιά ιστορία όπως την άκουσα από άνθρωπο ήδη πολύ
ηλικιωμένο. Ο Κριτίας θα ήταν τότε, όπως έλεγε, κοντά στα ενενήντα, και εγώ το
πολύ δέκα. Γιορτάζαμε τα Απατούρια<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span></span></span></a>, ήταν μάλιστα η Κουρεώτιδα
ημέρα. Για εμάς τα παιδιά, έγιναν και τότε οι συνηθισμένες, εορταστικές εκδηλώσεις
και οι γονείς μας αθλοθέτησαν βραβεία απαγγελίας. Ακούστηκαν πολλά ποιήματα
διαφόρων ποιητών και, καθώς εκείνη την εποχή τα ποιήματα του Σόλωνα ήταν ακόμη
πρόσφατα, πολλά παιδιά τα διαλέξαμε για να τα τραγουδήσουμε. Τότε κάποιος
συγγενής μας, είτε γιατί όντως πίστευε, είτε γιατί ήθελε να ευχαριστήσει τον
Κριτία, είπε ότι κατά την γνώμη του, ο Σόλων δεν ήταν μόνον ο πιο σοφός
άνθρωπος αλλά και στην ποίηση το πιο ελεύθερο πνεύμα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Το
θυμάμαι σαν να ’ναι τώρα. Ο γέροντας ευχαριστήθηκε πολύ, χαμογέλασε και είπε: “
Θα ήταν πράγματι, Αμύνανδρε, αν είχε αφοσιωθεί στην ποίηση όπως οι άλλοι και
δεν την είχε απλώς πάρεργο. Αν μάλιστα είχε κατορθώσει να ολοκληρώσει την
ιστορία που έμαθε στην Αίγυπτο και δεν είχε αναγκαστεί να την παραμελήσει λόγω
των εξεγέρσεων και των άλλων δεινών που βρήκε εδώ με την επιστροφή του, τότε
νομίζω πως ούτε ο Ησίοδος ούτε ο Όμηρος ούτε κανένας άλλος ποιητής θα τον είχε
ποτέ ξεπεράσει.”</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“Τι
έλεγε αυτή η ιστορία;” ρώτησε ο Αμύνανδρος.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“
Έλεγε για το μεγαλύτερο κατόρθωμα της πόλης μας” απάντησε ο Κριτίας, “ ένα
κατόρθωμα που θα άξιζε να είναι και το πιο ονομαστό. Δυστυχώς όμως, με το
πέρασμα του χρόνου και τον θάνατο των πρωταγωνιστών του δεν έφθασε ως εμάς”.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“Πάρε
τα πράγματα από την αρχή”, επέμεινε ο Αμύνανδρος, “και πες μας τι ήταν, πώς
έγινε και από ποιους το άκουσε ως αληθινή ιστορία ο Σόλων και το μετέφερε”.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“Στην
Αίγυπτο”, άρχισε ο Κριτίας, “ στο Δέλτα που δημιουργεί στις εκβολές του ο
Νείλος, υπάρχει μια επαρχία που ονομάζεται Σαϊτική. Η μεγαλύτερη πόλη της
επαρχίας είναι η Σάις, απ’ όπου κατάγεται και ο βασιλιάς Άμασις. Προστάτιδα της
πόλης είναι μια θεά που ονομάζεται στα αιγυπτιακά Νηίθ και στα ελληνικά, όπως
λένε οι ντόπιοι, θεά Αθηνά. Και αυτό τους κάνει να αγαπούν πολύ τους Αθηναίους
και να ισχυρίζονται πως είναι κατά κάποιον τρόπο συγγενείς τους. Διηγήθηκε
λοιπόν ο Σόλων, ότι όταν έφθασε εκεί, έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές και,
ρωτώντας κάποτε τους σοφούς ιερείς για τα παλιά χρόνια, συνειδητοποίησε ότι
ούτε ο ίδιος ούτε κανείς άλλος Έλληνας είχε την παραμικρή ιδέα γι’ αυτά. Θέλοντας
λοιπόν να τους παρακινήσει να μιλήσουν για τους αρχαίους καιρούς, επιχείρησε να
τους πει για όσα εμείς εδώ θεωρούμε παλιά, για τον Φορωνέα, που τον θεωρούμε
πρώτο άνθρωπο, και για την Νιόβη, πώς ο Δευκαλίων και η Πύρρα επέζησαν μετά τον
κατακλυσμό, ποια ήταν η γενεαλογία των απογόνων τους. Προσπαθούσε τέλος
μετρώντας τις γενιές να υπολογίσει πόσα χρόνια είχαν περάσει από τότε.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Κάποιος
όμως από τους ιερείς, πάρα πολύ γέρος, τον διέκοψε και του είπε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“Ω
Σόλων, Σόλων, εσείς οι Έλληνες είστε πάντοτε παιδιά. Έλληνας γέρος δεν υπήρξε
ποτέ”.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“Τι
εννοείς;” ρώτησε ο Σόλων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“Είστε
όλοι νέοι στην ψυχή”, του απάντησε. “Γιατί η ψυχή σας δεν κρατά καμία από τις
παλιές δοξασίες της παράδοσης ούτε από τις πανάρχαιες γνώσεις. [Αυτό γίνεται δυστυχώς,
και σήμερα]. Και η αιτία είναι η εξής: στους ανθρώπους τυχαίνουν και θα
εξακολουθήσουν πράγματι να τυχαίνουν πολλές και διάφορες καταστροφές: οι
μεγαλύτερες γίνονται από νερό και από φωτιά, μικρότερες όμως προκαλούνται και
από χιλιάδες άλλους παράγοντες. Έτσι αυτό που και εσείς λέτε στα μέρη σας, ότι
ο Φαέθων, ο γυιος του Ήλιου, έζεψε κάποτε το άρμα του πατέρα του αλλά, μην
μπορώντας να το οδηγήσει στην πατρική διαδρομή, πυρπόλησε τα πάντα στην Γη και
ο ίδιος κεραυνοβολήθηκε, αυτό λοιπόν λέγεται με την μορφή του μύθου, η αληθινή
του όμως σημασία είναι ότι τα σώματα που περιφέρονται στον ουρανό γύρω από την
Γη παρεκκλίνουν από την τροχιά τους με την πάροδο πολλών χρόνων και
καταστρέφουν με φωτιά τα πάντα επάνω στην Γη. Η καταστροφή είναι μεγαλύτερη γι’
αυτούς που κατοικούν στα βουνά, σε τόπους ψηλούς και ξερούς, συγκριτικά με
αυτούς που κατοικούν κοντά σε ποταμούς και θάλασσες. Εμάς και σε αυτήν όπως και
σε τόσες άλλες δύσκολες περιστάσεις μάς σώζει ο Νείλος πλημμυρίζοντας. Όταν
πάλι οι θεοί προκαλούν κατακλυσμούς για να εξαγνίσουν την Γη, εκείνοι που
διασώζονται είναι οι ορεσίβιοι, οι βοσκοί και οι κτηνοτρόφοι, ενώ όσοι
κατοικούν σε πόλεις σαν τις δικές σας παρασύρονται από τα ποτάμια στην θάλασσα.
Στην δική μας όμως χώρα τα νερά δεν πέφτουν ούτε έπεφταν ποτέ στις πεδιάδες από
ψηλά, αλλά αντίθετα αναβρύζουν πάντοτε από κάτω. Να λοιπόν γιατί οι παραδόσεις
που διατηρούνται εδώ είναι οι πιο παλιές.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Η
αλήθεια πάντως είναι ότι σε όλες τις περιοχές, εκτός ίσως από εκείνες όπου το
υπερβολικό κρύο ή ο καύσωνας το απαγορεύει, το ανθρώπινο γένος λίγο ή πολύ
πάντοτε επιβιώνει. Εμείς λοιπόν ό,τι ωραίο, σπουδαίο ή αξιοπερίεργο ακούμε πως
συνέβη είτε στην χώρα σας είτε εδώ ή οπουδήποτε αλλού το καταγράφουμε από πάρα
πολύ παλιά στους ναούς μας και το διασώζουμε. Αντίθετα στην δική σας περίπτωση
και σε άλλες ανάλογες, κάθε φορά που πάει να τακτοποιηθεί το πρόβλημα της
καταγραφής και όλα όσα είναι απαραίτητα για την ζωή των πόλεων, πέφτουν επάνω
σας οι καταιγίδες του ουρανού, σαν επιδημία που επανέρχεται πάλι και πάλι σε
τακτά χρονικά διαστήματα, και σας αφήνουν μόνο με τους αγράμματους και τους
ακαλλιέργητους. Κι έτσι ξεκινάτε πάλι από την αρχή, σαν να ξανανιώνετε, χωρίς
να ξέρετε όσα έγιναν παλαιότερα εδώ ή στην χώρα σας. Όσα λοιπόν μόλις μας
διηγήθηκες, Σόλων, οι δικές σας γενεαλογίες, δεν είναι παρά παιδικά παραμύθια.
Θυμάστε μόνον έναν κατακλυσμό, ενώ έγιναν πολλοί στο παρελθόν (έγιναν ο
κατακλυσμός του Ωγύγη και του Δαρδάνου). Και δεν ξέρετε ακόμη ότι στην χώρα σας
έζησε κάποτε το ωραιότερο και τελειότερο γένος ανθρώπων. Από το γένος αυτό
προέρχεσαι εσύ και η πόλη σου, από το λίγο σπέρμα που διασώθηκε, αλλά εσείς δεν
γνωρίζετε τίποτε γι’ αυτό, γιατί από τους επιζώντες πολλές γενιές χάθηκαν χωρίς
να αφήσουν πίσω τους γραφές. Πραγματικά, Σόλων, πριν από τον πιο μεγάλο
κατακλυσμό υπήρξε μια εποχή που η πόλη των σημερινών Αθηναίων ήταν η πρώτη στον
πόλεμο αλλά και η πόλη με την καλύτερη νομοθεσία. Για τα επιτεύγματα και το
πολίτευμά της λέγεται πως ήταν ό,τι καλύτερο ακούστηκε ποτέ στην οικουμένη και
έφθασε ως εμάς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Όταν
τα άκουσε αυτά ο Σόλων, μας έλεγε πως εντυπωσιάστηκε τόσο ώστε παρακάλεσε τους
ιερείς να του διηγηθούν με κάθε λεπτομέρεια τα πάντα για τους παλιούς
συμπολίτες μας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Και
ο ίδιος ιερέας αποκρίθηκε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-right: 18.4pt; tab-stops: 2.0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">“Ευχαρίστως
θα τα πω, Σόλων, για χάρη σου, για χάρη της πόλης σου, αλλά κυρίως για να
τιμήσω την προστάτιδα θεά που ανέθρεψε και εκπαίδευσε τόσο την δική σας όσο και
την δική μας πόλη - πρώτα την <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δική σας,
παραλαμβάνοντας το σπέρμα σας από την Γη και τον θεό Ήφαιστο, και χίλια χρόνια
μετά αυτήν εδώ την πόλη. Οι ιερές γραφές αναφέρουν ότι οι δικοί μας θεσμοί
έχουν ζωή οχτώ χιλιάδων χρόνων. Θα σου μιλήσω επομένως για τους συμπολίτες σου
που έζησαν πριν από εννέα χιλιάδες χρόνια. Θα αναφέρω σύντομα τους νόμους τους
και θα επιμείνω στο μεγαλύτερό τους κατόρθωμα. Τις λεπτομέρειες όλων αυτών θα
τις δούμε αργότερα με την ησυχία μας, έχοντας μπροστά μας τα ίδια, παλιά
κείμενα…</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Τι άλλο θα μπορούσαμε να σας δώσουμε σαν απόδειξη της
ελληνικότητας των, παντός είδους, γνώσεων; </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Άλλωστε οι αναφορές μας δεν θα σταματήσουν σε αυτά τα
δύο άρθρα δηλαδή της ελληνικής δημιουργίας του ζωδιακού κύκλου και της
ελληνικότητας της αστρολογίας. Θα αισθανθούμε, πιστέψτε μας, ευτυχείς αν και
εσείς αποφασίσετε να διαβάσετε κάποιο από τα βιβλία της αρχαίας, ελληνικής
γραμματείας μας ώστε να κάνετε τις δικές σας ανακαλύψεις</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Έρρωσθε!!! </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Ευγενία Σούρδη</span></p><div style="mso-element: footnote-list;"><hr align="left" size="1" width="33%" />
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span></span></span></a> <span style="font-size: 10.0pt;">Ο <b>Διόδωρος Σικελιώτης</b> ήταν αρχαίος Έλληνας
ιστορικός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στον </span><a href="https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CE%B3%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF&action=edit&redlink=1" title="Αγύριο (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span style="font-size: 10.0pt;">Αγύριο</span></a><span style="font-size: 10.0pt;"> (Agira) της </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B1" title="Σικελία"><span style="font-size: 10.0pt;">Σικελίας</span></a><span style="font-size: 10.0pt;"> γύρω στο 80 π.Χ. και πέθανε γύρω στο 20 π.Χ. Οι
περισσότερες πληροφορίες που έχουμε γι' αυτόν προέρχονται από το ίδιο το έργο
του, την </span><a href="https://el.wikisource.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7" title="s:Ιστορική Βιβλιοθήκη"><i><span style="font-size: 10.0pt;">Ιστορική
Βιβλιοθήκη</span></i></a><span style="font-size: 10.0pt;">, το οποίο έγραψε
κατόπιν παραγγελίας των Ρωμαίων, όπως μας πληροφορεί στην εισαγωγή του:</span></p>
<p><span style="font-size: 10.0pt;">«Ἀ<i>φορμῇ δὲ πρὸς τὴν ἐπιβολὴν ταύτην
ἐχρησάμεθα μάλιστα μὲν τῇ πρὸς τὴν πραγματείαν ἐπιθυμίᾳ... ἔπειτα καὶ τῇ ἐν
Ῥώμῃ χορηγίᾳ τῶν πρὸς τὴν ὑποκείμενη ὑπόθεσιν ἀνηκόντων».</i></span></p>
<p><span style="font-size: 10.0pt;">Επίσης υπάρχει μια αναφορά του </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%82" title="Ιερώνυμος"><span style="font-size: 10.0pt;">Ιερωνύμου</span></a><span style="font-size: 10.0pt;">, ότι ο Διόδωρος ήταν "επιφανής συγγραφεύς της
Ελληνικής Ιστορίας". </span></p>
<p class="MsoFootnoteText"> </p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span></span></span></a> <span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Η <b>Θάλασσα</b> κατά την </span><span style="color: black;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%9C%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1" title="Ελληνική Μυθολογία"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Ελληνική
Μυθολογία</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ήταν η
ιδεατή, ανθρωπόμορφη θεότητα της έννοιας του αλμυρού υγρού στοιχείου και
προστάτιδα αυτού. Κατ' άλλους εθεωρείτο κόρη της </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%AF%CE%B1_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Γαία (μυθολογία)"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Γαίας</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> και μόνον <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτής που κατά τον ίδιο τρόπο, δηλαδή μόνον από
τις δημιουργικές δυνάμεις που κληρονόμησε από το </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AC%CE%BF%CF%82_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Χάος (μυθολογία)"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Χάος</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">, και χωρίς την βοήθεια του Έρωτος,
κυοφόρησε τον </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Ουρανός (μυθολογία)"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Ουρανό</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> και τα Όρη. Κατ΄ άλλες μυθολογικές
παραδόσεις η Θάλασσα ήταν κόρη του </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CE%B8%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Αιθέρας (μυθολογία)"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Αιθέρα</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> και της </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Ημέρα (μυθολογία)"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Ημέρας</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">, μητέρα των Ροδίων, των </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B5%CE%BB%CF%87%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%82" title="Τελχίνες"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Τελχινών</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> καθώς και της </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Αφροδίτη (μυθολογία)"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">θεάς Αφροδίτης</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">.</span></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span></span></span></a> <span style="font-size: 10.0pt;">Ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαίους φιλοσόφους,
Κύπριος την καταγωγή, από την πόλη του Κιτίου, που έζησε, έδρασε και σταδιοδρόμησε
στην Αθήνα όπου και ίδρυσε την περίφημη Στωική Σχολή και θεμελίωσε την στωική
φιλοσοφία. Γεννήθηκε στο Κίτιον περί το 335 π.Χ. και πέθανε στην Αθήνα το 263
π.Χ. </span></p>
<p class="MsoFootnoteText"> </p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span></span></span></a><i>Ιστορική βιβλιοθήκη</i>, Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλίον Ε΄, κεφ. 81.<a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: EN-US;"> <span lang="EN-US"></span></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Πάριο</span></i><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;"> </span></i><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Χρονικό</span></i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">, </span><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-AU;">IG</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">,
</span><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-AU;">XII</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">,5 [</span><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-AU;">Cyclades</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">],</span><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-AU;">document
444, 4 , 6b – 8a. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;"></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> <span class="reference-text">Αυγουστίνου
Ιππώνος, <i>Η Πολιτεία του Θεού</i>, XVIII, 8-10-11</span></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span></span></span></a> <span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Ο Μωυσής, (</span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE_%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1" title="Εβραϊκή γλώσσα"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Εβρ.</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span dir="RTL" lang="HE" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-language: HE;">מֹשֶׁה</span><span dir="LTR"></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span dir="LTR"></span>
Μοσέ’), είναι πρόσωπο της </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%AC_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7" title="Παλαιά Διαθήκη"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Παλαιάς
Διαθήκης</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">, μεσίτης
της διαθήκης του </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%89%CF%83%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82" title="Μωσαϊκός Νόμος"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Νόμου</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">, προφήτης, κριτής, διοικητής. </span>Γεννήθηκε
στις 7 <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C_%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF" title="Εβραϊκό ημερολόγιο">Αδάρ</a> του έτους 1593 π.Χ και απεβίωσε στις 7 <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C_%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF" title="Εβραϊκό ημερολόγιο">Αδάρ</a> του έτους 1473 π.Χ. (<cite><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">users.sch.gr. )</span></cite><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%89%CF%85%CF%83%CE%AE%CF%82#cite_note-11"><sup>[</sup></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span></span></span></a> <i><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Τίμαιος</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">, Πλάτωνος 21</span><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-AU;">b</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> – 24</span><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-AU;">a</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">.</span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="http://ferolvios.blogspot.com/2023/06/blog-post_5.html#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span></span></span></a> Αρχαία
δημοτελής ιωνικοαττική (Ιώνων και Αθηναίων) φρατρική εορτή, κοινωνικού και
θρησκευτικού χαρακτήρα που καθιερώθηκε με αφορμή την εγγραφή των αγοριών και
των κοριτσιών που γςννήθηκαν από ελεύθερους γονείς στους φρατορικούς καταλόγους
των πατέρων τους. (Λεξικό τελετών, εορτών και αγώνων των Αρχαίων Ελλήνων,
Λάμπρος Σ. Βρεττός, Εκδόσεις Κονιδάρη, Αθήνα, 1999.</p>
</div>
</div><p></p>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span></span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-14837017430806009782023-06-01T12:02:00.001+03:002023-06-01T12:02:16.312+03:00Πώς χτίστηκε ο Παρθενώνας. Πώς ανέβαζαν μάρμαρα 10 τόνων, σε 15 μέτρα ύψος, σε 20 λεπτά!<p><strong></strong></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGFMrmJ91EEMRxqGJhTsx22bsVdli4Gv7pebEZsrrs8OHITxKpV_7JqRfUH9bJZLOl-T0EqWXsMmtZ_5IWVuDY-uxX2wzzcyw-K269gPJa-1gRXjc0EG6szB_zJaoVEUQCP6XIe2_IqXrP-5cVMvSuiBQyqASXaKImH7qFODtS8q6niIRuL4YVstYB2w/s758/pos-chtistike-o-parthenonas-758x396.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="396" data-original-width="758" height="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGFMrmJ91EEMRxqGJhTsx22bsVdli4Gv7pebEZsrrs8OHITxKpV_7JqRfUH9bJZLOl-T0EqWXsMmtZ_5IWVuDY-uxX2wzzcyw-K269gPJa-1gRXjc0EG6szB_zJaoVEUQCP6XIe2_IqXrP-5cVMvSuiBQyqASXaKImH7qFODtS8q6niIRuL4YVstYB2w/s320/pos-chtistike-o-parthenonas-758x396.jpg" width="320" /></a></strong></div><p></p><p><strong>Η οικοδόμηση του Παρθενώνα ήταν ένα τεχνολογικά καινοτόμο και, φυσικά, εξαιρετικά δύσκολο έργο για τους αρχαίους Έλληνες.</strong>
</p><div class="content"><div class="moz-reader-content reader-show-element"><div class="page" id="readability-page-1"><div itemprop="articleBody"><p>Κατάφεραν με την τεχνολογία τους να εξορύξουν, να μεταφέρουν και να
ανεβάσουν τεράστιες ποσότητες μαρμάρου από την Πεντέλη, στον βράχο της
Ακρόπολης.</p>
<p>Στα έργα της Ακρόπολης εργάστηκαν ελεύθεροι πολίτες, άποικοι, δούλοι και μαρμαράδες από την Πάρο, τη Νάξο και τη Μικρά Ασία.</p>
<p><img alt="" class="moz-reader-block-img" height="506" src="https://fresh-news.eu/wp-content/uploads/2022/07/pos-chtistike-o-parthenonas-1.jpg" width="696" /></p>
<p><strong>Η Αθήνα έγινε εργοτάξιο</strong></p>
<p>Χιλιάδες τεχνίτες έχτισαν τον Παρθενώνα σε χρόνο ρεκόρ. Το 447 π.Χ.,
κατά τη «Χρυσή Εποχή του Περικλή», ξεκίνησε η κατασκευή του Παρθενώνα,
του μεγαλύτερου κτιρίου της Ακρόπολης.</p>
<p>Η κατασκευή έγινε από τους αρχιτέκτονες Ικτίνο και Καλλικράτη, ενώ
καθήκοντα γενικού διαχειριστή είχε ο Φειδίας. Η Αθήνα μετατράπηκε σε
εργοτάξιο. Για την κατασκευή του Παρθενώνα εργάστηκαν χρυσοχόοι,
χαλκουργοί, μαρμαρογλύπτες, ξυλουργοί, σχοινουργοί και ιδιοκτήτες
βοδιών. Λέγεται ότι ανάμεσα στους χιλιάδες εργάτες ήταν και ο Αθηναίος
φιλόσοφος Σωκράτης, ο οποίος ήταν λιθοξόος. Τα έργα ολοκληρώθηκαν μέσα
σε 8 χρόνια.</p>
<p><strong>«Οδός Λιθαγωγίας»: Ο δρόμος από το λατομείο της Πεντέλης προς την Ακρόπολη</strong></p>
<p><img alt="" class="moz-reader-block-img" height="493" src="https://fresh-news.eu/wp-content/uploads/2022/07/pos-chtistike-o-parthenonas-2.jpg" width="800" /></p>
<p>Τουλάχιστον 20 χιλιάδες τόνοι πεντελικού μαρμάρου χρησιμοποιήθηκαν
για την κατασκευή του Παρθενώνα. Για να μεταφέρουν τα μάρμαρα οι αρχαίοι
τεχνίτες έχτισαν την «οδό Λιθαγωγίας».</p>
<p>Ο δρόμος ξεκινούσε από το λατομείο στο σπήλαιο του Νταβέλη στην Πεντέλη και κατέληγε στη νότια πλευρά της Ακρόπολης.</p>
<p>Το ταξίδι κρατούσε περίπου 6 ώρες. Υπολογίζεται ότι υπήρχαν περίπου 20 βαγόνια που κάλυπταν το δρομολόγιο δέκα φορές την ημέρα.</p>
<p>Ο συντονισμός ήταν περίπλοκος και άψογος, καθώς όλα έπρεπε να φτάσουν
στο εργοτάξιο της Ακρόπολης την κατάλληλη στιγμή και όχι νωρίτερα για
να αποφευχθεί ο συνωστισμός. Όταν έφταναν τα μάρμαρα, οι εργάτες έπρεπε
να τα σηκώσουν στον ιερό βράχο.</p><p><span></span></p><a name='more'></a> <p></p>
<p>Τους ήταν αδύνατο να το κάνουν μόνο με τη σωματική τους δύναμη. Χάρη
στις μηχανικές γνώσεις και την εφευρετικότητά τους, ανακάλυψαν τρόπους
ανύψωσης που έμοιαζαν με σύγχρονες μεθόδους.</p>
<p><img alt="" class="moz-reader-block-img" height="596" src="https://fresh-news.eu/wp-content/uploads/2022/07/pos-chtistike-o-parthenonas-3.jpg" width="696" /></p>
<p>Κατασκεύασαν αυτοσχέδιους γερανούς με τεράστιες τροχαλίες στις οποίες
προσαρμόστηκαν τσουλήθρες εκατέρωθεν για να λειτουργήσουν ως αντίβαρα.
Εκτός από αυτή τη μέθοδο, οι τεχνίτες κατασκεύαζαν και ξύλινους
γερανούς.</p>
<p>Οι αρχαιολόγοι υπολογίζουν ότι 8 μεγάλοι γερανοί και άλλοι μικρότεροι
εργάστηκαν γύρω από τον Παρθενώνα, κυρίως μέσα στον υπό κατασκευή ναό.
Εκμεταλλευόμενοι τις αρχές και τους νόμους της φυσικής χρησιμοποίησαν
κατάλληλους μοχλούς και τροχαλίες που πολλαπλασίαζαν τη στιγμή της
δύναμης.</p>
<p>Ήταν τόσο καλοφτιαγμένα που μπορούσαν να σηκώσουν ένα μάρμαρο δέκα τόνων σε ύψος 15 μέτρων σε είκοσι λεπτά.</p>
<p>Παρόμοιες τεχνικές συσκευές χρησιμοποιήθηκαν στην αποκατάσταση του
Παρθενώνα το 1984. Από το 2017 στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου στεγάζεται ο
γερανός, ο οποίος κατασκευάστηκε στη Γαλλία και εξυπηρετούσε τις
εργασίες αποκατάστασης συνεχώς για 33 χρόνια.</p>
<p>Πρόκειται για μια ιστορική μηχανή στην κατασκευή της οποίας
συμμετείχε και ο αρχιτέκτονας και αναστηλωτής του Παρθενώνα Μανώλης
Κορρές. Ο ιστορικός γερανός του Παρθενώνα εκτίθεται στο μουσείο του
Λαυρίου για εκπαιδευτικούς σκοπούς.</p>
<p><strong>Δείτε παρακάτω το βίντεο συναρμολόγησης γερανού στο τεχνολογικό πάρκο Λαυρίου</strong></p><p><strong><a href="https://www.youtube.com/watch?v=XCN_kLqY5zc&t=114s">https://www.youtube.com/watch?v=XCN_kLqY5zc&t=114s</a> </strong></p><p><strong><a href="https://www.youtube.com/watch?v=toLoa_pn6eo&t=9s">https://www.youtube.com/watch?v=toLoa_pn6eo&t=9s</a> </strong></p>
<div data-g1-fluid-height="372" data-g1-fluid-width="662" id="g1-fluid-wrapper-counter-1">
<p>
</p>
</div>
<div data-g1-fluid-height="372" data-g1-fluid-width="662" id="g1-fluid-wrapper-counter-2">
<p>
</p>
</div>
<div data-g1-fluid-height="372" data-g1-fluid-width="662" id="g1-fluid-wrapper-counter-3">
<p>
</p>
</div>
<p>Πηγή: greecehighdefinition</p>
</div></div></div>
</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-27895297090111288272023-05-26T09:47:00.002+03:002023-05-26T09:47:44.761+03:00 Το ήθος των Αρκάδων και ο Ολυμπισμός των Λυκαίων αγώνων <br /><div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieHAFYZxVxyIBTZwKRjY0u1MDjJmquUXytyYpSTW9m5ihb8xwubrrqNsMiVgicdRQbjDV0j6AwgHcumGtFypSAYyO4a76nlIgSO_ZdUfKlP6umjIoiHDG8HXdWFHe8iT-TJmcakr5tWw/s1600/maxresdefault.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieHAFYZxVxyIBTZwKRjY0u1MDjJmquUXytyYpSTW9m5ihb8xwubrrqNsMiVgicdRQbjDV0j6AwgHcumGtFypSAYyO4a76nlIgSO_ZdUfKlP6umjIoiHDG8HXdWFHe8iT-TJmcakr5tWw/s640/maxresdefault.jpg" width="640" /></a></div>
Πράγματι μαγεύεται κανείς με την Αρκαδία, όταν του αφηγούνται τους
μύθους της, όταν του μιλούν για την ιστορία της και για τον πολιτισμό
της, όταν αναπνέει επάνω της, όταν γεύεται τους καρπούς των δένδρων της,
όταν λούζεται στα νερά της, ή όταν αφουγκράζεται το χρησμό της Πυθίας. <br />"Aρκαδίην μ' αιτείς; Μέγα μ' αιτείς, ου τη δώσω". <br />Όμως
όταν είσαι γόνος της αρκαδικής γης, τότε στη μαγεία προστίθεται η
υπερηφάνεια και το βάρος μιας δυσβάστακτης κληρονομιάς, που. σου
διατηρεί τη διάθεση να γνωρίσεις περισσότερα και να μιλήσεις γι' αυτή τη
γη. Ένας τόπος διακρίνεται από τα χαρακτηριστικά του φυσικού
περιβάλλοντος, από την συμπεριφορά και τον χαρακτήρα των ανθρώπων που
τον κατοικούν, την κοινωνική τους ζωή και από την προσφορά τους στον
οικουμενικό πολιτισμό. Η παράδοση, οι μύθοι, η ιστορία και ο πολιτισμός
που σε συγκλονίζουν, αναμιγνύονται με την αίσθηση του παρόντος που
νοιώθεις μέσα από την παλλόμενη "άγρια" φύση της Αρκαδίας με τα βουνά
και τις αναρίθμητες βουνοκορφές της, τις πηγές και τα ποτάμια της, τις
κοιλάδες και τα δάση της. Είναι η φύση που έθρεψε και επέδρασε επάνω
στον κοινωνικό Αρκάδα και τον διαμόρφωσε. Πρόκειται για την
αλληλεξάρτηση της φύσης με τον άνθρωπο/άτομο και με τον κοινωνικό
άνθρωπο.<br />
<br />
Αυτή η σχέση γίνεται εμφανής από τα ίχνη του πολιτισμού που θεμελίωσαν
και οικοδόμησαν οι κάτοικοί της αρκαδικής γης, εμποτισμένοι από τις
αναβλύζουσες "θεϊκές" δυνάμεις του τόπου. Παραδόσεις, ιστορικά κείμενα
και κυρίως αρχαιολογικά ευρήματα, ερείπια προϊστορικών και ιστορικών
χρόνων που συναντά κανείς "σπαρμένα" γύρω του και εκείνα που αναμφίβολα
βρίσκονται θαμμένα μέσα στην αρκαδική γη και στις ιδιωτικές συλλογές,
αποδεικνύουν την μοναδικότητα και την ιερότητα του ελληνικού αυτού
τόπου. Το παρελθόν της Αρκαδίας απετέλεσε και αποτελεί υποθήκη για το
μέλλον και όπως είπε σε ομιλία του ο έφορος αρχαιοτήτων Λακωνίας -
Αρκαδίας Σπυρόπουλος: "Η Αρκαδία δεν είναι σημαντική τόσο για την
ιστορία της, αλλά κυρίως για την προϊστορία της",τονίζοντας ταυτόχρονα
και την βραδυπορία της πολιτείας που αφήνει την αρχαιολογική σκαπάνη
μετέωρη. Πράγματι ο πολιτισμός των Αρκάδων είναι τόσο παλιός που
τονίζεται από πολλούς συγγραφείς, παραδόσεις, αφηγήσεις και μύθους. Αυτό
πιστοποιείται και από μία υπέροχη ωδή του Πινδάρου που την αφιερώνει
στον ολυμπιονίκη Θήρωνα (Τύραννο του Aκράγαντα) ο οποίος νίκησε στην
αρματοδρομία το 479π.X. Συγκεκριμένα ο ποιητής κάνει μνεία στην
παλαιότητα της Αρκαδίας και στην πολυδαίδαλη κατασκευή της φύσης του
εδάφους. "... ένθα Λατους ιπποσόα θυγάτηρ δέξατ' ελθόντ' Αρκαδίας από
δειραν και πολυ-γνάμπτων μυχων, ..." <br /><br />Στον πολιτισμό των Αρκάδων
διακρίνει κανείς την πολυπλευρικότητα της ανθρώπινης αντίληψης και
δημιουργίας. Είναι χαρακτηριστική η φήμη του αρκαδικού έθνους μεταξύ των
Ελλήνων, όχι μόνο για την αρετή του, τη φιλοξενία, τη φιλανθρωπία του,
αλλά και για την ευσέβεια προς το θείον. Ο Πολύβιος λέει:"Επειδή δε
κοινή το των Αρκάδων έθνος έχει τινά παρά πασι τοις Έλλησιν επ' αρετή
φήμην, ου μόνον δια την εν τοις ηθεσι και βίοις φιλοξενίαν και
φιλανθρωπίαν, μάλιστα δε διά την εις το θειον ευσέβειαν,..." <br /><br />
Το πρότυπό τους για τον κοινωνικό άνθρωπο που είναι ο "καλός καγαθός",
τους οδηγεί και στην δημιουργία ανάλογων μεταφυσικών μορφών (θεοτήτων). Η
φύση ανθρωποποιείται έτσι, ώστε οι άνθρωποι να έχουν σημεία αναφοράς
και μια κοινή συνείδηση που θα τους άγει σε ενάρετο βίο. Η προσωποποίηση
της φύσης (θείον) σε άϋλα όντα (θεοί) με ανθρώπινες μορφές και
διαφορετικές ιδιότητες και χαρακτήρα, προσδίδει στους θνητούς την
ασφάλεια ότι κάποιοι τους παρακολουθούν και φροντίζουν γι' αυτούς
επαινώντας τους ή ψέγοντάς τους, βοηθώντας ή καταστρέφοντάς τους. Οι
άνθρωποι ποτέ δεν άντεξαν την ιδέα της μοναξιάς τους μέσα στο σύμπαν,
ούτε η δυνατότητα του νου και της λογικής τους δεν τους επέτρεψε να
ξεπεράσουν την ιδέα της μη εξάρτησή τους από κάπου, ούτε έγινε αποδεκτή η
ψυχρή και άψυχη λογική του σύμπαντος. Έτσι οι άνθρωποι θεοποίησαν τα
στοιχεία της φύσης και τα μορφοποίησαν κατ' εικόνα και ομοίωσή τους, μια
και δεν υπήρχε πληρέστερο πρότυπο "όν" σε μορφή, δομή και λειτουργία
από τους ίδιους. Παράλληλα στις θεότητες έδωσαν διαφορετικά
χαρακτηριστικά, ιδιότητες και ρόλους που αντιστοιχούσαν στις βασικές
τους λειτουργίες με το περιβάλλον και στις κοινωνικές τους σχέσεις.
Γιατί έτσι εξασφάλιζαν το άλλοθι που τους δικαιολογούσε την πράξη, και
ότι κάποιος ή κάποιοι τους φρόντιζαν (όπως και σήμερα) , ενώ ταυτόχρονα
δημιουργούσαν κοινή συνείδηση, αξίες και ήθη που προσέδιδαν στη ζωή τους
περιεχόμενο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg983gfPkAEnZ1keIdlEpJKOmckq2aVJBQrPapQmNL05UjYrGWjPHYM6HnzopNmZPHjzMKQ5Oal4v3fNyZJP-42Zti_s6mfRK3uwHPkFZGU2lOQgMwEWSEGic97R_FAYW-iUtZgw1R0Hg/s1600/16508999_1826056214323826_6518488496906246295_n.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="813" data-original-width="564" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg983gfPkAEnZ1keIdlEpJKOmckq2aVJBQrPapQmNL05UjYrGWjPHYM6HnzopNmZPHjzMKQ5Oal4v3fNyZJP-42Zti_s6mfRK3uwHPkFZGU2lOQgMwEWSEGic97R_FAYW-iUtZgw1R0Hg/s400/16508999_1826056214323826_6518488496906246295_n.jpg" width="276" /></a></div>
Οι άνθρωποι έδωσαν στους θεούς τις δικές τους συνήθειες και ανάγκες. Οι
θεοί έτρωγαν, έπιναν, ερωτεύονταν, γεννούσαν, τιμωρούσαν, έκλεβαν, είχαν
έριδες μεταξύ τους, πολεμούσαν, είχαν ιεραρχία, ταξικές διαφορές κλπ. Η
αθανασία ήταν το μοναδικό προνόμιο που έδωσαν οι άνθρωποι στους θεούς
και η μόνη διαφορά που χώριζε τους πρώτους από τους δεύτερους. Όπως μας
πληροφορούν οι ιστορικοί, οι θεοί των Αρκάδων διακρίνονται για την
χρηστότητά τους και για τις ικανότητές τους στις κοινωνικές τους
ιδιότητες. Ο Δίας ήταν ο πολυδιάστατος θεός τους. Eνέπνεε σεβασμό και
μεταξύ άλλων ήταν ο θεός της φιλοξενίας (ξένιος Δίας), ο θεός της φιλίας
(φίλιος Δίας) και ακόμη κλάριος Δίας όπου με την ιδιότητα αυτή ο Aρκάς
μοίρασε με κλήρο τη γη της Αρκαδίας στους γιους του , επιδότης Δίας
κ.λ.π. Ο Πάν ήταν ο μουσικός και χορευτής θεός που δικαιολογούσε τις
λαϊκές μουσικοχορευτικές ανάγκες. Υπάρχουν διάφορες παραδόσεις σχετικά
με την καταγωγή του θεού. Η μία λέει ότι ήταν γιός του Ερμή και μιας από
τις θυγατέρες του Δρύοπος. Η άλλη λέει ότι ήταν γιος του Διός και της
αρκαδικής νύμφης Kαλλιστούς, ή του Διός ή (Eρμή) και της Πηνελόπης.) Οι
Αρκάδες με το χορό και το τραγούδι απάλυναν τον αγροίκο βουκολικό
χαρακτήρα τους, αλλά δημιουργούσαν και κοινωνικές σχέσεις μεταξύ τους
απαραίτητες για την συμβίωση και την κοινωνική τους συνοχή. Ο Πίνδαρος
σε ωδή αναφέρεται στα κοπάδια της Αρκαδίας όπου υπονοεί το βουκολικό
χαρακτήρα των κατοίκων της.<br /> <br />"... Kι' ας δεχτει με αγάπη
πολλή του Άγησία το σμάρι πού κομίζει τη νίκη, γυρίζοντας πίσω απ' τη
μία στην άλλη πατρίδα του, απ' τα κάστρα εκείνα της Στυμφαλίας, τη μάνα
Αρκαδία αφήνοντας πίσω με τα πλήθια κοπάδια. ..." <br /><br />Η αξία των
μουσών ήταν τόσο ψηλά στη συνείδησή τους, που εκτός από το χορό, το
τραγούδι και τη μουσική που διεγείρει το αισθητήριο της ακοής, οι
Αρκάδες, είχαν καθιερώσει την υποχρεωτική διδασκαλία όλων των μουσών
στην εκπαίδευση των νέων. <br /><br />"Mουσικήν γαρ την γε αληθώς μουσικήν πάσι μεν ανθρώποις όφελος ασκείν, Aρκάσι δε και αναγκαίον ". <br /><br />Οι
επιδόσεις των Αρκάδων στα γράμματα και στις τέχνες συνυπάρχουν, θα
έλεγε κανείς, με την πρώτη παρουσία τους στο χώρο. Είναι χαρακτηριστική η
αφήγηση του Διονυσίου του Aλικαρνασσέως που λέει ότι ο Eύανδρος μαζί με
άλλους Αρκάδες μετοίκησε στην Ιταλία εξήντα χρόνια πριν από τον Tρωϊκό
Πόλεμο, μεταφέροντας τη χρήση των ελληνικών γραμμάτων και κάνοντας
γνωστή στην Ιταλία την ενόργανη μουσική, τα τρίγωνα και τη λύρα. Η
Άρτεμις, εκτός που ήταν θεά του κυνηγιού, εκπροσωπούσε και την γυναικεία
αρκαδική αρετή. Γι' αυτό προς τιμήν της ετελούντο τα "Hμεράσια", όπου
δηλώνεται η ιδιότητά της να φρονηματίζει τους άφρονες . Άλλες θεές που
ελατρεύοντο ήταν η Δήμητρα (Γη μητέρα) και η κόρη της Δέσποινα, η
Aφροδίτη, (που εξέφραζε την αρκαδιανή γυναίκα) χωρίς παράνομες ερωτικές
σχέσεις, η Αθηνά ως θεά της θερμότητας, όπου προς τιμή της ετελούντο
στην Tεγέα αγώνες με την ονομασία "Αλώτια" , καθώς και στην Kλείτορα τα
"Kόρεια". Ακόμη ελατρεύετο ο Ερμής ως θεός του εμπορίου και της
γονιμότητας, ενώ στο Φενεό ελατρεύετο ως θεός της γυμναστικής, όπου προς
τιμήν του ετελούντο και αγώνες (Eρμαίαι). Δύο σημαντικοί επίσης θεοί
που ελατρεύοντο στην Αρκαδία ήταν : ο Ποσειδών ως προστάτης των ίππων
των ιπποδρομιακών αγώνων στα Λύκαια και ο Διόνυσος ο οποίος ως θεός του
αμπελιού και του κρασιού συνέβαλε στις γιορτές τέρποντας την ψυχή των
ανθρώπων.<br />
<br />
Οι Αρκάδες, ίσως πριν απ' όλους, συνέλαβαν τις φυσικές, ψυχικές και
πνευματικές παραμέτρους της τρισυπόστατης φύσης του ανθρώπου: σώμα, ψυχή
και πνεύμα, προέβησαν στην οργανωμένη ομαδική ζωή, επινόησαν
πολιτισμικές εκδηλώσεις και καθιέρωσαν συνήθειες σύμφωνα με τη φύση
τους. Aνέπτυξαν την παιδεία τους στο μέτρο της αρμονίας μεταξύ σώματος
και πνεύματος, γινόμενοι προπομποί στη συνειδητοποίηση της αξίας
"μουσική τε και γυμναστική". Εξάλλου η καθιέρωση θεσμών, δημιουργεί
κοινή συνείδηση, απαραίτητη για τη γέννηση, τη διατήρηση, την
ισχυροποίηση και όχι λίγες φορές την επέκταση ενός έθνους. Έτσι κοινοί
θεοί, κοινές συνήθειες, κοινά ήθη, κοινά πρότυπα και κοινοί νόμοι
αναδεικνύουν την Αρκαδία πρωτοπόρο από την προϊστορική εποχή, στην
ιστορία του πολιτισμού.<br />
<br />
Οι Αρκάδες συγκέντρωναν αντιφατικά στοιχεία. Ήταν εύρωστοι, ψηλόσωμοι,
ανδρείοι και άριστοι πολεμιστές. Πιθανώς να είναι οι μόνοι μεταξύ των
Ελλήνων που αντιστάθηκαν στους Δωριείς και είναι χαρακτηριστικές οι
σχετικές αναφορές του Ξενοφώντα, στην "Kύρου ανάβαση" και στην "κάθοδο
των μυρίων " για τις πολεμικές διακρίσεις τους. Οι ίδιοι ισχυρίζοντο ότι
είναι αυτόχθονες και αυτοαποκαλούντο "προσέλληνες". Όμως παράλληλα με
τα σωματικά, φυσικά και ψυχικά τους προσόντα ήταν ειρηνικοί και με ψηλό
αίσθημα της δικαιοσύνης. Ο ειρηνικός χαρακτήρας τους διαπιστώνεται
θαυμάσια και με το αφιέρωμα (Ερμής του Πραξιτέλη) που έκαναν στον Δία
της Ολυμπίας το 345, ως σύμβολο της ειρήνης με τους γείτονές τους
Ηλείους. Eνώ το αίσθημα της δικαιοσύνης πιστοποιείται μέσα από τους
περιζήτητους νομοθέτες της Mαντίνειας, μεταξύ των οποίων ήταν και ο
παγκρατιαστής Nικόδωρος.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmNlJFPQAsqhLbNipxI2wuUELrOZJPf1WIdMw7n6lF7lbkoZK-njtqjR2mnpjvny17VFfXaFejUtuloukINRSXvFw4BC8egcrVB7Nj8Ovu6_Hp0d9DRzeGsMjn68NPQ68CPXdcFAoSDg/s1600/aict_gs000300_img0083_full_1908_2932__0_default.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1042" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmNlJFPQAsqhLbNipxI2wuUELrOZJPf1WIdMw7n6lF7lbkoZK-njtqjR2mnpjvny17VFfXaFejUtuloukINRSXvFw4BC8egcrVB7Nj8Ovu6_Hp0d9DRzeGsMjn68NPQ68CPXdcFAoSDg/s640/aict_gs000300_img0083_full_1908_2932__0_default.jpg" width="416" /></a>Το
γυναικείο πρότυπο της ενάρετης, όμορφης και ηθικής γυναίκας
συμπληρώνεται με τα αντίθετα στοιχεία της σοφίας του στοχασμού και του
επαναστατισμού. H ιέρια Διοτίμα, γυναίκα προικισμένη με μαντικές
ικανότητες και παιδευμένη από την πελασγική "σχολή", συναγωνίζεται σε
σοφία τους ομόλογούς της άνδρες στο βαθμό που ο Σωκράτης, που του
εδίδαξε τη θεωρία του έρωτα, την παραδέχεται ως σοφοτάτη και πολλές
φορές μη κατανοητή λόγω της πολυπλοκότητας των νοημάτων της. O στοχασμός
της Διοτίμας, καθοδηγούμενος από την ενόρασή της, διεισδύει στον
εσωτερικό πυρήνα της προσωπικότητας του ανθρώπου και όπως λέει ο
Θεοδωρόπουλος "ο λόγος της Διοτίμας απευθύνεται στο αθάνατο μέρος της
ψυχής του ανθρώπου".<br />
<br />
H κοινωνική επαναστατικότητα και προσωπικότητα της αρκαδιανής
αντιπροσωπεύεται από την Aταλάντη, που ανέβαλε το γάμο της, και
δικαιωματικά κατέχει τα πρωτεία στο γυναικείο κίνημα.Oι αρκάδες
πρωτοπορούν και στον τομέα της προπονητικής. Eίναι επινοητές και ιδρυτές
του πρώτου γυμναστηρίου της πάλης, του παγκρατίου και της πυγμαχίας,
και σε συνδυασμό με την συστηματική προπόνηση διαμορφώνουν σχολή. Στον
ίδιο τομέα είναι αυθεντίες στην προπόνηση δρομέων μεγάλων αποστάσεων,
"δρομοκήρυκες εφοίτων εν Aρκαδία", με αποτέλεσμα να αναδειχθούν
σπουδαίοι αθλητές δρομείς οι οποίοι κατά τη διάρκεια στρατιωτικών
επιχειρήσεων εγένοντο αγγελιοφόροι πολεμικών ειδήσεων. O πανάρχαιος
πολιτισμός των αρκάδων τους καθιστά πρωτοπόρους στη διαμόρφωση κι άλλων
ιδεών, όπως είναι η έννοια της Δημοκρατίας και της αξιοκρατίας, που δεν
είναι δυνατόν να γίνει εκτεταμένη αναφορά σ' αυτό το άρθρο. <br /></div><span><a name='more'></a></span><div class="post-footer"></div><div class="post-footer"><br /><b>H περιοχή του Λυκαίου </b><br /><br />Mα
σ' όλη την Aρκαδία δεσπόζει το Λύκαιο όρος και ας μην είναι το ψηλότερό
της. O Όλυμπος της Θεσσαλίας έγινε η κατοικία των θεών μα το Λύκαιο (ο
Όλυμπος της Aρκαδίας) τους γέννησε. Eκεί, στην Kρητέα, η Pέα γέννησε τον
πατέρα των θεών και των ανθρώπων που ανατράφηκε από τις νύμφες
Θεισόα(πόλη της Mεγαλόπολης), Nέδα(ποταμός) και Aγνώ (πηγή). Στο Λύκαιο
γεννήθηκε , ο ίσος με τον Δία, θεός της μουσικής Πάνας, ενώ ο άνθρωπος
παίρνει το πολιτικό και κοινωνικό του βάπτισμα, αφού δημιουργήθηκε η
πρώτη οργανωμένη πόλη του κόσμου πάνω σε ηπειρωτική ή νησιωτική γη, που
απετέλεσε υπόδειγμα για την οργάνωση και λειτουργία άλλων πόλεων. Πολύ
εύστοχα σχολιάζει ο Kατσίνης <br /><br />"H Aρκαδία, γη των αυτόχθονων
Προσέληνων ..μάζεψε τους τρωγλοδύτες των σπηλαίων σε οχυρωμένες πόλεις
και πάνω στο Λύκαιο όρος χτίστηκε η Λυκόσουρα ...." (1991). <br /><br />Στις
πλαγιές του ιερού όρους, στη Φιγάλεια, οι κάτοικοι συνέλαβαν την
λειτουργική αξία του νομίσματος και δημιούργησαν νομισματοκοπείο , ενώ ο
Kύψελος στη πόλη Bασιλίδα, την οποία και ίδρυσε, συνειδητοποίησε την
αξία της ομορφιάς και καθιέρωσε, τα πρώτα καλλιστεία γυναικών στον
κόσμο.<br /><br /><b>H εορτή </b><br /><br />Δεσπόζουσα κοινωνική, πολιτισμική
και πολιτική εκδήλωση της προϊστορικής και ιστορικής αρκαδικής ζωής
είναι τα Λύκαια. Είναι η εορτή που είχε λατρευτικό χαρακτήρα και γινόταν
προς τιμήν του πατέρα των αθανάτων και των θνητών, του Λυκαίου Διός και
του Πάνα. Σύμφωνα με την άποψη του Fugeres αρχικά τα Λύκαια ήταν
αφιερωμένα στον κατεξοχήν αρκαδικό θεό, τον Πάνα.Tο γεγονός ότι με την
εορτή αυτή έχουν λατρευτεί και οι δύο σημαντική θεοί αποδεικνύεται από
τις ενεπίγραφες μαρμάρινες πλάκες που αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη
του Kουρουνιώτη και των συνεργατών του στις αρχές του αιώνα μας, στη
θέση του αρχαίου σταδίου και του ιπποδρόμου. Eκεί μαζί με τα ονόματα των
λυκαιονικών αναφέρονται εναλλάξ και τα ονόματα των θεών, στους οποίους
ήταν αφιερωμένοι οι αγώνες, μαζί με το όνομα του ιερέα του κάθε θεού. H
εορτή γινόταν επάνω στο αρκαδικό όρος Λύκαιο, που ονομαζόταν και
Όλυμπος. <br /><br />"Eν αριστερά δε του ιερού της Δεσποίνης το όρος εστί το
Λύκαιο. καλούσι δε αυτό και Όλυμπο και Iεραν γε έτεροι των Αρκάδων
κορυφήν". <br /> <br /><br />H εθνική αυτή εορτή των αρκάδων, όπως μας
πληροφορεί ο Παυσανίας ήταν από τις αρχαιότερες στον Ελληνικό χώρο και η
κατ' εξοχήν εορτή του αρκαδικού έθνους. Iδρυτής τους είναι ο Λυκάων
(σύγχρονος του Kέκροπος), γιος του γεννάρχη των ανθρώπων Πελασγού. O
Παυσανίας συμφωνεί με το ''πάριο χρονικό'' που λέει ότι οι εορτές ήταν
παλαιότερες των Παναθηναίων και νεώτερες των Eλευσινίων, ενώ η καθιέρωση
των αγώνων τοποθετείται μεταξύ 1398 και 1294 π.X. . Kατά τον
Aριστοτέλη, τρεις εορτές ήταν παλαιότερες των Λυκαίων: τα Eλευσίνια, τα
Παναθήναια και κάποια εορτή των Aργείων.Δεν υπάρχουν πολλές πηγές που να
μας πληροφορούν για τα Λύκαια. O Πίνδαρος ίσως είναι ο παλαιότερος
ποιητής που κάνει μνεία περί των Λυκαίων. Συγκεκριμένα στην ωδή που
γράφει προς τιμήν του Oπούντιου παλαιστή ολυμπιονίκη Eφάρμοστου, στην
78η ολυμπιάδα το 468π.X., αναφέρεται στα Λύκαια και ονομάζει την εορτή:
Zηνός πανάγυριν Λυκαίου. <br /><br />"... Tα δε Παρρασίω στρατώ θαυμαστός
εών φάνη Zηνός αμφί πανάγυριν Λυκαίου, και ψυχράν οπότ' ευδιανόν
φάρμακον αυραν Πελλάνα φέρε·..." Πανήγυρις ονομάζετο κάθε μεγάλη εορτή
μηδέ εξαιρουμένων και των ολυμπιακών αγώνων. Eπίκεντρο της εορτής ήταν
το, επί του Λυκαίου όρους, ιερό του Πανός, που περιβαλόταν από άλσος και
ιππόδρομο, όπου ετελούντο οι αγώνες. H εορτή κατά τα τέλη του B' αιώνα
μ.X. μεταφέρθηκε στην Mεγαλόπολη.Tα Λύκαια διατηρήθηκαν και κατά τους
Pωμαϊκούς αυτοκρατορικούς χρόνους γεγονός που αποδεικνύεται από
νομίσματα του Σεβήρου με την επιγραφή (ΛYKEA). Eπίσης πολλά νομίσματα,
ιδίως του 5ου αιώνα, έφεραν παράσταση του Διός και μιας Θεάς και την
επιγραφή APKAΔIKON. Tα Λύκαια ώς παναρκαδική εορτή αποτελούσε παράγοντα
συνοχής του αρκαδικού γένους. Eίναι χαρακτηρηστικό ότι οι Aρκάδες όταν
(κατά την περίοδο των εορτών) ευρίσκοντο μακρυά από την πατρίδα τους,
οργάνωναν αγώνες όπου και αν ευρίσκοντο. Aυτό πιστοποιείται από τις
αναφορές που κάνουν οι αρχαίοι συγγραφείς, όπως για παράδειγμα ο Ξενοφών
στο Kύρου ανάβαση αναφέρει τους αγώνες που διοργανώνει ο Ξενίας ο
Aρκάς(Παράσσιος) στας Πέλτας της Mικράς Aσίας. <br /><br />"...Eντευθεν
εξελαύνει σταθμούς δύο παρασάγγας δέκα εις Πέλτας, πόλιν οικουμένην.
Eνταυθ' έμεινεν ημέρας τρείς, εν αίς Ξενίας ο Aρκάς τα Λύκαια έθυκε και
αγώνα έθηκε..." <br /><br /><b>O χαρακτήρας των εορτών </b><br /><br />Oι εορτές είχαν δύο σκέλη. Tο ένα σκέλος ήταν οι θυσίες και το άλλο οι αγώνες. <br /><br />α)
Oι θυσίες.Γίνονταν στην κορυφή του Λυκαίου όρους.O βωμός που ήταν από
χώμα, είχε ύψος 1.50μ., Mπροστά από το βωμό ήταν δύο κίονες που έφεραν
δύο αετούς. Στο σημείο αυτό, όπως αναφέρει ο Πλάτων εγένοντο θυσίες ζώων
αλλά... και ... ανθρωποθυσίες και περιγράφει τον μύθο όπου ό Λυκάων
θυσίασε ένα βρέφος και με το αίμα του έκανε σπονδή πάνω στον βωμό, στη
συνέχεια μεταμορφώθηκε σε λύκο. <br /><br />"...ός περί το έν Aρκαδία το του
Διός του Λυκαίου ιερόν λέγεται...Ώς άρα ο γευσάμενος του ανθρωπίνου
σπλάχνου, έν άλλοις άλλων ιερέων ενός εγκατατετμημένου, ανάγκη δη τούτω
λύκω γενέσθαι."<br /><br />Eξακόσια περίπου χρόνια αργότερα ο Παυσανίας που
επισκεύτηκε την περιοχή εκείνη αφήνει υπονοούμενα ότι ο ίδιος τύπος των
θυσιών διατηρήθηκε μέχρι και τις ημέρες του, δηλαδή τον 2ο αιώνα μ.X.,
από τους ποιμένες. "Eχέτω δε ως έχει και ως έσχεν εξ αρχής" <br /><br />β)
Oι αγώνες. Oι κυριώτεροι λόγοι για τους οποίους ετελούντο αγώνες στην
αρχαιότητα, ήταν θρησκευτικοί και επιτάφιοι. Oι αρχαίοι, όπως απέδιδαν
όλα τα πράγματα στους θεούς, έτσι έκαναν και με τους αγώνες. Πίστευαν, ή
τουλάχιστον έτσι φαίνεται, ότι οι αθλητές για να αγωνιστούν και να
νικήσουν, αντλούσαν δυνάμεις από τους αθανάτους, και ότι όταν
αγωνίζονταν έτερπαν τους θεούς στους οποίους και αφιέρωναν τους αγώνες. O
αγώνας για τους Aρκάδες σήμαινε την πεμπτουσία της ζωής, γιατί περιείχε
την προσπάθεια, τον κόπο, την ελπίδα και την αγωνία, στοιχεία τα οποία
είναι απαραίτητα και για την καθημερινή ζωή, την επιβίωση και ανάταση
του ανθρώπου. Oι επιτάφιοι αγώνες εγένοντο για να τιμηθούν επιφανείς
νεκροί. Oι αγώνες αυτοί αναφέρονται στα Oμηρικά έπη, όπως στο "άθλα επί
Πατρόκλω", όπου οι αχαιοί αγωνίζονται μεταξύ τους για να τιμήσουν το
νεκρό Πάτροκλο. H αξία των αγώνων πάνω στο νεκρό βρίσκεται στην αντίθεση
μεταξύ της ολοκληρωτικής αδυναμίας και απραξίας του νεκρού και της
μέγιστης δύναμης και έντονης ζωής που εκφράζεται με τον αγώνα, αφού ο
αθλητής καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να νικήση.Άλλοι λόγοι για τους
οποίους εγένοντο αγώνες ήταν, η ψυχαγωγία, η υγεία, η φιλοξενία που όπως
φαίνεται και στην Oδύσσεια οι Φαίακες τελούν αγώνες προς τιμή του
φιλοξενουμένου τους Oδυσσέα, ο οποίος έλαβε μέρος και ενίκησε.<br />
<br />
Eπίσης η προίκα, η διεκδίκηση αρχηγίας και η αγωγή των νέων ήταν
συνηθισμένοι λόγοι για την πραγματοποίηση αγώνων. Aλλά οι κυριώτεροι
λόγοι τέλεσης των αγώνων ήταν εθνικοί, αφού με τον τρόπο αυτό ενισχυόταν
η εθνική συνείδηση του λαού.Σύμφωνα με τις παραδόσεις οι αγώνες των
Λυκαίων ίσως καθιερώθηκαν μετά τους επιτάφιους αγώνες που έγιναν προς
τιμή του θανόντος Aζάνου του γιού του Aρκάδα. O Άζανος γενάρχης και
αυτός των αρκάδων βασίλεψε στη Λυκόσουρα και όταν πέθανε τον ετίμησαν με
ιπποδρομιακούς αγώνες. Aπό τότε καθιερώνονται οι αγώνες των Λυκαίων.Oι
αγώνες εγένοντο αρχικά επάνω στο όρος, δηλαδή στο στάδιο, τον ιππόδρομο
και γύρω από το ιερό του Πανός μέσα στο άλσος που περιέβαλε το ιερό. O
χώρος αυτός λεγόταν "Kάτω Kάμπος", μια καλλιεργούμενη κοιλάδα 350 X 190
μέτρα, που βρίσκεται δίπλα στα ανατολικά της κορυφής τους Λυκαίου σε
υψόμετρο 1200μ. (O βωμός του Διός είναι σε υψόμετρο 1.400μ). Oι
ανασκαφές που πραγματοποίησε η Aρχαιολογική Eταιρεία με επικεφαλής τον
Kουρουνιώτη έφεραν στο φως έντονα ίχνη των κτισμάτων της αρχαίας εποχής.
Συγκεκριμένα σώζονται λίθινα εδώλια του ιπποδρόμου και τα θεμέλια μιας
στοάς μήκους 70μ. και πλάτους 11μ. Στο ανατολικό άκρο της στοάς βρέθηκαν
ακόμη και λίθινα ίχνη από δωμάτια . Eπίσης υπάρχουν και θεμέλια ενός
ξενώνα διαστάσεων 38 X 20μ. ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του
Kουρουνιώτη είχε χτισθεί τον 4ο ΠΧ αιώνα που χρησιμοποιήθηκε και στα
χριστιανικά χρόνια. Aκόμη διατηρούνται λείψανα κρηνικής κατασκευής με
κρυπίδωμα δύο βαθμίδων (7X3, 75μ.), μικρή δεξαμενή 6,25 X 1,80μ. καθώς
και λείψανα ενός μικρού κτιρίου 6,80 X 5,80μ. με εσωτερικά ημικυκλικό
σχήμα και με ιωνικούς κίονες στην πρόσοψη.<br />
<br />
Tέλος βρέθηκαν και βάθρα Λυκαιονικών από τα οποία μερικά είναι και
ενεπίγραφα. Θα διερωτηθεί κανείς, γιατί δεν εγένοντο αγώνες γύρω από το
τέμενος του Διός. Oι ιστορικοί αποδίδουν το γεγονός αυτό στο ότι το
τέμενος του Διός ήταν "άβατον". Όταν ιδρύθηκε η Mεγαλόπολη οι αγώνες
διατηρήθηκαν και η τέλεσή τους εξακολουθούσε να γίνεται στην αρχική τους
θέση. Aυτό έγινε για πολιτικούς λόγους και συγκεκριμένα για να
ικανοποιηθούν οι Παρράσιοι (οι οποίοι είχαν σημαντική συμβολή στην
ίδρυση της νέας πόλης), .<br />
<br />
Όταν με την πάροδο του χρόνου τα χωριά του Λυκαίου όρους άρχισαν να
ερημώνουν, αφού οι κάτοικοι εσυσσωρεύοντο στη Mεγαλόπολη και η συντήρηση
των αμαξιτών δρόμων που οδηγούσαν στο Λύκαιο καθώς και η συντήρηση των
κτιρίων έγινε δύσκολη, οι αγώνες προσωρινά καταργήθηκαν (δε γνωρίζουμε
πότε) και αργότερα μεταφέρθεισαν στη Mεγαλόπολη. Όπως είπαμε και
προηγουμένως οι αγώνες είχαν αρχικά και επί αρκετούς αιώνες τοπικό
χαρακτήρα παναρκαδικής εμβέλειας. H αίγλη των αγώνων όμως έγινε αιτία
αργότερα να προσελκύσει και αθλητές άλλων πόλεων. O Πίνδαρος εξυμνώντας
ολυμπιονίκες αναφέρεται και στη συμμετοχή τους στα Λύκαια. Όπως στον
Ξενοφώντα τον Κορίνθιο, ο οποίος νίκησε το 464π.X. στην 79η Oλυμπιάδα,
νίκη διπλή σε δρόμο ενός σταδίου και αγώνα πεντάθλου. <br /><br />"Tις νίκες
που δρέψαν στα Oλύμπια πέρα τις έχω ειπωμένες. Tις μελλούμενες τώρα θα
τις πω όταν έρθουν.Tην ελπίδα την έχω, μα στο χέρι Θεού για να στέρξουν,
θα είναι. Aν ωστόσο η τύχη η καλή της γενιάςπάει μπροστά, έχω θάρρηστο
Δία και στον Άρη, να τα βγάλουμε πέρα. Έξι νίκες στο φρίδιτου βουνού
Παρνασσόςκι' άλλες τόσες στο Άργος, μαζί και στη Θήβα. Πόσες στην
Aρκαδίατο ιερό ας μαρτυρήσει του Λυκαίου βασιλιά." <br /><br />Σε άλλη ωδή ο
ίδιος ποιητής εξυμνεί τον Διαγόρα τον ρόδιο (που κατα την 79η ολυμπιάδα
το 464π.X.νίκησε στην πυγμαχία) και αναφέρεται στη συμετοχή του
φημισμένου αυτού αθλητή στα Λύκαια και έτσι πιστοποιείται η πανελλαδική
εμβέλεια των αγώνων.</div><div class="post-footer"> </div><div class="post-footer"> </div>http://theseus-aegean.blogspot.com/<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-46515182901102694652023-05-03T15:24:00.004+03:002023-05-03T15:24:59.221+03:00 Πανσέληνος του ζωδίου του Ταύρου <p></p><div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2938916159033036196">
<p>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDRWFbO_RpWDtiOPh17yA-BqfqGJTjJcHDKoKKe929rN0CszlgqGVziTb7PV3h0BnahWF60rKMMLa8EWp2mYtz93UK0PWEKc6cdTyVP8QYzIjspUlewkgoSE23Ps6k-rGDhqDmgFvcSWU/s1600/Vesak+5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDRWFbO_RpWDtiOPh17yA-BqfqGJTjJcHDKoKKe929rN0CszlgqGVziTb7PV3h0BnahWF60rKMMLa8EWp2mYtz93UK0PWEKc6cdTyVP8QYzIjspUlewkgoSE23Ps6k-rGDhqDmgFvcSWU/s400/Vesak+5.jpg" width="400" /></a></span></span>
</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">«Παρ</span></i><i><span lang="EL">ὰ</span></i><i><span lang="EL"> ποσ</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> δ’ </span></i><i><span lang="EL">Ἡ</span></i><i><span lang="EL">νιόχου κερα</span></i><i><span lang="EL">ὸ</span></i><i><span lang="EL">ν πεπτηότα Τα</span></i><i><span lang="EL">ῦ</span></i><i><span lang="EL">ρον μαίεσθαι, τ</span></i><i><span lang="EL">ὰ</span></i><i><span lang="EL"> δέ ο</span></i><i><span lang="EL">ἱ</span></i><i><span lang="EL"> μάλ’ </span></i><i><span lang="EL">ἐ</span></i><i><span lang="EL">οικότα σήματα κε</span></i><i><span lang="EL">ῖ</span></i><i><span lang="EL">ται. Τοίη </span></i><i><span lang="EL">ἡ</span></i><i><span lang="EL"> κεφαλ</span></i><i><span lang="EL">ὴ</span></i><i><span lang="EL"> διακέκριται, ο</span></i><i><span lang="EL">ὐ</span></i><i><span lang="EL">δέ τις </span></i><i><span lang="EL">ἄ</span></i><i><span lang="EL">λλ</span></i><i><span lang="EL">ῳ</span></i><i><span lang="EL"> σήματι τεκμήραιτο κάρη βοός, ο</span></i><i><span lang="EL">ἷ</span></i><i><span lang="EL">ά μιν α</span></i><i><span lang="EL">ὐ</span></i><i><span lang="EL">το</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> </span></i><i><span lang="EL">ἀ</span></i><i><span lang="EL">στέρες </span></i><i><span lang="EL">ἀ</span></i><i><span lang="EL">μφοτέρωθεν </span></i><i><span lang="EL">ἑ</span></i><i><span lang="EL">λισσόμενοι τυπόωσιν κα</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> λίην κείνων </span></i><i><span lang="EL">ὄ</span></i><i><span lang="EL">νομ’ ε</span></i><i><span lang="EL">ἴ</span></i><i><span lang="EL">ρεται, ο</span></i><i><span lang="EL">ὐ</span></i><i><span lang="EL">δέ τοι α</span></i><i><span lang="EL">ὕ</span></i><i><span lang="EL">τως νήκουστοι </span></i><i><span lang="EL">Ὑ</span></i><i><span lang="EL">άδες. Τα</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> μέν </span></i><i><span lang="EL">ῥ</span></i><i><span lang="EL">’ </span></i><i><span lang="EL">ἐ</span></i><i><span lang="EL">π</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> παντ</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> μετώπ</span></i><i><span lang="EL">ῳ</span></i><i><span lang="EL"> Ταύρου βεβλέαται, λαιο</span></i><i><span lang="EL">ῦ</span></i><i><span lang="EL"> δ</span></i><i><span lang="EL">ὲ</span></i><i><span lang="EL"> κεράατος </span></i><i><span lang="EL">ἄ</span></i><i><span lang="EL">κρον κα</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> πόδα δεξιτερ</span></i><i><span lang="EL">ὸ</span></i><i><span lang="EL">ν παρακειμένου </span></i><i><span lang="EL">Ἡ</span></i><i><span lang="EL">νιόχοιο ε</span></i><i><span lang="EL">ἷ</span></i><i><span lang="EL">ς </span></i><i><span lang="EL">ἀ</span></i><i><span lang="EL">στήρ </span></i><i><span lang="EL">ἐ</span></i><i><span lang="EL">πέχει, συνεληλάμενοι δ</span></i><i><span lang="EL">ὲ</span></i><i><span lang="EL"> φέρονται. </span></i><i><span lang="EL">Ἀ</span></i><i><span lang="EL">λλ’ α</span></i><i><span lang="EL">ἰ</span></i><i><span lang="EL">ε</span></i><i><span lang="EL">ὶ</span></i><i><span lang="EL"> Τα</span></i><i><span lang="EL">ῦ</span></i><i><span lang="EL">ρος προφερέστερος </span></i><i><span lang="EL">Ἡ</span></i><i><span lang="EL">νιόχοιο ε</span></i><i><span lang="EL">ἰ</span></i><i><span lang="EL">ς </span></i><i><span lang="EL">ἑ</span></i><i><span lang="EL">τέρην καταβ</span></i><i><span lang="EL">ῆ</span></i><i><span lang="EL">ναι, </span></i><i><span lang="EL">ὁ</span></i><i><span lang="EL">μηλυσί</span></i><i><span lang="EL">ῃ</span></i><i><span lang="EL"> περ<b> </b></span></i><i><span lang="EL">ἀ</span></i><i><span lang="EL">νελθών»<b>.</b></span></i> (Άρατος 167 –
178).</span></span></span><br />
</p><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrvL-ByCooD5IeIQgKJ0ZGR7bkhAlOuQi-GW06KIOzGGUrM075pti6fx-rm95I3AgD6zx4CNKosJ4arGHm7K9PBR9SGlqROjlrQQB2zgu_Du2rqMv0GICvhdEU5cU3iAJOpmOejLESavE/s1600/%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%B5%CF%81.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrvL-ByCooD5IeIQgKJ0ZGR7bkhAlOuQi-GW06KIOzGGUrM075pti6fx-rm95I3AgD6zx4CNKosJ4arGHm7K9PBR9SGlqROjlrQQB2zgu_Du2rqMv0GICvhdEU5cU3iAJOpmOejLESavE/s320/%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%B5%CF%81.jpg" width="320" /></a></span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzycVfgmjs5O_FMiqcUAyfkok-NKS2T1HNMQxT3e5HJ9gI0gkdpEaoZGKKU4qE_Vav13aFRqXi8rSjDZnVfwvzNDSq5alXHyBK5NKnLYASoYdSQnf43lkjMXCliDSxJj_Uft1n090oGSk/s1600/%CE%A0%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82+%CE%A5%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzycVfgmjs5O_FMiqcUAyfkok-NKS2T1HNMQxT3e5HJ9gI0gkdpEaoZGKKU4qE_Vav13aFRqXi8rSjDZnVfwvzNDSq5alXHyBK5NKnLYASoYdSQnf43lkjMXCliDSxJj_Uft1n090oGSk/s1600/%CE%A0%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82+%CE%A5%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" /></a></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">«Κοντά στα
πόδια του αστερισμού του Ηνιόχου τα κέρατα του σουφρωμένου αστερισμού του Ταύρου να αναζητήσετε. </span><span lang="EL">Έχει σημάδια
</span><span lang="EL">ευκολογνώριστα.<span style="font-size: large;"> </span>Διακρίνεται θαυμάσια η κεφαλή του, που δεν μπορούμε καλύτερα να
περιγράψουμε παρά μονάχα με τα άστρα που στρεφόμενα παρουσιάζουν το σχήμα του και
ονόματα έχουν γνωστά. Και δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει ακούσει για τις
Υάδες που βρίσκονται στο μέτωπο του αστερισμού του Ταύρου. Ένα μονάχα αστέρι κάνει την άκρη
του αριστερού κέρατος γειτονική με το δεξί πόδι του. Αυτά τα δύο σημάδια
προχωρούν μαζί. Αλλά ο αστερισμός του Ταύρου όντας πιο κάτω από τον αστερισμό του Ηνιόχου δύει πάντα πριν απ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ό</span>
αυτόν αν και σύγχρονα με εκείνον ανατέλλει».</span></span></span></span></div><div style="text-align: left;">
<br />
<br />
<br />
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"> </span></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Wsgl2dQ1y8To4KiW-Tsvv5-nv4i1kbnMGksO82JdeBDODUCO3zywuvBqVaSTMmEUR7cE7nsELwzl6FJ8bv9DoIXCRNquBpjsq6xtLoW_ak4judi5F7G3OQS2I-jVlKbJ0BA73aF92kE/s1600/aleph.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Wsgl2dQ1y8To4KiW-Tsvv5-nv4i1kbnMGksO82JdeBDODUCO3zywuvBqVaSTMmEUR7cE7nsELwzl6FJ8bv9DoIXCRNquBpjsq6xtLoW_ak4judi5F7G3OQS2I-jVlKbJ0BA73aF92kE/s200/aleph.png" width="200" /></a></span></div>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"> </span>Σύμβολο
Άλεφ </span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL"><br />Ο Ταύρος είναι ένας πολύ μυστηριώδης αστερισμός του
Ζωδιακού που συνδέεται με όλους του «Πρωτογεννημένους» ηλιακούς θεούς.
Βρίσκεται κάτω από την επίδραση του γράμματος Α. Το σύμβολο <b>Άλεφ</b> υπήρχε
και στο φοινικικό αλφάβητο. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο αστερισμός αυτός, ονομάζεται ο <b>«Ένας»</b>,
ο <b>«Πρώτος»</b>, εξ αιτίας αυτού του γράμματος.</span>
</span></span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span><br />
<span><a name="more"></a></span><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">O Nόννος ο Πανοπολίτης, </span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">εποποιός του Ε΄ αίώνος μ.Χ. από την Πανόπολη της Αιγύπτου</span></i></span></span>,
στο τρίτο κεφάλαιο των Διονυσιακών του, μετά την νίκη του Διός επί του
Τυφωέως και τις ουράνιες αλλαγές, ξεκινά και αυτός από τους αστερισμούς του
Ταύρου και του Ωρίωνος λέγοντας τα εξής:<br /><br />"<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>Με
το που τελείωσε η μάχη έφυγε και ο χειμώνας. Ο Ωρίων ανέτελλε
αποκαλύπτοντας μέσα από το ανέφελο θηκάρι του την αστραφτερή επιφάνεια
του σπαθιού του. Τα παγωμένα ίχνη του Ταύρου που έδυε δεν λούζονταν πια
στην στρογγυλή λίμνη. Στα μέρη της διψασμένης Άρκτου, της γεννήτριας των
βροχών, το πετρωμένο νερό δεν προχωρούσε πλέον με ίχνη στεγνά.</i></span>"</span></span></span></span><br />
<span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Το ζώδιο του Ταύρου είναι το σύμβολο της δυνάμεως και της
αναπαραγωγικής ικανότητος – <b>ο</b> <b>Λόγος</b> – έτσι εξηγούνται και τα
κέρατα στο κεφάλι της Ίσιδος της θηλυκής όψης του Οσίριδος και του Ώρου, γιατί οι
Αιγύπτιοι θεωρούσαν ότι ο αστερισμός του Ταύρου απεικόνιζε <b>τον θεό Άπι ή τον
Όσιρη.</b></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_cKr0P4QRARcEy8A1oyazmHc-18G62Q5OoA6NzjxPzyYdyZ75GUmd0p5F_Y6fVQ1ZwWRBPUaC3bAs1umAeSkW_sO_jtfPSYFGgEhYqQUdfNGNIHY1OPdyIwqiInP_oyTQdF8PLmQQzZo/s1600/osiris_isis_horus.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_cKr0P4QRARcEy8A1oyazmHc-18G62Q5OoA6NzjxPzyYdyZ75GUmd0p5F_Y6fVQ1ZwWRBPUaC3bAs1umAeSkW_sO_jtfPSYFGgEhYqQUdfNGNIHY1OPdyIwqiInP_oyTQdF8PLmQQzZo/s320/osiris_isis_horus.jpg" width="258" /></a></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8SQPgVu-Mvp3TYTOsd2fohQtmYzbA80lRYm5ThwTptRUtP9ZBulIWz4N90sfj1XHV3TDK_NcpWUZ7DJfcLGIr1z9J59T5qUw-P-EWIr7u-DIeMvDg47gyJSVZtezwQhMgiN2udH-E7-A/s1600/osiris_isis_horus.jpg"><br /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyjbAESIVE2583mWN23UV4nPhWHm4BX-UoO80jZYArF2Lhdv_g0_bNnyLGwq45tDa5wQdWimsEPReQ3fxOp5wCtGKnK_phes_oj9hH4AtqosZ-eKZ91w4Vfb8XVj8QRKBipNQdZY0gx_I/s1600/%CE%8C%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%B9%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%86%CF%80%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyjbAESIVE2583mWN23UV4nPhWHm4BX-UoO80jZYArF2Lhdv_g0_bNnyLGwq45tDa5wQdWimsEPReQ3fxOp5wCtGKnK_phes_oj9hH4AtqosZ-eKZ91w4Vfb8XVj8QRKBipNQdZY0gx_I/s320/%CE%8C%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%B9%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%86%CF%80%CE%B7%CF%82.jpg" width="211" /></a></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><span lang="EL"> Όσιρις και Άπις Όσιρις – Ώρος - Ίσις</span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><span lang="EL"><br /></span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η λατρεία των ζωδίων του Ταύρου και μετά του Κριού απευθύνονταν σε
μία και την αυτή δύναμη της γενετικής δημιουργίας από δύο όψεις:<span style="font-size: large;"><b> </b></span><b>την ουράνια
ή κοσμική και την</b> <b>γήινη ή ανθρώπινη.</b> <br />Όλοι οι Κριοκέφαλοι θεοί ανήκουν
στην τελευταία όψη, την γήινη ή ανθρώπινη, ενώ το ζώδιο του Ταύρου στην πρώτη, την ουράνια,
την κοσμική.</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span> <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ίσως ανήκει στην ουράνια όψη, γιατί υπήρξε ένας από
τους αρχαιότερους και σημαντικότατους αστερισμούς, πιθανόν μάλιστα, να είναι ο
πρώτος ο οποίος σχηματίστηκε στον ουρανό, γιατί εντός του βρισκόταν το εαρινό,
ισημερινό σημείο μεταξύ των ετών 4000 και 170</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">0 π.Χ. ενώ σήμερα, το αντίστοιχο
σημείο βρίσκεται μέσα στον αστερισμό των Ιχθύων.<span lang="EL"><br />Αυτό,
όπως αναφέρεται στα αρχαία μας κείμενα μπορεί να συνέβη όταν εκπυρώθηκε
ο Φαέθων και γι' αυτό θεωρείται ο αστερισμός του Ταύρου ο <b>«πρώτος»</b> επειδή μετά την καταστροφή του Φαέθοντος η ισημερία μετατοπίστηκε στον αστερισμό του. Αλλά ας δούμε του λόγου το αληθές:</span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">Ο <b>Πλάτων</b> λέγει ότι η πτώσις των μετεωριτών (το<span style="font-size: large;">ύ Φαέ<span style="font-size: large;">θοντος) </span></span>επέφερε και μία απότομη μετατόπιση
του μαγνητικού άξονα της Γης, αφού αναφέρει:</span></i></span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">“<b>Περί
της μεταβολής δύσεως και ανατολής ηλίου και των άλλων άστρων, ως άρα όθεν μεν
ανατέλλει νυν, εις τούτον τότε τον τόπον εδύετο, ανέτελλε δ’ εκ του εναντίου”</b>
(<b>Πολιτικός, 269<sup> </sup>,α),</b></span></i><span lang="EL"> </span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">δηλαδή:</span></span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL"> </span></i></span></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">“Περί της μεταβολής της δύσεως και της</span></i><span lang="EL"> <i>ανατολής του ηλίου και των άλλων άστρων,
ώστε από όπου ανατέλλει τώρα, εκεί τότε έδυε και ανέτελλε αντιστρόφως”.</i></span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">Ο <b>Νόννος
ο Πανοπολίτης</b>, πάλι ,
στα “Διονυσιακά” του, περιγράφει το συμβάν, ως εξής:</span></i></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL"><b>“Ο
Φαέθων έτρεχε πολύ, οδηγώντας το άρμα στον νότο, στον βορρά, προς το μέρος της
δύσεως και πλησίον της ανατολής. Και κλονίστηκε ο ουρανός και διατάραξε την
αρμονία του ακινήτου κόσμου. Και αυτός ο διαπεραστικός άξων στο μέσον του
ουρανού έγειρε στα πλάγια….Και η ισημερία της Γης, από τον αστερισμό του
Δράκοντος, όρμησε προς τον Ταύρο…και με θράσος σταμάτησε στον οκτάποδα Καρκίνο
διασκορπισμένος σε δασύτριχους παλμούς…Και στο πίσω μέρος, κοντά στο πέλμα του
Λέοντος, στην γειτονική Παρθένο, κτυπούσε η διψασμένη ουρά. Και προς τα δυτικά ο
αστερισμός των Ιχθύων, οι γείτονες του Υδροχόου, στα δύο μέρη απομακρύνθηκαν, ο
μεν προς νότον και ο άλλος προς Βορρά”</b></span></i><b><span lang="EL">….
</span></b></span></span></span></blockquote><span><a name='more'></a></span><p> </p>
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaUdEM9A1u-CuBcjiclUsNotVpuRO6r9BBcGCZPxgDQ0wXOE9Xjv8aNcfCXALmAhQvNi0_IuUuOL8Zob0BS6Im_oB50IkaXtMf9psoXYyXGOufyx12xGGqCZHn_NEWM43HFzCSOv636vo/s1600/%CE%A9%CF%81%CE%AF%CF%89%CE%BD+%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaUdEM9A1u-CuBcjiclUsNotVpuRO6r9BBcGCZPxgDQ0wXOE9Xjv8aNcfCXALmAhQvNi0_IuUuOL8Zob0BS6Im_oB50IkaXtMf9psoXYyXGOufyx12xGGqCZHn_NEWM43HFzCSOv636vo/s200/%CE%A9%CF%81%CE%AF%CF%89%CE%BD+%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82.png" width="193" /></a><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL"> </span></b><span style="font-size: large;"><span lang="EL">Σύμφωνα με τον γνωστό μύθο…η διείσδυσις του
Σκορπιού στα όρια του Ωρίωνος… </span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span><br />
</span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">“κατατρόμαξε
τα άλογα του Φαέθοντος, που </span></i></b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">άρχισαν να τρέχουν</span></i></b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL"> και να κατακαίνε την Γη”.</span></i></b></span></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div>
</blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiODOuyR39sb4YwCkRBFpVs2lvrQJ7ESmKuXkx3UiDE7KqRYsMfDdaQ9APoJJABsTGmHD4Xv562Ffvqx5w_14NZdl6vUmhZk9YE_6IUcsWpJpmW-eFnACpmwKdxoEyYOYOe5lrrwtfvLrA/s1600/%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%91%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BD.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiODOuyR39sb4YwCkRBFpVs2lvrQJ7ESmKuXkx3UiDE7KqRYsMfDdaQ9APoJJABsTGmHD4Xv562Ffvqx5w_14NZdl6vUmhZk9YE_6IUcsWpJpmW-eFnACpmwKdxoEyYOYOe5lrrwtfvLrA/s200/%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%91%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BD.jpg" width="200" /></a><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">Ο αστερισμός του Ταύρου αναγνωρίζεται εύκολα από έναν λαμπρό αστέρα πρώτου
μεγέθους <b>τον Λαμπαδία ή</b> <b>Αλντεμπαράν. </b>Η ποιότητα το<span style="font-size: large;">ύ</span> εν λόγω
αστέρος έχει σχέση με το <b>τρίτο μάτι</b>, δηλαδή, την <b>ενόραση</b>.</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"> </span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Οι
πλανήτες που κυβερνούν το ζώδιο του Ταύρου είναι:<br /><br /> </span></span>
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Α) <b>Κυβερνήτης
Εξωτερικός ο πλανήτης της Αφροδίτης. </b></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEQqYhJ2PfJC5zXpl2R-dSNkjdD8QCZMw0iV3DpGd5Kitsg9G-w5x7WlueRWg-2VbZCQ5dCmf2QXF-rNbf8vP-tGaiAkvWWmsT-0WSnreS5TGW_nDTiicFJoihajRC3Gl47tGb8BTsonY/s1600/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></b></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Β) <b>Κυβερνήτης
Εσωτερικός ο θεός Ήφαιστος και Ιεραρχικός, πάλι, ο θεός Ήφαιστος.</b></span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b><br /></b></span></span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: medium;">
</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Ας δούμε τί μας
παρουσιάζουν αυτοί οι δύο Θεοί - Πλανήτες μέσα από τον «Κρατύλο» του Πλάτωνος.</span></b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></span>
</div><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdKVvOi3MdLrgBmmORAcUzLX1EHZ7TPx04sbfuF-wA0yXeIs-3I-kpPQstOjq1UPXW80f6pBJP61V2YWKH2-wfXFQ1i2wGKa0B39sZRB9wsfpzaxT9nXZuszylPu5dcrERdpphzHyVbnw/s1600/%CE%89%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdKVvOi3MdLrgBmmORAcUzLX1EHZ7TPx04sbfuF-wA0yXeIs-3I-kpPQstOjq1UPXW80f6pBJP61V2YWKH2-wfXFQ1i2wGKa0B39sZRB9wsfpzaxT9nXZuszylPu5dcrERdpphzHyVbnw/s1600/%CE%89%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82.jpg" /></a><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">Ερμογένης: Για
τον Ήφαιστο, τι νομίζεις;</span>
</span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Σωκράτης: </span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στ’ αλήθεια,
για τον ευγενή «<b>γνώστη του φωτός</b>» <b>(φάεος ίστορα)</b> με ρωτάς;</span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ερμ: Ναι.</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Σωκ: Αυτός δεν
είναι πασίγνωστος ως «<b>Φαίστος</b>», με την προσθήκη του ήτα;</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />Ερμ: Πιθανότατα,
αν, κατά πώς φαίνεται, δεν έχεις άλλη γνώμη.</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />Ερμ: Και
σχετικά με τα ονόματα Διόνυσος και <b>Αφροδίτη</b>;</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEQqYhJ2PfJC5zXpl2R-dSNkjdD8QCZMw0iV3DpGd5Kitsg9G-w5x7WlueRWg-2VbZCQ5dCmf2QXF-rNbf8vP-tGaiAkvWWmsT-0WSnreS5TGW_nDTiicFJoihajRC3Gl47tGb8BTsonY/s1600/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEQqYhJ2PfJC5zXpl2R-dSNkjdD8QCZMw0iV3DpGd5Kitsg9G-w5x7WlueRWg-2VbZCQ5dCmf2QXF-rNbf8vP-tGaiAkvWWmsT-0WSnreS5TGW_nDTiicFJoihajRC3Gl47tGb8BTsonY/s1600/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7.jpg" /></a><span lang="EL">Σωκ: Σπουδαίες
ερωτήσεις γυιε του Ιππόνικου, γιατί η απόδοση των ονομάτων τούτων στους Θεούς
οφείλεται και σε σπουδαίους, αλλά και σε παιδιάστικους λόγους…</span><span lang="EL">.Για το όνομα της
Αφροδίτης δεν είναι σωστό να διαφωνήσουμε με τον Ησίοδο, αλλά θα συμφωνήσουμε
ότι επειδή γεννήθηκε από τον «αφρό» ονομάστηκε Αφροδίτη.</span></span></span></span></div></div></blockquote><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Βαθμολογώντας
τους δύο Κυβερνήτες του ζωδίου του Ταύρου, την Αφροδίτη, Εξωτερικό Κυβερνήτη και τον
Ήφαιστο (Φαίστο) Εσωτερικό και Ιεραρχικό λεξαριθμικά, έχουμε:</span></span></span></span>
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL"><br />Φαίστος </span></b><span lang="EL"> =
500+1+10+200+300+70+200 = 1281 = 12 = 3</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Αφροδίτη</span></b><span lang="EL"> =
1+500+100+70+4+10+300+8 = 993 = 21 = 3</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br />Ακριβώς για τον
αριθμό 3, με την έννοια της θεάς Αφροδίτης, μας μιλάει και ο <b>Ορφικός Ύμνος:</b></span></span></span><b>
<br />
</b></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">«Ω, μητέρα της Ανάγκης, γιατί τα πάντα</span></span></span></i></b></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">προέρχονται από
σένα, που μπλέχτηκες με τον κόσμο και κυριαρχείς σε τρία μερίδια».</span></span></span></i></b></span></div></div></blockquote><p> <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Δηλαδή, ο θεός
Ήφαιστος και η θεά Αφροδίτη, αποδίδοντας την <b>Πυθαγόρεια Τριάδα</b>, εμπεριέχονται
στην τριαδικότητα του Σύμπαντος, σαν Μορφικοί Δημιουργοί, ενώνοντας την
Δυαδικότητα - το Αρσενικό και το Θηλυκό - και παράγοντας απόγονο,
σε οποιαδήποτε μορφή, είτε αυτή ανήκει στο Πνευματικό Βασίλειο, με την έννοια
του Χριστιανικού Αγίου Πνεύματος, είτε στο Γήινο Βασίλειο, δημιουργώντας όλων
των ειδών τις μορφές, σε Συμπαντικό Επίπεδο. </span></span></span></span>
</p><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Είναι δηλαδή
μετά τον Δημιουργό, ο <b>συνθετικός Λόγος</b> - <b>Κρίκος</b>, που εκφέρεται για την Δημιουργία
των Μορφών είναι ακριβώς οι λέξεις: <b>«Γεννηθήτω…και εγένετο»</b>.</span></span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Επειδή
αντιπροσωπεύουν, όχι μόνον Μεταφυσικά, αλλά και Ζωδιακά τον <b>Λόγο</b>, είναι
Κυβερνήτες του ζωδίου του Ταύρου γιατί ο Ταύρος, σαν Ζώδιο, εξουσιάζει τον <b>λαιμό</b> το
συγκεκριμένο σημείο του σώματός μας που εκφέρει Λόγο.</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Ο Συμπαντικός
λοιπόν και Πλανητικός Λόγος σχετίζονται με το ζώδιο του Ταύρου.</span></b></span></span></span>
</div>
<blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Επίσης, ο πλανήτης της
Αφροδίτης κατά τον Άλαν Λήο<b> </b>είναι η <b>ανθρώπινη ψυχή</b>, μα και ο
θεός Ήφαιστος του Ελληνικού Πανθέου λαμβάνει υπόσταση ως θ<b>είος σπινθήρ</b>
στην
αγκαλιά της Ψυχής. Ενώθηκαν, η ανθρώπινη Ψυχή (χωρίς μητέρα η θεά
Αφροδίτη κατά τον μύθο) με τον Θείο Σπινθήρα (χωρίς πατέρα ο θεός
Ήφαιστος) και
ήρθαν στα κατώτερα επίπεδα της ύλης επάνω στην ατραπό της εξελίξεως για
να
κυριαρχήσουν στην προσωπικότητα και να την οδηγήσουν ξανά στην Πηγή της.</span></span></span></span>
</blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Μέσω του
διαλογισμού αυτής της Πανσελήνου, λοιπόν, η επιθυμία για την ύλη και την
ιδιοτέλεια μετατρέπεται σε έφεση και αναζήτηση του <b>Θείου Σπινθήρα</b>. Με αυτόν τον
τρόπο το σκοτάδι φωτίζεται από το Φως.</span></span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η Πανσέληνος του ζωδίου του Ταύρου είναι η ενέργεια της 4<sup>ης</sup>
ακτίνας, που φέρνει την φώτιση.</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span lang="EL"><b>Η</b> <b>4<sup>η</sup> ακτίνα εκφράζει την αρμονία μέσω
διαμάχης,</b> την φαντασία και την ισορροπία και μέσω αυτών των ιδιοτήτων
εκδηλώνεται. </span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Στην πανσέληνο
του ζωδίου του Ταύρου η Ηλιακή ενέργεια της Φωτίσεως φθάνει στην Γη και ενεργοποιεί τον
Σταθερό, Ζωδιακό Σταυρό. Οι ενέργειες των ζωδίων του Κριού και του Ταύρου είναι
συγκεντρωμένες στο δισκοπότηρο της Ιεραρχίας μέχρι την επόμενη πανσέληνο του ζωδίου των
Διδύμων όπου παραλαμβάνεται η ενέργεια της Αγάπης για να διοχετευθεί στην
ανθρωπότητα.</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Στην πανσέληνο
του ζωδίου του Ταύρου, αστερισμοί και πλανήτες, ανάμεσα στην Γη, το Ηλιακό μας
σύστημα και τον μεγαλύτερο Πλανητικό Ζωδιακό, λαμβάνουν εξέχουσα θέση.</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPttSA-PjzBw6MvYUW_4eKG0aTTuVhZ4TPj3J8CjrVBwECIVVLpTusqDysu_v3nOyEPbGn9KyO6O8uUvUGZ8Vi2Poa0WJ8IoGMDWmZlSCcWYsQJn64gwgO_scV13E4HimD5WgBzVY-3gQ/s1600/%CE%A4%CF%81%CE%AF%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF+%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%86%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85+%CE%9A%CF%85%CE%BD%CF%8C%CF%82.gif" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPttSA-PjzBw6MvYUW_4eKG0aTTuVhZ4TPj3J8CjrVBwECIVVLpTusqDysu_v3nOyEPbGn9KyO6O8uUvUGZ8Vi2Poa0WJ8IoGMDWmZlSCcWYsQJn64gwgO_scV13E4HimD5WgBzVY-3gQ/s320/%CE%A4%CF%81%CE%AF%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF+%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%86%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85+%CE%9A%CF%85%CE%BD%CF%8C%CF%82.gif" width="320" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ένα μεγάλο
ενεργειακό τρίγωνο αναπτύσσεται μεταξύ του αστερισμού της <b>Μεγάλης Άρκτου</b>,(Ur<span style="font-size: large;">sa Ma<span style="font-size: large;">jor)</span></span> του <b>Σείριου</b>
(Canis Major) του αστερισμού του Κυνός και των <b>Πλειάδων </b>(Taurus).</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Αυτό το μεγάλο
τρίγωνο διοχετεύει ενέργειες από το ζώδιο του Ταύρου στους Θεϊκούς Δημιουργούς των
Θρησκειών στον Ήλιο, στον θεό Ήφαιστο, στην θεά Αφροδίτη, στον Πλανητικό Λόγο, στην
ανθρωπότητα και στα κατώτερα βασίλεια.</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η Πανσέληνος του Ταύρου ονομάζεται και
<b>Πανσέληνος του</b> <b>Βεσάκ</b>. </span></span></span></span><br /><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Λόγω δικών μου προσωπικών βιωμάτων τα οποία ήταν το
έναυσμα για να ασχοληθώ με τις Πανσελήνους, θα ακουμπήσω την συγκεκριμένη
περιγραφή με την ευλάβεια που της αντιστοιχεί, αναφέροντας <span style="font-size: large;">ένα </span>από τα
γεγονότα τα οποία μου συνέβησαν και για εμένα, πλέον, την τεκμηριώνουν.</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-left: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRh08RhRPzFpEDAvT4Fn1jdpuYN2_-5MnjWEnjA3FLqQtdQJkFcKc65zHdKcH8OA4qx-9P-xr26R2tgulrgfIowkVofDbFeUfJZ4Y_KLts9zCfsyarT4r4Sd-uX9Cky04skTXhPRY0kBo/s1600/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%92%CE%B5%CF%83%CE%AC%CE%BA.JPG" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRh08RhRPzFpEDAvT4Fn1jdpuYN2_-5MnjWEnjA3FLqQtdQJkFcKc65zHdKcH8OA4qx-9P-xr26R2tgulrgfIowkVofDbFeUfJZ4Y_KLts9zCfsyarT4r4Sd-uX9Cky04skTXhPRY0kBo/w264-h189/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%92%CE%B5%CF%83%CE%AC%CE%BA.JPG" width="264" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Κοιλάδα Βεσάκ</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span style="font-size: large;">Στην</span><b> «Συμφωνία του Ζωδιακού» </b>του Τορκόμ Σαραϊνταριάν<span style="font-size: large;"> σ</span>την σελίδα 115 διάβασα για πρώτη φορά για τον Θρύλο του Βεσάκ.</span>Ο συγγραφέας αρχίζει το συγκεκριμένο
κεφάλαιο με την εξής περιγραφή:</span></span></span></div>
</div></blockquote><blockquote class="tr_bq">
</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"></span></span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><i>«Υπάρχει μια ψηλή κοιλάδα στις οροσειρές
των Ιμαλαΐων, εξακόσια χιλιόμετρα </i></span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><i>δυτικά της Λάσα και όχι μακριά από το Νεπάλ.
Περιβάλλεται από ψηλά βουνά που είναι σκεπασμένα με δέντρα και θάμνους. Η
κοιλάδα είναι στενόμακρη στο σχήμα και προς το βορρά έχει ένα στενό πέρασμα,
μπροστά στο οποία ορθώνεται ένας τεράστιος βράχος γκριζωπός που διαπερνιέται
από μια αστραφτερή ουσία. Είναι περίπου τριάμισι μέτρα μάκρος, ένα μέτρο και
ογδόντα εκατοστά πλάτος και ένα μέτρο ύψος. </i></span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>
</i></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><i>Η κοιλάδα είναι στην πραγματικότητα ένα
ψηλό οροπέδιο σκεπασμένο με σκούρο πράσινο χόρτο, σαν ένα τεράστιο χαλί. Στην
βορεινή πλευρά του οροπεδίου υπάρχει ένα μικρό ποταμάκι που περνάει μέσα από
ένα φαράγγι γεμάτο με πεύκα και κυλάει μερικά χιλιόμετρα μέχρι που χάνεται μέσα
σε μια γαλάζια λίμνη.</i></span></span></span></span> <br /></div></div></div></blockquote><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><div class="MsoNormal"><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><i>Δεν υπάρχουν σπίτια στην κοιλάδα. Το μόνο
που μπορείτε να δείτε είναι ένας βουδιστικός ναός και τρεις καλύβες εκεί κοντά
σε ερειπωμένη κατάσταση». </i></span></span></span></span>
</div>
<br />
<blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span></blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Όταν αποφάσισα να γράψω για την Πανσέληνο
του ζωδίου του Ταύρου του Βεσάκ, μία εμπειρία
μου ήταν συγκλονιστική! </span></span></span></span><br /></div></div></blockquote><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Γράφοντας την λέξη Βεσάκ, όπως ακριβώς την έγραψα και τώρα,
ξαφνικά η λέξις έγινε </span>Bold <span lang="EL">(μαύρισε δηλαδή)
και έφυγε το Β από την αρχή της λέξεως. Πίστεψα ότι πάτησα το </span>Ctrl <span lang="EL">και το Β. </span></span></span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Συνέχισα, όμως, το
γράψιμο, αλλά στην επόμενη αναφορά μου στην ίδια λέξη ήμουν πολύ προσεκτική για
να μην μου ξανασυμβεί! Και μου ξανασυνέβη! <br />Είμαι λίγο «άπιστος Θωμάς» και
συνέχισα το γράψιμο. Αλλά και την επόμενη φορά που επανέλαβα την λέξη, με πολύ
μεγάλη προσοχή, συνέβη πάλι το ίδιο. Σταμάτησα το γράψιμο και έψαξα στα διάφορα
λεξικά που έχω, για να βρω κάτι αντίστοιχο που να συμφωνεί με την συγκεκριμένη
λέξη, η οποία παρουσιαζόταν συνέχεια
μαυρισμένη αλλά γραμμένη <b>εσάκ! </b></span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Τελικά στην Βίβλο του Αποκρυφισμού της Έλενας
Μπλαβάτσκυ βρήκα την σανσκριτική λέξη <b>Σάκα</b>
που στην κυριολεξία σημαίνει: </span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><b><span lang="EL">ο Ένας ή
Εκα – χρησιμοποιείται για τον «Δράκοντα της Σοφίας» ή <u>τις εκδηλωμένες
θεότητες, θεωρούμενες συλλογικά.</u></span></b></span></span></blockquote></div></div></blockquote><p style="text-align: center;"> <span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: large;"><b>Ας θυμηθούμε και το Ελευσίνιο: Εκάς, εκάς οι βάρβαροι!!!</b></span></span><br /></p><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ακριβώς αυτό συμβαίνει στην κοιλάδα του
Βεσάκ, στην Πανσέληνο του Ταύρου. </span></span></span><br /></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Θα συνεχίσω από το ίδιο βιβλίο γιατί θέλω να
παρουσιάσω όλη την αναφορά του την σχετική με το θέμα, γιατί είναι κάτι που δεν
μπορεί να περιγραφεί περιληπτικά:</span></span></span></span></div>
</div>
</blockquote>
<br />
<blockquote class="tr_bq"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">«Όταν έρχεται η μεγάλη στιγμή, της
Πανσελήνου τα Μεγάλα Όντα αρχίζουν να καταφθάνουν με τους λευκούς μανδύες τους
για να συναντήσουν τους μαθητές και φίλους τους και να ανταλλάξουν ευλογίες και
λίγες λέξεις χαιρετισμού.</span></span></span></span></i>
</blockquote>
<br />
<blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><div class="MsoNormal"><div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXvi4g_6rxmaOgptf58NAx4t9ucmbFZQspgAJtrHiACSGW181dOkMxBJ5IiUkTsDVsOe7zB___DQeDC300WYT80Tiy9hRrcn-daHPZzbzjGPt3nowN1hru1N5qapXGL_uzwVwpu_Fl3zQ/s1600/Buddah_at_Wesak-300x300.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXvi4g_6rxmaOgptf58NAx4t9ucmbFZQspgAJtrHiACSGW181dOkMxBJ5IiUkTsDVsOe7zB___DQeDC300WYT80Tiy9hRrcn-daHPZzbzjGPt3nowN1hru1N5qapXGL_uzwVwpu_Fl3zQ/s1600/Buddah_at_Wesak-300x300.jpg" /></a><span lang="EL">Λίγο αργότερα έρχονται οι τρεις μεγάλοι
Κύριοι, με τα αιθερικά τους σώματα και στέκουν μπροστά στον μεγάλο βράχο
κυττάζοντας βόρεια. Αυτοί είναι ο Μανού, </span>o <span lang="EL">Μαϊτρέγια
Βούδας - Χριστός και ο Διδάσκαλος Ρ…Τα
Μεγάλα Όντα συναθροίζονται πίσω από τους τρεις Κυρίους, σύμφωνα με τον βαθμό και
την τάξη τους…<b>Σχηματίζουν τρεις ομόκεντρους
κύκλους </b>και αρχίζουν να </span><span lang="EL">ψάλλουν…μια υπέρλαμπρη μορφή γίνεται ορατή στο
κέντρο των κύκλων. Τον αποκαλούν με διάφορα ονόματα: Μαϊτρέγια Βούδα,
Μποντισάτβα ή Χριστό, Κύριο της Ειρήνης και της Αγάπης….Κρατάει στο χέρι του
μία ράβδο Δυνάμεως που Του έχει δοθεί από τον Αρχαίο των Ημερών ακριβώς γι’ αυτήν
την περίπτωση. Κανένας Δάσκαλος δεν μπορεί να την αγγίξει εκτός από τον Χριστό,
τον Διδάσκαλο όλων των Διδασκάλων. Σε κάθε άκρο τ<span style="font-size: large;">ή</span>ς ράβδου υπάρχει μία μεγάλη
διαμαντένια σφαίρα που ακτινοβολεί μία γαλάζια και πορτοκαλιά αύρα μεγάλης
ομορφιάς. Οι Μύστες …υποκλίνονται σε Αυτόν …και <b>οι κύκλοι μετατρέπονται σε έναν και σχηματίζουν έναν σταυρό </b>που στο
κέντρο του στέκεται ο Χριστός… η επόμενη κίνησις είναι <b>ένα τρίγωνο μέσα στον κύκλο</b> που στην κορυφή του στέκει ο Χριστός…μετά
το τρίγωνο επικαλύπτεται με <b>τρία ωοειδή
σχήματα που συνδέονται στο κέντρο του τριγώνου </b>στο οποίο στέκει ο Χριστός…Η
επόμενη κίνησις είναι ένα <b>εξάκτινο</b>
αστέρι και μετά ένα <b>πεντάκτινο</b>…έπειτα
αγγίζει πάλι τον Βράχο με την Ράβδο του λίγα λεπτά πριν από την Πανσέληνο … εμφανίζεται στον γαλάζιο ουρανό ένα σημείο φωτός που
πλησιάζει αργά, γίνεται όλο και διαυγέστερο και μετατρέπεται στην ακτινοβόλα
μορφή του Κύριου Γκαουτάμα Βούδα, σε στάση λωτού μ<span style="font-size: large;">ε </span>ένα λαμπρό κίτρινο ένδυμα
….που υψώνει το δεξί Του χέρι για ευλογία. </span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i>
<br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Όταν φτάνει σε ένα
σημείο επάνω από τον Βράχο, επισκιάζοντας τους τρεις Κυρίους που τώρα στέκουν
κοντά στον Βράχο, εκφωνείται από τον Χριστό η Μεγάλη Επίκλισις και όλοι οι
παριστάμενοι πέφτουν γονατιστοί, αγγίζοντας το μέτωπό τους στην Γη.</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i>
<br />
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Από την Εστία του Φωτός μέσα από την
Διάνοια του Θεού,</span></span></span></span></i><br />
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">ας διαχυθεί Φως μέσα στις διάνοιες των
ανθρώπων.<br />Το Φως ας κατέλθει στην Γη.</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i><br />
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Από την Εστία της Αγάπης μέσα από την
Καρδιά του Θεού,</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">ας διαχυθεί Αγάπη μέσα στις καρδιές των
ανθρώπων.</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Είθε ο Χριστός να γυρίσει στην Γη.</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i><br />
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i>
<br />
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Από το Κέντρο όπου η Θέλησις του Θεού είναι
γνωστή,</span>
</span></span></span></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">ο Σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις
των ανθρώπων.</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ο Σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και
υπηρετούν.</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i></blockquote>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span></i>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivdQ6ctO7IN7hIas4wK6u0nqfLwusqMgku1PGm4IetS1gwstwJZSiT5U4G-0iIOq-OitY-KfMNxxnWsHuqsnb-YKkYqwOYJ8zm2CPLYeNNr2YzZ7qxKQWzwKXF9uSjD_lAft6ZU3kpBgQ/s1600/Vesak+2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a></span></span></span></i></blockquote>
</blockquote>
</div>
</blockquote>
</blockquote>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivdQ6ctO7IN7hIas4wK6u0nqfLwusqMgku1PGm4IetS1gwstwJZSiT5U4G-0iIOq-OitY-KfMNxxnWsHuqsnb-YKkYqwOYJ8zm2CPLYeNNr2YzZ7qxKQWzwKXF9uSjD_lAft6ZU3kpBgQ/s1600/Vesak+2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivdQ6ctO7IN7hIas4wK6u0nqfLwusqMgku1PGm4IetS1gwstwJZSiT5U4G-0iIOq-OitY-KfMNxxnWsHuqsnb-YKkYqwOYJ8zm2CPLYeNNr2YzZ7qxKQWzwKXF9uSjD_lAft6ZU3kpBgQ/s320/Vesak+2.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Αυτή η Μεγάλη Επίκλησις </span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">δημιουργεί ένα
τεράστιο ρεύμα ενέργειας που περνάει μέσα από τις καρδιές των ζηλωτών, των
μαθητών, των Μυστών και φτάνει ως τον Θεό. Αυτή είναι η πιο ιερή στιγμή του
έτους, η στιγμή που η ανθρωπότης έρχεται σε επαφή με το Θείο. Την ακριβή
στιγμή της Πανσελήνου ο Φωτισμένος διαβιβάζει στον Χριστό την ενέργεια της
πρώτης ακτίνας που γίνεται δεκτή από τον Χριστό και μετατρέπεται σε θέληση για
το καλό.</span></span></span></span></i>
</div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></i>
<br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ο Χριστός που είναι ο μεγάλος Ιερουργός,
απλώνει τα χέρια Του και παίρνει το κύπελλο, το υψώνει επάνω από το κεφάλι Του
και το τοποθετεί ξανά στον Βράχο….οι Διδάσκαλοι ψάλλουν ύμνους και ο Μεγάλος
Φωτισμένος, αφού ευλογήσει το πλήθος, εξαφανίζεται αργά στο διάστημα. Ο Χριστός
διανέμει το ευλογημένο νερό στους Μύστες και σε όλους εκείνους που είναι
παρόντες στην κοιλάδα…</span></span></span></span></i></div>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Έτσι μία φορά τον χρόνο, στην Πανσέληνο του ζωδίου του
Ταύρου, η ανθρωπότης φορτίζεται με τις ενέργειες μιας Μεγάλης Χαραυγής και
παρουσιάζεται μια σπάνια ευκαιρία για όλους τους ειλικρινείς μαθητές να
διευρύνουν την συνείδησή τους και, στην συνέχεια να υπηρετήσουν τους συνανθρώπους
τους».*</span></span></span></span></i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgImLLrviE-NymnDE7TUUh-Nc1u-MbWbRzZV0V-_ERKcwPJFqGZHW-9Gu8PkLG8dJ9H_wnOzYUPAIOvWGttSSmNlRZo-idejy3-Pb40pteROe6pzHOMY-tBQv7AM2BtNKEPRvSIsGfEiIE/s1600/Vesak.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgImLLrviE-NymnDE7TUUh-Nc1u-MbWbRzZV0V-_ERKcwPJFqGZHW-9Gu8PkLG8dJ9H_wnOzYUPAIOvWGttSSmNlRZo-idejy3-Pb40pteROe6pzHOMY-tBQv7AM2BtNKEPRvSIsGfEiIE/s400/Vesak.JPG" width="400" /></a></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">
</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />
<span lang="EL"><br />Ας δούμε όμως μαζί τ<span style="font-size: large;">ι</span>ς γεωμετρικές απεικονίσεις:</span>
<br />
</span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Α) σχηματίζουν
τρεις ομόκεντρους κύκλους</span></b></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Β) που μετασχηματίζονται σε εξάκτινο</span></b></span></span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Γ) οι κύκλοι
μετατρέπονται σε έναν και σχηματίζουν έναν σταυρό</span></b></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Δ) μετά δημιουργείται ένα τρίγωνο μέσα στον κύκλο</span></b></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Ε) και επίσης τρία ωοειδή
σχήματα που συνδέονται στο κέντρο του τριγώνου</span></b></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">ΣΤ) και καταλήγουν σε ένα πεντάκτινο</span></b></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
<span lang="EL">Προβληματίστηκα για άλλη μία φορά, γιατί
στην Πανσέληνο του Βεσάκ παρουσιάζονται οι συγκεκριμένοι σχηματισμοί. Οι
γνώσεις μου με οδήγησαν στο Υπόμνημα της Πολιτείας του Πλάτωνος από τον Πρόκλο
(Β΄ [συν.])</span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">«<u>Η δε τριάς
τρεις μεν μόνους αλλήλους [τέμνον]τας κύκλους</u> προς ορθάς ώρισεν. Των δε
σχημάτων έλαχεν το <u>εξάγωνον</u>. Διείλεν δε τον ζωδιακόν τριχή, τοις τροπικοίς,
τοις δισώμοις, τοις στερεοίς. Τας δε θέσεις των κ[ινο]υμένων απετέλεσεν
τριττάς, κέντρων επαναφορών αποκλιμάτων. Τους δε της Σελήνης αναβατικούς και
καταβατικούς τρεις εκατέρους εποίησεν. Τα δε κινήματα της ανωμαλίας έστησεν
(έστι γαρ απόγεια περίγεια μέσα, και πάλιν αφαιρέσεις στηριγμοί προσθέσεις) και
της Σελήνης τας φάσεις ιδίως τας μεταξύ Συνόδων και Πανσελήνων τρεις εκατέρας
ούσας διεστήσατο, μηνοειδείς διχοτόμους αμφικύρτους, ιδίοις εκάστην σχήμασιν,
εξαγώνω τας μηνοειδείς, τετραγώνω τας διχοτόμους, τριγώνω τας αμφικύρτους. Η δε
<u>εξάς τον μεν των ζωδίων κύκλον διείλεν άρσεσιν και θήλεσιν, ως και αν αυτή
φύσιν αρρενοθήλυν έχουσα</u>. <u>Των δε τριών κύκλων των προς ορθάς τεμνόντων αλλήλους
τας κοινάς τομάς έπηξεν αεί τας αυτάς».</u></span></b></span></span></span></div>
</div>
</div>
</blockquote>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<div class="MsoNormal"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">«Το τρία
όρισε τρεις ξεχωριστούς κύκλους που τέμνονται μεταξύ τους στην ορθή γωνία. Από
τα σχήματα προέκυψε το εξάγωνο. Διαίρεσε το Ζωδιακό σε τρεις ομάδες σημείων, σε
τροπικά </span></b><span lang="EL">(Παρορμητικά ζώδια),<b> δίσωμα </b>(Μεταβλητά ζώδια)<b> και στερεά </b>(Σταθερά ζώδια)<b> σημεία. Στην κίνηση των άστρων καθόρισε
τις τρεις θέσεις των κέντρων, των εμφανίσεων και των αποκλίσεων. Έκανε τον
καθένα από τους τόπους των αναβάσεων και των καταβάσεων της Σελήνης στον αριθμό
τρία. Καθόρισε τις κινήσεις της ανωμαλίας (διακρίνουμε πράγματι το απόγειο, το
περίγειο, την θέση στο κέντρο από την μία και τις προόδους από την άλλη, τις στάσεις
και τις παλινδρομήσεις). Ανάμεσα στις φάσεις της Σελήνης που τοποθετούνται
μεταξύ των συνόδων (με τον Ήλιο) και τις Πανσελήνους διέκρινε τρεις ξεχωριστές
ομάδες, τις φάσεις σε μηνοειδείς, διχοτόμους και αμφικύρτους, αποδίδοντας στην
καθεμιά ένα σχήμα, το εξάγωνο στις μηνοειδείς, το τετράγωνο στις διχοτόμους και
το τρίγωνο στις αμφίκυρτες. Το έξι διαίρεσε τον κύκλο του Ζωδιακού σε αρσενικά
και θηλυκά σημεία, σύμφωνα με τη φύση του, καθώς το έξι έχει φύση αρσενικού και
θηλυκού μαζί. Για τους τρεις κύκλους που τέμνονται μεταξύ τους στην ορθή γωνία
τους όρισε τις (εξι) κοινές τομές τους έτσι που να μείνουν για πάντα ίδιες».</b></span></span></span></span>
</div><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b><br /></b>Και συμπεραίνει:<br /><b><br /></b></span></span></span></span></div>
<div style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">«Ο μεν
<u>κύκλος</u> εικών έστι <u>νου<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">...</span></u></span></b></span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL"> Η μεν
<u>τριάς</u> (εικών) του <u>όντος</u>…</span></b></span></span></span></div><div style="text-align: center;"> <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL"><i> Νους</i> δε η
<u>πεμπτάς</u> ούσα…»</span></b></span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><br /></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Όλες αυτές
οι ενέργειες των Μεγάλων Δασκάλων και οι ερμηνείες των σχηματισμών που</span></b></span></span></span> <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">συνέβαιναν
μας αποκαλύπτουν την σημαντικότητα της Πανσελήνου του ζωδίου του Ταύρου ή του Βεσάκ.</span></b></span></span></span></div></div></div></blockquote><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο <b>Άθλος του
Ηρακλέους</b>, που αναφέρεται σε αυτήν την Πανσέληνο είναι <b>«Η σύλληψις του
Ταύρου της Κρήτης».</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b><br /> </b></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj687cQC7U7HHZdPQ2WdCPhzMR2_J0NWMUSjVA0PtuHGJ6uMx-jFTvAVwyDl9eVfXWQ74_N4jMcFj3-fKJJMXlJHoeBHkYuQ1wpnIw99hrr2ELHTbeMIHR5UoZ0LBvbhHOlQwNSu-bJdVI/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj687cQC7U7HHZdPQ2WdCPhzMR2_J0NWMUSjVA0PtuHGJ6uMx-jFTvAVwyDl9eVfXWQ74_N4jMcFj3-fKJJMXlJHoeBHkYuQ1wpnIw99hrr2ELHTbeMIHR5UoZ0LBvbhHOlQwNSu-bJdVI/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82.jpg" /></a></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> </span><span lang="EL"><span style="font-size: large;">Ο μύθος
αναφέρει ότι ο Ταύρος αναδύθηκε από τα κύματα, στην Κρήτη και ο Μίνωας είχε
υποσχεθεί να τον θυσιάσει στον θεό Ποσειδώνα. Ο Ταύρος όμως ήτα</span>ν τόσο όμορφος που ο
Μίνωας τον κράτησε για τα κοπάδια του και θυσίασε άλλον ταύρο στην θέση του. Για
να τον τιμωρήσει ο Ποσειδών έκανε την Πασιφάη (το Φάος όλων = Το Φως
όλων) να τον ερωτευτεί και τον έκανε τόσο άγριο ώστε ο Ευρυσθέας ζήτησε από τον
Ηρακλή να τον πιάσει και να τον πάει στις Μυκήνες. Ο Ηρακλής τον έριξε
αναίσθητο με το ρόπαλό του και τον έφερε στις Μυκήνες. Για πολύ καιρό ο Ταύρος
περιφερόταν στην Πελοπόννησο και περνώντας τον Ισθμό έφτασε στον Μαραθώνα. Εκεί
τον έπιασε ο άλλος ήρωας, ο Θησέας και τον θυσίασε στον Απόλλωνα.<b> </b></span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><br />
<div style="text-align: left;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><b>Στον μύθο
αυτό, ο Ηρακλής είναι ο Λόγος, που διέσχισε την θάλασσα της Ύλης και έφτασε στην
Κρήτη, ελευθέρωσε τον Ταύρο, την ανθρώπινη Ψυχή και την έφερε πίσω, στον
προορισμό της, στο Απολλώνιο
Φως.
</b></span></span></span></span>
</blockquote>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Στα <b>Αρχαία Μυστήρια</b> οι
τελετουργίες, της Πανσελήνου του Ταύρου, ελάμβαναν χώρα στα Αιγυπτιακά Μυστήρια
του Σέραπι, στο Λούξορ της Αιγύπτου, στον τάφο του Ουράνιου Ταύρου.</span></span></span></span>
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRLr7dG9NKY3XOT0LKJRIEJxLJM6qo6MW07TepvTKmt685tdKGDL88FqoHMTjoAVVxu7XITXMvm5T3pVgPsS_t9MTFy2gtLjK2ep2jomwuyba_iFVqyHGO-EQMRl_baDV_K09SiVdampc/s1600/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRLr7dG9NKY3XOT0LKJRIEJxLJM6qo6MW07TepvTKmt685tdKGDL88FqoHMTjoAVVxu7XITXMvm5T3pVgPsS_t9MTFy2gtLjK2ep2jomwuyba_iFVqyHGO-EQMRl_baDV_K09SiVdampc/s1600/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%82.jpg" /></a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ο</span><span lang="EL"> <b>Σέραπις </b>ήταν
ένας μεγάλος ηλιακός θεός που αντικατέστησε τον Όσιρη στην λαϊκή λατρεία και
προς τιμήν του εκφωνούσαν τα επτά φωνήεντα. Συχνά παρουσιαζόταν στις
αναπαραστάσεις του σαν όφις <b>«Δράκοντας Σοφίας».</b> </span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Κατά την
περίοδο του Χριστιανισμού ήταν ο μεγαλύτερος θεός της Αιγύπτου.</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ίσως, μετά από τόση επικοινωνία μαζί σας με τις
Πανσελήνους, σας έχει δημιουργηθεί το ερώτημα:</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">- Τί καταφέρνουμε με την συμμετοχή μας στα Μυστήρια
της Πανσελήνου; </span></span></span></span></div>
</div>
</div>
</blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<div class="MsoNormal">
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Τίποτα περισσότερο από το να προχωρήσουμε με μεγάλα βήματα μέσα
στην συμπαντική συνειδητοποίηση της εξελίξεως της Ψυχής μας πλησιάζοντας το Θείο
Φως. Αυτή η συνειδητοποίησις μάς οδηγεί σε μεγαλύτερη γνώση και ψυχική ελευθερία
παίρνοντας απαντήσεις με σαφήνεια στα ερωτήματά μας όποια και αν είναι αυτά
αρκεί να μην εμπεριέχουν προσωπικό όφελος ή να λειτουργούν εις βάρος των άλλων.
Αυτές τις απαντήσεις δεν μπορούμε να τις προσεγγίσουμε με κανέναν άλλο τρόπο
παρά μόνον μέσα από την προσευχή μας την ημέρα της, γιατί όπως έχω αναφέρει την
ημέρα της Πανσελήνου προσλαμβάνουμε</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">το μέγιστο υλικό και νοητικό φως του Ήλιου και της Σελήνης,
επάνω στην Γη. </span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span lang="EL"> Έτσι, κάθε Πανσέληνος, μας προσφέρει το δικό της
επίπεδο Μυήσεως και εμείς μέσω αυτού εξελισσόμαστε.
</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Η Πανσέληνος
του ζωδίου του Ταύρου θα γίνει στις 5 Μαΐου, στις 14 μοίρες και 58΄πρώτα
λεπτά του ζωδίου του Σκορπιού, στις 20:35 μ.μ. ώρα Ελλάδος<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> και θα είναι ορατή στον ελληνικό ουρανό μας. </span></span></span></span></span></div></div></blockquote><p><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: large;">Συγχρόνως
όμως με την Πανσέληνο έχουμε και Σεληνιακή Έκλειψη (Appulse) δηλαδή η
Σελήνη δεν θα καλύπτεται από την Γη αλλά θα βρίσκεται μέσα στην παρασκιά
της, η οποία την κάνει πιο σοβαρή. Ας ψελλίσουμε με σεβασμό την
προσευχή μας. </span></span><br /></p><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><div class="MsoNormal"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"> </span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Το μήνυμα της
Πανσελήνου του ζωδίου του Ταύρου είναι:</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL"><i>«Όποιον σπόρο έσπειρες, αυτόν θα θερίσεις» </i></span></b></span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">γιατί στο ζώδιο
του Κριού, ο σπόρος, στην προηγούμενη Πανσέληνο, έχει σπαρεί.</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ας
προσευχηθούμε όλοι μαζί, αφού έχουμε κατανοήσει το νόημα της Πανσελήνου του
Ταύρου, για να είναι το αποτέλεσμα της Προσευχής μας δυνατό:</span></span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«Ας δω το Φως που επαναφέρει στην Καρδιά του Θεού.
Ας ανοίξουν οι Δώδεκα πύλες και η εγωιστική τάσις της ανθρώπινης προσδοκίας, ας
γίνει αργά μάθησις για να κατανοηθεί σιγά – σιγά η Ουράνια Αλήθεια. </span></i></b></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">Η Γνώσις μού την διδάσκει, με εξαγνίζει και βοηθά τους
σπόρους που έσπειρα να φυτρώσουν και να δώσουν υγιείς καρπούς. Ενώ η Γνώσις με
βοηθά να πλησιάσω την Ουράνια Αλήθεια, η ψυχή μου, βρίσκεται στον δρόμο της
Ζωής, που είναι σκοτεινός και προσκολλημένος στην Ύλη. Θέλω η Ύλη αυτή να γίνει
Πνευματικότης. Γι’ αυτό αναζητώ, συνεχώς, το Καθαρό Φως, τον Θείο Σπινθήρα, που
λάμπει ψηλά και μέσα μου. Η ψυχή μου ζητά αυτό το Φως, το Φως της
Κατανοήσεως για να μάθει να αγωνίζεται γι’ αυτήν.</span></i></b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /><b><i><span lang="EL">Ζητώ την βοήθειά Σας για να καταφέρω να βρω την
πραγματική Αλήθεια που δεν θα μπορεί να μου κρύψει κανείς, όσο και αν
προσπαθήσει. Γιατί κανείς δεν μπορεί να σβήσει το Ουράνιο Φως, όταν αυτό λάμψει
μέσα μας». </span></i></b></span></span></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">Γένοιτο</span></i></b></span></span></span></div>
</blockquote>
</div>
</div>
</blockquote>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<div class="MsoNormal">
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Τελειώνοντας θα
αναφέρω δύο αποσπάσματα:</span></span></span></span>
</div>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">α) το γνωστό
απόσπασμα, το οποίο μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, αρχίζοντας το
Ευαγγέλιό του:</span></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«</span></i></b><b><i><span lang="EL">Ἐ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἀ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ρχ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ῇ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἦ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν </span></i></b><b><i><span lang="EL">ὁ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> Λόγος κα</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὶ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> </span></i></b><b><i><span lang="EL">ὁ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> Λόγος </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἦ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν πρ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ς τ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν Θε</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν και Θεός </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἦ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν ο Λόγος»</span></i></b></span></span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">κ</span>αι β) το
απόσπασμα από την σωζόμενη διδασκαλία του Ηρακλείτου:</span></span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL"></span></i></b></span></span></span></div></blockquote></div></div></blockquote><p> </p><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><div class="MsoNormal"><blockquote class="tr_bq"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«</span></i></b><b><i><span lang="EL">Ἡ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ράκλειτος μ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὲ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν ο</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὖ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν φησιν ε</span></i></b><b><i><span lang="EL">ἶ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ναι τ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> π</span></i></b><b><i><span lang="EL">ᾶ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν διαιρετ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἀ</span></i></b><b><i><span lang="EL">διαίρετον, γενητ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἀ</span></i></b><b><i><span lang="EL">γένητον, θνητ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἀ</span></i></b><b><i><span lang="EL">θάνατον, λόγον α</span></i></b><b><i><span lang="EL">ἰῶ</span></i></b><b><i><span lang="EL">να, πατέρα υ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ἱ</span></i></b><b><i><span lang="EL">όν, θε</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν δίκαιον· ο</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὐ</span></i></b><b><i><span lang="EL">κ </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἐ</span></i></b><b><i><span lang="EL">μο</span></i></b><b><i><span lang="EL">ῦ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἀ</span></i></b><b><i><span lang="EL">λλ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὰ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> το</span></i></b><b><i><span lang="EL">ῦ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> Λόγου </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἀ</span></i></b><b><i><span lang="EL">κούσαντας </span></i></b><b><i><span lang="EL">ὁ</span></i></b><b><i><span lang="EL">μολογε</span></i></b><b><i><span lang="EL">ῖ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν σοφ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ὸ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἔ</span></i></b><b><i><span lang="EL">στιν </span></i></b><b><i><span lang="EL">ἕ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ν πάντα ε</span></i></b><b><i><span lang="EL">ἶ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ναι </span></i></b><b><i><span lang="EL">ὁ</span></i></b><b><i><span lang="EL"> </span></i></b><b><i><span lang="EL">Ἡ</span></i></b><b><i><span lang="EL">ράκλειτός φησι.»</span></i></b></span></span></span>
</div>
</blockquote>
</div>
</div>
</blockquote> <span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: large;">δηλαδή:</span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<div class="MsoNormal">
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL">«Το παν είναι διαιρετό και αδιαίρετο, γεννητό και αγέννητο, θνητό και
αθάνατο, λόγος και χρόνος, πατέρας και υιός, θεός και δίκαιο. Αν ακούσετε όχι
εμένα αλλά τον Λόγο, είναι σοφό να ομολογείτε ότι τα πάντα είναι Έν». </span></i></b></span></span></span></i></b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><br /><br />Ηράκλειτος απ.
50, αναφ. Ιππόλυτος</span></span></span> </span></i></b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span lang="EL"> Τί το ορθότερο θα μπορούσαν να είχαν πει;</span></i></b></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span></i></b></span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span style="font-size: large;"> </span>Σας ευχαριστώ</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ευγενία</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Βιβλιογραφία</span></span></span>
<span style="font-size: small;"><br /><br />
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">«Οι Άθλοι του
Ηρακλή» της Αλίκης Α. Μπέιλυ – LUCIS </span>PRESS
LIMITED </span>
</span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">«Βίβλος
Αποκρυφισμού» της Έλενας Μπλαβάτσκυ – Εκδόσεις «Κέδρος»</span></span>
</span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ
ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ των LIDDEL & SCOTT Εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ</span></span>
</span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΩΝ
ΤΖ. ΚΟΥΠΕΡ Εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ</span></span>
</span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Τα «Φαινόμενα και Διοσημεία» του Αράτου του Σολέως</span></span>
</span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Ευαγγέλου Σπανδάγου – Εκδόσεις «Αίθρα»</span></span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Οι «Καταστερισμοί» του Ερατοσθένους του Κυρηναίου –
Ευαγγέλου Σπανδάγου –Εκδόσεις Αίθρα</span></span>
</span></span>
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
</span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span style="font-size: small;">«Η Συμφωνία του
Ζωδιακού» - Τορκόμ Σαραϊνταριάν – Εκδόσεις «Πνευματικός
Ήλιος»<br /> <br /> ¨Διονυσιακά" Νόννου Πανοπολίτη- Εκδόσεις Κάκτος </span>
</span></span></span></span></div>
</div>
</blockquote>
</div>
</div>
</blockquote>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"> </span>«Κρατύλος του
Πλάτωνος» - Εκδότης Χατζόπουλος</span></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">*Σε υποσημείωση στο βιβλίο αναφέρεται ότι
στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, αυτή η τελετή δεν θα τελείται, παρ’ όλο που η
επαφή της Πανσελήνου του Ταύρου θα συνεχίσει να είναι η ύψιστη ευκαιρία για να
ερχόμαστε σε επαφή με την ενέργειά της.</span></span></span></span></div><p> </p>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-19655026573072715422023-04-05T10:22:00.001+03:002023-04-05T10:22:04.268+03:00Πανσέληνος του ζωδίου του Κριού <p><br /></p>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7453508999288550386">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmK57-KOPAJtkGfSnv0R6rbB_VSFPODbV-RzMQlPGdePhr_coN6W9E9dKPn_2lONfv2vVKucUH4TkKA2FBfeu7NIhsplRLkRkyI6sGWTbz3imvRDCaUZjm947NRGK0jDmGGMbS5KmNkfY/s1600/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmK57-KOPAJtkGfSnv0R6rbB_VSFPODbV-RzMQlPGdePhr_coN6W9E9dKPn_2lONfv2vVKucUH4TkKA2FBfeu7NIhsplRLkRkyI6sGWTbz3imvRDCaUZjm947NRGK0jDmGGMbS5KmNkfY/s320/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"><br /></span></span></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η
Πανσέληνος του ζωδίου του Κριού γίνεται στον άξονα Κριού - Ζυγού στις 6
Απριλίου στις 7:36 π.μ. ώρα Ελλάδας στις 16 μοίρες και 07΄ πρώτα
λεπτά
του ζωδίου του
Ζυγού. Άρα δεν θα είναι ορατή την στιγμή της μέγιστης φωτίσεώς της στον ουρανό μας.</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Οι τρεις </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Πανσέληνοι, των ζωδίων του Κριού, του Ταύρου και των
Διδύμων είναι οι πιο σημαντικές κάθε χρονιάς. Χρειάζεται λοιπόν να γνωρίζουμε τι πρέπει να
κάνουμε περιμένοντάς τις και τι αφού ολοκληρωθούν. </span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η εξισορρόπηση των αντιθέτων δυνάμεων δημιουργεί αρμονία.
</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Αυτό ακριβώς συμβαίνει την ημέρα της Πανσελήνου, η οποία</span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">γίνεται κάθε 29 ημέρες, σύμφωνα με τον Σεληνιακό Κύκλο. Καθώς η Σελήνη είναι
απέναντι από τον Ήλιο στον αντιδιαμετρικό αστερισμό -γ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ι'</span> αυτό παίρνει και τ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ο</span>
όνομα του Ζωδίου στο οποίο βρίσκεται ο Ήλιος- φωτίζεται ολόκληρη και η Γη
βρίσκεται ανάμεσα σε δύο Φώτα τα οποία εκπέμπουν το μέγιστο του δυναμικού τους.</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"><br />
</span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0MFzd8uU_x1AAvj0RRlFWg-KcYlngx19qIBClR19uOOI_GbjFRlOHDskoAfyP1sKH91xiAQ6mkVT79Q43y52g5B-g67m9wQC3htdPNNLitSZoWMOlZ9mKPknhCsb_eiopwnuxL2KGFk0/s1600/%CE%A6%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0MFzd8uU_x1AAvj0RRlFWg-KcYlngx19qIBClR19uOOI_GbjFRlOHDskoAfyP1sKH91xiAQ6mkVT79Q43y52g5B-g67m9wQC3htdPNNLitSZoWMOlZ9mKPknhCsb_eiopwnuxL2KGFk0/s320/%CE%A6%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" width="320" /></a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Αυτή είναι η κατάλληλη ώρα να πλημμυρίσουμε και εμείς από
το Φως αυτό και να αισθανθούμε πολύ κοντά στις ανώτερες δυνάμεις που υπάρχουν –πείτε τις με όποιο όνομα θέλετε -.</span></span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Για να μπορέσουμε όμως ν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">α</span> απορροφήσουμε όλην αυτήν την
υπέροχη ενέργεια αλλά και να μπορέσουμε να την αποδώσουμε πίσω πάλι στο Σύμπαν,
εξισορροπώντας το, πρέπει ν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">α</span> ακολουθήσουμε κάποιους κανόνες τρεις ημέρες πριν
την Πανσέληνο, την ημέρα της Πανσελήνου και τρεις ημέρες μετά, μία εβδομάδα
δηλαδή. </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ας δούμε αυτήν την διαδικασία. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η <b>3η ημέρα</b> πριν την Πανσέληνο είναι ημέρα πίστ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">εω</span>ς και
<b>αφορά τον καθαρισμό του φυσικού μας σώματος. </b></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>
</b></span></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η <b>2η ημέρα</b> είναι ημέρα ενατ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ε<span style="font-family: "georgia" , "serif";">νίσεω</span></span>ς και <b>αφορά το
συναισθηματικό πεδίο</b> προσπαθούμε λοιπόν, να επιλύσουμε όλες τις συναισθηματικές μας
εντάσεις και διαφορές. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η <b>ημέρα πριν την πανσέληνο </b>είναι ημέρα αφ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">οσιώσεως <span style="font-family: "georgia" , "serif";">σ</span></span>το
νόημα της Πανσελήνου και <b>αφορά το νοητικό πεδίο</b> μας. Σκεφτόμαστε το νόημά της
και το δουλεύουμε μέσα μας. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_3ZuMIEzeE3p9JK0lQs_ma29YnlYTQLVq1yaGxctvYz19-fzcdN9C5NoHZE4PFiQhJC41XYN8qNStmgeKhE4e-4s6y8D7r7TzYopytxe5nReNQ0h7CCno7pTvMjTMcPOXCQyuHNz33h4/s1600/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%82.gif" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_3ZuMIEzeE3p9JK0lQs_ma29YnlYTQLVq1yaGxctvYz19-fzcdN9C5NoHZE4PFiQhJC41XYN8qNStmgeKhE4e-4s6y8D7r7TzYopytxe5nReNQ0h7CCno7pTvMjTMcPOXCQyuHNz33h4/s200/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%82.gif" width="187" /></a><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η ημέρα της Πανσελήνου και συγκεκριμένα η ώρα της
μ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">εγί</span>στης φ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ωτίσεώ</span>ς της είναι η στιγμή που μπορούμε να μπούμε σε ανώτερο επίπεδο
επ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ιγνώσεω</span>ς και σε συνεργασία με τον Ηλιακό μας Άγγελο να δεχθούμε υψηλές
δονήσεις. Την στιγμή αυτή βυθιζόμαστε </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">στον εσωτερικό μας εαυτό και στο δικό μας
Φως και η εισροή της ενέργειας της Πανσελήνου, πρέπει να περιφρουρηθεί και ν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">α</span>
αποδοθεί την 3η ημέρα, για το γενικό καλό. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η <b>1η ημέρα μετά την Πανσέληνο</b> <b>είναι η ημέρα της
καταγραφής αυτών των ενεργειών μέσα μας</b>, για να έχουμε την απάντηση στην
προσευχή μας.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η <b>2η ημέρα είναι η ημέρα της αφομο<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ιώσεω</span>ς των ενεργειών
</b>αυτών στο δικό μας εσωτερικό επίπεδο και </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">η <b>3η ημέρα μετά την Πανσέληνο είναι η ημέρα της
ακτινοβ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ολήσεω</span>ς των ενεργειών προς τα έξω,</b> για να βοηθήσουμε, με την προσφορά μας
αυτή, στην εξισορρόπηση του Σύμπαντος. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span><a name='more'></a></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Στις Πανσελήνους υπάρχουν 5 βασικοί σκοποί: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">1) Να ενωθούμε με τον Πνευματικό κόσμο. </span></i></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">2) Να ενωθούμε με τον Πλανήτη μας. </span></i></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i></i></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">3) Να γίνει ευθυγράμμιση με το Θείο Σχέδιο. </span></i></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i></i></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">4) Να επιτευχθεί η αδελφοποίηση της Ανθρωπότητας και </span></i></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i></i></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL">5) να καλλιεργηθούν, ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α </span>αποκρυσταλλωθούν και ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α </span>αφυπνισθούν
οι Θείες ενέργειες μέσα σε όλους μας, όπως η αγάπη, η κατανόηση, η ευσπλαχνία,
η αυτοθεραπεία, η ενόραση και επάνω απ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ό</span> όλα η προσωπική ηθική μας. </span></i></span></span></div>
</blockquote>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Δύο βασικές προσπάθειες την ώρα της Πανσελήνου είναι η <b>αβλάβεια</b>
στις σκέψεις μας, στα συναισθήματα, στις πράξεις και στα λόγια μας και η <b>απόσπαση</b>
α<span style="font-family: "georgia" , "serif";">πό</span> όλες τις προσωπικές σχέσεις γιατί είναι πολύ σημαντικό να μην εμπλακούμε στα προβλήματα
των άλλων. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ας
επικεντρωθούμε όμως στην Πανσέληνο του Κριού. <br />Η Πανσέληνος του Κριού θεωρείται η πρώτη σημαντική
Πανσέληνος της χρονιάς, γιατί συμπίπτει με την Εαρινή Ισημερία. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Μιλώντας κοσμικά για τον Κριό είναι το ζώδιο της
δημιουργίας και η σκέψη αυτή υποκρύπτεται στα λόγια της Βίβλου:</span></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> <i>“Του αρνίου
του εσφαγμένου από καταβολής κόσμου”</i> (Αποκαλ. </span>xiii<span lang="EL">,8).</span></span></span></blockquote>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsYdJK-sQkYXN98Lr7E79_Tr3lOZVjXY-U724YKwTQppHXGe-JOlyrYw-dYKdS3yuPw54WeTxK3EzkA3ztMfp1MqanA-C2OPuTqCdocjq3xM2zurfEHltNMtUrQRI3ffhTxc1UV8dHTSk/s1600/%CE%A6%CF%81%CE%AF%CE%BE%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7+1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsYdJK-sQkYXN98Lr7E79_Tr3lOZVjXY-U724YKwTQppHXGe-JOlyrYw-dYKdS3yuPw54WeTxK3EzkA3ztMfp1MqanA-C2OPuTqCdocjq3xM2zurfEHltNMtUrQRI3ffhTxc1UV8dHTSk/s200/%CE%A6%CF%81%CE%AF%CE%BE%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7+1.jpg" width="188" /></a><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Είναι το μυθολογικό κριάρι, με το οποίο ο <i><b>Φρίξος και η
Έλλη</b></i>, τα παιδιά του Αθάμαντος ξεκίνησαν για την Κολχίδα για ν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">α </span>αποφύγουν την
οργή της μητριάς τους. <br />Μετά τον θάνατο όμως της Έλλης, </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">η οποία έπεσε στα στενά
της θάλασσας που από τότε την λέμε <b>Ελλήσποντο</b>, ο Φρίξος φθάνοντας στην Κολχίδα
το θυσίασε στον Δία και την προβιά του την κρέμασε σ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ε </span>ένα δένδρο. Στα ριζά του
δένδρου καιροφυλαχτούσε πάντοτε ένας δράκ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ων</span> και από τότε η προβιά αυτή έγινε
σύμβολο, το γνωστό «Χρυσόμαλλο δέρας», η χρυσή προβιά, η οποία έγινε αφορμή να
ξεκινήσει η Αργοναυτική Εκστρατεία.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPSz61GDSv08DTwoNiim-glbDH7T5GAywhLXYxjQhhbqZWG1hyJr3sIHp9sFwVJ-Kt6jgRd2-dxARqyqQDLzwPBEWuE9Evs_xjyEnrnHIrQ_zE-fYXfGMKKx4LbqjlMruch9J4t9JqkJQ/s1600/%CE%86%CE%BC%CE%BC%CF%89%CE%BD+%CE%A1%CE%B1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPSz61GDSv08DTwoNiim-glbDH7T5GAywhLXYxjQhhbqZWG1hyJr3sIHp9sFwVJ-Kt6jgRd2-dxARqyqQDLzwPBEWuE9Evs_xjyEnrnHIrQ_zE-fYXfGMKKx4LbqjlMruch9J4t9JqkJQ/s1600/%CE%86%CE%BC%CE%BC%CF%89%CE%BD+%CE%A1%CE%B1.jpg" /></a><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Στην <b>Αίγυπτο</b> οι τελετουργίες του Ουράνιου Κριού τελούνταν στον ναό του Άμμων<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ος</span>-Ρα στην
<b>Λιβυκή έρημο</b>. Για τ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ο </span>όνομά του πολλοί ιστορικοί αναφέρουν ότι ονομάσθηκε από
την <b>άμμο</b>, γιατί το μαντείο του και ο ναός του ήταν σε αμμώδη τόπο στην Λιβύη. Ο
Άμμων–Ρα </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">επίσης Άμουν ή Άμεν ή Δίας κατά τον Ηρόδοτο ήταν ένας από τους
μεγάλους θεούς της Αιγύπτου. Ήταν ο Ρα, ο Πνευματικός Ήλιος, ο <b>«Ήλιος της
Δικαιοσύνης». </b></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Μερικοί αναφέρουν ότι επειδή ήταν ο Ζευς, ήταν γυιος του
Κρόνου και της Ρέας. </span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ο Διόδωρος όμως ασχολούμενος με τον Άμμωνα δεν αναφέρει
τους γονείς του αλλά αναφέρει ότι ήταν βασιλιάς της Λιβύης και έλαβε γυναίκα την 'Ρέα,
θυγατέρα του Ουρανού. Επειδή όμως η 'Ρέα έμαθε αργότερα ότι ο Άμμων γέννησε τον
Διόνυσο από την Αμάλθεια ζηλοτύπησε και έφυγε προς τους Τιτάνες και παντρεύτηκε
τον Κρόνο, τον οποίο έστρεψε εναντίον του. Νικηθείς δε ο Άμμων πέρασε στην
Κρήτη και ο γυιος του ο Διόνυσος νικώντας τους Τιτάνες, του χάρισε την βασιλεία
της. Πριν φύγει όμως από την Λιβύη προέβλεψε την τύχη του γυιου του
Διονύσου και ο Διόνυσος θεωρώντας τον πατέρα του μάντη, μετά τον θάνατό του, τού
έκτισε ναό και μαντείο το οποίο έγινε ονομαστό σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Άλλοι ιστορικοί όμως διηγούνται διαφορετική ιστορία για τον Άμμωνα. Ο
Διόνυσος διερχόμενος την αμμώδη και άνυδρη έρημο της Λιβύης κινδύνευσε να
πεθάνει από την δίψα μαζί με το στράτευμά του. Ξαφνικά, μπροστά του
παρουσιάστηκε ένα κριάρι και ακολουθώντας το βρήκαν νερό. Σκεπτόμενος ότι αυτή
ήταν βοήθεια από τον πατέρα του έκτισε εκεί μεγαλοπρεπή ναό του Άμμωνος Διός.
Από τότε απεικόνιζαν τον Άμμωνα, κριοκέφαλο. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Μία άλλη εκδοχή κατά τον Ηρόδοτο, αναφέρει ότι ο Ηρακλής
θέλησε να δει τον πατέρα του, τον Δία. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Εκείνος φοβούμενος να μην πάθει ο Ηρακλής ότι και η
Σεμέλη, έγδαρε ένα κριάρι και τοποθέτησε εμπρός του την προβιά του. Γι’ αυτό τον
απεικόνιζαν κατά τον Ηρόδοτο, κριοκέφαλο. Στον ναό του όμως, στην Λιβύη τον
απεικόνιζαν σε σχήμα κωνοειδές καλυμμένο με πολύτιμους λίθους. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Οι Έλληνες τον ζωγράφιζαν σαν τετράγωνη πέτρα και
κερατοπρόσωπο. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Εκτός από τον ναό του στην Λιβυκή έρημο υπήρχε ιερό του στην
νήσο Μερόη και στις Θήβες της Αιγύπτου, στην Λακεδαίμονα και στην Βοιωτία, όπου
αφιέρωσε άγαλμά του ο Πίνδαρος, έργο του Καλαμίδα. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Στις τελετές προς τιμήν του θυσίαζαν <span style="font-family: "georgia" , "serif";">κ</span>ριό, τον οποίο δεν
έτρωγαν αλλά, αφού τον θρηνούσαν, τον έθαβαν στις Ιερές θήκες και με το δέρμα
του κάλυπταν το άγαλμα του Άμμωνος, φέροντες κοντά του και το άγαλμα του
Ηρακλέους για την ενθύμηση της παρουσιάσεως του Διός. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Όλες βέβαια οι αναφορές για τον Κριό εγίνοντο γιατί, κατά
τις τελετές προς τιμήν του, ο Ήλιος ήταν στο ζώδιό του, </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">ακριβώς αυτές τις ημέρες.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Όταν τον συνέδεσαν με τον Ρα, σαν Άμμωνα–Ρα, έγινε ο Θεός του Μυστηρίου
και τα ιερογλυφικά τού ονόματός του συχνά ήταν αντεστραμμένα. Ήταν ο Παν, η Παν–φύση εσωτερικά και επομένως το Σύμπαν και ο <b>«Κύριος της Αιωνιότητ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ο</span>ς». </b></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ο Ρα όπως διακηρυσσόταν σε μία αρχαία επιγραφή </span></span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«γεννήθηκε
από την Νηίθ αλλά όχι με τοκετό». </span></i></span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ονομαζόταν «Αυτογέννητος Ρα» και δημιούργησε το αγαθό με
μ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ί</span>α ματιά του πύρινου ματιού του, όπως ο Σεθ - Τυφώνας δημιούργησε το κακό με το
δικό του μάτι. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ένας πολύ αρχαίος ύμνος εξορκίζει το όνομα «</span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Amen</span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">–</span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ra</span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">»και χαιρετίζει τον </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Κύριο των θρόνων της Γης … Κύριο της Αλήθειας, Πατέρα
των θεών, δημιουργό του ανθρώπου, των ζώων, Κύριο της <span style="font-family: "georgia" , "serif";">υπά<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ρξεω</span></span>ς, Φωτιστή της Γης
που διαπλέει τον Ουρανό γαλήνια…. Όλες οι καρδιές μαλακώνουν κοιτώντας Εσένα
κυβερνήτη της Ζωής, της Υγείας και της Δ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">υνάμεω</span>ς! Λατρεύουμε το Πνεύμα Σου που,
μόνο Του, μας δημιούργησε…»</span></i></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">σε αντίθεση με τον Σεθ – Τυφώνα τον οποίο επικαλούντο: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Ω Τυφώνα – Σεθ! Σε επικαλούμαι τρομερέ, αόρατε,
πανίσχυρε θεέ θεών, εσένα που καταστρέφεις και ερημώνεις…» </span></i></span></span></div>
</blockquote>
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ήταν επίσης ο Ουράνιος Κριός, ο Κριοκέφαλος Θεός στον
οποίο οι Ιουδαίοι θυσίαζαν αμνούς, μία άλλη ονομασία για το ζώδιο του Κριού. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Βέβαια, γνωρίζουμε ότι στο ζώδιο του Κριού ο Ήλιος έχει
την Έξαρσή του, άρα είναι σαφέστατο γιατί στην Πανσέληνο του Κριού λάτρευαν τον
Ήλιο, σε οποιαδήποτε μορφή του, γιατί τόσο η ηλιακή ενέργεια του, η οποία μας
χαρίζει την ζωή με την θερμότητά του, όσο και η τυφωνική του μορφή η οποία
ερημώνει και καταστρέφει, όταν απουσιάζει η υγρασία–Σελήνη, με απτό
παράδειγμα τις αχανείς ερήμους του πλανήτη μας είναι ό,τι εστιάζεται στην
Πανσέληνο αυτή. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgukAvgiI4xk6oX_L5USFJ0sS60J_In3SdmsPL36vD6TxxfSI3ry63l4R6uo92gJsyULZYH6MAMvJr4BS-d33apLnCnzXtNAZnfQM8BA57ZoDgF4D3dBwX0maqG_9GdNwUSuoIhn0HUbjQ/s1600/%CF%84'%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgukAvgiI4xk6oX_L5USFJ0sS60J_In3SdmsPL36vD6TxxfSI3ry63l4R6uo92gJsyULZYH6MAMvJr4BS-d33apLnCnzXtNAZnfQM8BA57ZoDgF4D3dBwX0maqG_9GdNwUSuoIhn0HUbjQ/s1600/%CF%84'%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7.jpg" /></a><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ο Άθλος του Ηρακλ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">έους</span> που αντιπροσωπεύει την Πανσέληνο του
Κριού είναι <b>«Τ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">α</span> άλογα του Διομήδη</b>».<br />Ο Διομήδης ήταν γυιος του Άρ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">εως</span>, θεού του πολέμου, κυβερνήτη
του ζωδίου του Κριού, βασιλιάς των Βιστόνων της Θράκης και είχε πολλούς ίππους</span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> ανθρωποφάγους. Ήταν άγριοι και ερήμωναν τα πάντα, απ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ό </span>όπου και αν πέρναγαν,
κατασπαράζοντας τους ανθρώπους. Ο βασιλ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">εύ</span>ς Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να τους
συλλάβει. Ο Ηρακλής πήρε μαζί του τον φίλο του τον Άβδηρο </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">και κατόρθωσαν να τους
πιάσουν. Όμως οι Βίστονες τους επιτέθηκαν και ο Ηρακλής για να τους
αντιμετωπίσει άφησε τους ίππους στον Άβδηρο και τους νίκησε αντιμετωπίζοντάς
τους. Ο Άβδηρος όμως δεν κατόρθωσε να χαλιναγωγήσει τους ίππους ενόσω ο Ηρακλής
απουσίαζε, οι ίπποι τον </span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"><br />ποδοπάτησαν </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">και ξεχύθηκαν </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi95LlNun7eYja0qKJOGa7_FFTas02Y6GAWn1KoRqutPdIUT2TCQ7yHF_7XJ2s7dNcFYCvi52QGOVZrGBG_MbkRWQkBjobg9HBvFzjRdZQcUOSGrAAY_ref9HxvMjY0UV9j3_vSNxEar80/s1600/%CE%98%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%86%CE%B2%CE%B4%CE%B3%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi95LlNun7eYja0qKJOGa7_FFTas02Y6GAWn1KoRqutPdIUT2TCQ7yHF_7XJ2s7dNcFYCvi52QGOVZrGBG_MbkRWQkBjobg9HBvFzjRdZQcUOSGrAAY_ref9HxvMjY0UV9j3_vSNxEar80/s1600/%CE%98%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%86%CE%B2%CE%B4%CE%B3%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" /></a>πάλι στην χώρα προκαλώντας την
ερήμωση. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ο Ηρακλής επιστρέφοντας, έθαψε τον Άβδηρο και προς τιμήν
του έκτισε την πόλη των Αβδήρων. Έτσι, αναγκάστηκε, πια, μόνος του να τους
ξαναβρεί, να τους συλλάβει και να τους φέρει στον Ευρυσθέα. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2535273257800378266" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ο πρώτος, αυτός, άθλος του Ηρακλ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">έους</span> σημειοδοτεί το πρώτο
ξεκίνημα στην <b>«ατραπό της μαθητείας»</b>. Η γνώση ακόμα δεν έχει επιτευχθεί.
Λάθη γίνονται. Γι’ αυτό έκανε το λάθος με τον Άβδηρο. Βέβαια τα λάθη της
μαθητείας δεν είναι αμαρτίες, γιατί από τα λάθη μαθαίνουμε. Αμαρτίες είναι τα
συνειδητοποιημένα λάθη. Η μαθητεία έχει σκοπό να μας διδάξει: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Αν κατορθώσεις ή γνωρίσεις ό,τιδήποτε, ξεκίνησε
ξανά από την αρχή πάλι, για να κατανοήσεις σωστά, πού υπάρχει ενθουσιασμός,
πειραματισμός και πού Αλήθεια!»</span></i></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Αυτό, μάλιστα, μας δείχνει και ο <b>Κύκλος του Μαίμπιους</b>, ο οποίος,
βάσει του σχήματός του, τού Απείρου, μας επιτρέπει να πάρουμε την πλήρη γνώση
σε κάθε θέμα μαθητείας.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Αναδιοργάνωση, αναπροσανατολισμός, επαναπόλωση και
αναγέννηση είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του σταδίου και όλα αυτά είναι
εκφράσεις της ίδιας ζωικής δ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">υνάμεω</span>ς. Φυσική απαρχή και πνευματική απαρχή, φυσική
δημιουργία και πνευματική δημιουργία, φυσική ανάδυση και πνευματική
ελευθέρωση»: </span></i></span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"><br />αυτές είναι οι αρχικές ωθήσεις που γίνονται αισθητές στον Κριό,
όπως πολύ σωστά μας αναφέρει η <b>Αλίκη Μπέ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ι</span>λυ. </b></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Στην Αρχαία Ακαδική περίοδο το ζώδιο του Κριού ονομαζόταν
«<b>εκείνο όπου έγινε η θυσία της δικαιοσύνης»</b> ή το ζώδιο <b>«των
πεπτωκότων αγγέλων».</b> Οι γυιοι του Θεού εξωθούμενοι από την ώθηση για ατομική
και ψυχική δημιουργία έπεσαν στην υποκειμενική πραγματικότητα, μορφοποιήθηκαν
και άρχισαν τον δικό τους κύκλο γύρω από τον Ζωδιακό Κύκλο, σαν <b>Διόνυσοι
Ζαγρείς.</b></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Όπως είναι γνωστό, τρεις αστερισμοί συνδέονται με το ζώδιο του Κριού: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKCgHfOVyU7R3ztmsm5ApnFoWy-oGBt_e6g0swaNQNi2ICbHvWbjwtHmCT-_wt6mqnBD_O17b-DyUbPWPVV4pRTecb_DRayPF5Wa68MEYUTa56yyIKJTfKCfUjmmIM7pTv1ZV8l3U-390/s1600/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1+%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B5%CF%8D%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq6h256uRzxDohQlQOv5_Y4aKAeUhdAfcm6YmdtuDJvA16L-ju5BJ7cN9J5Ok9xQ1Ph3mA7T725i-WQVEmN3X096PaLnAxxbLD9CjeSjIFdPWn5-3m14wiFrcgdIbW8LiPYKTTLcQHkxY/s1600/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1+%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq6h256uRzxDohQlQOv5_Y4aKAeUhdAfcm6YmdtuDJvA16L-ju5BJ7cN9J5Ok9xQ1Ph3mA7T725i-WQVEmN3X096PaLnAxxbLD9CjeSjIFdPWn5-3m14wiFrcgdIbW8LiPYKTTLcQHkxY/s200/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1+%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B1.jpg" width="138" /></a><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Α) <b>Η Κασσιόπεια</b>, η Ενθρονισμένη Βασίλισσα, η
Υπερήφανη Γυναίκα, το σύμβολο </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">της Ύλης και της Μορφής, που στον Άθλο του Ηρακλ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">έους</span>
αντιπροσωπεύεται από τον Διομήδη. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Β) <b>το Κήτος</b>, το θαλάσσιο Τέρας, που θέλει να
καταστρέψει την ενσαρκωμένη Ψυχή, οι ανθρωποφάγοι ίπποι και </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKCgHfOVyU7R3ztmsm5ApnFoWy-oGBt_e6g0swaNQNi2ICbHvWbjwtHmCT-_wt6mqnBD_O17b-DyUbPWPVV4pRTecb_DRayPF5Wa68MEYUTa56yyIKJTfKCfUjmmIM7pTv1ZV8l3U-390/s1600/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1+%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B5%CF%8D%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="138" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKCgHfOVyU7R3ztmsm5ApnFoWy-oGBt_e6g0swaNQNi2ICbHvWbjwtHmCT-_wt6mqnBD_O17b-DyUbPWPVV4pRTecb_DRayPF5Wa68MEYUTa56yyIKJTfKCfUjmmIM7pTv1ZV8l3U-390/s200/%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1+%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B5%CF%8D%CF%82.jpg" width="200" /></a><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Γ) <b>ο Περσέας</b>, «εκείνος που υποτάσσει», «ο
δαμαστής», αυτός που μπορεί να υποτάξει την </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ενθρονισμένη Βασίλισσα και να
νικήσει το Τέρας, που εδώ είναι ο Ηρακλής. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Αυτοί οι τρεις Αστερισμοί υπενθυμίζουν στην Ανθρωπότητα,
ανά τους αιώνες, τα δεινά τα οποία φέρουν, η ασέβεια προς τα Θεία, η έλλειψη
του <b>«γνώθι σαυτόν»,</b> η αθυροστομία, ο εγωισμός, η αλαζονεία, η μνησικακία
και η επιθυμία της εκδικήσεως, γιατί το εσωτερικό μήνυμα της Πανσελήνου του
Κριού είναι: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Η ΑΛΗΘΕΙΑ </span></b></span></span></div>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">και το εξωτερικό της μήνυμα: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ο ΚΑΘΕ ΣΠΟΡΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΡΠΟ.</span></b><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Αν θέλουμε λοιπόν να θερίσουμε πρέπει να σπείρουμε σε
γόνιμο έδαφος! </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Οι δύο βασικοί τόνοι στο ζώδιο του Κριού είναι: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">1. «Και ο λόγος είπε: Ας αναζητηθεί πάλι η μορφή». Ο
Άνθρωπος. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">2. «Προβάλλω και από το πεδίο του Νου κυβερνώ». Ο
Μυημένος.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Τα κλειδιά, λοιπόν, αυτής της Πανσελήνου είναι: </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">σωστή γνώση των Ιδεών, ειλικρινής σπορά στον περίγυρο και
πρωτοβουλία δική μας για να φυτρώσουν και να διατηρηθούν αυτές οι Ιδέες.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Οι πλανήτες που εξουσιάζουν το ζώδιο του Κριού είναι : </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Α) Εξωτερικός Κυβερνήτης ο <i><b>Άρης</b></i>, ο οποίος βρίσκεται κάτω
από την επιρροή της 6ης ακτίν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ο</span>ς, του Ιδεαλισμού και της Αφοσιώσεως,<br /> </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Β) εσωτερικός Κυβερνήτης ο <i><b>Ερμής</b></i>, στην επιρροή της 4ης
ακτίν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ας</span>, της Αρμονίας μέσω συγκρούσεως και </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Γ) ιεραρχικός Κυβερνήτης ο <i><b>Ουρανός</b></i>, εξουσιαστής της 7ης
ακτίνας, της Ακτίνας της Τελετουργικής τάξεως.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Στο Αρχαιοελληνικό ζωδιακό Πάνθεον όμως, Κυβερνήτης του
Κριού θεωρείται η θεά <b>Αθηνά</b>, αποτελώντας Θείο Ζεύγος με τον <b>Ερμή</b> ο
οποίος, σαν ψυχοπομπός, κινείται πάντοτε ανάμεσα στο ζώδιο των Ιχθύων και του
Κριού, της παλιάς και της νέας ενσαρκώσεως. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Βρέθηκε μία φωτοτυπία στα χέρια μου για την οποία δεν
γνωρίζω από πού προέρχεται. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Επειδή, όμως, αντιπροσωπεύει τις έννοιες της Πανσελήνου
του Κριού, θα σας την παρουσιάσω, αποποιούμενη, όμως την πατρότητά της. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirgL0QJ1pdalHkLhPWKLaSaa1MKPG4a6N03N0pcw8eL9ePQrexZb21uCO0_kY5hVLu02s5-yx9kuxdt3nUKIBeBFjdySA_dYOdIHm3YyoXSvxGZaSEOTf0z0TLxqNJ0JRBYNDW4alylaI/s1600/%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AC+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirgL0QJ1pdalHkLhPWKLaSaa1MKPG4a6N03N0pcw8eL9ePQrexZb21uCO0_kY5hVLu02s5-yx9kuxdt3nUKIBeBFjdySA_dYOdIHm3YyoXSvxGZaSEOTf0z0TLxqNJ0JRBYNDW4alylaI/s1600/%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AC+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7.jpg" /></a><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Η Παλλάδα Αθηνά είναι η Θεά της Αλήθειας.</span></i><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> Ήταν γνωστά
φανερή και έδινε συμβουλές στους ανθρώπους της Λεμουρίας προτού να δημιουργηθεί
το πέπλο </span></i><i><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">maya</span></i><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> (της πλάνης) μέσω της σκέψης και του αισθήματος. Δεδομένου ότι η </span></i><i><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">maya</span></i><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> αυξήθηκε, οι μορφές της έγιναν όλο και περισσότερο δυσδιάκριτες έως ότου
δεν μπόρεσαν πλέον να είναι αντιληπτές από τους ανθρώπους. Η μνήμη τους
παρέμεινε μόνον στον μύθο και την παράδοση, εκτός από τους κατά καιρούς Αβατάρ
και τους Αγγελιαφόρους, οι οποίοι τις επανατροφοδοτούν, γιατί η Αλήθεια, η ίδια
έχει παραποιηθεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ποιότητα ή δραστηριότητα
μεταξύ των ανθρώπων της Γης. Η Παλλάδα Αθηνά είναι η αντιπρόσωπος της Κοσμικής
Αλήθειας στην Γη. Περιβλήθηκε από την Ηλιακή Θεότητα και την Αρετή της Αλήθειας
και δέχθηκε την ευθύνη να την στηρίξει για τους ανθρώπους. Ήταν η μεγάλη
Ιέρεια, στο ναό της Αλήθειας, στην Ατλαντίδα. Οι άνθρωποι που επιδίωκαν την
Αλήθεια και που επιθυμούσαν το διαφωτισμό στην εκπαίδευση, στην επιστήμη, στις
κυβερνητικές δραστηριότητες ή οποιαδήποτε ήταν η υπηρεσία τους στις τοποθεσίες
τους, έρχονταν σε αυτόν τον ναό, όπου απορροφούσαν την ακτινοβολία από την φλόγα
της Αλήθειας. Οι έννοιές της αποσύρθηκαν, όλο και περισσότερο, από την γνώση της
ανθρωπότητας όταν οι σκιές του ψεύδους αυξήθηκαν και, στην συνέχεια, ξεχάστηκε
εντελώς από τις μάζες. Μετά την καταστροφή της Ατλαντίδας ο Ναός της Αλήθειας
μεταφέρθηκε στην Κρήτη, όπου και παραμένει, μέχρι σήμερα, στην αιθερική της
ατμόσφαιρα. Η Θεά Αθηνά, σαν Θεά, πλέον, στην συνέχεια, υπήρξε μία από τις
πρώτες Κοσμικές, Εστιάδες Παρθένες της πρώτης Περιόδου του Μαντείου των Δελφών,
αφιερωμένη να μαγνητίζει την αγνή Αλήθεια. Η έλξη της Αλήθειας, σε κάθε εποχή
υπήρξε υπό την έλξη της θεάς Αθηνάς </span></i><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8NPMR5Yuecxpo3dsE-KYt6Un6qa9ZEaeThgSxyazzQqiVqsJDEr3lsR9rClWf7MURM_lUdJqTVWtD42fnbjYgTKQVKkn4IqgTW0pVnOCtI5RLcNbPAy3GgHgx3gNTrjXgCbcq3K3ImTY/s1600/%CE%98%CE%B5%CE%AC+%CE%95%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8NPMR5Yuecxpo3dsE-KYt6Un6qa9ZEaeThgSxyazzQqiVqsJDEr3lsR9rClWf7MURM_lUdJqTVWtD42fnbjYgTKQVKkn4IqgTW0pVnOCtI5RLcNbPAy3GgHgx3gNTrjXgCbcq3K3ImTY/s200/%CE%98%CE%B5%CE%AC+%CE%95%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1.jpg" width="118" /></a>και της<span style="font-family: "georgia" , "serif";"> </span>Θεάς Εστίας, </span></i><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">η οποία ήταν η πρώτη
Θεά της Αλήθειας, όπως και από τους εκάστοτε Ηγέτες της Πέμπτης Ακτίνας. Όλοι
οι αγγελιαφόροι που δίνουν την Αλήθεια στην ανθρωπότητα είναι κάτω από την
ακτινοβολία και την καθοδήγηση της Παλλάδος Αθηνάς. Είναι μέλος της Καρμικής
Επιτροπής, θείο Συμπλήρωμα του Αιόλου - πρώην Μεγάλου ηγέτη – και Κοσμικού
Αντιπροσώπου του Αγίου Πνεύματος σε όλους τους Πλανήτες του Ηλιακού μας
Συστήματος, αντιπροσωπεύοντας την Τέταρτη Ακτίνα".</span></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span></i><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ολοκληρώνοντας το κείμενο, πιθανόν, στον τρόπο αναφοράς
των ιδεών του κειμένου, το κείμενο αυτό ν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">α </span>ανήκει στον κ. Αναστάσιο
Ασημακόπουλο. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Βλέπουμε εδώ ότι η 4η ακτίνα που ανήκει στον Εσωτερικό
Κυβερνήτη του Κριού τον Ερμή τοποθετείται και στην Αθηνά Παλλάδα. Η 4η ακτίνα
αντιπροσωπεύει την ανακάλυψη της Αρμονίας μέσω των συνεχών δικών μας
συγκρούσεως. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ας ψιθυρίσουμε μετά από αυτές τις σκέψεις την προσευχή
μας:</span></span></span></div><blockquote class="tr_bq">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Βοηθείστε μας, να φτιάξουμε μέσα μας, έναν καινούργιο
τόπο ενεργειακό, για Νέες, Παγκόσμιες Ιδέες, οραμάτων και σκέψεων, Αγάπης και
Υπηρεσίας, τις οποίες θα πρέπει ν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">α</span> απλώνουμε, μεταδίδοντάς τις για να μην
χάσουμε την Φλόγα τους. Δώστε μας Φώτιση για να διαλέξουμε τον σωστό δρόμο, γιατί
η δύναμη της Θ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ελήσεω</span>ς και της Αν<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ατάσεω</span>ς του Πνεύματος είναι μία πορεία δύο δρόμων
του καλού και του κακού, της δ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ομήσεω</span>ς και της αποσ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">υνθέσεω</span>ς, της διατ<span style="font-family: "georgia" , "serif";">ηρήσεω</span>ς της
Δημιουργίας ή της Καταστροφής της. Συγχρονίστε τον παλμό της καρδιάς μας και
αξιώστε μας να συγκεντρώσουμε την Αρχαία Σοφία από τον παλμό της Κοσμικής
Καρδιάς Σας, για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε στους παλμούς Σας</span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">.</span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span></span></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;">
<i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Γένοιτο </span></span></span></i></div>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Ευγενία </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Βιβλιογραφία </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Οι Άθλοι του Ηρακλή» της Αλίκης Α. Μπέιλυ – </span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">LUCIS</span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">PRESS</span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">LIMITED</span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Βίβλος Αποκρυφισμού» της Έλενας Μπλαβάτσκυ – Εκδόσεις
«Κέδρος» </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ των </span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">LIDDEL</span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> & </span><span style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">SCOTT</span><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;"> Εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΖ. ΚΟΥΠΕΡ Εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Τα «Φαινόμενα και Διοσημεία» του Αράτου του Σολέως
Ευαγγέλου Σπανδάγου – Εκδόσεις «Αίθρα» </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">Οι «Καταστερισμοί» του Ερατοσθένους του Κυρηναίου –
Ευαγγέλου Σπανδάγου –Εκδόσεις Αίθρα </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: x-small; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: 18pt;">«Κρατύλλος του Πλάτωνος» Εκδότης Χατζόπουλος</span><br /><br /><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Συμφωνία του
Ζωδιακού - Τορκόμ Σαραϊνταριάν – Εκδόσεις «Πνευματικός Ήλιο</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ς»</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia" , "serif"; font-size: x-small; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmK57-KOPAJtkGfSnv0R6rbB_VSFPODbV-RzMQlPGdePhr_coN6W9E9dKPn_2lONfv2vVKucUH4TkKA2FBfeu7NIhsplRLkRkyI6sGWTbz3imvRDCaUZjm947NRGK0jDmGGMbS5KmNkfY/s1600/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582.jpg"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmK57-KOPAJtkGfSnv0R6rbB_VSFPODbV-RzMQlPGdePhr_coN6W9E9dKPn_2lONfv2vVKucUH4TkKA2FBfeu7NIhsplRLkRkyI6sGWTbz3imvRDCaUZjm947NRGK0jDmGGMbS5KmNkfY/s320/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></span></div>
</div>
</div><p> </p>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-48657406443158900662023-03-19T11:05:00.001+02:002023-03-19T11:05:14.803+02:00Εαρινή Ισημερία <p><br /></p>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1"></div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8968769647935809773">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τί είναι Ισημερία;<br />
<br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1rR9Jc1_MnHdhPM1ZAhraWnlQuIoVwiqQApX2IIBmhp6DQQ1MzSCGc9fFxdSNBeBnTtAP53Q1faxlHaa5DG3GhjhEWzQooZg-D8_gS-GIksCOnyOeGBjVyZA54c5ac3YcA6120ZwMIxI/s1600/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%99%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82.jpeg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1rR9Jc1_MnHdhPM1ZAhraWnlQuIoVwiqQApX2IIBmhp6DQQ1MzSCGc9fFxdSNBeBnTtAP53Q1faxlHaa5DG3GhjhEWzQooZg-D8_gS-GIksCOnyOeGBjVyZA54c5ac3YcA6120ZwMIxI/s200/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%99%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82.jpeg" width="198" /></a></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span></span><div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL">Ισημερία</span></b><span lang="EL"> είναι το
φαινόμενο κατά το οποίο η διάρκεια την ημέρας και της νύχτας είναι ίσες.</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
<br />
</span></span></div>
<ul type="disc"><li class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">Η Εαρινή Ισημερία</span><span lang="EL"> γίνεται στις 21</span><span lang="EL"> ή στις 22 Μαρτίου</span> και</span></li><span style="font-size: large;">
</span><li class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-size: large;"><span lang="EL">η Φθινοπωρινή Ισημερία </span><span lang="EL">γίνεται
στις 22 ή στις 23 Σεπτεμβρίου</span><span lang="EL">.</span></span></li></ul>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Στην Αστρονομία</span> <i><span lang="EL">ισημερία</span></i><span lang="EL"> καλείται η <i><b>αστρική ημέρα</b></i></span><span lang="EL"><i><b> </b></i>κατά την οποία το κέντρο του ηλιακού
δίσκου βρίσκεται ίσο χρονικό διάστημα πάνω και κάτω από τον ορίζοντα</span><span lang="EL">, διαγράφει
δηλαδή ίσα τόξα (ημερήσιο και νυκτερινό), και κατά την διάρκεια της οποίας οι
ακτίνες του ηλίου πέφτουν με γωνία 90 μοιρών (κάθετα) στον Ισημερινό</span><span lang="EL">,
παρουσιάζοντας έτσι μηδενική <b>Απόκλιση</b></span><span lang="EL">.</span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span><br /></div>
<br />
<a name="more"></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Το φαινόμενο
οφείλεται στην περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο και στην κλίση του άξονος
περιστροφής της.</span></span></span></div><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL"><span><span></span></span> </span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Καθώς η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο και επειδή ο άξονας
περιστροφής της δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς η διάρκεια της ημέρας
αλλάζει. </span></span></span><br /><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Η ανατολή του <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ηλί</span>ου και η δύση υπολογίζονται στα διάφορα ημερολόγια σύμφωνα με την χρονική
στιγμή που θα εμφανιστεί η πρώτη ακτίνα του ηλίου και την χρονική στιγμή που θα
εξαφανιστεί και η τελευταία ακτίνα. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Αυτό σημαίνει πρακτικά, σε συνδυασμό με το
μέγεθος του ηλιακού δίσκου και το γεωγραφικό πλάτος</span><span lang="EL">
που βρίσκεται κάποιος, ότι η
πραγματική ίση ημέρα και ίση νύχτα δεν εμφανίζεται τις ημερομηνίες που
ορίζουμε
ως ισημερίες. <br />Η κ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">υρί</span>α όμως τοποθέτηση της εαρινής Ισημερίας στις 21 Μαρτίου
γίνεται με την είσοδο του Ηλίου στο ζώδιο του Κριού η οποία φέτος
συμβαίνει σήμερα, δηλαδή στις 2<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">0</span> τ0υ Μαρτίου, στις 17:35 μ.μ. ώρα Ελλάδος.</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL">Σε πολλές
γλώσσες ο αντίστοιχος όρος λεκτικά δεν αναφέρεται στην έννοια της ίσης ημέρας
αλλά της ίσης νύχτας κυρίως λόγω της λατινικής προ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ελεύσεω</span>ς του (λατινικά </span><i>aequinoctium</i><span lang="EL">).</span><span lang="EL"><br />Το
φαινόμενο της ισημερίας παρουσιάζεται σε όλους τους πλανήτες κάθε ηλιακού
συστήματος οι οποίοι παρουσιάζουν κλίση του άξονα περιστροφής ως προς το
επίπεδο περιφοράς.</span></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αξιοσημείωτο είναι το ότι γι' αυτήν
την περίπτωση η διάρκεια της ημέρας και της νύκτας έχει να κάνει μόνον με
την παρουσία του ηλίου επάνω ή κάτω από τον ορίζοντα και δεν
υπολογίζεται το λυκόφως και το λυκαυγές όπου οι ακτίνες του ηλίου
προβάλλουν από τον ορίζοντα φωτίζοντας έτσι την αέρια ατμόσφαιρά μας.
Αυτό σημαίνει ότι σε συνδυασμό με το γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται
κάποιος η ίση ημέρα και η ίση νύχτα δεν εμφανίζονται στις ημερομηνίες
που προαναφέραμε. </span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
Κατά την ημερομηνία της Εαρινής Ισημερίας ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερισμό του Κριού και
έτσι εισερχόμαστε αστρονομικά στην εποχή της <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ανοίξεω</span>ς.<br /><br />
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>«Η Εαρινή Ισημερία του Ηλίου συμβολίζει τον θάνατο των παθών της τιτανικής φύσεως του ανθρώπου, την
εκδήλωση της αρετής και την απόκτηση της Σοφίας (5ο ιερό δράμα της εξελικτικής πορείας της φύσεως) που θα του
εξασφαλίσουν τον θρίαμβό του στον νόμο του θανάτου και την ανάστασή του στον
πνευματικό κόσμο.
<br />Οι Ορφικοί συμβόλιζαν την εαρινή ισημερία με τον θάνατο του Διονύσου
του Ζαγρέως και την εκ νέου γέννησή του με την
παρέμβαση της Θεάς Αθηνάς (δηλαδή του σοφού πνεύματος) από την φύση του
Ολυμπίου Διός ως Διονύσου του Άνθιου (τον οποίο λάτρευαν στα Διονύσια
της Πάτρας σαν Αροέα, Ανθέα και Μεσατέα από τα ονόματα των τριών αρχαίων
δήμων Αρόης, Ανθείας και Μεσάτιδος)</i><i>,
ο
οποίος κατόπιν μεταμορφώνεται στον Διόνυσο τον Ελευθερέα, δηλαδή τον
ελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών από τα δεσμά της ύλης και της εν γένει
υλοβαρούς τους φύσεως. Έτσι ο Διόνυσος ο Ζαγρεύς από χθόνια θεότητα μεταμορφώνεται σε
ουράνια θεότητα, στον Διόνυσο τον Ελευθερέα. </i></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Την ημέρα της εαρινής ισημερίας οι Ορφικοί τελούσαν συμπόσια τα λεγόμενα
Ωμοφάγια κατά τα οποία θυσίαζαν τον Διονυσιακό Ταύρο και τον έτρωγαν. <br />Αλλά ποι<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ό</span>ς ήταν ο Διονυσιακός
Ταύρος; <br />Με την αλληγορία αυτή ο θείος Ορφεύς έκρυψε επιμελώς μ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ί</span>α
μεγάλη αλήθεια που μόνον άκρως μεμυημένοι στα Ορφικά μυστήρια μπορούσαν
να κατανοήσουν. Για το σημείο αυτό</i></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>μόνον τα εξής λίγα </i><i><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5OympAPGEL0t5lj8Fdk1sEt8WnR9EEzm69HLH05l1izIQsx7uY7leeaBU9I6et-Zm26imYwWGLZh9yzKrXar-jH7QlgUyg8pu_upTaJyMj9arrWwI0tx-N6m6ebACnPY4grhDKT2vkWA/s1600/%CE%A6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5OympAPGEL0t5lj8Fdk1sEt8WnR9EEzm69HLH05l1izIQsx7uY7leeaBU9I6et-Zm26imYwWGLZh9yzKrXar-jH7QlgUyg8pu_upTaJyMj9arrWwI0tx-N6m6ebACnPY4grhDKT2vkWA/s1600/%CE%A6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" /></a></i>μπορούν να λεχθούν: <br /><br />Ο Διόνυσος
είναι τέκνον του θεού Διός. </i></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Ο Ταύρος </i><i>είναι μία εκ των πτυχών του</i><i> Νόμου του Φάνητος, ο οποίος αφομοιωθείς στην φύση του
Διός, έδωσε στον Δία τις πνευματικές εξουσίες του Ουρανού</i><i> (αυτό εικονίζει την θεοποίηση). <br />Ένα
από τα τέκνα του θεού Διός
φέρει ως σύμβολό του τον Ταύρο και εκείνος από τους Μύστες των Ορφικών
μυστηρίων που θα γνώριζε και θα εκτιμούσε αυτό το τέκνο του θεού Διός θα
εννοούσε και την συμβολική έννοια του Ταύρου. <br />Ο συνδυασμός του
Διονύσου και του Ταύρου
αποτελούν την βάση της μεγάλης αποκαλυφθείσης αλήθειας του θείου Ορφέα,
γιατί αποτελούν την λύση του προβλήματος της αθανασίας της ανθρώπινης
ψυχής. <br />Η τρίτη μύησις στα Ορφικά μυστήρια λάμβανε χώραν κατά την εαρινή ισημερία του ηλίου. <br />Ο χρόνος από την μύηση αυτή μέχρι την επομένη μύηση κατά την θερινή τροπή του Ηλίου ήταν ο
χρόνος κατά τον οποίο ο μυούμενος έπρεπε να εκδηλώσει αρμονική ιδεολογία ανάλογη προς τα εκδηλούμενα χρώματα των
ανθέων αυτής της εποχής ως και αρμονική αισθηματολογία ανάλογη προς τα αρώματά τους. <br />Κατά
τους
Ορφικούς τ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αρώματα και τα χρώματα αυτής της εποχής αναπαριστούσαν την
βαίνουσα προς αποθέωση ανθρώπινη ψυχή η οποία απέβαλε το έρεβος και
προορίζεται πλέον σε θεία, πνευματική ανάσταση και τέλεια αθανασία.
<br />Στα Ελευσίνια μυστήρια η εαρινή ισημερία συμβολιζόταν με την απελευθέρωση της Περσεφόνης από το βασίλειο του
Πλούτωνος. <br />Την απελευθέρωσή της την πραγματοποιεί ο Διόνυσος ο
Ελευθερεύς, ο οποίος την μεταφέρει στον Όλυμπο δηλαδή την μεταμορφώνει σε
Ουράνια θεότητα. <br />Ο συμβολισμός αυτός των
Ελευσίνιων μυστηρίων, δείχνει και την περαιτέρω δράση των πνευματικών
οντοτήτων. Επίσης θεωρούσαν ότι η εαρινή ισημερία αντιπροσωπεύει τον
θάνατο του τιτανικού οργανισμού των ανθρωπίνων ψυχών, την μεταμόρφωσή
τους και την αναγέννησή τους στις πνευματικές φύσεις του πνευματικού
κόσμου. Οι Ελευσίνιοι τελούσαν την εορτή των Παναθηναίων ενώ παράλληλα <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">εγίνοντο</span> τελετές και εσωτερικά που όμως δεν μας είναι γνωστές.
Στην Χριστιανική θρησκεία έχουμε τον ανάλογο συμβολισμό που είναι ο
σταυρικός θάνατος του Χριστού και η εν συνεχεία ανάστασή του που
γιορτάζεται μετά ακριβώς από την εαρινή ισημερία. <br />Πρέπει να
σημειωθεί ότι όλες σχεδόν οι θρησκείες περιλαμβάνουν αυτόν τον συμβολισμό
(δηλαδή οι ήρωές τους πεθαίνουν και στην συνέχεια ανασταίνονται κατά την
εαρινή ισημερία). <br />Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινισθεί ότι ο
θάνατος δεν έχει την έννοια της εξαφανίσεως αλλά της μεταμορφώσεως και
συνεπώς της εξελίξεως.
Η περίοδος από την εαρινή ισημερία μέχρι την θερινή τροπή του Ηλίου
συμβολίζει την περίοδος της αναγεννήσεως
και μεταμορφώσεως των ανθρωπίνων ψυχών στις πνευματικές φύσεις του
πνευματικού κόσμου ως και της προετοιμασίας
τους για τον πλήρη αποχωρισμό τους από το έρεβος. <br /> Οι Ορφικοί, το χρονικό διάστημα που μεσολαβούσε μέχρι την επόμενη μύηση,
το θεωρούσαν ως απαραίτητο για να εκδηλώσει ο μυούμενος αρμονική
ιδεολογία.
Κατά τους μύστες της Ελευσίνος, η εποχή που περιλαμβάνεται μεταξύ
εαρινής ισημερίας και θερινής τροπής του Ηλίου
είναι η περίοδος κατά την οποία το ανιστάμενο πνεύμα έρχεται στην
αποθέωση».</i>(1)<br />Προς τιμήν του Διονύσου<i>, </i>την ίδια περίοδο στην Αθήνα, από τις 9 έως τις 13 του μ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ηνός</span> Ελαφηβολιών<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ος</span> (κατά την Εαρινή Ισημερία) εορτάζονταν τα <i>ἐν ἄστει
</i>ή Μεγάλα Διονύσια που ήταν η λαμπρότερη εορτή προς τιμήν του. Είχαν
έρθει στην Αθήνα από τον ιερέα του Διονύσου, Πήγασο, από τις Ελευθερές,
μια κωμόπολη στα σύνορα Αττικοβοιωτίας (στο δρόμο Ελευσίνος - Θηβών).<br />Οι τελετές των Μεγάλων Διονυσίων ήταν πολλές και κάθε μία από αυτές είχε ξεχωριστό χαρακτήρα. Με την σειρά που τελούνταν ήταν: <b>ο προ</b><b>άγων</b> (είχε σκοπό να δώσει μία περίληψη για τις δραματικές παραστάσεις που θ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> ακολουθούσαν) <b>η π</b><b>ομπή</b>, που γινόταν την επόμενη ημέρα και είχε σχεδόν την μεγαλοπρέπεια των Παναθηναίων και στην συνέχεια ο <b>διθυραμβικός αγώ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ν</span></b>. Ακολουθούσε ο <b>κώμος</b> (πανηγυρική επιστροφή της ομάδος με τον νικητή επικεφαλής της) και οι <b>δραματικοί αγώνε</b>ς, πάντοτε με την παρουσία του ξόανου του Διονύσου, το οποίο ετοποθετείτο στο θέατρο του κάτω από την Ακρόπολη. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSS7H-XNcLkXnDAJdFBtse97VzIQDmeAkWqUWq7S_Z_19tAQNgLHIsavbp045pNxb0ZtfkEFQ9aM3e3CkfIXla4QUQ0diuJkVIJdGRjxNzkeZqqX2Mtj2umCPZgS1Hs3C5raT5jarku0U/s1600/%CE%98%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF+%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%BF%CF%85.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSS7H-XNcLkXnDAJdFBtse97VzIQDmeAkWqUWq7S_Z_19tAQNgLHIsavbp045pNxb0ZtfkEFQ9aM3e3CkfIXla4QUQ0diuJkVIJdGRjxNzkeZqqX2Mtj2umCPZgS1Hs3C5raT5jarku0U/s320/%CE%98%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF+%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%BF%CF%85.jpg" width="320" /></a></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στην
Αθήνα αυτά </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">συνέβαιναν κατά την Εαρινή Ισημερία, στους Δελφούς, όμως
υπήρχαν και εκεί μεγάλα Μυστήρια, με την έναρξη της Ανοίξεως.<i> </i>Υπήρχε αλλαγή της κυριαρχίας στο Μαντείο των Δελφών.</span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(Εικόνα Θεάτρου Διονύσου)</span></span> <br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Όσο και αν ο σχετικός ομηρικός ύμνος θέλει τον θεό της Μουσικής να κρατάει
με χάρη στα χέρια την φόρμιγγα και να ακροπατεί κιθαρίζοντας ανέμελα </span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /> </span><span><a name='more'></a></span></span>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBbZ6NAqG4Rz6-_DGgXSpFp47yQ6oYwgu4pbuzhyphenhyphenN1rwEA7J-M78iRYn9thw81uvbO7ahwzcgAH8llp4XOkqRNYRPM3U0_zHc436As8p7pQayaD5KWKhTpGc-NX8q3cjb2NpVmsHs4fJY/s1600/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD+%CE%BA%CE%B1%CE%B9++9+%CE%9C%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="112" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBbZ6NAqG4Rz6-_DGgXSpFp47yQ6oYwgu4pbuzhyphenhyphenN1rwEA7J-M78iRYn9thw81uvbO7ahwzcgAH8llp4XOkqRNYRPM3U0_zHc436As8p7pQayaD5KWKhTpGc-NX8q3cjb2NpVmsHs4fJY/s320/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD+%CE%BA%CE%B1%CE%B9++9+%CE%9C%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%82.jpg" width="320" /></a> "Ἀπόλλων φόρμιγγι ἐν χείρεσιν ἔχων χάριεν κιθάριζε καλὰ καὶ
ὕψιβιβάς"... </span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ό</span>σο και αν ο Πίνδαρος θεωρεί τον θεό : "χορευτή, βασιλιά της
χαράς, με πλατιά φαρέτρα" </span></span>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">"ὀρχηστ' ἀγλαΐας ἀνάσσων, εὐρυφάρετρ
Ἄπολλον"...<i> </i></span></span></blockquote>
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ό</span>σο και αν παράλληλα ο θεός, ως προερχόμενος από το ρήμα "απόλλυμι", είχε κατά βάθος (<i>όπως άλλωστε όλοι οι πραγματικοί καλλιτέχνες</i>)
οργισμένη και ανατρεπτική φύση <br />
</span></span>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">"Μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος
ἐκάτοιο ὅν τε Θεοὶ κατὰ δῶμα Διὸς τρομέουσιν ἰόντα"...</span></span>
</blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
την πεμπτουσία
της Απολλώνειας λατρείας αποτελούν οι τρεις θεϊκές ιδιότητές του που
στοχεύουν τον "εσωτερικό άνθρωπο" και οδηγούν και οι τρεις τους στην Έμπνευση και την Ενόραση (<i>σ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ε</span> εκείνες δηλαδή τις διόδους από τις οποίες είναι δυνατόν να επιτευχθεί Υπέρβαση και ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποκαλυφθεί το Θείο ως "παγά λαλέουσα"</i>...).
Πρόκειται για την Μουσική, την Μαντική, την Ιατρική και την Τοξευτική (που οδηγεί
στην μετάνοια και την επιθυμία του καθαρμού). Είναι τέσσερις ιδιότητες του
Φοίβου που αλληλοσυνδέονται (<i>πολλές φορές αλληλοκαλυπτόμενες</i>) και
κάτω από αυτήν την οπτική δεν υπάρχει λατρεία αρχαίου θεού που να
παρουσιάζει τόσο πλούτο και τέτοια ψυχική ανάταση όσο η λατρεία του
Απόλλων<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ος</span>. <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhXApdRS4NuZO147ydVOd7yxDTfKRUHuWkrElvwQJ3SaBiRAKoc0im4z1GN_XUr8EZOTAQb3vccz07if56K_cfrbdIibk8TR5jjLzbIcSzJbWwQd1fCLxN1hqmJH_rTFkc5U_nTb0Yvoc/s1600/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD+2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhXApdRS4NuZO147ydVOd7yxDTfKRUHuWkrElvwQJ3SaBiRAKoc0im4z1GN_XUr8EZOTAQb3vccz07if56K_cfrbdIibk8TR5jjLzbIcSzJbWwQd1fCLxN1hqmJH_rTFkc5U_nTb0Yvoc/s320/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD+2.jpg" width="211" /></a>Μόνο<i>ν</i> ο Δίας και ο Διόνυσος κατορθώνουν κάπως να παραβληθούν μαζί του. <br />Προς τον Δία άλλωστε ο Απόλλων (<i>ως προφήτης και προάγγελος των θελήσεών του</i>) διατηρεί έναν οφθαλμοφανή πνευματικό δεσμό (<i>τόσο στενό όσο τουλάχιστον και η Αθηνά</i>).
<br />Αλλά και ο Διόνυσος συνδέεται με τον Απόλλωνα, γιατί και οι δυο τους
προστατεύουν τις συγκινησιακές εξάρσεις που προκαλούνται με καλλιτεχνικά
μέσα. <br />Ορισμένοι ειδικοί μελετητές μάλιστα
υποστηρίζουν ότι, ίσως, αυτός είναι και ο λόγος της παράλληλης λατρείας
των δύο θεών τόσο στα βόρεια του Ολύμπου όσο και στον Παρνασσό </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />και τους
Δελφούς <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXtyTrh1WUE_CSTc2q25LAoX_J7FOY0XFO5HA4urzwQdwSWTcNxLFf4vv8P39KBJcUBdsZYqdFz1cZkItNWzb8vnIq8LaZ2oY0VZ_CQE0j8KtiIJZYXfnii7krYT99wOsVh3v2mnGl7UY/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%829.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXtyTrh1WUE_CSTc2q25LAoX_J7FOY0XFO5HA4urzwQdwSWTcNxLFf4vv8P39KBJcUBdsZYqdFz1cZkItNWzb8vnIq8LaZ2oY0VZ_CQE0j8KtiIJZYXfnii7krYT99wOsVh3v2mnGl7UY/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%829.jpg" /></a>(<i>όπου τον χειμώνα λατρευόταν ο Διόνυσος και το καλοκαίρι ο Απόλλων</i>).<br /><br />
<br />
<br />
<i> </i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXtyTrh1WUE_CSTc2q25LAoX_J7FOY0XFO5HA4urzwQdwSWTcNxLFf4vv8P39KBJcUBdsZYqdFz1cZkItNWzb8vnIq8LaZ2oY0VZ_CQE0j8KtiIJZYXfnii7krYT99wOsVh3v2mnGl7UY/s1600/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%829.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><span lang="EL" style="color: black;">Οι
Δελφοί, το κέντρο και ο ομφαλός της Γης, υπήρξαν η εστία διαμορφώσεως της θρησκευτικής
ψυχής του αρχαίου κόσμου, σκορπίζοντας τις ευεργετικές ακτίνες του Φοίβου σε
όλους τους θνητούς, ενώ στους λίγους και μυημένους, σ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ε</span> εκείνους που το ποθούσαν
και μπορούσαν να τ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ο</span> αντέξουν, το «μαύρο» Φως του Απόλλωνος, του Διονύσου το Φως.</span>
<span lang="EL" style="color: black; line-height: 115%;">Η κατανόηση και η γεφύρωση
των δύο όψεων, του Λογικού και του Παραλόγου, ήταν ο δρόμος που ανοιγόταν γι’
αυτόν που θα τολμούσε ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> ανοίξει την θύρα, επάνω στην οποία δεσπόζει η επιγραφή:
<br /><br /><i><b> </b></i>«<i><b>ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ».</b></i></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black; line-height: 115%;"><i><b> </b></i></span><br />
<span style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="color: black; line-height: 115%;">Εδώ συναντήθηκαν οι δύο
αδελφοί, οι δύο θεοί και έδωσαν τα χέρια κάτω από έναν
φοίνικα και ξαναενώθηκαν, ο ξανθόμαλλος Δωριεύς Απόλλων (σύμπας ο κόσμος) και ο εξ Ανατολής
Διόνυσος των Θρακών (η ψυχή του).</span><br />
<br />
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span lang="EL" style="color: black;">Εδώ, Απόλλων και Διόνυσος,
συγχωνεύοντας μέσα τους τις προγενέστερες θεότητες
και λατρείες και απορροφώντας <br /><br />τις, συγκρούονται για την </span><span lang="EL" style="color: black;"><span lang="EL" style="color: black;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBbZ6NAqG4Rz6-_DGgXSpFp47yQ6oYwgu4pbuzhyphenhyphenN1rwEA7J-M78iRYn9thw81uvbO7ahwzcgAH8llp4XOkqRNYRPM3U0_zHc436As8p7pQayaD5KWKhTpGc-NX8q3cjb2NpVmsHs4fJY/s1600/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD+%CE%BA%CE%B1%CE%B9++9+%CE%9C%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="112" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBbZ6NAqG4Rz6-_DGgXSpFp47yQ6oYwgu4pbuzhyphenhyphenN1rwEA7J-M78iRYn9thw81uvbO7ahwzcgAH8llp4XOkqRNYRPM3U0_zHc436As8p7pQayaD5KWKhTpGc-NX8q3cjb2NpVmsHs4fJY/s320/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD+%CE%BA%CE%B1%CE%B9++9+%CE%9C%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%82.jpg" width="320" /></a></span>κυριαρχία και κατοχή
του μαγικού τρίποδα και τελικά συμφιλιώνονται, μοιραζόμενοι μεταξύ τους</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuNIJHS3a4fErE6NDFGJpSjKvPxZduOOnWDvtV9IvCkVKLg6wgcn2bx6zxEj9zzBZQ3T9LzUtb1p8k_R69B3S-H9LAd3JON1-HIbl9Ep7Jkq_uSub4QWRqfoi0AceK_CKlm-q2ovDzG08/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1+%CE%B8%CF%8D%CF%81%CF%83%CE%BF+480+%CF%80.%CE%A7.+%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuNIJHS3a4fErE6NDFGJpSjKvPxZduOOnWDvtV9IvCkVKLg6wgcn2bx6zxEj9zzBZQ3T9LzUtb1p8k_R69B3S-H9LAd3JON1-HIbl9Ep7Jkq_uSub4QWRqfoi0AceK_CKlm-q2ovDzG08/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1+%CE%B8%CF%8D%CF%81%CF%83%CE%BF+480+%CF%80.%CE%A7.+%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" /></a><span lang="EL" style="color: black;">τα
υλικά<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> και πνευματικά </span>βασίλεια του κόσμου. </span><span lang="EL" style="color: black;">Ο Απόλλων κρατεί το ανατολικό αέτωμα του ναού, με τις
Μούσες του, </span><span lang="EL" style="color: black;">ο δε Διόνυσος με τις Θυιάδες του το δυτικό.</span></span></span>
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
<br />
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">Ο
Απόλλων χάνει την ιδιότητά του ως κυνηγού μετά τον φόνο τού Πύθωνα και τον
οκταετή εξαγνισμό που τον ακολούθησε, καθαρίζεται, ημερώνει, γίνεται ο
εκπολιτιστής, αφήνοντας έτσι χώρο στον Διόνυσο τον Ζαγρέα (=κυνηγός ζωντανών)
να έρθει και να γεμίσει την σκοτεινή και άγρια αυτή όψη του.</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span lang="EL" style="color: black;">Ο Μουσαγέτης, με τον ερχομό
του χειμώνος (φυσικού, ηθικού, πνευματικού) στην φύση, είτε στον άνθρωπο, είτε σε
κάποια μορφή πολιτισμού, κουρασμένος, μην μπορώντας να δώσει σφρίγος από μόνος
του, εγκαταλείπει το ιερό του και επιστρέφει στην χώρα των Υπερβορείων απ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ό</span> όπου
κατάγεται, εκεί όπου ο ήλιος δεν δύει και εκεί παραμένει και αναπαύεται.</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">Το διάστημα της απουσίας του το Μαντείο των Δελφών δεν κάνει πια προβλέψεις και ξεκινά πάλι στις 7 του Δελφικού μ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ηνός</span> Βυσίου δηλαδή στις 7 του δικού μας Μαρτίου και συνεχίζει πλέον κανονικά κάθε έβδομη ημέρα του μ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ηνός</span> μέχρι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.</span></span></span>
</div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpULbM1FiWC96h1EvYUs-Tr6UAM_SeWIWcs01xlqLFpnQY4Kt9is2GdPRXVZPau7iwJPBbJT2UjnGVc0SsFCbZdJzghpsPE5UlnIO887laRgyZVS1Y2PjDJjXeM20ehN794zVL1xRe1ZI/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CE%AC%CF%81%CE%BC%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpULbM1FiWC96h1EvYUs-Tr6UAM_SeWIWcs01xlqLFpnQY4Kt9is2GdPRXVZPau7iwJPBbJT2UjnGVc0SsFCbZdJzghpsPE5UlnIO887laRgyZVS1Y2PjDJjXeM20ehN794zVL1xRe1ZI/s320/%CE%A4%CE%BF+%CE%AC%CF%81%CE%BC%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B1.jpg" width="235" /></a><span lang="EL" style="color: black;"> </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;"><br /></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">Τον Μάρτιο ο Απόλλων, καλεσμένος
από την δημιουργική δύναμη του αδελφού του, επιστρέφει επάνω στο χρυσό του
άρμα, που το σέρνουν κύκνοι, από την χώρα των Υπερβορείων και, παίζοντας την
επτάχορδη λύρα του, δίνει μορφή και εναρμονίζει αυτό που ο Ήρως - Διόνυσος
έφερε στο φως μετά την κατάδυσή του στον Άδη, εκπολιτίζοντας την προσφορά του, και ένας νέος
κύκλος αρχίζει, με μ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ί</span>α στροφή της σπείρας σε μ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ί</span>α ανώτερη οκτάβα της
αρμονικής, μουσικής κλίμακ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ο</span>ς.</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="color: black;"><br /><br />ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;"><br />
1.</span><span style="color: black;"> Fernand</span><span style="color: black;"> </span><span style="color: black;">Schwartz</span><span lang="EL" style="color: black;">: «Η Νέα Ανθρωπολογία», εκδ. Ε.Ν.Α.</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">2.</span><span style="color: black;"> H</span><span lang="EL" style="color: black;">. </span><span style="color: black;">Jeanmaire</span><span lang="EL" style="color: black;">: «ΔΙΟΝΥΣΟΣ – Ιστορία της λατρείας του
Βάκχου», εκδ. Κλειώ, Πάτραι</span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">3.</span></span><span style="color: black;"> </span><span lang="EL" style="color: black;">Νικόλα Μαργιωρή:
«Αποσυμβολισμός της ελληνικής μυθολογίας», εκδ. Ομακοείο <br />
Αθηνών</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">4. </span><span style="color: black;"> </span><span lang="EL" style="color: black;">Γ.
Σιέττος: «Τα Ορφικά Μυστήρια», εκδ. Πύρινος κόσμος</span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">5.</span></span><span style="color: black;"> C</span><span lang="EL" style="color: black;">.</span><span style="color: black;">G</span><span lang="EL" style="color: black;">. </span><span style="color: black;">Jung</span><span lang="EL" style="color: black;"> – </span><span style="color: black;">C</span><span lang="EL" style="color: black;">. </span><span style="color: black;">Kerenyi</span><span lang="EL" style="color: black;">: «Η επιστήμη της Μυθολογίας», εκδ. Ιάμβλιχος</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">6.</span><span style="color: black;"> </span><span lang="EL" style="color: black;">Χρ.
Μαυρουδή: «Δελφικά Μυστήρια», εκδ. Πύρινος κόσμος</span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">7.</span></span><span style="color: black;"> Patri</span><span style="color: black;"> </span><span style="color: black;">Aime</span><span lang="EL" style="color: black;">:
«Το Μαύρο Φως του Απόλλωνα», εκδ. Βιβλιοθήκη του Ρόδου</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">8.</span><span style="color: black;"> </span><span lang="EL" style="color: black;">Μάνλυ
Χωλ – Ιππόλυτος ντα Κόστα: «Τα Διονυσιακά Μυστήρια», εκδ. Πύρινος κόσμος</span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">9.</span></span><span style="color: black;"> M</span><span lang="EL" style="color: black;">. </span><span style="color: black;">Detienne</span><span lang="EL" style="color: black;">: «Ο Διόνυσος κάτω από τα αστέρια», εκδ.
Αλεξάνδρεια</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">10.</span><span style="color: black;"> </span><span lang="EL" style="color: black;">Άγγελου
Σ. Βλάχου: «Πυθίας παραληρήματα», εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας Ι.Δ. Κολλάρου
& Σ/ία</span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">11.</span></span><span style="color: black;"> Walter</span><span style="color: black;"> </span><span style="color: black;">F</span><span lang="EL" style="color: black;">. </span><span style="color: black;">Otto</span><span lang="EL" style="color: black;">: «Διόνυσος – Μύθος και λατρεία», εκδ. Του
εικοστού πρώτου</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">12.</span><span style="color: black;"> C</span><span lang="EL" style="color: black;">. </span><span style="color: black;">Kerenyi</span><span lang="EL" style="color: black;">: «Η μυθολογία των Ελλήνων», εκδ.
Βιβλιοπωλείον της Εστίας</span><span lang="EL"><br />
<span style="color: black;">13.</span></span><span style="color: black;"> </span><span lang="EL" style="color: black;">Παναγή Λεκατσά: «Διόνυσος»,
εκδ. Εταιρία σπουδών νεοελληνικού πολιτισμού και γενικής παιδείας (ιδρυτής
σχολή Μωραϊτη)</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="color: black;">14.</span><span style="color: black;"> Joscelyn</span><span style="color: black;"> </span><span style="color: black;">Godwin</span><span lang="EL" style="color: black;">: «Μυστηριακές θρησκείες του αρχαίου κόσμου»,
εκδ. </span><span style="color: black;">Καρδαμίτσα</span><br />
<span style="color: black;">15. «Μυθολογία της
Γεωργίας» </span></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
16. «Λεξικό της Ελληνικής μουσικής», Τάκης Καλογερόπουλος, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001<br />
17. Λεξικό τελετών, εορτών και αγώνων των Αρχαίων Ελλήνων - Λάμπρος Βρεττός - Εκδόσεις Κονιδάρης </span></span>
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br />
</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />
Παραπομπές<br />
<br />
(1) Φυσικές Εορτές, άρθρο του ΣΤΥΛ. ΤΑΚΑ,
Φυσικού και πτυχιούχου της Νομικής. <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έ</span>ργο που βασίσθηκε στις εργασίες του
Σπ. Νάγου: Περί τροπών του Ηλίου, Εορτές των Ορφικών, Περί φυσικών
εορτών, Περί εορτασμού των ηλιοστασί</span></span><p> </p>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-49240413531962236012023-03-18T09:38:00.002+02:002023-03-18T09:38:18.446+02:00Δελφικές Εντολές: Η κληρονομιά των Ελλήνων <div class="post-header">
<h1></h1>
<span class="post-author">
</span>
<span class="post-timestamp" rel="bookmark" title="permanent link">
</span>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrWgzV2MD4nCZn8ti9Pg12kLyZfKUrY9vV7PRGl0VTaIDHzJtQoe_NXbIqyJxyaLW2W-4uWkOkW5IB6Q9syNcYFFuWbCK4ThOhYdQCcXdOZxfwYxRT1WMsMmj4r3IJejyhZl62fUayWvM/s1600/44.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrWgzV2MD4nCZn8ti9Pg12kLyZfKUrY9vV7PRGl0VTaIDHzJtQoe_NXbIqyJxyaLW2W-4uWkOkW5IB6Q9syNcYFFuWbCK4ThOhYdQCcXdOZxfwYxRT1WMsMmj4r3IJejyhZl62fUayWvM/s400/44.jpg" width="400" /></a></div>
<strong style="color: blue;">Τα Δελφικά Παραγγέλματα είναι οι σοφές
εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας. Μια
πολύτιμη κληρονομιά γνώσης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές.</strong><br />
<a name="more"></a><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=3470092656350257452" name="more"></a>
<span style="color: blue;"><strong><br /></strong></span><strong>Οι
αρχαίοι Έλληνες ιερείς δεν έδιναν συμβουλές ούτε άκουγαν τις
εξομολογήσεις των πιστών, αλλά ασχολούνταν μόνο με την τέλεση των
θυσιών και των άλλων ιεροτελεστιών.</strong><br />
<strong><br /></strong>Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών
ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας,
αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία, τα οποία, εκτός από τις
χρησμοδοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών, έδιναν
και ένα πλήθος ηθικών παραγγελμάτων και προτροπών συμβουλευτικού
χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής.<br />
<br />
Περίαπτη θέση βέβαια, κατείχε σε όλα αυτά ,το διάσημο σε όλο τον κόσμο
Μαντείο των Δελφών, του οποίου τα ομώνυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν
καταγραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος,στο
υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί
περιμετρικά στις πλευρές του ναού.<br />
<br />
<strong>Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα, ήταν λιτά αποφθέγματα ελαχίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας:<br /> </strong><br />
<strong><br /></strong><span style="color: blue;"><strong>Τον Θαλή τον
Μιλήσιο, τον Πιττακό τον Μυτιληναίο, τον Βία τον Πρηνεύ, τον Σόλωνα τον
Αθηναίο, τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο, τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον
Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο.</strong></span><br />
<span style="color: blue;"><strong><br /></strong></span>Στο αέτωμα του
ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα, τα οποία
εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης:<br />
<br />
<strong>•Κάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου).</strong><br />
<strong><br /></strong>•Κάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κάνεις τα πάντα με μέτρο, αποφεύγοντας την υπερβολή).<br />
•Ανάμεσά τους, στη κορυφή, το περίφημο «ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ Ε» (ή ΕΙ), για το
οποίο ο ιερέας των Δελφών Πλούταρχος έγραψε ολόκληρη πραγματεία («Περί
τού έν Δελφοίς Ε»), προσπαθώντας να ερμηνεύσει την απωλεσθείσα σημασία
του.<br />
<br />
Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο
Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος
(522 π.Χ.) θεωρούσε τους επτά σοφούς, γιους του Ήλιου, που με την
ακτινοβολία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της
αρετής. Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και απο
άλλους λαούς ,που τα παρουσίασαν σαν “θρησκευτικές εντολές”.<br />
<br />
<strong>Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά, όπως οι επισκέπτες της αρχαιότητας αντίκριζαν στους Δελφούς.</strong><br />
<span><a name='more'></a></span><br />
<ul style="text-align: left;"><li><strong style="color: blue;">“Εν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γεγραμμένα, έστιν ώφελήματα άνθρώποις” </strong><strong><span style="color: #990000;">Παυσανίας</span></strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Έπου θεώ.</span></strong><strong style="color: blue;"> Ακολούθα τον θεό.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Νόμω πείθου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να πειθαρχείς στο Νόμο.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Θεούς σέβου</span></strong><strong style="color: blue;">. Να σέβεσαι τους θεούς.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Γονείς αίδου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να σέβεσαι τους γονείς σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ηττώ υπέρ δικαίου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να καταβάλεσαι για το δίκαιο.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Γνώθι μαθών.</span></strong><strong style="color: blue;"> Γνώρισε αφού μάθεις.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ακούσας νόει</span></strong><strong style="color: blue;">. Κατανόησε αφού ακούσεις.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Σαυτόν ίσθι. </span></strong><strong style="color: blue;">Γνώρισε τον εαυτό σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Εστίαν τίμα. </span></strong><strong style="color: blue;">Να τιμάς την εστία σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Άρχε σεαυτού.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να κυριαρχείς τον εαυτό σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φίλους βοήθει.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να βοηθάς τους φίλους.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Θυμού κράτε</span></strong><strong style="color: blue;">. Να συγκρατείς το θυμό σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Όρκω μη χρω.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην ορκίζεσαι.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φιλίαν αγάπα.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να αγαπάς τη φιλία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Παιδείας αντέχου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Σοφίαν ζήτει</span></strong><strong style="color: blue;">. Να αναζητάς τη σοφία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ψέγε μηδένα.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην κατηγορείς κανένα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Επαίνει αρετήν</span></strong><strong style="color: blue;">. Να επαινείς την αρετή.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Πράττε δίκαια.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να πράττεις δίκαια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φίλοις ευνόει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να ευνοείς τους φίλους.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Εχθρούς αμύνου</span></strong><strong style="color: blue;">. Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ευγένειαν άσκει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να είσαι ευγενής.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Κακίας απέχου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να απέχεις από την κακία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Εύφημος ίσθι. </span></strong><strong style="color: blue;">Να έχεις καλή φήμη.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Άκουε πάντα.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να ακούς τα πάντα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Μηδέν άγαν. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μην υπερβάλλεις.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Χρόνου φείδου</span></strong><strong style="color: blue;">. Να μη σπαταλάς το χρόνο.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ύβριν μίσει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μισείς την ύβρη.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ικέτας αίδου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να σέβεσαι τους ικέτες.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Υιούς παίδευε.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να εκπαιδεύεις τους γιους σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Έχων χαρίζου. </span></strong><strong style="color: blue;">Όταν έχεις, να χαρίζεις.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Δόλον φοβού.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να φοβάσαι το δόλο.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ευλόγει πάντας</span></strong><strong style="color: blue;">. Να λες καλά λόγια για όλους.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φιλόσοφος γίνου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να γίνεις φιλόσοφος.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Όσια κρίνε.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να κρίνεις τα όσια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Γνους πράττε.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να πράττεις με επίγνωση.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φόνου απέχου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μη φονεύεις.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Σοφοίς χρω.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να συναναστρέφεσαι με σοφούς.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ήθος δοκίμαζε.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να επιδοκιμάζεις το ήθος.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Υφορώ μηδένα.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην είσαι καχύποπτος.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Τέχνη χρω.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να ασκείς την Τέχνη.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ευεργεσίας τίμα. </span></strong><strong style="color: blue;">Να τιμάς τις ευεργεσίες.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φθόνει μηδενί.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μη φθονείς κανένα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ελπίδα αίνει.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να δοξάζεις την ελπίδα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Διαβολήν μίσει.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μισείς τη διαβολή.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Δικαίως κτω. </span></strong><strong style="color: blue;">Να αποκτάς δίκαια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Αγαθούς τίμα.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να τιμάς τους αγαθούς.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Αισχύνην σέβου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να σέβεσαι την εντροπή.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ευτυχίαν εύχου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να εύχεσαι ευτυχία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Εργάσου κτητά.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Έριν μίσει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μισείς την έριδα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Όνειδος έχθαιρε. </span></strong><strong style="color: blue;">Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Γλώσσαν ίσχε. </span></strong><strong style="color: blue;">Να συγκρατείς τη γλώσσα σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ύβριν αμύνου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Κρίνε δίκαια. </span></strong><strong style="color: blue;">Να κρίνεις δίκαια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Λέγε ειδώς.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να λες γνωρίζοντας.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Βίας μη έχου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μην έχεις βία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ομίλει πράως. </span></strong><strong style="color: blue;">Να ομιλείς με πραότητα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φιλοφρόνει πάσιν</span></strong><strong style="color: blue;">. Να είσαι φιλικός με όλους.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Γλώττης άρχε. </span></strong><strong style="color: blue;">Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Σεαυτόν ευ ποίει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να ευεργετείς τον εαυτό σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ευπροσήγορος γίνου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να είσαι ευπροσήγορος.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Αποκρίνου εν καιρώ. </span></strong><strong style="color: blue;">Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Πόνει μετά δικαίου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να κοπιάζεις δίκαια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Πράττε αμετανοήτως.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να πράττεις με σιγουριά.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Αμαρτάνων μετανόει.</span></strong><strong style="color: blue;"> Όταν σφάλλεις, να μετανοείς.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Οφθαλμού κράτει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Βουλεύου χρήσιμα.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Φιλίαν φύλασσε</span></strong><strong style="color: blue;">. Να φυλάττεις τη φιλία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ευγνώμων γίνου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να είσαι ευγνώμων.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ομόνοιαν δίωκε.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να επιδιώκεις την ομόνοια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Άρρητα μη λέγε.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην λες τα άρρητα.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Έχθρας διάλυε</span></strong><strong style="color: blue;">. Να διαλύεις τις έχθρες.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Γήρας προσδέχου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να αποδέχεσαι το γήρας.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Επί ρώμη μη καυχώ.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ευφημίαν άσκει.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να επιδιώκεις καλή φήμη.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Απέχθειαν φεύγε. </span></strong><strong style="color: blue;">Να αποφεύγεις την απέχθεια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Πλούτει δικαίως.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να πλουτίζεις δίκαια.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Κακίαν μίσει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μισείς την κακία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Μανθάνων μη κάμνε.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ους τρέφεις αγάπα. </span></strong><strong style="color: blue;">Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Απόντι μη μάχου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μην μάχεσαι αυτόν που είναι απών.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Πρεσβύτερον αιδού. </span></strong><strong style="color: blue;">Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Νεώτερον δίδασκε. </span></strong><strong style="color: blue;">Να διδάσκεις τους νεότερους.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Πλούτω απόστει. </span></strong><strong style="color: blue;">Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Σεαυτόν αιδού. </span></strong><strong style="color: blue;">Να σέβεσαι τον εαυτό σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Μη άρχε υβρίζων.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην κυριαρχείς με αλαζονεία.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Προγόνους στεφάνου.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να στεφανώνεις τους προγόνους σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Θνήσκε υπέρ πατρίδος.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να πεθάνεις για την πατρίδα σου.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Επί νεκρώ μη γέλα.</span></strong><strong style="color: blue;"> Να μην περιγελάς τους νεκρούς.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Ατυχούντι συνάχθου. </span></strong><strong style="color: blue;">Να συμπάσχεις με το δυστυχή.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Τύχη μη πίστευε. </span></strong><strong style="color: blue;">Να μην πιστεύεις την τύχη.</strong></li><li><strong><span style="color: #990000;">Τελεύτα άλυπος. </span></strong><strong style="color: blue;">Να πεθαίνεις χωρίς λύπη.</strong></li></ul>
<a href="http://archaia-ellada.blogspot.com/2013/04/blog-post_9704.html">http://archaia-ellada.blogspot.com/2013/04/blog-post_9704.html</a><p> </p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-91194467861635895032023-03-18T09:35:00.002+02:002023-03-18T09:35:34.731+02:00Ο Χρυσός Αιώνας του Περικλέους (5ος αιώνας π.Χ.)<p><br /></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn3tbDdnqHkz5wD9kvYVBatKksvO5E7pME7lz6J1r1FlJVyeKV0jBJHK8oBxHZW4cT_KnzZg6xF3N2bW7lIsa3dEpLnaI96pTrpu6DGjlunrQDIH2b1wKFq2y7hF-_7GhEkqFIt12Aqnk/s1600/61.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn3tbDdnqHkz5wD9kvYVBatKksvO5E7pME7lz6J1r1FlJVyeKV0jBJHK8oBxHZW4cT_KnzZg6xF3N2bW7lIsa3dEpLnaI96pTrpu6DGjlunrQDIH2b1wKFq2y7hF-_7GhEkqFIt12Aqnk/s400/61.jpg" width="400" /></a></div>
Τον 5ο αιώνα π.Χ. η πόλη των Αθηνών αναπτύσσεται ραγδαία. Η πόλη της
Θεάς Αθηνάς θα καταφέρει υπό την αρχηγία του περίφημου Ρήτορα Περικλή,
να γνωρίσει την μεγαλύτερη δόξα που θα γνώριζε ποτέ πόλη! Ο Περικλής θα
είναι αυτός που θα την αναδείξει και μέσα από την πολιτική του η Αθήνα
θα εισέλθει στον λεγόμενο "Χρυσό Αιώνα".<br />
<br />
Βουλή, Άρειος Πάγος,
Θέατρο, τέχνες, έννοιες που δεν θα επηρεάσουν μόνο ολόκληρη την Ελλάδα
αλλά θα διαμορφώσουν ολόκληρο τον κόσμο σε αυτό που είναι σήμερα. Το
σημαντικότερο όλων φυσικά κι αυτό που δείχνει πως ο πολιτισμός της
Αθήνας έχει φτάσει στο Ζενίθ, είναι η γέννηση της Δημοκρατίας! Τεράστια
έργα θα δημιουργηθούν εκείνη την περίοδο και τα οποία αναμένεται να
αλλάξουν ριζικά την εικόνα της πόλης και την ιστορία όχι μόνο της
Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του κόσμου.<br />
<br />
Την ίδια περίοδο θα
ζήσουν πολλοί κορυφαίοι Έλληνες, ο Σοφοκλής (496 – 406 π.Χ.), Μέγας
Τραγωδός από την Αθήνα, ο Ευριπίδης (480 – 406 π.Χ.) επίσης Μέγας
Τραγωδός, ο Θουκυδίδης (460 – 395 π.Χ.), κορυφαίος Έλληνας ιστορικός, ο
Αριστοφάνης (450 – 380 π.Χ.) ο μεγαλύτερος ίσως κωμικός ποιητής της
Αρχαίας Αθήνας και πολλοί πολλοί άλλοι.<br />
<br />
Παράλληλα με την Αθήνα
θα αναπτυχθεί επίσης ένας ακόμη σημαντικός πολιτισμός στην Βόρεια Ελλάδα
αυτή τη φορά και συγκεκριμένα στην Θράκη. Το Βασίλειο των Οδρυσών θα
γνωρίσει την άνθιση από το 470 μέχρι και το 47 π.Χ. όπου και η Θράκη θα
περιέλθει στην κυριαρχία των Ρωμαίων!<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIU4vg9MrhF_GGsgfirLubBljatmAuD_gTIzxAcEb3PWV6wN4zgZBjfwLILswT0OU2dN214F2F7jTjU58VTPcQ098mRETz9Tfdstr7kVpKB22rwCfr56m0El_KWBBkqvP3xVOq-WFkiok/s1600/00.jpg" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIU4vg9MrhF_GGsgfirLubBljatmAuD_gTIzxAcEb3PWV6wN4zgZBjfwLILswT0OU2dN214F2F7jTjU58VTPcQ098mRETz9Tfdstr7kVpKB22rwCfr56m0El_KWBBkqvP3xVOq-WFkiok/s320/00.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Απόλλων από το δυτικό αέτωμα του ναού<br />
του Δία στην Ολυμπία, περ. 460 π.Χ.</td></tr>
</tbody></table>
Ο Απόλλωνας από το δυτικό
αέτωμα του Ναού του Διός στην Ολυμπία είναι ένα χαρακτηριστικό <br />
δείγμα
της τέχνης της Κλασικής Εποχής. Τότε κυριαρχεί η αρμονία! Το κορυφαίο
όμως μνημείο που θα καταφέρει μέχρι και τις μέρες μας να προκαλεί τον
θαυμασμό είναι αυτό που χτίστηκε προς τιμήν της Θεάς Αθηνάς! Ο Ικτίνος
κι ο Καλλικράτης αποτέλεσαν τους αρχιτέκτονες ενώ ο Φειδίας ήταν αυτός
που έφτιαξε το γλυπτό διάκοσμο. Το μνημείο αυτό που χτίστηκε από το 447
μέχρι το 432 π.Χ. θα χαρακτηρίζει πλέον ολόκληρη την Ελλάδα. Το 432 π.Χ.
φτάνει κι ο Παρθενώνας έχει ολοκληρωθεί!<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGa-FeceTMmI6HfRLhrzDlBokVvfKonqHi62hByRolLfOZLiMlbmm1VvMLP-jMni3se4yN4NCNTuS4mxxgXqaa3885aGNj8IfkBdMpoAy1Bq4o0k0JzfDIbkJUs7yRFWCZ_a6FIPKUGjI/s1600/13.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGa-FeceTMmI6HfRLhrzDlBokVvfKonqHi62hByRolLfOZLiMlbmm1VvMLP-jMni3se4yN4NCNTuS4mxxgXqaa3885aGNj8IfkBdMpoAy1Bq4o0k0JzfDIbkJUs7yRFWCZ_a6FIPKUGjI/s320/13.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Αναπαράσταση Παρθενώνος</td></tr>
</tbody></table>
Όχι άδικα, ο
Παρθενώνας αποτελεί ένα μοναδικό κτίσμα. Χτισμένος από Πεντελικό μάρμαρο
δεσπόζει πάνω στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως. Είναι ένας μοναδικός
δωρικού ρυθμού ναός! Ο Παρθενώνας από εδώ και πέρα θα είναι το σήμα
κατατεθέν για την Ελλάδα. Θα καταφέρει να συνδεθεί με όλες τις φάσεις
της ιστορίας της χώρας και από αυτό μπορεί κανείς να κατανοήσει πόσο οι
άνθρωπο δέθηκαν με αυτό το Ιστορικότατο κτίσμα μοναδικής ομορφιάς!
Αργότερα θα λεηλατηθεί, θα υποστεί μετατροπές, θα βομβαρδιστεί, θα
καταστραφεί, θα περάσει από κακουχίες ωστόσο πέρα από όλα αυτά θα
καταφέρει να μείνει ζωντανός και να συνεχίζει να στέκει όρθιος και από
ψηλά να δείχνει σε όλους Έλληνες και μη πως οι Έλληνες μεγαλούργησαν και
συνεχίζουν να μεγαλουργούν!<br />
<br />
Ένα σημαντικότατο τμήμα του
Παρθενώνα είναι η Ζωφόρος η οποία αποτελεί μια ζώνη με ανάγλυφες
παραστάσεις. Στη Ζωφόρο συνολικού μήκους 160 ολόκληρων μέτρων
απεικονιζόταν η πομπή των Παναθηναίων. Θεότητες, άνθρωποι, άρματα,
άλογα, ζώα θα καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος της. Η <br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTM_RtONMYw75gaiuEGhGOvR0lIaCil5OIi9NHHt3OkKPXUWCVqQ2AXzHkzdHaRvJWgdodjTmyCGJa2QrbD-jHNeqNnEpZ2rCpythM5tE9mbuanapO2jAEcMfC6LfMe9JCckBGYBrBLow/s1600/35.jpg" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTM_RtONMYw75gaiuEGhGOvR0lIaCil5OIi9NHHt3OkKPXUWCVqQ2AXzHkzdHaRvJWgdodjTmyCGJa2QrbD-jHNeqNnEpZ2rCpythM5tE9mbuanapO2jAEcMfC6LfMe9JCckBGYBrBLow/s320/35.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η ζωφόρος απεικονίζει την πομπή των
Παναθηναίων <br />
και στην δυτική πλευρά την διαμάχη Αθηνάς</td></tr>
</tbody></table>
ανατολική Ζωφόρος
είναι η σημαντικότερη καθώς στην συγκεκριμένη παρατηρείται η κορύφωση
της πομπής κι η παράδοση του πέπλου δηλαδή του δώρου των Αθηναίων στην
Θεά Αθηνά! Παράλληλα στην ίδια βλέπουμε και τους Θεούς του Ολύμπου. Ο
Παρθενώνας επίσης αποτελείται από τα Αετώματα τα οποία ήταν τριγωνικής
μορφής. Ήταν περίλαμπρα και ήταν τα τελευταία που δέχθηκαν την γλυπτή
διακόσμηση. Άλλα σημαντικά τμήματα του Παρθενώνα είναι οι Μετόπες. <br />
<br />
Ύστερα από μια σειρά ενεργειών το μοναδικό αυτό κτίσμα υπέστη σοβαρές
ζημιές και τμήματα του έχουν διασκορπιστεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Η
Αγγλία είναι εκείνη που κρατάει το μεγαλύτερο μέρος των γλυπτών του
Παρθενώνα. Εκείνοι θα πάρουν και την μία εκ των 6 «κορών» του Ερεχθείου
δηλαδή τις Καρυάτιδες. Το Ερέχθειο θα πάρει το όνομα του από τον Βασιλιά
Ερεχθέα διότι σύμφωνα με την μυθολογία σε εκείνο το σημείο είχε την
κατοικία του. Εκεί θα δημιουργηθεί αυτό το ιδιόμορφο μα μοναδικό κτίσμα
το οποίο κατασκευάστηκε μεταξύ 425 και 406 π.Χ..<br />
<br />
Η Αθήνα έχει
αναπτυχθεί πλέον σε μια ναυτική υπερδύναμη και αμέσως ο άλλος μπορεί να
καταλάβει που βρισκόταν το λιμάνι των Αθηνών! Μα φυσικά ο Πειραιάς ήταν
εκείνος που φιλοξένησε τις Αθηναϊκές τριήρεις. Η Αθήνα ενώθηκε με τον
Πειραιά με τα ισχυρά τείχη που οικοδομήθηκαν και τα οποία είναι γνωστά
ως «Μακρά Τείχη»! Εκείνος που αποφασιστικά έδρασε ώστε να δημιουργηθεί η
πόλη του Πειραιά ήταν ο Θεμιστοκλής.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_WUVNWUyYud-WrErWSFNWqcVHLzV5AwMiIxTgRSqOZJjPiXLPWlbgO0QMzi-PbCo99Vw-HkdcgQtpaeSnRGlzidtYaKwCylKlW4pjzJN-YRhXr2zaLH7Bq2_LQkuoqlvvzbhx9Wpnt6Y/s1600/36.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_WUVNWUyYud-WrErWSFNWqcVHLzV5AwMiIxTgRSqOZJjPiXLPWlbgO0QMzi-PbCo99Vw-HkdcgQtpaeSnRGlzidtYaKwCylKlW4pjzJN-YRhXr2zaLH7Bq2_LQkuoqlvvzbhx9Wpnt6Y/s400/36.jpg" width="400" /></a></div><p>Η Κλασική εποχή χάρισε
στην Αθήνα μια μοναδική περίοδο κατά την οποία έδρασε ριζικά παγκοσμίως.
Μπορεί λοιπόν να αποτέλεσε τον λαμπρότερο όλων των πολιτισμών σύντομα
όμως αναμένεται να ξεκινήσει η φθορά. Η ραγδαία ανάπτυξη της θα στρέψει
τα εχθρικά βλέμματα πάνω της τα οποία με καχυποψία θα προσπαθήσουν και
θα καταφέρουν αργότερα να την σταματήσουν. Είναι γεγονός πως οι
Σπαρτιάτες τρόμαξαν με την σημαντικότατη εξέλιξη της πόλης των Αθηνών
στα Κλασικά χρόνια Οι Σπαρτιάτες τώρα ψάχνουν να βρουν τον τρόπο να
ξεκινήσουν τις δράσεις τους ώστε να καταφέρουν αυτό που θέλουν και αυτό
που ζητούν είναι η παντοδυναμία.
<br />
Η αφορμή δεν θα αργήσει να
έρθει και θα δοθεί από τους Κερκυραίους. Η γνωστή κόντρα μεταξύ
Κορινθίων και Κερκυραίων έρχεται για άλλη μια φορά στο προσκήνιο αυτή τη
φορά για την Επίδαμνο (Δυρράχιο) η οποία ήταν αποικία των Κερκυραίων
που δόθηκε όμως στους πρώτους. Αργότερα όμως θα διεκδικήσουν εκ νέου την
Επίδαμνο και μάλιστα θα ζητήσουν και την βοήθεια των Αθηναίων. Η
ναυμαχία στα Σύβοτα το 433 π.Χ. θα σημάνει την αρχή του Πελοποννησιακού
Πολέμου που θα ξεκινήσει οριστικά 2 χρόνια αργότερα. Όλο αυτό άλλωστε
ήταν αρκετό ώστε με την υποστήριξη των Κορινθίων η Σπάρτη να κηρύξει τον
πόλεμο στην Αθήνα έναν πόλεμο ο οποίος θα διαρκέσει 27 ολόκληρα χρόνια,
από το 431 ως το 404 π.Χ.. Ο Χρυσός αιώνας του Περικλή τελειώνει
οριστικά και η Ελλάδα της Κλασικής Περιόδου εισέρχεται σε μια από τις
εντονότερες φάσεις τις ιστορίας της! Ο Πόλεμος που θα ζήσει αναμένεται
να είναι και ο μεγαλύτερος που έχει γνωρίσει μέχρι εκείνη την στιγμή.
Παράλληλα θα ξεσπάσουν μέχρι κι εμφύλιοι και ολόκληροι πολιτισμοί θα
καταρρεύσουν από μόνοι τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κέρκυρα,
στην οποία ύστερα από την αφορμή που έδωσε, επικράτησε μια χαοτική
κατάσταση με αποτέλεσμα όχι μόνο σφαγές αλλά και την ολοκληρωτική
καταστροφή!</p><span><a name='more'></a></span>Ο Πελοποννησιακός πόλεμος θα χωριστεί σε 3 συνολικά
φάσεις στον Αρχιδάμειο Πόλεμο (431 – 421 π.Χ.) που θα λήξει με την
Νίκειο Ειρήνη, στην Σικελική εκστρατεία που θα λήξει με την μεγάλη
καταστροφή των Αθηνών στις Συρακούσες και τέλος με τον Δεκελεικό πόλεμο
(413 – 404 π.Χ.) όπου και λήγει ο Πελοποννησιακός πόλεμος ύστερα από την
παρέμβαση της Περσίας υπέρ της Σπάρτης με την Αθήνα να έχει καταληφθεί.
Η επόμενη μέρα που θα ξημερώσει βρίσκει την Αθήνα κάτω από την
Σπαρτιατική Κυριαρχία. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος κατάφερε να αλλάξει
ριζικά την ροή της ιστορίας. Ήταν ίσως ο καταστρεπτικότερος στην
αρχαιότητα και σε αυτόν έλαβαν μέρος έλληνες από όλες τις γνωστές τότε
περιοχές. Αυτό σημαίνει πως ανεπηρέαστο δεν έμεινε κανένα μέρος του
Ελληνισμού.<br />
<br />
Οι παλιές μέρες για την Αθήνα έχουν περάσει και την
διακυβέρνηση της θα αναλάβουν 30 <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
φιλολάκωνες πολιτικοί οι οποίοι είναι
γνωστοί ως<b> «Τριάκοντα Τύραννοι»</b>. Σιγά σιγά θα έρθει κι η ρήξη στις
σχέσεις Σπάρτης και Κορίνθου με αποτέλεσμα η Ελλάδα να εισέλθει σε νέο
πόλεμο ο <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXBGrl3qUZ_N7FavCjGMLyoxR9B9yOkTTpdU2_m2vS3j9EfBrscxSBhhUUDxgAjGcEvJJbSNgwteKZmzxfrcChGkFTCQU-r5NzD0AxLfnBr-rjhSMUsWz9FsvRpQNun73aiF9yBkh_OWM/s1600/57.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXBGrl3qUZ_N7FavCjGMLyoxR9B9yOkTTpdU2_m2vS3j9EfBrscxSBhhUUDxgAjGcEvJJbSNgwteKZmzxfrcChGkFTCQU-r5NzD0AxLfnBr-rjhSMUsWz9FsvRpQNun73aiF9yBkh_OWM/s320/57.jpg" width="320" /></a></div>
οποίος είναι γνωστός ως «Βοιωτικός ή Κορινθιακός πόλεμος», ενώ
λίγα χρόνια αργότερα η Αθήνα θα λάβει μέρος και σε νέο πόλεμο ο οποίος
ονομάζεται «Συμμαχικός» καθώς έγινε μεταξύ της Αθήνας και των πόλεων της
Β' Αθηναϊκής συμμαχίας. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των πολέμων ήταν
τελικώς αρνητικό, αφού έπεσε το ηθικό των Ελλήνων και γενικώς συνεχώς
επικρατούσε ένα αρνητικό κλίμα. Πριν τον Συμμαχικό Πόλεμο μάλιστα
υπογράφεται κι η <b>«Ανταλκίδειος ειρήνη» </b>μια ταπεινωτική για τους Έλληνες
συνθήκη που έδειξε την κόπωση τους από τις πολλές μάχες που είχαν κάνει
μεταξύ τους καθώς πέρα από όλα υπήρξε και μια αποτυχημένη κατά κάποιο
τρόπο Μικρασιατική Εκστρατεία.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinDIazpAbuBxbQfpcvr2YoFUT2S0yZsSjMiG4srwbPV_lvChZWNqFg0Z8beNrRPwwmxvyuiFoo7f6FTLJmGmkDQpnzmUOheDBxx4I48o6r6g7sqUIO3r0N0L3f98eoTWTAMFFXtpmGjKg/s1600/58.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinDIazpAbuBxbQfpcvr2YoFUT2S0yZsSjMiG4srwbPV_lvChZWNqFg0Z8beNrRPwwmxvyuiFoo7f6FTLJmGmkDQpnzmUOheDBxx4I48o6r6g7sqUIO3r0N0L3f98eoTWTAMFFXtpmGjKg/s1600/58.jpg" /></a></div>
Τα χρόνια πάντως του
Πελοποννησιακού Πολέμου κατασκευάσθηκε ένα ακόμη από τα επτά θαύματα του
Κόσμου. Έργο του γλύπτη Φειδία το<b> «Άγαλμα του Ολυμπίου Διός»</b> αποτέλεσε
το λατρευτικό άγαλμα του Ναού του Διός στην Ολυμπία! Ο Δίας σύμφωνα με
τις αναφορές φαίνεται να έφτανε τα 12 ολόκληρα μέτρα! Κατασκευάσθηκε από
Ελεφαντόδοντο, χρυσό και πολύτιμες πέτρες. Κατά τα Βυζαντινά Χρόνια θα
μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη και ΔΕΝ θα καταστραφεί από τους
Χριστιανούς αλλά από Βαρβάρους! Την καταστροφή επίσης ΔΕΝ θα γνωρίσει
ούτε ο Ναός του Ολυμπίου Διός. Από εκεί και πέρα άγνωστο παραμένει το τι
ακριβώς συνέβη σε αυτό το κολοσσιαίο άγαλμα το οποίο πιστεύεται πως
καταστράφηκε από πυρκαγιά.<br />
<br />
Την ίδια περίοδο θα γεννηθούν ο
Ξενοφών (427 – 355 π.Χ.) κι ο Πλάτωνας (427 – 347 π.Χ.), ιστορικός και
φιλόσοφος ο πρώτος, φιλόσοφος και συγγραφέας ο δεύτερος. Κι οι δύο τους
αναμένεται να αφήσουν την σφραγίδα τους στον Ελληνικό πολιτισμό και στην
αρχαία ιστορία της Ελλάδας!<br />
<br />
Κατά την Κλασική περίοδο
παρατηρούμε μοναδικά έργα. Ένα εξ’ αυτών είναι η <b>Νίκη του Παιωνίου </b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVZF9-4Cgliekp0fNzQkjTMXNNVGKqdbXPD4rkwQ6fVsXHWVQU36_aRfhcFSC3TOfiDUbgZGaW6EzpTPKoNhrERJPijcytDWVZBGFET_LXNKQwGgKhxDi12Nk1O6JFdQrjvc4j7s9K56Y/s1600/59.gif" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVZF9-4Cgliekp0fNzQkjTMXNNVGKqdbXPD4rkwQ6fVsXHWVQU36_aRfhcFSC3TOfiDUbgZGaW6EzpTPKoNhrERJPijcytDWVZBGFET_LXNKQwGgKhxDi12Nk1O6JFdQrjvc4j7s9K56Y/s400/59.gif" width="251" /></a></b></div>
το
οποίο είναι ένα πραγματικό αριστούργημα. Η τελειότητα κι η κομψότητα των
έργων της γλυπτικής φαίνεται σε όλα τα γλυπτά της εποχής που έχουν
βρεθεί. Η Ειρήνη κι ο Πλούτος αποτελούν ένα άλλο χαρακτηριστικό
παράδειγμα. Η έκφραση κι η τεχνική παρουσίαση το έχουν κάνει να
θεωρείται ως ένα από τα πιο θαυμάσια έργα της εποχής. Αδιαμφισβήτητα
όμως το έργο το οποίο όχι άδικα θεωρείται διαμάντι της κλασικής εποχής
στην Ολυμπία είναι το μοναδικό σωζόμενο αυθεντικό έργο του Πραξιτέλη.
Δεν είναι άλλο από τον Ερμή του Πραξιτέλους το οποίο κατασκευάστηκε από
Παριανό μάρμαρο το 330 π.Χ.. Επίσης η επιτύμβια στήλη της Ηγησούς (410
π.Χ.) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα της κλασικής εποχής στον
Κεραμεικό.<br />
<br />
Πριν το τέλος της Κλασικής Περιόδου γεννιέται ο
Αριστοτέλης (384 – 322 π.Χ.). Γεννημένος στην Χαλκιδική ο Αριστοτέλης,
δημιουργός της λογικής υπήρξε Μέγας Φιλόσοφος κι η διδασκαλία του ήταν
τόσο έντονη που δεν επηρέασε μόνο τον αρχαίο κόσμο αλλά και τον σύγχονο!
Εκείνη την εποχή είναι που στην άνθιση του θα φτάσει ένα άλλο βασίλειο,
το Βασίλειο της Ηπείρου ή όπως είναι γνωστό το Βασίλειο των Μολοσσών.
Αυτό θα αναπτυχθεί κυρίως από το 424 π.Χ. και θα κρατήσει την δύναμη του
μέχρι το 167 π.Χ. που θα καταστραφεί από τις Ρωμαϊκές δυνάμεις. Το
Βασίλειο των Μολοσσών είναι πραγματικότητα χάρη στον Νεοπτόλεμο του
Τρωικού Πολέμου, ο οποίος ήταν γιος του Αχιλλέα και φαίνεται μετά το
τέλος των γεγονότων στην Τροία, να εγκαθίσταται στην Ήπειρο με
αποτέλεσμα από γενιά σε γενιά ο πολιτισμός αυτός να εξελιχθεί σε έναν
από τους σπουδαιότερους της Κλασικής εποχής. Παράλληλα δεν μένει πολύς
καιρός μέχρι την στιγμή που θα καταφέρει να συνδεθεί με τον Μεγαλύτερο
Έλληνα ηγεμόνα και έναν μοναδικό πολιτισμό!<br />
<br />
Ωστόσο λίγο πριν
την λήξη της Χρυσής αυτής εποχής οι Έλληνες όπως προείπαμε ήταν
κυριολεκτικά κουρασμένοι. Είχαν καταφέρει να χάσουν τις δυνάμεις τους,
το ηθικό τους αλλά και το κουράγιο τους με άμεση συνέπεια ταπεινωτικές
συμφωνίες. Έτσι άδοξα θα έληγε μια τόσο λαμπρή περίοδος; Κι όμως όχι!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtW_NXFkW0Ns-si9zsbpvLYwf9ZgVeJq0ewOEZP5VE4oh7n3GWwl81b2KeRMUym-eqJOUqgZ1tJ8hIBnjvc4aFPoCu2cn1jpGHOZQ_FGZShrVjF43BZuMG7EuiHah0b3uY22-vYE-gQkQ/s1600/60.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtW_NXFkW0Ns-si9zsbpvLYwf9ZgVeJq0ewOEZP5VE4oh7n3GWwl81b2KeRMUym-eqJOUqgZ1tJ8hIBnjvc4aFPoCu2cn1jpGHOZQ_FGZShrVjF43BZuMG7EuiHah0b3uY22-vYE-gQkQ/s320/60.jpeg" width="320" /></a></div><p>
Ήδη πριν το 360 π.Χ. υπάρχει δραστηριότητα στις περιοχές της Βορείου
Ελλάδος. Ο Φίλιππος ο Β’ όμως θα είναι ο εμπνευστής μιας νέας ιδέας.
Αυτή θέλει τον Φίλιππο να καταφέρνει να ενώσει όλο τον Ελληνισμό. Είναι
μια ιδιαίτερα τολμηρή ιδέα την οποία θα βάλει μπροστά με την άνοδο του
στον θρόνο το 359 π.Χ.. Από εκείνη την στιγμή το συγκεκριμένο βασίλειο
με έναν κυριαρχικό τρόπο θα προσπαθήσει να ενώσει υπό την ηγεμονία του
όλες τις Ελληνικές πόλεις-κράτη και να δημιουργήσει μια πανελλήνια
συμμαχία. Το βασίλειο αυτό θα καταφέρει να ανεβάσει ξανά τον Ελληνικό
πολιτισμό στα ύψη και να «συνεφέρει» τον Ελληνισμό ύστερα από το σοκ που
είχε επέλθει από τα χρόνια και χρόνια πολέμων! Αδιαμφισβήτητα το
<b>«Βασίλειο της Μακεδονίας»,</b> σαν από μηχανής Θεός εμφανίστηκε την
καταλληλότερη στιγμή ώστε μέσα από έναν τεράστιο και έναν από τους
σημαντικότερους πολιτισμούς που θα δημιουργήσει τα επόμενα χρόνια, να
καταφέρει να θέσει τις βάσεις για την πορεία και την εξέλιξη ολόκληρης
της Ελλάδας. Η άνοδος του Φιλίππου του Β’ σήμανε αυτόματα την έναρξη της
Μακεδονικής Αυτοκρατορίας η οποία στις μέρες του Μεγαλύτερου προσώπου
της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, Αλεξάνδρου του Μέγα, θα καταφέρει να
φτάσει στο απόγειο της!</p><p><a href="http://archaia-ellada.blogspot.com/2013/10/5.html">http://archaia-ellada.blogspot.com/2013/10/5.html</a> </p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5540578088560785790.post-49292761760896902782023-02-04T10:24:00.002+02:002023-02-04T10:24:32.570+02:00 Πανσέληνος του ζωδίου του Υδροχόου <p><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ΑΓΑΠΑΜΕ – ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ - ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΜΕ</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> ΤΟ ΖΩΝ ΥΔΩΡ ΤΗΣ ΖΩΗΣ</span></span></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-6828310904968758249"><div dir="ltr" style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xPC82HdR6dMgV8TgL92BltfX8vj2Q3SK2cnCxYBUfxxDjn6BmGN_O1uOghmR7nxBHZ1WbC68ZBPaqQxQOWMHUW5AaC7slQBQ49G7fJrSbjKxgj0Y_w5JTIP3OStr6KcpJlB_Gk_YV2w/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyqGY2wt086xlXKDV1yIWw7qDbc_7TVvSanqgGhBF7ppVEmz7h7VxvVnPYAekyrzJRNI7FuxINELcaP8zy2WhEGBHevTSnAH-oqI7e5TMnezpUR28yWWHhG7fiq4-A39e-77H281Bv1DY/s1600/aquarius.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyqGY2wt086xlXKDV1yIWw7qDbc_7TVvSanqgGhBF7ppVEmz7h7VxvVnPYAekyrzJRNI7FuxINELcaP8zy2WhEGBHevTSnAH-oqI7e5TMnezpUR28yWWHhG7fiq4-A39e-77H281Bv1DY/s320/aquarius.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Η
Πανσέληνος του Υδροχόου θα γίνει στις 5 Φεβρουαρίου στις 16 μοίρες και
41 πρώτα λεπτά του ζωδίου του Λέοντα και η μέγιστη φώτισή της θα είναι
στις 20:30 μ.μ. ώρα Ελλάδας θα είναι δηλαδή, ορατή στον νυχτερινό μας
ουρανό.</span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ας δούμε τι μας εκφράζει η Πανσέληνος του Υδροχόου.
</span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Οι τελετές του Υδροχόου είχαν στην αρχαιότητα σχέση με τα τυπικά του <i><b>Αγίου Δισκοπότηρου</b></i> και με τα μυστήρια του <i><b>Γανυμήδη, του Οινοχόου του θεού Διός</b></i>, ο οποίος εθεωρείτο κύριος των αιθέρων – υδάτων που βρίσκονται ανάμεσα στην Γη και στον Ουρανό.</span></span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Το Άγιο Δισκοπότηρο περιγράφεται ποικιλότροπα: </span></span><br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsIyuaZXJvph-kYf3aKMVTwwLnQLoO4UbDb2HbVVrO2cTz0gNghwV0yMPnOk_iO7suLN-w3dGwH2fr-sT03PRVlZHyy9F_cw_Onv0_cZN1HWoHwFZGa_9L1t1XXyBl6ydkNZKtF1ltI10/s1600/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF+%CE%94%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%BF.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsIyuaZXJvph-kYf3aKMVTwwLnQLoO4UbDb2HbVVrO2cTz0gNghwV0yMPnOk_iO7suLN-w3dGwH2fr-sT03PRVlZHyy9F_cw_Onv0_cZN1HWoHwFZGa_9L1t1XXyBl6ydkNZKtF1ltI10/s1600/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF+%CE%94%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%BF.jpg" /></a><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θεωρείται
ότι συμβολίζει τα Ύδατα της Ζωής, όπως τα Μυστήρια του Γανυμήδη, τα
Άγια των Αγίων, το Κοσμικό Κέντρο, την καρδιά, την πηγή της Ζωής και της
Αθανασίας, την πηγή της Αφθονίας και της Γονιμότητας καθώς επίσης και
το Κύπελλο της Αμβροσίας των Ολυμπίων Θεών. </span></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Η απώλεια του
Δισκοπότηρου αντιπροσωπεύει την απώλεια της Χρυσής Εποχής, του
Παραδείσου, της αρχέγονης πνευματικότητας του ανθρώπου, της αγνότητας
και της αθωότητας. <br />Η αναζήτηση για το Άγιο Δισκοπότηρο είναι η επιστροφή στον Παράδεισο, στο πνευματικό κέντρο του ανθρώπου και του Σύμπαντος.
<br />Ο Γανυμήδης, στον οποίο αναφέρονται επίσης τα Μυστήρια της Πανσελήνου του Υδροχόου, ήταν γυιος του Τρώα και της </span><span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xPC82HdR6dMgV8TgL92BltfX8vj2Q3SK2cnCxYBUfxxDjn6BmGN_O1uOghmR7nxBHZ1WbC68ZBPaqQxQOWMHUW5AaC7slQBQ49G7fJrSbjKxgj0Y_w5JTIP3OStr6KcpJlB_Gk_YV2w/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xPC82HdR6dMgV8TgL92BltfX8vj2Q3SK2cnCxYBUfxxDjn6BmGN_O1uOghmR7nxBHZ1WbC68ZBPaqQxQOWMHUW5AaC7slQBQ49G7fJrSbjKxgj0Y_w5JTIP3OStr6KcpJlB_Gk_YV2w/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" /></a>Καλλιρρόης,
θυγατέρας του Σκαμάνδρου, χαρακτηριζόμενος πάντοτε σαν ισόθεος λόγω της
εντυπωσιακής ομορφιάς του, για την οποία ο θεός Δίας, όπως υπάρχει μύθος,
εκτός από τις Ομηρικές αναφορές, τον ερωτεύτηκε και τον πήρε στον Όλυμπο
για να τους προσφέρει το Νέκταρ ή την</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Αμβροσία. </span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">«<span style="font-size: large;">Γ</span>ενομένων
δὲ αὐτῷ παίδων Ἴλου καὶ Ἐριχθονίου, Ἶλος μὲν ἄπαις ἀπέθανεν, Ἐριχθόνιος
δὲ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν, γήμας Ἀστυόχην τὴν Σιμόεντος, τεκνοῖ
Τρῶα. Οὗτος παραλαβὼν τὴν βασιλείαν τὴν μὲν χώραν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ Τροίαν
ἐκάλεσε, καὶ γήμας Καλλιρρόην τὴν Σκαμάνδρου γεννᾷ θυγατέρα μὲν
Κλεοπάτραν, παῖδας δὲ Ἶλον καὶ Ἀσσάρακον καὶ Γανυμήδην» <span style="font-size: small;">(1)</span>.
</span></i></span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εδώ,
βέβαια, υπάρχει το μεταφυσικό υπόβαθρο του μύθου, γιατί ο θεός Δίας, σαν
μεταφυσική έννοια, είναι η Δύναμη που στέλνεται από επάνω κάτω σε εμ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ά</span>ς. <br />Ας δούμε πώς μπορούμε, πιο απλά, να το κατανοήσουμε. <br />Αν χωρίσουμε την λέξη <b>Δίας</b> σε <b>Δ</b><span style="font-size: large;"> -</span><b>ιας</b>, όπου <b>ιάσιν</b>, σύμφωνα με το λεξικό της Σου(ΐ)δας, σημαίνει <b>πέμπουν</b> δηλαδή <b>στέλνουν</b> με ρίζα από το ρήμα <b>ίημι</b> του οποίου σημασία είναι: <b>θέτω σε κίνηση</b> <span style="font-size: small;">(2)</span>, διαπιστώνουμε ότι <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">ο θεός Δίας είναι η Δύναμη που στέλνεται από το Σύμπαν σε εμ<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">ά</span>ς και μας θέτει σε κίνηση</span></i>, γι’ αυτό και ο α<span style="font-size: large;">η</span>τός, ο οποίος θεωρείται σαν το πιο δυνατό και υπερήφανο πτηνό, είναι το ιερό πτηνό του. <br />Μάλιστα, για να μεταφέρει τον Γανυμήδη στον Όλυμπο, </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJkLy-p7CIg7vOv-BAelOZgZUesmtjXE_BCmDWPQQcFJMEZfqqlcSxo8Pgi7Qd6Y5FIhVYG5KcrvOZigwbJ2P1xFup6eb0XqEqU8Wrf6clVjvFFkjRBx3YJtJpehfZ3iy0e2tAvy2MFCA/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B1%CE%B7%CF%84%CF%8C%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJkLy-p7CIg7vOv-BAelOZgZUesmtjXE_BCmDWPQQcFJMEZfqqlcSxo8Pgi7Qd6Y5FIhVYG5KcrvOZigwbJ2P1xFup6eb0XqEqU8Wrf6clVjvFFkjRBx3YJtJpehfZ3iy0e2tAvy2MFCA/s1600/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B1%CE%B7%CF%84%CF%8C%CF%82.jpg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ο Δίας, κατά ορισμένες διαδόσεις, πλην των Ομηρικών, </span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">μεταμορφώθηκε σε αητό. </span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<br /><br />Η λέξη <i><b>Γανυμήδης</b></i> προέρχεται από τη λέξη <b>γάνος = το κρασί</b> <span style="font-size: small;">(3)</span> και από το ρήμα <b>γάνυμαι</b> που σημαίνει <b>λαμπρύνομαι</b>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εδώ
έχουμε, λοιπόν, το άλλο μισό του μύθου, στο οποίο ο Γανυμήδης ήταν ένας
ωραιότατος νέος και σερβίριζε οίνο στους Ολύμπιους Θεούς. <br />Μία άλλη έννοια που συνδέει αστρολογικά τις δύο θεότητες είναι ότι ο θεός Δίας θεωρείται <i><b>εσωτερικός κυβερνήτης του ζωδίου του Υδροχόου </b></i>και
ο Γανυμήδης η αστρολογική του απεικόνιση, γιατί ο θεός Δίας ως πλανήτης
κυβερνά όλα τα περιβλήματα του ανθρώπου που περιλαμβάνονται στην Αύρα
του, από την λεπτότατη μεμβράνη ύλης που περιβάλλει το <b>«Θείο Τμήμα»</b>, μέχρι το φυσικό σώμα.<br /><br /> </span><span><a name='more'></a></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQUHMxEIxAwSd0NEcBX8GaLXewafEVeyTl81zIZC8i1834RR2RdFfcQG4tNhGuj6Aef6dmoeqhCZcZS5jCCyE0T6Abst4HqG7_MJiJUUiBPjt5Abn_bTTd0ID6EhX9Hurw0quTFxL72yY/s1600/%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7+%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQUHMxEIxAwSd0NEcBX8GaLXewafEVeyTl81zIZC8i1834RR2RdFfcQG4tNhGuj6Aef6dmoeqhCZcZS5jCCyE0T6Abst4HqG7_MJiJUUiBPjt5Abn_bTTd0ID6EhX9Hurw0quTFxL72yY/s200/%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7+%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B1.jpg" width="138" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα λειτουργεί, μάλιστα, πλήρως, μέσω του ζωτικού αίματος και των αισθήσεών μας.
<br />Ενώνοντας όλες αυτές τις έννοιες αργότερα, συνέδεσαν τον Γανυμήδη, στους καταστερισμούς, με το ζώδιο του Υδροχόου.
<br /> </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2AQ5YxCKXSpGwx8S3_MO-X-E73qUxDUrcAwXm3Fs_2jlEhIQRsJyknqwEgtP_HJHT8qPl1aQGi_RiDo0lKeHdDunyHQ8AwyPUq8kauxT8H_IttxCaz75Xjy4MJCHPDChzLVX2PBCWo6g/s1600/%CE%A5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%87%CF%8C%CE%BF%CF%82.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2AQ5YxCKXSpGwx8S3_MO-X-E73qUxDUrcAwXm3Fs_2jlEhIQRsJyknqwEgtP_HJHT8qPl1aQGi_RiDo0lKeHdDunyHQ8AwyPUq8kauxT8H_IttxCaz75Xjy4MJCHPDChzLVX2PBCWo6g/s1600/%CE%A5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%87%CF%8C%CE%BF%CF%82.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο
Υδροχόος, σαν Γανυμήδης, όπως όλοι όσοι ασχολούμεθα με την Αστρολογία,
γνωρίζουμε, απεικονίζεται σαν άνθρωπος που κρατά ένα δοχείο από το οποίο
τρέχει νερό. <br />Αυτό το νερό είναι το «<i><b>Ζων Ύδωρ» </b></i>δηλαδή
τα ηλεκτρομαγνητικά ρευστά που καλύπτουν το Σύμπαν, ενώνοντας τον
μαγνητικό πόλο των ουρανίων σωμάτων με τον ηλεκτρικό τους. <br />Στην Αστρολογία, ο <i>μαγνητικός πόλος</i> καθορίζει την θέση του γνωστού <i>Ωροσκόπου μας (Ascendant)</i>, ενώ ο <i>ηλεκτρικός πόλος</i> καθορίζει <i>το σημείο της Κορυφής και Αντικορυφής (Vertex και Antivertex) </i>στο κοσμόγραμμα, είναι δηλαδή ο <i>ηλεκτρικός Ωροσκόπος </i>μας. <br />Τα
δύο σημεία, αν ενωθούν ενεργειακά, δημιουργούν με το μεσοδιάστημά τους
την λειτουργία των ηλεκτρομαγνητικών μας ρευστών και η ζωδιακή τους μοίρα
είναι πολύ καθοριστική, αρκεί το γενέθλιο κοσμόγραμμά μας να είναι ορθά
τοποθετημένο στην ώρα γεννήσεώς μας, αλλιώς τα συμπεράσματα θα είναι
αναληθή. Προσοχή, λοιπόν!
<br />Ας ασχοληθούμε, τώρα πλέον, γνωρίζοντας όλες αυτές τις πληροφορίες, με την Πανσέληνο του Υδροχόου. <br />Στον
ενεργειακό χώρο του Υδροχόου το άτομο καλείται να καθαρίσει την
εκφρασμένη προσωπικότητά του από τους κατώτερους κραδασμούς του
αιθερικού του περιβλήματος και να την οδηγήσει σε πιο λεπτοφυείς κραδασμούς ώστε να έρθει σ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ε</span> επαφή με την ομαδική συνείδηση,
δηλαδή με τον κόσμο των Αρχετύπων.
<br />Η προσευχή μας, λοιπόν, σε αυτήν την Πανσέληνο είναι:
<br />
</span></span><br />
<blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">«Ας
γίνει το Φως, που λάμπει επάνω από την Γη, τα βουνά και την θάλασσα,
θεραπευτικό, σε αιθερικό επίπεδο και ας καθαρίσει με τις ακτίνες του αυτά
που πρέπει να εξαγνισθούν μέσα μας, εναρμονίζοντας τα ενεργειακά μας
κέντρα με το Σύμπαν, ώστε να μπορέσει η Κουνταλίνι να κυκλοφορήσει
απρόσκοπτα μέσα μας, για να φύγουν τα μπλοκαρίσματα από τα κέντρα μας
και να πλημμυρίσουν Φως. Μόνον, έτσι θα εναρμονιστούν οι αιθερικοί
κραδασμοί του αυρικού περιβλήματός μας με την αιθερικότητα των εκπομπών
του Νόμου - Λόγου για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε αυτήν την Ενέργεια
για το Αγαθό της Γης και των συνανθρώπων μας. Θέλουμε απάντηση σε αυτήν
την προσευχή μας, για να γνωρίσουμε αν οι προσπάθειές μας μέχρι τώρα
είναι αρκετά εποικοδομητικές ή πρέπει να τις ενισχύσουμε ακόμη
περισσότερο. Θα περιμένουμε να πάρουμε την απάντησή Σας. Σας
ευχαριστούμε που θ<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">α</span> ασχοληθείτε μαζί μας». </span></i></span></span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Γένοιτο </span></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Επειδή
σε αυτήν την Πανσέληνο, όπως διαβάσατε, ζητάμε από τις Ανώτερες
Δυνάμεις να μας δοθεί κάποια απάντηση για τις προσπάθειές μας στον
προσωπικό εξαγνισμό μας, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί/κές τις
τρεις επόμενες ημέρες μετά την Πανσέληνο σε ό,τι διαβάσουμε, σε ό,τι
ακούσουμε, σε ό,τι μας εμπιστευθούν γιατί αυτή θα είναι η απάντηση που
θα μας δοθεί στο ερώτημά μας. <br />Θα πρέπει, μάλιστα, να την λάβουμε
σοβαρά υπ’ όψιν μας για να μπορέσουμε να ζητήσουμε απαντήσεις και σε
άλλες προσευχές μας, την ημέρα των επόμενων Πανσελήνων.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Ο <b>άθλος του Ηρακλή</b>, που αντιπροσωπεύεται σε αυτή την Πανσέληνο είναι <b>ο καθαρισμός των στάβλων του Αυγεία</b>. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο
Αυγείας, γυιος του Ποσειδώνος, είχε πάμπολλα ζώα και του ήταν αδύνατον
να καθαρίσει τα περιττώματά τους. Έτσι, οι στάβλοι του είχαν γεμίσει από
αυτά και στην περιοχή η δυσοσμία ήταν αποπνιχτική.</span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO-FYUKOhCm37nTKBWDuyREaY3ngeGJ27v8j1TMTXlWoOd2uPpjJ3Ygie3erg2JVUT4fwTU4hDDIScjs4gJVmhWIC1nfOVzZwSfUqCygQ9Jp_tYNodXd-IV-UMb0VVNrNC_f5Pnb4L4L0/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B2%CE%BB%CE%BF%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1+2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO-FYUKOhCm37nTKBWDuyREaY3ngeGJ27v8j1TMTXlWoOd2uPpjJ3Ygie3erg2JVUT4fwTU4hDDIScjs4gJVmhWIC1nfOVzZwSfUqCygQ9Jp_tYNodXd-IV-UMb0VVNrNC_f5Pnb4L4L0/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B2%CE%BB%CE%BF%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1+2.jpg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Ηρακλής παρουσιάστηκε εμπρός του και του είπε ότι θα τους καθαρίσει. <br />Ο Αυγείας γέλασε ειρωνικά και του είπε ότι αυτό που έλεγε ήταν κάτι ακατόρθωτο. <br />Ο Ηρακλής ήξερε, όμως, τί έπρεπε να κάνει. <br />Πρώτα
γκρέμισε τον τοίχο που περικύκλωνε τους στάβλους (όπως πρέπει να
κάνουμε και εμείς) και σχημάτισε δύο ανοίγματα, το ένα απέναντι από το
άλλο. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στην συνέχεια, άλλαξε την ροή των δύο ποταμών, του Αλφειού και του Πηνειού, και τους έκανε να περάσουν μέσα από τους στάβλους. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και το θαύμα έγινε! <br />Τα περιττώματα δεν υπήρχαν πια!
<br />Ας δούμε τον αποσυμβολισμό του άθλου: <br />Τα δύο ποτάμια που ένωσε ο
Ηρακλής είναι το πρώτο και έβδομο ενεργειακό μας κέντρο, τα οποία
πρέπει να καθαριστούν, όπως οι στάβλοι του Αυγεία από την κόπρο τους,
για να κυκλοφορήσει η ενέργεια του Φωτός μέσα μας, ώστε να
εξισορροπήσουμε τα ηλεκτρομαγνητικά μας ρευστά. Έτσι μόνον θα
απομακρυνθεί από επάνω μας η κόπρος! Οι ενέργειες, όμως, θα πρέπει να
είναι γρήγορες και καθοριστικές.
<br />Το ζώδιο του Υδροχόου είναι αντιδιαμετρικό με το ζώδιο του Λέοντα. Ο Λέων
είναι το σημείο εκείνο που εμείς συνειδητοποιούμε τον εαυτό μας, ως
ανθρώπινα όντα. <br />Είναι εκείνο το σημείο που βλέπουμε τον ουράνιο θόλο να περιστρέφεται γύρω μας. Είναι το σημείο που κατανοούμε τ<span style="font-size: large;">ί</span> συνέβη με εμ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ά</span>ς. <br />Στο
ζώδιο του Υδροχόου μπαίνουμε σε ομαδικό επίπεδο. Βλέπουμε τι θα είναι
καλό για το σύνολο. Ή, μάλλον, για να το εκφράσω καλύτερα, βλέπουμε πιο
είναι το <b>ΑΓΑΘΟΝ</b>, γιατί αν θελήσουμε ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποκρυπτογραφήσουμε την λέξη θα καταλάβουμε τι εννοούμε με την λέξη <b>Α - <span style="font-size: large;">ΓΑ - Θ - ΟΝ</span></b>!
<br />Αν τοποθετήσουμε μαζί, <span style="font-size: large;">- </span>σύμφωνα με την εξήγηση που δίνει ο Πλάτων στον Κρατύλο, με την φωνή του Σωκράτους - το <b>Α</b> που το εξισώνει με την λέξη <b>«Ομού»</b>, το <b>ΓΑ</b> που σημαίνει <b>Γ<span style="font-size: large;">η</span> (Ύλη)</b>, το <b>Θ</b> που σημαίνει <b>Θεό</b> και το <b>ΟΝ</b>
(Άνθρωπο), θα κατορθώσουμε, ως έμβια όντα, να συνενώσουμε την πλήρη
υδροχοϊκή έννοια του Σύμπαντος! Θα πρέπει δηλαδή να τοποθ</span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ετήσουμε
μέσα στην ψυχή μας την υλική μας υπόσταση (ΓΗ), τον Θεό (Θ = το πνεύμα
κατ' εικόναν και ομοίωσην) και το Ον, τον άνθρωπο που είμαστε.</span></span> Θα μπορούσαμε να καταφέρουμε κάτι
τελειότερο;
<br />Για να το πετύχουμε θα πρέπει ν<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποβάλλουμε τα σώματα της εποχής του ζωδίου των Ιχθύων και να ενδυθούμε τις παγκόσμιες ενέργειες του ζωδίου του Υδροχόου! <br />Θα είναι αρκετά δύσκολο για τις δικές μας γενεές. Πιστεύω όμως ότι οι επόμενες γενεές θα το καταφέρουν καλύτερα.
<br />Οι ακτίνες που συμμετέχουν σε αυτήν την Πανσέληνο είναι:</span></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">η 7η ακτίνα (Ουρανός), </span></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">η 2η ακτίνα (Δίας) και </span></i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">η 4η ακτίνα (Σελήνη). </span></i></span></span></div>
</blockquote>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Αυτές
οι ακτίνες ανταποκρίνονται στην Πανσέληνο του ζωδίου του Υδροχόου, γιατί ο Ουρανός
είναι εξωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου, ο Δίας εσωτερικός και η
Σελήνη, ο ιεραρχικός του πλανήτης.
<br />Θα πρέπει δε να μην ξεχνάμε στις Πανσελήνους να έχουμε καθαρή την
καρδιά μας, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και η προσευχή μας να
είναι αληθινή.
<br />Σας εύχομαι τ<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">α</span> αποτελέσματα να είναι τα καλύτερα για σας!<br /><br />Παραπομπές<br /><br /><span style="font-size: small;">(1) </span></span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Απολλόδωρου Βιβλίο Γ 12,2<br /> </span></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(2) (3) </span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Επιτομή LIDDELL & SCOTT</span></span></span><br /><br />
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
<br /><br /><span style="font-size: small;">«Οι Άθλοι του Ηρακλή» της Αλίκης Α. Μπέιλι – LUCIS PRESS LIMITED
<br /><br />«ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ» Εκδόσεις «Ηλίανθος»
<br /><br />«Βίβλος Αποκρυφισμού» της Έλενας Μπλαβάτσκι – Εκδόσεις «Κέδρος»
<br /><br />«ΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΘΗΜΑΤΑ» Γιώργου Λεκάκη Εκδόσεις «ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ» ΑΘΗΝΑ 2001
<br /><br />ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ</span>
</span></span></div>
<div style="clear: both;"></div>
</div>
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn">ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ</span>
</span>Unknownnoreply@blogger.com