Γράφει «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ»
Κάποτε σε αυτήν την χώρα ζούσαν άνθρωποι που δεν δίστασαν ούτε στιγμή να τα βάλουν ακόμα και με τους ίδιους τους θεούς, κάποτε σε αυτήν την πατρίδα ζούσαν άνθρωποι που με τα έργα τους, την σκέψη τους και την παιδεία τους ανάγκασαν φίλους και εχθρούς να υποκλιθούν μπροστά τους, κάποτε σε αυτά τα ιερά χώματα πατούσαν άνθρωποι με αξίες και αρχές, ποτίζοντας όταν έπρεπε το πεινασμένο και ξερό χώμα με το αίμα τους, κάποτε εδώ σε αυτόν τον τόπο υπήρχαν άνθρωποι, πολεμιστές ιεροί, πολεμιστές, που μπροστά τους υποκλίθηκε ακόμα και η ίδια η ιστορία, τώρα απλά ζούνε και υπάρχουν ένα διαλυμένο συνονθύλευμα από ανθέλληνες τομαριστές, που για την προστασία του εαυτού τους και μόνο προσφέρουν στον οιοδήποτε τα πάντα, χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, έστω και αν πρόκειται ακόμα για την ίδια τους την πατρίδα, για το ίδιο τους το σπίτι, για τους τάφους των πρόγονων τους, για το παρών και το μέλλον των παιδιών τους.
Που είστε πατριώτες, που είστε ήρωες, που είστε ρε πολεμικά θηρία, που χαθήκατε, που σπείρατε τον σπόρο σας και εξαφανίστηκε στο πέρασμα των βροχών που ήλθαν, που είστε ρε αθάνατα παλικάρια, που είστε χαμένοι, ελάτε, ελάτε τώρα αμέσως, που είστε, ποιός άρχοντας του κάτω κόσμου, η ποιός θάνατος σας έχει φυλακίσει, ελάτε τώρα, ελάτε αμέσως, χωρίς καμία δικαιολογία, χωρίς καμία καθυστέρηση, ελάτε να σαλπίσετε και πάλι την μάζωξη, με το ιερό κέρας της φυλής μας, ελάτε και εμείς γονατιστοί εμπρός στο δικό σας μεγαλείο, με σκυμμένο το κεφάλι, όχι από φόβο, αλλά από ντροπή, κρατώντας σφιχτά τις σάρισες θα δώσουμε και πάλι τον όρκο για λευτεριά και ανεξαρτησία της πατρίδος μας, από εχθρούς, ανθέλληνες και προδότες, έως ο έτερος προσπέσει.
Αγαπημένη μου πατρίδα, κάποια στιγμή, κάποια ώρα, θέλω να πιστεύω και πριν κλείσουμε τα μάτια μας και πριν φύγουμε από αυτόν τον άρρωστο και σάπιο κόσμο να αξιωθούμε και εμείς όπως και οι πρόγονοι μας να δώσουμε για εσένα και μόνο την αδιάφορη ζωή μας και να δεχτείς το μολυσμένο αίμα μας να ποτίσει τα διψασμένα από αγάπη χώματα σου.
Αγαπημένη μου πατρίδα, κάποια στιγμή, κάποια ώρα, θέλω να πιστεύω και πριν κλείσουμε τα μάτια μας και πριν φύγουμε από αυτόν τον άρρωστο και σάπιο κόσμο να αξιωθούμε και εμείς όπως και οι πρόγονοι μας να δώσουμε για εσένα και μόνο την αδιάφορη ζωή μας και να δεχτείς το μολυσμένο αίμα μας να ποτίσει τα διψασμένα από αγάπη χώματα σου.
