Σ΄αυτό το ιστολόγιο θα διαβάσετε εκτός των άλλων και την ιστορία του χωριού Αραχναίο που βρίσκεται στο Νομό Αργολίδας.
Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011
Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011
Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και τα Ηλιούγεννα
Του Διονύση Π. Σιμόπουλου
Διευθυντή Ευγενιδείου Πλανηταρίου
Η νύχτα της ερχόμενης Πέμπτης, 22 Δεκεμβρίου, θα είναι η μεγαλύτερη του έτους με διάρκεια 14 ωρών και 29 λεπτών. Την ημέρα εκείνη ο Ήλιος θα φτάσει στο σημείο της ετήσιας τροχιάς του που ονομάζεται «Χειμερινό Ηλιοστάσιο», οπότε αρχίζει και επίσημα η εποχή του Χειμώνα. Ημερολογιακά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο κυμαίνεται σήμερα μεταξύ της 20ης και 23ης Δεκεμβρίου, αν και η τελευταία φορά που είχαμε το Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το 1903 και η επόμενη θα είναι το 2303. Ακόμη πιο σπάνια είναι η 20η Δεκεμβρίου με την επόμενη να συμβαίνει το 2080. Οι διαφοροποιήσεις αυτές οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο του οποίου το κάθε έτος έχει 365 ημέρες εκτός από τα δίσεκτα έτη με τις 366 ημέρες τους. Τα πράγματα, όμως, δεν ήσαν πάντα έτσι. Ας τα πάρουμε, λοιπόν, από την αρχή.
Από την αρχαιότητα ακόμη ο υπολογισμός του Έτους έγινε με την παρατήρηση της επίδρασης που έχει πάνω στη Γη η περιφορά της γύρω από τον Ήλιο, η επίδραση δηλαδή του κύκλου των εποχών! Οι εποχιακές αυτές αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εμφάνιση της γεωργίας πριν από 10.000 περίπου χρόνια. Γι' αυτό, κι επειδή η σπορά, η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτιόνταν από τις αλλαγές των εποχών, η διάρκεια ενός ηλιακού έτους έπρεπε να μετρηθεί επακριβώς.
Η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε περίπου 365,25 ημέρες. Κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη. Έτσι από κάθε νέα θέση αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία κι έτσι μας φαίνεται ότι ο Ήλιος βρίσκεται μπροστά από διαφορετικά άστρα (καθώς κινείται από τη Δύση προς την Ανατολή), λόγω ακριβώς της κίνησης της Γης πάνω στην τροχιά της. Κάθε φορά που η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, μας φαίνεται ότι ήταν ο Ήλιος αυτός που συμπλήρωσε έναν κύκλο γύρω από τη Γη. Ο κύκλος αυτός ονομάζεται «εκλειπτική», και απεικονίζει την προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.
Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση του γήινου ισημερινού πάνω στην ουράνια σφαίρα), θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δε συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23,5 περίπου μοίρες, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική. Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία». Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «εαρινό ισημερινό σημείο», κι από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «φθινοπωρινό ισημερινό σημείο», και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο.
Διευθυντή Ευγενιδείου Πλανηταρίου
Η νύχτα της ερχόμενης Πέμπτης, 22 Δεκεμβρίου, θα είναι η μεγαλύτερη του έτους με διάρκεια 14 ωρών και 29 λεπτών. Την ημέρα εκείνη ο Ήλιος θα φτάσει στο σημείο της ετήσιας τροχιάς του που ονομάζεται «Χειμερινό Ηλιοστάσιο», οπότε αρχίζει και επίσημα η εποχή του Χειμώνα. Ημερολογιακά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο κυμαίνεται σήμερα μεταξύ της 20ης και 23ης Δεκεμβρίου, αν και η τελευταία φορά που είχαμε το Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το 1903 και η επόμενη θα είναι το 2303. Ακόμη πιο σπάνια είναι η 20η Δεκεμβρίου με την επόμενη να συμβαίνει το 2080. Οι διαφοροποιήσεις αυτές οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο του οποίου το κάθε έτος έχει 365 ημέρες εκτός από τα δίσεκτα έτη με τις 366 ημέρες τους. Τα πράγματα, όμως, δεν ήσαν πάντα έτσι. Ας τα πάρουμε, λοιπόν, από την αρχή.
Από την αρχαιότητα ακόμη ο υπολογισμός του Έτους έγινε με την παρατήρηση της επίδρασης που έχει πάνω στη Γη η περιφορά της γύρω από τον Ήλιο, η επίδραση δηλαδή του κύκλου των εποχών! Οι εποχιακές αυτές αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εμφάνιση της γεωργίας πριν από 10.000 περίπου χρόνια. Γι' αυτό, κι επειδή η σπορά, η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτιόνταν από τις αλλαγές των εποχών, η διάρκεια ενός ηλιακού έτους έπρεπε να μετρηθεί επακριβώς.
Η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε περίπου 365,25 ημέρες. Κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη. Έτσι από κάθε νέα θέση αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία κι έτσι μας φαίνεται ότι ο Ήλιος βρίσκεται μπροστά από διαφορετικά άστρα (καθώς κινείται από τη Δύση προς την Ανατολή), λόγω ακριβώς της κίνησης της Γης πάνω στην τροχιά της. Κάθε φορά που η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, μας φαίνεται ότι ήταν ο Ήλιος αυτός που συμπλήρωσε έναν κύκλο γύρω από τη Γη. Ο κύκλος αυτός ονομάζεται «εκλειπτική», και απεικονίζει την προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.
Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση του γήινου ισημερινού πάνω στην ουράνια σφαίρα), θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δε συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23,5 περίπου μοίρες, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική. Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία». Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «εαρινό ισημερινό σημείο», κι από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «φθινοπωρινό ισημερινό σημείο», και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο.
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
Θυμάστε αυτό το .."Κάποτε" ;;
Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.
Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011
Ηλιούγεννα - Το αρχαίο Ελληνικό έθιμο των Χριστουγέννων
Τα Χριστούγεννα η εορτή της ανάμνησης της γεννήσεως του Ιησού Χριστού δηλαδή, αποτελούν την μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, αποτελώντας ημέρες χαράς για όλον τον Χριστιανικό κόσμο. Λόγω βέβαια της «οικονομικής εκμετάλλευσης» και του τεράστιου «οικονομικού τζίρου της εορτής» τα Χριστούγεννα εορτάζονται πλέον σχεδόν σε όλο τον κόσμο.
Ιχνηλατώντας την ιστορικότητα της εορτής ανακαλύπτουμε ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν την ημερομηνία της εορτής, αλλά και συσχετίσεις με συνήθειες στον αρχαίο κόσμο. Αναζητώντας την ακριβή ημερομηνία γενέσεως του Ιησού ανακαλύπτουμε ότι αφενός στην καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για την εορτή Χριστουγέννων και αφετέρου ότι κανείς από τους Αποστόλους δεν τήρησε την 25η Δεκεμβρίου ως γενέθλια ημέρα του Σωτήρα. Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, (υπολογίζεται πως γεννήθηκε μεταξύ του 6 - 2 π. X.) Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή. Το εδάφιο από το Ευαγγέλιο του Λουκά παραδείγματος χάριν αναφέρει:
«Οι ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς, και φυλάττοντες φύλακας της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών» (2: 8). Η φράση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις πρακτικές των βοσκών καθώς τον χειμώνα λόγω του ψύχους οι ποιμένες δεν διανυκτερεύουν στους αγρούς. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η γέννηση του Ιησού δεν έγινε το Δεκέμβριο αλλά το Φθινόπωρο εφόσον τα κοπάδια δεν ήταν στις στάνες. Γνωρίζουμε επίσης ότι η γέννηση συνέπεσε, με την απογραφή, που συνήθως γινόταν μετά την συγκομιδή, κατά τις αρχές Οκτωβρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης συσχετίζει την γέννηση του Ιησού Χριστού με την εορτή της «Σκηνοπηγίας», η οποία γινόταν τον Οκτώβρη.
Στην Αγία Γραφή γενέθλιες και ονομαστικές εορτές δεν συνιστούνται. Στην πραγματικότητα τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνοντα στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας, και μάλιστα η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα αρχαίο Ελληνικό "ειδωλολατρικό" έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς. Ημέρα μνήμης των αγίων και μαρτύρων όριζαν αυτή του θανάτου. Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει σχετικά : «Τα Χριστούγεννα δεν ήταν ανάμεσα στις πρώτες εορτές της Εκκλησίας. Ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός την παραλείπουν από τους καταλόγους των εορτών» Έτσι Τα Χριστούγεννα ως εορτή των γενεθλίων του Σωτήρα δεν γιορτάζονταν τα πρώτα 300 χρόνια. Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.χ. αιώνα, μετά από έρευνα που έγινε στα αρχεία της Ρώμης για την χρονιά επί Αυγούστου απογραφής, και κατόπιν υπολογισμών βάση των Ευαγγελίων. Ένα στοιχείο που λήφθηκε υπόψιν είναι το η φράση από το κατ’ Ιωάννη γ’30«Εκέινον δει αυξάνειν, εμέ ελατούσθαι»
Ιχνηλατώντας την ιστορικότητα της εορτής ανακαλύπτουμε ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν την ημερομηνία της εορτής, αλλά και συσχετίσεις με συνήθειες στον αρχαίο κόσμο. Αναζητώντας την ακριβή ημερομηνία γενέσεως του Ιησού ανακαλύπτουμε ότι αφενός στην καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για την εορτή Χριστουγέννων και αφετέρου ότι κανείς από τους Αποστόλους δεν τήρησε την 25η Δεκεμβρίου ως γενέθλια ημέρα του Σωτήρα. Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, (υπολογίζεται πως γεννήθηκε μεταξύ του 6 - 2 π. X.) Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή. Το εδάφιο από το Ευαγγέλιο του Λουκά παραδείγματος χάριν αναφέρει:
«Οι ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς, και φυλάττοντες φύλακας της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών» (2: 8). Η φράση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις πρακτικές των βοσκών καθώς τον χειμώνα λόγω του ψύχους οι ποιμένες δεν διανυκτερεύουν στους αγρούς. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η γέννηση του Ιησού δεν έγινε το Δεκέμβριο αλλά το Φθινόπωρο εφόσον τα κοπάδια δεν ήταν στις στάνες. Γνωρίζουμε επίσης ότι η γέννηση συνέπεσε, με την απογραφή, που συνήθως γινόταν μετά την συγκομιδή, κατά τις αρχές Οκτωβρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης συσχετίζει την γέννηση του Ιησού Χριστού με την εορτή της «Σκηνοπηγίας», η οποία γινόταν τον Οκτώβρη.
Στην Αγία Γραφή γενέθλιες και ονομαστικές εορτές δεν συνιστούνται. Στην πραγματικότητα τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνοντα στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας, και μάλιστα η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα αρχαίο Ελληνικό "ειδωλολατρικό" έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς. Ημέρα μνήμης των αγίων και μαρτύρων όριζαν αυτή του θανάτου. Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει σχετικά : «Τα Χριστούγεννα δεν ήταν ανάμεσα στις πρώτες εορτές της Εκκλησίας. Ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός την παραλείπουν από τους καταλόγους των εορτών» Έτσι Τα Χριστούγεννα ως εορτή των γενεθλίων του Σωτήρα δεν γιορτάζονταν τα πρώτα 300 χρόνια. Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.χ. αιώνα, μετά από έρευνα που έγινε στα αρχεία της Ρώμης για την χρονιά επί Αυγούστου απογραφής, και κατόπιν υπολογισμών βάση των Ευαγγελίων. Ένα στοιχείο που λήφθηκε υπόψιν είναι το η φράση από το κατ’ Ιωάννη γ’30«Εκέινον δει αυξάνειν, εμέ ελατούσθαι»
Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011
Ας αλλάξουμε..... ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ
Φίλοι και φίλες.
Πάντα μου άρεσαν οι διάφορες διηγήσεις και έτσι θα ξεκινήσω και αυτό που θα διαβάσετε.
Όλοι κάναμε μαθηματικά στο σχολείο. Τα μαθηματικά είναι ούτως η άλλως σπουδαία. Προσωπικά στο συγκεκριμένο μάθημα δεν υπήρξα ποτέ άριστη. Ωστόσο έμαθα κάτι πολύ σημαντικό μέσα από τη φιλοσοφία των Μαθηματικών που είναι:
«Κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του».
Σε όλη μου τη ζωή λοιπόν και ιδιαίτερα τις φορές που αντιμετώπιζα ένα δύσκολο πρόβλημα, απλά υπενθύμιζα στον εαυτό μου ότι υπάρχει λύση και θα πρέπει να τη ανακαλύψω. Η ιστορία μου με το μάθημα των Μαθηματικών, ξεκινά βιωματικά στη 4η Δημοτικού.
Ο δάσκαλος που είχα, ήταν ένας άνθρωπος που «γιόρταζε» κάθε φορά που μας έκανε μάθημα. Το γλεντούσε κυριολεκτικά. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι το να είναι κανείς αληθινός δάσκαλος που τιμά το ρόλο του είναι πολύ σπουδαίο.
Οι δασκάλες μου στις τρεις προηγούμενες τάξεις με είχαν χαρακτηρίσει στους γονείς μου ως «αδύνατη στα μαθηματικά». Έτσι η τετάρτη δημοτικού ξεκινούσε και εγώ ήμουν ήδη φοβισμένη και ανασφαλής. Φαίνεται ότι η ανησυχία φαινόταν στο πρόσωπό μου και ο δάσκαλός μου ευτυχώς τη διέκρινε μόλις τις πρώτες ημέρες. Πλησίασε το θρανίο μου και μου είπε απλά: «Διάβασε καλά το πρόβλημα. Η λύση υπάρχει μέσα στο πρόβλημα. Αρκεί μόνο να το διαβάσεις καλά ....και να είσαι σίγουρη ότι θα τη βρεις !» Έμεινα άφωνη και η αλήθεια είναι ότι αμέσως ανταποκρίθηκα και ξεκίνησα να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω το πρόβλημα με εμμονή αλλά... λύση δεν έβρισκα.
Ένοιωσα απελπισία μαζί με τρόμο στη σκέψη ότι δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτε τελικά όσο και να προσπαθούσα, ότι και να έκανα. (τα επόμενα χρόνια συνειδητοποίησα ότι τελικά, οι δασκάλες μου των προηγούμενων χρόνων «είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους» με εμένα. )
Στη βαθμολογία που έπαιρνα, μου βάζανε 10 σε όλα τα μαθήματα και 8 στα μαθηματικά ). Η ανασφάλεια και ο φόβος μου με είχαν ακινητοποιήσει. Έπαψα να προσπαθώ και «δέχτηκα τη μοίρα μου», αποκτώντας τη πεποίθηση ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι για να αλλάξω τη δεδομένη κατάσταση.
Πάντα μου άρεσαν οι διάφορες διηγήσεις και έτσι θα ξεκινήσω και αυτό που θα διαβάσετε.
Όλοι κάναμε μαθηματικά στο σχολείο. Τα μαθηματικά είναι ούτως η άλλως σπουδαία. Προσωπικά στο συγκεκριμένο μάθημα δεν υπήρξα ποτέ άριστη. Ωστόσο έμαθα κάτι πολύ σημαντικό μέσα από τη φιλοσοφία των Μαθηματικών που είναι:
«Κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του».
Σε όλη μου τη ζωή λοιπόν και ιδιαίτερα τις φορές που αντιμετώπιζα ένα δύσκολο πρόβλημα, απλά υπενθύμιζα στον εαυτό μου ότι υπάρχει λύση και θα πρέπει να τη ανακαλύψω. Η ιστορία μου με το μάθημα των Μαθηματικών, ξεκινά βιωματικά στη 4η Δημοτικού.
Ο δάσκαλος που είχα, ήταν ένας άνθρωπος που «γιόρταζε» κάθε φορά που μας έκανε μάθημα. Το γλεντούσε κυριολεκτικά. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι το να είναι κανείς αληθινός δάσκαλος που τιμά το ρόλο του είναι πολύ σπουδαίο.
Οι δασκάλες μου στις τρεις προηγούμενες τάξεις με είχαν χαρακτηρίσει στους γονείς μου ως «αδύνατη στα μαθηματικά». Έτσι η τετάρτη δημοτικού ξεκινούσε και εγώ ήμουν ήδη φοβισμένη και ανασφαλής. Φαίνεται ότι η ανησυχία φαινόταν στο πρόσωπό μου και ο δάσκαλός μου ευτυχώς τη διέκρινε μόλις τις πρώτες ημέρες. Πλησίασε το θρανίο μου και μου είπε απλά: «Διάβασε καλά το πρόβλημα. Η λύση υπάρχει μέσα στο πρόβλημα. Αρκεί μόνο να το διαβάσεις καλά ....και να είσαι σίγουρη ότι θα τη βρεις !» Έμεινα άφωνη και η αλήθεια είναι ότι αμέσως ανταποκρίθηκα και ξεκίνησα να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω το πρόβλημα με εμμονή αλλά... λύση δεν έβρισκα.
Ένοιωσα απελπισία μαζί με τρόμο στη σκέψη ότι δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτε τελικά όσο και να προσπαθούσα, ότι και να έκανα. (τα επόμενα χρόνια συνειδητοποίησα ότι τελικά, οι δασκάλες μου των προηγούμενων χρόνων «είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους» με εμένα. )
Στη βαθμολογία που έπαιρνα, μου βάζανε 10 σε όλα τα μαθήματα και 8 στα μαθηματικά ). Η ανασφάλεια και ο φόβος μου με είχαν ακινητοποιήσει. Έπαψα να προσπαθώ και «δέχτηκα τη μοίρα μου», αποκτώντας τη πεποίθηση ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι για να αλλάξω τη δεδομένη κατάσταση.
Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011
Μικρά μυστυκά για καλύτερη ζωή
Μικρές αλλαγές στην καθημερινή ζωή σας μπορεί να φέρουν μεγάλες αλλαγές στην υγεία σας, όπως δείχνουν νέες μεγάλες έρευνες. Ο αναπληρωτής καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Πίτσαβος, ο αναπληρωτής καθηγητής Ορθοπεδικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Παπαϊωάννου και ο καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αντώνης Καφάτος δίνουν πρακτικές συμβουλές για να αλλάξετε με ανώδυνο τρόπο (χωρίς να το καταλάβετε) το προφίλ της υγείας σας. Αφαιρέστε ένα γραμμάριο αλάτι την ημέρα από το φαγητό σας.
Μεγάλη έρευνα από τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Λίβερπουλ, η οποία παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σαν Φραντσίσκο, έδειξε ότι περισσότερες από 21.000 ζωές στη Βρετανία θα σώζονταν κάθε χρόνο από τη στεφανιαία νόσο αν οι κάτοικοί της έτρωγαν μόνο ένα γραμμάριο λιγότερο αλάτι την ημέρα, προσέθεταν ένα φρούτο στην καθημερινή διατροφή τους και αντικαθιστούσαν το 1% της προσλαμβανόμενης ενέργειας από κορεσμένα λίπη (ζωικά) ή τρανς λίπη (υδρογονωμένα) με ακόρεστα (φυτικά).
Να θυμάστε ότι με κάθε αναποδογύρισμα της μέσης αλατιέρας πέφτει στο φαγητό
ποσότητα αλατιού έως μισό γραμμάριο, ενώ κάθε κουταλάκι του γλυκού αλάτι
είναι περίπου 5 γραμμάρια.
Αντικαταστήστε τα μυτερά παπούτσια με στρογγυλά ή τετράγωνα
Οι καλύτεροι πελάτες των ορθοπεδικών γιατρών είναι οι γυναίκες που φορούν
μυτερά παπούτσια! «Τα παπούτσια με τριγωνική μύτη παραμορφώνουν τα δάκτυλα
και προκαλούν στις γυναίκες τα επώδυνα κότσια (την παραμόρφωση του μεγάλου
βλαισού δακτύλου)», τονίζει ο κ. Παπαϊωάννου.
Να φοράτε αντιηλιακό και τον χειμώνα ή τις συννεφιασμένες ημέρες
«Τα αντιηλιακά δεν είναι μόνο για το καλοκαίρι και την ηλιοφάνεια»,
υπογραμμίζει ο δερματολόγος δρ Νικ Λόουι, σύμβουλος στο Νοσοκομείο
University College στο Λονδίνο. «Η UVA ακτινοβολία, ο ύπουλος εχθρός του
δέρματος, είναι παρούσα όλο τον χρόνο και διαπερνά σύννεφα και γυαλιά. Γι'
αυτό, να φοράτε κάθε μέρα αντιηλιακό (που θα καλύπτει την UVA ακτινοβολία),
τον χειμώνα με δείκτη προστασίας 15 και το καλοκαίρι με δείκτη προστασίας 30».
Να τρώτε τροφές με διάφορα χρώματα
Κάθε χρώμα αντιπροσωπεύει διαφορετικές αντιοξειδωτικές ουσίες που θωρακίζουν
την υγεία, καθώς και θρεπτικά συστατικά που δρουν συνεργικά με άλλα. Για
παράδειγμα, η βιταμίνη C από τα φρούτα ενισχύει την απορρόφηση του σιδήρου
από τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως το σπανάκι. Καθημερινά, λοιπόν,
σκεφθείτε αν φάγατε κάτι πράσινο, κάτι πορτοκαλί και κάτι κόκκινο.
Μειώστε τις ημερήσιες θερμίδες σας κατά 250 την ημέρα
Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011
Σάββατο 20 Αυγούστου 2011
102. Τελικός Απολογισμός των νεκρών του Χελιού από την Επανάσταση του 1821 μέχρι το τέλος του 1990
1. Νεκροί στην πολιορκία του Ναυπλίου το 1821 3
2. Νεκροί στη μάχη στο Κριεκούκι το 1821 5
3. Νεκρός στη μάχη των Τρικόρφων το1825 1
4. Νεκρός στην πολιορκία της Πάτρας το 1825 1
5. Νεκροί πολέμου 1897 μέχρι και 1922 11
6. Νεκρός στρατιώτης το 1939 1
7. Εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς το 1944 29
8. Σφαγιασθέντες από τους Αντάρτες το 1944 86
9. Νεκρός 'ίλαρχος από ατύχημα το 1945 -1949 1
10. Νεκρός στρατιώτης από ατύχημα το 1945-1949 1
11. Νεκροί εμφυλίου πολέμου από 1946-1949 5
ΣΥΝΟΛΟ 144
ΤΕΛΟΣ
Σάββατο 6 Αυγούστου 2011
101. Ο Εμφύλιος Πόλεμος
Το Χέλι όμως συνεχίζει την προσφορά του προς την πατρίδα, παρά το γεγονός ότι ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει και οι κατακτητές ηττημένοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα μας. Η κατάρα όμως που ακολουθεί την Ελληνική φυλή από τους αρχαιότατους χρόνους και ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές της πορείας της, δεν θέλει να την εγκαταλείψει.
Είναι γεγονός ότι οι Έλληνες, παρά το ότι έμειναν υπόδουλοι στους Τούρκους για τετρακόσια περίπου χρόνια, το σαράκι της φαγωμάρας δεν εξαλείφθηκε και από τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης του 1821, άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους. Οι δίκες και καταδίκες όλων των αγωνιστών του 1821, του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου και άλλων, η δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη έξω από την Τρίπολη, είναι φαινόμενα που ακολουθούν την Ελληνική φυλή πάντα και ιδιαίτερα ύστερα από περιπέτειες που υφίσταται αυτή.
Και ενώ το αίμα είναι νωπό ακόμα από τα χιλιάδες θύματα του πολέμου και της κατοχής, ο λαός μας και πάλι βρίσκεται διχασμένος. Από τη μια μεριά βρίσκονται οι κομμουνιστές που πάντα θεωρούν τον εαυτόν τους αδικημένο και από το άλλο μέρος οι δήθεν προστάτες της ησυχίας και της γαλήνης του τόπου, μα που ανάμεσα τους βρίσκεται το πλήθος που δεν θέλει να ακολουθήσει ούτε την μία, ούτε την άλλη πλευρά και αυτό το πλήθος είναι εκείνο που την πληρώνει πάντα.
Αυτό το πλήθος πάντα δέχεται την καταπίεση και της μιας και της άλλης παράταξης, για να την ακολουθήσει και από τη μία μεριά αποκαλείται, συνοδοιπόρος της αριστεράς και από το άλλο μέρος .συνεργάτης της δεξιάς. Η συντηρητική παράταξη μετά τον πόλεμο και την κατοχή και ύστερα από τα Δεκεμβριανά του 1945, βρίσκεται να έχει την εξουσία στα χέρια της και θέλει να κυβερνήσει ολοκληρωτικά τη πατρίδα μας και αρχίζει τις καταπιέσεις σε βάρος όλων των προοδευτικών δυνάμεων, των αριστερών και όλων των άλλων που δεν συμμερίζονται τις δικές τους ιδέες.
Την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύονται οι κομμουνιστές που πάντα προσπαθούν να ανακτήσουν, ότι είχαν χάσει με την συμφωνία της Βάρκιζας. Στις 26 Μαρτίου 1946, ημέρα Εθνικών Εκλογών, η κομμουνιστική παράταξη πραγματοποιεί ένοπλη επίθεση κατά του Αστυνομικού Σταθμού Λιτόχωρου που βρίσκεται στους πρόποδες του Ολύμπου και το γεγονός αυτό γίνεται η αφετηρία ενός νέου εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, που πέρασε από πολλές φάσεις και κράτησε πάνω από τριάμισι χρόνια, μέχρι τον Αύγουστο του 1949 και που στοίχισε στην Ελλάδα, χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, πολύ περισσότερους από όσους είχε η Ελλάδα στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στην Αλβανία και που πίσω του άφησε μόνο ερείπια.
Το Χέλι και σε αυτή τη φάση, πλήρωσε την εμφύλια αυτή σύρραξη με πέντε, νεκρούς, αρκετούς τραυματίες και ένα εξαφανισθέντα. Οι πέντε νεκροί στρατιώτες είναι οι παρακάτω:
1. Κύρκας Δημήτριος Ιωάννου
2. Μάρας Κωνσταντίνος Δημητρίου
3 Κόλλιας Δημήτριος Θωμά
3 Κόλλιας Δημήτριος Θωμά
4. Κόλλιας Κωνσταντίνος Δημητρίου
5. Κόλλιας Κωνσταντίνος Εμμανουήλ
Και οι πέντε αυτοί στρατιώτες, έπεσαν στα πεδία των μαχών, στα Ελληνικά βουνά και σε ένα αδελφοκτόνο πόλεμο μεταξύ των Ελλήνων. Ο εξαφανισθείς ήταν ο Δημήτριος Χρήστου Παπαϊωάννου ( Κομπότης ), που για μερικά χρόνια εθεωρείτο νεκρός, αλλά μετά τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου, έδωσε σημεία ζωής, από την Τασκένδη της Ρωσίας όπου βρισκόταν αιχμάλωτος και ύστερα από αρκετό καιρό γύρισε στο χωριό του για να συνεχίσει εκεί την υπόλοιπη ήρεμη ζωή του.
Σάββατο 30 Ιουλίου 2011
100. Δύο ακόμα Θύματα από το Χέλι
Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, βρέθηκε στο Αλβανικό Μέτωπο, ο τότε νεαρός Μόνιμος Ανθυπολοχαγός Ζαφείρης Αναστάσιος του Κωνσταντίνου, ο οποίος μετά την κατάρρευση του Μετώπου ακολούθησε την Ελληνική Κυβέρνηση στο εξωτερικό με μερικά υπολείμματα του Ελληνικού Στρατού και από εκεί συνέχιζε να αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Πατρίδας μας.
Πολέμησε στο Ελ- Αλαμέιν της Αφρικής και στο Ρίμινι της Ιταλίας και μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από το Γερμανικό ζυγό, έφθασε στην Ελλάδα σαν Ίλαρχος, της ηρωικής Ταξιαρχίας του Ρίμινι, η οποία αποτέλεσε τον πυρήνα του Νέου Ελληνικού Στρατού. Η Ταξιαρχία του Ρίμινι έπαιξε σημαντικό ρόλο στα Δεκεμβριανά και η συμβολή της στην τελική έκβαση του Αγώνα ήταν αποτελεσματική. Η Ελλάδα είναι πια ελεύθερη και έχει αρχίσει η ανασυγκρότηση της, ύστερα από τα δεινά του πολέμου και της κατοχής.
Μα ο Ίλαρχος Αναστάσιος Ζαφείρης , που τόσο πολύ αγωνίστηκε γι' αυτήν την ελευθερία της Πατρίδας μας, δεν πρόλαβε να γευθεί τα αγαθά της ειρήνης, γιατί η μοίρα του επεφύλαξε τραγικό τέλος. Επικεφαλής Ίλης τεθωρακισμένων βρισκόταν σε άσκηση στην περιοχή των Θηβών και ενώ βρισκόταν όρθιος στον πυργίσκο του ΜΑΡΜΟΡ, που κινείτο παρακολουθώντας και καθοδηγώντας την άσκηση, εκεί η μοίρα του έλαχε να βρει τραγικό θάνατο, όταν το άρμα στο οποίον επέβαινε, άγνωστο για ποιο λόγο, ανατράπηκε και ο Ίλαρχος Αναστάσιος Ζαφείρης σχεδόν αποκεφαλίστηκε.
Έτσι στα θύματα του χωριού προστέθηκε και ένα ακόμα, ο Ίλαρχος Αναστάσιος Ζαφείρης που έπεσε εκτελώντας το καθήκον προς την Πατρίδα. Μα η κακιά μοίρα, για την οικογένεια Ζαφείρη, που είχε και άλλο θύμα στο χωριό από τους αντάρτες δεν σταμάτησε εδώ. Τρίτος αδελφός, ο Ζαφείρης Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, ενώ είχε στρατευθεί για να υπηρετήσει τη θητεία του, σαν θύμα πολέμου με μια ευεργετική διάταξη του Υπουργείου Στρατιωτικών, κρίθηκε να υπηρετεί στα μετόπισθεν και όχι σε μάχιμη μονάδα στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Για το λόγο αυτό λοιπόν τοποθετήθηκε σε υπηρεσία του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Μηχανικού στο Ναύπλιο για να εκτίσει εκεί τη στρατιωτική του θητεία. Ο Ζαφείρης Θεόδωρος, μαζί με άλλους συναδέλφους του, είχε πάει αποστολή στο Αργός και κατά την επιστροφή στη βάση του, στο δρόμο, από άγνωστη αιτία, το στρατιωτικό αυτοκίνητο που τους μετέφερε ανατράπηκε και από το τροχαίο αυτό δυστύχημα, βγήκε νεκρός ο Ζαφείρης Θεόδωρος, για να προστεθεί ένα ακόμα θύμα στους νεκρούς του Χελιού και είναι μάλιστα το τρίτο θύμα από την Οικογένεια Ζαφείρη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)