Πανσέληνος Αιγόκερω

 

             ΦΩΤΙΣΗ – ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ – ΜΥΗΣΗ

 Η Πανσέληνος του Αιγόκερω θα βρίσκεται στην πλήρη φώτισή της στις 18 Ιανουαρίου, στις 1:50 π.μ. ώρα Ελλάδος και θα συμβεί στις 27 μοίρες και 51΄ πρώτα λεπτά του ζωδίου του Καρκίνου. Θα είναι λοιπόν στην πλήρη της φώτιση στον ουρανό της Ελλάδας μας.

Σαν Πανσέληνος είναι μία από τις βασικές Πανσελήνους του χρόνου γιατί στον άξονα της, του Καρκίνου – Αιγόκερω, βρίσκεται η Πύλη, από αρχαιοτάτων χρόνων, της εισόδου της ψυχής μας, στον εδώ κόσμο των αισθήσεων (ζώδιο του Καρκίνου) και η Πύλη της εξόδου της ψυχής μας από αυτόν τον κόσμο (ζώδιο του Αιγόκερω), όπως έχω αναφέρει στο άρθρο για την Χειμερινή Τροπή ή αλλιώς Χειμερινό Ηλιοστάσιο.
Για να είναι πλήρης η αναφορά στην Πανσέληνο του Αιγόκερω θα αναφερθώ και πάλι στις συγκεκριμένες πύλες, αλλά με διαφορετικό τρόπο.

Ο Κρόνος είναι ο μεγάλος διαχωριστής της υλικής και πνευματικής μας βαθμίδας. Είναι ο πλανήτης που μας κρατάει μέσα στο «Σπήλαιο» του Πλάτωνος* ή μας επιτρέπει να ενωθούμε με τον πνευματικό κόσμο των Ιδεών.

 Ο Άλαν Λήο στην Εσωτερική του Αστρολογία περιγράφει αυτή την ιδιότητα του Κρόνου αναφέροντας τα εξής:

«Ο Κρόνος είναι ο πλανήτης του Δάρμα, του μυστικού νόμου, του νόμου του καθήκοντος ή των υποχρεώσεων για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. (Γι’ αυτό είναι ο πιο καρμικός πλανήτης, είναι ο οφθαλμός «ος τα πάνθ’ ορά»). … Κανένας δεν μπορεί να συγχωρεθεί ή να αμνηστευθεί αν δεν ληφθεί η συγκατάθεση του πλανήτη Κρόνου. Απαιτεί πρώτα να κατανοηθεί ένα μάθημα και μετά να επιχειρείται το άλλο.

Χτίζει την σκαλωσιά γύρω από κάθε νεαρή ψυχή προστατεύοντας το οικοδόμημα που κατασκευάζεται μέχρις ότου επιτευχθεί σταθερότητα, εμμονή και αυτοέλεγχος…
Παρ’ όλο που φαινομενικά είναι κατώτερη η επιρροή του πλανήτη Κρόνου, είναι η ανώτερη που μπορεί να πετύχει ο θνητός άνθρωπος. Ακριβώς, όπως ο φυσικός πλανήτης έχει δακτυλίους, έτσι και η επιρροή του σημειώνει τον «αδιαπέραστο δακτύλιο» ανάμεσα σε κάθε πεδίο συνείδησης. … Η γέφυρα του πλανήτη Κρόνου είναι εκείνη που μας επιτρέπει να μεταβούμε από την μία συνειδησιακή κατάσταση στην άλλη, χωρίς να περάσουμε μέσα από την λιποθυμία του ασυνείδητου. … Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον με την πλήρη κατανόηση των νόμων της ύπαρξής μας και των απόκρυφων μεθόδων από το Σκοτάδι στο Φως».

Το ίδιο το σύμβολό του πλαλνήτη Κρόνου μάλιστα, αποκρυπτογραφημένο, χωρίζεται στο γραμμικό σχήμα της εκλειπτικής (~) στο κάτω του μέρος και στον (+)  σταυρό στο επάνω,  που, όπως γνωρίζουμε αντιπροσωπεύει το ανθρώπινο. 

Μας δείχνει, λοιπόν, σε μεταφυσικό αστρολογικό επίπεδο ότι ο άνθρωπος  (+) για να βιώσει τον Κρόνο του κάνει μία βουτιά μέσα στην εκλειπτική (~) περιοριζόμενος στα χωροχρονικά όρια, που μας θέτει, με την γέννησή μας.

Επί πλέον, αν κοιτάξουμε τους κυβερνήτες των Δεκανών σε ένα αστρολογικό κοσμόγραμμα (Δεκανός, ονομάζεται το κάθε ένα από τα μέρη του Ζωδίου, όταν το  χωρίσουμε σε τρία μέρη, κάθε ένα από τα οποία αποτελείται από 10^ο μοίρες, εξ ου και το όνομά του), ο τελευταίος Δεκανός των Διδύμων έχει κυβερνήτη τον πλανήτη Κρόνο και ο αντιδιαμετρικός πρώτος Δεκανός του Αιγόκερω έχει κυβερνήτη πάλι τον πλανήτη. Έχουμε, λοιπόν, δύο αντιδιαμετρικούς Δεκανούς που κυβερνώνται από τον Μεγάλο Διαχωριστή.

Επειδή σε ένα κοσμόγραμμα το ζώδιο του Καρκίνου ή ο 4^ος οίκος,  που το αντιπροσωπεύει, ανήκει στο Βόρειο Ημισφαίριο του κοσμογράμματός μας και ο 10^ος οίκος ή το ζώδιο του Αιγόκερω, που τον αντιπροσωπεύει, βρίσκεται στο Νότιο Ημισφαίριό του, αποκρυπτογραφώντας το Ομηρικό απόσπασμα από την «Οδύσσεια» το οποίο λέει:

 “… Τρέχουν αστέρευτες πηγές κι έχει η σπηλιά δυο πόρτες, μια προς το μέρος του βοριά, που κατεβαίνει ο κόσμος, και μια άλλη κατά το νοτιά, για τους θεούς, κι ούτ’ άλλος περνά θνητός, μόν’ των θεών ο δρόμος είναι εκείθε…” (1)

τοποθετούμε στο ζώδιο του Καρκίνου το σημείο εισόδου της ψυχής μας και στο ζώδιο του Αιγόκερω το σημείο εξόδου της, όπως προαναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο και όπως μας το αναφέρει ο Όμηρος στην Οδύσσεια.

Στον Καρκίνο λοιπόν, ανοίγει η πύλη εισόδου και εμείς εδώ, στην διάρκεια της ζωής μας δίνουμε εξετάσεις για να περάσουμε την πύλη εξόδου. Εδώ, σε αυτές τις πύλες, υπάρχει το «βιβλίο της ζωής» όπου καταχωρούνται σφραγίδες και σύμβολα, αριθμοί και χρώματα, αποτελέσματα των καθημερινών προβλημάτων–μυήσεών μας, τα οποία θα πάρουμε μαζί μας στην αύρα μας όταν αναχωρήσουμε και περάσουμε την πύλη του Αιγόκερω.

Η μεγάλη Σύνοδος των 6 πλανητών, Ηλίου, Σελήνης, Ερμή, Κρόνου, Ουρανού και Ποσειδώνος στα τέλη Δεκεμβρίου του 1989 στον Αιγόκερω με την Αντίθεση του Διός από τον Καρκίνο, έδωσε το πρόσταγμα για κοινωνικές αλλαγές (Αιγόκερως) στα κράτη (Καρκίνος), που θα ακολουθούσαν. Έφερε δε την Ευρώπη στην κατάρρευση των παλιών πολιτικών συστημάτων και την κατάργηση των συνόρων.

Το ίδιο συμβαίνει και σε εμάς, σε προσωπικό επίπεδο, γιατί με την Πανσέληνο του Αιγόκερω μπορούμε να επαναδομήσουμε τα «πιστεύω» μας, σκορπίζοντας Φως στους δικούς μας ανθρώπους και καταργώντας παλιές, αρνητικές συμπεριφορές.

Και για να σας ταξιδέψω, ακόμη, πιο μακριά, αν μου το επιτρέπετε, αν αρχίσουμε να μετράμε την σειρά των Δεκανών από τη 0^ο του Κριού, μέχρι να συναντήσουμε τον πλανήτη  Κρόνο, σε ένα αστρολογικό κοσμόγραμμα, θα τον βρούμε στον 6^ο και 9^ο,  στον 17^ο και στον 20^ο,  στον 28^ο και 31^ο Δεκανό.

Τα ζευγάρια αυτά των Δεκανών, όπως και να τα τοποθετήσουμε, πάντοτε ισαπέχουν  μεταξύ τους

Αν τα βάλουμε, ανά δύο, μάλιστα, απέχουν  τρεις (3) Δεκανούς. Αν τα τοποθετήσουμε  ζευγάρι με ζευγάρι, απέχουν οκτώ (8) Δεκανούς:

       6^ος - 9^ος /(9+8=17) /17^ος - 20^{ος (20+8=28)} /28^ος - 31^ος

και αν τους τοποθετήσουμε σε κάθετη γραμμή, δηλαδή:

                              6^ος                                              9^ος           

                             17^ος                                           20^ος

                             28^ος                                          31^ος

απέχουν ένδεκα (11) Δεκανούς.

Αυτό σε ένα αστρολογικό κοσμόγραμμα συμβαίνει μόνον με τον πλανήτη Κρόνο, σαν εξουσιαστή των συγκεκριμένων Δεκανών, όχι με τους υπόλοιπους πλανήτες.

Αυτά τα κέντρα που δημιουργούνται, αν μαυρίσουμε τα διαστήματα που τα καλύπτουν, μας δίνουν τα Κέντρα Λάγια, τα Ύδατα της Λήθης, όπως τα ονομάζουν από παλιά. Κέντρα πάρα πολύ σημαντικά, που αναφέρονται σαν κέντρα, που πνίγουν την ανάμνηση της άλλης πλευράς της Ψυχής πριν την κάθοδό της στην ζωή.

Η γέφυρα του πλανήτη Κρόνου, λοιπόν, είναι εκείνη που δεν επιτρέπει λόγω των δακτυλίων του και του φυσικού του χωροχρονικού φράχτη σε αυτά τα Ύδατα να βγουν από το υποσυνείδητο, να εισβάλλουν μέσα στην συνείδηση και να περάσουμε μέσα από την λιποθυμία τους, συνειδητοποιώντας ό,τι είναι καλά κρυμμένο μέσα μας.

Ένας άλλος λόγος που η 0^ο  μοίρα του Καρκίνου και η 0^ο μοίρα του Αιγόκερω επελέγησαν, σαν σημεία εισόδου και εξόδου των ψυχών, είναι γιατί, σε αυτό το σημείο, ο Ήλιος και η Αντισκιά του συμπίπτουν στην ίδια μοίρα.

Όταν ο Ήλιος βρίσκεται στην τριακοστή μοίρα των ζωδίων των Διδύμων και του Τοξότη, η Αντισκιά του είναι στην 0^ο μοίρα των ζωδίων του Καρκίνου και του Αιγόκερω, αντίστοιχα, δηλαδή στην ίδια ακριβώς μοίρα.

Το ίδιο για τα σημεία εισόδου και εξόδου ίσχυε και στο Αιγυπτιακό Πάνθεον των Θεών.

Στην Αμέντα, στην κατοικία των Θεών και συγκεκριμένα του Οσίριδος, υπήρχαν 14 τμήματα το καθένα από τα οποία προοριζόταν για κάποιο σκοπό συνδεδεμένο με την μεταθανάτια κατάσταση του νεκρού.

Από τις δεκαπέντε πύλες της κατοικίας του Οσίριδος υπήρχαν δύο κύριες, η «πύλη εισόδου» ή Rustu, δηλαδή η 0^ο μοίρα του Αιγόκερω και  η «πύλη εξόδου», (επανενσάρκωση), Amh, δηλαδή η 0^ο του Καρκίνου.

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πόσο σημαντική είναι η Πανσέληνος του Αιγόκερω.

Ποιά, λοιπόν, θα είναι η προσευχή μας μετά από όλα αυτά που μάθαμε;

«Είμαι χαμένος/η  μέσα στο Φως. Ζητώ από αυτό το Φως να μου δείξει τον δρόμο και να μου πει αν η πορεία της ζωής μου είναι σωστά τοποθετημένη προς Αυτό και αν θα μπορέσω να έρθω σε επαφή με την αληθινή Φώτιση, μέσω της δικής μου προσωπικής μύησης, ώστε να δυνηθώ, προστατευμένος/η από τα κέντρα της Λήθης, κατά την έξοδό μου από τον υλιστικό κόσμο στον οποίο έχω βρεθεί, να κατευθυνθώ στο ανώτερο δυνατό τμήμα της μεταθανάτιας κατοικίας μου, ώστε επιστρέφοντας, αν επιστρέψω,  να σκορπίσω Φως στους συνανθρώπους μου.

                                                                   Γένοιτο

Σας εύχομαι τα αποτελέσματα να είναι τα καλλίτερα για εσάς!

Ο άθλος του Ηρακλή που αντιπροσωπεύει την Πανσέληνο του Αιγόκερω είναι ο Κέρβερος του Άδη. Καταλαβαίνουμε, τώρα γιατί τίθεται αυτός ο Άθλος σε αυτήν την Πανσέληνο. Γιατί ο πλανήτης Κρόνος έχει τις ιδιότητες του Κέρβερου, σε ένα μεταφυσικό επίπεδο. Προστατεύει δηλαδή την είσοδο και την έξοδο των ψυχών στην Γη και από την Γη. Το τρικέφαλο, κυνόμορφο θηρίο που φύλαγε το κατώφλι του Άδη στους Έλληνες, στους Ρωμαίους αλλά και στην Αίγυπτο, ήταν ένα τέρας, μισό σκύλος και μισό ιπποπόταμος που φύλαγε τις πύλες της Αμέντα.

(Αμέντα ή Αμέντι σημαίνει εσωτερικά και κυριολεκτικά «η κατοικία του Θεού Άμεν ή Άμμωνα» ή του «κρυμμένου μυστικού Θεού»).

Η μητέρα του Κέρβερου ήταν η Έχιδνα –μισή γυναίκα και μισή φίδι– την οποία τιμούσαν πολύ στην Ετρουρία. Εσωτερικά, η Έχιδνα συμβολίζει την Μύηση, τον Θάνατο και την Ανάσταση.

Τόσο ο Αιγυπτιακός όσο και ο Ελληνικός Κέρβερος ήταν σύμβολα του ημι–υλικού πεδίου, υποκειμενικού και αόρατου για εμάς, όπου παραμένουν οι απενσωματωμένες «προσωπικότητες», δηλαδή, οι αστρικές μορφές, μέχρις ότου διαλυθούν με την πλήρη εξάντληση της επίδρασης των νοητικών ωθήσεων που δημιούργησαν αυτά τα είδωλα των ανθρώπινων και ζωωδών παθών και επιθυμιών και των αλλόκοτων τεράτων τους, των απορριφθέντων κελύφων των θνητών.

 Ίσως αυτός ο τόπος, η Αμέντα, να ταυτίζεται με την Αχερουσία λίμνη από την οποία περνούσαν οι ψυχές για να πάνε στα Τάρταρα ή στα Ηλύσια Πεδία, σύμφωνα με την Ελληνική  Μυθολογία.

Αλλά ας δούμε τον Άθλο του Ηρακλή:

Ο Ηρακλής έμαθε ότι ο Προμηθεύς ήταν δεμένος στο όρος Καύκασο και αποφάσισε να τον ελευθερώσει. Δεν μπορούσε, όμως, να κάνει αυτόν τον Άθλο, αν δεν κατέβαινε να πάρει την άδεια από τον Πλούτωνα, τον Θεό του Κάτω Κόσμου.
Ο Ηρακλής ξεκίνησε το ταξίδι του.

Προς τα κάτω και πάντα προς τα κάτω ταξίδευε προς τους κόσμους τούς δεμένους με την μορφή. Η ατμόσφαιρα γινόταν αποπνικτική, το σκοτάδι όλο και περισσότερο βαθύ. Η θέλησή του, όμως, ήταν ακλόνητη.

Στον δρόμο του εμφανίστηκαν η θεά Αθηνά και ο θεός Ερμής και του έδωσαν θάρρος.

Επί τέλους ο Ηρακλής μπήκε στον Άδη –μια σκοτεινή και ομιχλώδη περιοχή-, όπου οι σκιές ή να πούμε καλλίτερα τα κελύφη εκείνων που είχαν αποχωρήσει, φτερούγιζαν γύρω.

Ξαφνικά, φάνηκε μπροστά του η Μέδουσα, ο Ηρακλής πρότεινε το σπαθί του αλλά δεν την χτύπησε.

Ο Πλούτων, όταν τον είδε να έρχεται προς το μέρος του, τον ρώτησε, τί ήθελε ένας ζωντανός θνητός, στα βασίλεια των νεκρών.

Ο Ηρακλής απάντησε: 

- «Ζητώ να ελευθερώσω τον Προμηθέα».

- «Η Ατραπός φρουρείται από το τέρας, Κέρβερο, έναν σκύλο με τρία μεγάλα κεφάλια, σε καθένα από τα οποία υπάρχουν φίδια. Αν μπορείς να τον νικήσεις με γυμνά χέρια θα μπορέσεις να ελευθερώσεις τον Προμηθέα που υποφέρει».

Ο Ηρακλής κατευθύνθηκε προς τον Κέρβερο και τον άρπαξε από τον πρώτο λαιμό μέχρις ότου το θηρίο ηρέμησε και ο Ηρακλής κυριάρχησε.

Μετά από αυτό, ο Ηρακλής, απελευθέρωσε τον Προμηθέα, από το μαρτύριό του.

«Τώρα, πλέον, το Φως έλαμπε μέσα στον κόσμο του σκότους», γιατί ο Ηρακλής είχε κατορθώσει να πάει και να γυρίσει από τον τόπο των ψυχών, τον Άδη.  

  
Στα Αρχαία Μυστήρια την ημέρα αυτή στην Βαβυλώνα και στην Νινευί τελετουργούσαν και το σύνθετο σώμα του Θαλάσσιου τράγου υποδήλωνε τις δύο πόλεις.

Οι ακτίνες που συμμετέχουν σε αυτήν την Πανσέληνο κατά την Εσωτέρα Αστρολογία, είναι:

Η 3^η ακτίνα (Κρόνος) η 1^η ακτίνα (Πλούτων) και η 5^η ακτίνα (Αφροδίτη) γιατί οι πλανήτες που εξουσιάζουν αυτήν την Πανσέληνο είναι ο πλανήτης Κρόνος, σαν εξωτερικός και εσωτερικός Κυβερνήτης του Αιγόκερω, ο πλανήτης Πλούτων σαν εξουσιαστής του Άθλου του Ηρακλέους και ο πλανήτης της Αφροδίτης, σαν Ιεραρχικός κυβερνήτης του Αιγόκερω.

Παραπομπές

* Το απόσπασμα για το Σπήλαιο της «Πολιτείας» του Πλάτωνος

Βιβλίο Ζ (έβδομο) 514και εξής.

Βιβλιογραφία

---

(1) Ομήρου Οδύσσεια Ν.101-117

(2) Άπαντα αρχαίων Ελλήνων Συγγραφἐων - Πλάτωνος Πολιτεία - ΠΑΠΥΡΟΣ

Αναρτήθηκε από ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΟΥΡΔΗ - ΖΑΧΑΡΗ