Γαία, ένας συμβιωτικός υπέροχος πλανήτης σε κίνδυνο.

«Είμαστε μια στιγμή μόνο μέσα στο χρόνο, αλλά το αποτύπωμα μας μένει για πάντα. Είμαστε τα πρόσωπα όλων αυτών που ήρθαν πριν από εμάς. Και τώρα ήρθε η σειρά μας. Μπορούμε να διαλέξουμε να ακολουθήσουμε το δικό μας μονοπάτι ,ή, να ακολουθήσουμε το δρόμο που τόσοι άλλοι ακολούθησαν. Η ζωή δεν είναι ταινία με σενάριο που έχει γραφτεί. Εμείς είμαστε οι σεναριογράφοι. Αυτή είναι η δικιά μας ιστορία».
Γιώργος Βασιλορεΐζης

Η γη μας ένα σπάνιο αυτό οργανωμένο σύστημα,  το οποίο γέννηση και συντηρεί τη ζωή  εντός της για πάρα πολλά εκατομμύρια χρόνια. Ως πλανήτης βρίσκεται σε  τροχιά γύρω από τον Ήλιο, κινούμενη με  μεγάλες ταχύτητες στις παρυφές ενός γαλαξία, ο οποίος με τη σειρά του είναι ένας μόνο γαλαξίας σε ένα σύνολο πολλών γαλαξιών. Η τροχιά της  γης  γύρω από τον ήλιο, είναι σχεδόν κυκλική, ώστε να δέχεται από αυτόν τη βέλτιστη ποσότητα θερμότητας. Δέχεται πολύ λιγότερους αστεροειδείς σε σχέση με τους άλλους πλανήτες, καθώς την προστατεύει σε μεγάλο βαθμό, ο δορυφόρος της, η Σελήνη.

Έχει ιδανικό όγκο και μάζα , έχει πυρήνα σε ρευστή κατάσταση που δημιουργεί το ισχυρό μαγνητικό της πεδίο, μαγνητική ασπίδα της ζωής . Έχει πολύ νερό, μια καταπληκτική ατμόσφαιρα με τη μοναδική προστασία της οζονόσφαιρας . Έχει έναν ιδιαίτερα ευκίνητο φλοιό , και κυρίως έχει αναπτύξει εντός της μία μοναδική βιοποικιλότητα. Ο  μοναδικός μας πλανήτης η Γαία,  διαθέτει  ένα ανόργανο υπόστρωμα, το φλοιό του, πάνω στον οποίο αναπτύσσεται ο αισθητός μας κόσμος και στον οποίο επίσης θεμελιώνουμε τη δική μας ανθρώπινη ζωή, ενώ αντλούμε από αυτόν διάφορες οργανικές και ανόργανες  πρώτες ύλες. 

Η βιόσφαιρα της Γης  αποτελεί την  μοναδική, μέγιστη ζωντανή γεωλογική δύναμη στη Γη (βλέπε θεωρία της Γαίας  του Sir James Lovelock), η οποία κινείται, επεξεργάζεται και ανακυκλώνει δισεκατομμύρια τόνους μάζας κάθε χρόνο. Η ζωή που κυοφορεί εντός της, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του ανώτερου φλοιού, της επιφάνειάς του κυρίως και της ατμόσφαιρας, συμμετέχει στις γεωλογικές διεργασίες ως ένας ουσιαστικός παράγοντας.

Διανύουμε ήδη 5 εκατομμύρια χρόνια συνεχούς πλανητικής εξέλιξης, την στιγμή που ο «έξυπνος άνθρωπος»,  ο Homo Sapiens, βρίσκεται στον πλανήτη μόλις εδώ και 120.0000 χρόνια. Ο ανθρωπινός πολιτισμός αναπτύχθηκε τα τελευταία, 7.000 χρόνια, ενώ διάγουμε 300 μόλις χρόνια συνεχούς κοινωνικής και πολιτιστικής και επιστημονικής ανάπτυξης,  και τέλος μόλις 150 χρόνια ραγδαίας τεχνολογικής και ηλεκτρονικής επανάστασης. 

Και όμως φαίνεται πως ο πολιτισμός  και η νοοτροπία που αναπτύξαμε όλα αυτά το χρόνια, μπορεί να αποβεί η αχίλλειος πτέρνα μας για την επιβίωση όχι μόνο του ανθρώπινου είδους, αλλά και του πλανήτη ως σύνολο, καθώς τα φυσικά οικοσυστήματα του πλανήτη υποβαθμίζονται σε βαθμό πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία. Με βάση τους σημερινούς ρυθμούς κατανάλωσης, η ανθρωπότητα θα χρησιμοποιεί φυσικούς πόρους που θα αντιστοιχούν σε δύο πλανήτες ως το 2050, αν φυσικά αυτοί οι πόροι δεν έχουν εξαντληθεί ως τότε. 

Ο Πλανήτης αντιδρά στην ανθρώπινη καταστροφική νοοτροπία και μανία, οι φυσικές καταστροφές το υποδεικνύουν αυτό. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον το υφιστάμενο πολιτισμικό μοντέλο  καλείται  να  δημιουργήσει και να  ικανοποιήσει  τεχνητές  και όχι  ζωτικές ανάγκες, οι  οποίες  απαιτούν  όλο  και  περισσότερη  κατανάλωση, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Έτσι βιώνουμε την κορύφωση  του Προμηθεϊκού ανθρώπου, όπου εκδηλώνονται  όλες οι αντιφάσεις που κλείνει μέσα του, το υφιστάμενο κοινωνικό, πολιτισμικό,  και επιστημονικό  μοντέλο, το οποίο έχει φέρει σε αδιέξοδο τόσο τον άνθρωπο όσο και το φυσικό περιβάλλον,  απαιτώντας άμεσες και καινοτόμες δράσεις.

Σε συλλογικό επίπεδο είναι αναγκαίο να υπάρξει εγρήγορση, και μία νέα αντίληψη του ανθρώπινου προορισμού,  και των πραγματικών αναγκών του, που δεν θα βασίζεται στις πλασματικές επιθυμίες του ανθρώπου,  για  υπέρ κατανάλωση, για κυριαρχία, για δύναμη. Οι περιβαλλοντολογικές, οικονομικές και πολιτισμικές κρίσεις του 21ου αιώνα, όπως φαίνεται  θα σηματοδοτήσουν  την αρχή μιας μεταβατικής περιόδου, όπου θα πρέπει να κυριαρχήσει η ανάγκη μίας νέας αντίληψης του ανθρώπου, τόσο με τον ίδιο του τον εαυτό, όσο και με την σχέση του με τον φυσικό κόσμο στο σύνολο του.

Το πρόβλημα σε όλες τις εκφάνσεις του είναι συστημικό, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η  σύγχρονη επιστήμη και πιο συγκεκριμένα η κβαντική φυσική συναντώντας αρχαίες πεποιθήσεις μας δείχνει το δρόμο. Το « κλειδί»,  είναι η  αναγνώριση της αλληλεπίδρασης του  αλληλοσυνδεόμενου  φυσικού κόσμου στο σύνολό του. «Στο οργανικό όλο, σφαιρικό και μερικό, μέρος και όλο, ενέχονται αμοιβαία και διαπλέκονται», αναφέρει χαρακτηριστικά η Dr. Mae -Wan  Ηο, θυμίζοντας το αρχαίο Εληνικό : «Eν το Παν και δι΄ αυτού το Ππαν και εις αυτό το Παν». [1]

Στο βιβλίο της «Ο συμβιωτικός πλανήτης», η διάσημη βιολόγος Lynn Margulis υποστηρίζει ότι η συμβίωση, δηλαδή το σύνολο των οργανισμών από διαφορετικά είδη που ζουν σε φυσική επαφή μεταξύ τους, έπαιξε κρίσιμο ρόλο στις απαρχές του εξελικτικού νεωτερισμού. Εκτείνοντας την έρευνά της από τις μικρότερες μορφές ζωής, τα βακτήρια, έως τη μεγαλύτερη, την ίδια τη ζωντανή Γη, η Lynn Margulis εξηγεί τη συμβιωτική προέλευση πολλών από τις πιο σημαντικές εξελικτικές καινοτομίες.

ΑΡΧΑΙΕΣ" ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ!!ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΤΙ ΣΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΟΙ ΝΑΖΩΡΑΙΟΙ!!!

 

 Υπήρχαν σημαντικές και πολυγραφότατες γυναίκες φιλόσοφοι, που συνέβαλαν τα μέγιστα στο θαύμα της αρχαίας Ελλάδας. Μερικές από αυτές ήταν οι εξής:
ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ  ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΗΡΧΑΝ 6 ΘΕΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ 6 ΓΥΝΑΙΚΕΣ!!

Αρήτη της Κυρήνειας – 5ος αιώνας π.Χ.

Η Αρήτη ήταν σύγχρονη του Σωκράτη. ∆ίδασκε φιλοσοφία στη σχολή της Αττικής. Ήτανε κόρη του Αριστίππου, του ιδρυτή της Κυρηναϊκής Σχολής της φιλοσοφίας. Ακόµη και την εποχή του Βοκάκιου (1313-1375 µ.Χ.) χίλια χρόνια αργότερα µνηµονευόταν ως πολύτιµη πηγή γνώσεων, συγγραφέας 40 βιβλίων, και δασκάλα περισσοτέρων από 110 φιλοσόφων. Ο γιος της Αρίστιππος

επίσης φιλόσοφος, συνέχισε την οικογενειακή παράδοση ως διευθυντής της Κυρηναϊκής Σχολής. Ονοµάστηκε «Μητροδίδακτος», επειδή διδάχτηκε τη φιλοσοφία από τη µητέρα του, πράγµα σπάνιο για την εποχή εκείνη.

Διοτίμα από τη Μαντινεία – φιλόσοφος

Ο Πλάτωνας έγραψε ότι τιµήθηκε από τον Σωκράτη (469-399 π.Χ.) ως δασκάλα του. Ο Πλάτωνας δίδαξε δύο γυναίκες στο σχολείο του: τη Λασθένια και Αξιόθεα του Φύλου (350 π.Χ). Υπήρξε επίσης ιέρεια στην Μαντινεία της Αρκαδίας. Σήµερα, κέντρα µελετών και ιδρύµατα φέρουν το όνοµά της.

Περικτιώνη – Φυσική φιλόσοφος

Υπήρξε µαθήτρια του Πυθαγόρα (569 – 475 π.Χ.) και πιθανόν δίδασκε στη σχολή του. ∆ύο από τα έργα της που έχουν διασωθεί µέχρι σήµερα και αποδίδονται σ’ αυτήν είναι η «Σοφία» και «Αρµονία της Γυναίκας».

Θυµίστα – φυσική φιλόσοφος

Ήταν σύζυγος του Λέοντος, και επιστολογράφος του Επίκουρου (371 – 271 π.Χ.). Ονοµαζόταν “η θηλυκή Σόλων” και ήταν γνωστή ως φιλόσοφος. (Ο Σόλων ήταν ο µεγάλος νοµοθέτης της Αρχαίας Αθήνας).