Άνοιξη 2022: Τι είναι η εαρινή ισημερία

Τι είναι η εαρινή ισημερία που σηματοδοτεί την πρώτη ημέρα της άνοιξης;

EUROKINISSI | ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Eπιμέλεια Ελένη Μπορμπόλη

06:52 - 20/03/2022

Τελευταία ενημέρωση: 07:40 - 19/03/2022

Ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη καλωσορίζει σήμερα την άνοιξη, με την εαρινή ισημερία να σηματοδοτεί το τέλος της χειμερινής περιόδου για το 2022.

Πιο συγκεκριμένα, για την Ελλάδα, η εαρινή ισημερία πρόκειται να λάβει χώρα σήμερα (Κυριακή 20 Μαρτίου) και να κορυφωθεί στις 17:33.

Μάρτιος: Χειμερινός ή ανοιξιάτικος μήνας;

Είναι γνωστό ότι οι μήνες του έτους χωρίζονται σε ομάδες ανάλογα με την εποχή. Έτσι, έχουμε το καλοκαίρι (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος), το φθινόπωρο (Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος), το χειμώνα (Δεκέμβριος, Ιανουάριος, Φεβρουάριος) και φυσικά την άνοιξη (Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος).

Ωστόσο, ο διαχωρισμός αυτός μπερδεύει πολλούς, καθώς συνήθως το Μάρτιο το κρύο είναι αρκετά τσουχτερό και οι περισσότεροι από εμάς δεν τον συνδυάζουμε στο μυαλό μας με την άνοιξη.

Για να καταλάβουμε το διαχωρισμό των μετεωρολόγων, όμως, πρέπει να λάβουμε υπόψη τη φύση του αστρονομικού φαινομένου που λέγεται ισημερία.

Κατά τη διάρκεια του κάθε ημερολογιακού έτους, παρατηρούνται δύο ισημερίες: η εαρινή και η χειμερινή.

Η πρώτη πραγματοποιείται μεταξύ 20 και 21 Μαρτίου και εγκαινιάζει την έναρξη της εαρινής περιόδου, ενώ η δεύτερη λαμβάνει χώρα 22 ή 23 Σεπτεμβρίου, οπότε και ξεκινάει το φθινόπωρο στο βόρειο ημισφαίριο. Για το νότιο ημισφαίριο, το Μάρτιο ξεκινά το φθινόπωρο και το Σεπτέμβριο η άνοιξη.

Εφόσον, λοιπόν, η εαρινή ισημερία πραγματοποιείται προς το τέλος του Μαρτίου, αντιλαμβανόμαστε ότι ο μήνας αυτός είναι κατά βάση χειμωνιάτικος. Άρα, η πραγματική άνοιξη αργεί περίπου 3 εβδομάδες σε σχέση με την ημερολογιακή.

Τι είναι η εαρινή ισημερία

Κατά τη διάρκεια των ισημεριών, η ημέρα έχει ακριβώς την ίδια διάρκεια με τη νύχτα. Μάλιστα, πρόκειται για τις δυο μοναδικές ημέρες του χρόνου που ο Ήλιος φαίνεται να ανατέλλει και να δύει από το ίδιο σημείο του ορίζοντα, ανεξάρτητα από το σημείο του πλανήτη στο οποίο βρισκόμαστε.

Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις ισημερίες με το θερινό (20 ή 21 Ιουνίου) και χειμερινό ηλιοστάσιο (21 ή 22 Δεκεμβρίου). Στην πρώτη περίπτωση, η διάρκεια της ημέρας είναι μεγαλύτερη από ποτέ και αρχίζει σταδιακά να μικραίνει και στη δεύτερη συμβαίνει το αντίστροφο. 

Πανσέληνος Ιχθύων

Η Πανσέληνος των Ιχθύων θα γίνει στις 18 Μαρτίου στις 27  μοίρες και 40΄πρώτα λεπτά του ζωδίου της Παρθένου, στις 9:19 π.μ. ώρα Ελλάδας. Άρα δεν θα είναι ορατή στον νυχτερινό ουρανό μας  και δεν θα μπορούμε να την απολαύσουμε.  Τα  άτομα – Ιχθύες σε ζώδιο, Ωροσκόπο ή Δυναμικότητα-, συνήθως, μιλούν την συμπαντική, παγκόσμια γλώσσα και είναι αρωγοί, βοηθοί του κόσμου. Οι παγκόσμιες, ανθρώπινες συνθήκες βιώνονται μέσω της ατομικής προσωπικότητάς τους.

Η μεταφορά του εξωτερικού, στο εσωτερικό, είναι δυνατόν να οδηγήσει την προσωπικότητα σε αρχέγονη κατάσταση. Εδώ έχουμε τέλεια καταστροφή των μορφών με αποτέλεσμα την υπερίσχυση του ατόμου απέναντι σε ό,τι είναι αμορφοποίητο.
Το ζώδιο των Ιχθύων αντιπροσωπεύει την αγάπη, την φαντασία, το Θείο, την τέχνη, την διαίσθηση και τις ιδέες.

Η βασική νότα της Πανσελήνου των Ιχθύων και της 12ης πύλης που καταλαμβάνει είναι:

«Πατέρα, όχι το δικό μου αλλά το δικό Σου θέλημα θα γίνει».

και μέσα από αυτήν την διαδικασία τα άτομα Ιχθύες τάσσονται στην υπηρεσία του κόσμου.
Όμως, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν αυτές τις ποιότητές τους, πρέπει να αποδεσμευτούν από τις προσωπικές ιδιαιτερότητες της κατώτερης προσωπικότητάς  τους, εξαγνίζοντάς τις σε ανώτερες.
Αυτό όμως, δεν είναι το ζητούμενο μόνον στα άτομα των Ιχθύων αλλά και σε όλα τα άτομα.
Άλλωστε αυτό σημαίνει και το ιδεόγραμμα των Ιχθύων.
Αποτελείται από δύο ψάρια τα οποία εκφράζουν: το ένα την εκφρασμένη ψυχή και το άλλο την θεϊκή ψυχή μας, οι οποίες ενώνονται με «χρυσή χορδή»

συνδέοντας με αυτόν τον τρόπο το πνεύμα και την υλικότητα.
Οι σπερματικές σκέψεις που πρέπει να μας εμπνέουν σε αυτήν την Πανσέληνο είναι: αυτοθυσία, ισορροπία, ανιδιοτέλεια, αγάπη, αφοσίωση.

Ο άθλος του Ηρακλέους που αντιπροσωπεύει την πανσέληνο των Ιχθύων είναι «Τα βόδια του Γηρυόνη». 
Ας μάθουμε τον μύθο:
Ο Γηρυόνης ζούσε στην Ερύθεια. Ήταν βασιλιάς της και τερατόμορφος. Είχε τρία κεφάλια, τρία σώματα και έξι χέρια. Κρατούσε παράνομα ένα κοπάδι από σκουροκόκκινα βόδια.
Τα βόδια σε ένα εσωτερικό, μεταφυσικό επίπεδο φανερώνουν την αδάμαστη, ζωώδη, επικίνδυνη, όταν είναι απειθάρχητη φύση, που γίνεται πολύ χρήσιμη, όταν δαμαστεί. Μάλιστα, στον Ταοϊσμό και στον Βουδισμό Τσαν το χρώμα των βοδιών παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όταν το βόδι απεικονίζεται ολότελα μαύρο φέρει τα πάρα πάνω αρνητικά χαρακτηριστικά. Όσο όμως η διαδικασία τιθασεύσεώς του προχωρεί και αποβάλλονται τα κατώτερα ένστικτα, το βόδι, γίνεται βαθμιαία λευκό και στο τέλος εξαφανίζεται πλήρως, καθώς οι φυσικές συνθήκες υπερβαίνονται.
Βοσκός του κοπαδιού του ήταν ο Ευρυτίων (εύρος + τίω = μεγάλη προσφερόμενη τιμή) που είχε για σκύλο του κοπαδιού τον Όρθρο, γυιο του Τυφώνα και της Έχιδνας, ο οποίος είχε δύο κεφάλια.

Τυφών και Έχιδνα

Ο σκύλος σε μεταφυσικό επίπεδο συμβολίζει την περίοδο του άχρονου ή χάους, δείχνει τον θάνατο αλλά και την ανάσταση, την αναγέννηση.
Η Πανσέληνος των Ιχθύων είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι μας φέρνει αυτό το νόημα: του ζωώδους θανάτου και της εξελιγμένης επαναγεννήσεώς μας ώστε να μας προσφερθεί η μέγιστη προσφερόμενη τιμή.
Τα δύο, μάλιστα, κεφάλια του Όρθρου φανερώνουν την Αρχή της Δυαδικότητας η οποία μας δίνει την δυνατότητα της κατανοήσεως του καλού και του κακού.
Όταν πλησίασε τα βόδια ο Ηρακλής, ο Όρθρος του επιτέθηκε αλλά ο Ηρακλής, με ένα δυνατό χτύπημα με το ρόπαλό του, τον εξουδετέρωσε.
Σκότωσε δηλαδή, μαζί με τον Όρθρο, τις Τυφωνικές και Εχιδνικές καταβολές που έφερε μέσα του από τους γονείς του και που, πολλές φορές, φέρουμε και εμείς μέσα μας.
Ο Ευρυτίων βλέποντας την γενναιότητα του Ηρακλέους τον παρακάλεσε να λυπηθεί την ζωή του.
Ο Ηρακλής τον λυπήθηκε και δεν τον σκότωσε.
Ο μύθος, με την αποφυγή του θανάτου του Ευρυτίωνος, θέλει να μας δείξει ότι, συνειδητοποιώντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε από τις κατώτερες επιθυμίες μας που είναι τα σκουροκόκκινα βόδια, μπορούμε να εξελιχθούμε από ζώα, σε ανθρώπους, γιατί ο Ευρυτίων ήταν Κένταυρος.
Δεν είχε τελειώσει όμως, ο Ηρακλής, με τον άθλο αυτό γιατί ο Γηρυόνης βλέποντας να κινδυνεύουν τα βόδια του τού επιτέθηκε.
Ο Ηρακλής δεν τον άφησε να πλησιάσει γιατί ήταν πολύ δυνατός και ρίχνοντάς του ένα βέλος τον σκότωσε επί τόπου, διαπερνώντας με το βέλος και τα τρία σώματά του. Το βέλος που έφυγε από το τόξο του Ηρακλή φανερώνει τις συνέπειες των ενεργειών που δεν μπορούν να αναιρεθούν ή να ανακληθούν.
Για την μεταφυσική αποκάλυψη του ονόματος του Γηρυόνη, θα αναφέρω την εξήγηση από την Επιτομή του λεξικού των LIDDEL & SCOTT η οποία δίνει στο ρήμα γηρύω, διττή έννοια: τραγουδώ και κράζω.
Αν αποδελτιώσουμε την έννοια των λέξεων, ο Ηρακλής σκότωσε μέσα του τις κραυγές των υποσυνείδητων φόβων του και των «πιστεύω» του που έκραζαν και άρχισε να τραγουδά, πλέον!
Ο δρόμος της επιστροφής για τον Ηρακλή είχε ανοίξει αλλά ήταν ακόμη, πολύ δύσκολος.
Από εδώ και πέρα θα έπρεπε να προχωρήσει στην εξάγνιση του κοπαδιού των βοδιών.
Η τελευταία πράξη του μύθου με την επιστροφή του Ηρακλέους στην πατρίδα του ήταν η θυσία των βοδιών στην  θεά Αθηνά, στην θεά της Σοφίας.