Πανσέληνος Σκορπιού

  O Σκορπιός (Λατινικά Scorpius, συντομογραφία: Sco) είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.
Παρ' ότι βρίσκεται ολόκληρος στο νότιο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας, είναι ορατός στο σύνολό του από την Ελλάδα, αργά τις νύκτες της ανοίξεως και του καλοκαιριού.
Το σωστό, επίσημο όνομά του στα ελληνικά είναι Σκορπίος (με τον τόνο στο ι, γενική: «του Σκορπίου»).
Ο Άρατος ο Σολεύς ονομάζει τον αστερισμό Τέρας μέγα (τέραος μεγάλοιο) (1) και Μεγαθηρίον (μέγα θηρίον) (2) . 
Μυθολογικά αντιπροσωπεύει τον σκορπιό που σκότωσε τον γίγαντα, κυνηγό Ωρίωνα. Γι’ αυτό θρυλείται ότι βρίσκεται στο αντίθετο σημείο του ουρανού από τον αστερισμό τού Ωρίωνα γιατί ακόμα τον φοβάται.

" Σκορπίου εμπίπτοιεν εϋρρόου ωκεανοίο ος και επερχόμενος φοβέει μέγαν Ωρίωνα, Άρτεμις ιλήκοι. Προτέρων λόγος, οι μιν έφαντο ελκήσαι πέπλοιο Χίω ότε θηρία πάντα καρτερός Ωρίων στιβαρή επέκοπτε κορύνη, θήρης αρνύμενος κείνω χάριν Οινοπίωνι. Η δε οι εξ αυτής επετείλατο θηρίον άλλο, νήσου αναρρήξασα μέσας εκάτερθε κολώνας, Σκορπίον, ος ρα μιν ούτα και έκτανε πολλόν εόντα πλειότερος προφανείς, επεί Άρτεμιν ήκαχεν αυτήν, τουνέκα δη και φασί περαιόθεν ερχομένοιο Σκορπίου Ωρίωνα περί χθονός έσχατα φεύγειν"(3).

Δηλαδή:
 

" Στον Σκορπίο που ανατέλλει οι ελιγμοί θα πέσουν σαν ποτάμι στον μεγάλο Ωκεανό και αυτό είναι που φοβίζει με την άφιξή του τον μεγάλο Ωρίωνα προς τον οποίο η Άρτεμις ήταν ευμενής. Παλιά παράδοση λέει πως ο γενναίος Ωρίων άρπαξε το πέπλο της κόρης όταν στην Χίο δάμαζε τα άγρια θηρία για χάρη του Οινοπίωνα. Αυτή, όμως, έστειλε εναντίον του ένα άλλο θηρίο, σπάζοντας τους λόφους που βρίσκονταν στην μέση του νησιού. Έναν σκορπιό τεράστιο, που τον δάγκωσε και τον σκότωσε -με όλο που ήταν στην ακμή του- για την ανευλάβεια που είχε δείξει στην Αρτέμιδα. Γι' αυτό λένε πως ο Ωρίων τρέχει στην άκρη της Γης μετά τον ερχομό τού Σκορπιού".

Σε άλλον μύθο ωστόσο, θεωρούν τον Σκορπίο υπαίτιο της καταστροφικής πορείας των αλόγων που έσερναν το άρμα του θεού Ηλίου όταν το οδήγησε ο Φαέθων (4).

 

---

Ο Σκορπίος ήταν το μεγαλύτερο ζώδιο, καθώς σχημάτιζε ένα «διπλό αστερισμό» μαζί με τις δαγκάνες του (Χηλαί Σκορπίου).
Αργότερα, οι Χηλαί Σκορπίου αποσπάσθηκαν και απετέλεσαν τον γνωστό, σημερινό, ζωδιακό αστερισμό Ζυγό, όπως ανέφερα ξανά στην Πανσέληνο του Ζυγού.
Γι’ αυτό στις αναπαραστάσεις δείχνουν μία ζυγαριά (ζυγό) ανάμεσα στις δαγκάνες του Σκορπιού.
Ο Μανίλιος τον αναφέρει με το ελληνικό επίθετο οπισθοβάμων (= αυτός που περπατά προς τα πίσω).
Ο λαμπρότερος από τους αστέρες του ο Αντάρης υπήρξε κάποτε ένα από τα σύμβολα της θεάς Ίσιδας.
Ο Δάντης τον θεώρησε ως un Secchione, «σχηματισμένο σαν κουβά που όλος φωτιά είναι», και στο «Καθαρτήριον» ως Il friddo animal, "το παγερό ζώο".
Οι αλχημιστές, επίσης, τον είχαν σε μεγάλη εκτίμηση καθώς πίστευαν πως, μόνον όταν ο Ήλιος βρισκόταν στον Σκορπιό, ο σίδηρος μπορούσε να μετατραπεί σε χρυσό.

Η φετινή Πανσέληνος του ζωδίου του Σκορπιού θα είναι στην πλήρη φώτισή της στις 19 Νοεμβρίου στις 10:59 π.μ. ώρα Ελλάδος.
Η Σελήνη, λοιπόν, δεν θα είναι ορατή εκείνη την ώρα στον νυχτερινό ουρανό μας και θα βρίσκεται στις 27 μοίρες και 14΄ πρώτα λεπτά του ζωδίου του Ταύρου. Παράλληλα όμως στους τόπους που θα είναι ορατή σε νυχτερινή ώρα θα παρουσιάσει Μερική έκλειψη (Partial) στον σεληνιακό της δίσκο. Λόγω της εκλείψεως που δημιουργείται, αστρολογικά, τα άτομα που στο ζώδιο του Ταύρου έχουν τον Ήλιο τους ή την Σελήνη τους κοντά στις ζωδιακές της μοίρες με ανοχή 5 μοιρών θα πρέπει να μην προβούν σε δικές τους κινήσεις αλλά να αφήσουν το περιβάλλον τους να λειτουργήσει και εκείνοι να το ακολουθήσουν αν θέλουν, οι συνέπειες των δικών τους πρωτοβουλιών, να μην τους βλάψουν.

Ας δούμε όμως μαζί τι αντιπροσωπεύει αυτή η Πανσέληνος.

Ο Σκορπιός είναι η 8η Πύλη του Ζωδιακού Κύκλου, γιατί ο Σκορπιός είναι το 8ο ζώδιο στην σειρά του Κύκλου. Είναι σαν ζώδιο, η Πύλη των συνειδησιακών και υπαρξιακών θεμάτων από την οποία μπορούμε να μεταλλαχθούμε και να εξυψωθούμε:

από φίδια στο φυσικό πεδίο

να γίνουμε, πρώτα, σκορπιοί στο συναισθηματικό πεδίο

             

και στο τέλος υψιπετείς αετοί στο νοητικό πεδίο.

Είναι το σημείο που πρέπει να πετύχουμε να λάμψει το Φως μέσα μας, το σημείο που πρέπει να στραφούμε στο καλό της ανθρωπότητας και της ατομικής μας ανθρώπινης υπάρξεως. Εδώ, πριν από την μύηση, ο άγγελος της Παρουσίας (η δύναμη που μας παρακολουθεί στην εσωτερική μας πορεία) και ο ένοικος του Κατωφλίου ή όπως πολύ ωραία μάς τον αναφέρει ο Άλαν Λήο, σαν Μεγάλο Διαχωριστή, στην «Εσωτερική του Αστρολογία», ο Κρόνος,