Από την αρχή του χρόνου, από τότε που το οι Αυτογέννητες Μορφές, Χάος, Γαία και Έρως άρχισαν να σπέρνουν Ζωή στο Σύμπαν, από την χαραμάδα της Νύχτας και του Ερέβους των Πρώτων Απογόνων. Από τον Αιθέρα και την Ημέρα. Από τις Οδύνες του τοκετού του Ουρανού, των Ορέων και του Πόντου.
Από τότε που ο Ουρανός τεκνοποίησε με το ανυπέρβλητο Σπέρμα του τον Ωκεανό, τον Κοίο, τον Κρείο, τον Υπερίωνα, την Θεία, την Ρέα, την Θέμιδα, την Μνημοσύνη, την Φοίβη, την Τηθύα, τον Κρόνο…
Όλα ετοιμάζονταν για την δική σου Έλευση. Όλα έπαιρναν την Θέση τους για να έρθεις…
Ήσουν Εσύ που χτύπαγες τα τύμπανα το κλάμα του Δία να μην ακούγεται. Ήσουν Εσύ που το Νησί βοήθησες να στεριώσει για να γεννηθούν οι Υπόλοιποι.
Είσαι Εσύ που ακόμα και μέσα από τα Συμπαντικά σκουπίδια έβρισκες θυμίαμα και το έκανες Τελετή. Είσαι Εσύ που απεγνωσμένα και λυσσαλέα πάλεψες για να επικρατήσει το Φως…
Είσαι Εσύ που ζήταγες, ζητούσες και ακόμα ζητάς ένα Ηγέτη…
Σε βλέπω καθαρά ψάχνεις με την ματιά του Λύκου όχι να τραφείς, αλλά να θρέψεις με Αμβροσία την Ιστορία αυτού του Τόπου…
Δεν σκύβεις το κεφάλι γιατί ξέρεις πως η Λέξη Άνθρωπος είναι το Άνω Θρώσκω… το ξέρεις, το πιστεύεις, το φωνάζεις…
Θες ένα ηγέτη να σε βγάλει από πού;;;
Θες ένα ηγέτη όπως τον θες Εσύ….
Και τιμωρήθηκες από τους Αιώνες, γιατί;;;
Ώρα να αναρωτηθείς….
Όραμα? Επέτρεψες στον εαυτό σου να έχει παραπάνω Όραμα? Έμεινες στις Δάφνες που έτρεψες και αυτό ήταν….
Πίστεψες σε πέντε Μύθους… Δεν μπορώ να ηγηθώ αν δεν είμαι στην Κορυφή… Η Ηγεσία είναι Επιρροή…. Ότι θα σε ακολουθήσουν στην Πορεία…. Σε ακολουθούν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που Πιστεύεις… Όταν φτάσεις στην Κορυφή θα μάθεις να Ηγείσαι…
Τι λάθος!!! Τι απίστευτο Λάθος…
Κατάφερες πράγματα μόνο όταν …
Κατάλαβες πως για να ηγηθείς πρέπει να μάθεις να Ηγείσαι, όχι γιατί στο επέβαλλαν, αλλά γιατί το επέλεξες…
Πως η Εμπιστοσύνη στον Εαυτό σου χτίζεται Πέτρα την Πέτρα, αλλά, αν κλονιστείς πέφτει ολόκληρος ο Τοίχος και σε πλακώνει…
Επιτυχία είναι ένα Νήμα που κόβεται ΜΑΖΙ…
Οι Άνθρωποι αποδέχονται πρώτα τον Ηγέτη που έχουν μέσα τους
Όταν Είχες Υπομονή…
Όταν κατάλαβες πως το Καλό το παίρνεις επωάζοντας το και όχι με το να το κατατρέχεις…
Όταν σταμάτησες να φοβάσαι…
Ήταν τότε που έμαθες τα βήματα μιας Τρομακτικής Χορογραφίας στον εχθρό σου… τα ξέχασες;;; Ήταν τότε που κάθε τι Τελετουργικό το έκανες πρώτα για Σένα, για την Αρμονία και την Ισορροπία…
Θες ένα Ηγέτη, γιατί;;;
Είσαι Ο Ηγέτης σου, Γίνε και πάλι ο Ηγέτης σου…
Μη σε τρομάζει η Λέξη, η Έννοια, πες φτάνει πια… ή και αν ακόμα και αυτό να Συμβεί, κάνε αυτό που ήξερες πάντα τόσο καλά να κάνεις… Κάντο Εικόνα και εξημέρωσε τον Φόβο…. Από την δική σου Κασταλία άντλησε την Δύναμη της Ζωής σου… της Δικής σου Ζωής… Πλύνε το Μυαλό σου στα νερά της δικής σου Στύγας… Οι Μυρμιδόνες σου είναι οι Γνώσεις σου…. Πολεμάνε ακόμα σε εκείνο τον Πόλεμο, μάζεψέ τες και άρχισε να ηγείσαι, δεν χάθηκε Τίποτα.. ΠΕΣ το… δεν χάθηκε ΤΙΠΟΤΑ…
Μέσα στον Λαβύρινθο της Απογοήτευσης βρες την δική σου Αριάδνη που περιμένει καρτερικά να σου δώσει τον Μίτο…
Βγες στο Φως
Εσύ που το Γέννησες και Δες και Πες Δεν Χάθηκε Τίποτα, είναι όλα Εδώ και
με περιμένουν… Φτιάξε τον Δρόμο πάλι Περπατώντας…
Ζητάς Ένα Ηγέτη…. Γιατί;;;
ΠΗΓΗ:
http://e-rodios.blogspot.gr/2013/01/blog-post_3493.html
