ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ

ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ. ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Aμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός βρέθηκε στη Μεσσηνία.
Άνω του ενός δισ. ευρώ εκτιμάται μόνο η αξία των χρυσών κτερισμάτων!!!
Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!!

Ναι όσο απίστευτο και να φαίνεται, βρέθηκε ο θολωτός τάφος του θρυλικού Βασιλιά της Αρχαίας Μεσσήνης, Αριστόδημου,ο οποίος για αιώνες τώρα ήταν βασική επιδίωξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας και εκατοντάδων επίδοξων θησαυροκυνηγών, οι υποίοι είχαν κυριολεκτικά ανασκάψει την …ανατολική πλευρά του ιερού όρους της Μεσσηνίας, Ιθώμη, όπου κατά τον Παυσανία είχε ταφεί ο εν λόγω βασιλιάς.
Πολλοί πίστευαν από τα παλαιότερα χρόνια, ότι ο τάφος του Αριστόδημου ο οποίος είχε θυσιάσει την κόρη του,σύμφωνα με χρισμό του μαντείου των Δελφών, προκειμένου να απελευθερωθεί η Μεσσηνία από τους Σπαρτιάτες, ότι βρίσκεται κοντά στο χωριό Αριστοδήμειο της Ιθώμης και για το λόγο αυτό έδωσαν στο χωριό αυτό το όνομα του θρυλικού βασιλιά.
Νεότερες μελέτες ιστορικών είχαν αποφανθεί ότι ο περιβόητος τάφος με τους αμύθητους θησαυρούς, βρίσκεται κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού «Βαλύρα», όπου κατά την ιστορία διάβηκε ο λυράρης της αρχαιότητας Θάμυρις και συνέβη το γνωστό περιστατικό της ρίψης της λύρας στο νερό μετά της τύφλωσή του από τις εννέα Μούσες.
Έκτοτε η περιοχή αυτή οργώνονταν κατά καιρούς από λαθροανασκαφείς, οι οποίοι εφοδιασμένοι με ανιχνευτές μετάλλων προσπαθούσαν τις νύχτες να εντοπίσουν τον θησαυρό που θα τους έκανε βαθύπλουτους. Εις μάτην όμως, γιατί παρά τις δεκάδες τρύπες που δημιούργησαν σκάβοντας, ο θησαυρός ήταν αδύνατον να εντοπιστεί.
Όμως όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος, όπως λέει και ο σοφός λαός.
Και η στιγμή που ήρθε ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μια ομάδα ανθρώπων της περιοχής που αγαπούν την πολιτιστική παράδοση της περιοχής τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την προστατεύσουν και να την προβάλουν.
Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!!

Η σφαγή του Αραχναίου

Από το βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΕΡΒΑ με τίτλο Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΑΡΑΧΝΑΙΟΥ (ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011)

 μεταξύ των άλλων διαβάζουμε:

 

Οι ηθικοί αυτουργοί

Σύμφωνα με έγγραφο της Κοινότητας Αραχναίου προς το Κ.Π.Α τον Σεπτέμβριο του 1945, λίγους μήνες μετά την εκταφή των θυμάτων της σφαγής, κατονομάζεται ως επι­κεφαλής της επιχείρησης ο (μόνιμος υπολοχαγός του Πε­ζικού), Α ... Τα επικεφαλής λόχου του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.

Σύμφωνα με την αναφορά, ο αξιωματικός ευθύνεται «για την πυρπόλησιν του χωρίου Αραχναίον» και την σφαγή των κατοίκων «ανερχομένων εις 82 άτομα». Στο Κ.Π.Α καταθέ­τουν επίσης κατά του υπολοχαγού Α... Τα ... τρεις κάτοικοι της κοινότητας του Αραχναίου, οι Δημήτριος Οικονόμου, Ιωάννης Σοφός, Πέτρος Πασπαλιάρης και ο Ίλαρχος Ζα­φείρης Αναστάσιος.

Με βάση της καταθέσεις τους συγκροτείται το κα­τηγορητήριο και ο αξιωματικός καλείται σε απολογία.

Στην απολογία του αποδέχεται πλήρως τα γεγονότα αλλά αρνείται την προσωπική του εμπλοκή σε αυτά. Ισχυρίζεται ότι δεν πήρε μέρος σε σφαγές, βιασμούς και πυρπολήσεις, μεταθέτοντας τις ευθύνες για όλες τις εγκληματικές πρά­ξεις στους πολιτικούς καθοδηγητές και στην ΟΠΛΑ.

Παραδέχεται μόνον ότι παρέστη μάρτυς, «βαναυσοτήτων και ξυλοδαρμών σε βάρος γερόντων και γυναικών» «δια­μαρτυρήθηκε εντόνως» αλλά «δεν ελήφθη υπ' όψιν».

Φαίνεται όμως από τις καταθέσεις του ιδίου που δημοσι­εύονται στο βιβλίο του Γιάννη Πριόβολου, «Μόνιμοι αξιω­ματικοί στον ΕΛΑΣ οικειοθελώς ή εξ ανάγκης» (Εκδόσεις Αλ­φειός), ότι το τμήμα του με επικεφαλής τον ίδιο, είχε ανα­λάβει την περιφρούρηση του χωριού, όση ώρα διαρκούσαν οι εμπρησμοί, οι βιασμοί, οι συλλήψεις, η συγκέντρωση των ομήρων στο σχολείο και τα βασανιστήρια στα οποία αυτοί υποβάλλονταν, λέγοντας ότι κατέλαβε θέση με το τμήμα του «στη νοτιοδυτική παρυφή του χωριού προς αντιμετώ­πιση ενδεχόμενης προσβολής εκ μέρους των Γερμανών, εκ της κατευθύνσεως του Ναυπλίου».

Αναφέρει πως τις σφαγές δεν τις έκανε το τμήμα του που αποτελούταν από 90 άνδρες αλλά άλλη δύναμη με επικε­φαλής 5 καθοδηγητές που είχε προστεθεί στο τμήμα κατ' εντολή της διοίκησης του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.

Εδώ ο μόνιμος ΕΛΑΣίτης υπολοχαγός ψεύδεται, διότι όλες οι μαρτυρίες λένε και μιλούν για τριακόσιους αντάρ­τες και όχι για 90. Πάντως ήταν εκείνος ο οποίος «εξασφά­λισε» την απρόσκοπτη μεταφορά των ομήρων στον τόπο του μαρτυρίου τους, δίνοντας δυο πολύωρες μάχες με το Τάγμα Ασφαλείας της Κορίνθου.

Έχει αξία να παρακολουθήσουμε όλη του την κατάθεση απάντηση στην ερώτηση του ανακριτή.

Η ερώτηση του ανακριτή έχει ως εξής: ) «Εκ καταθέσεων εις την στρατιωτικών υπηρεσίαν προέκυψεν εις βάρος σου ότι: Την 29ην Ιουλίου 1944, επικεφαλής τμήματος ανταρτών του ΕΛΑΣ, μετέβητε εις το χωρίον Αραχναίον Ναυπλίου, το οποίον αφού κυκλώσατε, προέβητε εις τας κάτωθι ενεργείας. 1) Χωρίς να προταχθεί αντίστασης, δεδομένου ότι εις το χωρίον ούτε Γερμανοί υπήρχαν, αλλά ούτε και άλλον στρατιωτικό τμήμα (Τάγμα Ασφαλείας ή Χωροφυλακής), ήρξατε πυρών κατά του χωρίου και των εν αυτό κατοίκων και εν συνεχεία προέβητε εις τον εμπρησμό 40 περίπου οικιών 

Φωτογραφίες από Αραχναίο

Νίκος Αγγέλου, υποψήφιος Βουλευτής Αργολίδας με το ΚΚΕ

Περιεχόμενο Ελληνοκρατίας

"...δει, ούν, τους νέους και περί πολιτικών άπτεσθαι πραγμάτων και περί εξουσιών αγωνίζεσθαι, εί έχουσι τα προς τούτο χαρίσματα" (Μέγας Βασίλειος)

"... ός δ΄ αν στασιάζουσης της πόλεως, μηδεμιάς των μερίδων τα όπλα στη, άτιμος έστω" (Αριστοτέλης)

Όταν η Αγγλία εδολοφονούσε τον Ιωάννην Καποδίστριαν, εκαταργούσε την εθνοσυνέλευσιν των Ελλήνων και μας έφερνε το κοινοβούλιον, έθετεν ταυτοχρόνως και τις βάσεις μιάς εκ νέου δουλείας του Έθνους, η οποία διαρκεί μέχρι σήμερον. Εχώρισαν έτσι και διήρεσαν το έθνος εις αλληλομισούμενες παρατάξεις. Ο Εβραίος πρωθυπουργός της Αγγλίας, Ντισδραέλι, οριοθετούσε τότε και το μέλλον της μεγάλης μας Πατρίδος λέγοντας, «ότι έπρεπε να καταστή η Ελλάς όσον το δυνατόν ολιγότερον επικίνδυνος, το δε έθνος της μικρόψυχον, όπως τα έθνη του Ινδοστάν». (Σήμερον, είμεθα ακριβώς εις το σημείον αυτό). Οι Άγγλοι διήρεσαν το κράτος σε κομμάτια διά τον καλύτερον έλεγχον του, η δε αρχομανία και μωροφιλοδοξία των Ελλήνων εύρισκε καταφύγιον εις το νέον πολιτικοκοινωνικόν σχήμα. Ο βυθός σιγά-σιγά ανήρχετο εις την επιφάνειαν και τα πλέον ταπεινά ένστικτα ετίθεντο εις την υπηρεσίαν των χειροτέρων εχθρών της Πατρίδος.

Όταν αργότερον, μετά τον δεύτερον πόλεμον, οι Άγγλοι παραδίδουν την «ζώνην επιρροής» τους εις τους Αμερικανούς, θα έχουν διαβρώσει τον κρατικόν μηχανισμόν με πράκτορες και προδότες εις μεγάλον βαθμόν. Έτσι, οι Αμερικανοί στρέφονται προς τον στρατόν, τον οποίων τώρα ελέγχουν (σχολές, επιμορφώσεις, μετεκπαιδεύσεις στελεχών) και τον επηρεάζουν σημαντικώς. Παλαιότερον ο στρατός επηρεάζετο από την Αγγλία, είτε άμεσα (1897, 1909, κίνημα 1935) είτε έμμεσα από τα πολιτικά κόμματα, μέσω των οποίων η Αγγλία κατηύθυνε την πολιτικήν και τις τύχες μας. Άγγλοι όμως και Αμερικανοί εκατευθύνοντο από τον διεθνή Εβραϊσμόν, σκοπός του οποίου ήταν και είναι η καταστροφή του Ελληνισμού και του Ελληνικού πνεύματος και της Ορθοδοξίας γενικώτερον. 

Συγχρόνως με τον θάνατον του Καποδίστρια, «μυστικές οργανώσεις» πλημμυρίζουν το κράτος, οι οποίες αγκαλιάζουν πολιτικούς, θρόνο, πλουτοκράτες, πνευματικήν ηγεσίαν, ανωτάτους αξιωματικούς και επισκόπους. Αργότερον, μια ιδεολογία, βγαλμένη από σάπιους εβραϊκούς εγκεφάλους και φερμένη εις την Ελλάδα από τον εβραιοβούλγαρον Αβραάμ Μπεναρόγια, ο κομμουνισμός, θα αποτελέση μαζί με όλα τα ανωτέρω, τον κυριότερον αντιδραστικόν πυρήνα «ξεπατώσεως» κάθε Ελληνικού. Η δημιουργία μιας εκφυλισμένης, πρόστυχης και ακαλαίσθητης «πνευματικής τάξεως» με έκφρασιν της την βοϊδοκοινωνίαν της Ακαδημίας Αθηνών, θα σκεπάση και το τελευταίον φως επάνω από τον δύσμοιρον αυτόν τόπον. Μαέστρος και ενορχηστρωτής της κάθε μας δυστυχίας, ο πολιτικός κόσμος της χώρας. Εν γνώσει του επραγματοποιήθη το κάθε έγκλημα εις βάρος της Ελλάδος. Ο ίδιος προώθησε και υπέθαλψε τις «ατυχίες» μας, οργάνωσε τις συμφορές μας και συνήργησε εις τις φοβερές προδοσίες από τις οποίες μόνον ο Ελληνικός λαός επλήγετο.

Τόσα χρόνια κάθε πολιτικόν κόμμα που βγαίνει εις την επιφάνεια είναι δοτό έξωθεν και κατευθυνόμενον. Οι άνθρωποι του «δικοί τους», όχι δικοί μας. Πάντα, ναι ΠΑΝΤΑ, θα συμβαίνει το ίδιο. Και ο λαός βουτηγμένος εις την παραπληροφόρησιν και εις το εθνοκτόνον ψέμα, ανεξήγητα ακολουθεί. Γιατί; Διότι κάθε κόμμα ή κίνημα δημιουργείται από τις ίδιες «υπηρεσίες», τους ίδιους εξαγορασμένους προδότες, έτσι ώστε ο λαός να απογοητεύεται, να μη γνωρίζει που να στραφή και και κυριολεκτικώς ζαλισμένος, αποκαμωμένος, συγχυσμένος, να κτυπιέται ανάμεσα εις τα προκατασκευασμένα κόμματα, εις τους κατασκευασμένους προδότες. Ακόμη και αυτές οι περιθωριακές, ακραίες εξωκοινοβουλευτικές παρατάξεις με τα έντυπα και τις εφημερίδες τους, εις το δεξιόν, εθνικόν, αριστερόν, κομμουνιστικόν, αναρχικόν κ.λ.π., χώρο, κι’ αυτές ακόμη, εις την συντριπτικήν τους πλειοψηφίαν, είναι δημιούργημα του πονηρού κατεστημένου, ώστε να ελέγχη τις ακραίες κοινωνικές ομάδες, μη τυχόν ξεκινήση από εκεί η μεγάλη επανάστασις, η ανάταξις της μεγάλης μας Πατρίδος εις σχήμα νέον.